RIJKS
POSTSPAARBANK
RENTE TOT
denkt u
aan meubelen,
dan denkt u
(vanzelfsprekend)
aan de 4000 m2
woonideeën
van
het statussymbool
luilverkavelingsakte een feit
FILMNIEUWS
iiWAT m immm vmw.m
ANDBOUW en VEETEELT
'EEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRUDAG 17 NOVEMBER 1967
I.brisk «oor
klercq
SPOORSTRAAT 30 TEL. 02230-14541
n dit artikeltje een paar notities,
t rechtstreeks in verband staan met
gebeurtenis van maandag 13 novem-
r j.l., of die daar in ieder geval iets
Ee te maken hebben.
Een nieuw kadaster
Het gebeuren van maandag j.l. bete
nt, dat ons eiland, met uitzondering
n'polder Eieriand, een nieuw kadas-
Jheeft. Een kadaster met veel min-
r cijfers en letters dan het oude ka-
ster. In de nieuwe toestand is het nl.
cl \t ieder aaneengesloten blok grond
a eén eigenaar als regel onder één
nduiding valt, ook al is dit blok door
,ten, tuinwallen of heiningen in
«erdere percelen verdeeld. Het komt
s voor, dat een aaneengesloten kavel
ona van 25 ha. slechts één kadastraal
immer heeft. Deze toestand blijft ge-
ndhaafd zolang van deze kavel geen
deelten worden verkocht.
Dit betekent, dat het voor een eige-
ar of gebruiker van grond niet mo-
lijk is van het Kadaster inlichtingen
krijgen over de oppervlakte van een
rceel, dat door sloten enz. is afge-
heiden als dit perceel een gedeelte is
n c-en bepaalde kaïvel. Het zal deze
gevens zelf door opmeting moeten
rk rijgen.
Een „schoon" kadaster
Men zegt wel eens, dat tijdens een
ilverkaveling het kadaster wordt
igeschoond", d.w.z. dat fouten en on-
dkemendheden worden opgeruimd,
it die fouten en onvolkomendheden
ook op Texel waren heeft de ter
sielegging van de lijst van rechtheb-
mden in het begin van de ruilveika-
ding duidelijk aangetoond. Een paar
lorbcelden.
In een bepaald geval had een grond-
genaar in de omgeving van Den
oorn een perceel grond in gebruik,
it blijkens het kadaster eigendom
as van een andere eiganaar in dit
orp De laatste gebruikte op zijn beurt
tn oerceel grond, dat eigendom was
an de eerste eigenaar. Beide boeren
aren van oordeel eigen grond te ge-
ruiken.
In de omgeving van Spang bleek de
r?n: tussen 2 percelen grond, die met
ai sloot was aangegeven op geen stuk
en na de juiste grens te zijn. Volgens
e kadastrale gegevens had de ene
11. „Wij ook. Vader was in Gouda
ierkvoogd".
„O"
„Och, wat steekt er eigenlijk voor
hvaad in, niet? We bekijken het alleen
maar eens en misschien gaan we er
gens in, als het u lijkt tenminste. En
jan rijden we weer verdèr. Overdag
zit er tenminste, dat vind ik, geen
hvaad in. Het is immers een soort
volksfeest?"
„Ja, maar 's avonds wordt er veel
gedronken en dan ontstaan er wel eens
vechtpartijen. Je leest het een enkele
keer"
„Daar houd ik niet van. Ik houd
helemaal niet van 'kroeglopen. Alleen
dansen, dat doe ik graag. En u, juf
frouw Overvest?"
„Zegt u alstublieft gewoon Hennie.
Dat gejuffer
„Als het mag, wat graag, Hennie. Ik
heet Gert, dat weet udat weet je,
he? Wil je wel geloven, dat het me net
is. alsof ik je al jaren ken?"
Hennie giechelde. „Geloof ik niets
van".
„Heus waar. Ik ëh.... eigenlijk ben
verlegen. Vader zegt: te verlegen.
Van de week, toen u 's avonds met uw
zusje meereedik stond verbaasd
°ver m'n eigen druf. Een jaar geleden
zuu ik voor zoiets de moed niet gehad
hebben. We hadden kennissen in Gou
da. Zakenvriend van vader, zal ik maar
boer jaren lang te veel grond gebruikt
en de ander te weinig. Dat was geen
kwestie van een paar honderd vier
kante meter grond, maar een opper
vlakte, die enkele tientallen aren groot
was.
