N Plantinga Friesch Rood ALLES DRAAI? OM MOEDER" LANDBOUW en VEETEELT vXu >un (.w»iin»ni lentabiliteit eu financieringsmogelijkheid II eel II «a Ongevraagd logies.. Vogelsf wel en wee Een zwaluw brengt nog geen zomer maar voorjaar volop begonnen rubriek voor on.i.-.-r.-unkui- md Vaar aanleiding van liet artikel, aarin de mening van Ir. Louwes, de ijkslandbcuwconsulent voor Bedrijfs- raagstnkken, over do kapitaalsbe- oefte van een landbouwbedrijf naar aren werd gebracht ontvingen we een fictie van een oudere Texelse land- - ouwer. Hij vertelde mij, dat z'n vrouw hem wezen had op de eis, die Ir. Louwes [eldc ten aanzien van het eigen vermo- en. Voor een pachtbedrijf met 30 'U lelkkoeien zou dit al ƒ40.000,zijn, oor een eigenaarsbedrijf zou het eigen ermogen in de buurt van ƒ150.000, woi loeten liggen. Deze oudere boer en ucia oerin hadden zich de vraag gesteld ee oe een boerenzoon, die op een leeftijd issen 25 en 30 jaar zelfstandig boer n aa il worden aan een dergelijk eigen ver logen moet komen. We kunnen de vraag volkomen be- njpen. Toch is ons juist de laatste tijd j de behandeling van enkele gevallen uidelijk gebleken, dat zoals op dit mo- ient de financieringspolitiek is, een ink eigen vermogen nodig is om aan et benodigde kapitaal voor een be- rijf, zoals hiervoor is bedoeld, te ko- n In veel van dergelijke gevallen zal Vcoplossing gevonden worden in een ?rkii imilielening, waarvoor dan de bepa- rag ng geldt, dat van deze lening bijv. de erste tien jaar niet afgelost behoeft te orden. Is deze aflossing wel verplicht, an is de kans heel groot, dat er grote ioeilij'kheden ontstaan bij het voldoen an de financiële verplichtingen en de ïinste tegenslag is dan al voldoende b de zaak vast te laten lopen. Maar bk bij een goed renderend bedrijf kun- U door de zware verplichtingen heel «makkelijk moeilijkheden ontstaan. In et volgende geval geven we daarvan m voorbeeld. Een praktijkgeval Een jonge boer krijgt de kans om O ha grond te kopen met een vrij goed foonhuis voor de prijs van ƒ120.000, )e toestand van het bedrijfsgebouw is odanig, dat het volkomen onbruikbaar ivoor het doel,, dat de jonge boer zich lelt. Hij wil op deze- 20 ha grasland 1. 40 koeien gaan melken. De jongvee- apel zal zo beperkt worden gehouden, :t deze net voldoende is voor aanvul- ng van de melkveestapel. Deze jonge boer besluit om voor z'n eestapel een ligboxenstal te laten bou- en met daarnaast een beperkte ruimte oor het onderbrengen van ruwvoer en erktuigen. De kosten voor een derge- jk bedrijfsgebouw worden begroot op 100.000,— Voor de aanschaf van werktuigen iractor, hooiwerktuigen, melkmachine, tëstinstallatie is een bedrag nodig van '22.000,—). De aankoop van 40 melkkoeien plus ijbehorend jongvee vraagt een bedrag an ƒ68.000,—. Als bedrijfskapitaal is naar schatting ig een bedrag nodig van ƒ10.000, In totaal is er dus nodig ankoop grond en woonhuis ƒ120.000, edrijfsgebouwen ƒ100.000, erktuigen 22.000, indvee 68.000, ednjfskapitaal 10 000, Op deze wijze is de financiering als volgt: eigen kapitaal familielening hypotheek overdracht vee en werktuigen borgstellingsfonds totaal 30.000,- 50.000,- ƒ140.000,- 40.000,- 60.000,- ƒ320.000,- De rentabiliteit Er wordt een serieuze bedrijf sbegro- ting gemaakt en uit die begroting blijkt, dat als eenmansbedrijf een inkomen kan worden -gehaald van 25.000, Deze berekening komt overeen met de berekeningen, die wij in dergelijke ge vallen ook uitvoeren. Bij grondprijzen van ƒ5.000,a ƒ6.000,per ha, ge- bouwenkosten volgens de tegenwoordi ge bouwprijzen en een aantal van 30 - 40 melkkoeien