ou de woningnood op
teller kunnen worden
Texel niet
opgelost?
Duidelijk resultaat van
d iepgrondbe wer kin g
HANTAGE
"extant" organiseerde openbare
volksvijand nr 1
ïseussie over
rubriek voor
LANDBOUW en VEETEELT c
Bestrijding van riet en
andere onkruiden in sloten
Verdwijnen ook de zeevogels
uit waddengebied
Opgave nieuwe cursus
muziekschool
- DE BLAD
TEXELSE COURANT
DINSDAG 14 JULI 1970
Icrdagavond heeft „Textant" on-
ite belangstelling een open avond
[en over het woningbouwbeleid.
5 uur heette Goos Westerlaken,
ieleider, iedereen welkom en
de leden van het forum voor:
ner Drijver, makelaar Brandsen,
Boots van het gemeentelijk
woningtoezicht, de heer Daal
de heer Koom van de woningad-
nmissie. Hij stelde dat deze
een gevolg is van de aktiviteiten
aktiegroep „Het lege huis". De
tg van deze avond was om een
der beeld te scheppen van de
n rond de woningbouw.
lerste vragen gingen over de pre-
ningen. Uit antwoorden van de
loots bleek dat als de netto bouw-
(het bedrag dat aan de aanne-
toet worden betaald) bijvoorbeeld
0,bedragen, de premie in het
aar ƒ2.759,is. Ieder jaar
de premie ƒ250,minder, totdat
10 jaar) op ƒ0,00 staat. Hoe
oper de woning, hoe hoger de
Uit antwoorden op vragen van
eet Nico van Heeringen bleek dat
antal premiewoningen niet be
is zoals bij woningwetwoningen,
uin vertelde dat Texel een tweede
emeente is. De premie wordt veel
rfij ickelijker als men bouwt in een
H klas gemeente. „Wat wordt ge-
om Texel een eerste klas gemeen-
maken?" Daalder: „Daar wordt
aan gedaan". De gemeenteklas-
hangt samen met de kosten van
dri ;vensonderhoud. De heer Bosma
op dat Texel enige jaren gele-
an 3e klas naar tweede klasse is
Dmoveerd".
Goedkoper bouwen
o van Heeringen meende dat méér
ewoningen voor dezelfde prijs ge
el kunnen worden. „Van de stich-
;osten is een bepaald percentage
nd voor de grond; als we de
prijs verlagen worden de stich-
osten lager. We kunnen de
prijs verlagen door meer wonin-
ha te bouwen. Honderd iper
iplaats van 30 of 40". De heer
er noemde goedkoper bouwen
itig maar was bang dat dit ten
zou gaan van het woongerief.
;ns Van Heeringen wordt juist het
erief verbeterd; de intermense-
verhoudingen worden beter wan-
men wat dichter opeen woont,
ouder Daalder; „Dat is een stap
Van Heeringen: „Géén stap te-
laar een nieuwe wijze van aanpak-
De heer Brandsen vond dat de
privacy voorop stellen: daar
ze alles voor over. Van Heerin-
s van mening dat de privacy niet
oste hoeft te gaan van sociaal con-
Wim Trap vroeg of de gemeente
wel goed laat informeren over de
ideeën omtrent de woningbouw.
ns de heer Daalder wél „Maar die
Bn zijn niet uit te voeren. Vijfen-
ig jaar woningnood is niet zó
op te lossen".
Grondbedrijf
m Trap informeerde of het grond-
ijf winst maakt. Nee, zei de heer
der beslist. Aannemer Drijver was
lier wel mee eens maar vond het
ner dat een stuk grond zolang blijft
1, voordat het vrijgegeven wordt
bouw. Volgens de heer Daalder
het onmogelijk sneller, omdat eerst
K'3 bestemmingsplan opgesteld moet
Jen dat G.S. goed moet keuren. Dit
t een jaar of drie. Volgens Nico
Heeringen kon het allemaal snel-
ils niet alle details van het be-
mingsplan vastgelegd worden. Een
dur
geli
ht
Dncf
in
wa
te
-die e"
;n
sen
hik
11
plan moet de grote lijnen voorschrijven;
de mensen die er komen wonen kun
nen dan zelf beslissen hoe het precies
ingericht gaat worden. Dat werd snel en
democratisch. Volgens burgemeester
Sprenger worden dergelijke „vlekken-
plannen" in de praktijk wel toegepast
in Nederland. De mensen kunnen dan
zelf de vlekken invullen, goedkeuring
daarvan door G.S. blijft evenwel ver
eist. „Zoals het nu gaat duurt het lang
met de bestemmingsplannen, maar ver
geet niet dat we op het ogenblik met
12 bestemmingsplannen tegelijk bezig
zijn". Van Heeringen: „Ik ben op het
ogenblik met 25 werken bezig en toch
moet alles op tijd klaar zijn".
