Dringende noodzaak aantonen
van milieubescherming
31 MILJOENENERFENIS
^en der doelen van „N 70":
gametuwtijdmee-ganaardenmb
OOK VOOR
HOGE SPAARRENTE
SMIDJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
Op Texel valt nog
veel te beschermen
Handen en Lippen
ruw 7i
Burgerlijke stand
SPORTPROGRAMMA
tweede blad
TEXELSE COURANT
Het jaar 1970 is door de Raad
van Europa uitgeroepen tot Eu
ropees Natuurbeschermingsjaar.
De bescherming van het milieu
kan zich in een steeds groeiende
interesse verheugen; dit jaar zal
deze belangstelling nog geïnten
siveerd worden en zal getracht
worden meer begrip te wekken
voor het belang van het behoud
van de ons omringende natuur.
Wat is het niet
Er heerst nog altijd heel wat onbe-
rip over de natuurbescherming. Velen
en in de natuurbescherming het stre-
tot het afsluiten van een klein
ukje natuur waar een of ander zeld-
am plantje groeit. De natuurbe-
henners zijn irreële idealisten, die
•nder oog te hebben voor de mense-
jke vrijheid en economie elk natuur-
cbied, vaak zelfs als de wetcnschappc-
jke waarde miniem is, vcor de vogel-
es of de plantjes willen behouden. Dit
twat vertrokken beeld zal in het na-
lurbeschermingsjaar uit de wereld ge-
olpen moeten worden. Het is waar dat
Del terreinen niet toegankelijk zijn,
aar vergeet u niet dat bij onbeperkt
zoek de waarde van een terrein te-
iet gedaan kan worden. Toch is er ook
el iets aan het veranderen wat de mo-
Dlijkhcdcn tot bezoek betreft, getuige
openstelling van veel reservaten en
et aanbrengen van andere „gemak-
n". Ik denk hierbij bijv. aan de pa-
n door de Muy, de Bollekamer en an-
re Texelse reservaten en aan de uit-
ijkpost bij de Geul.
Wat is het wel
Er wordt heden ten dage liever over
ilieubeheer dan over natuurbescher-
ing gesproken. Onder milieu wordt
m verstaan het natuurlijk leefmilieu
at ons omringt: lucht, water, bodem.
Herwegen wordt dit milieu door de
tens bedreigd en als we niet oppas-
n richten wij niet alleen de natuur,
aar ook onszelf ten gronde. Nu al zijn
tiïlj ote delen van de aarde als gevolg
^an de vernietigende en verontreinigen-
aetiviteiten van de mensen eigenlijk
iet goed meer bewoonbaar. Daarom is
atuurbescherming niet alleen het be-
aud van zeldzame dieren of planten,
iaar ook het behoud van de mens. Na-
lurbehoud is zelfbehoud! En dat geldt
c| aoral in een overvol land als Neder-
i%ncl. Op Texel besef je dat niet zo,
aar ga maar eens een dagje naar de
ïjnmond of andere sterk industriële
sn dicht bevolkte gebieden in ons land.
En Texel
Zo op het oog is de situatie op Texel
>g betrekkelijk gunstig. Maar zijn
er de grote sterns niet als gevolg van
verontreiniging van de Waddenzee
rdwenen? En is die verontreiniging
aarschijnlijk ook niet de oorzaak van
achteruitgang van de lepelaars en
dere vogelsoorten? Waarom blijven
bruinvissen, die je vroeger toch re-
lmatig in Marsdiep en Texelstroom
zien, weg? De zeelucht is nog
„frisch", zeker in vergelijking met die
li de Randstad Holland, maar hoe goed
nog het badwater van de zee? Bij
Üfcheveningen is de zee soms zo vies,
nt bij hantering van de maatstaven
Vpor binnenwateren, het water afge-
vorfeeurd zou moeten worden. En in het
j- rjeluwemeer zwemt men in een „open
riool". Nee, zo erg is het op Texel nog
get. Juist dat moet een reden te meer
■jn om je met hand en tand te verzet
ten tegen elke aantasting van Texels
natuur. Als je op Texel woont zie je dat
niet altijd zo. Daarom zou het voor een
goede waardebepaling van het eiland
voor elke Texelaar goed zijn eens een
tijdje in de stad te wonen.