Ergens op Texel lag een perceeltje
grond, waarvan de wettelijke eigenaar
niet bekend was. Dit perceeltje werd
gebruikt door een boer, die in deze om
geving grond gebruikte. Er waren twee
personen op Texel, die van mening
waren aanspraak op deze grond te kun
nen maken. Zij konden dit echter niet
met deugdelijke 'bewijzen staven. Dit
perceeltje is nu in het blok verdwenen,
d.w.z. dat het aan de gezamenlijke
echthebbenden in het hele blok van
ruilverkaveling ten goede is gekomen.
Met haast
Toen maandag j.l. in het nieuwe Ge-
redhtsgebouw te Alkmaar gedeelten uit
de akte waren voorgelezen en deze
door de daarvoor in aanmerking ko
mende personen was getekend, moest
de akte met spoed naar het Hypotheek
kantoor te Alkmaar worden gebracht.
Een dergelijke akte beschrijft nl. de
toestand van een bepaald moment, om
dat voortdurend grondtransacties
plaats hebben. Zou een dergelijke
transactie plaats hebben vóór het tijd
stip, waarop de akte op het Hypotheek
kantoor was, dan zou nog weer een
verandering in de akte nodig zijn.
Dat het aantal gevallen van aankoop
en veikocp van grond zeer groot is,
bleek ook uit de respectabele lijst van
wijzigingen, die aan de akte was toege
voegd. Tussen het gereed komen van
de akte en het passeren op maandag
j.l. lagen nl. enkele weken. Dit kwam
tot uiting in een aanhangsel, dat tien
tallen wijzigingen omvatte.
Reacties op eerste artikel
Op het artikel in het nummer van
vrijdag 10 november kregen wij enkele
reacties. Ze waren van zeer verschil
lende aard.
De eerste opmerking hadden we min
cf meer verwacht. In bedoeld artikel
wordt nl. ergens gesproken over dc-
verbetering van de waterbeheersing in
het ruilverkavelingsblok. Er werd o m.
geschreven: „ondanks het feit, dat er
de laatste weken veel water is gevallen
heeft dit in geen enkel geval geleid
zeggen. We kwamen geregeld bij elkaar
overhuis. Bij Boorneberg zijn twee
dochters, Emy en Truus. Beiden erg ge
distingeerd. Zoals jij. Echte dametjes.
In hun bijzijn was ik altijd erg verle
gen, dan voelde ik me kleuren. En zij
lachten me uit".
„Dat was niet aardig".
„Nee, u.... jij zou het niet doen,
tenminste, dat derik ik. Jij bent zo heel
anders".
„Hoe anders?" Ze keek hem vragend
aan.
Hij zocht naar woorden. „Hoe moet
ik dat duidelijk maken? Ze waren da
mes. Emy was op een kostschool in
dertijd en Truus studeert nog in
Utrecht Maar bij jou.als ik het zo
mag zeggen: bij jou is er innerlijke
adel. Dat is veel belangrijker".
„Ben je niet een beetje aan het over
drijven?" Toch vond ze het wel leuk.
„Eerlijk. Ik meen het. Zoiets voel je,
je kunt het eigenlijk niet precies defi
niëren. En bij jou voel ik me bijna niet
verlegen. Is dat niet eigenaardig? Ik
geloof niet, dat je me ooit zou uit
lachen, wel? Ook niet als ik een blun
der maakte?"
Hennie schudde resoluut haar hoofd.
„Waarom zou ik? Er is overigens geen
enkele reden om je uit te lachen. In
tegendeel. Je kunt best meedoen".
iHij greep haar hand. „En jij ook.
tot inundatie van percelen. Waar dit
wel het geval is, is dit te wijten aan
verzuim van de gebruiker van de
grond".
In een schriftelijke reactie brengt
men mij onder het oog, dat op meer
dere plaatsen toch plassen op het land
staan. Naar ik meen heeft deze brief
schrijver het woord „inundatie" niet
juist opgevat. Ik heb bij inundatie ge
dacht aan !het onderlopen van percelen
als gevolg van het feit, dat de sloten
hun watei niet lozen kunnen. En als
we inundatie zo opvatten, was mijn
bewering juist.
In de tweede reactie wordt er op
gewezen, dat de lof voor het werk, dat
nodig was voor het maken van een
Plan van Toedeling te eenzijdig was.
Wij noemden speciaal de landmeters.
Mijn opposant is van mening, dat deze
lof niet minder toekomt aan de leden
van de Plaatselijke Commissie en de
eigenaren en gebruikers van grond in
het ruilverkavelingsblok. Voor een
goed begrip wil ik mededelen, dat deze
opmerking niet komt uit de kring van
de Plaatselijke Commissie of de Texel
se agrariërs.
