N
Plantinga
Friesch Rood
ALLES DRAAI? OM MOEDER"
LANDBOUW en VEETEELT vXu >un (.w»iin»ni
lentabiliteit eu financieringsmogelijkheid
II eel
II «a
Ongevraagd logies..
Vogelsf wel en wee
Een zwaluw brengt nog geen zomer
maar voorjaar volop begonnen
rubriek voor on.i.-.-r.-unkui-
md
Vaar aanleiding van liet artikel,
aarin de mening van Ir. Louwes, de
ijkslandbcuwconsulent voor Bedrijfs-
raagstnkken, over do kapitaalsbe-
oefte van een landbouwbedrijf naar
aren werd gebracht ontvingen we een
fictie van een oudere Texelse land- -
ouwer.
Hij vertelde mij, dat z'n vrouw hem
wezen had op de eis, die Ir. Louwes
[eldc ten aanzien van het eigen vermo-
en. Voor een pachtbedrijf met 30
'U lelkkoeien zou dit al ƒ40.000,zijn,
oor een eigenaarsbedrijf zou het eigen
ermogen in de buurt van ƒ150.000,
woi loeten liggen. Deze oudere boer en
ucia oerin hadden zich de vraag gesteld
ee oe een boerenzoon, die op een leeftijd
issen 25 en 30 jaar zelfstandig boer
n aa il worden aan een dergelijk eigen ver
logen moet komen.
We kunnen de vraag volkomen be-
njpen. Toch is ons juist de laatste tijd
j de behandeling van enkele gevallen
uidelijk gebleken, dat zoals op dit mo-
ient de financieringspolitiek is, een
ink eigen vermogen nodig is om aan
et benodigde kapitaal voor een be-
rijf, zoals hiervoor is bedoeld, te ko-
n
In veel van dergelijke gevallen zal
Vcoplossing gevonden worden in een
?rkii imilielening, waarvoor dan de bepa-
rag ng geldt, dat van deze lening bijv. de
erste tien jaar niet afgelost behoeft te
orden. Is deze aflossing wel verplicht,
an is de kans heel groot, dat er grote
ioeilij'kheden ontstaan bij het voldoen
an de financiële verplichtingen en de
ïinste tegenslag is dan al voldoende
b de zaak vast te laten lopen. Maar
bk bij een goed renderend bedrijf kun-
U door de zware verplichtingen heel
«makkelijk moeilijkheden ontstaan. In
et volgende geval geven we daarvan
m voorbeeld.
Een praktijkgeval
Een jonge boer krijgt de kans om
O ha grond te kopen met een vrij goed
foonhuis voor de prijs van ƒ120.000,
)e toestand van het bedrijfsgebouw is
odanig, dat het volkomen onbruikbaar
ivoor het doel,, dat de jonge boer zich
lelt. Hij wil op deze- 20 ha grasland
1. 40 koeien gaan melken. De jongvee-
apel zal zo beperkt worden gehouden,
:t deze net voldoende is voor aanvul-
ng van de melkveestapel.
Deze jonge boer besluit om voor z'n
eestapel een ligboxenstal te laten bou-
en met daarnaast een beperkte ruimte
oor het onderbrengen van ruwvoer en
erktuigen. De kosten voor een derge-
jk bedrijfsgebouw worden begroot op
100.000,—
Voor de aanschaf van werktuigen
iractor, hooiwerktuigen, melkmachine,
tëstinstallatie is een bedrag nodig van
'22.000,—).
De aankoop van 40 melkkoeien plus
ijbehorend jongvee vraagt een bedrag
an ƒ68.000,—.
Als bedrijfskapitaal is naar schatting
ig een bedrag nodig van ƒ10.000,
In totaal is er dus nodig
ankoop grond en woonhuis ƒ120.000,
edrijfsgebouwen ƒ100.000,
erktuigen 22.000,
indvee 68.000,
ednjfskapitaal 10 000,
Op deze wijze is de financiering als
volgt:
eigen kapitaal
familielening
hypotheek
overdracht vee en
werktuigen
borgstellingsfonds
totaal
30.000,-
50.000,-
ƒ140.000,-
40.000,-
60.000,-
ƒ320.000,-
De rentabiliteit
Er wordt een serieuze bedrijf sbegro-
ting gemaakt en uit die begroting blijkt,
dat als eenmansbedrijf een inkomen
kan worden -gehaald van 25.000,
Deze berekening komt overeen met de
berekeningen, die wij in dergelijke ge
vallen ook uitvoeren. Bij grondprijzen
van ƒ5.000,a ƒ6.000,per ha, ge-
bouwenkosten volgens de tegenwoordi
ge bouwprijzen en een aantal van 30 -
40 melkkoeien per man kan een ar
beidsinkomen van ƒ600,per melkkoe
worden gehaald. Er wordt hierbij uit
gegaan van een melkproduktie van
4500 - 4700 kg per koe.
