DE MILJOENENERFENIS
Chemische bestrijding
van kweek
SMIDJE VERHOLEN ENDE RARE ALCHIMIS
rubriek voor v; I omi«*
LANDBOUW en VEETEELT
Drie keer 3—0 voor Tevoko Raadsagenda 27 januari
De graskuil open?
Waarschuw ons
Dure tijdsbesparing
Texelse gymverenigingen
gaan samenwerken
Klaverjasdrive
ivc. r
Om voor het komende groeiseizoen
nog een chemische bestrijding van
kweek uit te voeren is het voor de
meeste gewassen te laat. De tijd daar
voor is de herfst en voorwinter. In di
verse gevallen is dit ook gebeurd. Op
dit moment kan een chemische bestrij
ding van kweek alleen nog maar ge
beuren als op het betreffende perceel
in 1970 bieten verbouwd zullen worden.
Er moet dan echter aan enkele voor
waarden worden voldaan.
In de eerste plaats moet de hoeveel
heid van het bestrijdingsmiddel aan
merkelijk lager worden genomen dan
in de herfst. Bij een vroege bestrijding
nemen we nl. 75 kg. TCA per ha. Dit
moet op het moment teruggebracht
worden tot 25 a 30 kg. per ha. Deze
hoeveelheid moet nog verder worden
teruggebracht als het eenmaal de
tweede helft van februari is: voor
lichte gronden tot 10 a 15 kg. per ha.
en voor zavel- en kleigronden tot 15 a
20 kg. per bunder.
Een tweede voorwaarde is. dat de
grond geploegd moet liggen eh vrij
vlak. De vlakligging geldt al als we het
middel gaan verspuiten, maar is voor
al van belang als we het middel willen
strooien. In het laatste geval zal het
uiteraard „verdund" moeten worden
met een andere stof, omdat een hoe
veelheid van 20 kg. niet goed kan wor
den verdeeld over een hectare.
Zowel in 1968 als 1969 hebben we
proeven genomen, waarbij TCA pas in
maart werd gespoten of gestrooid,
waarbij hoeveelheden van 10 - 20 kg.
werden gebruikt. Ook in de praktijk is
dit al enkele malen toegepast. We me
nen echter, dat het in verband met
eventuele minder gunstige omstandig
heden voor een goede werking van TCA
beter is de bestrijding vroeger uit te
voeren.
Overigens menen we wel te mogen
zeggen, dat op percelen met kweek
door deze bestrijding de verzorging van
tijd gaat kosten.
Tenslotte: Ook dit jaar willen we
weer een proefveld aanleggen, waarop
de werking van TCA bij diverse hoe
veelheden en aanwendingstijden wordt
nagegaan. Als er lezers zijn, die van
mening zijn daarvoor een geschikt
perceel te hebben bij voorkeur zand
grond dan horen we dit graag.
Nog meer dan in andere jaren heb
ben we belangstelling voor het resul
taat, dat met het inkuilen van gras is
verkregen. Daarbij denken we vooral
aan kuilen, die gemaakt zijn volgens
een ..nieuwe" methode. We denken
hierbij aan kuilen, die uitsluitend met
plastic van diverse soorten en dikten
zijn afgedekt. Verder aan de kuilen,
waarvan het gras in pakken aan de
kuil is gebracht. Dan zijn er ook nog
de kuilen, waarvan het gras met de
veldhakseiaar van Loonbedrijf Kikkert
bij elkaar is gereden.
Een voorlichter kan z'n werk alleen
goed doen als hij regelmatig gevoed
wordt met voorbeelden uit de praktijk.
Vandaar dit dringende beroep op Uw
medewerking.
Vrij zeker zullen de aanwezigen op
de Voorlichtingsbijeenkomst van de
Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting
wel geschrokken zijn van de hoge kos
ten, die het „mechaniseren" van de
mestafvoer uit de stal meebrengt. De
bedragen, die hier door de specialist
H. B. de Vries werden genoemd liggen
wel buitengewoon hoog. Weliswaar
ging de heer Vries bij zijn berekening
uit van stallen van 44 melkkoeien,
maak ook bij een stal van 25 melk
koeien zijn de bedragen nog zeer aan
zienlijk! Naar verhouding, d.w.z. per
gestalde koe, zelfs aanmerkelijk hoger.
