Hoger inkomen door
produktiever vee
e moeilijke keuze
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
FILMNIELWS
.ANDBOUW en VEETEELT
Ruime krachtvoergift
aan frisse koeien
De „volhouder" wint
Burgerlijke stand
nesse
ill
„Het Gouden Boltje" houdt
sluitingswandeltochl
Een Texels vervolgverhaal
ubriek voor I on.i.-r
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 30 oktober 1970
]t zijn nog altijd veehouders, die
mening zijn, dat het streven naar
hoge produktie van het melkvee
t de methode is om het bedrijfsre-
taat te verbeteren. Deze veehouders
nog altijd van oordeel, dat de ex-
hoeveelheid melk per koe, die op
taalde bedrijven wordt verkregen
»r een zeer groot deel of geheel weg-
it aan extra voerkosten,
leze mening werd in ieder geval niet
HU eeld door de Texelse veehouder met
we één dezer dagen een gesprek
[den. In dit gesprek ging het over de
rijfsresultaten. Die waren op dit be-
f voor dit moment zeker nog goed
noemen. En we kunnen wel zeggen,
eenzelfde inkomen ook de eerstvol-
ide jaren nog goed te noemen is. Dit
tste dan in verhouding tot de inko-
is in andere bedrijfstakken.
'och had de veehouder in kwestie
t in de gaten, dat er bi] het aanhou-
van dezelfde inkomensstijging als
laatste tien jaar het geval is ge-
ist er een moment zou komen, waar-
het inkomen, dat hij nu uit zijn be-
wist te halen niet meer voldoende
zijn.
Hoe stijging
van het inkomen
oen we elkaar de vraag stelden wat
in de bedrijfsvoering zou kunnen
den veranderd, waardoor het be-
fsresultaat beter zou worden dacht
redakteur van deze rubriek in de
;te plaats aan vergroting van het
tal dieren. En dat niet omdat het
tal melkkoeien op dit bedrijf voor
moment al aan de lage kant was.
aantal melkkoeien, dat op dit een-
LU! ïsbedrijf werd gehouden ligt ver bo-
het Texels gemiddelde per man.
ir ik zag op het eerste gezicht geen
ere voor de hand liggende moge-
ïeid.
e bedoelde veehouder dacht in een
ere richting. Hij meende, dat het
rijfsresultaat vooral nog wat zou
nen worden verbeterd door te stre-
naar eeen hogere iproduktie per koe.
nu niet, dat deze conclusie voor
land lag. Want wat op dit bedrijf
X voor het aantal koeien per man
it ook voor de produktie per koe.
deze lag nl. flink boven het ge-
delde van de Texelse bedrijven. De
ileverde melk per aanwezige koe
nog duidelijk boven 5.000 kg per
Toch meende deze veehouder een
ietering van zijn inkomen vooral te
iten zoeken in de richting van een
re produktie per koe.
Meer selecteren
iemand zal er ons van verdenken,
we, als het over de produktie van
melkvee gaat, in de eerste plaats
ntsluitend denken aan de fokkerij,
's in deze rubriek al vele malen be-
d, dat de verzorging en voeding
zeer grote inviloed hebben op de
luktieviteit van de melkveestapel,
et zou echter onjuist zijn als de fok-
helemaal verwaarloosd werd. De
louder met wie we dit gesprek had-
hecht grote waarde aan verzorging
voeding. Dit bewijst zijn streven
goed ruwvoer duidelijk.
Maar hij had daarnaast duidelijk oog
voor de waarde van de fokkerij. Als ge
volg van het feit, dat hij zijn veestapel
de laatste jaren had moeten uitbreiden
was er wel eens een koe op het bedrijf
gebleven, die er bij ruime selectiemo
gelijkheden beslist uit was gegaan.
Nu het eenmaal zo ver was, dat hel;
aantal vrijwel compleet was en hij een
flinke koppel jongvee achter de hand
had, meende hij dat de mogelijkheid er
in zat om de gemiddelde produktie op
zijn bedrijf te verbeteren. Hij was er
van overtuigd, dat dit een zeer renda
bele zaak was, omdat het beslist niet
zo is, dat een hogere produktie geheel
of voor een groot deel „verloren" gaat
door extra voerkosten.