Piet Keijzer informeerde wat gedaan
wordt op langere termijn om de wo
ningnood op te lossen, omdat het niet
mogelijk is, volgens de heer Daalder,
om het snel te doen. En hoe lang de
woningnood nog zal duren. De heer
Daalder: „We proberen ieder jaar van
worden door de regering, er zoveel mo
de woningwetwoningen, die uitgegeven
gelijk te krijgen. Bovendien proberen
we genoeg bouwgrond uit te geven voor
particuliere bouw. Het is een ernstige
zaak, maar wanneer die opgelost is kan
ik niet zeggen". De heer Boerhorst:
„Dat zijn mooie woorden, maar wat
doen we met de tweehonderd mensen
zonder woning op Texel? Kunnen we
geen noodoplossing scheppen door het
toestaan van caravans en het gebruik
van houtbouw?" Wethouder Daalder
voelde daar weinig voor. Niet alleen op
de kwantiteit, ook op de kwaliteit moet
gelet worden.
Tweede woningen
Wim Trap toonde zich bezorgd over
het verkopen van huizen aan mensen
die ze als tweede woning willen ge
bruiken. De heer Koorn vertelde dat
de woningcommissie dit wel toestaat
als gebleken is dat er geen gezin in wil.
Iemand uit de zaal vroeg wat er ge
beurt als een huis wordt gevorderd.
Het bleek dat het huis dan verhuurd
wordt en dat de gemeente de huurprijs
bepaalt.
De heer G. A. Oskam vroeg of de
priis van een huis op Texel hoger is
dan elders. De heer Drijver stelde dat
het bouwen van woningwetwoningen
voor de aannemer geen vetpot is. „Hij
mag blij zijn als hij geen tegenslag
heeft en er nog iets voor hem zelf
overblijft. Maar het bouwen op Texel
is beslist niet duurder dan aan de over
kant. Als ik aan de overkant aan een
aanbesteding meedoe heb ik hem altijd.
Ik sprak Siem de Waal en die zei: je
mag blij zijn dat de arbeidsproductivi
teit hier zo hoog is".
Geen grond
De heer Koorn vond dat de activiteit
op het gebied van kleine verbouwingen
afgeremd zou moeten worden zodat de
aannemers meer tijd krijgen om wo
ningen te bouwen. De heer Drijver: „Er
zijn aannemers die niets te doen heb
ben omdat er geen grond is. Ik heb een
plan voor honderd woningen maar ik
krijg geen grond!" Wim Trap: „Waar
om is er dan geen grond?" Daalder:
„Voor een grondaanvrage bij G.S. moet
eerst een bestemmingsplan opgesteld
worden Dat duurt lang". Wim Trap:
„Dan moeten we naar Den Haag om te
vragen of dat niet sneller kan, of even
goed gaan bouwen". Hier voelde de
heer Daalder uiteraard niets voor. Een
andere vragensteller concludeerde dat
als er eerst maar grond is, de woning
nood blijkbaar is opgelost. Waarom
vraagt de gemeente dan niet meer
grond aan? De heer Koorn zei dat het
vaak gebeurt dat mensen zich op Texel
komen vestigen. „Dat kunnen we niet
van te voren ,weten". Vragensteller:
„Maar al 25 jaar komt u huizen te
kort; u houdt er nu bij de berekeningen
toch wel rekening mee dat mensen zich
onverwacht op Texel komen vestigen?"
De heer Bosma: „We vragen wel meer
grond aan, maar krijgen niet meer van
GS."
Welstandscommissie
De heer J. Reydon vroeg hoe de wel
standcommissie staat tegenover zeer re
volutionaire woningbouw. „Ik bedoel
hiermee bijv. cilinderachtige woningen
van polyester hars". De heer Boots:
„Het is net als met een pak, de één
vindt grijs mooi en de ander blauw".
De heer Boerhorst: „Wat is dan de
waarde van de welstandscommissie?"
