NMB
waarom?
LES DRAAIT OM MOEOER'
Opfok van kalveren
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
vind je x
dat nou zo gek
dat ik klant bij de
nmbben...
oriek voor
\NDBOUW en VEETEELT
IWTSSPAARBANK
m ijzks)i$kw wqu>
Eten tegen middernacht
Voorjaar nog steeds koud
ga met uw tijd mee
ga naar de nmb!
bpE BLAD
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 10 APRIL 1970
BETAAL
PER
PEN
BONDSSPAARBANK
46. Door het afluisteren van de ge
sprekken was de smid er achter geko
men, dat het maar beter was, als hij
zich niet liet zien. Stel je eens voor, dat
hij naar binnen was gelopen! Dan zou
den ze begrijpen, dat hij uit de gevan
genis was ontsnapt en dan zou één te
lefoontje aan de politie veldoende zijn
om de jacht te openen. „Het gaat nie
mand wat aan, dat ik vrij ben", be
sloot de smid. „Maar hoe krijg tic nu
mijn bundeltje terug? Zou ik misschien
langs de regenpijp naar de dakgoot
kunnen klimmen? Als ik daar eenmaal
ben, is het een klem kunstje om in
mijn kamertje te komen en het bun
deltje te halen
Zo gezegd, zo gedaan. Handig als een
aap klom hij naar boven en even han
dig slingerde hij zien in de dakgoot. Om
vooral maar geen lawaai te maken
schuifelde hij nu voetje voor voetje op
het dakvenstertje af. En ja hoor, hij
bofte, want dit stond open. Er hoefden
dus geen ruiten gebroken te worden.
Voorzichtig liet de smid zich door dat
venster op zolder zakken en hij vond
het allemaal erg spannend wat hij deed.
„Net of ik een inbreker ben.mom
pelde hij. Hij haalde een doosje luci
fers uit zijn zak, stak er eentje aan en
hield die omhoog. Er stonden natuur
lijk hopen oude rommel in de weg,
want zo hoort het nu eenmaal op zol
ders. Maar de smid keek goed uit en
sloop op zijn tenen naar de zolderdeur
toe, die flauwtjes zichtbaar was bij het
licht van de lucifer.
(wordt vervolgd)
Miiiniiiiin^
IlllllllllillllllllllülU
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
^IIIIIIIIIUUIIIIilllHHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIlJlllllllllllliiilim[l!!!!llll!llll!lllll)lliJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIUllllllinillllllll||IIIIIIIIIIIMIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllllll
In de auto had ze er hem over
louden.
igen", had ze gezegd, „het zal je
net meevallen, helemaal alleen",
t had ogenblikkelijk dóór, waarop
»oeder aanstuurde en lachte stil
ten dokterspraktijk is de dokters
ten heel belangrijke personage",
loeder met haar causerie door-
,Je ziet het aan tante Mies.
in Terwoerd minstens zo gewich-
haar man".
ite Mies is achttien karaats", zei
ntt warmte. „Maar moeder, die
n haasten niet".
ar het lijkt", glimlachte zijn moe-
jij het wel gelóóft".
vrouw zoek je niet moeder, daar
tegenaan".
kes jongen, 't lijkt wel een lan-
aal".
ir I°op je bij voorkeur niet tegen
ee. op een gegeven moment zal
een meisje zijn waarvan ik denk:
e zou ik het wel aandurven",
ze het maar met jóu aandurft".
*t u me maar goede getuigschrif-
die zul je wel nodig hebben",
i dan, waar maakt u zich zor-
Heus, mams, mijn ideaal is
ijn leven lang vrijgezel te blij—
n ik heb aardige meisjes genoeg
gezien, zélfs in Terwoerd".
„Dat geloof ik ook wel. Maar laat u
mij maar stilletjes uitkijken, het is een
keus voor je leven en daar zou ik me
niet graag in vergissen".