Groter koppels
minder melk
We stellen ons voor, dat er heel wat
veehouders zijn, die van mening zijn,
dat het ook bij voldoende selectiemoge
lijkheden vrijwel onmogelijk is om bij
een grote(re) veestapel eenzelfde ge
middelde produktie te halen dan bij een
kleine(re) koppel melkvee. U zult be
grepen hebben, de hiervoor bedoelde
veehouder deze mening niet was toege
daan. Hij staat hierin niet alleen.
In een blad voor veehouders vonden
we gegevens omtrent een aantal bedrij
ven in Noordholland, die ook niet wij
zen in de richting van „meer koeien,
minder melk".
Uit een groot aantal bedrijfsecono
mische boekhoudingen in Noordholland
bleek, dat het gemiddeld aantal melk
koeien op bedrijven met een gemiddel
de produktie van ruim 4500 kg melk
per koe op 24 stuks lag. Op een flink
aantal bedrijven met een gemiddelde
produktie van ruim 5500 kg melk per
koe was het aantal eveneens 24.
Uit deze boekhoudingen bleek verder
heel duidelijk, dat het overschot per
koe op de produktieve bedrijven be
langrijk hoger lag dan op de bedrijven
met een produktie van ruim 4500 kg
per koe. Toch zullen diverse veehouders
al genegen zijn om genoegen te nemen
met een gemiddelde produktie, die op
het laatstgenoemde niveau ligt.
U zult begrijpen, dat de veehouder,
waarover wij het in dit artikeltje had
den het hiermee beslist niet eens is. En
wij zijn bereid om aan de kant van deze
veehouder te gaan staan.
Bij het berekenen van rantsoenen
voor pas afgekalfde koeien kan men de
krachtvoergift afstemmen op de norm,
die daarvoor in de tabellen van het
Centraal Veevoederbureau is genoemd.
Afhankelijk van de voederwaarde van
het ruwvoer komt men bij koeien met
een melkgift van 25 kg per dag op een
krachtvoergift van 5-7 kg. Bij koeien
met een gift van 30 kg per dag is dit,
eveneens weer afhankelijk van de kwa
liteit van het ruwvoer 7-9 kg.
Uit proeven is gebleken, dat verho
ging van de krachtvoergift boven de
norm nog wel tot een verhoging van de
melkgift leidt, maar dat in dit geval de
kosten van het meerdere krachtvoer
gelijk zijn aan de meeropbrengst van de
melk. Tenminste op korte termijn! Een
extra hoeveelheid krachtvoer van zo'n
160 kg in de eerste paar maanden le
verde in diezelfde periode een onge
veer gelijke hoeveelheid melk extra.
Er bleek echter nog meer.
Ging men na een paar maanden
weer krachtvoer geven volgens de norm
dan bleken toch de dieren, die extra
krachtvoer hadden gehad in het ver
volg van de lactatieperiode meer melk
te geven dan de dieren, die de eerste
paar maanden volgens de norm waren
gevoerd.
Over de hele lactatieperiode gere
kend was de melkgift 400 - 500 kg ho
ger dan van dieren, die steeds volgens
de norm waren gevoerd. Uiteindelijk
betekende de toeslag op de krachtvoer
gift in de eerste paar maanden dus een
duidelijk voordeel.
Op grond van deze proeven lijkt het
dus van belang er voor te zorgen, dat
de pas afgekalfde koeien een ruime gift
krachtvoer krijgen.
Van een paar kanten kreeg ik com
mentaar op het artikeltje, waarin ik
een wat kritische opmerking maakte
op de man, die op 9 oktober nog een
flink gedeelte' van het grasland ging
bemesten met 200 kg kalkammon per
bunder. We meenden nl dat deze stik
stof niet helemaal tot zijn recht zou ko
men.
Het commentaar op dit artikeltje
kwam van een paar veehouders, die net
als de man in kwestie een even late of
nog latere stikstofbemesting op het
grasland hadden gegeven. Eén van deze
veehouders had op een bepaald perceel
een gedeelte wel en een ander deel niet
met stikstof bemest. De bedoelde stik
stofbemesting was omstreeks 13 okto
ber gegeven.