De heer Verhagen vond dat er te
veel over de details gesproken werd:
„Hoe krijgen we nu eigenlijk die 200
mensen in een huis?" Waarop de heer
Westerlaken vroeg of een van de aan
wezigen een oplossing wist voor de wo
ningnood. De heer Brandsen wilde de
woningbouwvereniging vragen of zij
mensen met een inkomen van ƒ20.000,-
of meer overhevelt naar een duurdere
woning. Bovendien, meende hij, zou de
vereniging best huizen in eigendom
kunnen uitgeven om de financiële nood
te verlichten. De heer Daalder was ook
zeer verontrust over het feit dat men
sen met een hoog inkomen in een goed
koop huis blijven zitten. Hij wilde dan
ook de doorstroming zoveel mogelijk^
stimuleren. Tot dusver is op Texel geen j
doorstromingspremie toegekend. Over^
het uitgeven van woningen in eigendomj
heeft de vereniging negatief beslist om
dat dit tegen de opzet van de vereni
ging is. De Woningbouwvereniging is
in het leven geroepen voor lager bezol
digden. Bij verkoop zou de winst trou
wens naar het Rijk gaan.
Als dit artikeltje verschijnt is de be
spreking met belanghebbenden voor
een diepgrondbewerking voorbij. Het
zal dan vrij zeker bekend zijn of de
mengrotor van de Ned. Heidemij in de
loop van de maand augustus aan het
werk kan gaan.
Het lijkt ons van groot belang, dat
eventuele weifelende gegadigden bij
het nog even voortduren van het droge
weer een kijkje nemen op het perceel
van de heer G. C. Bakker, „Avanti",
polder het Noorden. Na een aanvanke
lijk wat teuerstellend resultaat is het
op dit moment volkomen duidelijk, dat
door de diepgrondbewerking de droog
tegevoeligheid is afgenomen en waar
schijnlijk kunnen we wel zeggen, dat de
droogtegevoeligheid geheel verdwenen
is.
De gedachte, dat bij het voortschrij
den van het groeiseizoen en het aan
houden van de droogte de aanvankelij
ke voorsprong van het onbehandelde
veld zou verdwijnen en plaats zou ma
ken voor een achterstand is op dit mo
ment (11 juli) bezig om waar te wor
den. Op dit moment liggen zeer grote
gedeelten van de bieten op de normaal
bewerkte grond midden op de dag als
„vodden" voor de grond, terwijl in het
gewas op het perceelsgedeelte, dat met
de mengrotor is bewerkt geen droogte-
schade is waar te nemen.
In de ontwikkeling van het gewas
was aanvankelijk een flinke achter
stand aanwezig op het diep bewerkte
gedeelte, maar die achterstand wordt
snel ingelopen en zal bij het nog even
voortduren van de droogte spoedig ver
anderen in een flinke voorsprong.
Bij het graven van een kuil op zowel
het onbehandelde deel als het bewerkte
gedeelte wordt de oorzaak van het om
slaan van de groeikansen volkomen
duidelijk. De bietenplanten op het on
behandelde deel hebben het vocht in de
laag, waarin de wortels voorkomen vol
ledig gebruikt, terwijl de planten op
het behandelde gedeelte door hun veel
diepere beworteling vocht „naar harte
lust" onttrekken aan de ondergrond.
Zwaardere bemesting nodig
Op het tweede bedrijf, waar de meng
rotor heeft gewerkt is tot nu toe het
resultaat in 't gewas aardappelen min
der goed. We hebben hier geen direkt
vergelijkingsobjekt, maar het duidelijk
uitkomen van de stroken boven de
drains wijst er op, dat er iets mis is.
We menen met zekerheid te kunnen
zeggen, dat de bemesting hier onvol
doende is geweest. Er is geen rekening
gehouden met het feit, dat door de
menging van de oude bouwvoor door
een laag van 100 cm grond de bemes-
lingstoestand veel minder is geworden.
In dit geval is naar we menen zowel
de stikstofbemesting als de fosfaat- en
kalibemesting beslist onvoldoende ge
weest. Er zijn dan ook duidelijke ver
schijnselen van kaligebrek te zien. De
hele ontwikkeling van het gewas wijst
er op, dat hier van „honger" moet wor
den gesproken.
We menen, dat het goed is er op te
wijzen, dat iedereen, die op een of an
dere wijze een diepgrondbewerking laat
uitvoeren er op rekenen moet, dat de
bemesting een flink aantal jaren zwaar
der moet zijn dan men op normaal be
werkte grond gewend is om te geven.
