Plantinga
Citroen jenever
DE MILJOENENERFENIS
SMIDJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
ORT EN
TWEEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 21 NOVEMBER 1969
WIRON ZDH 2—3
In een spannende wedstrijd heeft
ZDH z'n eerste overwinning in een uit
wedstrijd sinds anderhalf jaar behaald.
Voor de rust zag het er voor Wiron
goed uit. Na ongeveer 20 minuten
bracht J. Kort op een voorzet van Van
Oostrom de stand op 10. Toen Van
Oostrom vijf minuten later een aarze
ling in de ZDH-defensie met een doel
punt bestrafte stond Wiron op 20.
ZDH ging ook veel in de aanval maar
echt gevaar kwam er met voor het Wi-
ron-doel. Na de rust zagen we een her
boren ZDH dat waarschijnlijk opgepept
door hun coach Wiron geheel in de
verdediging drong. De tweede helft was
nog maar amper vijf minuten oud toen
P Schuil, na eerst gemist te hebben,
met een hard schot de stand op 21
bracht. Het Wiron-publiek begon zich
nu danig te roeren want 't zag dat hun
favoriete geheel door ZDH overspeeld
werd. Vanuit het middenveld bouwde
ZDH de aanvallen op. Na ongeveer 20
minuten kreeg P. Schuil de bal in
moeilijke positie toegespeeld; hij zag
echter een gaatje en prikte daar de bal,
onhoudbaar voor de Wiron-keeper,
doorheen. Tien minuten later bracht
K. de Ruiter met 'n laag en hard schot
ZDH op 32. Wiron wilde niet verlie
zen en haalde de spil naar voren, maar
ook dit mocht niet baten al moest kee
per Grabowski nog wel een keer al z'n
talenten tonen op een hard schot van
de Wiron linksbinnen. De overwinning
ging in deze sportieve wedstrijd naar
de club die het verdiende: ZDH.
WBSV-OOSTEREND 3—2
In een voor SVO pechvolle wedstrijd
heeft het opnieuw een kleine nederlaag
geleden. Ditmaal trok het met 32 in
West-Beemster aan het kortste eind. In
de eerste helft gaven beide partijen
elkaar weinig toe, maar toen de WBSV-
keeper bij een uittrap tegen een mede
speler opschoot, was Van Rossum er
als de kippen bij om dit buitenkansje
af te straffen. Nog geen twee minuten
later wist WBSV naast SVO te komen
toen doelman Koning even te laat rea
geerde op een hard genomen vrije trap
en de bal via zijn handen in het net
verdween: 11. Een kwartier voor rust
begon het er somber uit te zien voor
SVO, want een misverstand tussen
Bakker en Koning bracht WBSV aan
de leiding. SVO liet evenwel de moed
niet zakken en vlak voor de rust was
het opnieuw Vah Rossum, die een aan
val over rechts doeltreffend wist af te
ronden. Na de rust begon SVO ener
giek en kon WBSV op eigen helft te
rug dringen, maar het ontbrak de scho
ten nog aan de juiste richting. Halver
wege kwam WBSV aan de leiding, toen
hun midvoor met een schot via de paal
Koning kansloos maakte. SVO gooide
er nog een schepje bovenop en men
dacht Van Nuland de gelijkmaker te
zien scoren, maar helaas knalde hij, in
mooie positie, net over. Inmiddels was
Van Rossum met een, naar het zich
laat aanzien,vrij ernstige knieblessure
van het veld gedragen, maar ook ver
vanger Van Kleef slaagde er niet in
SVO alsnog naast WBSV te brengen.
ZDH 2-OUDESLUIS 4 2—1
De oudere spelers van Oudesluis
moesten het tegen het jonge eelftal van
ZDH na de rust afleggen. Voor de rust
ontstonden voor beide doelen enige ge
vaarlijke situaties, maar doelpunten
maken bleek moeilijk te zijn. Rust
stand dus 00. Na de rust nam ZDH al
gauw een 20 voorsprong door doel
punten van R. Bakker en W. Bakker.
Oudesluis bleef doorgaan en wist toch
de eer nog te redden, zodat de eind
stand 21 werd.
DESS 1-DE KOOG 1 5—1
De Koog ging wederom onvolledig
op bezoek naar Sijbekarspel. In een
harde wedstrijd op een zwaar glad veld
ging De Koog ten onder. Ruststand
21 voor DESS; eindstand 51. Een
wedstrijd om maar gauw te vergeten.
