BRIGADIER PIET EN DE SPORTCOMPUTI „Eens komt het geluk" LANDBOUW en VEETEELT ^sssmmsa^sssssssèm^M^ iH iTtJ*-'- ifnv -r "imvTittliit HEERLIJKE VAKANTIE Feuilleton: rubriek voor t_WM II! iee.(r.fM\ WAM "10, Mijnheer de Redakteur, Nadat ik met mijn gezin een heer lijke vakantie op Texel heb doorge bracht, meen ik daarvan in Uw veel gelezen blad te mogen getuigen. Het is waar, wij hebben heel mooi weer gehad, maar ook als de weergoden met met ons waren geweest, zouden wij volop hébben genoten. Wat biedt Uw eiland een afwisseling! Wij zijn het beslist oneens met de schrijver van een ingezonden stuk, die bij zijn komst naar Texel in Den Hel der lang op aansluiting heeft moeten wachten en die daarom alléén een der de veerboot noodzakelijk achtte. Het is duidelijk dat voor de allerdrukste dag' van het seizoen niet een derde boot van zo'n zes a zeven miljoen gulden aangeschaft kan worden. De manier, waarop het personeel van TESO de drukte heeft verwerkt is boven alle lof verheven. Het gemopper van de schrijver van het ingezonden stuk mist alle redelijke grond. Wij benijden de man niet, die met vakantie gaande naar Uw mooie eiland, alleen kritiek weet uit te oefenen. In tegenstelling tot veel badgasten hebben wij ons niet uitsluitend op het strand opgehouden, herhaaldelijk zijn wij er te voet 'of op de fiets op uitge gaan. De informatrice van het VVV- kantoor in Den Burg, die ons wees op het nog maar kort geleden in gebruik gestelde Duinpark en op het Natuurpad verdient een extra vriendelijk woord. Wie ook maar enige belangstelling heeft voor alles wat leeft en groeit, krijgt dan bij een voettocht door duin en bos volop te genieten. In veel jaren waren wij niet op Texel geweest, het buitenland trok ons aan met zijn hoge bergen en blauwe meren. Duizenden kilometers razen in een auto was ons deel en de kosten waren hoog. Dit jaar hebben wij ervaren, dat vlak bij de Randstad Texel ligt, een landje met allerlei landschappen van grote bekoring, met prachtige stranden en met een reeks natuurmonumenten, die ieder voor zich de moeite van een be zoek lonen. Het mag dan volgens insi ders waar zijn dat op Uw eiland veel moois verloren is gegaan, er is ook veel moois overgebleven, dat tegen woordig gelukkig goed beschermd wordt. Teruggekeerd in de grote stad waai de hitte in deze dagen haast onver draaglijk is, waar benzine en oliedam- pen letterlijk adembenemend zijn, den ken wij terug aan het eiland waar in ange egel endj B COPYRIGHT STUDIO AVAN een onbezwangerde atmosfeer een te koelte zélfs de hoogte tempera nog draaglijk maakt en waar e« het algemeen voorkomende bevo) veel doet om het bezoekers aang< te maken. Ik wil hier nog aan toevoegt 'het ons plan is, ook het volgei weer-naar Texel te gaan, hopelijk ook nog veel jaren daarna. Met vriendelijk dank voor de leende plaatsruimte, J. S. de Vries, Amst* NABETALING RENTEZEGEL Voor het verkrijgen van een ii diteitsrente krachtens de Invalid; wet geldt de voorwaarde dat ten ste 150 rentezegels zijn geplakt, ingaande 1 januari 1965 de pren talmg voor de Invaliditeitswet stopgezet was er een aantal pers voor wie niet het vereiste aantal 150 rentezegels was geplakt. Deze sonen konden geen invaliditeit ontvangen indien zij invalide war de zin van deze wet. Omdat de mogelijkheid tot be van premie na 1 januari 1965 niet bestond, is destijds bepaald dat z op 31 december 1964 reeds in\ waren alsnog de ontbrekende 2 konden bijbetalen. Een verzoek da moe9t voor 1 januari 1967 worden diend bij de Raad van Arbeid. Daar is gebleken, dat een aantal zekerden na 1 januari 1967 een lijk verzoek had ingediend, voorts een aantal personen niet m mogelijkheid van het indienen var verzoek bekend was, heeft de Mir van Sociale Zaken en Volksgezoni thans bepaald dat de termijn va; diening van deze verzoeken is ver] tot 1 juli 