per man kan een ar beidsinkomen van ƒ600,per melkkoe worden gehaald. Er wordt hierbij uit gegaan van een melkproduktie van 4500 - 4700 kg per koe. Als we nu uitsluitend rekening zou den houden met de rentabiliteit zou in dit geval geadviseerd kunnen worden om hier in te stappen. Een arbeidsin komen van ƒ25.000,per jaar is im mers op dit moment nog aantrekkelijk. We zijn er in dit geval echter niet alleen met een constatering van het rendabel zijn. Het is beslist nodig om na te gaan of deze boer aan zijn ver plichtingen kan voldoen. De betaling van de rente is opgenomen in de bere kening van kosten. Daar behoeven we dus geen zorgen me'er over te hebben. Maar nu de aflossing van de schulden. Welke aflossingen? Voor het geld opgenomen onder hy potheek wordt een aflossingstij d van 25 jaar gesteld Per jaar derhalve een be drag van ƒ5.600, Ook voor de schuld onder borgstel ling van het Borgstellingsfonds geldt dezelfde aflossingstermijn, dus 25 jaar. .evenkeèeersbteijavaAue:exb5ssƒanen Per jaar een bedrag van ƒ2.400, Voor de lening onder overdracht van vee en inventaris geldt een periode van 10 jaar. Per jaar moet ers ƒ4.000,wor den afgelost. Het totaal van de aflossingen is dus: hypotheek 5.600, borgstellingsfonds 2.400, overdracht vee enz. 4.000, itaal benodigd vermogen ƒ320.000, De financiering Deze jonge boer bezit een eigen ka- itaal van ƒ30.000,Zijn familie is ereid hem een bedrag van ƒ50.000, lenen, waarbij de voorwaarde is ge leld, dat voorlopig geen aflossing van it bedrag nodig is. De bank is bereid om onder hypo- fk een bedrag van ƒ140.000,te erschaffen en nog ƒ40.000,op het aderpand van vee en werktuigen. Ten- otte zal geprobeerd worden om onder orgstelling van het Borgstellingsfonds oor de Landbouw een bedrag van 60.000,te lenen. X LyAIjljOr. VV U ivnjl X LANDBOUWSCHOOL LEVERT EERSTE VROUWELIJKE GESLAAGDE AF Mej. Janet Tromp uit De Cocksdorp slaagde onlangs voor het getuigschrift van de Landbouwschool. Het is de eer ste keer dat de school een vrouwelijke leerling aflevert. Mej. Tromp gaat wer ken als dierenverzorgster aan de Ut rechtse universiteit. Verheugend is het dat alle overige candidaten voor het eindexamen ook zijn geslaagd. Dat is de afgelopen veertien jaar niet meer voor gekomen. Het waren: Kees Hin, lepere; Jaap Hoogenbosch, Duinweg, Maarten Koorn, Waalenburg; Teun Koorn, De Krim; Arie Lap, Den Hoorn; Wim Roeper, P.H. Polder; Art Saai, Witte Hoek; Adri Westdorp, De Cocksdorp; Kees Witte, Julia; Paul Wuis, Het Noorden. VIV1JL/AU 1 13IU GESLAAGD VOOR BRUINE BAND OOSTEREND Bij de judo-examens voor de bruine band die werden gehou den aan de sportschool De Lange te Den Helder slaagden de 17-jarige Jaap Vla ming en de 13-jarige André Witte met hoge puntenwaarderingen. Beiden zijn lid van de Judovereniging Oosterend. GESLAAGD Aan de Vrije Academie der beeldende kunst te Almelo slaagde de heer Peter Ipenburg voor het diploma beroeps etaleur. BEVORDERD Onze vroegere plaatsgenoot de heer J Kok, wonende te Dirkshorn, thans hoofd van de afdeling Bouw- en Wo ningtoezicht in de gemeenten Haren karspel, Warmerhuizen en Oude Nie- dorp, is per 1 januari 1970 bevorderd tot Techmsch-hoofdambtenaar. Zaterdagavond omstreeks ze ven uur kreeq een op Texel ver blijvende Groningse student last van slaap. Bij gebrek aan onder komen dook hij in Den Burg het eerste het beste niet afgesloten huis binnen en legde zich ter rus te op bed. Daar werd hij des avonds door de zeer verbaasde bewoners gevonden. Overiqens is de zaak in der minne geschikt de student bood zijn excuses aan en betaalde een vergoeding voor het