„ALLES DRAAIT OM MOEDER'
Buitenlandse
belangstelling
SMIDJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMI!
FILMNIEUW f
LANDBOUW en VEETEELT
SPORTPROGRAMMA
nu ook op texel i De Gezinsleesportefeuille
rubriek voor 1 omirr r>-ii»kiu-
>jin (.roninat n
De redaktic ontving een schrijven
van een vrouwelijke Duitser uit Neu
renberg, die in deze brief vertelt, dat
zij in haar vakantietijd op Texel met
veel genoegen de rubr. voor Landbouw
en Veeteelt heeft gelezen. Bij deze brief
was een uitknipsel gevoegd, waarin iets
verteld wordt over het leven van een
schaapherder, die zijn schapen in de
omgeving van Neurenberg weidt. Be-
doelde schaapherder heeft op het mo
ment een kudde van 500 schapen
Waarschijnlijk verband houdende mei
de jaargetijden worden deze schapen
gedurende het jaar in drie verschillen
de streken geweid.
Verdre wordt in dit verhaal verteld
dat men in principe een bestaan heeft
als men per man 350 schapen worden
gehouden. Met enige teleurstelling
wordt vermeld, dat een hoogwaardig
produkt als wol tegenwoordig niet meer
gewaardeerd wordt. De opbrengst van
de wol vertegenwoordigt thans niet
meer dan 15°/o van de totale opbrengst.
De wol brengt nl. maar 2Vi Mark per
kilo op. Voorheen was dit wel eens 12
Mark per kilo.
Daarentegen wordt het lamsvlees
steeds meer gevraagd. Blijkbaar wordt
in eigen land het schapen- en lams
vlees meer gewaardeerd dan in ons
land, want er wordt vermeld, dat de
Duitse huisvrouwen steeds meer naar
lamsvlees vragen. Daarnaast gaat er
20°/o van het lamsvlees naar Frankrijk.
Het leven van deze schaapherder is
wel wat anders dan van onze Texelse
schapenhouders. De gebondenheid aan
het bedrijf is nog belangrijk groter dan
van de Texelse schapenhouder. Dag in
dag uit en mogelijk moeten we zelfs
zeggen: dag en nacht vragen de scha
pen zijn aandacht, waarbij hij de hulp
heeft van een tweetal herdershonden.
Hij zorgt voor zijn eigen maaltijden in
de kampwagen, die in de omgeving is
gestationeerd.
Maar de man zelf waardeert zijn -be
roep als volgt: „Ik ben een vrij mens,
mijn eigen baas. Ik zou niet in een
fabriek kunnen werken. Dat is niets
voor mij".
U zult begrijpen, dat we deze buiten
landse waardering van onze rubriek
zeer op prijs stellen.
Wat zijn de knelpunten?
We hebben er in deze rubriek al
meermalen op gewezen, dat een goede
inrichting van bedrijfsgebouwen, en
speciaal van de stal voor het rundvee,
van groot belang is voor de arbeidspre
statie. We kunnen wel zeggen, dat on
doelmatige stallen 'n knelpunt kunnen
zijn bij uitbreiding van de veestapel.
Dergelijke bedrijven kennen wij op
Texel nog heel wat.
Indien er echter gebruik wordt ge
maakt van de mogelijkheden, die er op
het moment op het gebied /van gebou
wen en inrichtingen van de stallen is
blijkt het, dat het niet de verzorging
van het vee in de winterperiode is, die
een rem is om de veestapel uit te brei-
den. Bij goede gebouwen en de inrich
ting daarvan denken we aan goed in
gerichte Hollandse stallen met drijf-
mestgrup of een automatisch afvoer
systeem van de mest en een melklei-
ding, of een ligboxenstal met doorloop-
melkstal.
Het blijkt bij een dergelijke inrich
ting van de stal mogelijk te zijn, dat
één man de dagelijkse verzorging van
50 of meer melkkoeien voor zijn reke
ning neemt.
Een nieuw knelpunt
Als de stal op de hiervoor genoemde
wijze is ingericht, dan gaat volgens des
kundigen op het gebied van de arbeid
niet de stalperiode, maar de tijd van de
voederwinning het knelpunt worden.