De man in kwestie was van mening,
dat ook een woord van waardering
voor de leden van de Commissie voor
hun geduld en voor de TexeLse grond
eigenaren en grondgebruikers voor
hun, over het algemeen zeer goede, me
dewerking oip zijn plaats zou zijn ge
weest.
We kunnen het hiermee volkomen
eens zijn. En het ligt zeker op mijn
weg om speciaal de grondeigenaren en
gebruikers een pluim op de hoed te
steken voor hun medewerking, waar
door het werk van de toedeling toch
ook een mooi werk is geweest.
Keuze uit twee films, biedt City
theater deze week. Zaterdagavond en
zondagmiddag een spannende India-
nenfilm met in de hoofdrol Winnetou,
de schepping van Karl May. In deze
film, genaamd „Winnetou keert terug"
zien we hoe de legendarische indiaan
er na veel strijd in slaagt een duur
zame vrede tussen blank en rood tot
stand te brengen. Want, zo redeneert
hij, het is zinloos om nog verder te
vechten tegen de overmachtige blan
ken. Dit voornemen strookt echter niet
met de plannen van de gewetenloze
avonturier Bill Forrester, die bij onrust
onder de Indianen veel belang heeft.
Winnetou slaagt er echter in een in
vloedrijk Indianenopperhoofd voor zijn
ideeën te winnen, waardoor hij drie
blanken van de marteldood redt. Een
hunner is luitenant Merril. Maai For
rester overvalt intussen het kamp van
de Pionca indianen en maakt er alles
met de grond gelijk. De stam heeft zich
nl. verzet tegen zijn exploitatie van de
oliebronnen op hun gebied. Uit wraak
steekt het Pionca opperhoofd het olie
station in brand, waarbij Winnetou
bijna om het leven komt. Forrester
laat zich niet uit het veld slaan. Hij
overvalt met zijn trawanten weer een
kamp en weet door een list de indruk
te wekken, dat Indianen dat hebben
gedaan. Het gevolg is een strafexpe
ditie tegen de Assiniboms, waardoor de
vrede verder weg is dan ooit. Maar de
zoon van een der legerofficieren heeft
een vermoeden van de ware toedracht
en brengt de Assiniboins in veiligheid.
De spanning stijgt ten top als Forrester
door het leger wordt omsingeld en
dreigt de door hem gegijzelde vrouwen
en kinderen van de stam te doden als
hij geen vrije aftocht krijgt. Winnetou
slaagt er echter in de gijzelaars te be
vrijden. In een vreselijk gevecht, dat
zich afspeelt in spookachtige holen en
spelonken wordt de bende verslagen en
vindt Forrester zelf een afschuwelijke
dood. (In kleuren alle leeftijden).
Naar de beroemde roman van
Harriet Beecher-Stowe „De Negerhut
van Oom Tom" werd de gelijknamige
film gemaakt, die zondag- en dinsdag
avond is te zien. Voor zover de lezers
niet bekend zijn met de inhoud van het
boek het volgende: Oom Tom, een ne-
Vind je het geen leuke dag? Zeg....
zullen we daar eens ingaan?"
„Waarin?" Ze 'keek rond.
Hij wees naar de botsautootjes. „Mag
jij rijden".
„Hè ja. dat lijkt me".
Ze hanteerde het stuur als een vol
leerd chauffeuse. Hij keek vol bewon
dering toe, hce ze tussen alle andere
autootjes laveerde „Zeg", riep hij vol
verbazing uit, „jij hebt aanleg. Ik wil
jou best rijden leren. Je hebt het in een
paar dagen onder de knie".
„Waarom zou ik het leren?" vroeg
ze, een kleur van opwinding op haar
wangen. „We hebben niet eens een
auto".
„O, dat komt misschien nog wel eens.
Het is altijd gemakkelijk, als je het
kunt".
Bij een waarzeggerstent stonden ze
een poosje later stil. „Geloof jij er in?"
vroeg ze lachend.
„Onzin natuurlijk. Toch.... zullen
we het eens doen?"
„Zonde van het geld.
„Waarom? Zullen we samen gaan?"
Maar dat kon niet. De vrouw wei
gerde beleefd, doch beslist, beiden te
gelijk de hand te lezen.
Ze gingen derhalve na elkaar. Eerst
Hennie, die de vrouw een griezel vond,
vooral nadat ze haar hand had beet
gepakt. Missdhien luisterde ze maar
met een half oor naar het opgedreunde
lesje van de waarzegster. Maar één zin
hoorde ze duidelijk en het gevolg was,
dat ze pardoes in een lach schoot. De
vrouw 'keek haar verontwaardigd aan.
