n \i moeilijke keuze Plantinga Citroen jenever 3 JE MERKT GOED DAT DE NMB WEET WAT SNELHEID BETEKENT gg il is en waarom de standaardkoe? \NDBOUW en VEETEELT 39,71 Goede opbrengst Zeer goed ruwvoer ga met uw tijd mee-ga naardenmb! Boerderij met land bracht ƒ110.070,- op Een volhouder I 1 Een Texels vervolgverhaal Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 20 oktober 1970 jriek voor - I omiw mi.. Mi. 'ïgen wj umpsui ïvensWj morgt gen'wijj ons vorige artikeltje over dit on- •rp hebben we uiteengezet, /dat e standaardkoe een koe wordt be- die op achtjarige leeftijd heeft alfd en in de 2de maand van de ieperiode is. der hebben we proberen duidelijk iken, dat aan de hand van tabel- uit een onderzoek in Friesland imengesteld een melkkoe van elke jd op elk aantal dagen na het af kan worden uitgedrukt in een itage van de standaardkoe. vaars, die op 2-jarige leeftijd afgekalfd en in de periode van 80 dagen na het afkalven is, staat ge- et 0.49 standaardkoe. Een koe, die leeftijd van 5 jaar heeft afgekalfd - 60 dagen van het afkalven is gelijk met 0.82 standaardkoe. dit artikeltje willen we aan de van een voorbeeld de betekenis et omrekenen van de veestapel in lardkoeien uiteen zetten. Een bepaald bedrijf de zaak niet te uitvoerig te ma- aan we uit van een bedrijf, waar i bepaald moment 9 koeien wor- emolken. Die veestapel ziet er als uit afgek. op 6 nov. op lft. 2,8 jaar afgek op 18 dec. op lft. 8,8 jaar op 27 dec, op lft. 7,3 jaar afgek. op 6 febr. op lft. 2,1 jaar afgek. op 18 febr. op lft. 6,2 jaar afgek. op 22 fe'br. op lft. 2,0 jaar afgek. op 24 febr. op lft. 5,1 jaar afgek. op 27 febr. op lft. 8,0 jaar afgek. op 28 febr. op lft. 2,0 jaar 3 maart is de melkcontroleur op J edrijf en vindt een proef melking INE gaat immers de veestapel omrekenen op grond van leeftijd en het aantal da gen na het afkalven. We krijgen tegelijk ook een vergelij kingsbasis voor de produktie op ver schillende tijdstippen van eenzelfde be drijf. Stel, dat de produktie van de stan daardkoe op bedrijf A bij een proefmel- king 28 kg blijkt te zijn. Op bedrijf B komen we bij de proefmelking op 32 kg. per standaardkoe. Als de verzorging en voeding op beide bedrijven voor 100% gelijk is zouden we op grond van deze proefmelking kunnen zeggen, dat bedrijf B een produktievere veestapel heeft dan bedrijf A. Immers de produk tie van de standaardkoe ligt op bedrijf B 4 kg hoger. Als de omstandigheden op een be paald bedrijf altijd voor 100°/o in orde zouden zijn, d.w.z. dat verzorging en voeding altijd optimaal waren, dan zou bij iedere proefmelking de "produktie van de standaardkoe op dat bedrijf al tijd op een gelijk niveau moeten liggen. We hebben immers de invloed van leef tijd en aantal dagen van het afkalveren door de omrekening op standaardkoeien weggewerkt. Als toch blijkt, dat op één bedrijf de produktie van de standaardkoe bij ver schillende proefmelkingen flink uit el kaar loopt, dan moeten we concluderen, dat de omstandigheden voor de produk tie niet altijd 100°/o in orde zijn. Als bij een proefmelking de produk tie van de standaardkoe op een bedrijf 35 kg blijkt te zijn, dan zouden we kun nen zeggen, dat de dieren het erfelijk 'De collecte ten bate van o.a. het Prin ses Beatrixfonds heeft op Texe( ƒ1609,90 opgebracht. Dat is aanmerke lijk meer dan in 1967 toen voor het zelfde doel ƒ1147,werd ingezameld. Gespecificeerd luidde de opbrengst: Den Burg ƒ739,79; De Cocksdorp 55,33; M.- Eierland ƒ38,40; Z.