DE KOOG 2-FLEVO 4 0—0
De Koog 2 ontving Flevo 4. Doordat
Jan Duyzer verstek liet gaan, speelde
De Koog met 10 man. Flevo verkoos
eerst tegen wind in te spelen. Al spoe
dig bleek dat De Koog sterker was,
want de ene aanval na de andere volg
de op het Flevo-doel. De bal werd ech
ter meestal te hard naar voren gespeeld
waardoor veleschoten op niets uitlie
pen. Er werd zeer veel op doel gescho
ten, maar de Flevo-keeper keerde alle
schoten. Ook gingen er zeer veel scho
ten over en naast. Heel Flevo was in
de verdediging. De eerste helft is Fle
vo maar drie keer voor het Koger doel
geweest. Beide elftallen pasten de bui-
tenspelval veelvuldig toe. De ruststand
was 00. Na de rust was De Koog
weer sterker hoewel Flevo toen wel
meer in de aanval kwam. De Koger-
»chterhoede gaf geen kansen weg. De
Koog viel verwoed aan, maar doelpun
ten bleven weer uit. De stemming werd
onvriendelijker, doordat Flevo enige
malen aan de noodrem trok. In de
laatste minuut scoorde De Koog toch
nog, maar Otten stond buitenspel. De
stand bleef 00. In de kleedkamer
kwam Flevo er pas achter, dat De
Koog met 10 man gespeeld had en daar
keek men raar van op. Een pluim voor
de 10 Koog-spelers, die de ontbreken
de speler vergaten en voor 11 speelden.
SVO 2-OUDESLUIS 3 4—1
SVO 2 slaagde erin de punten thuis
te houden in een wedstrijd, waarin zij
in het veld niet eens zoveel sterker was
maar via uitvallen, de kansen veel be
ter wist te benutten dan Oudesluis en
zodoende een verdiende 41 zege be
haalde. Voor de rust nam SVO via
Plaatsman een 20 voorsprong terwijl
na de rust Visman SVO aan een 30
score hielp, alvorens Oudesluis keeper
De Vries wist te passeren. SVO was
nog niet tevreden en het was midvoor
Eelman, die vlak voor tijd de marge
weer vergrootte tot drie goals en hier
mede de punten definitief voor SVO
thuis hield.
ZAP 8-SVO 3 7—1
SVO 3 stelde wel heel erg teleur,
door in een slechte wedstrijd met maar
liefst 71 van ZAP te verliezen. Zo
wel de voorhoede als de achterhoede
faalden volledig terwijlook keeper
Grootjen in de malaise deelde. Bij de
rust keek SVO al tegen een 30 ach
terstand aan, terwijl daarna ZAP hier
nog vier treffers aan toe wist te voe
gen. SVO kon hier slechts één treffer
tegenover stellen van De Brok, maar
meer zat er toch niet in.
JUN. TEX. BOYS-W.MEER 5—4
De Boys keken al vrij snel tegen een
grote achterstand aan. De wedstrijd
was pas een kwartier oud, toen het nog
ongeslagen Wieringermeer al met 03
de leiding had. De Boys vochten ener
giek terug en wisten in te lopen tot
23. Voor de rust scoorde Wieringer
meer nog één keer. Na de rust was het
vooral Frits Schrama, die met zijn
snelle rushes de verdediging van de
tegenpartij ontredderde. De achter
stand werd omgebogen in een 54
voorsprong. Zo bracht een uitstekend
spelend Boys-team Wieringermeer de
eerste nederlaag toe.
Ook de adspiranten zorgden dat de
volle winst binnen kwam. A versloeg
zaterdag Cocksdorp met 60 en B trok
tegen BKC c met 30 aan het langste
eind.
JUN. OUDESLUIS-SVO 2—5
De junioren van SVO zorgden dit
weekend voor dé grote verrassing, door
het nog ongeslagen Oudesluis met maar
liefst 52 te kloppen in een zeer goe
de wedstrijd, waarin Ko Timmer de
Plillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllilllllllllllllllllllllillllllllllllllllilllllllllllilllllllllllllllllllllllilllllllllllllllllllllllllll
siiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniir
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
12. Gewapend met deze voorkennis
informeerde Suus droogweg bij haar
zoon naar zijn zwembadervaringen.
„O 't was best de moeite", zei Frits
met een stelligheid die het gebrek aan
enthousiasme moest goedmaken.
„Was het een wedstrijd of zo?"