Bij de grote stallen, die de heer Vries
besprak komen we bij een systeem met
de rondgaande ketting op een investe
ring van zo'n ƒ12.000,Gaan we in
plaats van de rondgaande ketting naar
de methode met de mestschuif of mest-
bak, dan liggen de bedragen wel aan
merkelijk lager, maar ook hier is voor
grote stallen een bedrag van ƒ5.000,
tot ƒ6000, nodig.
Willen we naar het minder mecha
nische systeem van de drijfmestgrup,
dan komen we bij nieuwbouw wel aan
merkelijk lager uit. Bij inrichting in
een bestaande stal komen we met in
begrip van de gruproosters, de rubber
matten en aanvullende ruimte voor het
bewaren van de drijfmest ook hier op
een bedrag, dat weinig lager ligt dan
bij de rondgaande ketting.
De conclusie van de heer Vries, dat
bij gebruik van de ouderwetse methode
het uitrijden van iedere kruiwagen
mest beloond wordt met een bedrag
van ƒ0,75 zal vrij zeker heel veel vee
houders er voorlopig nog van weer
houden om in een reeds bestaande stal
over te gaan tot het „mechaniseren"
van de mestafvoer.
Intussen zijn we wel van mening, dat
ook wat de afvoer van de mest uit de
stal betreft de gestrooide loopstallen
en ligboxenstallen nieuwe mogelijkhe
den bieden. We hopen hiervan iets te
kunnen laten zien bij de binnenkort te
houden boerderijentocht.
O
Er is momenteel een ernstig streven
tot nauwe samenwerking tussen de
gymverenigingen van Texel. Een begin
is gemaakt door de gymnastiekvereni
ging Texel, de gymnastiekafdeling van
SVC en de gymnastiekvereniging Oos
terend. Deze verenigingen hebben uit
hun leden meisjes en jongens geselec
teerd voor een gecombineerd keur-
korpsje, dat te zijner in het openbaar
zal gaan optreden.
Het samenwerkingsverband was een
voudig, omdat genoemde verenigingen
alle zijn aangesloten bij het Konink
lijk Nederlands Gymnastiek Verbond.
Inmiddels zijn evenwel ook contacten
gelegd met de verenigingen, die niet bij
het KNGV zijn aangesloten. Op de
laatstgehouden vergadering, waarbij
over de samenwerkingsplannen werd
gesproken, waren vertegenwoordigin
gen aanwezig van de gymvereniging
Oudeschild en de ZDH-gym uit Den
Hoorn. Het is te verwachten dat ook
daaruit jongens en meisjes voor het
gecombineerde korps zullen komen.
Eéns per twee maanden komen verte
genwoordigers van de gymnastiekver
enigingen bijeen om de mogelijkheden
tot samenwerking te bespreken. Daar
bij is ook de Texelse sportraad nauw
betrokken. Hoewel het voorlopig wel
niet tot een totale fusie zal komen,
waarbij alle verenigingen zullen opgaan
in één Texelse Gymnastiekvereniging,
levert vergaande samenwerking aan
trekkelijke voordelen op, zoals een veel
beter benutten van de beschikbare lei
ding en het materiaal.
|l|llllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllLllllllllllll!llllllllllllllll!lllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllll>lll«ll»l»»«ll
IIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUIIIIIUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllHlllllflIM
25. De lamp scheen te zweven aan
de zoldering, strepen licht cirkelden om
Jacobs hoofd. Hij hoorde de stem van
Soedrev, zag nog even het gezicht van
dokter De Hoogh en toen was er alleen
nog maar een geruis.
Veel, veel later sloeg hij de ogen op
en keek tegen een licht, vreemd pla
fond aan. Hij lag in een vreemd bed.
