DE MILJOENENERFENIS Chemische bestrijding van kweek SMIDJE VERHOLEN ENDE RARE ALCHIMIS rubriek voor v; I omi«* LANDBOUW en VEETEELT Drie keer 3—0 voor Tevoko Raadsagenda 27 januari De graskuil open? Waarschuw ons Dure tijdsbesparing Texelse gymverenigingen gaan samenwerken Klaverjasdrive ivc. r Om voor het komende groeiseizoen nog een chemische bestrijding van kweek uit te voeren is het voor de meeste gewassen te laat. De tijd daar voor is de herfst en voorwinter. In di verse gevallen is dit ook gebeurd. Op dit moment kan een chemische bestrij ding van kweek alleen nog maar ge beuren als op het betreffende perceel in 1970 bieten verbouwd zullen worden. Er moet dan echter aan enkele voor waarden worden voldaan. In de eerste plaats moet de hoeveel heid van het bestrijdingsmiddel aan merkelijk lager worden genomen dan in de herfst. Bij een vroege bestrijding nemen we nl. 75 kg. TCA per ha. Dit moet op het moment teruggebracht worden tot 25 a 30 kg. per ha. Deze hoeveelheid moet nog verder worden teruggebracht als het eenmaal de tweede helft van februari is: voor lichte gronden tot 10 a 15 kg. per ha. en voor zavel- en kleigronden tot 15 a 20 kg. per bunder. Een tweede voorwaarde is. dat de grond geploegd moet liggen eh vrij vlak. De vlakligging geldt al als we het middel gaan verspuiten, maar is voor al van belang als we het middel willen strooien. In het laatste geval zal het uiteraard „verdund" moeten worden met een andere stof, omdat een hoe veelheid van 20 kg. niet goed kan wor den verdeeld over een hectare. Zowel in 1968 als 1969 hebben we proeven genomen, waarbij TCA pas in maart werd gespoten of gestrooid, waarbij hoeveelheden van 10 - 20 kg. werden gebruikt. Ook in de praktijk is dit al enkele malen toegepast. We me nen echter, dat het in verband met eventuele minder gunstige omstandig heden voor een goede werking van TCA beter is de bestrijding vroeger uit te voeren. Overigens menen we wel te mogen zeggen, dat op percelen met kweek door deze bestrijding de verzorging van tijd gaat kosten. Tenslotte: Ook dit jaar willen we weer een proefveld aanleggen, waarop de werking van TCA bij diverse hoe veelheden en aanwendingstijden wordt nagegaan. Als er lezers zijn, die van mening zijn daarvoor een geschikt perceel te hebben bij voorkeur zand grond dan horen we dit graag. Nog meer dan in andere jaren heb ben we belangstelling voor het resul taat, dat met het inkuilen van gras is verkregen. Daarbij denken we vooral aan kuilen, die gemaakt zijn volgens een ..nieuwe" methode. We denken hierbij aan kuilen, die uitsluitend met plastic van diverse soorten en dikten zijn afgedekt. Verder aan de kuilen, waarvan het gras in pakken aan de kuil is gebracht. Dan zijn er ook nog de kuilen, waarvan het gras met de veldhakseiaar van Loonbedrijf Kikkert bij elkaar is gereden. Een voorlichter kan z'n werk alleen goed doen als hij regelmatig gevoed wordt met voorbeelden uit de praktijk. Vandaar dit dringende beroep op Uw medewerking. Vrij zeker zullen de aanwezigen op de Voorlichtingsbijeenkomst van de Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting wel geschrokken zijn van de hoge kos ten, die het „mechaniseren" van de mestafvoer uit de stal meebrengt. De bedragen, die hier door de specialist H. B. de Vries werden genoemd liggen wel buitengewoon hoog. Weliswaar ging de heer Vries bij zijn berekening uit van stallen van 44 melkkoeien, maak ook bij een stal van 25 melk koeien zijn de bedragen nog zeer aan zienlijk! Naar verhouding, d.w.z. per gestalde koe, zelfs aanmerkelijk hoger. Bij de grote stallen, die de heer Vries besprak komen we bij een systeem met de rondgaande ketting op een investe ring van zo'n ƒ12.000,Gaan we in plaats van de rondgaande ketting naar de methode met de mestschuif of mest- bak, dan liggen de bedragen wel aan merkelijk lager, maar ook hier is voor grote stallen een bedrag van ƒ5.000, tot ƒ6000, nodig. Willen we naar het minder mecha nische systeem van de drijfmestgrup, dan