'.Kamstra (geen 'geldwolf') blijft
vechten tegen de bierkaai
AGENDA
LIES DRAAIT OM MOEDER'
Idvertentie activeerde slechts 10 Nederlanders
gametuw tijd mee-ga naar de nmb!
OOK VOOR EEN
PERSOONLIJKE LENING
„Niemand heeft mijn
tellingen aangevochten"
nu ook op texel De Gezinsleesportefeuille
wilt".
k'EEDE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 20 FEBRUARI 1970
1an|
ichl
heer R. Kamstra, eigcnaar-exploi-
van het jeugdhotel „De Zilver
bij De Koog, plaatste in de
ft van 9 januari een meer dan een
grootte advertentie. Hjj wees
fin op de zijns inziens ongelukkge
waarin de zelfstandige kleine
ernemer in Nederland verkeert door
yijze waarop hij door de fiscus
it belast. Hij hekelde het feit dat
ondernemer zijn prijzen met
its enkele procenten mag verhogen
jrijl zijn kosten veel sterker stijgen,
[ondernemer ontbeert waardevaste
ioenen waarvoor ambtenaren wel
fanmerking komen; de ambtenaren
fn zich daarom weinig aantrekken
[de steeds sneller voortgaande geld-
vaarding, een verschijnsel dat vol
de heer Kampstra een groot ge-
voor de gezonde economie inhoudt,
wel mij belazerd en ik voel mij be-
ierd", zo opende de heer Kamstra
uiteenzetting. Hij hoopte meerde-
[voor zijn gedachte te kunnen win-
zodat een grote groep „belazerden
bedonderden" zou ontstaan van
ruit actie ter verbetering zou kun-
uitgaan. Adhesie kon aan de actie
ien betuigd door het overmaken
j een tientje, van welk geld in ande-
)laden soortgelijke oproepen zouden
en geplaatst. De storm van veront-
ing die de heer Kamstra hoopte te
ien laten opsteken, is echter blijven
en. Nu, meer dan vijf weken later,
niet meer dan ƒ250,op Kam
i's girorekening gestort en dat is na-
flijk veel te weinig om iets mee te
i. Ook de hoop dat bepaalde bladen
[is aandacht aan de kwestie zouden
eden werd (nog) niet bewaarheid.
!et aantal reacties op mijn adver-
was de helft van wat ik voor
;lf als minimum had gesteld om
te vechten" zegt de heer Kamstra.
kreeg er 26, waarvan 5 van buiten
il. Wat mijn fout is geweest weet
iet, want de feiten die ik heb aan-
rd zijn door niemand weerlegd of
evallen. In tegendeel, de reacties
ik juist van vakmensen kreeg
ronder een accountant) bevestig-
mijn stellingen. Die mensen gaven
ook het dubbele bedrag. Misschien
mijn artikel nog te ver op de toe
tst gericht of te ingewikkeld voor
and die zich nooit eerder m derge-
zaken heeft verdiept". Dat laat-
kon wel eens waar zijn. Juist voor
kleine drukbezette ondernemer was
doorlezen van het artikel al een
ich kluif en men moet inderdaad goed
arr agen ten ijs komen om de opgesom-
:haipeiten critisch te kunnen beschou-
Bovendien: hoe kras de gebezigde
en ook waren, het onderwerp bleef
e kost. De heer Kamstra zelf denkt
bij de groep waarvoor hij pleitte al
iel machteloosheid heerst dat men
it: laat maar, het zal mijn tijd wel
we kunnen er toch niets aan
Alleen verder
e heer Kamstra heeft de moed ech-
niet verloren; hij gaat nu alleen
Ier met zijn pogingen de publieke
ie wakker te schudden. Veel illusies
ikt hij zichdaarbij niet. „Dat wordt
iten tegen hoge belastingambtena-
die hun belangen (in de vorm van
te lage fiscale aanslagen, waarde-
e pensioenen, geen vermogensbelas-
daarover en nog geen 40°/o liqui-
ewinst bij pensionering) fel zullen
ledigen.
Rechter bevooroordeeld
heer Kamstra heeft zelf een be
lopen bij de belastingkamer.
„Want ik verdom het om gedwongen te
worden een „zwart" fooitje te moeten
gappen als compensatie van hetgeen
mij zonder die zware fiscus-discrimina-
tie rechtens „wit" toekomt voor onze
gezamenlijke arbeid en spaarzaamheid".