Op z'n uitnodiging om maar eens
naar het resultaat te komen kijken heb
ben we voldaan. En we moeten eerlijk
toegeven, dat deze late stikstof in ieder
geval dit jaar veel meer doet dan wij
hadden vermoed.
We hebben werkelijk versteld ge
staan van de voorsprong, die het met
stikstof bemeste deel in 14 dagen tijd
had gekregen. Het was echt niet alleen
een kwestie van een groenere kleur,
maar er was in deze 14 dagen nog gras
gekomen.
Hoewel de omstandingheden dit jaar
waarschijnlijk wel gunstig zijn geweest
voor een late stikstofgift mogen we
mede op grond van deze waarneming
wel aannemen, dat ons advies om in het
laatst van september of de eerste da
gen van oktober nog stikstof op het
grasland te geven in ieder geval elk
jaar verantwoord is.
Geboren- Maartje, dv. Jan Kooij en
Catharina S. Goeman; Simon, zv. Hen
drik Troost en Trijntje Lap; Annemieke
Johanna, dv. Jan D. Eveleens en Trijn
tje J. Eelman; Marcus Hendricus, zv.
Mattheus J. van Beek en Louise A. J.
Timmer; Dirk Pieter, zv. Pieter Slot en
Martha W. Vonk.
Ondertrouwd Pieter Kooiman en
Cornelia M. Leijen; Hendrik Smit en
Hilda Vonk; Cornells M. de Ridder en
Treesje Betsema.
Overleden; Simon Smit, oud 84 jaar,
wonende te Oudeschild.
iet
lag
rg.
86. „Waar bestaat die modernisering
dan wel uit?" wilde smidje Verholen
graag weten.
„Daar komt juist zo'n nieuwe tram
aan", lachte de opzichter trots. „Wat
zegt U daar nu wel van? Geen gesukkel
meer met kortsluitingen en doorgesla
gen zekeringen. Dat gaat fijn, hè? Snel,
comfortabel en veilig!"
„De p. .pa.paardetram.zucht
te de smid ontredderd en viel op slag in
zwijm. En misschien had-ie nog wel in
zwijm gelegen, als er niet een mens
lievende dienstbode was toegerend met
een emmer water en een frisse spons.
Ze bette het gelaat van de arme smid en
lispelde: „En meneertje.voelt U
zich alweer wat beter? En is die mooie
auto daar van U dan? Mag ik er dan
eens in rijden dan? Of niet dan?"
„Als U in een auto wilt rijden, dan
moet U maar een taxi nemen", zuchtte
smidje Verholen. „Of misschien bevalt
die hypermoderne paardetram U beter.
Als het tenmiste een paardétram was,
die daar zojuist langs me 'heenreed".
„Ja zeker, dat was een paardetram",
verzekerde de brave dienstbode. „Een
fijn modern dingetje, hè? Ja ja, ze we
ten hier in de stad van aanpakken!"
„Rustig laten aanpakken", mompelde
de smid. „En verder wel bedankt voor
de goede zorgen, juffrouw".
En voordat het brave juffertje van
haar verbazing was bekomen, was de
smid alweer in zijn wagen geklommen.
„Boem, pats, knetterdeboem, rattattat!"
daar ging hij alweer, een afschuwelijk
lawaai producerend. Doch een klein
eindje verder zette hij de auto alweer
stil en begon diepzinnig na te denken.
„Het lijkt wel of iedereen hier is aange
tast door die vreemde Kluddeziekte",
mompelde hij. „Zelfs die politieagent
wist geen onderscheid meer te maken
tussen nieuw en oud, lelijk en mooi. Het
heeft dus geen zin om voor hulp naar
de politie te gaan. Maar misschien we
ten de journalisten wel wat. Die slimme
jongens van de krant hebben hun zin
nen misschien nog bij elkaar. Misschien
'kunnen zij me dan wel helpen.
(Wordt, vervolgd)
Zondagmiddag 8 november besluit de
wandelsportvereniging „Het Gouden
Boltje" het wandelseizoen met een
„sluitingswandeltocht". Er kan gelopen
worden over afstanden van 10 en 20
km. De start is tussen 1 en 2 uur bij
Vennemans Bungalowpark aan het Ger-
ritslanderdijkje. Het parcours leidt gro
tendeels door De Dennen, zodat het ook
bij minder goed weer een leuke tocht
worden kan.