wassen van het beddegoed. door A. J. Binsbergen totaal aflossen per jaar ƒ12.000, Wie z'n schuld betaald wordt niet ar mer, maar raakt z'n geld wel kwijt. Van het inkomen van ƒ25.000,gaat door deze aflossingen al ƒ12.000,af en er resteert dus ƒ13.000, Mogelijk zal iemand de opmerking maken, dat van het bedrag van ƒ13.000,dit jonge gezin toch wel rondkomen kan. Maar we zijn er nog niet. Het inkomen is berekend op ƒ25.000,De inkomstenbelasting moet over dit bedrag worden betaald. Dit zal voor een jong gezin plm. ƒ5.000, bedragen. Bij bedoeld inkomen wordt de maximale premie voor AOW enz. betaald. Dit is een bedrag van 2350, Van het bedrag van ƒ13.000,gaat dus nog ƒ5.000,plus ƒ2.350,af en er resteert tenslotte voor zuiver privége- bruik een bedrag van 5.650, We zouden niet graag beweren, dat het onmogelijk is om met dit bedrag rond te komen, maar de lezers zullen het met ons eens kunnen zijn, dat het op deze manier de eerste tien jaar wel een zorgelijk bestaan wordt. U zult mogelijk ook begrijpen, dat de instanties, die een dergelijk bedrijf aan de financiële middelen moeten helpen zich wel flink moeten beraden voordat ze hier instappen. Het staat voor mij verder vast, dat Zaterdag (de 18e) was het dan einde lijk zover. Volop voorjaar, na een lan ge winter, en de vogelwereld gaf daar duidelijk blijk van. Overal paringsacti- viteiten, de wulpen in het duin jodel den dat het een lieve lust was, de grut to's lieten hun naam horen, de houtdui ven hielden onder luid vleugelgeklap hun baltsvluchtcn. Op die eerste echte voorjaarsdag had ik het geluk op Texel te zijn. In gezelschap van een paar Ca nadese vrienden-van-vrienden uit On tario maakte ik een tochtje over het eiland. Enthousiaste vogelliefhebbers, die de dag van hun leven op „Het Gou den Boltje" beleefden. Texel blijkt toch steeds weer een geweldig eiland voor „bird watchers" van overzee te zijn. Via de van-mond-tot-mond-reklame komen er steeds weer nieuwe Canade zen en Amerikanen naar het paradijs voor de vogelliefhebbers. In dit opzicht mogen we vogels dankbaar zijn; zij ma ken heel wat reklame voor het eiland en verdienen alleen daarom al onze beste bescherming. Zangvogels gearriveerd In de Dennen zong alles wat al aan wezig was, teruggekeerd uit de winter kwartieren in Afrika of oplevend na een lange winter in het bos. De winter koninkjes, standvogels die ook 's win ters in ons land blijven merkwaar dig genoeg zijn het echte insekteneters lieten hun schelle ratelende lied ho ren. Zanglijsters en merels wedijverden in welluidendheid. Aan de Pachaweg, waar verschillende soorten bos bij el kaar voorkomen en dientengevolge de verscheidenheid aan vogelsoorten groot is, hoorden we ook het fijne gezang van de goudhaantjes en de liedjes van de fitis en de tjiftjaf. Deze beide laatste zangertjes lijken sprekend op elkaar. Het beste kenmerk is altijd nog de zang. De tjiftjaf roept steeds zijn naam, snel achter elkaar, tjif-tjaf-tjif-tjaf (met de tjaf lager dan de tjif), terwijl de fitis een heel lief gezang laat horen, hoog in dit geval niet alleen mijn nog al pessimistische boerenvriend zal reage ren met: „Het wordt voor deze jonge man nooit geen dag meer". Je bent in derdaad geneigd om Ir. Louwes vol-» mondig toe te geven, dat hier alleen mogelijkheden liggen voor iemand, die 40 - 50% van het benodigde kapitaal als eigen vermogen bezit. beginnend, als de vinkeslag, en huppe lend afzakkend naar beneden. De ande re zangers fluiter, spotvogel, tuin- fluiter, zwartkop waren er nog niet. Vooral de eerste twee arriveren eerst laat in ons land, nl gewoonlijk