Als we nu uitsluitend rekening zou
den houden met de rentabiliteit zou in
dit geval geadviseerd kunnen worden
om hier in te stappen. Een arbeidsin
komen van ƒ25.000,per jaar is im
mers op dit moment nog aantrekkelijk.
We zijn er in dit geval echter niet
alleen met een constatering van het
rendabel zijn. Het is beslist nodig om
na te gaan of deze boer aan zijn ver
plichtingen kan voldoen. De betaling
van de rente is opgenomen in de bere
kening van kosten. Daar behoeven we
dus geen zorgen me'er over te hebben.
Maar nu de aflossing van de schulden.
Welke aflossingen?
Voor het geld opgenomen onder hy
potheek wordt een aflossingstij d van 25
jaar gesteld Per jaar derhalve een be
drag van ƒ5.600,
Ook voor de schuld onder borgstel
ling van het Borgstellingsfonds geldt
dezelfde aflossingstermijn, dus 25 jaar.
.evenkeèeersbteijavaAue:exb5ssƒanen
Per jaar een bedrag van ƒ2.400,
Voor de lening onder overdracht van
vee en inventaris geldt een periode van
10 jaar. Per jaar moet ers ƒ4.000,wor
den afgelost.
Het totaal van de aflossingen is dus:
hypotheek 5.600,
borgstellingsfonds 2.400,
overdracht vee enz. 4.000,
itaal benodigd vermogen ƒ320.000,
De financiering
Deze jonge boer bezit een eigen ka-
itaal van ƒ30.000,Zijn familie is
ereid hem een bedrag van ƒ50.000,
lenen, waarbij de voorwaarde is ge
leld, dat voorlopig geen aflossing van
it bedrag nodig is.
De bank is bereid om onder hypo-
fk een bedrag van ƒ140.000,te
erschaffen en nog ƒ40.000,op het
aderpand van vee en werktuigen. Ten-
otte zal geprobeerd worden om onder
orgstelling van het Borgstellingsfonds
oor de Landbouw een bedrag van
60.000,te lenen.
X LyAIjljOr. VV U ivnjl X
LANDBOUWSCHOOL LEVERT
EERSTE VROUWELIJKE
GESLAAGDE AF
Mej. Janet Tromp uit De Cocksdorp
slaagde onlangs voor het getuigschrift
van de Landbouwschool. Het is de eer
ste keer dat de school een vrouwelijke
leerling aflevert. Mej. Tromp gaat wer
ken als dierenverzorgster aan de Ut
rechtse universiteit. Verheugend is het
dat alle overige candidaten voor het
eindexamen ook zijn geslaagd. Dat is de
afgelopen veertien jaar niet meer voor
gekomen. Het waren:
Kees Hin, lepere; Jaap Hoogenbosch,
Duinweg, Maarten Koorn, Waalenburg;
Teun Koorn, De Krim; Arie Lap, Den
Hoorn; Wim Roeper, P.H. Polder; Art
Saai, Witte Hoek; Adri Westdorp, De
Cocksdorp; Kees Witte, Julia; Paul
Wuis, Het Noorden.
VIV1JL/AU 1 13IU
GESLAAGD VOOR BRUINE BAND
OOSTEREND Bij de judo-examens
voor de bruine band die werden gehou
den aan de sportschool De Lange te Den
Helder slaagden de 17-jarige Jaap Vla
ming en de 13-jarige André Witte met
hoge puntenwaarderingen. Beiden zijn
lid van de Judovereniging Oosterend.
GESLAAGD
Aan de Vrije Academie der beeldende
kunst te Almelo slaagde de heer Peter
Ipenburg voor het diploma beroeps
etaleur.
BEVORDERD
Onze vroegere plaatsgenoot de heer
J Kok, wonende te Dirkshorn, thans
hoofd van de afdeling Bouw- en Wo
ningtoezicht in de gemeenten Haren
karspel, Warmerhuizen en Oude Nie-
dorp, is per 1 januari 1970 bevorderd
tot Techmsch-hoofdambtenaar.
