'.Kamstra (geen 'geldwolf') blijft vechten tegen de bierkaai AGENDA LIES DRAAIT OM MOEDER' Idvertentie activeerde slechts 10 Nederlanders gametuw tijd mee-ga naar de nmb! OOK VOOR EEN PERSOONLIJKE LENING „Niemand heeft mijn tellingen aangevochten" nu ook op texel De Gezinsleesportefeuille wilt". k'EEDE BLAD TEXELSE COURANT VRIJDAG 20 FEBRUARI 1970 1an| ichl heer R. Kamstra, eigcnaar-exploi- van het jeugdhotel „De Zilver bij De Koog, plaatste in de ft van 9 januari een meer dan een grootte advertentie. Hjj wees fin op de zijns inziens ongelukkge waarin de zelfstandige kleine ernemer in Nederland verkeert door yijze waarop hij door de fiscus it belast. Hij hekelde het feit dat ondernemer zijn prijzen met its enkele procenten mag verhogen jrijl zijn kosten veel sterker stijgen, [ondernemer ontbeert waardevaste ioenen waarvoor ambtenaren wel fanmerking komen; de ambtenaren fn zich daarom weinig aantrekken [de steeds sneller voortgaande geld- vaarding, een verschijnsel dat vol de heer Kampstra een groot ge- voor de gezonde economie inhoudt, wel mij belazerd en ik voel mij be- ierd", zo opende de heer Kamstra uiteenzetting. Hij hoopte meerde- [voor zijn gedachte te kunnen win- zodat een grote groep „belazerden bedonderden" zou ontstaan van ruit actie ter verbetering zou kun- uitgaan. Adhesie kon aan de actie ien betuigd door het overmaken j een tientje, van welk geld in ande- )laden soortgelijke oproepen zouden en geplaatst. De storm van veront- ing die de heer Kamstra hoopte te ien laten opsteken, is echter blijven en. Nu, meer dan vijf weken later, niet meer dan ƒ250,op Kam i's girorekening gestort en dat is na- flijk veel te weinig om iets mee te i. Ook de hoop dat bepaalde bladen [is aandacht aan de kwestie zouden eden werd (nog) niet bewaarheid. !et aantal reacties op mijn adver- was de helft van wat ik voor ;lf als minimum had gesteld om te vechten" zegt de heer Kamstra. kreeg er 26, waarvan 5 van buiten il. Wat mijn fout is geweest weet iet, want de feiten die ik heb aan- rd zijn door niemand weerlegd of evallen. In tegendeel, de reacties ik juist van vakmensen kreeg ronder een accountant) bevestig- mijn stellingen. Die mensen gaven ook het dubbele bedrag. Misschien mijn artikel nog te ver op de toe tst gericht of te ingewikkeld voor and die zich nooit eerder m derge- zaken heeft verdiept". Dat laat- kon wel eens waar zijn. Juist voor kleine drukbezette ondernemer was doorlezen van het artikel al een ich kluif en men moet inderdaad goed arr agen ten ijs komen om de opgesom- :haipeiten critisch te kunnen beschou- Bovendien: hoe kras de gebezigde en ook waren, het onderwerp bleef e kost. De heer Kamstra zelf denkt bij de groep waarvoor hij pleitte al iel machteloosheid heerst dat men it: laat maar, het zal mijn tijd wel we kunnen er toch niets aan Alleen verder e heer Kamstra heeft de moed ech- niet verloren; hij gaat nu alleen Ier met zijn pogingen de publieke ie wakker te schudden. Veel illusies ikt hij zichdaarbij niet. „Dat wordt iten tegen hoge belastingambtena- die hun belangen (in de vorm van te lage fiscale aanslagen, waarde- e pensioenen, geen vermogensbelas- daarover en nog geen 40°/o liqui- ewinst bij pensionering) fel zullen ledigen. Rechter bevooroordeeld heer Kamstra heeft zelf een be lopen bij de belastingkamer. „Want ik verdom het om gedwongen te worden een „zwart" fooitje te moeten gappen als compensatie van hetgeen mij zonder die zware