BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTI
„Eens komt het geluk"
LANDBOUW en VEETEELT
^sssmmsa^sssssssèm^M^
iH iTtJ*-'- ifnv -r "imvTittliit
HEERLIJKE VAKANTIE
Feuilleton:
rubriek voor
t_WM II! iee.(r.fM\ WAM "10,
Mijnheer de Redakteur,
Nadat ik met mijn gezin een heer
lijke vakantie op Texel heb doorge
bracht, meen ik daarvan in Uw veel
gelezen blad te mogen getuigen. Het is
waar, wij hebben heel mooi weer gehad,
maar ook als de weergoden met met
ons waren geweest, zouden wij volop
hébben genoten. Wat biedt Uw eiland
een afwisseling!
Wij zijn het beslist oneens met de
schrijver van een ingezonden stuk, die
bij zijn komst naar Texel in Den Hel
der lang op aansluiting heeft moeten
wachten en die daarom alléén een der
de veerboot noodzakelijk achtte. Het is
duidelijk dat voor de allerdrukste dag'
van het seizoen niet een derde boot
van zo'n zes a zeven miljoen gulden
aangeschaft kan worden. De manier,
waarop het personeel van TESO de
drukte heeft verwerkt is boven alle
lof verheven. Het gemopper van de
schrijver van het ingezonden stuk mist
alle redelijke grond. Wij benijden de
man niet, die met vakantie gaande
naar Uw mooie eiland, alleen kritiek
weet uit te oefenen.
In tegenstelling tot veel badgasten
hebben wij ons niet uitsluitend op het
strand opgehouden, herhaaldelijk zijn
wij er te voet 'of op de fiets op uitge
gaan. De informatrice van het VVV-
kantoor in Den Burg, die ons wees op
het nog maar kort geleden in gebruik
gestelde Duinpark en op het Natuurpad
verdient een extra vriendelijk woord.
Wie ook maar enige belangstelling
heeft voor alles wat leeft en groeit,
krijgt dan bij een voettocht door duin
en bos volop te genieten.
In veel jaren waren wij niet op Texel
geweest, het buitenland trok ons aan
met zijn hoge bergen en blauwe meren.
Duizenden kilometers razen in een auto
was ons deel en de kosten waren hoog.
Dit jaar hebben wij ervaren, dat vlak
bij de Randstad Texel ligt, een landje
met allerlei landschappen van grote
bekoring, met prachtige stranden en
met een reeks natuurmonumenten, die
ieder voor zich de moeite van een be
zoek lonen. Het mag dan volgens insi
ders waar zijn dat op Uw eiland veel
moois verloren is gegaan, er is ook
veel moois overgebleven, dat tegen
woordig gelukkig goed beschermd
wordt.
Teruggekeerd in de grote stad waai
de hitte in deze dagen haast onver
draaglijk is, waar benzine en oliedam-
pen letterlijk adembenemend zijn, den
ken wij terug aan het eiland waar in
ange
egel
endj
B
COPYRIGHT STUDIO AVAN
een onbezwangerde atmosfeer een
te koelte zélfs de hoogte tempera
nog draaglijk maakt en waar e«
het algemeen voorkomende bevo)
veel doet om het bezoekers aang<
te maken.
Ik wil hier nog aan toevoegt
'het ons plan is, ook het volgei
weer-naar Texel te gaan, hopelijk
ook nog veel jaren daarna.
Met vriendelijk dank voor de
leende plaatsruimte,
J. S. de Vries, Amst*
NABETALING RENTEZEGEL
Voor het verkrijgen van een ii
diteitsrente krachtens de Invalid;
wet geldt de voorwaarde dat ten
ste 150 rentezegels zijn geplakt,
ingaande 1 januari 1965 de pren
talmg voor de Invaliditeitswet
stopgezet was er een aantal pers
voor wie niet het vereiste aantal
150 rentezegels was geplakt. Deze
sonen konden geen invaliditeit
ontvangen indien zij invalide war
de zin van deze wet.