1967. Diit is geschied b; Beschikking, die is gedateerd 22 1967. Aangezien het niet meer moi was voor 1 juli 1967 aan de verlei van deze termijn voldoende beken te geven, wordt medegedeeld, dat zoeken die voor 1 augustus 1967 den gedaan alsnog in behandeling len worden genomen. Belanghebbe dienen zich daarom voor 1 au? 1967 tot de Raden van Arbeid te den met een verzoek om tot nabet van rentezegels te mogen overgaan Wordt een invaliditeitsrente kend, dan bestaat in bepaalde gev de mogelijkheid dat hierop een b: krachtens de Interimwet invalid! rentetrekkers wordt gegeven, een bijslag gegeven, dan heeft di gevolg dat de toegekende rente er slag ingaande 1 juli 1967 wordt gezet in een uitkering krachtens Wet op de arbeidsongeschiktheid zekering. tentje staken. Ze waren er vast van overtuigd, dat ze met herkend zouden worden en vervolgden; „Dat valt ons as hjnwerkers nou altijd op, hè? Nau welijks hebben we 'de eerste spade in de grond of de een of andere slimmerd ontdekt meteen, dat we wel ereis aan het graven konden wezen! En wil U nou misschien nog méér weten? De te lefoonkabels van de smid bennen stuk. D'r legt zogezeid een breukie op de lijn. Die kabels gaan wij nou effe ver- nieuwe, ziet U? Tevreden?" „Helemaal op en top tevreden...." zei brigadier Piet en hij liep weg. „Onze vermomming is dit keer wa terdicht, Wladimir!" giechelde Kid. „Dóórgraven!" Maar de geheime agenten ha tódh buiten de waard gerekend, de sluwe brigges dacht. „Rare lijn kers zijn dat. Héél rare lijnwei Ze gaan de telefoonkabels van de Verholen ondergronds herstellen, wijl iedereen kan zien, dat ze bo gronds binnenkomen! Kijk. gaan zedwars de straat over en dan via de twee isolatoren de s se in! Daar klopt iets niet, brig proberen je voor het lapje te ho; En.... en.... ai! Daar gaan ss Verholen en dr. Yokito met de weg! De smidse staat nu leeg en b zijn twee misdadigers aan het gn Aan het graven!! En wat graaft 1 Een.een TUNNEL EEN VERWAARLOOSD PUNT Er kan zeker niet beweerd worden, dat de redacteur van deze rubriek niet overtuigd is van een goede verzorging van het rundvee. Ik heb zelfs de in druk, dat sommige lezers vmden, dat ik wel eens wat te veel de nadruk leg op het belang van een goede voeding en de neiging heb om de afstamming van de dieren wat naar achteren te schuiven Ik ben bereid om direkt toe te geven, dat ik steeds meer overtuigd raak van het belang van een goede verzorging. Dit op grond van wat an deren, die veel meer van deze zaak af weten dan o.g. in woord en geschrift naar voren brengen en ook uit eigen ervaring. Ook de klauwverzorging hoort er bij Een punt, dat ik naar mijn weten nog niet eerder in deze rubriek aan de orde heb gesteld, is de verzorging van de klauwen. En dat niet, omdat het met nodig zou zijn, maar omdat het gewoon aan mijn aandacht is ontgaan. Waarschijnlijk ben ook ik tot nu toe, net als heel veel veehouders, niet vol doende doordrongen geweest van het zeer grote belang van een goede ver zorging van de klauwen. En we stellen ons voor, dat er nog heel wat gezegd en geschreven zal moeten worden voor dat iedere veehouder het grote belang van deze zaak inziet. Je vmdt het op zeer veel bedrijven: rundvee, dat zeer moeilijk loopt. Het zou overdreven zijn om te beweren, dat dit in alle gevallen een gevoig is van een onvoldoende verzorging van de klauwen. Maar in verreweg de meeste gevallen is dit wel zo Regelmatig onderhoud nodig Het is onmogelijk om voor iedere koe en ieder bedrijf aan te geven hoe vaak de verzorging van de klauwen moet plaats hebben. Maar het jaarlijks nazien van de poten is wel de mini mumeis die kan worden gesteld. Waar ben we er rekening mee moeten hou den, dat er dieren zijn, die een veel- vuldiger behandeling nodig hebben. Het varieert van dier tot dier en van bedrijf tot bedrijf. Waarschijnlijk heb ben we hier