fiscus-discrimina- tie rechtens „wit" toekomt voor onze gezamenlijke arbeid en spaarzaamheid". Zelfs de eerlijkheid en onpartijdigheid van de rechter is voor de heer Kamstra iets heel betrekkelijks. „Want die rech ter zit ook in die veilige waardevaste pensioenschuit en zou eigenlijk ver schoning moeten vragen. Maar er is geen andere rechter, eigenlijk is dat een gebrek in de Nederlandse recht spraak" „De hoofdredakteur van mijn eigen vakblad ,Horeca" schreef dat hij het volkomen met mij eens was maar dat zijn blad niet aan politiek deed en mijn artikel dus niet kon worden op genomen. Aangezien ik zelf óók niet aan politiek doe, heb ik hem gevraagd alles te schrappen wat volgens hem po litiek was en alleen de feiten te noe men. Daar kletste hij echter om heen en zei dat hijzelf ook geen waardevast pensioen kreeg, wat een reden te meer zou moeten zijn om wel te publiceren". Van de Telegraaf kreeg de heer Kamstra te horen dat de opname als advertentie, zoals in de Texelse Cou rant, onbetaalbaar zou zijn en dat in de redaktionele kolommen geen aan dacht aan de zaak kon worden besteed omdat er reeds eerder in „andere bla den" over was geschreven. Dat vindt de heer Kamstra een dooddoener. El- seviers weekblad liet helemaal niets van zich horen hoewel Kamstra de fi nanciële deskundige van dit blad om een „eerlijke beoordeling" had ge vraagd. Wil dit blad, dat veel grote on dernemers onder zijn lezers telt, tde zaak ook de doofpot in hebben? Geld terug Enfin, het ontvangen geld zal de heer Kamstra aan zijn medestanders terug sturen en hij zal er zich op bezinnen welke andere wegen nog bewandeld kunnen worden om zijn grieven be kendheid te geven. „Want het is toch te gek om los te lopen dat juist de hoge ambtenaren, degenen die de wetten ma ken en laten uitvoeren alleen zichzelf zo volkomen veilig gesteld hebben voor de geldontwaarding en de daar uit voortvloeiende hoge belastingdruk dat hen die zaak gewoon niet meer raakt. Voor hen is geldontwaarding het paardemiddel om de economie op gang te houden. Als zijzèlf eens de niet- waardevasten waren en wij de ,wèl- waardevasten", wat zouden de wetten dan gauw veranderen". Suggestie In dit verband heeft de heer Kamstra nog een suggestie voor minister Schut. „Als deze een lening voor de woning bouw uitschrijft a 8% krijgt hij vrijwel niets. Dat is logisch want de kapitaal verschaffer die al gauw 50 tot 66°/o van zijn topinkomen aan de belastingen terugbetaalt, zou van die 8°/o maar 4 tot 2,4% overhouden. Hij betaalt dan ook nog 0,6% vermogensbelasting en houdt derhalve 3,4 tot 2% over terwijl de geldontwaarding al 7V*% was. Hij verliest dus 4 - 5Vz% op zijn spaargeld per jaar. Zou de minister echter met een staatswoningbouwlening komen van maar 3% doch op „ambtenarenpen- sioenbasis" gegarandeerd tegen geldont waarding dan zou het geld ruim toe stromen want de kapitaalverschaffers zouden er dan iets op vooruit gaan, 1 tot 3%. De rentelasten op de nieuwe woningen zouden dalen met 5% en dat resulteert in een huurverlaging van 50%". Als deze in veler ogen ongetwijfeld verdacht eenvoudige oplossing niet door de minister wordt geaccepteerd kan. men volgens de heer Kamstra dat niet wijten aan „het kapitaal" maar aan „het fiscaal" die zich de belastingop brengst op de geldontwaarding niet wil laten ontgaan. Er klopt te weinig „Ik ben te oud om nog te geloven in de zin van protesteren maar ik kan dit alles toch niet aanzien zonder