Omdat de mogelijkheid tot be
van premie na 1 januari 1965 niet
bestond, is destijds bepaald dat z
op 31 december 1964 reeds in\
waren alsnog de ontbrekende 2
konden bijbetalen. Een verzoek da
moe9t voor 1 januari 1967 worden
diend bij de Raad van Arbeid.
Daar is gebleken, dat een aantal
zekerden na 1 januari 1967 een
lijk verzoek had ingediend,
voorts een aantal personen niet m
mogelijkheid van het indienen var
verzoek bekend was, heeft de Mir
van Sociale Zaken en Volksgezoni
thans bepaald dat de termijn va;
diening van deze verzoeken is ver]
tot 1 juli 1967. Diit is geschied b;
Beschikking, die is gedateerd 22
1967. Aangezien het niet meer moi
was voor 1 juli 1967 aan de verlei
van deze termijn voldoende beken
te geven, wordt medegedeeld, dat
zoeken die voor 1 augustus 1967
den gedaan alsnog in behandeling
len worden genomen. Belanghebbe
dienen zich daarom voor 1 au?
1967 tot de Raden van Arbeid te
den met een verzoek om tot nabet
van rentezegels te mogen overgaan
Wordt een invaliditeitsrente
kend, dan bestaat in bepaalde gev
de mogelijkheid dat hierop een b:
krachtens de Interimwet invalid!
rentetrekkers wordt gegeven,
een bijslag gegeven, dan heeft di
gevolg dat de toegekende rente er
slag ingaande 1 juli 1967 wordt
gezet in een uitkering krachtens
Wet op de arbeidsongeschiktheid
zekering.
tentje staken. Ze waren er vast van
overtuigd, dat ze met herkend zouden
worden en vervolgden; „Dat valt ons
as hjnwerkers nou altijd op, hè? Nau
welijks hebben we 'de eerste spade in
de grond of de een of andere slimmerd
ontdekt meteen, dat we wel ereis aan
het graven konden wezen! En wil U
nou misschien nog méér weten? De te
lefoonkabels van de smid bennen stuk.
D'r legt zogezeid een breukie op de
lijn. Die kabels gaan wij nou effe ver-
nieuwe, ziet U? Tevreden?"
„Helemaal op en top tevreden...."
zei brigadier Piet en hij liep weg.
„Onze vermomming is dit keer wa
terdicht, Wladimir!" giechelde Kid.
„Dóórgraven!"
Maar de geheime agenten ha
tódh buiten de waard gerekend,
de sluwe brigges dacht. „Rare lijn
kers zijn dat. Héél rare lijnwei
Ze gaan de telefoonkabels van de
Verholen ondergronds herstellen,
wijl iedereen kan zien, dat ze bo
gronds binnenkomen! Kijk.
gaan zedwars de straat over
en dan via de twee isolatoren de s
se in! Daar klopt iets niet, brig
proberen je voor het lapje te ho;
En.... en.... ai! Daar gaan ss
Verholen en dr. Yokito met de
weg! De smidse staat nu leeg en b
zijn twee misdadigers aan het gn
Aan het graven!! En wat graaft 1
Een.een TUNNEL
EEN VERWAARLOOSD PUNT
Er kan zeker niet beweerd worden,
dat de redacteur van deze rubriek niet
overtuigd is van een goede verzorging
van het rundvee. Ik heb zelfs de in
druk, dat sommige lezers vmden, dat
ik wel eens wat te veel de nadruk leg
op het belang van een goede voeding
en de neiging heb om de afstamming
van de dieren wat naar achteren te
schuiven Ik ben bereid om direkt toe
te geven, dat ik steeds meer overtuigd
raak van het belang van een goede
verzorging. Dit op grond van wat an
deren, die veel meer van deze zaak af
weten dan o.g. in woord en geschrift
naar voren brengen en ook uit eigen
ervaring.