Voor deelnemers tot en met 15 jaar
bedraagt het inschrijfgeld ƒ1,35; voor
16 jaar en ouder ƒ1,90. (Leden genie
ten een korting van resp. ƒ0,25 en;
ƒ0,50). Mogelijkheid tot vooruit in
schrijven is er tot en met zaterdag 31
oktober bij de heer H. L. Ploeger, Bea-
trixlaan 66 te Den Burg en de heer C.
A. de Grave, Westermient B157 b en
zaterdagmiddag 31 oktober van 2.00 tot
4 00 uur in hotel „De" Zwaan" in Den
Burg.
Zondagmiddag biedt het City theater
'n spannend programma voor de jeugd.
Gedraaid wordt dan „Makker, de zoon
van Rin-Tin-Tin". Ted Donaldson be
leeft met zijn trouwe vriend de wolfs
hond Pal (Makker) avonturen waarbij
de jeugdige toeschouwers ongetwijfeld
de adem zullen inhouden van spanning.
Ook de voorfilms zijn op de jeugd af
gestemd; wat niet wil zeggen dat oude
ren er geen genoegen aan zullen bele
ven. (Alle leeftijden).
Zaterdag-, zondog- en maandagavond
(8 uur) draait de Zweedse film „Als de
naakte wind der zee", een verhaal over
een musicus en de vrije Zweedse liefde.
De jonge Leander, die in Zwitserland
een opleiding tot violist volgt, wordt
door zijn leraar voor een zomervakantie
naar zijn moeder en zusje in Zweden
gestuurd, omdat deze merkt dat de
jongen zich niet erg gelukkig voelt. Als
Leander en zijn zusje Mejt elkaar voor
het eerst na twee jaar terugzien, blij
ken ze nog even dol op elkaar als vroe
ger. Mejt zegt hem hoeveel ze van hem
houdt en hoezeer ze betreurt dat broer
en zus niet met elkaar kunnen trouwen.
Zij stelt hem voor aan drie vriendinnen,
Lola, Gerdo en Susanne, die zeer onder
de indruk zijn van de talentvolle, knap
pe Leander en zich een voor een door
jhem laten veroveren. Leander voelt
zich een jonge god, maar als hij merkt
dat de meisjes geloot hebben om wie
het eerst met hem naar bed mocht, gaat
hij iedere ontmoeting in een ander dag
licht zien. Torina, de vriendin van zijn
moeder helpt he'm over deze morele
kater heen. Zijn moeder verklaart hem,
dat Mejt een geadopteerd kind is. Als
de zomer voorbij is en de" meisjes ko
men afscheid nemen, is Leander een
ander mens geworden. Hij heeft nu sex
en ware liefde leren onderscheiden. Ook
Mejt heeft geleerd dat zij Leander nooit
zal kunnen bezitten en hem aan een an
dere vrouw zal moeten afstaan. (Toe
gang boven 18 jaar).
ZON, MAAN EN HOOG WATER
Dc zon komt 1 november op om 7.34 urn
en gaat onder om 17.13 uur; 4 november op
om 7.39 uur en onder om 17.07 uur.
Maan: 30 okt. N.M.; 6 nov. E.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild
30 okt. 8.29 en 20.57; 31 okt. 9.04 en 21 26;
1 nov. 9.38 en 21 56; 2 nov. 10.11 en 22.39;
3 nov. 10,44 en 23.05; 4 nov. 11.18 en 23.44;
5 nov, 11.52 en 6 nov 0.26 en 12.32-
7 nov 1.13 en 13.26.
Aan het strand is het ongeveer een uur eer
der hoog water.