Zijn moeder was gerustgesteld, wijd
de haar aandacht aan het mooie land
schap in de omgeving van Terwoerd, en
Bert verzonk in gedachten. Er was een
meisje, dat zijn aandacht had getrok
ken. Hij had haar leren kennen toen
ze, menselijkerwijs gespreken, niet op
haar best was, als doodzieke patiënte,
en nu ze aan het herstellen was en hij
haar beter zag zoals ze was, was de
sympathie die hij van de aanvang af
voor Anneke Treeberg had gekoesterd,
dieper geworden. Ondanks het verschil
in hun verhouding als dokter en pa
tiënte, had hij met haar dat gevoel, dat
hij zichzelf kon zijn.
Hij had haar nu meermalen bezocht,
tenslotte bleef ze zijn patiënte, niet
waar? En ze hadden over allerlei din
gen ^gepraat, die niets met ziekte of her
stel te maken hadden. Soms hadden ze
gezwegen, elk in eigen gedachten ver
diept, en in dat zwijgen was nóg ge
weest een gevoel van saamhorigheid.
„O, daar zullen er wel zijn die best
willen solliciteren voor dokters vrouw".
Hij dacht zich het huis van zijn oom
in, -in Anneke daarin rondgaand als
huisvrouw. Zij zou dat huis tot 'n thuis
weten te maken. Bert had een beetje,
voor de aardigheid, geliefhebberd in as
trologie, en toen hij haar geboorteda
tum wist had hij vastgesteld dat ze in
het teken van de Kreeft geboren was.
Het zorgende type, met behoefte aan
veel liefde, maar dan ook die uitbun
dig teruggevend in duizend kleine din
gen. Niet alleen aan hem, maar aan
allen die hulp, zorg, sympathie nodig
hadden.
Een geruststelling was het voor hem
geweest, te kunnen constateren, dat
Anneke's ziekte niet voortsproot uit een
wankele gezondheidstoestand. De long
ontsteking was het gevolg van een ver
waarloosde verkoudheid, en verder had
het meisje te veel van zichzelf gevergd.
Wanneer zij straks hersteld zou zijn,
was ze weer een gezonde jonge vrouw.
En, zo dacht hij, ze zou een ideale
dokters vrouw zijn.
„Wat ben jij stil opeens", zei z'n moe
der, „zit je over mijn preek na te den
ken?"
„Ik ben bezig met de toepassing",
grinnikte hij.
Maar de hartelijke begroeting in het
doktershuis veegde al die problemen
weer naar de achtergrond.
Els Hazelaar was zielsblij, dat de toe
komst van haar zoon gewaarborgd was.
Ze vond het heerlijk dat hij in dit
mooie dorp zijn praktijk kon beginnen
Ze kende zijn liefde voor de natuur,
ze wist van zijn bescheiden ideaal al
leen maar een goede huisdokter te zijn
voor wie het zo mocht zien, inder-
daar een levenstaak. En alles was zo
goed gelopen! Ze zag er haar broer en
schoonzuster op aan, die lieve hartelijke
msenen, die altijd zo met Bert hadden
meegeleefd, en hem nu zo royaal het
pad baanden naar zijn toekomst.
Het was een makkelijke dat, weinig
patiënten. „In de zomer zijn de mensen
hier niet ziek", lachte dokter Broers,
„dan hebben ze het te druk". Ze aten
gezellig met elkaar en teiwijl oom en
neef een stevige tippel gingen maken
schikten de beide vrouwen zich om ge
zellig van alles overhoop te halen en
de nieuwste nieuwtjes uit te wisselen.
„Ja", zei Berts moeder, „en van het
jaar ga ik eerst es lekker met vakan
tie".
„Wat je gelijk hebt", beaamde Mies
Broers, „je kunt het nu heerlijk zor
geloos doen. Waar ga je naar toe?"
„Ja, je moet niet lachen, je zult het
misschien een ouwedamestrip vinden,
maar ik ga met een boot de Rijn op".
„Nou, daar lach ik helemaal niet om.
Ze hebben tegenwoordig van die prach
tige salonboten. En de Rijn vind ik
heerlijk. Daar zou ik ieder jaar wel
naar toe willen. Het is wel geen mode,
tegenwoardig is zelfs Mallorca en de
Costa Brava geen mode, want iedereen
gaat er heen, maar wat kan dat jóu
schelen".
