Saneringsregeling per
1 januari verbeterd
Voorpagina
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
M
gametuwtydmee-ganaardenmb
00K VOOR
HOGE SPAARRENTE
ubriek voor
.ANDBOUW en VEETEELT
.L
Oudmelkse en frisse koeien
es
SPORTPROGRAMMA
VERHAAL UIT DE KRANTENWERELD
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 8 januari 1971
iiiiiiiiiiiii
Ollltó (H-flutilil'
I. tun (.wuilntjri
lllllllllllll
202
revc
ulta
iar<
Het streven van de landbouworgani-
ties om de voorwaarden, waaronder
idbouwers hun bedrijf kunnen beëin-
gen te verbeteren zijn gedeeltelijk
•waarheid. Per 1 januari j.l. is er een
uwe regeling gekomen, die speciaal
or grotere bedrijven een verbetering
4tekent.
Intussen staat wel vast, dat er niet
reikt is wat men had gehoopt. De
ganisatie streefden nl. naar een rege-
ïg, die zo gunstig zou zijn, dat een
nk gedeelte van de oudere boeren
nder opvolger het besluit zou nemen
n het bedrijf te beëindigen. Dit zien
e er nog niet van komen.
Welke verbeteringen
De verbetering heeft in de eerste
aats betrekking op de inkomensgrens.
?n voorwaarde om in aanmerking te
imen voor de regeling is nl. de hoogte
in het inkomen in de laatste drie ja-
•n. Bij de nieuwe regeling komt men
aanmerking als het gemiddeld in-
«men over de laatste drie jaar niet
>ven de ƒ15.000,uitkomt. Dit is het
ikomen zonder eventuele kinderbij-
ag.
Als het inkomen in 1968 en 1969 be-
ngrijk hoger heeft gelegen, maar in
•70 lager was dan ƒ15.000,dan
>mt men toch in aanmerking, ook al
het gemiddeld inkomen over de drie
atste jaren hoger.
_.^Een tweede belangrijke verbetering
fl^Jj een extra-uitkering per ha grond,
e bij de beëindiging vrij komt. De
ij komende gronid moet geheel be-
hiklbaar komen voor vergroting van
^staande bedrijven. Dit geldt zowel
oor grond die bij de man in eigendom
als ook voor de grond, die hij pacht,
het laatste geval is dus ook de me
ewerking van de verpachter van de
ond nodig. Deze eigenaar moet bereid
jn de grond te verpachten aan een
estaand bedrijf, ofwel te verkopen aan
in eveneens bestaand bedrijf.
De extra-uitkering per bunder vrij-
omende grond is het hoogst bij be-
mdiging vóór de 50-jarige leeftijd,
'oor de eerste 9 ha zal die uitkering
.1 dit geval op een bedrag van ƒ1000,
||1pt ƒ1200,per bunder liggen voor de
olgende 10 ha op zo'n ƒ800,tot
1000,per bunder.
Bij beëindiging na de 50-jarige leef-
jd zal de extra-uitkering ƒ160,tot
200,per ha lager zijn.
drijf tussen ƒ5.000,en ƒ20.000,We
kunnen wel stellen, dat met inbegrip
van de extra-uitkering per bunder
voor bedrijven van plm. 20 ha in geval
len, waar de landbouwer jonger is dan
50 jaar er bij beëindiging van het be
drijf een uitkering ineens van zo'n
ƒ40.000,in zit.
Beëindigt men na het 50e jaar, dan
is er na de uitkering ineens een maan
delijkse uitkering, die doorloopt tot het
65e jaar. De uitkering ineens ligt in dit
geval lager naarmate men de 50-jarige
leeftijd meer overschreden heeft.
Per 1 januari 1971 is dit bij beëindi
ging op 50-jarige leeftijd een uitkering
per maand van ƒ162,Deze loopt
door tot aan het 65e jaar. Naast deze
maandelijkse uitkering ontvangt men
een uitkering ineens, die afhankelijk
is van de grootte van het bedrijf. Dit
kan maximaal ƒ20.000,zijn. Daar
naast komt nu dus de uitkering per ha,
die bij de grotere bedrijven wel
ƒ15 000,tot ƒ20.000,kan zijn.
Beëindigt men pas op 60-jarige leef
tijd, dan is de maandelijkse uitkering
tot het 65e jaar ƒ242,De maximale
uitkering ineens voor grotere bedrij
ven loopt dan eahter terug tot
ƒ10.000,Daarnaast staat dan de ex-
tra-uitkering per bunder, die voor gro
tere bedrijven (plm. 20 ha) tussen
ƒ15.000,en ƒ20.000,zal liggen.