Een vreemd gezicht boog zich over
hem heen, het gezicht van een blozen
de verpleegster, die zei; „Zozo! Bent u
wakker? En wat dacht u? Zou een kop
je bouillon er in gaan?'*
HOOFDSTUK XIII
Bloemen voor de patiënt
„Ik heb jou vandaag al méér gezien",
zei Suus Heyblom lachend tot de lang
opgeschoten krullebol, wiens gezicht
schuil ging acher een grote bloemen
mand.
„We magge wel een vrachtwagen
hure", vond de jongeling.
„Het blijft aan de gang", zei ze
hoofdschuddend, terwijl ze de mand
naar binnen torste, waar Mieke haas
tig naar een plaats zocht.
,,We mogen wel naar het ziekenhuis
bellen, dat het ons spijt, maar dat we
geen plaats voor de patiënt hebben",
vond Mieke. ,,'t Lijkt wel een tentoon
stelling".
Huize Heyblom leek inderdaad op
een tentoonstelling. Bloemstukken,
fruitmanden, een taart, voor dat alles
moest plaats gezocht worden. Jacob
Heyblom keerde uit het ziekenhuis in
zijn woning terug. Nog wel niet her
steld, maar een langer verblijf had de
Tevoko 3 heren, spelend in de 3e
klasse van het subdistrict Den Helder,
behaalde zaterdag een mooi overwin
ning op het bezoekende WSOV 3. Uit
een rommelig begin groeiden, naarmate
de wedstrijd vorderde, leuke combina
ties, die het zo hard nodige zelfvertrou
wen terug brachten.
Het tweede herenteam (le klasse)
nam zaterdag revanche voor de neder
lagen van vorige week maandag. Zij
ontvingen het vier plaatsen hoger ge
klasseerde Seahawks 3 en wisten door
goed volleybal een 30 zege te be
werkstelligen.
Tevoko 2 dames (le klasse) voegde
zaterdag de derde 30 zege toe aan
de daarvoor behaalde overwinningen.
Bezoekende partij HCSC 2 was ver in
de minderheid bij een af en toe toch
star draaiend Tevoko.
Eilandcompetitie
De' aanvang van de eilandcompetitie
is bepaald op woensdag 4 februari. De
wedstrijden zullen gespeeld worden van
18.30 - 23,00 uur in de Burgemeester
De Koninghal en in de gymzaal van de
Thijsseschool. Ieder team ontvangt tij
dig een overzicht van de te spelen wed
strijden.
Scheidsrechtercursus
Pogingen van het Tevokobestuur om
bij de wedstrijdleider van de promotie
klasse twee zaterdagmiddagen vrij te
houden voor de teams om dan de cur
sus te kunnen organiseren, zijn op niets
uitgelopen. Ook het verzoek aan de
instructeur om dan enkele avonden te
komen, zijn afgestuit op zijn overvolle
programma.
Om nu toch aan de wensen van velen
tegemoet te komen, zal Tevoko probe
ren eind januari een avond te organi
seren, waarin de basisregels van vol
leybal zullen worden besproken. Nader
bericht hierover volgt.
Programma
Promotieklasse: donderdag 22 januari:
dames Tevoko 1-Seahawks 1, 19.00 uur
Zaterdag 24 januari
heren Tevoko 1-Seahawks 1, 14.15 uur
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken en mededelin
gen.
3. Behandeling van het beroepschrift
van de heer J. Buis te Den Burg tegen
weigering van een bouwvergunning.
4. Definitieve toekenning van de ex
ploitatievergoeding aan de bijzondere
kleuterscholen voor het jaar 1969.
5. Definitieve vaststelling van de huur-
vergoeding aan -de Christelijke kleuter
school te Den Burg voor het iaar 1969.
6. Verlening van voorschotten op de
exploitatievergoeding aan de bijzon
dere kleuterscholen voor het jaar 1970.
7. Verlening van een voorschot op de
huurvergoeding aan de Christelijke
kleuterschool te Den Burg voor het
jaar 1970.