HOOFDSTUK IX
Een tiental flesjes pils en evenzo-
glazen stonden op de tafel van een
bovenkamers van een der grote
:erdamse hotels. René zat in een ge
melijke stoel voor het raam, wach-
op de komst van Klaas, die Hen-
zou meebrengen. Onder hem was
altijd boeiende schouwspel van de
'ijvigheid op de rivier, maar hij
er niet naar; hij verdiepte zich in
inhoud van een voor mannen be
id tijdschrift.
todat hij het ontvangen van helpers
ijn eigen huis gevaarlijk vond, voor-
lak voor en kort na een zaakje, en
at hij het bovendien niet wenselijk
d dat Hendrik zijn adres zou te we-
komen tenzij deze de moeite nam
de burgerlijke stand te informeren
at zou hij vermoedelijk niet doen
hij onder valse naam voor een paar
een hotelkamer gehuurd. Hier
hij zijn plannen bekend maken,
ructies geven, en later de buit ver-
h- Het leek hem dat het onopval-
er was gebruik te maken van een
t hotel dan van een kleine kroeg,
ou minder op gelet worden, minder
st en minder gepraat. En hoe min
or gepraat werd hoe liever het hem
to klokslag drie uur kwamen Klaas
Hendrik. Geen groet. René wees
de stoelen. „Je hoeft niet bang te
voor een droge keel, daarvoor heb
ik gezorgd. Bedien jezelf maar. O, daar
aan heb ik niet gedacht, moet ik voor
jou limonade laten komen Hendrik, of
ben je weer een kerel geworden?"
Deze haalde de schouders op, „kan
me niet schelen".
René stond op en ging aan tafel zit
ten. „Wat er gebeuren gaat jongens,
moet vanavond voor elkaar komen, 't
Is een simpel akkevietje met weinig ri
sico en ik verwacht dat er zo ongeveer
een halve ton te verdienen is. In Drie
bergen woont een oude vrouw, die
steenrijk is. Ze heeft grond en boerde
rijen en weet-ik-veel wat nog meer. Op
1 juli moeten de huurders pacht beta
len. Tegen 15 juli komen de rentmees
ters de geïnde bedragen in baar geld
bij haar brengen, dat is een oude ge
woonte en daarvan wil ze niet afwij
ken. Ze houdt het geld enige dagen in
huis. Ik heb gehoord dat ze geen brand
kast heeft, maar het ergens in een laad-
je stopt. Daarna wordt het naar de
bank gebracht. Ik heb een tip gekregen
dat het geld nu in huis is. Wij moeten
ervoor zorgen, dat het nooit op de bank
komt. Dat is alles. De enige moeilijk
heid is, dat er een man in huis is, een
butler van zo'n 50 of 60 jaar. Dat is de
reden dot we jou nodig hebben, Hen
drik".
„Alles duidelijk? Goed, die vrouw
woont in een villa op de Arnhemse Bo-
venweg, dat is een door het bos lopende
weg waar het in de vakantietijd vrij
druk is. Er is een groot recreatiekamp
in de buurt. Het huis staat achteraf,
de afstand tot de huizen ernaast is
groot en er staat veel geboomte tussen.
Bovendien ben ik er vrijwel zeker van
dat de naaste buren zaterdag met va
kantie zijn gegaan. Daarom heb ik tot
vandaag gewacht. De zaak moet van
avond voor donker opgeknapt zijn, dan
zijn er veel auto's en wandelaars op de
weg. Een paar meer of minder vallen
dan niet op. Bovendien is het dan min
der waarschijnlijk dat de ene wande
laar kan onthouden hoe de ander, die
hij passeerde eruit ziet".
„Ik zeg dat allemaal opdat je weet
hoe je je moet gedragen".
„Jullie nemen de trein van ongeveer
kwart voor vijf naar Utrecht. Niet te
zamen natuurlijk, en jullie gaan in ver
schillende wagons zitten. Allebei moe
ten jullie een regenjas aan hebben, en
een stuk of wat nylonkousen in je zak
steken.In Utrecht steken jullie het Sta
tionsplein over naar een straat waar de
bussen van de N.B.M. staan. Jullie ne
men bus 50, die in de richting Arnhem
gaat. Steeds doen alsof jullie elkander
niet kennen. Hendrik jij stapt uit halte
Buntlaan. Die laan, aan de linkerzijde
van de Hoofdstraat, waardoor de bus
rijdt, je moet die straat dus oversteken
om er te komen, die laan dus, loop je
uit en aan het einde ga je rechts om de
Arnhemse Bovenweg op. Dan loop je
tot je aan de linkerkant van de weg
een groen en grijs gestreeept hek ziet,
waarop nummer 357 staat. Daar vindt
je Klaas, of indien jij de eerste bent
dan blijf je in de omgeving naar iets
staan te kijken. De ontmoeting moet
zijn als die van twee bekenden: elkaar
een hand geven, zo nodig een praatje
maken. Kortom het moet zo zijn, dat
voorbijgangers de indruk krijgen van
een toevallige ontmoeting, en niet van
een afspraak. Tot zover gesnapt Hen
drik?"