Els Hazelaar verloor zich in schilder
ingen van het reisprogramma en hoe ze
zou genieten, eifmeikte opeens dat haar
gastvrouw in gedachten verdiept was.
„Zeg, ik geloof dat je niet eens lui
stert. Waar denk je aan?"
„Ik luisterde wel, heel goed zelfs,
maar opeens gingen mijn gedachten op
een zijspoor. Maar 't loopt er wel pa
rallel mee".
„Hoezo?"
„Nou, moet je horen. Wij zitten hier
met een geval, Tine Treeberg, ken je
die nog?"
„Ja, die heb ik vroeger wel eens hier
~i «•rtBlvocrdaQAcId d* jTSfO
Het is altijd prettig als in het bericht
over de opening van een nieuwe onder
neming op Texel vele positieve opmer
kingen worden gemaakt. Het is infor
matie voor het publiek èn het is een
leuke reklame voor de ondernemer. Een
voorbeeld van goed samenspel tussen
kranteman en de man die het risico
neemt en het initiatief ontplooit. Het
wordt echter minder prettig als dat ten
koste gaat van de andere ondernemers.
Bij hen ontstaat dan een wrang gevoel
en zij vragen zich af: is dat nu de waar
dering voor mijn arbeid? Dat kan de
bedoeling van de goedwillende krante
man met zijn. Ik doel hier op het ver
haaltje met foto over de opening van
het restaurant in de raadhuiskelder.
Als belangrijk pluspunt voor dit nieu
we bedrijf werd genoemd het feit dat
de keuken tot 12 uur open is. „Gasten
die nu met de laatste boot komen, kun
nen in de Raadhuiskelder nog warm
eten; iets waar tot nu toe weinig gele
genheid voor was". Nu moet men weten
dat ondergetekenden, en meerderen, de
ze service al sinds de oprichting van
hun respectieveijke zaken aan de gas
ten bieden. Zij vonden het vanzelfspre
kend nog wat klaar te maken voor de
mensen die uren bij de boot hadden
staan wachten; het ging hen om de
naam van Texel. Juist die kleinere
bedrijven hebben zo heel wat mensen
dankbaar gestemd. Bij de grotere lag
het organisatorisch wat moeilijker; al
leszins begrijpelijk. Wij hopen dat u
begrip heeft voor onze belangen en
danken u voor de verleende plaats
ruimte.
Fam. Kaczor, „De Meerpaal",
De Koog.
Keijser, „Capri", De Koog.
Visman, „Vismans Eethuisje",
De Cocksdorp.
Swarthof Restorette, Den Burg.
(en anderen).
ontmoet. Was haar man niet direkteur
van de bank of zo".
„Ja. Hij is inmiddels overleden".
„Ach. Ik hermer me haar nog wel.
Ze was een heel aardige vrouw. Ze had
den twee kinderen, geloof ik".
„Ja, Suus, die is getrouwd, en An
neke, die is nog bij haar moeder. Was,
moet ik zeggen. Want ze ligt nu in het
ziekenhuis".
„Das niet zo mooi".
„Maar ze is aan de beterhand. Ze is
alleen erg verzwakt. We hebben ten
minste aangeboden, dat als wij straks
naar Zwitserland gaan, zij een week of
vier bij ons blijft om aan te sterken".
„Zo", zei Els Hazelaar, wel beseffend
dat dit slechts de inleiding was.
„Die Tine Treeberg is na de dood van
haar man nooit meer de oude geweest.
Ze is ingestort. En daarna bleef ze pa
tiënt Lag meestal hele dagen op bed,
hoofdpijnen, algehele lichaamszwakte,
zoals men dat noemt. Anneke heeft
haar zo goed mogelijk verzorgd, maar
die is er tenslotte onderdoor gegaan".
„Was ze er zó erg aan toe?"
„Dat met, maar Anneke werkte ook
nog. Ze had eigenlijk geen vrije tijd,
dat kind, kwam nergens".
„Dan zal dat ziekenhuis wel een rust
kuur voor haar geweest zijn. En haar
moeder?"
