tfoumooD.
„Eens komt het geluk"
Wat? De NMB alleen voor
een man achter z'n bureau?
De bank waar ook u zich thuisvoelt!
ALTIJD IN DE ORIGINELE VERPAKKING
Feuilleton:
GESLAAGD VOOR
HORECA-DIPLOMA
UTRECHT Van de tien Texelaars,
die te Utrecht examen deden voor het
diploma vakbekwaamheid Ondernemer
Café- of aanverwant bedrijf (richting
dranken en spijzen) slaagden er slechts
drie. De anderen kunnen herexamen
doen. De geslaagden: mevr. A. M. Bre-
mer-v.d. Gracht, de heer W. Kooman
(„Worsteltent") en de heer R. Hand-
graaf Slufterduin").
GESLAAGD
Mej. A. M. Hin uit Den Burg slaagde
te Alkmaar voor het diploma MULO A
met middenstand.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 25 juni op om 4.20 uur en
gaat oinder om 21.04 uur; 28 juni op om 4.22
uur en onder om 21.04 uur.
Maan; 29 juni L K.; 7 juli N.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
23 juni 9.30 en 21.48; 24 juni 10.06 en 22.28.
25 juni 10.49 en 23.03; 26 juni 1127 en 23.35
27 juni 11.59 en 28 juni 0.03 en 12.29;
29 juni 0.30 en 12.59; 30 juni 1.04 en 13.41;
1 juli 1.56 en 14.36.
Aan het strand ongeveer een uur eerder
hoog water.
8. Dat lag er begraven als een herinne
ring, als een intermezzo in z'n leven,
een amusant incident.... weggevaagd
was het weer, voorbijen vergeten
weldra. Het leven gaat zijn gang en
laat niet toe, dat men verwijlt bij het
geen gebeurd is. Het dilemma was niet
moeilijk: geweest om op te lossen. De
vrouw zelf had de doorslag gegeven,
dat hij weer van het eiland was ge
gaan. Het werk, nu ja, dat was nog
te doen geweest; per slot van rekening
had ze gelijk: er stak geen kwaad in,
het was geen schande en wie kende
hem per slot van rekening op dat een
zame verre eiland? Je kon jezelf im
mers beschouwen als kellner en in Alk
maar behoefden ze niet te weten, dat
het maar een kroegje was. Tenslotte
wende je overal aan en over een half
jaar had hij misschien niet beter ge
weten of het hoorde zo.
Maar dat vrouwtje. Hij wist het
niet, maar toch.er ging iets van
haar uit, dat aantrok en afstootte tege
lijk. Wét het was, kon hij niet definië
ren. Ze had iets verleidelijks over zich,
maar wat wist hij feitelijk van vrou
wen af? Z'n zusters, nu ja, dat waren
geheel anderen, dat waren bekenden
voor je met wie je was opgegroeid. Z'n
moeder, die kon je met Nel helemaal
niet vergelijken; moeder was een hei
lige.
Neen, van vreemde vrouwen wist hij
GEVONDEN EN VERLOREN
VOORWERPEN
tot 19 juni 1967
Gevonden te Den Burg: bruinledercn tas
inh. broodtrommel en wollen muts; 1 hand
doek en 1 zwembroek; 5 tennisballen in plas
tic zakje; bankje van ƒ10,gele plastic reis
zak voor kinderwagen; groene haarband; een
hcrcnbril met donkerbruin gevlamd montuur
in bruin plastic étui met opdruk Paul Hohn-
hold; 1 zilv. ketting met 2 zilv. hangertjes
leeuw en maagd; een bruin damesvest; 1 doos
inh. 13 st. cake
Verloren te Den Burgƒ10,nabij de
vuurtoren; een blauwgroene plastic dames-
regenjas; een damcszonnebril met bruin mon
tuur; legertas inh. badlaken en zwembroek:
kmpportemonnee. gebroken wit, inh. plm.