me verplicht te voelen een waarschuwend geluid te laten horen. Er klopt me lang zamerhand te veel niet meer in de ge leide economie. Kan de staat aan mij, burger, verklaren waarom de prijs van kost en inwoning voor mijn gasten in twee jaar tijd slechts 4% door mij mag worden verhoogd terwijl de minister van Sociale Zaken precies diezelfde kost en inwoning voor mijn assistenten 23% kostbaarder maakte? Kan de Staat verklaren waarom mijn spaar geld in de VOV staatsverzekering waardeloos wordt maar dat van zijn eigen ambtenaren niet? Waarop is de waarde van ons papieren geld geba seerd nu de verplichte goudvoorraad als dekking is vervallen. Op het ver trouwen in de staat die erachter staat? Maar wat dan te denken van de staat die daar blijkbaar zélf zo weinig ver trouwen in heeft dat voor de eigen ambtenaren een reddingboot nodig is in de vorm van waardevaste pensioenen. Waarom gaat een burger die wekelijks wat steelt van zijn baas de gevangenis in en gaat de staat die via zijn leningen nu al 7V*% per jaar steelt vrijuit?" Zo stelt de heer Kamstra nog meer vragen, maar hij zegt ook alternatieven te hebben. „Maak de VOV waardevast met terugwerkende kracht tot het mo ment waarop de ambtenarenpensioenen waardevast werden. Verhoog de maxi mum spaarmogelijkheden daarin zoda nig dat de burger ook een redelijk en waardevast pensioen kan opbouwen via deze spaarpot. Geef iedere burger het recht om nu zijn oude Staatsleningen om te ruilen tegen leningen van maar 3%, doch waardevast. Van dit geld zouden nieuwe huizen gebouwd kun nen worden tegen veel lagere huren; die huizen zelf zouden dan al een aar dige waardevastheidsgarantie vormen. Het belastingstelsel moet worden her- met de volgende tijdschriften Panorama, Nieuwe Revu, Post, Margriet, Avondiectuur, Mimosa, Hostes, Jerry Cotton, Pep en De Lach. Bovendien iedere maand een Pocket cadeau. Als U zich nu opgeeft, krijgt U nog eens VIER pockets extra. Deze leesportefeuille reeds vanaf /1,10 per week bij U thuisbezorgd. Beleefd aanbevelend, De Gezinsleesportefeuille J. J. Reijne, v.d. Vijzellaan 12. St. Pancras, telefoon (02267) 2910 zien waarbij het mes moet worden ge zet in allerlei geniepige vormen van belastingvrijdom waar de grote massa geen belang bij heeft". Verder ziet de heer Kmstra moge lijkheden voor een ingrijpende vereen voudiging van het belastingstelsel met als enig nadeel dat veel ambtenaren, semi-ambtenaren en loonadministra- teurs overbodig zouden worden. „Maar van Mansholt acceptéért men het als hij zegt dat in tien jaar zóveel duizend boeren moeten verdwijnen". 4. Nog een idee Wat de plannen van Mansholt betreft heeft de heer Kamstra trouwens nog een origineel idee te lanceren. Hij zegt: „Laten we stoppen met al die mest stoffen en giftige bestrijdingsmiddelen waardoor het milieu wordt verpest. De overproduktie van de boeren verdwijnt dan, waardoor de zaak weer gezond wordt en de boeren en landarbeiders geen fabrieksarbeider hoeven te wor den". „Best mogelijk dat het gekke voor stellingen zijn", zegt de heer Kamstra, „maar niet gekker dat wat op het ogenblik gebeurt. He1 enige wat echt gek is dat burgertje Kamstra hierover moet beginnen inplaats van Mansholt, Schut of Witteveen". De jeugdhotelexploitant hoopt dat de discussie alsnog zal beginnen. Hij heeft een flinke voorraad overdrukken laten maken van de advertentie waarmee hij zijn aktie is begonnen, ten behoeve van mensen die er zich alsnog