„We hebben op Texel rijk binnen viswater" J TEXELtoerist 2e jaargang nummer 5 Pagina 5 t Het is niet altijd f strandweeri en er Cor Visman uit De Cocksdorp: Nattevlaksweg Het aantal zon-uren dat jaarlijks op Texel wordt gemeten, is aanmer- i' kelijk hoger dan in de rest van Nederland. Maar daarmee is niet f J, ontkend, dat de kans op één of meer sombere dagen vrij groot is. Als de zon zich achter de wolken verscholen houdt, zakt de stem- i» mmg van menige vakantieganger tot ver beneden het gewenste peil. Elke zonloze dag is voor hem een bedorven dag. Misschien zou dat 1anders zijn als hij zou weten dat |i Texel meer heeft te bieden dan al- (i leen een strand. Vlak achter dat (i strand liggen de bossen van Staats- bosbeheer, een oppervlakte van <1 500 hectare, waar elke recreant van harte welkom is. Over wat daar voor U, vakantieganger, te beleven is, schrijven wij uitvoerig op deze pagina. L dan 3000 kinderen, maar het „gewone" publiek is uiteraard ook welkom. Desgewenst verzorgt Staatsbosbeheer 's avonds ook lezingen met dia's in hotels, jeugdherbergen e.d. Het moet dan wel gaan om een grotere groep mensen. Voor een afspraak moet men zijn in het hoofdkantoor te De Koog. Op verzoek worden ook bosexcursies georganiseerd, waarbij het publiek alles te horen krijgt over boomsoorten, on derhoud, de samenhang tussen plant en dier. IMIELIJK WELKOM II DE BOSSED R IS NOGAL WAT VERANDERD in de wijze waarop de Staat zijn bossen beheert. Een jaar of tien ge- •j leden werd ieder die er zijn vermaak wilde zoeken op, laten we zeggen, koele wijze bejegend. Je mocht er wel in, maar je werd met allerlei bordjes geconfronteerd. Van alles was verboden: buiten paden lopen, roken, planten uitgraven enz. Je kon eigenlijk beter thuisblijven en dat deden de mensen dan ook. Maar de afgelopen jaren is er iets veranderd. Recreatieruimte is een kostbaar voor de mensen onmisbaar goed gebleken. Met het toenemen van de aandacht, die van regerings- aan het recreatieprobleem werd gewijd, werd Staatsbosbeheer een steeds vriendelijker gastheer, zag wel in dat een bos waar nauwelijks mensen komen, weinig zin heeft. een instructief karakter, want overal staan kleine bordjes, die verwijzen naar bepaalde planten, bomen of dieren. Tussen het museum en de „Rovers hut" (een opvalende boerenschuur op een open wei temidden van het bos) is het begin van een andere wandelroute (2Va km), die naar een stukje hei, het „Mientje" voert. Het startpunt wordt aangegeven door een bord. Het pad is gemarkeerd met geelgekopte palen. Een ander startpunt voor dezelfde wandeling ligt aan de Randweg. Uitkijktoren route, die begint bij de Boodtlaan, daar waar het Mienterglop uitkomt. Voor toeristen, die in groepsverband op Texel verblijven is het nuttig te weten dat Staatsbosbeheer ook excur sies over het eiland helpt verzorgen. Een deskundige gids rijdt met de bus mee en vertelt alle mogelijke wetens waardigheden. In het programma is al tijd een duin- of boswandeling, ook met explicatie, opgenomen. Duinpark Leerzaam en ontspannend is vooral voor schoolreisjes e.d. een bezoek aan het duinpark Dat is een zeer gevarieerd stuk duin dat enkele jaren geleden in samenwerking met het Texels Museum door een fraaie „tuunwal" van de bui tenwereld is afgegrendeld In dit reser vaat is een padencircuit uitgezet waar langs, net als bij het eerder genoemde natuurpad, bordjes zijn geplaatst met allerlei verwijzingen naar planten en dieren. Wie een bezoek aan het duin park brengt, krijgt eerst in het ge bouwtje een serie dia's (met geluid) te zien. Dan gaat men groepsgewijs op pad, met een vragenformulier. Na afloop