„Nee, demonstraties. Ik moet nog
even iets nakijken. Als er koffie is
roept u me maar".
,,'k Zal erom denken meneer", "zei
Suus. Ze keek hem na. Erg jubilate was
hij niet.
En dat was Frits ook niet. Jeanne de
Hoogh had meerdere supporters gehad.
Het was zijn genre niet. Jongelui met
het air van man-van-de-wereld. Hij
kende er een paar van. Henri Hermans
onder anderen, die neerbuigend had
gevraagd: vanwaar de plotselinge be
langstelling? Jeanne had er rondgelo
pen in een heel elegante badcape, en hij
had zich gegeneerd voor de manier
waarop die knullen haar opnamen, hoe
wel zij zelf daar kennelijk geen last van
had. Hij had haar zien staan op de
springplank bij het schoonspringen, het
jonge, mooie, soepele lichaam gestreikt.
Ze was voor hem een godin gelijk op
dat moment, en toen had vlak naast
hem een van de jonge heren gezegd:
.,Wat heb die meid 'n poten zeg". Het
was als een klap midden in z'n gezicht.
Er waren nog enkele aardigheden op
gevolgd en Frits had zin gehad, de lui
met de koppen tegen mekaar te slaan.
Die kerels praatten over zijn Jeanne of
^e allemaal al eens met haar uit waren
geweest, met smoezelige toespelingen
on veelzeggend gegrinnik.
Hij was weer een beetje getroost,
toen Jeanne na haar nummers weer
gekleed terugkwam, ze was aardig te
gen hem, maar de groep bleef haar om
ringen en vooral Henn Hermans drong
zich op, alsof hij rechten op Jeanne
had. Tenslotte zouden ze met de club
nog naar de Hoeve gaan, de dure „uit
spanning" die de toeristen trok, en
Henri besliste dat Jeanne naast hém
moest zitten. Opeens had hij genoeg
van het hele stel, en had e'en smoes ver
zonnen. Hij moest nog werken.
„Gooi jij je zuurverdiende geld maar
niet in de Hoeve weg", had Henri ge
zegd met een sneer. Opeens was hij
weer Fritsje Heyblom, de zoon van de
klerk van de Boerenleenbank. Hij was
op z'n eentje naar huis gegaan. Maar
volgende week zag hij Jeanne mis
schien weer in de bus, dan had hij haar
alleen. Es zien of ze nu werkelijk ge
diend was van die troep, die zich aan
haar opdrong, dat was wel duidelijk!
Hij zat op zijn kamer met het hoofd
in de handen zwaar te peinzen. Van be
neden klonk gelach, hij hoorde de stem
van Lies, die was zeker weer es komen
overwaaien. Vader lachte zelfs. Nou,
laat ze maar lachen, het leven was heus
zo'n lolletje niet. Hij bleef maar lekker
op zijn kamer.
„Frits, koffie", nep Mieke onder aan
de trap.
Nou, hij zou maar naar beneden gaan,
't stond zo gek als je alleen boven bleef
hokken. Ze zouden er wat van denken.
Moeder had ook al zo geinformeerd.
Moeders hadden veel te fijne neuzen,
bedacht hij.
Beneden zag hij z'n vader en moeder,
Mieke en Lies en 'n vriendin van Lies,
Anke de Jong, stelde ze zich voor. Ze
werkten samen in het ziekenhuis en
Lies vertelde wilde verhalen. Anke
gooide er af en toe iets tussen, heel
grote man was met vier treffers, ter
wijl Adri Kager nummer vijf voor z'n
rekening nam. Voor de rust was het 'n
gelijk opgaan duel, waarin beide par
tijen niet tot scoren konden komen,
maar na de rust trokken de jongens
van coach Eelman er nog feller aan en
liep SVO tot 30 uit. Toen kreeg SVO
een penalty tegen, waaruit het 31
werd en de jongens gingen goed door
tot het 51 werd en pas toen wist
Oudesluis nog één treffer te scoren.
Maar meer lieten spil Dros en z'n man
nen toch niet meer toe.
S.V. COCKSDORP
De adspiranten van SVC speelden
thuis tegen Texelse Boys a. Hoewel het
samenspel beter ging dan de week er
voor, was de tegenpartij te sterk en
SVC verloor met 60. Volgende keer
met wat meer geluk misschien een ge
lijk spel tegen ZDH.
De welpen waren vrij wegens de in
tocht van Sinterklaas. De tegenpartij
van de junioren kwam niet opdagen en
de senioren konden niet op tegen Meer-
vogels in de uitwedstrijd.