in willen verdiepen. De heer Kamstra is niet gauw uitge praat of er zijn denkbeelden. Angst koes tert hij om te worden aangezien voor een materialistische geldwolf die voor de sociale nood van deze wereld geen belangstelling zou hebben. „Ik weet wel dat de honger in Biafra en de oor logsdreiging in het Midden Oosten nog belangrijker zaken zijn. Maar de eco- leder mens staat wel eens voor onverwachte uitgaven. Oplossing? Een persoonlijke lening bij de NMB. Dat gaat zonder veel pape rassen of plichtplegingen. U leent bijvoorbeeld ƒ3000,-. U lost af 18 x f 186,28. Rente en kos ten zijn daar al bij in begrepen. Stap even naar de NMB. Binnen enkele dagen is alles voor elkaar. nederlandsche middenstandsbank de bank waar óók u zich thuis voelt! nomie boeit mij en er hangt zo ontzet tend veel met geld samen. Niet alleen armoede en welvaart, maar ook crises, revolutie, oorlogen (met hun kinder moorden), de zogenaamde godsdienst oorlogen maar ook uw baan of beroep, opleiding, vergiftigingsvraagstukken, de helft van de politiezaken om over poli tieke zaken nog maar niet te spreken". iDe heer Kamstra blijft vechten, al houdt hij er rekening mee dat het vech ten tegen de bierkaai is. Vrijdag 20 februari De Cocksdorp, hotel „De Hoop", 20.00 uur, Plattelandsvrouwen met lezing over conflict Israël en Arab, landen door H. J. Smeding. Oosterend, O.L. school, 20.00 uur, soos org. bingo-avond. Den Burg, Eben Haëzer, 20.00 uur Herv. gemeenteavond. Zaterdag 21 februari Den Burg, hotel De Oranjeboom, 20.00 uur, „St. Jan" met „In de vergulde os". Oudeschild, ,,'t Skiltje", toneelvereni ging Nieuw Leven met „Telefoon voor meneer". Maandag 23 februari Den Burg, hotel De Zwaan, 20 00 uur, ledenvergadering Onderlinge Rundvee verzekering, Dinsdag 24 februari Den Burg, hotel De Zwaan, 20.00 uur, Vrouwenvereniging NKV, lezing 'Kleur en fleur in huis' door fa. Z. Graaf. Oosterend, „Jatry", 20.00 uur, ledenver gadering VVV. Woensdag 25 februari Den Burg, hotel De Zwaan, 20.00 uur, R.K. Gilde met lezing door W. Keizer over Doe het zelf. De Koog, hotel De Toekomst, 14.00 uur Overkoepeling, cursus „Gasten ontvan gen". De Cocksdorp, hotel Kikkert, 19.30 uur, Overkoepeling, cursus „Gasten ontvan gen". Vrijdag 27 februari Den Burg, kantine LTS, 20.00 uur, Fo toclub De Kiekendief, rondreis collectie nr. 511. Den Burg, aula Thijsseschool, 20.00 uur, Plattelandsvrouwen, cursus over litera tuur. Zaterdag 28 februari Den Burg, hotel „De Lindeboom-Texel" 20. 00 uur, gezellige avond oudere leden GVT. Den Burg, „J'elleboog", 20.00 uur dan sen m.m.v. group Sea Side Six. REIS NAAR WESTFRIESE FLORA GAAT DOOR Het reisje dat de oud-leerlingen van de landbouwschool naar de Westfriese Flora te Bovenkorspel zou houden gaat in ieder geval door. Het gestelde mini mum aantal deelnemers heeft zich nl. aangemeld. Er zijn nog enkele plaatsen vrij. Wie zich met spoed opgeeft bij de heer C. P. Laan, Kogerstraat 21 kan zaterdag (morgen) nog mee. SCHIETOEFENINGEN Op 24 februari, met uitwijkdatum 26 februari wordt geschoten van 8.00 - 16.00 uur door H.M. Tjerk Hiddes in sector 045 - 075° rechtwijzend met een straal van 9 mijl vanuit het hoge ge- leidelicht N.Haven Den Helder. Veilig heidsschip aanwezig. |lllllllllllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllirb||||||||||||||||||||||lilllllll|||||||||llllll||||||||||||||l!llll|||||||||||||||||||lllllllHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII IFEUILLETON door TOM LODEWIJK PlllllllllllllllllHIIIIIIIIJIIIIUIIUIllllilllllllllllllllllUlllllllllIIIIIIIIIIIIIIIIIMIIIIIIIIIIlllllHIII lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllltlll „Nou, da's dan afgeschreven. Jam- want ik vond het een knap kind", ze, in beide opzichten. Ik ben met iets minder tevreden. Tante toch ook niets van het vak af?" lelemaal niet voor ene cent, jongen, [toch is ze een prima doktersvrouw gorden. Zo zie je maar weer", k ben er nog helemaal van onder oven", zuchtte Bert. „Ik ben opeens I alle zorgen af". ,,Je hebt nog niet eens gezegd of je »f*Vat dacht u?" Je hier in Terwoerd begraven?" )ch, begraven, als je een auto hebt je in een half uur in de stad. En ilt es zien, hoe veel forensen hier <s komen wonen. Het begint nu al. iaak me sterk dat er hier binnen ^paar jaar een hele villawijk bij Jaar vergis je je niet in. De ge ënte heeft al plannen. We hebben een jonge burgemeester, die naar zeggen nog es /burgemeester van terdam hoopt te worden. En die zet aart achter". Jat komt mooi in mijn straatje. Ik dat wel". [e bent er nog jong genoeg voor. houdt het wel bij. Mij zou het net mei worden. Maar laten we niet op droogje blijven zitten. Daar is je :e ak zoals altijd op het juiste mo- t- Vrouw, die hele beste fles sherry, weet je wel, die moest je es even halen. Dan zullen we klinken op de toekomst van dokter Hazelaar, huisarts te Ter- woerd!" Bert bleef natuurlijk logeren en des avonds zaten ze weer onder de grote lamp en praatten over het vak. Dok ter Broes lichtte Bert alvast zo'n beetje je in over wat hem in Terwoerd aan patiënten te wachten stond. „D'r zijn er bij die» om ieder wisse wasje de dokter laten komen, d'r zijn er bij die je pas roepen als ze zowat op sterven liggen, en dan heb je d'r natuurlijk ook die eerst allerlei kwak zalvers proberen en dan mag de dok ter het weer in orde brengen. Dat vind je natuurlijk nog het meest onder de oude bevolking, de echte boerenmen sen die je hier nog vindt, vooral op het Veld en in de Koekamp". „Zijn er nog ernstige gevallen?" „Ja, dat meisje van Wierings, dat ie dere dag in haar zonnetentje ligt. Ik zie dat kind niet meer beter worden. Maar het is een schat, altijd opgewekt, ik rij soms zuiver voor de aardigheid even langs om e'en praatje te maken". „En schrijft u dat op voor een vi site?" lachte Bert. „Ze is gelukkig in het fonds. Maar dat zou ik toch niet doen. Nee jong, ik hou er een heel merkwaardige reke- narij op na. Ik kijk m'n mensen aan". „Dat lijkt me ook de enig juiste ma nier", meende Bert. „Blij dat je er zo over denkt. Maar je hebt natuurlijk van die mensen waar je zo'n beetje vaste klant bent. Zoals de weduwe Treeberg van huize Clema tis. Die ligt al een jaar". „Ernstig?" „Wat je ernstig noemt. Als iemand al een jaar patient is, kun je dat ern stig noemen. Maar als je de ziekte wilt vaststellen, een diagnose stellen, dan zit je omhoog. Sinds haar man is over leden sukkelt ze". „Zenuwen?" „Misschien. Klap gehad en er niet meer bovenop gekomen. Ik kom er nog al eens. Geef ze wat kalmerende drank jes, hoofdpijnpoeders, niet al te sterk, anders kan ze straks niet meer slapen zonder een poedertje. Eigenlijk zou je kunnen zeggen: geen levenswil, geen levenslust". ,yHoe oud is dat mens?" „Mevrouw Treeberg", corrigeerde de correcte dokter Broes, „is even in de vijftig". „Goeie genade" barstte Bert los, „dat is toch nog geen leeftijd om er mee op te houden?" Zijn