In een artikel, dat we daarover lezen
wordt gesteld, dat de maximum-presta
tie op een bedrijf, waar één man de he
le verzorging van het bedrijf voor zijn
rekening neemt ligt bij een aantal van
35 melkkoeien. In dit geval zou één
man dus naast de verzorging van het
vee ook de voederwinnmg nog groten
deels zelf voor zijn rekening kunnen
nemen. We stellen ons voor, dat lang
niet iedere veehouder er al aan toe is
om dit te onderschrijven.
Zou men overgaan op een bedrijf,
waaV voldoende grasland is om het vee
in de zomer te weiden, maar waar de
winning van ruw voeder volledig ach
terwege wordt gelaten, dan zou het
mogelijk zijn om de verzorging van 50
melkkoeien voor rekening van één man
te laten komen. In dit geval moet dus
alle ruwvoer voor de wintermaanden
worden aangekocht.
De schrijver van genoemd artikel
dacht ook nog aan de mogelijkheid van
een grondloos bedrijf. In dit geval is
dus alleen grond beschikbaar als loop
ruimte voor de dieren. Een vorm, die
bijv. in Amerika in diverse Staten
wordt toegepast. Daarbij vindt het hou
den van vee en het winnen van ruw
voer dus op cifzonderlijke bedrijven
plaats.
In bedoeld artikel wordt daarbij ook
gedacht aan het drogen van gras, dat
in geperste vorm op de bedrijven, die
het vee houden wordt afgeleverd.
Men meent, dat het op deze wijze
mogelijk wordt om per man 70 melk
koeien te verzorgen. Men is in dit ge
val dus veehouder zonder meer. Het
werk bepaalt zich in dit geval tot het
voeren en het melken van het vee en
het schoonhouden van de stallen.
Welke les voor ons?
We stellen ons niet voor, dat we in
ons gebied al op korte termijn grond
loze bedrijven met 70 melkkoeien per
man zien verschijnen. Hoewel we er
van overtuigd zijn, dat de ontwikkeling
veel sneller gaat dan wij mogelijk ach
ten. De schrijver van het door ons aan
gehaalde artikel merkt op, dat toen zo'n
tien jaar geleden 20 melkkoeien .per
man gehouden zouden worden dit een
ware opstand onder de boeren veroor
zaakte.
De les, die we naar ik meen uit het
voorgaande wel moeten leren is deze.
Het zal inderdaad zaak zijn, dat we
ZATERDAG 14 FEBRUARI 1970
Adspiranten
Tex. Boys a-Oosterend b, 15.00 uur
ZONDAG 15 FEBRUARI 1970
Afdeling Noordholland
Cocksdorp-Kaagvogels, 14.30 uur
Texel 4-Winkel 5, 10.15 uur
Junioren
De Koog-Cocksdorp, 11.00 uur
MEDEDELINGEN
S.V. Texel
Voor a.s. zondag i.v.m. de schaats-
kampioenschappen slechts één wed
strijd (om 10.15 uur) en wel Texel 4
tegen Winkel 5.
Voor Texel 1 zal er misschien een
oefenwedstrijd worden vastgesteld,
eveneens in de morgenuren.
Stand in West I 4de klasse A: resp.
gespeelde wedstijden en punten.
Victorio (O) 11—18; VIOS (W) 9—16;
Grasshoppers 1214; Hollandia T.
11—12; SWV '27 10—11; SRC 11—11;
Texel 1211; Kolping Boys 1110;
LSVV 10—9, DTS 10—4; Succes 11—3.
F.S.
Tex. Boys
Het programma van afgelopen week
end is volledig in het water gevallen.
We zullen het nu op bescheiden
schaal nog eens proberen.
Zaterdag spelen de adspiranten a op
eigen veld tegen Oosterend b. Aanvang
13.15 uur
ons terdege bezinnen op de voederwin
ning op de bedrijven. Wat de kwali
teit van het ruwvoer betreft zijn we de
laatste jaren op de goede weg. Er zal
echter nog wel heel wat aanpassing no
dig zijn op het gebied van de werkme
thoden bij de winning en de opslag van
het ruwvoer. Op de grotere bedrijven,
waar inderdaad de voederwinning het
knelpunt gaat worden zal een zo groot
mogelijk gebruik van de diensten van
de loonwerkers moeten worden ge
maakt. We menen, dat in veel gevallen
de werktuigen, die bij de voederwin-
ning nodig zijn maar nauwelijks renda
bel te maken zullen zijn, omdat de
tijd, die voor het werken met deze
werktuigen nodig is aan de veehouder
ontbreekt.