Ook de klauwverzorging
hoort er bij
Een punt, dat ik naar mijn weten
nog niet eerder in deze rubriek aan de
orde heb gesteld, is de verzorging van
de klauwen. En dat niet, omdat het
met nodig zou zijn, maar omdat het
gewoon aan mijn aandacht is ontgaan.
Waarschijnlijk ben ook ik tot nu toe,
net als heel veel veehouders, niet vol
doende doordrongen geweest van het
zeer grote belang van een goede ver
zorging van de klauwen. En we stellen
ons voor, dat er nog heel wat gezegd
en geschreven zal moeten worden voor
dat iedere veehouder het grote belang
van deze zaak inziet.
Je vmdt het op zeer veel bedrijven:
rundvee, dat zeer moeilijk loopt. Het
zou overdreven zijn om te beweren, dat
dit in alle gevallen een gevoig is van
een onvoldoende verzorging van de
klauwen. Maar in verreweg de meeste
gevallen is dit wel zo
Regelmatig onderhoud nodig
Het is onmogelijk om voor iedere
koe en ieder bedrijf aan te geven hoe
vaak de verzorging van de klauwen
moet plaats hebben. Maar het jaarlijks
nazien van de poten is wel de mini
mumeis die kan worden gesteld. Waar
ben we er rekening mee moeten hou
den, dat er dieren zijn, die een veel-
vuldiger behandeling nodig hebben.
Het varieert van dier tot dier en van
bedrijf tot bedrijf. Waarschijnlijk heb
ben we hier niet alleen te maken met
de aanleg van het dier, maar ook met
het ontbreken of aanwezig zijn van be
paalde mineralen in de grond en via
-de grond in het ruwvoer. In ieder ge
val kunen we dit wel stellen, dat zodra
er maar de minste aanwijzingen zijn,
dat een dier minder gemakkelijk loopt
de „pedicure" er bij moet worden ge
haald. En dan te bedenken, dat er be
drijven zijn, waar de dieren zich weken
en maanden voortslepen op een wijze,
die de indruk geeft, dat ze finaal ver
sleten zijn.
Een „oude" koe werd
weer jong
Het is al heel wat jaren geleden, dat
een jonge Texelse boer op een ander
Texels bedrijf een melkkoe kocht, die
op dat moment 6 jaar was. De koe liep
zeer moeilijk en ook de ingezakte rug
lijn gaf aan 'het dier een volkomen ver
sleten aanzien. Het eerste werk na de
aankoop was het bekappen van de
klauwen. Binnen zeer korte tijd had
deze beste produktiekoe een volkomen
verjongd uiterlijk, wat blijken kan uit
het feit, dat de betreffende veehouder
de koe daarna nog 9 jaar heeft gemol
ken. Dit werd bereikt met een eerste
ingrijpend herstel van de klauwen en
een daarna regelmatig volgehouden
onderhoud. Aan de hand van dit voor
beeld moeten we aannemen, dat er heel
wat produktieverlies is als gevolg van
een regelmatige te lage produktie en
vooral ook door het te vroeg mopten
afzetten van dieren, die wat de leef
tijd betreft in topproduktie konden
zijn.
REDACTEUR MET VAKANTIE
Onze redacteur is met vakantie. Zijn
taak wordt tot donderdag 3 augustus
waargenomen door J. E. Craanen,
Schilderend 93, telefoon 2328.
17. Weer werd de aandoening haar te
machtig en ze kon niet verder spreken.
Geert stond op en vulde een glas met
water, dat hij bij haar neerzette
„Drink wat, Nel", zei hij zacht, „dat
zal je wat kalmeren. Vertel anders
maar niet verder, als de gedachte er
aan je te veel aangrijpt Toe, Nel, huil
niet zo, dat. dat kan ik niet zien.
De vrouw nam werktuiglijk enkele
slokken water; haar tanden klapperden
tegen het glas. Ze keek hem dankbaar
aan en lachte door haar tranen. Ze leg
de haar hand op zijn arm en drukte die
zacht.