Wordt bij de diepgrondbewerking een
flinke laag zavel- of kleigrond naar bo
ven gehaald, dan zal waarschijnlijk een
extra-kaligift niet nodig zijn. Maar wat
de stikstof- en fosfaatbemesting betreft
moet men rekenen op 200 - 300 kg kalk-
ammon en eenzelfde hoeveelheid super
fosfaat per bunder boven de normaal
gegeven bemesting.
Tot nu toe heeft de chemische be
strijding van riet, qras en andere on
kruiden op de taluds en in bepaalde
gevallen ook op de bodem van sloten
in ons gebied nog weinig ingang ge
vonden. Dit jaar hebben we enkele
vragen over dit onderwerp ontvangen
en dit is voor ons aanleiding er iets
over mee te delen.
Net als zoveel andere nieuwe werk
wijzen is de achtergrond van het che
misch „maaien" van de slootkanten
een besparing van arbeid. Men hoopt
met een chemische bestrijding een
flink gedeelte van het werkdat het
schoonmaken van de sloten in de
herfst vraagt kwijt te raken. Die mo
gelijkheid zit er ook beslist in.
Welke mogelijkheden
en middelen
Eén van de eerste oogmerken van on-
kruidbestrijding in sloten is de bestrij
ding van riet. Dit is nl. de begroeiing,
die bij het schoonmaken van de sloten
het meeste werk vraagt. Met de be-
Het lijkt er op, dat na de zeehonden
die, zoals gemeld, voor de helft uit het
Waddengebied zijn verdwenen, nu ook
de zeevogels op de vlucht zijn. Althans
dn Harlingen en omgeving. Waren hier
dagelijks duizenden meeuwen van di
verse soorten waar te nemen, thans ko
men er nog maar enkele honderden
voor. De zwermen zijn sterk uitgedund.
Of dit nu aan de waterverontreiniging
van de Waddenzee ligt, waardoor er
minder vis voor de vogels is te vangen,
of dat er een andere oorzaak is, is nog
Iniet bekend. Wel staat vast, dat de
|meeuwen op het moment erg hongerig
|zijn en voedsel, zoals broodkorsten en
jander tafelafval, dat voor de eenden
wordt geworpen, gretig verslinden, net
als 's winters als het water dichtge
vroren is.
Op winter lijkt het thans helemaal
niet. De kokkel vangsten in de Wadden
zee lopen iedere dag terug. Er is prak
tisch geen levende kokkel meer te van
gen. De schelpdieren zijn allemaal ge
dood door de vuilwaterlozing bij Gro
ningen in de Waddenzee. Schipper B.
Teerling van conservenindustrie Se-
vernside die geregeld een vaartuig vol
ving, kan nu nog maar slechts een paar
kilo per dag vangen. De direkteur van
deze industrie, de heer Herman van den
Nieuwenhuizen, is thans bezig om ver
gunning van de Westduitse regering te
vragen om voor de Duitse kust op kok
kels te mogen vissen. (Uit „Harlinger
Courant").
Begin juli hebben alle leerlingen van
de nieuwe derde klassen van de lagere
scholen een circulaire met aanmeldings
formulier ontvangen voor de nieuwe
cursus van de muziekschool, die in de
week van 17 augustus begint.
65 aanmeldingen zijn reeds ontvan
gen. De ouders die hun kind nog niet
hebben opgegeven kunnen dit nog doen
voor 17 juli a.s. bij de administratie
van de school, p.a. raadhuis.
Voor inlichtingen kunt u zich wenden
tot de administratie, telëfoon (02220)
3041 dan wel tot de direkteur van de
school, Jac. P. Thijsselaan 128, Den
Burg, telefoon (02220) 3159.
GESLAAGD
Aan de Gemeentelijke Universiteit
van Amsterdam slaagde onze oud
plaatsgenoot de heer C. van Lenten Pzn
uit Zuid-Eierland voor het candidaats-
examen scheikunde.
strijding van riet zijn tot nu toe ook de
meeste ervaringen opgedaan.
Als het uitsluitend om bestrijding van
riet gaat kan men gebruik maken van
het middel Dalapon. Dit moet worden
verspoten in een hoeveelheid van 15 kg
per ha. Als het werk met een rugspuit
met een inhoud van 15 liter wordt uit
gevoerd en deze spuit voorzien is van
neveldoppen zou per spuit 1 kg Dala
pon gebruikt kunnen worden. Met deze
hoeveelheid zou dan een oppervlakte
van 6 a 7 are (600 - 700 m2) behandeld
kunnen worden. Als voor de taluds en
de bodem van de sloot een breedte van
5 meter wordt gerekend zou met een
spuit een slootlengte van 120 - 140 me
ter behandeld kunnen worden.