Zelfs de eerlijkheid en onpartijdigheid
van de rechter is voor de heer Kamstra
iets heel betrekkelijks. „Want die rech
ter zit ook in die veilige waardevaste
pensioenschuit en zou eigenlijk ver
schoning moeten vragen. Maar er is
geen andere rechter, eigenlijk is dat
een gebrek in de Nederlandse recht
spraak"
„De hoofdredakteur van mijn eigen
vakblad ,Horeca" schreef dat hij het
volkomen met mij eens was maar dat
zijn blad niet aan politiek deed en
mijn artikel dus niet kon worden op
genomen. Aangezien ik zelf óók niet
aan politiek doe, heb ik hem gevraagd
alles te schrappen wat volgens hem po
litiek was en alleen de feiten te noe
men. Daar kletste hij echter om heen
en zei dat hijzelf ook geen waardevast
pensioen kreeg, wat een reden te meer
zou moeten zijn om wel te publiceren".
Van de Telegraaf kreeg de heer
Kamstra te horen dat de opname als
advertentie, zoals in de Texelse Cou
rant, onbetaalbaar zou zijn en dat in
de redaktionele kolommen geen aan
dacht aan de zaak kon worden besteed
omdat er reeds eerder in „andere bla
den" over was geschreven. Dat vindt
de heer Kamstra een dooddoener. El-
seviers weekblad liet helemaal niets
van zich horen hoewel Kamstra de fi
nanciële deskundige van dit blad om
een „eerlijke beoordeling" had ge
vraagd. Wil dit blad, dat veel grote on
dernemers onder zijn lezers telt, tde
zaak ook de doofpot in hebben?
Geld terug
Enfin, het ontvangen geld zal de heer
Kamstra aan zijn medestanders terug
sturen en hij zal er zich op bezinnen
welke andere wegen nog bewandeld
kunnen worden om zijn grieven be
kendheid te geven. „Want het is toch te
gek om los te lopen dat juist de hoge
ambtenaren, degenen die de wetten ma
ken en laten uitvoeren alleen zichzelf
zo volkomen veilig gesteld hebben
voor de geldontwaarding en de daar
uit voortvloeiende hoge belastingdruk
dat hen die zaak gewoon niet meer
raakt. Voor hen is geldontwaarding het
paardemiddel om de economie op gang
te houden. Als zijzèlf eens de niet-
waardevasten waren en wij de ,wèl-
waardevasten", wat zouden de wetten
dan gauw veranderen".
Suggestie
In dit verband heeft de heer Kamstra
nog een suggestie voor minister Schut.
„Als deze een lening voor de woning
bouw uitschrijft a 8% krijgt hij vrijwel
niets. Dat is logisch want de kapitaal
verschaffer die al gauw 50 tot 66°/o van
zijn topinkomen aan de belastingen
terugbetaalt, zou van die 8°/o maar 4
tot 2,4% overhouden. Hij betaalt dan
ook nog 0,6% vermogensbelasting en
houdt derhalve 3,4 tot 2% over terwijl
de geldontwaarding al 7V*% was. Hij
verliest dus 4 - 5Vz% op zijn spaargeld
per jaar. Zou de minister echter met
een staatswoningbouwlening komen van
maar 3% doch op „ambtenarenpen-
sioenbasis" gegarandeerd tegen geldont
waarding dan zou het geld ruim toe
stromen want de kapitaalverschaffers
zouden er dan iets op vooruit gaan, 1
tot 3%. De rentelasten op de nieuwe
woningen zouden dalen met 5% en dat
resulteert in een huurverlaging van
50%".
Als deze in veler ogen ongetwijfeld
verdacht eenvoudige oplossing niet door
de minister wordt geaccepteerd kan.
men volgens de heer Kamstra dat niet
wijten aan „het kapitaal" maar aan
„het fiscaal" die zich de belastingop
brengst op de geldontwaarding niet
wil laten ontgaan.