„Ik mag je graag, Geert, en daarom
vertel ik je dit alles. Aan niemand heb
ik ooit mijn huwelijksleven bloot ge
legd, omdat men mij niet zou begrij
pen. De mensen zijn daar te eenvoudig
voor. Jij bent zo anders dan zij en ik
voel zo vaak behoefte om m'n hart eens
uit te storten voor iemand die ome kan
begrijpen".
Hij streelde haar zacht over de hand
en toen ze wat gekalmeerd was, ver
volgde ze:
„M'n kleine jongen was m'n alles. Ik
had nu weer een doel om te leven. On
danks dat verwaarloosde ik Maartje
niet. Ik luisterde altijd met belangstel
ling naar haar verhalen van school. Ik
wilde niet in mijn plicht tegenover m'n
stiefdochtertje tekort schieten. Zelf had
ik ook nooit m'n moeder gekend dus ik
NIET STRAKS, MAAR NU
„Ik zit alle dagen uit te kijken naar
regen, want dan ga ik weer aan het
stikstof strooien", vertelde een veehou
der me dezer dagen. Ik heb op dat mo
ment niets gezegd, maar wel gedacht:
„Ik heb het blijkbaar nog niet voldoen
de gezegd en geschreven, dat iemand,
die met het stikstof strooien wacht tot
dat het geregend heeft een slag op
achter is"
Lk heb het vermoeden, dat bij dit
uitstel in bepaalde gevallen ook nog
een stuk „schaamte" aanwezig is. Er
zijn nl. altijd wel buren, die de schou
ders ophalen als een collega bezig is
met het strooien van stikstof, terwijl
de lucht van „koper" is. Dat schouder
ophalen zou ik kunnen begrijpen als
deze zelfde mensen met absolute ze
kerheid konden zeggen, dat er de eer
ste week geen regen komt. Maar zelfs
„De Bilt" redt dit niet. Ik geloof, dat
het telkens voorkomt, dat er een bui
regen valt op een moment, dat we er
helemaal niet op rekenen. En zolang
dat het geval is, kunnen we niets an
ders doen dan op een perceel grasland,
dat kaal is en op stikstof wacht,
ook stikstof strooien. "De groene weid-
jes, die we hier en daar nog zien lig
gen, waren er zeker niet geweest als
deze veehouders een week of wat ge
leden, toen het ook al droog was, geen
stikstof hadden gestrooid. De paar klei
ne buitjes, die we nadien hebben gehad,
waren in deze gevallen net voldoende
om de groei aan te zetten.
Op „kaal" land
Niet voor niets zei ik hiervoor „een
perceel grasland, dat kaal is" Want het
aantal percelen, dat op dit moment niet
„kaal" is, is weer vrij groot. Je hoort
weer de argumenten, dat je toch geen
grasland gaat „bossen" als er praktisch
geen gras is. De koeien of schapen heb
ben dan in ieder geval nog „iets" te
vreten.
We kunnen maar heel weinig begrip
opbrengen voor deze argumenten. In
een kort gesprek, dat ik kort geleden
met één van de melkrijders had, kwam
naar voren, dat juist op de bedrijven,
waar de koeien in dit lange gras lopen
de melkgift flink aan het afzakken is.
Het staat voor ons vast, dat deze vee
houders er veel beter voor hadden ge
staan als ze een week of drie geleden
de ruige massa hadden gemaaid en op
dit kale land een gift stikstof hadden
gegeven. De hoeveelheid gras zou dan
wel wat kleiner geweest zijn dan op
de ruige weide, maar de feiten bewij
zen, dat het resultaat in de emmer met
een kleine hoeveelheid kort gras stuk
ken beter is dan in een „wei", die iets
weg heeft van het erf van een onbe
woonde boerderij.