Zoals we reeds opmerkten is de nieu
we regeling zeker niet zo, dat een groot
aantal boeren zal zeggen. „Nu stop ik
er mee", maar we zijn wel van mening,
dat de nieuwe regeling in bepaalde ge
vallen een stimulans kan zijn om ern
stig over beëindiging te gaan denken.
Een punt, dat telkens weer ter spra
ke komt in „praatjes" en artikelen over
de veevoeding is dat van de voeding
van oudmelkse koeien en de koeien, die
pas hebben afgekalfd. En iedere keer
is weer de „klacht", dat de verhouding
tussen de giften krachtvoer aan deze
dieren onjuist is.
Bij het controleren van de voeder-
rantsoenen van koei'en, die aan het
eind van de lactatieperiode zijn blijkt,
dat ze een te grote gift krachtvoer ont
vangen. Een controle van de rantsoe
nen van de frisse koeien toont regels*
matig aan, dat ze te weinig krachtvoer
krijgen. En daarmee behoort deze
kwestie tot een aantal andere zaken op
het bedrijf, die blijkbaar moeilijk uit
de wereld zijn te helpen.
Niet zo moeilijk
Het komt ons voor, dat het zelfs voor
veëhouders, die weinig of geen land
bouwonderwijs hebben ontvangen niet
moeilijk is om de juiste verhouding
tussen de kraahtvoergift van oudmelk
se en pas afgekalfde koeien te benade
ren.
Op veel bedrijven krijgen alle dieren
hetzelfde grondrantsoen. Met dit
grondrantsoen bedoelen we de porties
ruwvoer, die alle dieren krijgen. Het is
bijna altijd zo, dat alle melkkoeien van
dezelfde partij hooi en kuilgras worden
gevoerd. Ook de aanvulling met aard
appelen of bieten is in veel gevallen
gelijk. Daarnaast is het op veel bedrij
ven een goede gewoonte om alle dieren
een halve tot hele kilogram mineralen-
koek per dag te geven.
Met de goede kwaliteit hooi en kuil
gras, die op dit moment op veel be-
drijven aanwezig is geeft men met dit
rantsoen meestal zoveel voedingswaar
de, dat deze voldoende is voor een
melkgift van 10 kg per dag. In veel
gevallen is een dergelijk grondrantsoen
dit jaar wel voldoende voor melkgiften
van 12 - 13 kg per dag. En dit bete
kent dus, dat de oudmelkse dieren
naast dit grondrantsoen geen aanvul
ling nodig hebben.
We kunnen er nu van uitgaan, dat
voor de koeien met hogere melkgiften
voor iedere 2Vz kg melk, die de koe
meer geeft 1 kg krachtvoer A nodig is.
Is het grondrantsoen dus voldoende
voor 10 kg melk, dan moet een koe
met 20 kg melk boven het grondrant
soen nog 4 kg krachtvoer A hebben.
Bij 25 kg melk per dag is dit 6 kg
krachtvoer A boven het grondrantsoen.
Is het grondrantsoen voldoende voor
12 - 13 kg melk, dan kan de aanvulling
1 kg krachtvoer lager zijn, dan in het
geval, dat we hierboven noemden.
Goede voeding frisse koeien
zeer belangrijk
We willen er in dit verband nog
eens op wijzen, dat blijkens op dit punt
genomen proeven een royale voeding
3-±Q2l j
lei
rdt
Wat reeds bestond
In de reeds bestaande regeling, die
i de nieuwe regeling is overgenomen
iras eveneens een verschil tussen boe-
en, die vóór en né hun 50e jaar be-
ndigen.
Voor hen, die vóór hun 50e jaar het
edrijf beëindigen is dit uitsluitend een
utkering ineens. Deze uitkering ligt
fihankelijk van de grootte van het be-
102. Sterke Steven was erg blij, dat
Zachie Zemelmans de zaakjes zo netjes
had opgeknapt bij professor Nosco. „Zo
zo",zei Stef. „Die dag is weer voorbij.
We zullen de tent maar sluiten. Voor
vandaag is het genoeg".
Smidje Verholen was het daar roe
rend mee eens, want hij was verschrik
kelijk moe. De afgelopen nacht had hij
bijna geheel doorgebracht in 't kasteel
van de rare alchimist en nu was hij
weer bijna de hele dag bezig geweest.
En de komende nacht moest hij óók
weer naar de alchimist toe. Dat was
immers afgesproken. Daarom maakte
de smid Stef maar zo'n beetje wijs, dat
hij erg last van hoofdpijn had en tien
minuten later lag hij stevig onder de
wol. Maar slapen. nee, daar kwam
niet veel van. De smid dacht na, diep
na, en liet alles wat er gebeurd was
nog eens de revue passeren. Toen viel
hem plotseling op, dat overal waar de
Zwarte Kludde was geweest, ook pro
fessor Nosco in de buurt was opgedo
ken. Hoe was het ook weer begonnen?