Als er naast riet ook liesgras en di
verse breedbladige onkruiden voorko
men, dan moet de hoeveelheid Dalapon
per spuit 1,3 kg worden en moet te
vens nog een halve liter per spuit van
een MCPA-middel worden toegevoegd.
Als tijd van behandeling wordt ge
noemd juli - september. Daar na het
spuiten minstens 6 weken moet worden
gewacht met het maaien van overge
bleven resten „onkruid" menen we, dat
de voorkeur moet worden gegeven aan
een behandeling in juli.
We zijn van oordeel, dat bij een goe
de toepassing van de chemische bestrij
ding het schoonmaken van de sloten m
de herfst aanzienlijk minder werk zal
vragen.
De manoeuvre had tot resultaat
Enno zich beslist niet op zijn ge
voelde. Dit gesprek) staande te
i, was niet eenvoudig. Maar zijn
stvrije gastheer maakte, zelfs geen
ar naar een stoel,
lil inspecteur haalde zijn portefeuille
t:D|oorschijn en toonde Geutjens een
wellicht
leneer Geutjens, kent
man?"
lutjens wierp er een korte blik op.
♦♦fcëot u hem misschien wel eens ge-
itU V,
boit".
*gt de naam Asmuss.Heinrich
einz Asmuss, u iets?"
"at zou die naam mij moeten zeg-
Waar wil u heen? Ik zei u, dat ik
nan niet ken, nooit gezien heb".
Iet is de foto van de man, die ver
week in het Speelderbos gevon-
werd. Zo te zien had hij zichzelf
ophanging van het leven beroofd".
>enkt u dat ik hem opgehangen
zei: zo te zien heeft hij zichzélf
t leven beroofd".
aja, ik verstond u wel! Zo te zien.
andere woorden: uw scherpe de-
e-instincten doen u aan een an-
mogelijkheid denken".
>at hoort u mij niet zeggen".
2 Vat moet u dan van mij?"
let schijnt, dat deze man verleden
k dinsdagavond in de omgeving van
FEUILLETON
door TOM LODEWIJK
uw villa is gesignaleerd".
„Moet u van iedere landloper die in
deze omgeving is gesignaleerd, nadere
gegevens van mij hebben? Dan heb ik
wel dagwerk".
„Hebt u zoveel last van landlopers?"
„Ik heb een paar goeie' waakhonden".
„Heel verstandig".
„Inderdaadals ik het van de po
litiebewaking hier moest hebben
„Heeft u daar klachten over?"
„Als ik die heb, weet ik waar ik er
mee zijn moet. Niet bij een politie
agent".
Veerman slikte de belediging zonder
een spier te vertrekken.
Geutjens keek weer op zijn horloge.
„Had u nog meer?"
Een duiveltje in Veerman deed hem
zeggen „Op 't ogenblik niet".
„Zoop 't ogenblik niet. Ik hoop
dat dit niet betekent, dat ik nog meer
dergelijke bezoeken te wachten heb. Ik
ben geen inlichtingendienst voor de po
litie. Spaar u en mijzelf de moeite. Als
ik u nodig heb laat ik u wel roepen".
Hij drukte op een bel, het kamermeis
je verscheen.
„Mitzi, laat deze man uit".
Inspecteur Veerman stond buiten voor
hij het wist.
Mitzi's brutale knipoog naar de knap
pe jonge inspecteur had hij echter wel
gezien.
HOOFDSTUK VI
Op het matje
Burgemeester Bosanquet was in een
slecht humeur. Iedereen kende de
symptomen. Het zat 'em in 't weer, er
zat storm of onweer in de lucht en dan
deed de ouwe blessure pijn.
Insepcteur Veerman ondervond het,
toen hij de volgende morgen in 's bur
gemeesters kamer verscheen. Burge
meester was slecht te spreken. Het ont-
werp-verkeersregeling leek naar niets,
aan het parkeerverbod in de Stations
straat werd slecht de hand gehouden,
en toen burgemeester eergisteren me
neer Veerman opbelde, was hij er niet.
„Ik had een dag vakantie, burge
meester".
„Ik wou wel graag, dat u dit met mij
overlegde".