komen we bij nieuwbouw wel aan merkelijk lager uit. Bij inrichting in een bestaande stal komen we met in begrip van de gruproosters, de rubber matten en aanvullende ruimte voor het bewaren van de drijfmest ook hier op een bedrag, dat weinig lager ligt dan bij de rondgaande ketting. De conclusie van de heer Vries, dat bij gebruik van de ouderwetse methode het uitrijden van iedere kruiwagen mest beloond wordt met een bedrag van ƒ0,75 zal vrij zeker heel veel vee houders er voorlopig nog van weer houden om in een reeds bestaande stal over te gaan tot het „mechaniseren" van de mestafvoer. Intussen zijn we wel van mening, dat ook wat de afvoer van de mest uit de stal betreft de gestrooide loopstallen en ligboxenstallen nieuwe mogelijkhe den bieden. We hopen hiervan iets te kunnen laten zien bij de binnenkort te houden boerderijentocht. O Er is momenteel een ernstig streven tot nauwe samenwerking tussen de gymverenigingen van Texel. Een begin is gemaakt door de gymnastiekvereni ging Texel, de gymnastiekafdeling van SVC en de gymnastiekvereniging Oos terend. Deze verenigingen hebben uit hun leden meisjes en jongens geselec teerd voor een gecombineerd keur- korpsje, dat te zijner in het openbaar zal gaan optreden. Het samenwerkingsverband was een voudig, omdat genoemde verenigingen alle zijn aangesloten bij het Konink lijk Nederlands Gymnastiek Verbond. Inmiddels zijn evenwel ook contacten gelegd met de verenigingen, die niet bij het KNGV zijn aangesloten. Op de laatstgehouden vergadering, waarbij over de samenwerkingsplannen werd gesproken, waren vertegenwoordigin gen aanwezig van de gymvereniging Oudeschild en de ZDH-gym uit Den Hoorn. Het is te verwachten dat ook daaruit jongens en meisjes voor het gecombineerde korps zullen komen. Eéns per twee maanden komen verte genwoordigers van de gymnastiekver enigingen bijeen om de mogelijkheden tot samenwerking te bespreken. Daar bij is ook de Texelse sportraad nauw betrokken. Hoewel het voorlopig wel niet tot een totale fusie zal komen, waarbij alle verenigingen zullen opgaan in één Texelse Gymnastiekvereniging, levert vergaande samenwerking aan trekkelijke voordelen op, zoals een veel beter benutten van de beschikbare lei ding en het materiaal. |l|llllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllLllllllllllll!llllllllllllllll!lllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllll>lll«ll»l»»«ll IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllHlllllflIM 25. De lamp scheen te zweven aan de zoldering, strepen licht cirkelden om Jacobs hoofd. Hij hoorde de stem van Soedrev, zag nog even het gezicht van dokter De Hoogh en toen was er alleen nog maar een geruis. Veel, veel later sloeg hij de ogen op en keek tegen een licht, vreemd pla fond aan. Hij lag in een vreemd bed. Een vreemd gezicht boog zich over hem heen, het gezicht van een blozen de verpleegster, die zei; „Zozo! Bent u wakker? En wat dacht u? Zou een kop je bouillon er in gaan?'* HOOFDSTUK XIII Bloemen voor de patiënt „Ik heb jou vandaag al méér gezien", zei Suus Heyblom lachend tot de lang opgeschoten krullebol, wiens gezicht schuil ging acher een grote bloemen mand. „We magge wel een vrachtwagen hure", vond de jongeling. „Het blijft aan de gang", zei ze hoofdschuddend, terwijl ze de mand naar binnen torste, waar Mieke haas tig naar een plaats zocht. ,,We mogen wel naar het ziekenhuis bellen, dat het ons spijt, maar dat we geen plaats voor de patiënt hebben", vond Mieke. ,,'t Lijkt wel een tentoon stelling". Huize Heyblom leek inderdaad op een tentoonstelling. Bloemstukken, fruitmanden, een taart, voor dat alles moest plaats gezocht worden. Jacob Heyblom keerde uit het ziekenhuis in zijn woning terug. Nog wel niet her steld, maar een langer verblijf had de Tevoko 3 heren, spelend in de 3e klasse van het subdistrict Den Helder, behaalde zaterdag een mooi overwin ning op het bezoekende WSOV 3. Uit een rommelig begin groeiden, naarmate de wedstrijd vorderde, leuke