8. Beschikbaarstelling van een bedrag
per leerling voor het gewoon lager on
derwijs voor het jaar 1970.
9. Beschikbaarstelling van een bedrag
per leerling voor het buitengewoon
lager onderwijs voor het jaar 1970.
10. Verlening van voorschotten op de
exploitatievergoeding aan de bijzonde
re lagere scholen voor het jaar 1970.
11. Verstrekken van een renteloze geld
lening van ƒ3000,aan de Stichting
IJssport Noord-Holland, gevestigd te
Alkmaar.
12. Beslissing op een verzoek van de
Stichting kleuterschool De Koog, waar
in met toepassing van artikel 50 van de
Kleuteronderwijswet wordt gevraagd
de benodigde gelden te mogen ontvan
gen voor de aanleg van een centrale
verwarmingsinstallatie in zijn kleuter
school te De Koog.
13. Beslissing op een verzoek van de
Vereniging Koningin Wilhelminakleu-
terschool te Oudeschild, waarin met
toepassing van artikel 50 van de Kleu
teronderwijswet medewerking wordt
gevraagd voor de tot standkoming van
een noodvoorziening, wegens noodza
kelijke uitbreiding, ten behoeve van de
huisvesting van een aan haar kleuter
school te Oudeschild te vormen tweede
klas leerlingen.
14. Beslissing op een verzoek van
Stichting Nutskleuterschool De
lige Hoek te Den Burg, waarin met
passing van artikel 50 van de Klei
onderwijswet medewerking wordt
vraagd voor de aanschaffing van
ontwikkelingsmateriaal ten beh
van zijn kleuterschool te Den Burj
15. Mededeling van het jaarver
over 1968 van de Stichting Prof. Dr
H. Keesomstudiefonds te Texel.
16. Verlening van eervol ontslag
mej. A. Dik als onderwijzeres aa:
openbare lagere school te Oudescb
17. Intrekking van raadsbesluiten
29 april 1968, nr. 18, en d.d. 20
1968, nr. 5 inzake resp. het aangaan
een erfpachtovereenkomst met
Staat der Nederlanden en de uit
in erfpacht aan de Sportverenigin
Koog betreffende het sportveld t<
Koog.
18. Aankoop van een strookje g
nabij de Boodtlaan te De Koog va
heer J. Vlaming, wonende aldaar
19. Beslissing inzake het recreate
„De Krim".
20. Wijziging van de gemeenteb'
ting voor 1969.
21. Wijziging van de gemeenteb
ting voor 1970.
Texel, 15 januari 1970.
De burgemeester van Tex
W. H. Sprenge:
DEN HOORN Donderdaga
aanvang 8 uur wordt de uitges
klaverjasdrive gehouden in „L
manswelvaren". Deze avond word
organiseerd door Z.DjH. Iederee
welkom; er wordt gespeeld met
vaste maat.
TZZJ
CZJG»
30. Brutaal duwde smidje Verholen
de slotpoort open en zei: „Hier in dil
oude kasteel zit die alchimist. Hij heeft
een stoommachientje uitgevonden,
maar weet nog niet dat overal treinen
rijden".
,,Ik ben zo vrij er geen stee.k van te
geloven", antwoordde de professor.
„Eerst e'en Kludde, maar die laat zich
nergens zien. En nu weer een antieke
alchimist. Het is allemaal achterlijk
geklets, ontstaan in de bedompte her
senholtes van domme plattelanders. Wij
geleerden denken daar héél anders
over".
Maar hoe de geleerden daarover
dachten zou smidje Verholen niet te
xyeten komën, want juist op dat ogen
blik vloog er onder Nosco's voeten een
valluik open. Met een angstige gil
stortte de arme professor door het gat
naar beneden. En voor smidje Verholen
hem tehulp kon komen, was het luik
alweer dichtgeklapt. Het vloog met een
slag weer in het slot en zat muurvast.