JUN. ZDH-ZEEMACHT 2 2—0
Al doet de uitslag het niet vermoe
den, toch heeft ZDH het moeilijk ge
had tegen Zeemacht. Zeemacht had het
spel in handen maar miste een afwer-
ker. ZDH verkeert in de gelukkige om
standigheid dat het die wel heeft, en
zodoende de Zeemacht-keeper 2 keer
naar het net kon laten gaan, door doel
punten van W. Arnout en M. Kikkert.
De adspiranten van ZDH hebben het
tegen Oosterend b niet moeilijk gehad.
Zeven keer werd er gescoord tegenover
Oosterend niet één keer. W. Bakker
nam de meeste doelpunten voor zijn re
kening en was de grondlegger voor de
overige doelpunten.
Training Z.D.H.
In de ledenvergadering van vrijdag
j.l. was de training vastgesteld op dins
dag. I.v.m. de scheidsrechtercursus, die
ook op dinsdag gehouden wordt, zal
de training de eerste vijf a zes weken
toch op woensdag plaatsvinden, tenzij er
een voetbalwedstrijd op de tv is. De
training zal zonder nader bericht dus
op woensdag 8.00 uur gehouden wor
den.
TEXEL b-SUCCES b 3—0
Deze wedstrijd werd ontsierd door
zeer onsportief spel van Succes. Dit
elftal bestond voornamelijk uit flink
uit de kluiten gewassen jongens die
heel weinig van voetballen wisten en
dat met bruut geweld trachtten te com
penseren. Texel nam na een strafschop
wegens hands door Arie Zijm de lei
ding en Niek de Graaf maakte er door
een keepersfout 20 van. Na de rust
scoorde Hans van Boven 30. Een wed
strijd om snel te vergeten.
VERGADERING OVER
EILANDCOMPETITIE VOLLEYBAL
Maandag 24 november, aanvang 8 uur
belegt „Tevoko" een vergadering over
de eilandcompetitie. Er zal, in overleg
met vertegenwoordigers van teams die
zich reeds opgegeven hebben, bespro
ken worden hoe deze competitie zal
gaan draaien (plaats, tijd, aantal sets,
scheidsrechters, etc.).
Tevens is deze vergadering de laatste
gelegenheid voor diegenen die zich nog
niet hebben opgegeven, om dit alsnog te
doen. Daarna is opgave van teams niet
meer mogelijk!
De vergadering wordt gehouden in
de kantine van de LTS.
In de promotieklasse is Tevoko niet
erg gelukkig. Afgelopen zaterdag speel
de 't le herenteam uit tegen Hovocubo
uit Hoorn. De twee teams waren aan
elkaar gewaagd, maar de heren zagen
geen kans om winstpunten te behalen.
Tevoko verloor in 3 sets (715, 1015,
12—15).
Zaterdag, om 15.15 uur, ontmoet het
le herenteam het sterke AVE. De wed
strijd wordt gespeeld jn de Burgemees
ter De Koning-hal.
De dames ontmoetten thuis Madjoe.
Dit was tot nu toe voor de dames wel
een van de spannendste wedstrijden.
Ook hier waren de teams aan elkaar
gewaagd. De le set was voor Tevoko,
de 2e set voor Madjoe, de 3e set voor
Tevoko, de 4e set voor Madjoe, zodat
de 5e set de beslissing zou moeten
brengen. De beslissing viel uit in het
voordeel van Madjoe.
Dat het een spannende wedstrijd ge
weest is, blijkt wel uit het feit, dat het
2 uur geduurd heeft voor het laatste
punt werd gescoord.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen clubcompetitie
J. Schoo-P. Bakelaar 02
P. Jansen-C. Meedendorp 02
P. Kooiman-J. van Heerwaarden 20
J. Hooijberg-J. Groenhof 20
W. Bakker-J. Vinke 11
J. Stam-P. W. Kooi 1—1
G Dros-C. v. d. Werf 11
Jb Koorn-D. v. Werf 11
C. Vinke-H. Bruining 20
J. Schoo had ook nu moeilijkheden
met de ontwikkeling van de lange vleu
gel, wat hem tegen P. Bakelaar nood
lottig werd. P. Jansen was weer taai,
maar niet taai genoeg, terwijl J. van
Heerwaarden een pietsie van slag lijkt.
W. Bakker kwam tot beslissend voor
deel, maar kwam er niet uit. Ook G.