ƒ5,sleutel aan labeltje met opschrift De
vissershut; linkgr bruine damesschoen met
losse steunzool; 1 werpmolen merk Mitchel
Albatros; herenzonnebril double montuur
merk Polaroid; padvinder kabouterpetje;
transistorradio merk Philips met zwart kunst
lederen tasje; grote en vierkante donkerblauwe
hoofddoek; Duitse kentekenplaat DEM L 404;
lichtbruine weekendtas met ritssluiting, kamp
goederen, slaapzak enz donkerblauwe regen
jas met bruine zijden voering, merk Verloop;
1 paar violette damesschoenen zonder hakken;
rode portemonnee knipmodel inh. 4 pasfoto's;
blauwe jongensjas mt ritssluiting, capuchon en
kapotte zakken.
eigenlijk bitter weinig af en als je toch
goed naging kwam je nu pas tot de
ontdekking, dat je de kinderschoenen
al lang ontwassen was en dat je met
je beide 'benen midden in het volle le
ven stond.een wereld met mannen
èn vrouwen. Hij was geen kind meer,
geen knaap, geen jongeling, maar man.
Gek, dat je dat op een zeker moment
in je leven pas ten volle bewust werd,
dat je dat zo opeens klaar besefte. Het
was alsof je plotseling uit een donkere
schuur buiten werd gezet, midden in de
volle dag, waar de zon gloeiend heet
scheen en je met je ogen moest 'knip
peren voor het volle prachtige licht,
dat je bijna niet verdragen kon, zo
plotseling, zo onverwacht, dat je er
eerst geruime tijd aan moest wennen.
Hij kende de vrouwen niet en als alle
vrouwen zo waren als de waardin in
Oudeschild, dan waren het zeker mys
teries. Het was een eigenaardig wezen
en hij wist niet, wat je aan haar had.
Een jongen, een kameraad op de fa
briek, nu ja, die kon je begrijpen, dat
was een sexegenoot en dan had je im
mers geen geheimen voor elkaar, maar
toch, als ze het dan wel eens hadden
over een of ander meisje, dan voelde
hij toch, dat hij wel enigszins van het
leven vervreemd raakte, zo ongemerkt
had hij zichzelf geïsoleerd, dan was er
toch zoiets als een kloof tussen hem en
zijn makkers.... Wonderlijk was toch
HET JUISTE MIDDEN
Ondernemer zijn is moeilijk. Ik ben
er van overtuigd, dat ook landbouw-
voorlichters daarvan niet altijd vol
doende doordrongen zijn. Het is nl. tel
kens opnieuw een zaak van kiezen tus
sen diverse mogelijkheden. En het is
lang niet altijd gemakkelijk de goede
keuze te doen.
Ik dacht daaraan toen ik dezer dagen
een gesprek had met een jongere boer,
waarbij ik de indruk kreeg, dat de man
in kwestie van mening was, dat wij
voorlichters dikwijls veel te gemakke
lijk denken over het boer-zijn.
Advies over de voederwinning
Dit voorjaar had ik met deze vee
houder een gesprek gehad over de voe
derwinning. Voor het inkuilen had ik
hem, mede met het oog op het feit, dat
het een eenmansbedrijf is, een methode
aangeraden, die naar mijn mening uit
het oogpunt van de arbeid aantrekke
lijk i6. Wat het hooien betreft had ik,
vooral omdat het laatste jaar vrij veel
verlies was opgetreden door hooibroei,
gesproken over hooiventilatie.
Om te illustreren, dat onze adviezen
heel vaak terzijde worden gelegd, kan
ik meedelen, dat deze veehouder zowel
wat het inkuilen als het hooien betreft,
ons advies niet heeft opgevolgd. Ik kan
daar direct aan toevoegen, dat onze
verhouding daardoor niets heeft gele
den. Een voorlichter, die het gevaar
loopt kregelig te worden, als zijn ad
viezen niet altijd in praktijk worden
gebracht, kan er beter mee ophouden.
Niet verder dan de stok lang is
In het gesprek, waarop ik in het be
gin van dit artikel doelde, ging het nog
eens over deze zaken. Deze veehouder
leeft duidelijk uit het principe, dat je
de stok met verder moet zetten dan hij
lang is. Als het voordeel van een be
paalde investering er niet heel duide
lijk boven op legt, dan kan je die 'beter
niet doen. Tot op zékere hoogte een
zeer prijzenswaardig principe. Voor de
voederwinning, zoals de voorlichter die
adviseerde, moet direct een uitgave
worden gedaan, waarvan moet worden
afgewacht of die terugkomt. Bovendien
zou het nodig kunnen zijn om voor de
investering geld op te nemen. En het
valt al weer in de man te prijzen, dat
hij een hekel heeft aan schulden en
zeker aan grote schulden.