Er was geen verwrikken maar aan. Hoe
de smid ook sloeg, beukte en sprong,
het luik zat dicht en bleef dicht. „Sak
kerloot", kreunde hij ontredderd. „Het
luik zit dicht, maar toch zal ik Nosco
te' hulp moeten komen! Er is maar één
methode. Ik moet zelf ook naar bene
den gaan. Misschien kan de alchimist
me helpen. Die weet allicht beter de
weg in de spelonken en kelderge\V
dan ik. Wie weet vinden we
dan wel".
Als een haas rende hij naar het
sige gordijn toe, waarachter de
gang tot de kelders verborgen zat
een ruk schoof hij het aan de
dochzjjjjjjtü Soepel glil P
schoof een zwaar ijzeren luik naai E
neden, dat de toegang tot de trap* P.
ledig afsloot. De smid stootte er jj
stevig zijn hoofd tegen en op dats
ogenblik weerklok er een holle, sL^
achtige lach. Met een ruk draaide
je Verholen zich oma~
(wordt vervolgcMc
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
MHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllilllll'
dokter niet nodig geacht. Thuis kon de
patiënt beter op krachten komen.
't Was een lelijke wond geweest, ope
ratief ingrijpen was noodzakelijk. Een
diepe wond in het voorhoofd moest
worden gehecht, zijn been was ge
kneusd en verder getuigden diverse
langzaam naar geel kleurende plekken
van de opstoppers, die Jacob Heyblom
had geincasseerd.
Hij had inspecteur Lammers aan zijn
bed gehad, maar die kon hém meer
vertellen dan hij de inspecteur. De man
had blijkbaar gegrepen wat van zijn
gading was en dat was de inhoud van
het safeloket van meneer Soedrev. Die
was er slecht mee af geweest. Een pak
je diamanten ter waarde van 85.000
dollar, dus zo'n ton of drie, was ver
dwenen. Verzekering dekte de schade,
zei de inspecteur, als meneer Soedrev
tenminste kon bewijzen dat die dia
manten er geweest waren, 't Konden
net zo goed knikkers geweest zijn,
meende inspecteur Lammers, die er
ambtshalve toe neigde, zijn medemen
sen nooit op hun woord te geloven.
En meneer De Grauw was er ge
weest. Jacob moest zich geen zorgen
maken. Boesman moest het maar zien
te redden, hij hield zelf een oogje in 't
zeil en van de Centrale Bank hadden
ze een mannetje te leen, want het was
nu juist erg druk met de termijnbeta
lingen.
„U bent toch evengoed een vecht
jas", zei de voorzitter hoofdschuddend.
„Op uw leeftijd zo'n vent te lijf te gaan
die met een revolver loopt te zwaaien!
Nou, meneer Heyblom, ik weet niet of
ik het gedaan had. Mijn hachje is mij
te lief".
„Ik was verantwoordelijk", zei Ja
cob met een smalle glimlach. „Ik snap
alleen nóg niet.
,,Ik weet wat u niet snapt", lachte
De Grauw. „Hoe wist die vent het juist
op dat ogenblik waar te nemen? Hij
moet inside information hebben gehad.
Enfin de politie zoekt het uit. Onze in
specteur is gelukkig geen jager naar
roem, hij heeft meteen gesnapt dat de
Drechtermondse politie dat niet op
haar eentje kon oplossen, de centrale
recherche is ingeschakeld. Ze laten het
er niet bij zitten. Meneer Soedrev is
désolaat, die diamanten waren onder
pand, als ze niet terechtkomen zal de
verzekering wel betalen, de bank kan
zoiets nie't hebben, maar het blijft een
rare zaak".
„Het is een rare snoeshaan ook", zei
Jacob met ongewoon gebrek aan res-
pekt voor een cliënt. „En hij ging met
een van de kaart".
Meneer De Grauw kneep zijn ogen
half dicht. „Ik zou moeten protesteren",
zei hij, „tegen zo'n laatdunkende me
ning over een cliënt, maar de woorden
willen me niet over de lippen komen.
Ze zagen elkaar aan met een blik van
verstandhouding.
„Het gekke is", zei De Grauw, „dat
u er ondanks dit ziekenhuis beter uit
ziet dan een paar weken geleden".