niet alleen te maken met de aanleg van het dier, maar ook met het ontbreken of aanwezig zijn van be paalde mineralen in de grond en via -de grond in het ruwvoer. In ieder ge val kunen we dit wel stellen, dat zodra er maar de minste aanwijzingen zijn, dat een dier minder gemakkelijk loopt de „pedicure" er bij moet worden ge haald. En dan te bedenken, dat er be drijven zijn, waar de dieren zich weken en maanden voortslepen op een wijze, die de indruk geeft, dat ze finaal ver sleten zijn. Een „oude" koe werd weer jong Het is al heel wat jaren geleden, dat een jonge Texelse boer op een ander Texels bedrijf een melkkoe kocht, die op dat moment 6 jaar was. De koe liep zeer moeilijk en ook de ingezakte rug lijn gaf aan 'het dier een volkomen ver sleten aanzien. Het eerste werk na de aankoop was het bekappen van de klauwen. Binnen zeer korte tijd had deze beste produktiekoe een volkomen verjongd uiterlijk, wat blijken kan uit het feit, dat de betreffende veehouder de koe daarna nog 9 jaar heeft gemol ken. Dit werd bereikt met een eerste ingrijpend herstel van de klauwen en een daarna regelmatig volgehouden onderhoud. Aan de hand van dit voor beeld moeten we aannemen, dat er heel wat produktieverlies is als gevolg van een regelmatige te lage produktie en vooral ook door het te vroeg mopten afzetten van dieren, die wat de leef tijd betreft in topproduktie konden zijn. REDACTEUR MET VAKANTIE Onze redacteur is met vakantie. Zijn taak wordt tot donderdag 3 augustus waargenomen door J. E. Craanen, Schilderend 93, telefoon 2328. 17. Weer werd de aandoening haar te machtig en ze kon niet verder spreken. Geert stond op en vulde een glas met water, dat hij bij haar neerzette „Drink wat, Nel", zei hij zacht, „dat zal je wat kalmeren. Vertel anders maar niet verder, als de gedachte er aan je te veel aangrijpt Toe, Nel, huil niet zo, dat. dat kan ik niet zien. De vrouw nam werktuiglijk enkele slokken water; haar tanden klapperden tegen het glas. Ze keek hem dankbaar aan en lachte door haar tranen. Ze leg de haar hand op zijn arm en drukte die zacht. „Ik mag je graag, Geert, en daarom vertel ik je dit alles. Aan niemand heb ik ooit mijn huwelijksleven bloot ge legd, omdat men mij niet zou begrij pen. De mensen zijn daar te eenvoudig voor. Jij bent zo anders dan zij en ik voel zo vaak behoefte om m'n hart eens uit te storten voor iemand die ome kan begrijpen". Hij streelde haar zacht over de hand en toen ze wat gekalmeerd was, ver volgde ze: „M'n kleine jongen was m'n alles. Ik had nu weer een doel om te leven. On danks dat verwaarloosde ik Maartje niet. Ik luisterde altijd met belangstel ling naar haar verhalen van school. Ik wilde niet in mijn plicht tegenover m'n stiefdochtertje tekort schieten. Zelf had ik ook nooit m'n moeder gekend dus ik NIET STRAKS, MAAR NU „Ik zit alle dagen uit te kijken naar regen, want dan ga ik weer aan het stikstof strooien", vertelde een veehou der me dezer dagen. Ik heb op dat mo ment niets gezegd, maar wel gedacht: „Ik heb het blijkbaar nog niet voldoen de gezegd en geschreven, dat iemand, die met het stikstof strooien wacht tot dat het geregend heeft een slag op achter is" Lk heb het vermoeden, dat bij dit uitstel in bepaalde gevallen ook nog een stuk „schaamte" aanwezig is. Er zijn nl. altijd wel buren, die de schou ders ophalen als een collega bezig is met het strooien van stikstof, terwijl de lucht van „koper" is. Dat schouder ophalen zou ik kunnen begrijpen als deze zelfde mensen met absolute ze kerheid konden zeggen, dat er de eer ste week geen regen komt. Maar zelfs „De Bilt" redt dit niet. Ik geloof, dat het telkens voorkomt, dat er een bui regen valt op een moment, dat we er helemaal niet op rekenen. En zolang dat het geval is, kunnen we niets an ders doen dan op een perceel grasland, dat kaal is en op stikstof