Er zijn boeren, die er heel anders
over redeneren. Die al bereid zijn een
uitgave te doen als het nog helemaal
niet vaststaat, dat die investering ook
voldoende baten zal opleveren. Als het
gaat om een keuze tussen de inslag van
eigenlijk het leven, wat wist hij er nog
bitter weinig van
„Uw kaartje alsjeblieft, mijnheer".
Ruw werd hij oiit z'n mijmering op
geschrikt. De conducteur van de boot
stond voor hem met de kaartjestrom
mel in de ene hand en de tas in de
andere. De kniptang bengelde 'heen en
weer over de glimmende knopen van
zijn uniformjas.
Verstrooid haalde hij z'n portemon
nee voor de dag en gaf de man het
vervoerbewijs.
Deze bekeek het even en gaf het toen
weer terug.
„Het is niet meer geldig, mijnheer.
Het is een dagretour van gisteren, re
tours zijn alleen maar geldig op de dag
van afgifte".
Geert schrok. Hij had niet voldoende
geld bij zich om opnieuw de overtocht
te betalen. Wat moest hij nu doen?
Lieve help, wat een verdraaid ellendig
geval toéh.
„Maar", trachtte hij de man te ver
murwen, „ik heb gisteravond door het
onweer de laatste boot gemist. Zodoen
de was ik gedwongen om op het eiland
te overnachten".
De conducteur haalde de schouders
op. „Dat is heus niet onze schuld, mijn
heer. We zijn zelfs gisteravond nog
enige minuten over tijd van Texel ver
trokken. Ik kan er niets aan doen, maar
uw kaartje is nu waardeloos gewor
den".
Wanhopig haalde hij z'n portemonnee
uit de zak, „Ik vrees, dat ik niet genoeg
geld bezit om een kaartje te kopen. Ik
heb ook nog een fiets aan boord. Hoe
veel is dat samen?"
„Zestig cent enkele reis en zeven
stuivers voor de fiets".
de eerste man en iemand, die al te ge
makkelijk het geld laat rollen, dan is
voor mij de keus niet moeilijk. Dan
kies ik voor de voorzichtige boer. Maar
is er ook geen middenweg?
Kost gaat vóór de baat
Een goede ondernemer zal er van
doordrongen moeten zijn, dat hij tel
kens voor de noodzaak staat om geld
uit te geven voor zaken, waarvan de
baat nog komen moet. Als hij zich er
dan van tevoren maar zo goed moge
lijk van overtuigt, dat die baat vrij
zeker is. Dat is in veel gevallen moge
lijk.
Dat is zeker het geval bij kosten,
die men maakt voor de voederwinning.
De kosten, die men maakt voor het
winnen van goed kuilgras en hooi
moeten jammer genoeg de portemon
nee uit voordat de baten er van komen.
Maar we zijn er van overtuigd, dat die
in het komende winterseizoen door be
sparing van krachtvoer er dubbel en
dwars uitkomen. Het valt me meerma
len op, dat veehouders, die er tegen op
zien om een paar honderd per jaar uit
te geven voor een verbetering van de
voederwinning, er geen been in zien
om in de winterpenode grote giften
krachtvoer aan het vee te geven. Een
zeer belangrijke voorwaarde voor het
ondernemer zijn ligt in de zegswijze,
dat regeren bestaat in vooruit zien.
Ik hoor al de tegenwerping: Ja, maar
het geld voor de eerste uitgave moet
er zijn". Wat mijn antwoord daarop is?
Ik ben vast van mening, dat voor een
boer met een rendabel bedrijf de mo
gelijkheid om geld op te nemen er
vrijwel altijd is.