worden de antwoorden op de vragen gecorrigeerd. Aldus wordt het geïnte resseerd waarnemen sterk gestimuleerd en wordt de belangsteling voor de le vensgemeenschap van het duin gewekt. Vorig jaar ontving het duinpark meer moest een middenweg gevonden Vadertje Staat pakte de zaken :hologisch aan. De verbodsbordjes Iwenen. In plaats daarvan kwamen ipschriften waarop stond, wat men mocht. En waar het echt verboden ang moest blijven, kwam niet te n „verboden toegang", maar „Geen toegang". Het bleef niet bij het ideren van bordjes. Van alles werd t werk gesteld om het bos voor het IKI^iek te ontsluiten. Wie het vroeger met een „kussentje van mollig mos en peluwtje van varen" vindt nu op mooiste plekjes banken, pick-nick- is, speelwerktuigen en zelfs bar- i's. Iedereen mag er gebruik van Kofen; het kost niets. Die voorzienin- zijn zo aangelegd, dat het bos er ordinair pretpark door geworden rote stukken blijven ongerept. 20 Met de auto it Texelse dennenbos, 500 ha, is vol- opengesteld met uitzondering van paar piepkleine stukjes die ten be- re van de sneeuwklokjesteelt wor- verpacht. „Opengesteld" wil niet en dat men elk willekeurig punt per kan bereiken. Dat zou te ver gaan; de rust zou weinig overblijven, r de Staat was wel zo realistisch er te zorgen, dat men zijn doel per zeer dicht kan benaderen; parkeer- MPuJte is er voldoende. Verder rijden het lommerrijke plekje zou trou- m niet kunnen, want een stevige «om verspert de toegang. In geval bosbrand mag de boom alleen voor sjuiiiiiiuuiiiiimiuuiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiujiiiiiiiiiiiiuuiiiiiiuiiiijiumiuinii VOETSPOORKAART WIJST DE WEG In het kader van haar activi- i ifen om het Staatsbosbezit voor |j el publiek te ontsluiten heelt 1 laatsbosbeheer een zg. voet- fj gra*' )ooikaart uitgegeven. Het is een 1 mdkaart van het bos en de ge- traa ele westelijke duinstrook van i exei. Voor wie zich in dit veel- 1 Hfdige gebied wil oriënteren is j ïf een onmisbaar hulpmiddel. e kaart kost fl,en kan wor- ÖUI1Da en afgehaald bij de boswachte- 1 Ie De Koog hui pand weer omhoog. Zet daarom Uw nooit voor de slagboom; het hin- P van de vuurbestrijders zou ver- fckelijke gevolgen kunnen hebben. iu we het toch over bosbrand heb- j sméken we U voorzichtig te zijn IUr 'uur. In de afgelopen jaren heeft meerdere keren een bosbrand in de i weten te smoren. De kans dat het r T< Texelse bos in een vuurzee ten on- gaot wordt elke zomer groter. Doe Ru en ons n*et aan» toerist. Het zoals het er nu bijligt is ongeveer hg jaar oud; als het verbrandt zit- sve de eerste 50 jaar zonder. den we het bos eens van noord naar bekijken. Aan de smalle bosgordel i De Koog zijn geen voorzieningen Lommerrijk plekje getroffen; alleen auto's worden van de zandpaden geweerd. Bij de noordpunt van het bos heeft de Staat een fraaie duinwandeling uitgezet. Het startpunt bevindt zich op de Boodtlaan, op het punt waar het Mienterglop uitkomt. De route van de wandeling is aangegeven door palen met blauwe koppen. Kris kras door de duinen en langs de zeereep komt men via de duinpolder De Neder landen weer op het uitgangspunt Af stand* 3,8 km., dus een leuk parcours voor een korte avond- of ochtendwan deling. In deze omgeving bevindt zich ook de dit jaar te voltooien autoweg naar zee met betegeld wandelpad en parkeerterrein. Een mooi stukje bos ligt tegenover de boswachterij in De Koog. Het wandel- padennet is hier uitgebreid en er zijn een tiental zitbanken neergezet. Speelbos Er wordt momenteel nog hard ge werkt aan de inrichting van een stuk bos bij Everstekoog, tussen de hotels „Californië" en „De Waddenparel". Het