Jacob glimlachte. Hij wist wel waar
om. Het was de grote belangstelling,
die hij had ondervonden, belangstelling
die door dokter en zusters ver van zijn
bed gehouden werd, maar waarvan hij
hoorde door Suus, door Lies, Frits en
Mieke, wanneer ze hem even kwamen
opzoeken.
Zouden het tóch muizenissen geweest
zijn, die hij zich in het hoofd had ge
haald?
„Je moet vooral de hartelijke groe
ten hebben van de burgemeester", zei
Suus, „hij is zelf geweest. Aardige man
is dat toch, hij heeft wel een half uur
zitten kletsen".
„Een burgemeester klétst nooit
vrouwtje" wees Jacob grinnikend te
recht.
„En de hele dameskrans wou je een
fruitmand sturen, maar ik heb gezegd,
overmorgen komt ie thuis".
Ook dat nog.
Boesman was geweest. Niet de vol
ijverige, zich altijd naar voren drin
gende Boesman. Een verlegen man. Hij
had dit nooit achter die dooie Heyblom
gezocht. Hij zelf, dat wist hij, met zijn
hazenhart, had 't er nooit op gewaagd.
En nu Heyblom er niet was merkte hij,
in hoe vele zaken hij toch eigenlijk op
het oordeel en de beslissing van de di-
rekteur had vertrouwd, merkte hij hoe
groot de verantwoordelijkheid was die
Heyblom droeg. En hij had zich afge
vraagd of hij wel verstandig had ge
daan, zijn vroegere collega, thans zijn
chef, altijd dwars te zitten. Wat schoot
je er mee op? Hij moest het maar eens
over een andere boeg gaan gooien. En
hij had er op gestaan, Heyblom even
te mogen opzoeken
Ze hadden elkaar niet veel te zeggen,
maar Jacob zag meteen de veranderde
uitdrukking op het gezicht van zijn me
dewerker, en wist dat de hand die hem
gereikt werd, een kameraadschappelij
ke hand was.
„Gaat het nog zo'n beetje?" vroeg hij.
,,'t Valt niet mee", zei Boesman eer
lijk, en toen, ,,'k zal blij zijn als je weer
terug bent".
„Als dat zo is", zei Jaap, „dan zal ik
ook blij zijn, dat ik weer terug ben".
Hij lag naar de deur te kijken waar-
achter Boesman verdwenen was, run I
laatste armzwaai. I t
„Wat ligt u stilletjes te lachen! V
neer Heyblom?" vroeg de zuster, gij
u binnenpretjes?" Sn
„Ik ben een tevreden mens, zuslr
,,'t Gaat best met u. U knapt ziden
ogen op". Sde
„Dat zou best eens kunnen ja" .Het
cob voldaan. Als de geest gezoii.
volgt het lichaam vanzelf, dacht hLL_
genoegd. jp-
Thuis overviel hem de bloeg
pracht. I
„Kijn nou es aan", zei hij atoeHi
kind rondkijkend in de feestelij^ouw
mer. „Kijk nou es an". ,v
Hij begreep het niet. Wat was i
beurd? Iemand had geprobeerd de Dn
te beroven. Hij had zich te wee jed
steld. Dat was alles. En hij hi £ai
roof niet eens kunnen verhinderen^
was toch niet meer dan een stfg
van je plicht? jf—
Suus merkte wel, dat dit allef^"
aangreep. #rr
„Als je je thee op hebt ga jefrz
bed hoor", zei ze. „Het is veel te
Inen
(wordt vervolge mei
*ie
Vol vreugde en dank-
baarheid berichten wij l'2\
de geboorte van ons eer-
ste kindje
Jolanda
Bij het H. Doopsel ont-1 h'
vangt zij de namen etno
Jolanda Geertruida i J1
Louise Cou
Kees de Graaf tVejc
Loes de Graaf-
ZoeteherMe<
Texel, 17 januari 1970, fcIn,
Barendszstraat 2, j
Oudeschild.
t!0