-Eierland 31,23; De Koog ƒ136,30; Den Hoorn ƒ73,88, Oos terend 222,63; Oudeschild ƒ113,91; De Waal ƒ21,96; P.H. Polder 74,82; De Westen /'45,11 en omgeving museum 56,54 in zich hebben om die produktie te ge ven. Of met andere woorden, dat de produktie van de dieren op dit bedrijf bij e'en afkalvertijd van 8 jaar in de 2de maand van de lactatieperiode gemid deld 35 kg zou kunnen zijn. Blijkt bij een proefmelking in zomer of winter op ditzelfde bedrijf, dat de produktie van de standaardkoe maar 27 kg is, dan is er alle reden voor om na te gaan of de wei, waarin de dieren lopen wel goed genoeg is, of de kwali teit van het ruwvoer duidelijk te wen sen overlaat, of mogelijk de krachtvoer- gift te laag is. Zoals gezegd is er door het omreke nen van de veestapel in standaard koeien dus een mogelijkheid om bedrij ven onderling te vergelijken en tevens eenzelfde bedrijf op verschillende tijd stippen te vergelijken. Moeilijke kost We zijn er van overtuigd, dat het wel enige inspanning zal kosten om het wat en het hoe van het begrip standaard koe door te krijgen. We zullen het op prijs stellen eventuele vragen en op merkingen over dit onderwerp door te krijgen. En zoals we al eerder hebben vermeld zijn we graag bereid voor be langstellenden dit onderwerp eventueel in een praatgroep aan de orde te stel len. Uit de analyserapporten van hooi en kuilgras, die we tot nu toe hebben ont vangen blijkt, dat de kwaliteit van het ruwvoer dit jaar over het olgemeen zee'r goed is. Uit andere gedeelten van het land horen we dezelfde geluiden. Als we spreken over een goede kwa liteit denken we vooral aan de voeder- geldt zowel voor het eiwitgehalte als waarde van het hooi en kuilgras. Dat de zetmeelwaarde, waarbij vooral de hoge zetmeelwaarde van diverse par tijen opvalt. Wat verder opvalt is de zeer hoge voedingswaarde van diverse voordroog- kuilen. Vooral in gevallen, waarin het gras in een vroeg stadium is gemaaid vinden we in dit kuilgras een zeer nau we verhouding tussen eiwit en zetmeel waarde. Gevallen, waarin die verhou ding 1 3V2 en 1 4 is, zijn niet zeld zaam. Op de bedrijven, waar naar verhou ding veel van dit kuilgras en betrekke lijk weinig hooi aanwezig is kost het een rantsoen samen te stellen, waarin moeite' om met het aanwezige ruwvoer de gewenste verhouding tussen eiwit en zetmeelwaarde van 1 5 wordt bereikt. Op deze bedrijven zou men gebaat zijn met een partijtje goed voerstro of gras zaadstro. Als het de kant uit blijft gaan van meer kuilgras en minder hooi is er re den voor de vraag of voor het maken van kuilgras van iets meer uitgegroeid gras moet worden uitgegaan. Het lijkt ons niet onmogelijk, dat bij gebruik van veel „jong" kuilgras de voorziening met ruwvezel of ruwe celstof in het ge drang komt. Het komt ons voor, dat dit een punt is, dat in de komende" jaren zeker aandacht verdient. geven hieronder de kilogrammen bij deze proefmelking, het aantal waarop de dieren op die datum iduktie' zijn en het percentage van mdaardkoe, dat de dieren op dat nt op grond van hun leeftijd en antal dagen na het afkalven ver- ivoordigen. kg melk dagen in percentage produktie standaard koe 17.8 117 53.5°/.