pas in mei. Boomkauwtjes Zoals ik in een van mijn stukjes al eens geschreven heb, zijn de kauwtjes of torenkraaien pas in de veertiger ja ren op Texel komen broeden. Als nest plaats kozen zij aanvankelijk alleen ko- nijnëholen, maar later ook holle bomen, schoorstenen en andere holtes. Aan de Pachaweg, in een dicht sparrenbos, broeden ze sinds een aantal jaren ech ter ook in boomnesten. Een vreemde plaats, maar de nieuwe omgeving be valt ze klaarblijkelijk goed want de ko lonie blijft bestaan en breidt zich zelfs uit. Zwaluwen Na het bezoek aan de Dennen zijn we doorgereden naar de Geul, waar de wind het voorjaar toch minder warm deed zijn dan we in het bos dachten. Het tegenlicht en de wind maakten ook dat we op de plas niet veel hebben kunnen zien. Wat er wel waren: veel erg veel zwaluwen. Als het waar is dat één zwaluw nog geen voorjaar (of zo mer) brengt, dan geven die vele zwa luwen die bij de Geul bij elkaar ver toefden toch wel goede hoop. De waarheid echter zal zijn, dat ze alleen in de luwte van het riet en in de nabijheid van het ondiepe water nog enige kans hadden wat insecten te ver schalken. Zonder twijfel zullen de zwa luwen het door het koude weer niet makkelijk hebben. Alle drie op Texel voorkomende soor ten waren aanwezig. Boerenzwaluwen, huiszwaluwen en oeverzwaluwen. Ie dereen kent wel de gewone boerenzwa luw, een zwart-witte vogel met lange staartpunten en een rode keel. Deze soort broedt veel in boerderijen, in kippenschuren, kortom in elk ge bouw, waar hij in en uit kan vliegen en een steunplaats voor zijn nest kan vinden. Vaak broeden ze ook buitens huis, onder de overstekende dakrand of goot, maar ook alleen als er steunpun ten zijn. Het nest wordt gemaakt van modder vermengd met wat stootjes of Zoete bessenjeneverr K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870. hooisprieten; het is een vrij ondiep napje. De huiszwaluw gebruikt voor zijn nest hetzelfde materiaal als de boerenzwa luw, maar zijn nest is doogaans uitslui tend buitenshuis, vaak in kleine kolo nies. De vorm van het nest is anders dan dat van de boerenzwaluw; niet open van boven, maar een ronde bol met een klein vlieggat. De huiszwaluw valt makkelijk te herkennen door zijn minder diep gevorkte staart en de wit te stuit. Helaas neemt het aantal huis zwaluwen overal vrij sterk af. Bij de huiszwaluw bestaat gebrek aan geschikte nestplaatsen, reden waarom zij de hun aangeboden kunstnesten het eerst met succes gebruikt in Zwit serland graag accepteren. Ook op Texel zijn (door Maarten Roeper) een aantal van deze kunstnesten in gebruik. De derde op Texel broedende zwaluw we laten de gierzwaluw als „onech te" zwaluw even buiten beschouwing is de oeverzwaluw. De kleinste van de drie en bescheiden bruin getint. Deze soort bouwt zijn nest in een door de vogels zelf gegraven hol, dat vaak wel een meter diep is. Die gangen graaft hij op Texel vaak in steile slootkanten, soms ook wel in tuinwallen en soms in een steile duinhelling. De laatste nest plaats is echter niet zo solide. Waar schijnlijk is er bij de oeverzwaluw wel enig gebrek aan geschikte nestplaatsen, reden waarom hun aantal terugloopt. Roodstuit Er is op Texel, in 1967, ook eens een roodstuitzwaluw waargenomen, een slechts enkele malen in Nederland waargenomen vogel, die in Zuid-Europa broedt. Deze zwaluw lijkt in vorm op een kuising tussen een boeren- en een huiszwaluw en heft een roodgekleurde stuit. Sterfte in Zuid-Afrika In „Tier" van april 1970 stond een verontrustend bericht over massale sterfte onder boerenzwaluwen in Zuid- Afrika. Daarheen vliegen ook onze zwa luwen! Midden-november kwamen, al dus „Tier", enorme aantallen zwaluwen om in oostelijk Zululand; het moeten astronomische aantallen geweest zijn. De vogels troffen ongewoon koud weer en er was geen voedsel voor ze. Het eigenaardige was echter, dat de lokale zwaluwensoort niet door de plotselinge massale sterfte getroffen was. Om die reden werden ongev. 