Grote aandacht zal ook nodig zijn
voor de .plaats en wijze van opslag van
hooi en kuilvoer. In dit verband ver
dient de methode, waarbij kuilgras in
de onmiddellijke nabijheid van de sta;
onder een plastic dek wordt opgesla
gen alle aandacht. Daarom dringen we
er nogmaals op aan ons op de hoogte
te stellen van ervaringen met het af
dekken van graskuilen met uitsluitend
plastic. Vooral nu we het voorjaar in
gaan is dit van veel belang, omdat de
kritieke periode voor voordroogkuilgras
in het voorjaar ligt.
Voor zondag is er een oefenwedstrijd
georganiseerd tegen Oosterend, op het
Boysveld. Aanvang 11.00 uur.
Verder allen veel genoegen met de
schaatswedstrijden.
S.V. Oosterend
SVO organiseert vrijdag 14 februari
een klaverjasdrive in Jatry, aanvang
8.15 uur. I.v.m. de klaverjasdrive begint
het trainen om 7 uur.
TEVOKO
Het eerste herenteam van Tevoko
heeft zaterdagmiddag tegen DTS 2 uit
Enkhuizen verloren met 30. Ondanks
de grotere eenheid in DTS kregen we
van de Tevoko-heren toch wel knappe
prestaties te zien. Vooral in de derde set
groeide Tevoko naar een eenheid, wat
blijkt uit de Setstand: de derde set
werd verloren met 1816.
Het derde herenteam heeft tegen
WSOV 2 gespeeld en gewonnen met
31. Er werd bijzonder leuk gespeeld.
Het derde herenteam zal echter wor
den teruggetrokken uit de competitie
wegens een spelerstekort.
Programma:
A.s. zaterdag le herenteam thuis te
gen HOVOCUBO om 14.15 uur.
Maandag 16 februari spelen de da
mes van HCSC 2 uit tegen Tevoko 2 en
de heren OVO uit tegen Tevoko 2.
DAMCLUB TEXEL
Uitslagen
C. Dijker-P. Kooiman 20
J van Heerwaarden-P. Bakelaar 20
C. Meedendor.p-C. Vinke 11
J. Vinke-J. Hooijberg 02
W. Bakker-D. v. d. Werf 20
P. Jansen-C. Groenhof 02
C. v. d. Werf-G. Dros 0—2
In het late middenspel stond P. Kooi
man zelfs nog voordelig maar in de
afwerking faalde hij. P. Bakelaar
bracht wit in een zeer benarde positie.
Maar Jaap zou geen van Heerwaarden
zijn als ie dan niet op zijn scherpst was.
Hij gaf twee stukken, waardoor er nog
drie op slag kwamen te staan. Met een
plakkertje sloeg hij er vervolgens drie
terug. Zwart had toen nog een naslag,
wat tot gevolg had dat wit met gelijke
stukken naar dam sloeg. De dam kost
te twee schijven, waardoor verder spe
len overbodig was. Zeer fraai!
C. Meedendorp stuitte bij C. Vinke
op geduchte tegenstand en verspeelde
een punt.
Door deze uitslagen is vrijwel vast te
komen staan dat C. Dijker opnieuw de
clubtitel zal gaan veroveren.
J. Vinke had het moeilijk en wist de
remise niet te vinden, terwijl W. Bak
ker een plaats bij de eerste tien her
overde. P. Jansen is volledig van slag.