Er klopt te weinig
„Ik ben te oud om nog te geloven
in de zin van protesteren maar ik kan
dit alles toch niet aanzien zonder me
verplicht te voelen een waarschuwend
geluid te laten horen. Er klopt me lang
zamerhand te veel niet meer in de ge
leide economie. Kan de staat aan mij,
burger, verklaren waarom de prijs van
kost en inwoning voor mijn gasten in
twee jaar tijd slechts 4% door mij mag
worden verhoogd terwijl de minister
van Sociale Zaken precies diezelfde
kost en inwoning voor mijn assistenten
23% kostbaarder maakte? Kan de
Staat verklaren waarom mijn spaar
geld in de VOV staatsverzekering
waardeloos wordt maar dat van zijn
eigen ambtenaren niet? Waarop is de
waarde van ons papieren geld geba
seerd nu de verplichte goudvoorraad
als dekking is vervallen. Op het ver
trouwen in de staat die erachter staat?
Maar wat dan te denken van de staat
die daar blijkbaar zélf zo weinig ver
trouwen in heeft dat voor de eigen
ambtenaren een reddingboot nodig is in
de vorm van waardevaste pensioenen.
Waarom gaat een burger die wekelijks
wat steelt van zijn baas de gevangenis
in en gaat de staat die via zijn leningen
nu al 7V*% per jaar steelt vrijuit?"
Zo stelt de heer Kamstra nog meer
vragen, maar hij zegt ook alternatieven
te hebben. „Maak de VOV waardevast
met terugwerkende kracht tot het mo
ment waarop de ambtenarenpensioenen
waardevast werden. Verhoog de maxi
mum spaarmogelijkheden daarin zoda
nig dat de burger ook een redelijk en
waardevast pensioen kan opbouwen via
deze spaarpot. Geef iedere burger het
recht om nu zijn oude Staatsleningen
om te ruilen tegen leningen van maar
3%, doch waardevast. Van dit geld
zouden nieuwe huizen gebouwd kun
nen worden tegen veel lagere huren;
die huizen zelf zouden dan al een aar
dige waardevastheidsgarantie vormen.
Het belastingstelsel moet worden her-
met de volgende tijdschriften
Panorama, Nieuwe Revu, Post, Margriet, Avondiectuur,
Mimosa, Hostes, Jerry Cotton, Pep en De Lach.
Bovendien iedere maand een Pocket cadeau.
Als U zich nu opgeeft, krijgt U nog eens VIER pockets extra.
Deze leesportefeuille reeds vanaf /1,10 per week bij U thuisbezorgd.
Beleefd aanbevelend,
De Gezinsleesportefeuille J. J. Reijne,
v.d. Vijzellaan 12. St. Pancras, telefoon (02267) 2910
zien waarbij het mes moet worden ge
zet in allerlei geniepige vormen van
belastingvrijdom waar de grote massa
geen belang bij heeft".
Verder ziet de heer Kmstra moge
lijkheden voor een ingrijpende vereen
voudiging van het belastingstelsel met
als enig nadeel dat veel ambtenaren,
semi-ambtenaren en loonadministra-
teurs overbodig zouden worden. „Maar
van Mansholt acceptéért men het als
hij zegt dat in tien jaar zóveel duizend
boeren moeten verdwijnen".
4. Nog een idee
Wat de plannen van Mansholt betreft
heeft de heer Kamstra trouwens nog
een origineel idee te lanceren. Hij zegt:
„Laten we stoppen met al die mest
stoffen en giftige bestrijdingsmiddelen
waardoor het milieu wordt verpest. De
overproduktie van de boeren verdwijnt
dan, waardoor de zaak weer gezond
wordt en de boeren en landarbeiders
geen fabrieksarbeider hoeven te wor
den".
„Best mogelijk dat het gekke voor
stellingen zijn", zegt de heer Kamstra,
„maar niet gekker dat wat op het
ogenblik gebeurt. He1 enige wat echt
gek is dat burgertje Kamstra hierover
moet beginnen inplaats van Mansholt,
Schut of Witteveen".
De jeugdhotelexploitant hoopt dat de
discussie alsnog zal beginnen. Hij heeft
een flinke voorraad overdrukken laten
maken van de advertentie waarmee hij
zijn aktie is begonnen, ten behoeve van
mensen die er zich alsnog in willen
verdiepen.