100 vogels onder zocht en daarbij vond men een onge woon hoog gehalte DDT. De vogels had den de giftige stoffen in hun lichaams- vet opgeslagen en stierven aan het gif toen zij hun reserves gingen aanspre ken. Voor deze vogels was vermageren dodelijk! Je zou hier licht het idee krij gen, dat het met de vergiftiging niet zo'n vaort loop ,maar waarschijnlijk vallen de meeste doden onder de vogels tijdens de trek. In ieder geval een be wijs, dat we met onze bestrijdingsmid delen voorzichtiger te werk zullen moe ten gaan. Na het bezoek aan de Geul hebben we nog genoten van de kluten in de Petten, waar we ook de eerste visdief- jes zagen. Daarna zijn we nog op de Schorren geweest, waar de enorme wol ken rose grutto's, bonte strandlopers, scholeksters en rotganzen de „bird watchers" in vervoering brachten. In april valt er op Texel veel te ge nieten. Mlllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilllllllllllllllll IIIIIIIUIIIIIIIIIIUIUllllllllllllllllllHllllllllllllllllllillllllllllllllllll FEUILLETON door TOM LODEWIJK DiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiuiiiiniiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiuiiD: niiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii f* saggerijnig leven met me gehad. Zell's niet toen ze zo ziek was, dat ze het niet meer ophaalde. Piet, zei ze op een keer tegen me, dat was een week voor haar sterven, wat hebben wij toch een plezierig leven gehad samen. Nou me vrouw Treeberg, ik heb die lieve meid nooit vergeten en ik heb er nooit weer zó een ontmoet, maar als ik aan die woorden denk dan word ik weer dank baar, dat we dat tenminste samen heb ber. gehad". Tine zag hem verwonderd aan. Deze grapjas had nog altijd het verdriet om de vrouw die hij niet kon vergeten. En zij zou gezworen hebben, dat de man in zijn leven nooit verdriet had gekend, dat hij overal maar luchtig overheen huppelde, over alles grapjes maakte. Ze zag terzijde naar hem, terwijl hij naast haar over de reling leunde, en even zag ze zijn gezicht zonder de brede lach, de rimpeltjes bij de ogen, naden kend, ernstig. „Een vrolijk hart is een gedurende maaltijd", zei ze „dat staat in de bij bel. Het past wel bij u". „Ja", zei hij „God zij dank, dat Hij me een vrolijk hart heeft gegeven. Ik ben blij met iedere dag, vooral met zo'n dag als deze. Moet je nou es zien, hoe heerlijk dit alles is. Moet je al die mensen aan 't werk zien en wij lekker vakantie vieren". Hij veegde" de ernst van het ogenblik meteen weg. „Me vrouw Treeberg je gaat vandaag méé hoor! Bovenop de Lorelei. En dan zin gen wij samen een duet" en hij hief al aan in zijn wonderlijk Duits: „les weis niet wat soil es beduiden dat ich zo traurig ben". „Ja, dat is wel toepasselijk", lachte Tine. „U bent goed bij stem, meneer Meindertsma. Ik heb half zin om u bovenop de Lorelei te horen zingen". „Half zin! helemaal zin! U gaat mee hoor. En als je dan niet lopen kunt dan draag ik je", zong hij. „Mevrouw Treeberg legde Els uit „is bang dat ze ons tot last zou zijn, ze is niet zo sterk, ze is heel lang ziek geweest". „Mevrouw", zei Meindertsma op ern stige toon „ziet mij aan. Een man die helemaal niet sportief is. Die zich nooit in 't zweet loopt. Die als hij loopt met een al aan 't rondkijken is, waar hij zal gaan zitten, liefst naast een goed glas bier. Tegen die tijd dat u begint te voelen dat u wel eens moe zou kun nen worden, zit ik al. Houd u maar aan mij vast, en u hebt een makke lijke dag!" „Ik ga het proberen", zei Tine opeens vastbesloten. „Tenslotte leef je maar ééns". „Lééf dan ook", zei Meindertsma. 