Techniek en wetenschap
staan voor niets
KUNSTMENS ALS PROEFPERSOON
Pop met vele belangrijke menselijke
eigenschappen voor de dokter
Het opleiden van medici is een bij
zonder moeilijke taak, want deze spe
cialisten hebben de mens, zijn lichaam
en geest als werkterrein en wanneer
men het vak moet leren, dan was het
tot nu ote zo, dat er met mensen moest
worden geoefend. Dikwijls helpen stu
denten elkaar en doen zij om beurten
dienst als patiënten, doch dit kan dik
wijls niet, omdat er gevallen zijn,
waarin de aankomende arts met een
echte patient moet werken, omdat
slechts bij deze bepaalde dingen kun
nen worden waargenomen. Voor pa-
tienten is het dikwijls niet prettig om
onder handen te zijn van een medicus
die het vak nog niet volkomen beheerst
De gigantische ontwikkeling van de
moderne techniek en wetenschap heeft
nu een oplossing gebracht en wel in de
vorm van een kunstmatige mens, die
men in de Verenigde Staten heeft ver
vaardigd. Vraag niet wat deze levens
grote pop heeft gekost, maar hij is in
zeer veel opzichten een mens gelijk en
daar gaat het maar om. Zijn naam is
,i,Sm One", afgeleid van simulator cén.
De pop beschikt over een regelbare
hartslag, polsslag, ademhaling, spier-
kon me voorstellen, wat dit voor een
kleine meid moest betekenen. Maar
overdag, als Maartje naar school was,
dan kon ik uren doorbrengen met m'n
eigen kindje.
Na dien heb ik geen kinderen meer
gehad. Jantje bleef de enige en hij
groeide aLs kool. Misschien verwende
ik hem te veel, maar hij was ook zo
lief. Toen hij drie jaar oud was, tyran-
niseerde hij z'n zusje en z'n vader he
lemaal. Hij had net zolang gesmeekt bij
z'n vader, tot deze er in toestemde hem
eens mee te nemen op een boottochtje.
Mijn man had een roeibootje en als hij
dan overdag niets te doen had, ging hij
een eindje varen en hengelen. Na een
paar uren kwam hij dan met wat vis
thuis, welke we dan 's avonds aten
Op een woensdagmiddag gingen ze
met hun drieën naar de boot om een
eindje te varen. Dit is nu zes jaar ge
leden. Ik zie ze nog gaan. M'n man in
't midden met aan de ene kant kleine
Jan, parmantig op z'n klompjes, en aan
de andere kant Maartje, die toen al
bijna elf jaar was. Bij de boot keken ze
alle drie nog om en zwaaiden naar me.
Ik keek hen lachend en trots na, tot ze
om de hoek verdwenen waren. Ik heb
ze nooit weer gezien
Ontzet keek Geert op. Nel zat voor
overgebogen, haa9t met de kin op tafel,
de ellebogen leunend op de stoel. Een
toonbeeld van verdriet
reflexen om maar enkele voorbeelden
te noemen en daarnaast is hij helemaal
samengesteld als een echt mens, dus
ook met alle mogelijke inwendige or
ganen en wat dies meer zij. Het prach
tige van alles is, dat al deze organen
e.d. functioneren als bij de mens, doch
bovendien op diverse manieren door de
docent regelbaar zijn, zodat men in
staat is, allerlei toestanden te scheppen,
die de leerling zal moeten aanpakken.
In de praktijk komt het er op neer,
dat de leerling-dokter routine met deze
pop kan opdoen, terwijl het daafbij pre
cies lijkt alsof ze met een echte patient
bezig zijn. Worden er fouten gemaakt,
dan is dat voor de patient niet onaan
genaam en bepaalde handelingen kun
nen wanneer dit nodig is, eventueel
tientallen keren worden overgedaan
zonder dat iemand daar onder behoeft
te lijden.
Het is wonderlijk wat er al niet met
deze kunstmens gedaan kan worden.
Door bediening van de knoppen op het
instrumentenbord is de docent in staat
verschillende toestanden te creeeren.