combina ties, die het zo hard nodige zelfvertrou wen terug brachten. Het tweede herenteam (le klasse) nam zaterdag revanche voor de neder lagen van vorige week maandag. Zij ontvingen het vier plaatsen hoger ge klasseerde Seahawks 3 en wisten door goed volleybal een 30 zege te be werkstelligen. Tevoko 2 dames (le klasse) voegde zaterdag de derde 30 zege toe aan de daarvoor behaalde overwinningen. Bezoekende partij HCSC 2 was ver in de minderheid bij een af en toe toch star draaiend Tevoko. Eilandcompetitie De' aanvang van de eilandcompetitie is bepaald op woensdag 4 februari. De wedstrijden zullen gespeeld worden van 18.30 - 23,00 uur in de Burgemeester De Koninghal en in de gymzaal van de Thijsseschool. Ieder team ontvangt tij dig een overzicht van de te spelen wed strijden. Scheidsrechtercursus Pogingen van het Tevokobestuur om bij de wedstrijdleider van de promotie klasse twee zaterdagmiddagen vrij te houden voor de teams om dan de cur sus te kunnen organiseren, zijn op niets uitgelopen. Ook het verzoek aan de instructeur om dan enkele avonden te komen, zijn afgestuit op zijn overvolle programma. Om nu toch aan de wensen van velen tegemoet te komen, zal Tevoko probe ren eind januari een avond te organi seren, waarin de basisregels van vol leybal zullen worden besproken. Nader bericht hierover volgt. Programma Promotieklasse: donderdag 22 januari: dames Tevoko 1-Seahawks 1, 19.00 uur Zaterdag 24 januari heren Tevoko 1-Seahawks 1, 14.15 uur 1. Notulen. 2. Ingekomen stukken en mededelin gen. 3. Behandeling van het beroepschrift van de heer J. Buis te Den Burg tegen weigering van een bouwvergunning. 4. Definitieve toekenning van de ex ploitatievergoeding aan de bijzondere kleuterscholen voor het jaar 1969. 5. Definitieve vaststelling van de huur- vergoeding aan -de Christelijke kleuter school te Den Burg voor het iaar 1969. 6. Verlening van voorschotten op de exploitatievergoeding aan de bijzon dere kleuterscholen voor het jaar 1970. 7. Verlening van een voorschot op de huurvergoeding aan de Christelijke kleuterschool te Den Burg voor het jaar 1970. 8. Beschikbaarstelling van een bedrag per leerling voor het gewoon lager on derwijs voor het jaar 1970. 9. Beschikbaarstelling van een bedrag per leerling voor het buitengewoon lager onderwijs voor het jaar 1970. 10. Verlening van voorschotten op de exploitatievergoeding aan de bijzonde re lagere scholen voor het jaar 1970. 11. Verstrekken van een renteloze geld lening van ƒ3000,aan de Stichting IJssport Noord-Holland, gevestigd te Alkmaar. 12. Beslissing op een verzoek van de Stichting kleuterschool De Koog, waar in met toepassing van artikel 50 van de Kleuteronderwijswet wordt gevraagd de benodigde gelden te mogen ontvan gen voor de aanleg van een centrale verwarmingsinstallatie in zijn kleuter school te De Koog. 13. Beslissing op een verzoek van de Vereniging Koningin Wilhelminakleu- terschool te Oudeschild, waarin met toepassing van artikel 50 van de Kleu teronderwijswet medewerking wordt gevraagd voor de tot standkoming van een noodvoorziening, wegens noodza kelijke uitbreiding, ten behoeve van de huisvesting van een aan haar kleuter school te Oudeschild te vormen tweede klas leerlingen. 14. Beslissing op een verzoek van Stichting Nutskleuterschool De lige Hoek te Den Burg, waarin met passing van artikel 50 van de Klei onderwijswet medewerking wordt vraagd voor de aanschaffing van ontwikkelingsmateriaal ten beh van zijn kleuterschool te Den Burj 15. Mededeling van het jaarver over 1968 van de Stichting Prof. Dr H. Keesomstudiefonds te Texel. 16. Verlening van eervol ontslag mej. A. Dik als onderwijzeres aa: openbare lagere school te Oudescb 17. Intrekking van raadsbesluiten 29 april 1968, nr. 18, en d.d. 20 1968, nr. 5 inzake resp. het aangaan een erfpachtovereenkomst met Staat der Nederlanden en de uit in erfpacht aan de Sportverenigin Koog betreffende het sportveld t< Koog. 18. Aankoop van een strookje g nabij de Boodtlaan te De Koog va heer J. Vlaming, wonende aldaar 19. Beslissing inzake het recreate „De Krim". 