'De bel klonk, het ontbijt stond klaar. „Ik heb trek" zei Tine en één ogen blik dacht ze aan het beschuitje, dat ze 's morgens moeizaam met een kop je thee doorspoelde. Zou ze dan toch werkelijk after all een doodgewoon, normaal mensenkind zijn? De hele troep voer met de pont naar de overkant. Tine werd hartelijk ver welkomd. „We kunnen d'r best nog een bij hebben". Ze merkte dat Meindert sma, onder allerlei vrolijke opmerkin gen toch haar wel in het oog hield er op lette dat het niet te hard ging en te lang duurde. En inderdaad was ze nog niet eens moe, toen de ongekozen lei der van de troep al een landelijke en gezellige Wirtschaft in het oog kreeg en zei „dat het maar een dorstig weer tje was". ,,Ik wist al dat je dat zeggen zou", zei een van de heren, „toen ik het uit hangbord van dat zaakje al in de verte zag". „Hij is lid van de zittende magista- tuur", zei een ander. Als een troep spreeuwen streken ze neer aan de keurig gedekte tafeltjes en een blozende waardin kwam met een brede Glimlach naar buiten om haar eerste gasten te begroeten. „Hollan der!" O ja, ze sprak ook wel wat Hol lands, maar zei ze, één woord hoefde ze nooit te vertalen. „Erdbeerentorte mit Sahne", riep Meindertsma. Ze knikte lachend, en zei dat het wel slecht was voor zijn lijn. „Wenn ich die Leine trek, denke ich niet an meine Leine", zei Meindertsma. „Erdbeerentorte mit Sahne voor mij, mevrouw Treeberg, wat denkt u er van?" En Tine zat aan de aardbeientaart met slagroom, voor ze er bij nadacht. En toen ze met de hele club boven op de Lorelei zaten en probeerden te raden wat die rode en witte vlaggen uit het seinhuis bij het Binger Loch be tekenden, toen beneden hen lange trei nen met witte rookpluimen als speel goed een tunnel indoken, en toen Mein dertsma dan eindelijk zijn toegezegde solo ten beste gaf, merkte Tine Tree berg dat ze al die tijd nog niet had gedacht aan het toch onbetwistbare feit dat ze een patiënte was. „Nou?" vroeg Els, „bevalt het beter dan gisteren?" „Ik geloof", zei ze, „dat ik het beste herstellingsoord wel gevonden heb!" Voor Tine begon een ander leven. Wel ging ze 's avonds op tijd naar bed, wanneer het grootste deel van het gezelschap nog „de stad inging". Ze moest de kaars maar niet meteen aan beide kanten aansteken. Maar ze was er bij, toen ze allen opzagen naar dat monsterlijke stand beeld dat „Die Wacht am Rhein" houdt, ze zat er bij toen ze in de Rudeshei- mer Drosselgasse de frisse Rijnwijn dronken, en ze betrapte er zich op dat ze meezong, toen een stel muzikanten de vrolijke liederen van de Rijn speel de. „Ben ik dat?" vroeg ze zichzelf af, en toen schoot de gedachte door haar heen „Zó moest Anneke me nu eens zien". „Wat zit je in gedachten Tine", zei Els. „Ik denk aan Anneke", zei ze zacht, „als die me es zo zag". „Ze zou opspringen, denk ik", ant woordde Els. „Als het zo es blijven kon". „En waarom zou het niet? Je zult es zien, je wordt weer helemaal de oude. Je wilt toch niet zeggen dat je hier zit als patiënt?" lachte ze. „Nee, dat lijkt er niet erg op". „Vind je niet dat we een reuze-ge zellige club hebben?" „Ik ben blij dat ik er bij ben", zei ze tevreden. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1970 | | pagina 5