„Nou. die hebben we zuster Bertha op
haar dak gestuurd. En nou moet je
horen: Bert en die zuster.
„Hoe oud is die zuster?" vroeg me
vrouw Hazelaar waakzaam.
Mies Broers barstte in lachen uit.
„Jij ziet al meteen romantiek. De zus
ter is goed vijftig. Echte goeie wijk
verpleegster, maar niet sentimenteel".
(wordt vervolgd)
opfok van de kalveren is ieder
weer een zaak van veel zorg. Dat
voor ieder rundvcebedrijf en in
ijzonder op de bedrijven, waar ie-
laar een flinke koppel kalveren
gekocht voor het mesten tot een
jd van 15 maanden tot 2 jaar.
krijgen wel de indruk, dat het
om een kwestie gaat, die geleerd
worden. Het valt ons tenminste
at op enkele bedrijven na een paar
je moeilijkheden minder worden.
i zaak, die naar onze mening van
belang is, is het zo spoedig moge-
fwennen van de uitsluitende melk-
jg. Onverschillig of dit nu echte
lelk of kunstmelk is. Het is al een
oude wijsheid, dat kalveren zo
lig mogelijk hooi moeten leren op-
minstens even groot belang is
kalveren zo spoedig mogelijk te
i aan het vreten van krachtvoer,
liverse bedrijven vindt men al op
leeftijd van twee weken krachtvoer
voerbakken en het blijkt, dat er
lel gauw kleine hoeveelheden wor-
iipgenomen. Dezer dagen vertelde
ïexelse boer ons, dat zijn kalveren
In leeftijd van 6 weken al 1 kg
Itvoer per dag opnamen. Deskun-
1 zijn van mening, dat als dit het
j is het geven van melk achterwe-
In blijven. Er moet dan uiteraard
worden vergeten om voldoende
Iwate'r ter beschikking te stellen.
Als het voorjaar wordt
djn van mening, dat het voor
ren, die voldoende krachtvoer
;n met daarnaast goed hooi en
water naar behoefte geen enkele
pieft om haast te maken met het in
ei laten van deze dieren. In de
;e gevallen zijn ze binnen aan veel
;r gevaren bloot gesteld dan bui
een veilige weideplaats voor kal-
jen geldt een perceel, dat in 't voor
eerst een keer is gemaaid. We mo-
lannemen, dat de parasieten, die
p de kalveren gemunt hebben in
dergelijke weide praktisch niet
omen.
der is ook een nieuwe weide, die
nazomer is ingezaaid en waarop
e herfst niet is geweid zeer ge-
t voor kalveren. Als deze niet be-
3aar is, is het voor de kalveren
t het beste om binnen gehouden
rden tot in begin juni de eerst ge
le percelen beschikbaar komen.
Ie kalveren „schoon" te houden
aarna regelmatig om de 7 - 10 da
rn frisse etgroen beschikbaar moe-
jn.
ir dit zeer bewerkelijk is en ook
aar door de noodzaak veel perceel-
f te rasteren is er op het moment
de volgende werkwijze. In het eerste
„schone" perceel kunnen de kalveren
6 weken blijven. Weliswaar treedt er
dan een lichte besmetting met para
sieten op, maar dit bewerkt tevens het
opbouwen van een zekere weerstand
tegen de parasieten.
Na deze 6 weken zou een ontwor-
mingsmiddel moet worden gegeven,
waarna de dieren zoveel mogelijk op
pas gemaaide percelen gaan weiden.
'Doordat kalveren in de eerste weide
een weerstand tegen parasieten hebben
opjgebouwd zou het weiden op licht
besmette percelen hen direkt geen
kwaad doen.
In de meeste gevallen zal het gewenst
zijn de kalveren tijdig op te stallen en
zodra ze op stal zijn nogmaals een ont-
wormingsmiddel te geven. Door deze
laatste behandeling bewerkt men, dat
het voer, dat aan de kalveren wordt ge
geven ook werkelijk de kalveren ten
goede komt en niet voor een groot deel
nodig is om de schade, die parasieten
veroorzaken weg te werken.