De hartslag van de pop kan worden
verhoogd of verlaagd, de bloeddruk kan
worden geregeld, als ook de ademha
ling. Hierdoor kunnen situaties worden
geschapen die in de praktijk slechts
zklden voorkomen. Zonder pop zouden
de leerlingdoktoren op dergelijke ge
legenheden moeten wachten om hun
practische kennis op te doen. Nu be
hoeft dat niet en kunnen zelfs zeer
zeldzaam voorkomende gevallen met
de pop naar wens worden gesimuleerd,
waarbij de leerlingen in de gelegenheid
kunnen worden gesteld om zich op deze
problemen grondig te oefenen.
Tientallen andere processen die zich
in het menselijk lichaam afspelen kun
nen met „Sim One" worden nagebootst.
Nadat de docent via de knoppen op het
bedieningspaneel een bepaalde toestand
heeft geschapen, worden deze gegevens
via een computer verwerkt, met als
gevolg, dat de pop promt die verschijn
selen in al hun facetten gaat vertonen,
die een patient ook zou krijgen.
Het is duidelijk, dat deze simulatir
voor de opleiding van medici van on
gekend belang is. De opleiding kan
sneller gebeuren, terwijl tevens de stu
denten de mogelijkheid wordt geboden
naar behoefte zich te oefenen, zonder
dat daarbij rekening behoeft te worden
gehouden met het feit, dat men met
menselijk materiaal werkt. Dit laatste
leidt uiteraard tot een betere geoefend
heid, waardoor »de kwaliteit van de
jonge medicus hoger ligt. De kosten
van ruim een miljoen gulden is zo'n
prachtig apparaat beslist wel waard.
Zij worden als het ware geinvesteerd in
de grotere geoefendheid van honderden
artsen.
91. Brigadier Piet, alias de detective
Shylock Hommeles, hield nauwkeurig
de omgeving van de smidse in het oog
en het kon niet uitblijven of op een ge
geven moment vatte de gedachte bij
hem post: „Wat zijn ze daér nou aan
het doen?" Hij kwam dus argwanend
dichterbij gelopen en keek eens
nieuwsgierig in het werktentje.
„Aan 'het graven?" informeerde hij
met de ietwat zinloze belangstelling
van mannen, die zelf niks te doen heb
ben en daarom altijd staan te kijken
naar de arbeid van anderen.
„Dat heb U nou eris een keertje goed
gezien!" lachte de lijnwerkers, die hun
koppen met uniformpetten olijk uit het
„Je hebt ze nooit meer gezien?"
vroeg Geert langzaam.
„Nee, Geert. Ze waren te ver gegaan
en toen er plotseling een onweersbui
kwam opzetten, konden ze niet gauw
genoeg meer aan land komen. In de
branding zijn ze omgeslagen. Een paar
uren later kwam een visser, die het had
gezien, het me vertellen. Hij had nog
geprobeerd ze te redden, maar het was
al te laat. Alle drie, m'n man, Maartje
en m'n kleine schattebout, verdronken.
Z'n lijlkje spoelde drie dagen later aan,
dat van Maartje pas na een maand.
Het lijk van m'n man is nooit meer ge
vonden.
Toen wettelijk vastgesteld was, dat
hij was overleden, kwamen al zijn be
zittingen aan mij: dit café en nog en
kele huizen in het dorp. Lk was rijk,
voor m'n hele leven zonder zorgen
Maar wat had ik er aan?
Men verslijt mij in het dorp voor
eigenaardig, maar wat weten de men
sen van m'n innerlijk leven af? Hoe
kunnen ze begrijpen, wat m'n kleine
jongen voor me betekende? Ik wilde
eerst dit café en de huizen verkopen
en ergens anders gaan wonen maar ik
kan niet weg van het eiland. Ik kan
niet scheiden van de plek, waar ik drie
gelukkige jaren met m'n kind heb
doorgebracht. Er zijn hier veel herin
neringen, aangename en verdrietige, ik
wil ze niet missen. Daarom ben ik ge
bleven. Ik heb een poosje een knecht
gehad om de klanten te bedienen, want
in het begin voelde ik me daartoe niet
in staat. Maar hij was niet eerlijk. Het
was een jongen uit Den Hélder en hij
bestal me, daarom heb ik hem wegge
daan Na die tijd tapte ik zelf.