De heer Kamstra is niet gauw uitge
praat of er zijn denkbeelden. Angst koes
tert hij om te worden aangezien voor
een materialistische geldwolf die voor
de sociale nood van deze wereld geen
belangstelling zou hebben. „Ik weet
wel dat de honger in Biafra en de oor
logsdreiging in het Midden Oosten nog
belangrijker zaken zijn. Maar de eco-
leder mens staat wel eens voor
onverwachte uitgaven. Oplossing?
Een persoonlijke lening bij de NMB.
Dat gaat zonder veel pape
rassen of plichtplegingen.
U leent bijvoorbeeld
ƒ3000,-. U lost af 18 x
f 186,28. Rente en kos
ten zijn daar al bij in
begrepen. Stap even
naar de NMB. Binnen
enkele dagen is alles
voor elkaar.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voelt!
nomie boeit mij en er hangt zo ontzet
tend veel met geld samen. Niet alleen
armoede en welvaart, maar ook crises,
revolutie, oorlogen (met hun kinder
moorden), de zogenaamde godsdienst
oorlogen maar ook uw baan of beroep,
opleiding, vergiftigingsvraagstukken, de
helft van de politiezaken om over poli
tieke zaken nog maar niet te spreken".
iDe heer Kamstra blijft vechten, al
houdt hij er rekening mee dat het vech
ten tegen de bierkaai is.
Vrijdag 20 februari
De Cocksdorp, hotel „De Hoop", 20.00
uur, Plattelandsvrouwen met lezing
over conflict Israël en Arab, landen
door H. J. Smeding.
Oosterend, O.L. school, 20.00 uur, soos
org. bingo-avond.
Den Burg, Eben Haëzer, 20.00 uur
Herv. gemeenteavond.
Zaterdag 21 februari
Den Burg, hotel De Oranjeboom, 20.00
uur, „St. Jan" met „In de vergulde os".
Oudeschild, ,,'t Skiltje", toneelvereni
ging Nieuw Leven met „Telefoon voor
meneer".
Maandag 23 februari
Den Burg, hotel De Zwaan, 20 00 uur,
ledenvergadering Onderlinge Rundvee
verzekering,
Dinsdag 24 februari
Den Burg, hotel De Zwaan, 20.00 uur,
Vrouwenvereniging NKV, lezing 'Kleur
en fleur in huis' door fa. Z. Graaf.
Oosterend, „Jatry", 20.00 uur, ledenver
gadering VVV.
Woensdag 25 februari
Den Burg, hotel De Zwaan, 20.00 uur,
R.K. Gilde met lezing door W. Keizer
over Doe het zelf.
De Koog, hotel De Toekomst, 14.00 uur
Overkoepeling, cursus „Gasten ontvan
gen".
De Cocksdorp, hotel Kikkert, 19.30 uur,
Overkoepeling, cursus „Gasten ontvan
gen".
Vrijdag 27 februari
Den Burg, kantine LTS, 20.00 uur, Fo
toclub De Kiekendief, rondreis collectie
nr. 511.
Den Burg, aula Thijsseschool, 20.00 uur,
Plattelandsvrouwen, cursus over litera
tuur.
Zaterdag 28 februari
Den Burg, hotel „De Lindeboom-Texel"
20. 00 uur, gezellige avond oudere leden
GVT.
Den Burg, „J'elleboog", 20.00 uur dan
sen m.m.v. group Sea Side Six.
REIS NAAR WESTFRIESE FLORA
GAAT DOOR
Het reisje dat de oud-leerlingen van
de landbouwschool naar de Westfriese
Flora te Bovenkorspel zou houden gaat
in ieder geval door. Het gestelde mini
mum aantal deelnemers heeft zich nl.
aangemeld. Er zijn nog enkele plaatsen
vrij. Wie zich met spoed opgeeft bij de
heer C. P. Laan, Kogerstraat 21 kan
zaterdag (morgen) nog mee.