Velerlei gevaren
Soms schuilen de gevaren in een on
vermoede hoek. Landbouwbestrijdmgs-
middelen zijn duidelijke verontreini-
gers. Maar ook het koelwater van elek
trische centrales dat bij lozing een tro
pische temperatuur heeft, ibrengt de
oorspronkelijke flora en fauna van het
water in gevaar. Onze moderne was-
en afwasmiddelen zijn wel gemakkelijk,
maar helemaal niet zonder gevaar voor
de natuur. De luchtverontreiniging
wordt voor een zeer groot deel veroor
zaakt door uitlaatgassen van onze com
fortabele auto's. Er zijn wel z.g. naver-
branders, maar niemand die die op z'n
auto laat monteren. Bij de fabricage
van onze moderne plastics, plasticver
ven enz. komt een zeer gevaarlijke ge
chloreerde koolwaterstof in de damp
kring, polychloorbiphynil, pdb in de
volksmand. Het plastic, dat zich niet
laat afbreken in de natuur, hoopt zich
op. Het probleem van vuilstorting en
rioolwaterlozing begint ons zo langza
merhand boven het hoofd te groeien.
De zee is altijd een grote zuiverende
kracht toegeschreven, zodat er ongeli
miteerd van alles in gegooid is: vuilnis,
rioolwater, oude legervoorraden, kort
om alles wat men kwijt moest. Aan de
Engelse en Ierse kusten is de laatste ja
ren een paar maal een geheimzinnige
sterfte onder de zeevogels opgetreden
nee, geen stookolie. De oorzaak is
waarschijnlijk schadelijke organismen
die door dev waterverontreiniging en
„bemesting" hun kans gekregen heb
ben. Insekten bestrijden? Akkoord,
maar we maken ook de natuurlijke vij
anden dood, de inse'kten ontwikkelen
immune mutanten en de bestrijding
moet verhevigd worden. Een boeme
rangeffect, dat een gevolg is van de al
te grote ijver van de mens. Ten bate
van de mens gebruikt, ten schade van
de mens gekeerd.
Wat gaat N 70 doen?
In februari a.s. wordt het natuurbe-
schermingsjaar tijdens een conferentie
van de Raad van Europa in Straatsburg
officieel ingeluid. Op deze conferentie,
waaraan deskundigen op het gebied
van de natuurbescherming uit de acht
tien landen van de Raad van Europa
zullen deelnemen, wordt een manifest
len zijn; Allereerst veel publiciteit in
de pers, voor radio en televisie. Voor
lichting vooral ook aan de jeugd, via
schoolradio en -teevee, door het ver
spreiden van lesbrieven enz. Er komt
een speciale „natuurboekenweek". De
door de jeugdbonden voor natuurstudie
(NJN, KJN en CJN) gevormde Stich
ting Natuur Na 70 zal met een „Na-
tuurbeschermingsvloot" in juli en au
gustus het land doortrekken. De Fede
ratie Scouting Nederland organiseert
een grootscheepse „opruimactie". U
hebt wellicht van Bert Garthof al ge
hoord, dat die in elk van zijn „Weer
of geen weer" programma's iets over de
activiteiten van N70 zal vertellen. Ik
zal proberen ook zo af en toe wat te
vertellen als het over vogeltjes gaat.
opgesteld dat richtlijnen moet geven. d n bij er is Qok een
over een Europees beleid voor het be-«w fc s wnde <ianzen j het Ne_
houd van de natuurlijke hulpbronnen. ■derl^ds £omité N70 Nederland is
bijzonder belangrijk als verblijfplaats
voor ganzen in het winterhalfjaar
A. J. Binsbergen
Door het landelijk comité van N70,
waarvan het secretariaat bij het Mini
sterie van Cultuur, Recreatie en Maat
schappelijk Werk in Rijswijk Z.H. ge
vestigd is, zal de nodige leiding aan de
activiteiten in Nederland worden gege
ven.