„Het is beslist niet om te lachen.
Als u er niet in gelooft, kan ik beter
ophouden, want dan praat ik toch im
mers voor niets?"
en.*.. I.i.r. - b.iu. 4rw.k«l.'~c£
OVER DE PESTVOGELINVASIE
Het is opvallend, dat ieder jaar in de
herfst vele mensen in de natuur aan
wijzingen denken te zien voor een
komende strenge of zachte wmter. Zo
ook in het nummer van de Texelse
Courant van j.l. vrijdag in het stukje
over pestvogels. Jammer voor de ver
woede schaatsenrijders, de komst van
pestvogels zegt niets over het komende
weer en is dan ook zéker geen aanwij
zing voor een strenge winter.
De vogels verlaten hun broedgebied
niet bij invallende vorst. Pestvogels
zijn namelijk zeer wmterhard.
De pestvogel behoort met o.a. noten
kraker en kruisbek tot de typische in-
vasiegasten, d.w.z. dat hun trekbewe-
gingen zeer onregelmatig zijn, zowel in
tijd als in plaats. Dit in tegenstelling
tot de echte trekvogels, waarbij de
trekbewegingen op dezelfde tijd van
het jaar en tussen dezelfde broed- en
overwinteringsgebieden plaatsvinden.
Een invasie wordt waarschijnlijk ver
oorzaakt door een scherpe tegenstelling
tussen de tijd waarin een vogelpopula-
tie op zijn hoogtepunt is en de tijd
waarin zijn voedselvoorraad dat is.
Deze scherpe tegenstelling is vaa'k het
gerslaaf, werkt op de plantage van Mr.
Shelby. Shelby behandelt zijn mensen
fatsoenlijk, maar steekt zich in de
sohulden, waardoor hij gedwongen is
een aantal te verkopen aan de
meedogenloze Legree. Ben hunner, de
kleine Harry, wordt op het laatste
moment door zijn moeder Elisa in vei
ligheid gebracht, over het kruiende ijs
van de rivier. Maar Tom wordt met
een raderboot de rivier afgevoerd. Aan
boord bevindt zich ook de rijke familie
St. Claire en op aandrang van het on
geneeslijk zieke dochtertje Eva wordt
oom Tom op de plantage van St. Claire
tewerk gesteld. Tom heeft er een fijne
tijd. St. Claire wil zelfs al zijn slaven
de vrijheid geven. Maar als hij op On
afhankelijkheidsdag naar de notaris
lijdt, wordt hij lafhartig vermoord.
Zijn vrouw verkoopt de slaven weer
aan Legree, waar zij slachtoffer zijn
van genadeloze willekeur. Op instig-
natie van Oom Tom komen de negers
in opstand Ze steken de gebouwen in
brand en vluchten. Alleen Tom, zwaar
gewond, is niet tot vluchten in staat en
sterft. (In kleuren alle leeftijden).
Die noemt twee gulden maar niets,
dacht Hennie, maar ze trok meteen
haar gezicht weer in de plooi. „U hebt
gelijk", antwoordde ze met een uitge
streken gezioht. „Gaat u verder, want
u maakt me nieuwsgierig".
„Ziet u nu wel?" De vrouw 'keek
haar triomfantelijk aan. „Ik zei dus:
drie kinderen. U zult er veel plezier
van beleven en ze alle drie nog ge
trouwd zien en enkele kleinkinderen
op uw sdhoot krijgen. Ziekte zie ik niet
in uw hand en
Een 'kwartier later liepen ze te
gniffelen, toen ze elkander de voor
spellingen uitwisselden. Vooral Gert
had veel plezier over hetgeen de waar
zegster hem verteld had. „Er is een
donkerblonde vrouw in mijn leven,
maar ik moet oppassen voor een
zwarte, die zal proberen er tussen te
komen. En ik ben binnen twee jaar
-getrouwd en mijn vrouw krijgt drie
kinderen
Hennie schaterde het uit. „Dat heeft
ze ook tegen mij gezegd. Allemaal
doorgestoken kaart. Ze had best door,
dat wij bij elkaar hoorden, want tegen
mij zei ze, dat er een lange, slanke
jongeman in mijn leven is gekomen. Ze
had het ook over een zwarte vrouw,
die zou pogen mijn geluk te verstoren,
doch daarin zou ze niet slagen, als ik
er voor zou vechten. Net wat voor mij,
ik ben helemaal niet vechtlustig, in
tegendeel".
Ze liepen hand in hand over het ker
misterrein. „ToCh wel typisch, he, Hen
nie?"