SCHIETOEFENINGEN
Op 24 februari, met uitwijkdatum
26 februari wordt geschoten van 8.00 -
16.00 uur door H.M. Tjerk Hiddes in
sector 045 - 075° rechtwijzend met een
straal van 9 mijl vanuit het hoge ge-
leidelicht N.Haven Den Helder. Veilig
heidsschip aanwezig.
|lllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllirb||||||||||||||||||||||lilllllll|||||||||llllll||||||||||||||l!llll|||||||||||||||||||lllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII
IFEUILLETON
door TOM LODEWIJK
PlllllllllllllllllHIIIIIIIIJIIIIUIIUIllllilllllllllllllllllUlllllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIlllllHIII
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlll
„Nou, da's dan afgeschreven. Jam-
want ik vond het een knap kind",
ze, in beide opzichten. Ik ben
met iets minder tevreden. Tante
toch ook niets van het vak af?"
lelemaal niet voor ene cent, jongen,
[toch is ze een prima doktersvrouw
gorden. Zo zie je maar weer",
k ben er nog helemaal van onder
oven", zuchtte Bert. „Ik ben opeens
I alle zorgen af".
,,Je hebt nog niet eens gezegd of je
»f*Vat dacht u?"
Je hier in Terwoerd begraven?"
)ch, begraven, als je een auto hebt
je in een half uur in de stad. En
ilt es zien, hoe veel forensen hier
<s komen wonen. Het begint nu al.
iaak me sterk dat er hier binnen
^paar jaar een hele villawijk bij
Jaar vergis je je niet in. De ge
ënte heeft al plannen. We hebben
een jonge burgemeester, die naar
zeggen nog es /burgemeester van
terdam hoopt te worden. En die zet
aart achter".
Jat komt mooi in mijn straatje. Ik
dat wel".
[e bent er nog jong genoeg voor.
houdt het wel bij. Mij zou het net
mei worden. Maar laten we niet op
droogje blijven zitten. Daar is je
:e ak zoals altijd op het juiste mo-
t- Vrouw, die hele beste fles sherry,
weet je wel, die moest je es even halen.
Dan zullen we klinken op de toekomst
van dokter Hazelaar, huisarts te Ter-
woerd!"
Bert bleef natuurlijk logeren en des
avonds zaten ze weer onder de grote
lamp en praatten over het vak. Dok
ter Broes lichtte Bert alvast zo'n beetje
je in over wat hem in Terwoerd aan
patiënten te wachten stond.
„D'r zijn er bij die» om ieder wisse
wasje de dokter laten komen, d'r zijn
er bij die je pas roepen als ze zowat
op sterven liggen, en dan heb je d'r
natuurlijk ook die eerst allerlei kwak
zalvers proberen en dan mag de dok
ter het weer in orde brengen. Dat vind
je natuurlijk nog het meest onder de
oude bevolking, de echte boerenmen
sen die je hier nog vindt, vooral op het
Veld en in de Koekamp".
„Zijn er nog ernstige gevallen?"
„Ja, dat meisje van Wierings, dat ie
dere dag in haar zonnetentje ligt. Ik
zie dat kind niet meer beter worden.
Maar het is een schat, altijd opgewekt,
ik rij soms zuiver voor de aardigheid
even langs om e'en praatje te maken".
„En schrijft u dat op voor een vi
site?" lachte Bert.
„Ze is gelukkig in het fonds. Maar
dat zou ik toch niet doen. Nee jong,
ik hou er een heel merkwaardige reke-
narij op na. Ik kijk m'n mensen aan".
„Dat lijkt me ook de enig juiste ma
nier", meende Bert.
„Blij dat je er zo over denkt. Maar
je hebt natuurlijk van die mensen waar
je zo'n beetje vaste klant bent. Zoals
de weduwe Treeberg van huize Clema
tis. Die ligt al een jaar".
„Ernstig?"
„Wat je ernstig noemt. Als iemand
al een jaar patient is, kun je dat ern
stig noemen. Maar als je de ziekte wilt
vaststellen, een diagnose stellen, dan
zit je omhoog. Sinds haar man is over
leden sukkelt ze".
„Zenuwen?"
„Misschien. Klap gehad en er niet
meer bovenop gekomen. Ik kom er nog
al eens. Geef ze wat kalmerende drank
jes, hoofdpijnpoeders, niet al te sterk,
anders kan ze straks niet meer slapen
zonder een poedertje. Eigenlijk zou je
kunnen zeggen: geen levenswil, geen
levenslust".
,yHoe oud is dat mens?"
„Mevrouw Treeberg", corrigeerde de
correcte dokter Broes, „is even in de
vijftig".
„Goeie genade" barstte Bert los, „dat
is toch nog geen leeftijd om er mee op
te houden?"
Zijn tante lachte. „Je drukt je wel
oorspronkelijk uit!"