Enkele Nederlandse activiteiten zul-
Het is goed sparen bij de NMB.
De vele spaarvormen, waaronder
8% NMS-Spaarbrieven, garanderen
voor elke omstandigheid de hoogste
opbrengst.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voelt!
29. „De Zwarte Kludde komt wel.
professor", zei smidje Verholen. „Maakt
u maar niet ongerust. Wie weet is hij
nu al wel in de buurt".
„Ik zie er niks van", meesmuilde de
professor. En die scheen gelijk te krij
gen ook, want de Kludde was in geen
velden of wegen te bekennen en de
smid werd er korzelig van. Knarsetan
dend liep hij naast professor Nosco door
het woud en hij mompelde: „Nu loopt
die Zwarte Kludde natuurlijk aan de
andere kant van het woud naar ons te
zoeken. Bah, was dat bos maar niet zo
groot, dan had hij ons misschien al lang
gevonden".
„Hahaha!" lachte toen de professor
plagerig. „Heb ik het u niet gezegd? De
Kludde is er met en zal ook niet ko
men! Allemaal verzinsels en duimzuig-
sels van domme mensen, die Kludde-
verhaaltjes; Laten we nu maar verstan
dig zijn en het bos verlaten, want er
is kennelijk niets te beleven".
„O nee", riep de smid toen bits. „Is
er niets te beleven? Wilt u dan mis
schien de rare alchimist eens zien, die
hier in het bos woont? Helemaal onder
in de kelders van het oude slot van
Balderik de Woeste?"
„HèWatzei de professor
verwonderd. „Een rare alchimist in een
oude kelder? Wat is dat nu weer voor
waarnzin?"
„Dat is geen waanzin", antwoordde
de smid beslist. „I'k heb hem zelf ge
zien! Hij leeft daar helemaal in de stijl
en de kleding van de zeventiende eeuw!
En hij spreekt ook zo'n ouderwetse
taal!"
Professor Nosco schudde berispend
zijn hoofd en zei: „Verholen, Verholen,
wanneer zult ge nu eens ophouden met
dat gewauwel?"
„Komt u dan maar eens mee", zei de
smid en hij wandelde langs de kortste
weg naar het oude kasteel toe. Krijgs
haftig wandelde hij de slotbrug over,
op de voet gevolgd door professor Nos
co.
(wordt vervolgd)
■linilllllllllllülllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllslllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIM
nilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIUIHIUUItUllllllIJÜIIHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlIHlIl
ja'24. „Vooruit dan maar", zei Jacob
g ttmoedelijk, „dan zullen we dat var-
tra) teentje snel even wassen".
q q [Ze daalden beiden af naar de kluis,
"i" Jacob opende de deur, liep vooruit naar
—het safeloket van Soedrev, die nerveus
in zijn zakken zocht naar de sleutels.
]„Och heden!" riep hij, „stommeling
die ik ben. Laat ik mijn autosleutels in
de wagen en daar zit m'n safesleutel
bij! Moment, meneer Heyblom, 'k ben
4,9zó terug" en wonderbaarlijk vlug snel-
d,e hij de trappen op. Jacob hoorde zijn
vjlugge stappen door het lege gebouw,
Hoorde hem de deur openen en na en-
k?ele seconden weer sluiten. Gehaast
kwam hij binnen, de sleutels triomfan
telijk omhoog.