Dros belandde in een voordelig eind
spel, evenwel te moeilijk om achter het
bord te winnen. Bij Jb. Koorn en D. v.
d. Werf gebeurde weer van alles, waar
na het tenslotte toch remise werd. C.
Vinke herstelde zich enigermate.
D.C.K.-Texel
P. Holtenberg-C. Meeedendorp 11
Th. van Wort-P. Bakelaar 20
R. Kok-C. Dijker 02
F. Visser-P. Kooiman 20
P. Vermeer-J. Hooijberg 02
D. v. Rumpt-J. v. Heerwaarden 20
G. Taay-W. Bakker 2—0
G. Hesselman-J. Schoo 02
H. Meyer-C. v. d. Werf 11
Th. Smakman-C. Vinke 02
10-10
Damclub Texel heeft een kostbaar
punt moeten achterlaten bij Kennemer-
land en lange tijd zag het er naar uit,
dat het een verloren wedstrijd zou
worden. Met twee schijven verlies in de
opening van J. v. Heerwaarden en een
schijf achterstand voor P. Kooiman be
gon Texel slecht. Via 33 liep DGK
uit naar 73. In een goede stand werd
P. Bakelaar door een vier om vier com
binatie naar een verloren positie ge
speeld. Wel hadden C. Dijker, via een
leuke damslag, en J. Hooijberg een ge
wonnen stand bereikt, maar C. Mee
dendorp had moeilijk spel en C. v. d.
Werf opereerde met een stuk minder.
Toch werd het 88, met W. Bakker in
verloren positie. C. Vinke stond even
wel gewonnen, en verdere verrassingen
bleven uit.
n^PvTHH
20 Smidje Verholen stond paf. Zoiets
had hij nog nóóit meegemaakt. Daar
zaten in het hartje van de twintigste
eeuw een paar mannen in een oud ka
steel, die antiek gekleed gingen en er
bovendien nog een antieke spreekwijze
op na hielden ook! Dat bleek wel uit
hetgeen ze nu verder tegen elkaar
zeiden. „Sa, Vosmaer", vervolgde de
oude man, die nog steeds zat te smul
len. „Ick hebbe alderhande saecken van
noode, die ghy my moet besorghen uyt
den steede. Ik hebbe gheen kaliumpot-
asse meer ende oock geen Natncus
Chloraticus. Myn voorraed swaefel van
sulphur is byna op ende de kruyek met
salpeetersuure is leegh. Wilt dus soo
goet syn my deese saecken nog deese
middagh te besorghen. Ick sal U drie
stuyvers als belooninghe geeven".
„Hebbe danck, hebbe danck, edele
sinjeur", antwoordde Vosmaer. „Ick sal
my onmiddelyck met de karos naer der
steede begheeven om deese saeken voor
U te besorghen. Ick en wacht gheen vyf
minuuten meer".
De oude man was intussen klaarge
komen met zijn maaltijd en de bedien
de nam het vaatwerk weer mee. Maar
toen hij langs de kist liep, waarin smid-
je Verholen verborgen zat werd zijn ge
laat ontsierd door een grimmig en vals
lachje.
„Dat begint nu werkelijk op misdaad
te lijken", overdacht de smid. „Nu zou
ik toch werkelijk wel eens willen we
ten wat er hier nu feitelijk gebeurt".
Intussen hoorde hij Vosmaer boven
heen en weer lopen en even later klonk
er een dreunende slag. „Dat is Vos
maer, die het kasteel uitloopt en de
poort met een dreun dichttrekt", mom
pelde de smid. „Dan nu uit de kist om
eens te gaan zien wat die oude man
daar allemaal uitvoert".
Geruisloos klom hij uit de kist en
voorzichtig keek hij om het hoekje van
de deur die nog steeds op een kiertje
stond. De oude baas stond nu aan een
werktafel en knoeide met allerlei
brouwseltjes. Hij keek daarbij aan
dachtig in dikke, geleerde en zeer oude
boeken
(wordt vervolgd)
droogjes, maar dat verhoogde het ef-
fekt. Frits bekeek haar. Ze was vast
ouder dan Lies en die was twee jaar
ouder dan hij. Ze had ook blond haar,
dat sluiks langs haar gezicht viel. Ze
was niet knap, nogal fors zonder man
nelijk te zijn, lange benen onverschillig
vooruitgestoken, het enig werkelijk op
vallende waren een paar donkerblauwe
ogen die onbekommerd de wereld in-
staarden, als had ze geen zorgen ge
kend Lies bracht altijd een apart soort
vriendinnen mee naar huis, dacht Frits,
die haar in stilte vergeleek met de ele
gante Jeanne. Van die meiden waar je
zo van dacht dat ze gerust de rimboe
in zouden trekken. Pioniersvrouwen, zei
vader dan.