Zaterdagavond omstreeks ze
ven uur kreeq een op Texel ver
blijvende Groningse student last
van slaap. Bij gebrek aan onder
komen dook hij in Den Burg het
eerste het beste niet afgesloten
huis binnen en legde zich ter rus
te op bed. Daar werd hij des
avonds door de zeer verbaasde
bewoners gevonden. Overiqens
is de zaak in der minne geschikt
de student bood zijn excuses aan
en betaalde een vergoeding voor
het wassen van het beddegoed.
door A. J. Binsbergen
totaal aflossen per jaar ƒ12.000,
Wie z'n schuld betaald wordt niet ar
mer, maar raakt z'n geld wel kwijt. Van
het inkomen van ƒ25.000,gaat door
deze aflossingen al ƒ12.000,af en er
resteert dus ƒ13.000,
Mogelijk zal iemand de opmerking
maken, dat van het bedrag van
ƒ13.000,dit jonge gezin toch wel
rondkomen kan. Maar we zijn er nog
niet. Het inkomen is berekend op
ƒ25.000,De inkomstenbelasting moet
over dit bedrag worden betaald. Dit
zal voor een jong gezin plm. ƒ5.000,
bedragen. Bij bedoeld inkomen wordt
de maximale premie voor AOW enz.
betaald. Dit is een bedrag van 2350,
Van het bedrag van ƒ13.000,gaat dus
nog ƒ5.000,plus ƒ2.350,af en er
resteert tenslotte voor zuiver privége-
bruik een bedrag van 5.650,
We zouden niet graag beweren, dat
het onmogelijk is om met dit bedrag
rond te komen, maar de lezers zullen
het met ons eens kunnen zijn, dat het
op deze manier de eerste tien jaar wel
een zorgelijk bestaan wordt.
U zult mogelijk ook begrijpen, dat de
instanties, die een dergelijk bedrijf aan
de financiële middelen moeten helpen
zich wel flink moeten beraden voordat
ze hier instappen.
Het staat voor mij verder vast, dat
Zaterdag (de 18e) was het dan einde
lijk zover. Volop voorjaar, na een lan
ge winter, en de vogelwereld gaf daar
duidelijk blijk van. Overal paringsacti-
viteiten, de wulpen in het duin jodel
den dat het een lieve lust was, de grut
to's lieten hun naam horen, de houtdui
ven hielden onder luid vleugelgeklap
hun baltsvluchtcn. Op die eerste echte
voorjaarsdag had ik het geluk op Texel
te zijn. In gezelschap van een paar Ca
nadese vrienden-van-vrienden uit On
tario maakte ik een tochtje over het
eiland. Enthousiaste vogelliefhebbers,
die de dag van hun leven op „Het Gou
den Boltje" beleefden. Texel blijkt toch
steeds weer een geweldig eiland voor
„bird watchers" van overzee te zijn.
Via de van-mond-tot-mond-reklame
komen er steeds weer nieuwe Canade
zen en Amerikanen naar het paradijs
voor de vogelliefhebbers. In dit opzicht
mogen we vogels dankbaar zijn; zij ma
ken heel wat reklame voor het eiland
en verdienen alleen daarom al onze
beste bescherming.
Zangvogels gearriveerd
In de Dennen zong alles wat al aan
wezig was, teruggekeerd uit de winter
kwartieren in Afrika of oplevend na
een lange winter in het bos. De winter
koninkjes, standvogels die ook 's win
ters in ons land blijven merkwaar
dig genoeg zijn het echte insekteneters
lieten hun schelle ratelende lied ho
ren. Zanglijsters en merels wedijverden
in welluidendheid. Aan de Pachaweg,
waar verschillende soorten bos bij el
kaar voorkomen en dientengevolge de
verscheidenheid aan vogelsoorten groot
is, hoorden we ook het fijne gezang van
de goudhaantjes en de liedjes van de
fitis en de tjiftjaf. Deze beide laatste
zangertjes lijken sprekend op elkaar.
Het beste kenmerk is altijd nog de
zang. De tjiftjaf roept steeds zijn naam,
snel achter elkaar, tjif-tjaf-tjif-tjaf (met
de tjaf lager dan de tjif), terwijl de fitis
een heel lief gezang laat horen, hoog
in dit geval niet alleen mijn nog al
pessimistische boerenvriend zal reage
ren met: „Het wordt voor deze jonge
man nooit geen dag meer". Je bent in
derdaad geneigd om Ir. Louwes vol-»
mondig toe te geven, dat hier alleen
mogelijkheden liggen voor iemand, die
40 - 50% van het benodigde kapitaal
als eigen vermogen bezit.
beginnend, als de vinkeslag, en huppe
lend afzakkend naar beneden. De ande
re zangers fluiter, spotvogel, tuin-
fluiter, zwartkop waren er nog niet.