20. Wijziging van de gemeenteb' ting voor 1969. 21. Wijziging van de gemeenteb ting voor 1970. Texel, 15 januari 1970. De burgemeester van Tex W. H. Sprenge: DEN HOORN Donderdaga aanvang 8 uur wordt de uitges klaverjasdrive gehouden in „L manswelvaren". Deze avond word organiseerd door Z.DjH. Iederee welkom; er wordt gespeeld met vaste maat. TZZJ CZJG» 30. Brutaal duwde smidje Verholen de slotpoort open en zei: „Hier in dil oude kasteel zit die alchimist. Hij heeft een stoommachientje uitgevonden, maar weet nog niet dat overal treinen rijden". ,,Ik ben zo vrij er geen stee.k van te geloven", antwoordde de professor. „Eerst e'en Kludde, maar die laat zich nergens zien. En nu weer een antieke alchimist. Het is allemaal achterlijk geklets, ontstaan in de bedompte her senholtes van domme plattelanders. Wij geleerden denken daar héél anders over". Maar hoe de geleerden daarover dachten zou smidje Verholen niet te xyeten komën, want juist op dat ogen blik vloog er onder Nosco's voeten een valluik open. Met een angstige gil stortte de arme professor door het gat naar beneden. En voor smidje Verholen hem tehulp kon komen, was het luik alweer dichtgeklapt. Het vloog met een slag weer in het slot en zat muurvast. Er was geen verwrikken maar aan. Hoe de smid ook sloeg, beukte en sprong, het luik zat dicht en bleef dicht. „Sak kerloot", kreunde hij ontredderd. „Het luik zit dicht, maar toch zal ik Nosco te' hulp moeten komen! Er is maar één methode. Ik moet zelf ook naar bene den gaan. Misschien kan de alchimist me helpen. Die weet allicht beter de weg in de spelonken en kelderge\V dan ik. Wie weet vinden we dan wel". Als een haas rende hij naar het sige gordijn toe, waarachter de gang tot de kelders verborgen zat een ruk schoof hij het aan de dochzjjjjjjtü Soepel glil P schoof een zwaar ijzeren luik naai E neden, dat de toegang tot de trap* P. ledig afsloot. De smid stootte er jj stevig zijn hoofd tegen en op dats ogenblik weerklok er een holle, sL^ achtige lach. Met een ruk draaide je Verholen zich oma~ (wordt vervolgcMc FEUILLETON door TOM LODEWIJK MHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllilllll' dokter niet nodig geacht. Thuis kon de patiënt beter op krachten komen. 't Was een lelijke wond geweest, ope ratief ingrijpen was noodzakelijk. Een diepe wond in het voorhoofd moest worden gehecht, zijn been was ge kneusd en verder getuigden diverse langzaam naar geel kleurende plekken van de opstoppers, die Jacob Heyblom had geincasseerd. Hij had inspecteur Lammers aan zijn bed gehad, maar die kon hém meer vertellen dan hij de inspecteur. De man had blijkbaar gegrepen wat van zijn gading was en dat was de inhoud van het safeloket van meneer Soedrev. Die was er slecht mee af geweest. Een pak je diamanten ter waarde van 85.000 dollar, dus zo'n ton of drie, was ver dwenen. Verzekering dekte de schade, zei de inspecteur, als meneer Soedrev tenminste kon bewijzen dat die dia manten er geweest waren, 't Konden net zo goed knikkers geweest zijn, meende inspecteur Lammers, die er ambtshalve toe neigde, zijn medemen sen nooit op hun woord te geloven. En meneer De Grauw was er ge weest. Jacob moest zich geen zorgen maken. Boesman moest het maar zien te redden, hij hield zelf een oogje in 't zeil en van de Centrale Bank hadden ze een mannetje te leen, want het was nu juist erg druk met de termijnbeta lingen. „U bent toch evengoed een vecht jas", zei de voorzitter hoofdschuddend. „Op uw leeftijd zo'n vent te lijf te gaan die met een revolver loopt te zwaaien! Nou, meneer Heyblom, ik weet niet of ik het gedaan had. Mijn hachje is mij te lief". „Ik was verantwoordelijk", zei Ja cob met een smalle glimlach. „Ik snap alleen nóg niet. ,,Ik weet wat u niet snapt", lachte De Grauw. „Hoe wist die vent het juist op dat ogenblik waar te nemen? Hij moet inside information hebben gehad. Enfin de politie zoekt het uit. Onze