Hendrik knikte.
„Alles goed onthouden, prent het in
je geheugen, maar niet opschrijven,
daar heb ik een hekel aan".
„Klaas jij rijdt een halte verder, die
heer Rosariumlaan. Je steekt ook de
weg over en gaat daar de iets verderop
gelegen Hydeparklaan in. Die laan
kruist de Arnhemse Bovenweg. Bij die
kruising ga je links af, en dan vindt
jij het gestreepte hek met nummer 357
erop natuurlijk rechts van de weg".
„Oké? Hierover nog wat te vragen?"
„Mooi, dan gaan we door. Op een mo
ment dat er geen voorbijgangers zijn
gaan jullie het hek binnen en ongeveer
halverwege het pad, dat naar de villa
leidt trekken jullie tussen de struiken
jullie jassen, uit, een nylonkous over
jullie hoofd en een paar om je handen
als je geen handschoenen hebt. Noch
vanaf de we»g, noch vanuit de villa is
dat te zien Dan gaan jullie naar het
huis en bellen aan. Vermoedelijk zal
de butler de deur open doen. Hij moet
onmiddellijk overmeesterd worden,
voordat hij een kik kan geven. Klaas
moet er steeds voor zorgen dat hij bui
ten westen blijft. Verder moet hij de
telefoon opzoeken en die op de gebrui
kelijke wijze onklaar maken".
„Hendrik zoekt de oude vrouw op en
probeert te weten te komen waar het
geld verborgen is. Zonodig kun je drei
gen haar met een kous te zullen wur
gen. Het is een oud, ziekelijk en afge
leefd wijf. Veel moeite zul je dus niet
hebben. Mocht ze gaan schreeuwen,
dan stop je onmiddellijk een kous in
haar mond. Als je weet waar het geld
opgeborgen is, bind je haar stevig vast
aan een stoel. Daarvoor kun je ook ny
lonkousen gebruiken; ze zou zelfs een
draad garen niet kunnen loskrijgen. En
vergeet niet haar mond te snoeren voor
de" zekerheid".
„Als alles gebeurd is, en de butler
nog goed bewusteloos is, lopen jullie
heel kalm naar het hek van de villa er
naast, aan de kant van de Hydepark
laan, waarvan de bewoners met vakan
tie zouden zijn. Daar sta ik te wachten
met een auto, die ik al enige dagen ge
leden gehuurd heb. Het is een lichtgrij
ze Volkswagen 1500, die het nummer
00-01 AB heeft. Klaas gaat eerst, en
verkent de weg of er ergens onraad is,
natuurlijk nadat hij de kous van zijn
kop heeft getrokken en zijn jas uit de
struiken heeft gehaald. Dan volgt
Hendrik ongeveer vijf minuten later,
met de poet natuurlijk, en alleen als
Klaas niet op het pad of voor het hekje
is blijven staan, ten teken dat er iets
niet in orde is".
René schonk zich een glas bier in en
de anderen volgden zijn voorbeeld.
„We rijden dan heel rustig terug naar
Rotterdam en onderweg verdonkerema
nen we de jassen. Het lijkt me het beste
dat we morgenochtend hier in het hotel
de buit op de gebruikelijke manier ver
delen".
„Meer heb ik niet te zeggen. Succes,
en denk erom, als er ondanks alles toch
wat mis mocht gaan, verlink nooit je
makkers. Denk erom dat je niet te laat
bent voor de trein. Ik ga nu al naar
Driebergen om me efvan te verzekeren
dat alles in orde is".
René stond op, ging naar de deur en
hield die open voor zijn bezoekers.
„Bewonderenswaardige kerel", zei
Klaas tegen Hendrik, toen ze weer bui
ten waren. „Hij laat wel het gevaarlijke
werk aan anderen over, maar als orga
nisator heeft hij zijn weerga niet".
Hendrik antwoordde niet. Hij dacht
na, heel diep.
(wordt vervolgd)