UITSLAG VERLOTING
BEATRIXSCHOOL
Onlangs werd door de Beatrixschool
een verloting gehouden. Op de volgen
de nummers zijn prijsjes gevallen. Ze
kunnen tijdens de schooluren worden
afgehaald in de school en verder bij de
leerlingen.
26, 27, 29, 38, 73, 98, 108, 139, 164, 170,
173, 174, 194, 219, 237, 269, 286, 296,
301, 306, 326, 348, 351, 380, 393, 412,
432, 437, 450, 457, 499, 528, 548, 549,
551, 564, 600, 632, 690, 696, 718, 725,
726, 728, 733, 735, 762, 770, 795, 809,
840, 874, 897, 905, 965, 970, 973, 989,
1015, 1020, 1033, 1050, 1061, 1066, 1071,
1090, 1100, 1118, 1122, 1134, 1137, 1164,
1170, 1191, 1195, 1239, 1247, 1283, 1292,
1305, 1307, 1313, 1334, 1355, 1394, 1401,
1431, 1455, 1469, 1479, 1494, 1527, 1540,
1541, 1545, 1591, 1606, 1619, 1658, 1690,
1708, 1719, 1725, 1739, 1800, 1823, 1837,
1846, 1856, 1858, 1880, 1890, 1906, 1908,
1912, 1943, 1960, 1979, 1989, 2001.
Geert telde het geld, dat hij in zijn
portemonnee had, maar hij kwam niet
verder dan 46 cent. Half afwezig ging
hij in de andere zakken van z'n jas
zoeken, hoewel hij wist, dat er geen
geld in kon zitten. Z'n ganse bezit zat
immers in z'n portemonnee! Plotseling
voelde hij een papiertje in zijn regen
jas. Stomverbaasd haalde hij er een
zilverbon van een rijksdaalder uit en
keek beurtelings de conducteur en het
waardébiljet aan.
„U schijnt nog een achterdeurtje te
hebben, mijnheer", zei deze lachend.
„In ieder geval een meevallertje".
Zonder te spreken overhandigde hij
het geld en nam werktuigelijk het
kaartje en het wisselgeld in ontvangst.
Hoe kwam die rijksdaalder nu in he
melsnaam in zijn jaszak?
Tevergeefs pijnigde hij z'n hersens
af. Met de beste wil van de wereld
kon hij op het moment maar niet be
grijpen, hoe dat zilverbonnetje in zijn
regenjas was gekomen. Thuis had hij
circa een daalde meegenomen en dat
had hij immers in z'n portemonnee ge
stoken. Zou z'n moeder misschien?
Neen, dat was uitgesloten. Wanneer zij
hem een extraatje toestak, gaf ze 't hem
altijd met de raad er zuinig op te zijn
en 't niet te verliezen. Moeder was veel
te secuur om het zo maar los in de zak
van zijn regenjas te stoppen. Bovendien
was de jas al achterop de fiets gebon
den, toen hij van huis wilde vertrekken
en toen zat het er in geen geval in. De
jas had hij pas aangetrokken; toen het
gisteravond was gaan regenen. Hij had
hem immers drijfnat in het café van
Blonde Nel opgehangen
„Blonde Nel
Als een bliksemflits schoot het door
WADDENZEE OF WADDENLAND
(Vervolg voorkant tweede blad)
De kustbeveiliging wordt er niet mt*
gediend, aan nieuwe landbouwgronde;
bestaat geen behoefte, de verzilting u.
er niet merkbaar door verminderen, de
zeehaven van Harlingen gaat erbij ver
loren. Blijft de schepping van ee
„prachtig recreatiegebied", dat aan d-
„leefbaarheid" van het Noorden te-
goede zal kunnen komen. Wie dit be
weert. heeft zeker nooit aan boord va
een boot van Den Helder, Harlinges.
Holwerd of Oostmahorn naar een de:
eilanden, de verrukkelijke sensati-
ondergaan, alle zorgen op de vastewi
achter te kunnen laten! Kwantitatie!
zou de inpoldering van de Waddenza
wellicht voor de recreatie van beteke
nis kunnen zijn, kwalitatief betekec
zij een verarming waarvan geen weg
terug bestaat.