Vooral de eerste twee arriveren eerst
laat in ons land, nl gewoonlijk pas in
mei.
Boomkauwtjes
Zoals ik in een van mijn stukjes al
eens geschreven heb, zijn de kauwtjes
of torenkraaien pas in de veertiger ja
ren op Texel komen broeden. Als nest
plaats kozen zij aanvankelijk alleen ko-
nijnëholen, maar later ook holle bomen,
schoorstenen en andere holtes. Aan de
Pachaweg, in een dicht sparrenbos,
broeden ze sinds een aantal jaren ech
ter ook in boomnesten. Een vreemde
plaats, maar de nieuwe omgeving be
valt ze klaarblijkelijk goed want de ko
lonie blijft bestaan en breidt zich zelfs
uit.
Zwaluwen
Na het bezoek aan de Dennen zijn we
doorgereden naar de Geul, waar de
wind het voorjaar toch minder warm
deed zijn dan we in het bos dachten.
Het tegenlicht en de wind maakten
ook dat we op de plas niet veel hebben
kunnen zien. Wat er wel waren: veel
erg veel zwaluwen. Als het waar is dat
één zwaluw nog geen voorjaar (of zo
mer) brengt, dan geven die vele zwa
luwen die bij de Geul bij elkaar ver
toefden toch wel goede hoop.
De waarheid echter zal zijn, dat ze
alleen in de luwte van het riet en in
de nabijheid van het ondiepe water nog
enige kans hadden wat insecten te ver
schalken. Zonder twijfel zullen de zwa
luwen het door het koude weer niet
makkelijk hebben.
Alle drie op Texel voorkomende soor
ten waren aanwezig. Boerenzwaluwen,
huiszwaluwen en oeverzwaluwen. Ie
dereen kent wel de gewone boerenzwa
luw, een zwart-witte vogel met lange
staartpunten en een rode keel.
Deze soort broedt veel in boerderijen,
in kippenschuren, kortom in elk ge
bouw, waar hij in en uit kan vliegen
en een steunplaats voor zijn nest kan
vinden. Vaak broeden ze ook buitens
huis, onder de overstekende dakrand of
goot, maar ook alleen als er steunpun
ten zijn. Het nest wordt gemaakt van
modder vermengd met wat stootjes of
Zoete bessenjeneverr
K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870.
hooisprieten; het is een vrij ondiep
napje.
De huiszwaluw gebruikt voor zijn nest
hetzelfde materiaal als de boerenzwa
luw, maar zijn nest is doogaans uitslui
tend buitenshuis, vaak in kleine kolo
nies. De vorm van het nest is anders
dan dat van de boerenzwaluw; niet
open van boven, maar een ronde bol
met een klein vlieggat. De huiszwaluw
valt makkelijk te herkennen door zijn
minder diep gevorkte staart en de wit
te stuit. Helaas neemt het aantal huis
zwaluwen overal vrij sterk af.
Bij de huiszwaluw bestaat gebrek aan
geschikte nestplaatsen, reden waarom
zij de hun aangeboden kunstnesten
het eerst met succes gebruikt in Zwit
serland graag accepteren. Ook op
Texel zijn (door Maarten Roeper) een
aantal van deze kunstnesten in gebruik.
De derde op Texel broedende zwaluw
we laten de gierzwaluw als „onech
te" zwaluw even buiten beschouwing
is de oeverzwaluw. De kleinste van de
drie en bescheiden bruin getint. Deze
soort bouwt zijn nest in een door de
vogels zelf gegraven hol, dat vaak wel
een meter diep is. Die gangen graaft
hij op Texel vaak in steile slootkanten,
soms ook wel in tuinwallen en soms in
een steile duinhelling. De laatste nest
plaats is echter niet zo solide. Waar
schijnlijk is er bij de oeverzwaluw wel
enig gebrek aan geschikte nestplaatsen,
reden waarom hun aantal terugloopt.
Roodstuit
Er is op Texel, in 1967, ook eens een
roodstuitzwaluw waargenomen, een
slechts enkele malen in Nederland
waargenomen vogel, die in Zuid-Europa
broedt. Deze zwaluw lijkt in vorm op
een kuising tussen een boeren- en een
huiszwaluw en heft een roodgekleurde
stuit.