I „Ziet u", zei hij, „dat komt ervan
^wanneer je van je vaste gewoonten af-
2,9vhjkt. Dat is net een kettingreactie, me-
fleer Heyblom. Ten eerste ga ik des
"avonds haast nooit uit. Ten tweede rijdt
'USWeestal mijn chauffeur, die vanavond
vrijaf heeft. En ten derde moet ik u
lastig vallen op een ongewoon uur. En
door dat alles komt mijn vaste uurwerk
zo m de war, dat ik notabene mijn
sleutels in het contact laat zitten. Ie
dereen kon er mee weg rijden!"
nfl „Ik zou u wel even thuisgebracht
hebben m mijn Gogo", zei Jacob glim-
ttchend, denkend aan het verschil tus
sen de pompeuze Bentley van de be
zoeker en zijn eigen kleine karretje.
I „Ik zou minder bang zijn dat ik zelf
niet thuis kwam, dan dat ik de Bentley
niet meer thuis zou zien komen", grin
nikte Soedrev. „Enfin hier zijn ze. Nu
es even kijken, nummer 223
Een geluid bij de safede'ur deed Ja
cob omzien.
„Laat vallen die sleutels, schop ze
naar me toe. Jij ook", dit tot Jacob. De
stem was onherkenbaar, de man ook.
Zijn gezicht ging verborgen achter een
zwarte nylon kous waarin een paar ga
ten voor de ogen. Het zag er allemaal
nogal maskerade'-achtig uit, behalve de
zware, blauwachtige revolver.
Soedrev gaf een vreemde zucht en
Jacob kon hem nog net opvangen, liet
hem voorzichtig op de grond glijden.
„Zoveel te beter", zei de stem, „nu
kunnen we het met z'n tweeën af".
„Wat heb je aan die.begon Ja
cob, maar de stem zei: „Niet zwammen.
Gooi óp die sleutels".
„Ik mag ze zeker wel even uit mijn
broekzak halen", zei Jacob ironisch. „Je
hoeft niet bang te zijn dat ik daar een
revolver in heb zitten".
De man knikte. „Een beetje gauw".
Jacob zocht omzichtig, zijn brein
werkte op topsnelheid. De alarminstal
latie was van geen nut, de deur stond
open. Die werkte alleen als er aan de
deur werd geknoeid. De dief was bin
nen. Waarschijnlijk net gebruik ge
maakt van het ogenblik dat Soedrev
had misschien op een of andere manier
het gesprek afgeluisterd.
Jacob wurmde de sleutels uit zijn
zak.
„Schiet op", zei de man, „een uur is
te lang".
„Hier, vang", zei Jacob en smeet hem
de sleutels naar het hoofd. Eén ogen
blik maakte de man een reflexbewe
ging, de loop van de revolver zwenkte
opzij, en Jacob sprong. Een scherpe
knal vlak bij zijn gezicht deed zijn oren
suizen, hij voelde een schok in zijn
schouder, daarna een felle pijn, maar
hij lag bovenop de man.
De kerel was veel jonger en sterker,
Jacob wist dat hij het niet lang zou
kunnen volhouden. Hij kreeg een ge
mene trap tegen zijn scheenbeen, werd
toen met kracht opzij geslingerd en zijn
hoofd kwam hard neer op de betegel
de vloer.
Toen hij de ogen opsloeg, zag hij het
gelige gezicht van Soedrev boven zich
vertrokken van angst, en hoorde hij
zijn stem, huilerig-scherip: „Hij hééft ze.
Hij heeft ze meegepikt! Meneer Hey
blom! Bel de politie!"
Jacob keek verbaasd om zich heen,
vlak naast hem waren de blauw-en-ge-
le tegels van de kluisvloer, het licht
van de lamp stak in zijn ogen.
Meteen herinnerde hij zich wat er
gebeurd was en probeerde zich op te
richten, maar de pijn in zijn schouder
deed hem bijna het bewustzijn verlie
zen. Hij keerde zich op zijn andere zij
de. Een druppel bloed spatte op de
grond uiteen. Hij veegde langs zijn ge
zicht, bloedvegen zaten op zijn handen.