Het is nauwelijks denkbaar dat met
alleen ter wille van het scheppen va:
nieuwe recreatiegebieden ovenger.
te groot van omvang en te ver gelegtc
van de randstad Holland zal over
gaan tot de uitvoering van dit gigan
tische werk. Misschien is er nog ea
andere reden denkbaar, een die toi
dusverre in de disoussie slechts zijde
lings is aangestipt, nl. dat, als straks
het Deltaplan zal zijn voltooid en di
Lauwerszee ingedijkt, een enorme hoe
veelheid materieel, mankracht, techni
sche ervaring en intellect vrij zal ko
men, waarvoor emplooi moet worde
gevonden. De aannemingsmaatschafr
pijen die over dit alles beschikken, zul
len in de afsluiting van de Waddot-
zee een kolfje naar hun hand zien, e
dat is hun niet helemaal kwalijk t
nemen.
Als het vrijkomen van al het boveo
genoemde na 1980 een factor van eni
gewicht zou vormen 'bij het afwege
van de voor- en nadelen van de inpol
dering, zou zulks betekenen dat hie
het middel tot doel zou worden ver
heven. En dat is nimmer aanvaardbaar
De aannemers zullen goed doen er tij
dig rekening mee te houden en overti
schakelen van de natte op de drog<
waterstaat.
Inpoldering van de Waddenzee ii
ongetwijfeld een prestatie zijn waar
voor we de grootste bewondering kun
nen hebben, maar voor ons staat even
zeer vast, dat het nageslacht ons eroo
zal vervloeken!
(Overgenomen uit de
Nieuwe Rotterdamsche Courant)
CONSULTATIEBUREAU VOOR
ZUIGELINGEN
Woensdag 28 juni a.s. worden de moe
ders van Oudeschild en Den Burg verwach
Oudeschild van 13.00 - 13.45 uur; daarna Dd
Burg tot 16.00 uur.
CARBOVIT tegen maag-
']'J ll 4 H en darmstoornissen.
MUGQLIN (reukloos)
ter voorkoming van muggebeten.
z'n brein? Die had dat geld in zijn jas
zak gedaan. Niemand anders dan E
kon het gedaan hebben, want de ja
had de gehele nacht in de zaal gehan
gen. Zij wist natuurlijk, dat hij ntf
veel geld bezat en uit medelijden ha
ze hem dat geld misschien gegeven
Een kleur van schaamte vloog over o!
wangen, toen hij dit overdacht.
Natuurlijk zou hij die rijksdaalder
terugsturen! Hij wilde geen aalmoezen
Zodra hij werk had, zou hij het geW
oversturen!
Zodra -hij werk hadHoe lan|
kon dat nog duren.Hij zuchtte
Hoeveel weken was hij nu al gedwon
gen tot leeglopen. Van de ene baas naa
de andere, smékend om werk en over
al afgewezen. Hoe lang nog.
Den Helder kwam in zicht. De tele
graaf rinkelde en de machines stopter-
Langs de boot voeren een paar zeil
scheepjes met jongelui in fleurige kle
ding. De een vakantie, de ander werk
loos
Wanneer zou Blonde Nel dat geld i-
z'n zak gedaan hebben? Dat moest gi-c
teravond gebeurd zijn, toen de zaak
sloten was en -hij reeds op bed lag, on
bewust van haar weldaad. Ondanks ï-
sombere stemming moest hij toch eve:
lachen. „Ze was een goed vrouwtje
maar toch.... ook een gevaarliji
vrouwtje".
De boot meerde aan en Geert van de
Plas bond z'n regenjas achter op z'
fiets en liep de kade op.
(Wordt vervolgd)
f TARVO OP TAFEL - GEZONDHEID IN HUIS
Den Burg; Binnenburg 11. Den Uelder: Koningstraat 7.
door Henk van Heeswijk
NEDERLANDSCHE
MIDDENSTANDSBANK
Een moderne bank als de NMB kan u 52 weken per jaar
van dienst zijn. Ook in die weken wanneer u uw bureau
verwisseld hebt voor een bungalow aan zee. Met reis-
cheques bijvoorbeeld of met peseta's, dinars, roebels of
nieuwe Franse franken...
De NMB geeft u
't gehele jaar door
volledige service.
Veel plezier.