Sterfte in Zuid-Afrika
In „Tier" van april 1970 stond een
verontrustend bericht over massale
sterfte onder boerenzwaluwen in Zuid-
Afrika. Daarheen vliegen ook onze zwa
luwen! Midden-november kwamen, al
dus „Tier", enorme aantallen zwaluwen
om in oostelijk Zululand; het moeten
astronomische aantallen geweest zijn.
De vogels troffen ongewoon koud weer
en er was geen voedsel voor ze. Het
eigenaardige was echter, dat de lokale
zwaluwensoort niet door de plotselinge
massale sterfte getroffen was. Om die
reden werden ongev. 100 vogels onder
zocht en daarbij vond men een onge
woon hoog gehalte DDT. De vogels had
den de giftige stoffen in hun lichaams-
vet opgeslagen en stierven aan het gif
toen zij hun reserves gingen aanspre
ken. Voor deze vogels was vermageren
dodelijk! Je zou hier licht het idee krij
gen, dat het met de vergiftiging niet
zo'n vaort loop ,maar waarschijnlijk
vallen de meeste doden onder de vogels
tijdens de trek. In ieder geval een be
wijs, dat we met onze bestrijdingsmid
delen voorzichtiger te werk zullen moe
ten gaan.
Na het bezoek aan de Geul hebben
we nog genoten van de kluten in de
Petten, waar we ook de eerste visdief-
jes zagen. Daarna zijn we nog op de
Schorren geweest, waar de enorme wol
ken rose grutto's, bonte strandlopers,
scholeksters en rotganzen de „bird
watchers" in vervoering brachten.
In april valt er op Texel veel te ge
nieten.
Mlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllll
IIIIIIIUIIIIIIIIIIUIUllllllllllllllllllHllllllllllllllllllillllllllllllllllll
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
DiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiuiiiiniiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiuiiD:
niiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
f*
saggerijnig leven met me gehad. Zell's
niet toen ze zo ziek was, dat ze het
niet meer ophaalde. Piet, zei ze op een
keer tegen me, dat was een week voor
haar sterven, wat hebben wij toch een
plezierig leven gehad samen. Nou me
vrouw Treeberg, ik heb die lieve meid
nooit vergeten en ik heb er nooit weer
zó een ontmoet, maar als ik aan die
woorden denk dan word ik weer dank
baar, dat we dat tenminste samen heb
ber. gehad".
Tine zag hem verwonderd aan. Deze
grapjas had nog altijd het verdriet om
de vrouw die hij niet kon vergeten. En
zij zou gezworen hebben, dat de man
in zijn leven nooit verdriet had gekend,
dat hij overal maar luchtig overheen
huppelde, over alles grapjes maakte. Ze
zag terzijde naar hem, terwijl hij naast
haar over de reling leunde, en even
zag ze zijn gezicht zonder de brede
lach, de rimpeltjes bij de ogen, naden
kend, ernstig.
„Een vrolijk hart is een gedurende
maaltijd", zei ze „dat staat in de bij
bel. Het past wel bij u".
„Ja", zei hij „God zij dank, dat Hij
me een vrolijk hart heeft gegeven. Ik
ben blij met iedere dag, vooral met zo'n
dag als deze. Moet je nou es zien, hoe
heerlijk dit alles is. Moet je al die
mensen aan 't werk zien en wij lekker
vakantie vieren". Hij veegde" de ernst
van het ogenblik meteen weg. „Me
vrouw Treeberg je gaat vandaag méé
hoor! Bovenop de Lorelei. En dan zin
gen wij samen een duet" en hij hief al
aan in zijn wonderlijk Duits:
„les weis niet wat soil es beduiden
dat ich zo traurig ben".
„Ja, dat is wel toepasselijk", lachte
Tine. „U bent goed bij stem, meneer
Meindertsma. Ik heb half zin om u
bovenop de Lorelei te horen zingen".
„Half zin! helemaal zin! U gaat mee
hoor. En als je dan niet lopen kunt
dan draag ik je", zong hij.
„Mevrouw Treeberg legde Els uit
„is bang dat ze ons tot last zou zijn,
ze is niet zo sterk, ze is heel lang
ziek geweest".