In het werkhuis te Dunstable, y
de weeskinderen leven op waterige
wordt Oliver Twist door de jon
aangewezen om weeshuisvader Bu:
meer eten te vragen. Olivers ver
wordt opgenomen als een ongeho
brutaliteit, en hem wordt de deur
wezen. Bumble gaat met Oliver
straten op om hem te verkopen,
begrafenisondernemer neemt hen
proef, maar Oliver weet te ontsnap
Na een moeizame tocht bereikt hij
den. Hij ontmoet hier een nogal h
loze jongeman. Gladde Glippie, die
naar Fagin brengt. Fagin onderfc
in een schuur een troep jongens, y
hij als tegenprestatie van verwacht
zij met zakkenrollen wat buit bin
brengen. Als Oliver met Glippie i
gaat om het vak te leren, wordt
echter gegrepen door de politie.
hij heeft geluk: de heer, wiens p
feuille gestolen is, Mr. Bronlow,
zweert de rechter dat Oliver onsch;
is en neemt hem mee naar zijn
huis om iets goeds van hem te m*
Maar dan worden Fagin en zijn kor
ten verontrust: Oliver weet immer
veel over hun louche praktijken e:
hij zich verspreekt, zijn zij erbij
pakken hem op als hij boodscha
doet en nemen hem weer terug,
raakt Nancy, ^en van de meisjes
Fagin, in tweestrijd: zij vindt C
te goed voor hun ruige leven en sn
een plan om hem te laten ontvluch
Of dit plan lukt, is het hele wee
te zien in het City-theater, als da<
kostelijke musical „Oliver" speelt
kleur, alle leeftijden).
BRANDMELDING
Bij brand altijd bellen (02220)
Dit geldt voor alle dorpen, zowel
dag als 's nachts.
Ook nu weer verzuimde hij enkele
len de winst te pakken. G. Dros
het beter.
Binnenkort zal weer een binnens
avond worden gehouden, waarbij
biljarten, klaverjassen, bridgen,
men en schaken op het progn
staan.
H.D.C. Den Helder verwacht
damclub Texel een suggestie vcm
datum waarop wij de jubileuit
srtijd komen spelen (zondags). H
de bedoeling dat we er met meer
15 spelers heengaan.
met de volgende tijdschriften
Panorama, Nieuwe Revu, Post, Margriet, Avondlectuur,
Mimosa, Hostes, Jerry Cotton, Pep en De Lach.
Bovendien iedere maand een Pocket cadeau.
Als U zich nu opgeeft, krijgt U nog eens VIER pockets extra.
Deze leesportefeuille reeds vanaf ƒ1,10 per week bij U thuisbezorgd.
Beleefd aanbevelend,
De Gezinsleesportefeuille J. J. Reijne,
v.d. Vijzellaan 12. St. Pancras, telefoon (02267) 2910
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllliUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIlllllllUUIIIIIIIlllllllllUlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlllllllllllllllllllllU
I» FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
3. „Ga nu maar", zei haar moeder
vermoeid. „Als je straks als die me
neer weg is, kom je dan even bij me
zitten?"
„Natuurlijk", zei Anneke. „Heeft u
niets nodig? Moet u niet iets fris drin
ken?"
„„Nee, straks wel. Ga jij eerst maar
naarbeneden. Je moet die man niet zo
in z'n eentje laten zitten. Wat is het
voor een man?"
„Een jongeman, hij heeft een groot
handel". De bakkerijartikelen liet ze er
maar af.
„En heb je die zo maar.
„Ik zal het u straks allemaal vertel
len. Ik ben zó terug".
Aarzelend ging ze de kamer uit, de
schaduw viel weer over deze dag. Nu
ging zij naar beneden gezellig in de ka
mer zitten babbelen en heerlijk iets
drinken haar keel was droog en
moeder lag daar maar in die donkere
kamer, de hele middag al alleen, op
haar te wachten.
„Daar ben ik weer", trachtte ze vro
lijk te zeggen, maar Barend Huyzer
zag de ernst in haar gezicht.
„Hoe is het met uw moeder?"
„Och, ze is allang zo zo apatisch.
Ik vroeg haar nog even beneden te ko
men, maar ze is niet in conditie, zoals
men dat noemt".
„Jammer", zei hij plichtmatig, „hoe
komt u hier nu zo in Terwoerd ver
zeild? 's Zomers zal het nog wel gaan.
maar 's winters is hier niet veel te
doen, lijkt me. Woonde u hier al of
bent u hier komen wonen?"
Vóór Anneke er zioh van bewust was,
zat ze hem te vertellen. Van vader die
hier direkteur van de Raiffeisenbank
was geweest en vorig jaar overleden.