„Dat zal ik voortaan doen. Maar
Beenders was er toch".
„Wat weet Beenders van die ver
keersregeling?"
„Alles. En de stukken lagen klaar".
„Ik kreeg van Beenders de indruk
dat u er tussen uit getrokken was en
dat hij van de lopende zaken niets
wist".
Dat was Beenders, de Streber. Even
zijn inspecteur een stok tussen de benen
steken.
„Dan heeft hoofdagent Beenders u
een verkeerde indruk gegeven. Maar in
ieder geval, burgemeester, voortaan zal
ik nie-t weggaan, als is het maar voor
één dag, zonder dat u het weet. Trou
wens", voegde hij er aan toe,, „ik heb
wel een dag vakantie genomen, maar
half en half was het toch dienst".
„Hoezo?"
„Ik heb de kennismaking met com
missaris Vogel in Hannover weer eens
vernieuwden op die manier ben ik
achter de identiteit van de man uit het
bos gekomen".
„Man uit het bos.o, u bedoelt die
zelfmoordenaar?"
„Jawel burgemeester".
Het leek mij wel gewenst, de identi
teit van de man vast te stellen".
„En daarvoor moest u er een hele dag
tussen uit. Naar Hannover!"
„Het nuttige met het aangename ver
enigen, burgemeester", waagde Enno
Veerman te glimlachen, maar het viel
niet in goede aarde.
„Ik zie er het nut niet van in. U
hebt waarlijk wel iets anders te doen
dan spoken achterna te lopen. Er is
hier in Terwerve werk genoeg, zonder
dat u voor detective gaat spelen".
De burgemeester hief afwerend de
hand op.
„En als u dat alleen in Hannover
doet, is het nog niet zo erg, maar wan
neer u burgers van onze gemeente met
onnozele vragen lastig valt
„U bedoelt?" vroeg Veerman, maar
hij wist het heel goed.
„Meneer Geutjens heeft mij verzocht,
er voor zorg te dragen, dat hij voor
taan van bezoeken van politiemensen
verschoond blijft. Ik hoef u geen in
zicht te geven in het gemeentebeleid,
maar ik kan u dit wel vertellen inspec
teur: onder de huidige omstandigheden
kan het voor het gemeentebestuur van
groot belang zijn, dat er met de heer
Geutjens een goede verstandhouding
bestaat, om redenen die van veel groter
importantie zijn dan een landloper, die
zichzelf de das om heeft gedaan. En
wanneer dit beleid wordt doorkruist
door het dillettantisme van een politie
man, die van Sherlock Holmesroman-
tiek droomt
Er was geen woord Frans bij, consta
teerde Enno Veerman verslagen. In-
plaats van een goede indruk te maken
met zijn vasthoudendheid, liep hij het
gemeentebestuur ermee voor de voe
ten! Hij had wijzer moeten zijn: hij
wist dat Geutjens 'n man was met een
vinger in ieder potje.
Burgemeester Bosanquet keek naar
zijn ondergeschikte, zag hem ineen
schrompelen tot een manneke dat ze
uitgemeten krijgt.
„Neem het niet te1 zwaar op, inspec
teur", zei hij met iets van gemoedelijk
heid in zijn stem, „ik druk me wel wat
scherp uit, te scherp voor de zaak. Ik
ben geïrriteerd en dat wreek ik op u.
Ik ben er zeker van dat het alleen
dienstijver is, die u leidt. Maar u moet
de dingen zien in de juiste verhoudin
gen. Uw tijd is te kostbaar, om die te
verdoen aan naspeuringen zonder zin.
U ziet zelf welke moeilijkheden het
geeft. U kon niet weten, dat wij mo
menteel liever de heer Geutjens een
beetje in een goed humeur houden,
maar juist daarom.... als u het met
mij overlegd had, was het niet, of an
ders gebeurd".
Veerman slikte.
„U hebt gelijk burgemeester. Een
mens leert van zijn fouten".
„Dan is-ie nog niet verloren", glim
lachte de burgemeester. „En fouten ma
ken wij allemaal. Laten we nou die hele
zaak van die man in 't bos maar verge
ten, zand er over. En ik heb wel zitten
hakken op die verkeersregeling, maar
als ik eerlijk ben, weet ik zelf zo gauw
geen betere. In ieder geval, bekijkt u
het nog eens goed. Vooral de plaats van
die verkeerslichten. Ik heb er een paar
aantekeningen bij gemaakt".