tante lachte. „Je drukt je wel oorspronkelijk uit!" „Nou ja", zei Bert, „ik ken ouwe da mes van zeventig die nog barsten van de levenslust". „En je tante mag dan nog geen ze ventig zijn", merkte dokter op, „maar die heeft ook nog helemaal geen zin om er mee op te houden1, zoals jij dat noemt". „Ik begrijp het wel een beetje", zei mevrouw Broes, „een vrouw alléén heeft het in onze mannenmaatschappij maar moeilijk. Als ze al bezoek krijgt, zijn 't meestal vrouwen. De enige man is de dokter". „Ligt dat niet het meest aan de vrou wen", informeerde Bert scherp. „Dat weet ik niet, niet direkt, mis schien wel indirekt. Het is een feit, ik heb het al zo vaak gemerkt, wanneer een vrouw weduwe is geworden, dan raakt ze haar vrienden kwijt. De man nen durven blijkbaar niet alléén te ko men of ze hebben er geen zin in, met hun vrouwen komen ze ook steeds minder, je raakt langzamerhand geïso leerd. En getrouwde vrouwen kunnen soms onbarmhartig zijn tegen minder gelukkige lotgenoten. Ze zeggen wel dat het de mannen zijn die het altijd hebben over ouwe vrijsters, maar ik denk dat 'de vrouwen nog veel liefdelo- zer zijn". Bert knikte. „En ja", vervolgde zijn tante, „dan is het misschien te begrijpen dat zo'n vrouw zich begraaft in haar kwaaltjes en haar onlustgevoelens. Ze heeft ge lukkig Anneke nog thuis, dat is een schat voor haar moeder". „Dus die speelt zo'n beetje verpleeg ster?" „Ja, ze werkt natuurlijk, ze is op de bank hier, maar verder sjouwt ze meest achter haar moeder aan. Dat kind heeft niet zo bar veel. Je ziet haar maar zelden. In de kerk en soms bij een of andere gelegenheid, maar ze heeft altijd haast, ze moet altijd weer weg, naar moeder". „Ook een leven voor eenhoe oud is ze?" „Ik schat zo'n jaar of vijfentwintig". „Als ze niet opschiet, schiet ze over" zei de dokter. „Weer zo'n mannenuitdrukking", be rispte zijn vrouw. „Wat valt er op te schieten? Dat kind doet haar plicht". „En als ze die straks niet meer hoeft te doen" zei Bert nadenkend, „dan zijn haar mooiste jaren voorbij". „Dan heb je toch altijd de voldoening dat je je moeder hebt mogen helpen", meende de dokter. „Och wat", zei z'n vrouw kwaad, „jij ouwe romanticus. Je had romannetjes moeten schrijven in de negentiende eeuw. Anneke's offer, of zoiets". „Als het nu eenmaal zo is", pleitte de dokter, „en je wordt er voor ge plaatst dat je moeder ziek is en jij de enige bent die haar helpen kunt, zit er dan in het vervullen van die taak geen voldoening en geen beloning?" „Jaja", zei de doktersvrouw „je praat naar dat je verstand hebt, man. Suus is er toch ook uitgetrokken?" „Wie is Suus?" vroeg Bert. „Dat is Anneke's zuster. Die is kort geleden getrouwd". „Ze kon er haar verloving toch niet om afmaken?" vroeg de dokter. „Nee en omdat Anneke toevallig nog niet verloofd was, kon die er voor op draaien. Je moest Tine Treeberg wat harder aanpakken, Karei. Dat kind wordt de dupe". „Ik niet", zei Karei beducht, „jij kent Tine Treeberg niet. Aanpakken is er niet bij. Het is net als met een gum mibal, je maakt er makkelijk een deuk in. Je neemt je vinger er af en plop! hij springt weer terug. Ze zegt jaja dokter u heeft gelijk, ze zegt ik moest het proberen, en als je een week later komt is er niets veranderd". „Ik hoor het al", zei Bert „huisarts zijn brengt zijn problemen mee. Ik vraag me af, oom, of ik uw aanbod wel zal aannemen". (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1970 | | pagina 5