in specteur is gelukkig geen jager naar roem, hij heeft meteen gesnapt dat de Drechtermondse politie dat niet op haar eentje kon oplossen, de centrale recherche is ingeschakeld. Ze laten het er niet bij zitten. Meneer Soedrev is désolaat, die diamanten waren onder pand, als ze niet terechtkomen zal de verzekering wel betalen, de bank kan zoiets nie't hebben, maar het blijft een rare zaak". „Het is een rare snoeshaan ook", zei Jacob met ongewoon gebrek aan res- pekt voor een cliënt. „En hij ging met een van de kaart". Meneer De Grauw kneep zijn ogen half dicht. „Ik zou moeten protesteren", zei hij, „tegen zo'n laatdunkende me ning over een cliënt, maar de woorden willen me niet over de lippen komen. Ze zagen elkaar aan met een blik van verstandhouding. „Het gekke is", zei De Grauw, „dat u er ondanks dit ziekenhuis beter uit ziet dan een paar weken geleden". Jacob glimlachte. Hij wist wel waar om. Het was de grote belangstelling, die hij had ondervonden, belangstelling die door dokter en zusters ver van zijn bed gehouden werd, maar waarvan hij hoorde door Suus, door Lies, Frits en Mieke, wanneer ze hem even kwamen opzoeken. Zouden het tóch muizenissen geweest zijn, die hij zich in het hoofd had ge haald? „Je moet vooral de hartelijke groe ten hebben van de burgemeester", zei Suus, „hij is zelf geweest. Aardige man is dat toch, hij heeft wel een half uur zitten kletsen". „Een burgemeester klétst nooit vrouwtje" wees Jacob grinnikend te recht. „En de hele dameskrans wou je een fruitmand sturen, maar ik heb gezegd, overmorgen komt ie thuis". Ook dat nog. Boesman was geweest. Niet de vol ijverige, zich altijd naar voren drin gende Boesman. Een verlegen man. Hij had dit nooit achter die dooie Heyblom gezocht. Hij zelf, dat wist hij, met zijn hazenhart, had 't er nooit op gewaagd. En nu Heyblom er niet was merkte hij, in hoe vele zaken hij toch eigenlijk op het oordeel en de beslissing van de di- rekteur had vertrouwd, merkte hij hoe groot de verantwoordelijkheid was die Heyblom droeg. En hij had zich afge vraagd of hij wel verstandig had ge daan, zijn vroegere collega, thans zijn chef, altijd dwars te zitten. Wat schoot je er mee op? Hij moest het maar eens over een andere boeg gaan gooien. En hij had er op gestaan, Heyblom even te mogen opzoeken Ze hadden elkaar niet veel te zeggen, maar Jacob zag meteen de veranderde uitdrukking op het gezicht van zijn me dewerker, en wist dat de hand die hem gereikt werd, een kameraadschappelij ke hand was. „Gaat het nog zo'n beetje?" vroeg hij. ,,'t Valt niet mee", zei Boesman eer lijk, en toen, ,,'k zal blij zijn als je weer terug bent". „Als dat zo is", zei Jaap, „dan zal ik ook blij zijn, dat ik weer terug ben". Hij lag naar de deur te kijken waar- achter Boesman verdwenen was, run I laatste armzwaai. I t „Wat ligt u stilletjes te lachen! V neer Heyblom?" vroeg de zuster, gij u binnenpretjes?" Sn „Ik ben een tevreden mens, zuslr ,,'t Gaat best met u. U knapt ziden ogen op". Sde „Dat zou best eens kunnen ja" .Het cob voldaan. Als de geest gezoii. volgt het lichaam vanzelf, dacht hLL_ genoegd. jp- Thuis overviel hem de bloeg pracht. I „Kijn nou es aan", zei hij atoeHi kind rondkijkend in de feestelij^ouw mer. „Kijk nou es an". ,v Hij begreep het niet. Wat was i beurd? Iemand had geprobeerd de Dn te beroven. Hij had zich te wee jed steld. Dat was alles. En hij hi £ai roof niet eens kunnen verhinderen^ was toch niet meer dan een stfg van je plicht? jf— Suus merkte wel, dat dit allef^" aangreep. #rr „Als je je thee op hebt ga jefrz bed hoor", zei ze. „Het is veel te Inen (wordt vervolge mei *ie Vol vreugde en dank- baarheid berichten wij l'2\ de geboorte van ons eer- ste kindje Jolanda Bij het H. Doopsel ont-1 h' vangt zij de namen etno Jolanda Geertruida i J1 Louise Cou Kees de Graaf tVejc Loes de Graaf- ZoeteherMe< Texel, 17 januari 1970, fcIn, Barendszstraat 2, j Oudeschild. t!0

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1970 | | pagina 2