Lies zat te vertellen over het nieuwe
ziekenhuis, waar ze binnenkort heen
zouden verhuizen en wat daar allemaal
voor kwam kijken. Frits luisterde met
een half oor, maar dat nieuwe zieken
huis intrigeerde hem machtig. De
nieuwste snufjes waren erin verwerkt.
Het was een revolutionair gebouw, ui
terlijk en innerlijk. Het leek niets op
de kloosterachtige bouwsels met hun
vele ramen waar hij wel eens tegenop-
gekeken had in de hoop, dat hij er
nooit anders in zou komen dan voor 'n
bezoek.
„Toch denk ik wel eens", zei Anke,
„dat ze te weinig vrouwen raadplegen
bij zoiets. Neem nou die vloerbedek
king. Die is heel mooi, Viloflex, dat
nieuwe materiaal, maar ik heb allang
gezien dat het vreselijk veel onderhoud
geeft, en hoe moet dat met het perso
neelsgebrek?"
Frits veerde op. Viloflex, dat zouden
ze misschien ook in dat nieuwe gebouw
aanbrengen, waar zijn bureau mee be
zig was. Het was zeer duurzaam en
had allerlei voordelen.
„Hoe dat zo?" vroeg hij geïnteres
seerd.
Anke zak hem verwonderd aan.
„Vanwaar die interesse?" vroeg ze.
„Frits zit op een architectenbureau",
lichtte Lies toe, „vandaar".
„Wij zijn er ook mee bezig", vulde
Frits aan.
„Och", zei Anke, „je ziet er alles op.
En in zo'n ziekenhuis met al dat ge
loop, al dat bezoek, en wat er nog wel
eens op de vloer terecht komt Heb
jullie ook met inrichtingen te maken?"
„We zijn bezig voor een groot bejaar
dentehuis".
„Helemaal uitgekiend?"
„Volgens de modernste opvattingen.
Maar eh, ik weet niet of hier de dames
veel bij te vertellen hebben".
„O", zei Anke, „het is zo moeilijk
niet, maar zie je, wij hebben er in de
praktijk mee te maken, en dan kunnen
kleinigheden ontzettend veel gemak ge
ven. Of ongemak".
K. Plantinga 8c Zoon. Bolsward. Anno 1870.
Frits bekeek Anke nog eens goed.
Dat was een tante die van wanten wist,
dat zag je zo.
„Wil je de tekeningen es zien?"
„Graag zelfs, ik ben erg benieuwd".
„Nou, als je de volgende week komt,
zal ik zorgen dat ze hier zijn".
,,Da's afgesproken. Ik heb er heus be
langstelling voor. Ik wil wel es zien hoe
jullie die modernste opvattingen ver
werken".
Aardige meid, vond Frits. Maar ver
geleken bij Jeanne nee. En dan zo
veel ouder! Toch vond hij het jammer
dat Lies en zijn moeder opeens haar
aandacht opeisten, hij had wel graag
even met haar doorgepraat. Een vrouw
die belang stelde in je werk. Maar had
Jeanne ook niet naar zijn werk ge
vraagd?
Jeanne volgende week zou hij
haar alleen moeten spreken, en dan zou
het wel uitkomen, dat ze ook niets
moest hebben van die opschepperige
troep.
Met spanning keek hij iedere dag in
de bus naar haar uit maar het werd
donderdagmiddag, toen hij haar opeens
in de stad zag lopen. Als een haas liep
hij een blokje om. „Houd de dief", riep
een jongen. Hij kwam haar op de hoek
tegen en had net z'n adem voldoende
onder controle, om met te staan hijgen.
„Hé Frits".
„Hé Jeanne, da's toevallig".
„Ga je al naar huis?"
„Nee ik blijf in de stad. Balletles".
Balletles. Geen wonder, met zo'n gra
cieus figuur.
„Ga je aan 't ballet?" Hij zag haar
reeds als primadonna, dan had hij na
tuurlijk geen enkele kans.
„Welnee, 't is maar voor de aardig
heid. Ik wou eigenlijk ergens een kopje
koffie gaan drinken, maar alleen is
daar niet veel aan".
(wordt vervolgd)