Zijn linkerbeen leek in brand te staan.
„Vijf-vijf-vier-vier", zei hij tot Soe
drev. „Dat is de politie. Gaat u maar
vast. Ik zal proberen te komen". Maar
hij kon de trap niet op. Hij hoorde Soe
drev geagiteerd schetteren in de hoorn.
„Ja, de Boerenleenbank. En gauw! De
vent is er vandóór".
Zou hij er nog aan denken om een
dokter te vragen? peinsde Jacob, maar
dat schoot de heer Soedrev blijkbaar
niet te binnen. Jacob ging voorzichtig
op de traptrede zitten. Alles draaide
om hem heen. Waar bleef die Soedrev
nu? O wacht, daar kwam hij dan toch,
es even kijken waar meneer Heyblom
bleef.
„Kunt u niet lopen? Wacht, ik zal u
helpen". Jacob schreeuwde van pijn
toen hij hem bij de gewonde arm pakte
Maar hij kwam in zijn kantoor, zakte
in zijn stoel. Hij keek als verdwaasd
naar zijn mouw, de manchet van zijn
overhemd kleurde zich rood. Er is op
me geschoten, dacht hij verbaasd Een
overval! In Drechtermond! Zijn eerste
zorg was: de sensatie'! De naam van de
Bank!
Met schurende banden stopte buiten
een auto. Er werd driftig gebeld. Jacob
knikte, Soedrev haastte zich naar de
deur.
„Wat is hier aan de hand?", vroeg
inspecteur Lammers, met zijn lange be
nen de kamer binnenstappend als
moest hij e enheel bataljon dieven ar
resteren. „Hé meneer Heyblom, met wie
bent u op de vuist geweest?" Toen zag
hij de bebloede mouw. ,,'t Is ernst zie
ik. Meneer eh
„Soedrev", zei de kleine man.
„O ja, meneer Soedrev. Wilt u even
een dokter bellen? Daar ligt de gids,
ze staan allemaal onder „arts".
Soedrev, blij met de afleiding, begon
te bellen.
VRIJDAG 16 JANUARI 1970
van 7 tot en met 13 januari 1970
GeborenMaarten Willem, zv. Jo
hannes L. G. Maas en Johanna T. M.
Kooltjes; Corine Ilse, dv. Jan Boon en
Tine H. Daalder; Patricia, dv. Bauke
Dootjes en Simonet van Boven; Rienkje
Catharina Anna, dv. Bauke E. Visser
en Reina Bos; Johannes Paulus, zv.
Franciscus J. Witte en Tetje J. Rozen-
daal.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
Dc zon komt 18 januari op om 8.39 uur
en gaat onder om 17 03 uur; 21 januari op
om 8.36 uur cn onder om 17.08 uur.
Maan: 22 jan. V.M.; 30 jan. L K.
Hoog water ter rede van Oudeschild
16 jan. 1.59 en 14.22; 17 jan. 3.05 en 15.37;
18 jan. 4.19 cn 16.57; 19 jan. 5.31 cn 18 10;
20 jan. 6.37 en 19.09; 21 jan. 7.35 en 20.01;
22 jan. 8.28 en 20.47; 23 jan. 9.11 en 21.26;
24 jan. 9.49 en 22.01.
Aan het strand is het ongeveer een uur
eerder hoog water.
ZONDAG 18 JANUARI 1970
4de klasse A KNVB
Texel-SRC, 14.30 uur
Afdeling Noordholland
Vesdo-Tex. Boys, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
Twisk-ZDH, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
SSV-Cocksdorp, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
Winkel-De Koog, 14.30 uur
(vertrek boot 13 00 uur)
RKAFC 6-Texel 2, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
Succes 4-Texel 3, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
Samen reizen
Tex. Boys en De Koog
Texel 2 en Cocksdorp
Texel 3 en ZDH.