Van de ziekte van haar moeder, die
sindsdien altijd „ziek of onderweg" was
geweest. Van haar eigen bestaan, op
het kantoor van de bank en thuis. Maar
hij zag dat ze op de klok keek, dat ze
niet rustig zat.
„U moet weer naar uw moeder", be
greep hij, „die ligt natuurlijk al heel de
middag op een 'beetje gezelschap te
wachten". Hij stond op. Een heel eind
mens, dacht ze, lang en slank en stevig,
een echte man.
„Juffrouw Treeberg, ik vond de ken
nismaking heel prettig. Neem me niet
kwalijk dat ik zoéven een beetje ruw
uit mijn slof schoot".
„U had gelijk", zei ze eenvoudig, „en
ik vond het heel prettig. Ik dank u nog
wel". Ze zei het op een toon alsof ze
bedoelde: dat is helaas ook al weer
voorbij en dat gaf hem moed.
„Zou u het erg vinden, ik zit hier zo
dikwijls in deze buurt als ik nog
eens een keer langs kwam omme een
kopje thee? Of is dat te vrijpostig?"
Ze zag hem keurend aan. Nee, vrij
postigheid lag niet in zijn lijn. Hij zag
er uit alsof hij in zaken voor geen
mens op zij ging, maar hij leek haar een
heer.
34. „Wat nou?" riep smidje Verholen
verwonderd uit. „Ben ik de Zwarte
Kludde?"
„Of wilt ge soms zeggen van niet!"
brieste professor Nosco woest. „De
Kludde sloeg mij met een „goedendag".
En wat hebt gij daar in de hand? Ook
een goedendag! Gij zijt de Kludde,
meneer! Geen wonder, dat wij hem in
het woud niet tegenkwamen! Gij waart
hem immers zelf! En eenmaal in het
kasteel liet ge me door een valluik val
len om dan gauw het Kluddepak aan te
trekken! Ik heb u door, meneer! Ik ga
naar de politie! Ik zal u laten arreste-
Kludde mee op zijn kop te geven als ik
ren, gij met uw Kluddes en alchimis
ten in kelders! Bah, laffe boevenstre
ken zijn het!"
Toen werd ook smidje Verholen nij
dig. „Ach man, hou toch op", riep hij
boos. „I-k de Kludde! Wie heeft er nou
ooit zó zout gegeten! De Kludde heeft
mij ook te pakken gehad! Hij bene
velde me met een soort stinkbom en
sleepte me toen naar een oude kerker.
Toen ik weer bijkwam, kon ik gemak
kelijk ontvluchten, want hij had vrege-
ten de deur af te sluiten. Aan de wand
hingen oude wapens en daar heb ik er
eentje van meegenomen om er de
hem ooit nog eens was tegekomen!"
„Een mooie smoes(!" snauwdeljQ
fessor Nosco smalend. „Ja, ja, del
de zet iemand daar gevangen wa®5
wapens maar zo voor het grijperL
gen! U bent gek, meneer! En
schuwelijke lafaard bovendien
weerloze geleerde op zijn geziJ
slaan!" Woest sprong de profess®
smidje Verholen heen en met i
ruk trok hij hem de goedendag i
hand. Die wierp hij met een grotel
over de slotmuur heen, waarna f
hals over de kop vandoor rende..
(wordt verve £c
„Ik ben zo weinig thuis", zei ze ont
wijkend, „of liever, ik heb zo weinig
tijd".
„Maar zaterdagsmiddags toch meest
al wel?" pleitte hij.
„Ja" zwichtte ze, „dan ben ik meest
al wel thuis, dan rust moeder".
„Als u me liever niet meer ziet, zegt
u het dan ronduit".
„Ik heb geen enkele reden om u lie
ver niet meer te zien, ik zei al, ik vond
u'erg aardig. En zoveel bezoek krij
gen we niet".
„Mag ik het er dan eens op wagen?
Schikt het niet, dan merk ik het wel".
„Als u het risico lopen wilt".
„Nu ja", lachte hij, „dat risico wil ik
wel lopen. Dag, juffrouw Treeberg.
Mag ik dan zeggen; tot ziens?"
„Tot ziens", zei Anneke verlegen, „en
dank u nog wel".