wordt een bijzonder project dat massa recreatie moet gaan bieden aan de toe risten die in de bungalowparken en campings in deze omgeving hun ver blijf hebben. Er komen nieuwe ruiter paden, picknickplaatsen, speelrots, speelvijver enz. 15.000 mensen moeten zich hier kunnen vermaken zonder el kaar te storen. Dit „speelbos" wordt door een wandelpad met het strand (paal 18) verbonden. Dit jaar is in deze omgeving nog weinig te beleven, maar voor volgend jaar weet U het alvast. Gluren Bij het hotel „Californië" begint een wandelpad, dat voert naar een zg. gluurscherm. Dit gluurscherm staat bij het kleine natuurmonument Het Alloo en het biedt de mogelijkheid om van vrij korte afstand allerlei weidevogels waar te nemen. We gaan verder naar het zuiden. Het bos is hier veel breder en meer ge varieerd. Het gedeelte waarover we nu praten, wordt doormidden gesneden door het Westerslag. In het bos ten noorden van het Westerslag staat het natuurhistorisch museum, dat U na tuurlijk gaat bekijken. Tegenover het museum begint het zg. Natuurpad Het is een route (naar keus 3V* of 2 km) met Een der speelweiden bij de de andere kant houdt de aanwe- van mensen een groot gevaar in datzelfde bos. De „gemiddelde Ne- no° ander" is niet zo'n lievertje. Hij is met de peuk van sigaar, loopt toch buiten de paden, vertrapt boompjes en mooie planten en 3 m als dank voor dit aangenaam ver- lan >n een hoop rommel achter. We gaan over naar het bos ten zuiden van het Westerslag. Een schitterend uit zicht over heel Texel biedt de uitkijk toren, die staat op de zg. Fonteinsnol, dicht bij hotel „Bos en Duin" aan het. Westerslag. Ook in dit bos is een rond wandeling (2,8 km) uitgeezt, begin er> einde op de Nattevlaksweg of op het parkeerterrein van het Jan Ayeslag. Die Nattevlaksweg is verhard en voor auto's bestemd. Ook met de aan de andere kant van het bos gelegen Okus- weg is dat het geval, maar het stuk bos dat door deze wegen wordt omsloten is een rustgebied voor wandelaars. De auto kan men kwijt op tal van parkeer terreinen en parkeerstroken. Er zijn meerdere speelweiden, heerlijk beschut temidden van de bomen en voorzien van picknicktafels, banken en standaarts met zakken waarin afval gedeponeerd kan worden. Wie zijn tent op zo'n wei wil opzetten, kan zijn gang gaan als de zaak 's avonds maar weer is opgebro ken. De speelweiden dragen namen als „Paradijs", „Martelveld" en „De Voer- akkers'. In het stuk ten noorden van het Westerslag vinden we aan de Randweg „Het vierkante stuk' en het „Lange stuk". Deze terreinen zijn voorzien van banken, tafels, speeltoestellen, klimrek, „stormbaan" en evenwichtsbalk Barbecue Aan de Randweg (bij het kruispunt met het fietspad naar het strand) is een pickniokterrein waar niet alleen pick nicktafels, een zandbak e.d. zijn maar ook barbecue's. Ieder mag er gebruik van maken om vlees te roosteren. Voor de benodigdheden (vlees, houtskool, spiritus) moet men natuurlijk zelf zor gen. Menig gezin-met-tent heeft hier al een avontuurlijke dag doorgebracht. Een ideale gelegenheid voor ravot tende kinderen is de grote speelweide aan de Boodtlaan ten noorden van De Koog. Hier geldt het devies: alles mag. Er zijn niet alleen wippen, schommels, klimrekken en zandbak, maar ook een blokhutachtig gebouw dat is aangeduid als speelschuur en waar de jeugd niet alleen in, maar ook bovenop mag spelen. Ruiterpaden Liefhebbers van de ruitersport moe ten weten dat in het dennenbos ten zui den van De Koog een netwerk van ruiterpaden is aangelegd; ongeveer vijftien kilometer. Men is verplicht deze paden zoveel mogelijk te gebruiken. Wat we nog bijna vergaten: Voor een mooi vergezicht over het eiland kan men niet alleen terecht op de Fonteins- nol, maar ook op een uitkijkplateau, dat op een hoge duintop bij De Nederlanden is aangebracht. Het ligt aan de wandel- „YVe hebben rijk binnenwater op Texel", zegt de heer Cor Visman uit De Cocksdorp. Zo'n uitspraak is voor me nige toerist-sportvisser opmerkelijk nieuws. Bij een eiland als Texel denk je nu eenmaal niet aan de mogelijkheid, dat er ook nog binnenwater zou kunnen voorkomen, laat staan visrijk binnen water. Dat het op Texel heel leuk hengelen is in het zoete water kunnen overigens steeds meer sportvissers be vestigen. Wie het wil proberen, moet zijn in het noordelijke gedeelte van het eiland, in de Eicrlandse polder. En om dat men voor vissen in binnenwater een vergunning moet hebben, komt men al tijd terecht bij Cor Visman. Hij is nl. de enige pachter van het Eierlandse viswater. Dat daar nu veel meer is te vangen dan in de meeste wa teren van bijvoorbeeld Noord- en Zuid holland heeft niet alleen te maken met de geringe verontreiniging. Bijna ieder jaar zet Visman grote massa's jonge vis uit. BREED ASSORTIMENT Tal van soorten blijken zich voor spoedig te ontwikkelen: snoek, zeelt, karper, voorns, paling, brasem en zelfs snoekbaars. Oorspronkelijk zat in het Eierlandse kanaal en de Rogsloot alleen paling en voorn, maar nu bieden deze wateren een breed assortiment. Jammer, dat men in de Rogsloot niet Cor Visman plukt zelf ook de rijke vruchten van zyn inspanningen om het viswater in Ei- crland „rijk" te maken. Hier is hij in zijn bootje opweg naar zijn palingfuikcn. mag vissen, want dat is een natuurmo nument. In het Eierlandse kanaal kan men echter zijn gang gaan, nadat Vis man de nodige vergunning heeft afge geven. „We hebben veel karper boven de zestig centimeter. Die is goed te vangen. Met zeelt gaat het veel moeilijker; dat is een stille vis die op de modder ligt", weet Visman te vertellen. Een vergunning voor één dag kost fl,voor een week betaalt men ƒ4, voor een maand ƒ6,en voor een heel seizoen ƒ10, JEUGD De jeugd is helemaal goedkoop uit. Wie jonger is dan 15 jaar heeft geen hengelakte nodig en onder de 16 jaar mag je van Cor Visman gratis vissen. Dat heeft hij zo bepaald om het sport vissen bij de jeugd te stimuleren. Hij ziet zijn taak idealistisch. Een rijkma kerij is die verpachting bepaald niet en dat is te begrijpen als men weet hoeveel kosten jaarlijks worden gemaakt om het viswater rijk te houden door inbreng van jong goed. Dat trekt per seizoen honderden sportvissers, maar de mees ten blijken hun hengel te hebben ver geten. Geen nood, want Visman ver koopt hen er graag een. En hij geeft er dan ook een reeks adviezen bij, bijvoor beeld over de aantrekkelijke mogelijk heden om met de vlieg te hengelen. SNOEK Wie op snoek wil vissen moet weten dat deze vissoort in het Eierlandse ka naal uitstekend gedijt. Ze zijn een jaar geleden uitgezet en bleken na een half jaar al ongeveer 27 centimeter te zijn gegroeid. Verwacht wordt dat de snoek nu juist aan de maat (50 cm.) zal zijn. Met de snoekbaars zal dat pas over en kele jaren het geval zijn. Visman vraagt TEXELtoerist-verslag- gever vooral te wijzen op het gesloten seizoen van 15 maart tot 30 mei. Begin nende sportvissers blijken daarvan veel al niet op de hoogte te zijn en maken de reis naar De Cocksdorp voor niets. „Weet je wat jammer is?" zegt Vis man. „Dat de mensen hier niet vaker in de winter komen vissen. Een week end vissen naar Texel. Dat is toch ge weldig? Je kunt daar echt een leuk uitje van maken".

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1970 | | pagina 11