Bij afkeuring terrein p.o. (02230) 14114
afberichten.
MEDEDELINGEN
S.V. Texel
Er zou zondag wel eens gevoetbald
kunnen worden.
Texel 1 speelt tegen SRC 1. Het zal
voor beide teams moeilijk zijn na die
gedwongen stop weer een redelijk par
tijtje te voetballen.
Het tweede gaat naar Alkmaar en
hoopt met één punt bij RKAFC van
daan te komen.
Tenslotte speelt het derde uit tegen
Succes 4. Hier moet van gewonnen
kunnen worden.
De overige elftallen komen vanwege
de winterstop niet voor begin februari
in het veld
SuccesF.S.
Tex. Boys
Voor zondag a.s. staat voor het eer
ste op het programma de uitwedstrijd
tegen Vesdo. Aanvang 14.30 uur. Het
spelpeil was in de eerste ontmoeting
aan beide kanten niet best. Vesdo heeft
inmiddels echter de bovenste plaats be
reikt. Onderschatten is er nu uiteraard
niet bij. Zet alles op alles om er ten
minste 1 punt uit te halen.
Voor de jeugd nog geen voetballen.
Wel zaterdag a.s. om 2 uur in „Casino"
een jeugdmiddag met andere attracties.
Alle Boys-pupillen en adspiranten wor
den verwacht. A.W.
ZDH
Als het weer het toelaat wordt zon
dag de competitiewedstrijd Twisk-ZDH
gespeeld. Twisk staat niet hoog geklas
seerd,- toch zal ZDH het niet gemakke
lijk moeten opvatten want de conditie
zal na de lange winterstop wel niet te
best zijn Speel dus met de juiste in
stelling en geef je de gehele wedstrijd
voor 100 procent.
Door de slechte toestand van de we
gen is de klaverjasdrive die 9 januari
gehouden zou worden voorlopig uitge
steld. Er waren al diverse prijzen be
steld, maar de Hoornder middenstand
heeft ze allen willen terugnemen waar
voor l^et bestuur natuurlijk zeer erken
telijk is. De P.
„Is hier niets waar u van opkikkert?"
vroeg Lammers praktisch. „U ziet er
uit of u zó van de sokken zult gaan".
„In die kast daar", zei Jacob, „staan
glazen en een paar flessen, ook cognac,
geloof ik. Voor de bestuursvergaderin
gen" voegde hij er haastig aan toe, als
was hij bang dat men hem van gehei
me slemppartijen zou verdenken. Lam
mers grinnikte. „U zult d'r in uw eentje
wel niet achterheenzitten", zei hij. Ja
cobs soberheid was alom bekend. „O ja,
drie sterren. Nou, we zullen maar niet
te nauw kijken" hij schonk de cognac
in een waterglas, „hier, drinkt u, daar
knapt u van op. Zo direkt komt de dok
ter".
Jacob voelde de drank als vuur door
zijn slokdarm gaan, een behaaglijke
warmte verspreiden in zijn maag. Het
leek of het licht een beetje1 beter be
gon te branden, maar de pijn begon
ook feller te worden.
In korte zinnetjes, zoekend naar
woorden, deed hij zijn relaas.
„Hoe kwam de vent er in?" vroeg
Lammers.
„Misschien met een valse sleutel,
misschien is hij er ingeglipt toen de
deur even openstond".
„Deur even openstond?"
„Meneer Soedrev had zijn sleutels in
het contact van de wagen laten zitten",
legde Jacob uit.
„Zo, hm", zei Lammers. „Denkt u
dat u kunt blijven zitten, gaat u niet
tegen de wereld? Meneer eh Soedrev,
houdt u een oogje op meneer Heyblom.
Dan ga ik es effe beneden kijken naar
het toneel van de strijd". De lange in
specteur beende weg.
(wordt vervolgd)