wacht, ook stikstof strooien. "De groene weid- jes, die we hier en daar nog zien lig gen, waren er zeker niet geweest als deze veehouders een week of wat ge leden, toen het ook al droog was, geen stikstof hadden gestrooid. De paar klei ne buitjes, die we nadien hebben gehad, waren in deze gevallen net voldoende om de groei aan te zetten. Op „kaal" land Niet voor niets zei ik hiervoor „een perceel grasland, dat kaal is" Want het aantal percelen, dat op dit moment niet „kaal" is, is weer vrij groot. Je hoort weer de argumenten, dat je toch geen grasland gaat „bossen" als er praktisch geen gras is. De koeien of schapen heb ben dan in ieder geval nog „iets" te vreten. We kunnen maar heel weinig begrip opbrengen voor deze argumenten. In een kort gesprek, dat ik kort geleden met één van de melkrijders had, kwam naar voren, dat juist op de bedrijven, waar de koeien in dit lange gras lopen de melkgift flink aan het afzakken is. Het staat voor ons vast, dat deze vee houders er veel beter voor hadden ge staan als ze een week of drie geleden de ruige massa hadden gemaaid en op dit kale land een gift stikstof hadden gegeven. De hoeveelheid gras zou dan wel wat kleiner geweest zijn dan op de ruige weide, maar de feiten bewij zen, dat het resultaat in de emmer met een kleine hoeveelheid kort gras stuk ken beter is dan in een „wei", die iets weg heeft van het erf van een onbe woonde boerderij. Techniek en wetenschap staan voor niets KUNSTMENS ALS PROEFPERSOON Pop met vele belangrijke menselijke eigenschappen voor de dokter Het opleiden van medici is een bij zonder moeilijke taak, want deze spe cialisten hebben de mens, zijn lichaam en geest als werkterrein en wanneer men het vak moet leren, dan was het tot nu ote zo, dat er met mensen moest worden geoefend. Dikwijls helpen stu denten elkaar en doen zij om beurten dienst als patiënten, doch dit kan dik wijls niet, omdat er gevallen zijn, waarin de aankomende arts met een echte patient moet werken, omdat slechts bij deze bepaalde dingen kun nen worden waargenomen. Voor pa- tienten is het dikwijls niet prettig om onder handen te zijn van een medicus die het vak nog niet volkomen beheerst De gigantische ontwikkeling van de moderne techniek en wetenschap heeft nu een oplossing gebracht en wel in de vorm van een kunstmatige mens, die men in de Verenigde Staten heeft ver vaardigd. Vraag niet wat deze levens grote pop heeft gekost, maar hij is in zeer veel opzichten een mens gelijk en daar gaat het maar om. Zijn naam is ,i,Sm One", afgeleid van simulator cén. De pop beschikt over een regelbare hartslag, polsslag, ademhaling, spier- kon me voorstellen, wat dit voor een kleine meid moest betekenen. Maar overdag, als Maartje naar school was, dan kon ik uren doorbrengen met m'n eigen kindje. Na dien heb ik geen kinderen meer gehad. Jantje bleef de enige en hij groeide aLs kool. Misschien verwende ik hem te veel, maar hij was ook zo lief. Toen hij drie jaar oud was, tyran- niseerde hij z'n zusje en z'n vader he lemaal. Hij had net zolang gesmeekt bij z'n vader, tot deze er in toestemde hem eens mee te nemen op een boottochtje. Mijn man had een roeibootje en als hij dan overdag niets te doen had, ging hij een eindje varen en hengelen. Na een paar uren kwam hij dan met wat vis thuis, welke we dan 's avonds aten Op een woensdagmiddag gingen ze met hun drieën naar de boot om een eindje te varen. Dit is nu zes jaar ge leden. Ik zie ze nog gaan. M'n man in 't midden met aan de ene kant kleine Jan, parmantig op z'n klompjes, en aan de andere kant Maartje, die toen al bijna elf jaar was. Bij de boot keken ze alle drie nog om en zwaaiden naar me. Ik keek hen lachend en trots na, tot ze om de hoek verdwenen waren. Ik heb ze nooit weer gezien Ontzet keek Geert op. Nel zat voor overgebogen, haa9t met de kin op tafel, de