„Nou ja", zei Bert, „ik ken ouwe da
mes van zeventig die nog barsten van
de levenslust".
„En je tante mag dan nog geen ze
ventig zijn", merkte dokter op, „maar
die heeft ook nog helemaal geen zin om
er mee op te houden1, zoals jij dat
noemt".
„Ik begrijp het wel een beetje", zei
mevrouw Broes, „een vrouw alléén
heeft het in onze mannenmaatschappij
maar moeilijk. Als ze al bezoek krijgt,
zijn 't meestal vrouwen. De enige man
is de dokter".
„Ligt dat niet het meest aan de vrou
wen", informeerde Bert scherp.
„Dat weet ik niet, niet direkt, mis
schien wel indirekt. Het is een feit, ik
heb het al zo vaak gemerkt, wanneer
een vrouw weduwe is geworden, dan
raakt ze haar vrienden kwijt. De man
nen durven blijkbaar niet alléén te ko
men of ze hebben er geen zin in, met
hun vrouwen komen ze ook steeds
minder, je raakt langzamerhand geïso
leerd. En getrouwde vrouwen kunnen
soms onbarmhartig zijn tegen minder
gelukkige lotgenoten. Ze zeggen wel
dat het de mannen zijn die het altijd
hebben over ouwe vrijsters, maar ik
denk dat 'de vrouwen nog veel liefdelo-
zer zijn".
Bert knikte.
„En ja", vervolgde zijn tante, „dan
is het misschien te begrijpen dat zo'n
vrouw zich begraaft in haar kwaaltjes
en haar onlustgevoelens. Ze heeft ge
lukkig Anneke nog thuis, dat is een
schat voor haar moeder".
„Dus die speelt zo'n beetje verpleeg
ster?"
„Ja, ze werkt natuurlijk, ze is op de
bank hier, maar verder sjouwt ze
meest achter haar moeder aan. Dat kind
heeft niet zo bar veel. Je ziet haar
maar zelden. In de kerk en soms bij
een of andere gelegenheid, maar ze
heeft altijd haast, ze moet altijd weer
weg, naar moeder".
„Ook een leven voor eenhoe oud
is ze?"
„Ik schat zo'n jaar of vijfentwintig".
„Als ze niet opschiet, schiet ze over"
zei de dokter.
„Weer zo'n mannenuitdrukking", be
rispte zijn vrouw. „Wat valt er op te
schieten? Dat kind doet haar plicht".
„En als ze die straks niet meer hoeft
te doen" zei Bert nadenkend, „dan zijn
haar mooiste jaren voorbij".
„Dan heb je toch altijd de voldoening
dat je je moeder hebt mogen helpen",
meende de dokter.
„Och wat", zei z'n vrouw kwaad, „jij
ouwe romanticus. Je had romannetjes
moeten schrijven in de negentiende
eeuw. Anneke's offer, of zoiets".
„Als het nu eenmaal zo is", pleitte
de dokter, „en je wordt er voor ge
plaatst dat je moeder ziek is en jij de
enige bent die haar helpen kunt, zit er
dan in het vervullen van die taak geen
voldoening en geen beloning?"
„Jaja", zei de doktersvrouw „je praat
naar dat je verstand hebt, man. Suus
is er toch ook uitgetrokken?"
„Wie is Suus?" vroeg Bert.
„Dat is Anneke's zuster. Die is kort
geleden getrouwd".
„Ze kon er haar verloving toch niet
om afmaken?" vroeg de dokter.
„Nee en omdat Anneke toevallig nog
niet verloofd was, kon die er voor op
draaien. Je moest Tine Treeberg wat
harder aanpakken, Karei. Dat kind
wordt de dupe".
„Ik niet", zei Karei beducht, „jij kent
Tine Treeberg niet. Aanpakken is er
niet bij. Het is net als met een gum
mibal, je maakt er makkelijk een deuk
in. Je neemt je vinger er af en plop!
hij springt weer terug. Ze zegt jaja
dokter u heeft gelijk, ze zegt ik moest
het proberen, en als je een week later
komt is er niets veranderd".
„Ik hoor het al", zei Bert „huisarts
zijn brengt zijn problemen mee. Ik
vraag me af, oom, of ik uw aanbod wel
zal aannemen".
(wordt vervolgd)