- 23.4 75 89.9% 23.8 66 89.5% 22.6 25 56.7% 25.2 13 94.8% 18.4 9 56.4% 27.4 7 91.4% 19 6 4 97.9% 8,2 3 66.4% in we de totale hoeveelheid melk enen, dan is dat op die dag 186.4 ls we de percentages van de stan- koe bij elkaar optellen, dan blijkt e bovenbedoelde veestapel op die 5te dag 6.86 standaardkoe yerte- aordigt Of met andere woorden: •gen koeien van dit bedrijf geven ze proefneming eenzelfde hoeveel- melk als 6.86 koe van deze zelfde ipel zouden geven als ze op acht- leeftijd hadden afgekalfd en in ie maand van de lactatieperiode totale hoeveelheid melk was bij proefmelking 186.4 kg. Gaan we hoeveelheid delen door 6.86, dan daar ruim 27 kg uit. We zeggen at de produktie van de standaard- p dit bedrijf ruim 27 kg is. Een vergelijkingsbasis ils we in het eerste artikeltje al ;n verteld heeft het invoeren van mdaardkoe als doel om een verge- van de produktie op verschillen- dnjven mogelijk te maken. Men Als je zelf snel werkt en slagvaardig beslissingen moet nemen, verlang je dat ook van je bank. Daarom voert de NMB betalingsopdrachten, die 's morgens zijn binnengekomen, nog diezelfde dag uit. En reeds de volgende dag bent u in het bezit van uw dagafschrift. Maar de NMB kan nog veel meer. Want van oudsher weet de NMB wat er in het bedrijfsleven omgaat. Daarom kan zij u goed en snel helpen bij het oplossen van uw financie ringsproblemen, bij uw zaken met het buitenland, met assurantie-adviezen. Als moderne, dyna mische bank voert zij een volledig diensten pakket. Hoe kan een bedrijf van dit alles profiteren? Door gewoon een reke ning te openen bij de NMB. U bent helemaal klaar met zo'n NMB-reke- ning, want praktisch alle bedrijven - en steeds meer particulieren - be- III schikken vandaag de dag over een y-lw rekening. Zodat betalingen over en weer zeer snel kunnen worden uit gevoerd. nederlandsche middenstandsbank de bank waar óók u zich thuis voeltl De heer H A. Witte, bollenkweker te De Koog, is donderdagmiddag bij een publieke verkoping in hotel „De Linde- boom-Texel" voor ƒ63.000,eigenaar geworden van de boerderij B 109a, aan de Hoornderweg nabij Den Burg. Dit woonhuis met aangebouwde bedrijfs ruimte, schuur, erf en tuin (totaal 35 are) werd geveild op verzoek van de erven N. P. Hin. Twee tot de boer derij behorende kavels land van elk ca. 5 hectare gingen naar andere eige naar. Eén stuk werd eigendom van de heer D. Boerhorst, die met ƒ26.000,de hoogste bieder was; het andere aan grenzende stuk ging naar de heer S. Ran te Den Burg, die bij ƒ21.070— af mijnde nadat tot ƒ21.000,was opge boden. Het lukte niet de twee stukken land in combinatie te verkopen. Ook voor de combinatie de twee stukken land met het gebouw bestond geen be langstelling. De prijzen, die donderdag voor het genoemde onroerend goed werden gemaakt, zijn niet bijzonder hoog te noemen, ƒ5000,voor een hec tare agrarisch land is tegenwoordig normaal. Ook de ƒ63.000,voor de boerderij op het stuk grond van 60 x60 meter is beslist niet teveel betaald. Omstreeks 20 september wezen we op de laatste gelegenheid om in dit sei zoen stikstof op het grasland te strooien Door plaatsgebrek bleef dit artikeltje even staan en begin oktober trokken we het terug. De laatste gelegenheid was intussen verstreken, dachten we. Blijkbaar is iedereen het daar niet mee eens geweest. We hebben nl. ook na het terugtrekken van bedoeld arti keltje nog veehouders bezig gezien met hed strooien van stikstof. Het maximum aan optimisme vonden we bij de vee houder, die op 9 oktober nog bezig was om 2000 kg kalkammon op het grasland te strooien. Met de genoemde hoeveel heid werd aan nog zo'n 40% van het grasland op zijn bedrijf een gift van 200 kg kalkammon per bunder gegeven. Naar ik vermoed zal niemand er ons van verdenken, dat we in het algemeen het strooien van stikstof op grasland afremmen. Het tegendeel is eerder het geval. Toch hebben we een vraagteken gezet achter de optimistische verwach ting van deze veehouder. Temeer nog, omdat de grond op het betreffende