ellebogen leunend op de stoel. Een toonbeeld van verdriet reflexen om maar enkele voorbeelden te noemen en daarnaast is hij helemaal samengesteld als een echt mens, dus ook met alle mogelijke inwendige or ganen en wat dies meer zij. Het prach tige van alles is, dat al deze organen e.d. functioneren als bij de mens, doch bovendien op diverse manieren door de docent regelbaar zijn, zodat men in staat is, allerlei toestanden te scheppen, die de leerling zal moeten aanpakken. In de praktijk komt het er op neer, dat de leerling-dokter routine met deze pop kan opdoen, terwijl het daafbij pre cies lijkt alsof ze met een echte patient bezig zijn. Worden er fouten gemaakt, dan is dat voor de patient niet onaan genaam en bepaalde handelingen kun nen wanneer dit nodig is, eventueel tientallen keren worden overgedaan zonder dat iemand daar onder behoeft te lijden. Het is wonderlijk wat er al niet met deze kunstmens gedaan kan worden. Door bediening van de knoppen op het instrumentenbord is de docent in staat verschillende toestanden te creeeren. De hartslag van de pop kan worden verhoogd of verlaagd, de bloeddruk kan worden geregeld, als ook de ademha ling. Hierdoor kunnen situaties worden geschapen die in de praktijk slechts zklden voorkomen. Zonder pop zouden de leerlingdoktoren op dergelijke ge legenheden moeten wachten om hun practische kennis op te doen. Nu be hoeft dat niet en kunnen zelfs zeer zeldzaam voorkomende gevallen met de pop naar wens worden gesimuleerd, waarbij de leerlingen in de gelegenheid kunnen worden gesteld om zich op deze problemen grondig te oefenen. Tientallen andere processen die zich in het menselijk lichaam afspelen kun nen met „Sim One" worden nagebootst. Nadat de docent via de knoppen op het bedieningspaneel een bepaalde toestand heeft geschapen, worden deze gegevens via een computer verwerkt, met als gevolg, dat de pop promt die verschijn selen in al hun facetten gaat vertonen, die een patient ook zou krijgen. Het is duidelijk, dat deze simulatir voor de opleiding van medici van on gekend belang is. De opleiding kan sneller gebeuren, terwijl tevens de stu denten de mogelijkheid wordt geboden naar behoefte zich te oefenen, zonder dat daarbij rekening behoeft te worden gehouden met het feit, dat men met menselijk materiaal werkt. Dit laatste leidt uiteraard tot een betere geoefend heid, waardoor »de kwaliteit van de jonge medicus hoger ligt. De kosten van ruim een miljoen gulden is zo'n prachtig apparaat beslist wel waard. Zij worden als het ware geinvesteerd in de grotere geoefendheid van honderden artsen. 91. Brigadier Piet, alias de detective Shylock Hommeles, hield nauwkeurig de omgeving van de smidse in het oog en het kon niet uitblijven of op een ge geven moment vatte de gedachte bij hem post: „Wat zijn ze daér nou aan het doen?" Hij kwam dus argwanend dichterbij gelopen en keek eens nieuwsgierig in het werktentje. „Aan 'het graven?" informeerde hij met de ietwat zinloze belangstelling van mannen, die zelf niks te doen heb ben en daarom altijd staan te kijken naar de arbeid van anderen. „Dat heb U nou eris een keertje goed gezien!" lachte de lijnwerkers, die hun koppen met uniformpetten olijk uit het „Je hebt ze nooit meer gezien?" vroeg Geert langzaam. „Nee, Geert. Ze waren te ver gegaan en toen er plotseling een onweersbui kwam opzetten, konden ze niet gauw genoeg meer aan land komen. In de branding zijn ze omgeslagen. Een paar uren later kwam een visser, die het had gezien, het me vertellen. Hij had nog geprobeerd ze te redden, maar het was al te laat. Alle drie, m'n man, Maartje en m'n kleine schattebout, verdronken. Z'n lijlkje spoelde drie dagen later aan, dat van Maartje pas na een maand. Het lijk van m'n man is nooit meer ge vonden. Toen wettelijk vastgesteld was, dat hij was overleden, kwamen al zijn be