„Is hij weg?" vroeg haar moeder.
„Ja. Hij is weg. Maar hij komt te
rug".
„Wat?"
„Hij komt me nog eens opzoeken.
Tenminste, hij heeft gevraagd of dat
mocht. Nu zoveel bezoek krijgen we
hier niet".
„Ja maar Anneke, je kunt toch geen
wildvreemde man.
„Iedreeen is toch wildvreemd, tot je
hem leert kennen".
„Je kent hem toch niet. Van een ritje
in de auto? Trouwens mannen die da
mes oppikken onderweg
„Ik laat me niet oppikken, zolas u
zegt, en hij is geen type dat dames op
pikt". Haar stem was onwillekeurig
scherp geworden.
„Gunst kind, ik zei het maar zó.
Maar wat moet zo'n man niet denken,
als je hem uitnodigt.
„Hij heeft zich zelf uitgenodigd".
„Nou, dat is helemaal
„Ongebruikelijk. Maar ja, mams, het
is de enige manier om nog eens iemand
over de vloer te krijgen".
(Haar moeder zweeg geschokt.
„En als hij weer eens langs komt,
blijft u niet in bed hoorl Dan maakt u
zich maar mooi, en komt er gezellig
bij zitten".
„Nu", zei mevrouw Treeberg met een
energie die Anneke zelden bij haar
moeder ontdekte, „dat zal ik zeker
doen. Ik wil wel eens zien wie die man
is, die zichzelf uitnodigt om bij jou op
visite te komen. Hoe heet hij, of weet
je dat nog niet?"
„Hij heet Barend Huyzer".
Huyzer, Huyzer, mij onbekend. Hij
is handelaar, zeg jé?"
„Ja", zei Anneke en voegde er iro-
nicsh aan toe, „in bakkerij-artikelen,
En u weet wat grootvader altijd zei?
Trouw een bakker, kind, dan heb je al
tijd vast je brood".
HOOFDSTUK H
De oude en de jonge dokter
„Oom" zei Bert Hazelaar, „u doet me
eigenlijk een hele toekomst cadeau".
Hij zat in een ouderwetse, dus mak
kelijke leren fauteuil in de grote kamer
van zijn oom, dokter Broes, sinds vele
jaren arts te Terwoerd.
Bert had zijn artsexamen gedaan aan
de Leidse universiteit. Ook Karei had
hem niet alleen hartelijk gelukgewenst
maar verzocht dezer dagen zijn oom en
tante eens te komen bezoeken om er
alles van te vertellen.
Bert was de enige zoon van dokter
Broes' enige zuster. De dokter had zelf
geen kinderen en had daarom
vendig belang gesteld in de verrl
gen van zijn neef, die ieder jaar
enige tijd in Terwoerd kwam lol
Het had de oude dokter veel deui
daan te ontdekken, dat neef
belangstelling voor de genee
koesterde als hij en het was hd
diepe voldoening toen Bert medel
dat hij in Leiden medicijnen wildl
studeren.
Ten eerste was dat voor dokterl
een genoegdoening omdat Karei II
gekozen had. Broes was 'n echte f
naar", al was hij in Utrecht gf
en getogen. Hij had indertijd ze'
weten dat hij nooit in zijn vadj
zou willen studeren. In zijn
Utrecht in zijn ogen geen bela:
universiteitsstad en als student
je dat in je vaderstad moest
ken en bij vader en moeder thuj
nen. Want studeren was één, mm
studentenleven was ook iets heel F
Zo had hij de zware groentijd!
moedig doorstaan, en hoewel afT
braaf meefuivend, toch met gof
volg binnen de gestelde tijd
gedaan. Aangezien bij de hoge i
voor de Leidse universiteit nu i
behoorde een zekere geringsca
van alle andere hogescholen in of
de vaderland, had hij zelfs geleej
zijn vaderstad te spreken
plaatsje dat even voorbij Woerdej
Toen dus Bert eveneens Leiena
was er stof te over voor oom v|
heldendaden aan de Leidse
ter te vertellen, voor neef om f
voorzien van de nieuwste nifl
omtrent het studentenleven dat
opzichten zo anders geworden wj
(wordt vervolg