be drijf beslist niet behoort tot de hogere en drogere gronden van ons eiland. minimi besloot de tent op te breken en Rotterdam te gaan. Maar toen hij 'ffer al gepakt had en wilde be- n aan het afbreken van de tent, iderde hij van gedachten. In de plaats had hij wel wat veel ge ien om aan de lange rit te begin- Als hij eens narigheid met de po- onderweg zou krijgen zou dat al- onaangename consequenties kun- lebben. Ten tweede was hij een duizelig, vermoedelijk niet van ank, aan het overvloedige gebruik an was hij wel gewend, maar door achtelijke vechtpartij. Bovendien r voor het weekend nog tijd zat 'et Hendrik te praten. was beter als hij de volgende dag loop van de morgen zou vertrek en dan helemaal fit en nuchter, dan moest hij nog een hele dag amuseren. raks naar Den Burg; daar had hij Midget-golfbaan gezien. Wellicht r iemand te vinden zijn met wie jn krachten kon meten. Dan er- een paar broodjes eten en enige jes kopen voor morgen vroeg. Ook fiksen limonade, want als hij zijn biet vochtig kon houden met geest- 'ocht, dan moest die rijkelijk be leid worden niet onschuldiger a de middag naar het Texels Mu- en daatna een copieus maal in |oed hotel, misschien een van die die op de duinen in De Koog ge- zijn, met uitzicht op de zee". Peinzend over het programma dat le dag wilde afwerken had Klaas zijn koffer weer uitgepakt. Hij keek op zijn horloge. Het was nog vroeg. Hij ging op de slaapzak zitten en schonk een glas whisky in. Daarna gooide hij de drank naar buiten. „Sterk zijn, je hebt voor vandaag al genoeg gedron ken enwellicht voor morgen ook". Goed geluimd drentelde hij een half uur later naar zijn auto, om naar Den Burg te gaan. Onderweg pikte hij een paar lifters op. Het waren Engelsen, en uit hun gebarentaal begreep hij dat zij inkopen wilden doen. Hij nam ze mee naar het Texelse hoofddorp en accep teerde hun dankbetuiging, die de vorm had van een pakje Engelse sigaretten. HOOFDSTUK VI Toen Hendrik om even voor tien uur bij de Texelse boot aangekomen was, was de drukte nog niet groot. Hij kwam achteraan de tweede rij auto's op het parkeerterrein te staan. Aan de andere kant van het terrein stonden vijf auto's met voorrangskaarten en twee vracht auto's. Hendrik telde de wagens. Alles kan in eenmaal mee, concludeerde hij, met de boot van tien uur, die inmiddels was aangekomen en een verkeersstraat de Pontweg opspuwde. De salon was hem te druk, daarom ging Hendrik terug naar het autodek en ging in de Eend zitten. Hij keek naar zijn hand, die hij op het stuur gelegd had en bemerkte dat die trilde. „Er kleeft bloed aan jouw handen, jij bent een moordenaar". Steeds maar weer fluisterde de stem van zijn geweten die woorden. „Het was een moord uit zelf verdediging. In een strijd op leven en dood heb ik gewonnen". Met die ge- dachtengang trachtte" hij de stem van zijn geweten te smoren. „In cowboy films gold een moord uit zelfverdedi ging toch ook niet als een moord, en werd daar niet eens gestraft. Die films waren in het algemeen weliswaar geen realiteit, maar ze zouden toch ook niet zoveel van de realiteit afwijken dat een onjuiste toepassing van de wetten ge suggereerd zou worden". Hendriks gedachten gingen terug naar het strand bij de vuurtoren. „Klaas' lijk lag daar in een duinpan. Vandaag of morgen zou het gevonden worden. Of misschien was het door de storm onder een zandlaag begraven. Dan zou het toch ook wel gevonden worden, wellicht wat later. En dan. dan -zou het gehele Nederlandse politie apparaat in werking komen om te trachten de moord op