zittingen aan mij: dit café en nog en kele huizen in het dorp. Lk was rijk, voor m'n hele leven zonder zorgen Maar wat had ik er aan? Men verslijt mij in het dorp voor eigenaardig, maar wat weten de men sen van m'n innerlijk leven af? Hoe kunnen ze begrijpen, wat m'n kleine jongen voor me betekende? Ik wilde eerst dit café en de huizen verkopen en ergens anders gaan wonen maar ik kan niet weg van het eiland. Ik kan niet scheiden van de plek, waar ik drie gelukkige jaren met m'n kind heb doorgebracht. Er zijn hier veel herin neringen, aangename en verdrietige, ik wil ze niet missen. Daarom ben ik ge bleven. Ik heb een poosje een knecht gehad om de klanten te bedienen, want in het begin voelde ik me daartoe niet in staat. Maar hij was niet eerlijk. Het was een jongen uit Den Hélder en hij bestal me, daarom heb ik hem wegge daan Na die tijd tapte ik zelf. Nu weet je, Geert, hoe ik aan dit café kom De man, waar ik mee trouw de, was Aagten, vandaar, dat ik nog zijn naam draag. En zeg me nu eens eerlijk, of je hiervan iets wist?" Geert schudde ontkennend het 'hoofd. „Niets, totaal niets. Ik heb er niet het flauwste vermoeden van gehad, dat je weduwe was". „Zie je nu wel, dat ik gelijk heb? Dat ik niet zo ben, als jij dacht?" „Inderdaad, ik 'heb een andere voor stelling van je gehad. Nel ik ben je dankbaar, dat je me dit alles allemaal verteld hebt. Ik acht je er des te hoger om Je hebt dus al heel wat meege maakt in die enkele jaren, dat je ge trouwd bent geweest. Zover ik uit je verhaal had begrepen, was Aagten dus geen man voor je" Nel schudde langzaam nadenkend haar hoofd. „Ik mag geen kwaad van hem zeggen, hij was een best mens in zijn soort. Hij kwam uit een ander mi lieu dan ik. Een eenvoudige man, maar er zat niets bij; ik begreep zijn gedach- tengang niet en hij niet de mijne. Dat was het. Wij pasten niet bij elkaar, om dat we niet op dezelfde trap van ont wikkeling stonden. Tenslotte was ik toch een onderwijzeres; ik had toch wat geleerd". „Dit alles had je moeten overwegen, vóór je met hem trouwde", merkte Geert op. „Je weet niet, wat het zeggen wil, als een arm onderwijzeresje een huwe lijksaanzoek krijgt van één der rijkste mannen van het dorp. En daarbij kwam nog, dat er, zoals ik je reeds zei, verscheidene jonge meisjes waren, die een stille hoop koesterden éénmaal de vrouw van Jan Aagten te worden. Dat hij echter mij wilde hebben, heeft me mezelf doen suggereren, dat Lk lief had. Ik had niet met hem in trouwen. Ja, het was geoorloofd gens de burgerlijke wetten, maai was tegen de natuurwetten. Ik be: danks toch zijn vrouw geworden ben er zwaar voor gestraft. De w schap, gebonden te zijn aan iemanc je met kunt liefhebben, is iets v Iijks. Mijn gevoelens voor hem VI den met de dag. En zo te leven, na dag, week na week, maandenla ik geloof, dat ik op de duur gek zijn geworden. En alsof de straf nog niet gt was, moest ik met m'n man en stiefdochtertje, ook nog m'n kleine gen verliezen Ze barstte opnieuw in snikken haar lichaam schokte door het verdriet; zo te zien was ze een beeld van mateloze ellende. Onhandig trachtte Geert haar troosten. Hij stond op, liep om de heen en legde zijn hand op haar b „Kom, Nel, huil met zo. Ik ka! B best indenken, dat het beroerd ven moet zijn, om al die narigheid we de herinnering terug te roepen, het geeft toch niets, Nel. Je knjj j zoontje er toch niet om terug. Toe S( meer wat, het is niet goed, dat je p laat gaan. Drink nog wat water, v De vrouw lachte door haar tr g heen. „Je bent een goeie jongen, G p en ik ben blij, dat je hier bent. Ik altijd zo alleen. Ik heb behoefte iemand om me heen, die me kar grijpen. Jij kunt dat en ik daiü s daarvoor. Geert we zullen goede v den zijn". j; S (Wordt vervolgd) door Henk van Heeswijk

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1967 | | pagina 4