„Mevrouw", zei Meindertsma op ern
stige toon „ziet mij aan. Een man die
helemaal niet sportief is. Die zich nooit
in 't zweet loopt. Die als hij loopt met
een al aan 't rondkijken is, waar hij
zal gaan zitten, liefst naast een goed
glas bier. Tegen die tijd dat u begint
te voelen dat u wel eens moe zou kun
nen worden, zit ik al. Houd u maar
aan mij vast, en u hebt een makke
lijke dag!"
„Ik ga het proberen", zei Tine opeens
vastbesloten. „Tenslotte leef je maar
ééns".
„Lééf dan ook", zei Meindertsma.
'De bel klonk, het ontbijt stond klaar.
„Ik heb trek" zei Tine en één ogen
blik dacht ze aan het beschuitje, dat
ze 's morgens moeizaam met een kop
je thee doorspoelde. Zou ze dan toch
werkelijk after all een doodgewoon,
normaal mensenkind zijn?
De hele troep voer met de pont naar
de overkant. Tine werd hartelijk ver
welkomd. „We kunnen d'r best nog een
bij hebben". Ze merkte dat Meindert
sma, onder allerlei vrolijke opmerkin
gen toch haar wel in het oog hield er
op lette dat het niet te hard ging en te
lang duurde. En inderdaad was ze nog
niet eens moe, toen de ongekozen lei
der van de troep al een landelijke en
gezellige Wirtschaft in het oog kreeg
en zei „dat het maar een dorstig weer
tje was".
,,Ik wist al dat je dat zeggen zou",
zei een van de heren, „toen ik het uit
hangbord van dat zaakje al in de verte
zag".
„Hij is lid van de zittende magista-
tuur", zei een ander.
Als een troep spreeuwen streken ze
neer aan de keurig gedekte tafeltjes en
een blozende waardin kwam met een
brede Glimlach naar buiten om haar
eerste gasten te begroeten. „Hollan
der!" O ja, ze sprak ook wel wat Hol
lands, maar zei ze, één woord hoefde
ze nooit te vertalen.
„Erdbeerentorte mit Sahne", riep
Meindertsma.
Ze knikte lachend, en zei dat het wel
slecht was voor zijn lijn.
„Wenn ich die Leine trek, denke ich
niet an meine Leine", zei Meindertsma.
„Erdbeerentorte mit Sahne voor mij,
mevrouw Treeberg, wat denkt u er
van?"
En Tine zat aan de aardbeientaart
met slagroom, voor ze er bij nadacht.
En toen ze met de hele club boven
op de Lorelei zaten en probeerden te
raden wat die rode en witte vlaggen
uit het seinhuis bij het Binger Loch be
tekenden, toen beneden hen lange trei
nen met witte rookpluimen als speel
goed een tunnel indoken, en toen Mein
dertsma dan eindelijk zijn toegezegde
solo ten beste gaf, merkte Tine Tree
berg dat ze al die tijd nog niet had
gedacht aan het toch onbetwistbare feit
dat ze een patiënte was.
„Nou?" vroeg Els, „bevalt het beter
dan gisteren?"
„Ik geloof", zei ze, „dat ik het beste
herstellingsoord wel gevonden heb!"
Voor Tine begon een ander leven.
Wel ging ze 's avonds op tijd naar
bed, wanneer het grootste deel van het
gezelschap nog „de stad inging". Ze
moest de kaars maar niet meteen aan
beide kanten aansteken.
Maar ze was er bij, toen ze allen
opzagen naar dat monsterlijke stand
beeld dat „Die Wacht am Rhein" houdt,
ze zat er bij toen ze in de Rudeshei-
mer Drosselgasse de frisse Rijnwijn
dronken, en ze betrapte er zich op dat
ze meezong, toen een stel muzikanten
de vrolijke liederen van de Rijn speel
de. „Ben ik dat?" vroeg ze zichzelf af,
en toen schoot de gedachte door haar
heen „Zó moest Anneke me nu eens
zien".
„Wat zit je in gedachten Tine", zei
Els.
„Ik denk aan Anneke", zei ze zacht,
„als die me es zo zag".
„Ze zou opspringen, denk ik", ant
woordde Els.
„Als het zo es blijven kon".
„En waarom zou het niet? Je zult es
zien, je wordt weer helemaal de oude.
Je wilt toch niet zeggen dat je hier
zit als patiënt?" lachte ze.
„Nee, dat lijkt er niet erg op".
„Vind je niet dat we een reuze-ge
zellige club hebben?"
„Ik ben blij dat ik er bij ben", zei
ze tevreden.
(wordt vervolgd)