„Wat?"
„Nou, jij bent immers donkerblond".
Ze keek hem met een schuin oog
aan. „Geloof jij er in?"
gevolg van: le een extreem klimaat (de
pestvogel is een bewoner van de taiga,
waar zeer lage temperaturen en zware
sneeuwval kunnen voorkomen); 2 e.
voedselspecialisatie (dat wil zeggen dat
een vogelsoort slechts eeD bepaald
soort voedsel eet; voor de pestvogel
zijn dit buiten de broedtijd aller
lei soorten bessen); 3e. onregelmatige
vruchtgroei (na jaren met een bijzon
der goede opbrengst van vruchten,
volgt vaak een jaar met een lage op
brengst; de boom of struik is als het
ware „vermoeid").
Een voorbeeld- het weer in het voor
jaar of in de zomer is zeer gunstig voor
de bloei van een bepaalde boom of
struik. Dit houdt meestal in dat het
weer ook gunstig is voor het broeden
van de vogels. De grote hoeveelheid
vruchten, die in de herfst ontstaat,
doet alle vogels van de soorten, die
zich gespecialiseerd hebben op het
eten van vruchten, succesvol overwin
teren in hun broedgebied of nabije om
geving daarvan. Het jaar daarop broe
den dus extra veel vogels. De vogel
populatie is in de herfst op zijn top. De
voedselvoorraad is dan echter juist
klein door de „vermoeidheid" van de
bomen. Het gevolg is dat de vogels
nieuwe voedselgebieden moeten gaan
zoeken. Een invasie is begonnen. Bo
venstaand voorbeeld is sterk vereen
voudigd, vele bijkomstigheden en uit
zonderingen zouden genoemd kunnen
worden, maar in grote lijnen kan het
zich zo afspelen.
Als we in verband met de komst van
pestvogels toch iets over het weer wil
len zeggen, zouden we kunnen opmer
ken, dat het in het voorjaar of in de
zomer van 1966 in de taiga waarschijn
lijk goed weer was
Er is echter nog veel onopgehelderd
bij deze onregelmatige trekbewegingen.
Zo bestaan over de oorzaken binnen
de vogel zelf die hem tot het ver
laten van zijn natuurlijke versprei
dingsgebied aanzetten, ook verschillen
de meningsverschillen. Het zou echter
te ver voeren deze hier te gaan behan
delen, te meer daar zij enige „va'k"-
kenni" vereisen. Het was dan ook mijn
bedoeling in het kort daarom ook
vereenvoudigd de hoofdlijnen van
het begrip invasie, aan de hand van de
waarnemingen van pestvogels, weer te
geven. Ik hoop, dat ik daar enigszins
in geslaagd ben.
Adriaan J. Dijksen
„Elzenhout", De Westen
Hij haalde zijn sohouders op en ant
woordde op ondeugende toon: „Och,
als fhet zo in m'n kraam tepas komt.
Het meisje voelde, dat ze begon te
blozen. „Laten we toch wijzer zijn.
morgen ben ik het vast al vergeten".
„Maar ik niet'antwoordde hij raad
selachtig.
Het was al donker, toen ze hun
woonplaats naderden. De hele dag was
het mooi, stralend zonnig weer ge
weest, doch nu begon het te motrege
nen. De jongen zette de ruitenwisser
aan. „Zo, Hennie, we zijn er bijna.
Spijtig, dat zo'n dag zo vlug om is, he?"
Ze knikte en zuchtte. „Tja, dat is
altijd zo, als het leuk is".
„Dus je hebt wel plezier gehad?"
„Machtig, Gert. Ik was nog nooit van
m'n leven in Brabant geweest".
„En Groningen en Friesland? En
Gelderland?"
Ze schudde haar hoofd. „Welnee.
O ja.... met een schoolreisje zijn we
een keer naar Arnhem geweest. Naar
het Openluchtmuseum en de Bedrie
gertjes en een dierenpark. Maar dat is
alweer zo lang geleden".
„Zullen we volgende week zaterdag
eens het noorden in gaan?"
Ze keek hem van terzijde aan. Ten
slotte schudde ze haar hoofd. „Nee,
Gert, het was ontzettend leuk, maar
we gaan er niet mee door".
De jongen keek haar verbaasd aan.
„Alle mensen, waarom niet? Ben ik zo
tegengevallen?"
Ze legde haar hand op zijn arm.
„Welnee, integendeel. Juist daarom.
Laat ik maar de verstandigste zijn".
(Wordt vervolgd)
FEUILLETON
door
Gerrit Franssen