Nu weet je, Geert, hoe ik aan dit
café kom De man, waar ik mee trouw
de, was Aagten, vandaar, dat ik nog
zijn naam draag. En zeg me nu eens
eerlijk, of je hiervan iets wist?"
Geert schudde ontkennend het 'hoofd.
„Niets, totaal niets. Ik heb er niet het
flauwste vermoeden van gehad, dat je
weduwe was".
„Zie je nu wel, dat ik gelijk heb?
Dat ik niet zo ben, als jij dacht?"
„Inderdaad, ik 'heb een andere voor
stelling van je gehad. Nel ik ben je
dankbaar, dat je me dit alles allemaal
verteld hebt. Ik acht je er des te hoger
om Je hebt dus al heel wat meege
maakt in die enkele jaren, dat je ge
trouwd bent geweest. Zover ik uit je
verhaal had begrepen, was Aagten dus
geen man voor je"
Nel schudde langzaam nadenkend
haar hoofd. „Ik mag geen kwaad van
hem zeggen, hij was een best mens in
zijn soort. Hij kwam uit een ander mi
lieu dan ik. Een eenvoudige man, maar
er zat niets bij; ik begreep zijn gedach-
tengang niet en hij niet de mijne. Dat
was het. Wij pasten niet bij elkaar, om
dat we niet op dezelfde trap van ont
wikkeling stonden. Tenslotte was ik
toch een onderwijzeres; ik had toch
wat geleerd".
„Dit alles had je moeten overwegen,
vóór je met hem trouwde", merkte
Geert op.
„Je weet niet, wat het zeggen wil,
als een arm onderwijzeresje een huwe
lijksaanzoek krijgt van één der rijkste
mannen van het dorp. En daarbij
kwam nog, dat er, zoals ik je reeds
zei, verscheidene jonge meisjes waren,
die een stille hoop koesterden éénmaal
de vrouw van Jan Aagten te worden.
Dat hij echter mij wilde hebben, heeft
me mezelf doen suggereren, dat Lk
lief had. Ik had niet met hem in
trouwen. Ja, het was geoorloofd
gens de burgerlijke wetten, maai
was tegen de natuurwetten. Ik be:
danks toch zijn vrouw geworden
ben er zwaar voor gestraft. De w
schap, gebonden te zijn aan iemanc
je met kunt liefhebben, is iets v
Iijks. Mijn gevoelens voor hem VI
den met de dag. En zo te leven,
na dag, week na week, maandenla
ik geloof, dat ik op de duur gek
zijn geworden.
En alsof de straf nog niet gt
was, moest ik met m'n man en
stiefdochtertje, ook nog m'n kleine
gen verliezen
Ze barstte opnieuw in snikken
haar lichaam schokte door het
verdriet; zo te zien was ze een
beeld van mateloze ellende.
Onhandig trachtte Geert haar
troosten. Hij stond op, liep om de
heen en legde zijn hand op haar b
„Kom, Nel, huil met zo. Ik ka! B
best indenken, dat het beroerd ven
moet zijn, om al die narigheid we
de herinnering terug te roepen,
het geeft toch niets, Nel. Je knjj j
zoontje er toch niet om terug. Toe S(
meer wat, het is niet goed, dat je p
laat gaan. Drink nog wat water, v
De vrouw lachte door haar tr g
heen. „Je bent een goeie jongen, G p
en ik ben blij, dat je hier bent. Ik
altijd zo alleen. Ik heb behoefte
iemand om me heen, die me kar
grijpen. Jij kunt dat en ik daiü s
daarvoor. Geert we zullen goede v
den zijn". j;
S
(Wordt vervolgd)
door Henk van Heeswijk