Texel op te los sen. Miscschien.nee de ontknoping zou wel vrij spoedig komen, want René zou direkt beseffen wat er gebeurd was. En wat zou die doen? Naar de politie lopen? Alleen maar als er een flinke beloning te beuren viel. Anders zou hij misschien de moord gebruiken als werktuig om zijn greep op Hendrik te versterken. Hoe dan ook, alle plannen die hij gemaakt had voor de toekomst, alle pogingen die hij gedaan had om zich voorgoed los te scheuren van de onderwereld, waren in één klap nutte loos geworden. Maar had hij anders ge kund? Het was als bij een soldaat in een veldslag: moorden of vermoord worden. Waarheen? Hendrik wist niet waar hij naar toe moest gaan. Van Den Hel der reed hij via Alkmaar naar Haarlem en vandaar volgde hij de weg door de Haarlemmermeerpolder. Hij sloeg ech ter niet af naar de snelweg richting Rotterdam, maar bleef de Provinciale weg vervolgen. Die weg leidde naar Hilversum, doch toen het mogelijk was af te slaan naar Utrecht deed hij dat. „Wat moest hij daar eigenlijk zoeken?" vroeg hij zich af, haalde de schouders op en besloot toch naar Utrecht te gaan. Hij ging de binnenstand in en vond ach ter een kazerne een parkeerplaats die niet blauw omlijnd was en waar buiten de strook met parkeermeters nog een plaatsje was waar hij vrij kon parke ren. In zijn zakboekje noteerde hij „Springweg" de naam van de straat waar het parkeerterrein was, zodat hij zijn auto altijd zou kunnen terugvinden. Daar boven stond de notitie in geheim schrift, die hij op Texel had gemaakt: Annie van Hemert, Daelwijcklaan 123, Utrecht" ontcijferde hij halfluid. Zou hij daar eens heen gaan? Op di verse punten in de stad stonden platte- K. Plantinga 8c Zoon. Bolsward. Anno 1870. gronden, bij een van die plattegronden zou hij kunnen uitvissen waar die laan was. Wat had Annie ook alweer gezegd tijdens het autoritje naar De Cocksdorp: „een rustige buurt aan de noordkant van de stad". Och wat had het voor zin. Annie van Hemert zou hij wellicht nooit in zijn leven meer zien. Voor hem bood het leven niets anders meer dan con tacten met de jongens van de onderwe reld, afgewisseld met het monotone gevangenisbestaan. Hij slenterde de stad in en vond in de Nobelstraat een hotelletje, dat hem geschikt voorkwam. Daar besprak hij een kamer voor één nacht. „Morgen moet ik terug naar Rotterdam", besloot hij, „want anders kom ik het laatst van de maand op zwart zaad te zitten". In een broodjeswinkel at hij wat, en ging om de tijd te doden 's middags naar een cineac. Na de maaltijd in het hotel bracht hij de avond verder door in een bioscoop, waar via het witte doek een brokje vergane romantiek werd ge presenteerd aan de vrij slecht bezette zaal. Hendrik zag nauwelijks wat van de rolprent, die zich afspeelde op het landgoed van een Oostenrijkse graaf. Zijn gedachten waren nog steeds in een woordenstriid gewikkeld met zijn op standig geweten. Een paar borrels zou den kunnen sussen maar hij wilde sterk blijven, nu nog, nu het nog moge lijk was! Direkt na het ontbijt de volgende morgen ging hij naar ziin auto, die hij na drie maal vragen en een half uur lopen vond. Hij liet bij de eerste de bqste benzinepomp de tank vullen en ging op weg naar Rotterdam. Een zuoht van verlichting ontsnapte zijn keel toen hij na een uurtje de hoge gebouwen van de Maasstad zag oprij zen. „Opluchting, waarom? Hier zou de ontknoping plaatsvinden. Hier zouden de moeilijkheden zich opstapelen tot een schier onoverkomelijke hoogte. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1970 | | pagina 5