Nu na een veel te koude maart-
maand de maand april al weer een
week „oud" is kan nog niet gezegd
worden, dat met de nieuwe maand ook
een nieuw seizoen is begonnen. Het
koude weer met sneeuw- en hagel
buien zet zich ook nu nog voort.
Het werk op de akkerbouwbedrijven
stagneert in ernstige mate. In de week
van 30 maart tot 4 april kon op vrijwel
geen enkel bedrijf graan gezaaid wor
den, om nog niet eens te spreken van
het zaaien van bieten. De laatste jaren
gebeurde het meermalen, dat al in de
laatste week van maart heel wat sui
kerbieten werden gezaaid. Op het mo
ment wordt daarover op de meeste be
drijven nog niet gedacht.
Waarschijnlijk is het direkte onge
mak op de bedrijven met schapen nog
groter. Na het lammen moeten de scha
pen veel langer binnen worden gehou
den dan in een normaal voorjaar het
geval is, wat bij de beperkte ruimte
van de bedrijfsgebouwen op veel be
drijven een heel probleem is. Uit het
oogpunt van de voeding betekent het
binnen houden van schapen met lam
meren op het moment geen schade. Op
de meeste bedrijven is er nl. op het
grasland nog niets ie halen en moeten
de dieren het ook buiten volledig van
de gevende hand hebben. We kunnen
het daarom volledig begrijpen als op
een enkel bedrijf, waar de plaatsruimte
dit toelaat de schapen met lammeren
onderdak blijven.
Van het vasteland krijgen we berich
ten, dat de ruwvoedervoorraad op di
verse bedrijven uitgeput raakt. Een zeer
schadelijke zaak als we bedenken, dat
op het moment voor goed hooi prijzen
worden betaald van ƒ200,per ton.
Gelukkig is het aantal bedrijven, waar
de ruwvoedervoorraad nu al vrijwel
verbruikt is in ons gebied zeer klein
Intussen moeten we er rekening mee
houden, dat bij het even voortduren
van de weersomstandigheden van dit
moment op de meeste bedrijven het
rundvee niet vóór 1 mei de stal kan
verlaten. We vrezen, dat dan ook op
Texel de ruwvoedervoonaad op een
aantal bedrijven niet toereikend zal
blijken te zijn.
We hopen hartelijk, dat he* weer zeer
spoedig e'en meer voorjaarsachtig ka
rakter zal krijgen.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt op 12 april op om 5.51 uur en
gaat onder om 19.32 uur; 15 april op om
5 45 uur en onder om 19.37 uur.
Maan: 13 april E.K.; 21 ap april V.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild
10 apr. 11.11 cn 23.17; 11 apr. 11.40 en 23.48;
12 apr. 12.09 cn 13 apr. 0.21 en 12.39;
14 apr. 1.04 en 13.31; 15 apr. 2.18 en 14.53;
16 apr. 3.45 en 16.22; 17 apr. 5.07 en 17.34;
18 apr. 6.16 cn 18.37.
Aan het strand is het ongeveer een uur eerder
hoog water.
leder mens vangt geld, geeft geld uit, korrtt
soms geld tekort, kan soms geld overhou
den. En geld - da's gewoon iets waar de
bank het fijne van afweet. Hou je over,
dan vertellen ze hoe je er het meest van
kunt maken. Kom je tekort dan weten ze
er vaak een mouw aan te passen. Stel dat
je centrale verwarming wil laten installeren.
Wie heeft daar het geld helemaal voor
liggen? Nou, dan stap je bij de
NMB binnen. En dan merk je wat
w ze allemaal voor je kunnen doen.
Verleden jaar nog, met Ajax naar
Madrid. De peseta's, de reisverzeke
ring - gewoon, via de NMB In een zucht
voor mekaar. En ben je eenmaal klant
dan merk je pas hóe makkelijk het is: be
taalcheques, persoonlijke leningen, reke
ningen laten betalen. .En vergeet het
maar dat de bank er voor de upper-
ten zou zijn. Da's iets van heel vroe
ger. Werkelijk, met de NMB kan
ik even goed opschieten als met
mijn gereedschap. Heel vlot.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voelt!