Op die regenachtige avond was hij de
herberg binnengelopen, waar even la
ter een vreselijk geschrokken boer
Krelis was binnengestoven. Nauwelijks
had deze verteld, dat hij de Kludde
had gezien, of daar kwam professor
Nosco aan. En Nosco had gelachen om
Krelis' verhaall en had gezegd, dat Kre
lis een fantast was. De herbergier
daarentegen zei, dat Krelis een fatsoen
lijke kerel was. Dus had professor
Nosco gelogen
„Goeie grutjes", mompelde de smid.
„Het zou best kunnen, dat Nosco de
Kludde was. Het was immers een klein
kunstje om eerst Krelis aan het schrik
ken te brengen, dan het Kluddepakje
te verbergen en vervolgens als een heel
toevallige bezoeker de herberg binnen
te lopen om te zien wat het resultaat
was van die bangmakerij. En dat pak
je. dat zwarte pakje...., gompie,
jongens! Die zogenaamde dokterstoga
was natuurlijk het Kluddepakje! Daar
om werd Nosco zo kwaad, toen ik er
die smerige draden mee wilde schoon
maken! Maar. maar dan zou Nosco
de Zwarte Kludde zijn!"
van pas afgekalfde koeien zeer belang
rijk is. Het voordeel van die royale
voeding komt er niet direkt uit in de
eerste 6 weken. Dan wordt de grotere
portie krachtvoer naar net betaald
door de hogere melkgift. In de rest van
de lactatieperiode kan die hogere gift
krachtvoer van de beginperiode echter
wel „beloond" worden met 200 - 300 kg
melk extra. Derhalve een reden te
meer om er voor te zorgen, dat de pas
'afgekalfde dieren in ieder geval hun
portie krachtvoer krijgen.
ZONDAG 10 JANUARI 1971
4e klasse K.N.V.B.
Texel-LSW, 14.30 uur
Afdeling Noordholland
DWOW-Tex. Boys, 14.30 uur
(vertrek boot 12.00 uur)
VADA-Oosterend, 14.30 uur
(vertrek boot 12.00 uur)
SSV-ZDH, 14.30 uur
(vertrek boot 12.00 uur)
VZV-De Koog, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
SRC 2-Texel 2, 14.30 uur
(vertrek boot 13.00 uur)
Texel 3-JVC 2, 12.15 uur
Cocksdorp-GSV, 14.30 uur
SAMEN REIZEN
Tex. Boys en Oosterend.
Texel 2 en De Koog.
MEDEDELINGEN
Tex. Boys
IJs en weder dienende: zondag a.s. de
wedstrijd DWOW-Tex. Boys, aanvang
half drie. Voor vertrektijd zie het
sportprogramma.
DWOW zal er alles aan doen de rode
lantaarn over te dragen, dus Boys let
op jullie zaak. De punten zijn ook voor
ons nog hard nodig.
Voor de volgende week staat op het
programma Geel Zwart thuis.
Door de feestdagen is er een paar
weken niet getraind. Vrijdagavond ver
wachten we er weer vele, vooral van
het eerste, in de Sporthal. Aanvang 8
uur. W.
S.V. Oosterend
A.s. zondag speelt het eerste, ijs en
weder dienende, uit tegen VADA, Aan
vang 14.30 uur.
Met ingang van heden wordt weer
in de zaal getraind op de volgende tij
den:
Dinsdags: pupillen c van 4.00 - 4.30
uur; pupillen b van 4.30 - 5.00 uur; pu
pillen a van 5.00 - 5.30 uur; ad9piran-
ten b van 5.30 - 6.15 uur; adspiranten a
van 6.15 - 7.00 uur.
Vrijdags: zaterdagsenioren van 7.00 -
8 00 uur; junioren en senioren van 8.00
- 9.00 uur P.K.
ZON, MAAN EN HOOG WATER
De zon komt 10 januari op om 8.45 uur en
gaat onder om 16.50 uur; 13 januari op om
8.43 uur en ondr om 16.54 uur.
Maan: 11 jan. V.M.; 19 jan. L.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild
8 jan. 5.06 en 17.46; 9 jan. 6.21 en 18.57;
10 jan. 7.25 en 19.56; 11 jan. 8 21 en 20.44;
12 jan. 9.09 en 21.27; 13 jan. 9.49 en 22.01;
14 jan. 10 26 en 22.31; 15 jan. 10.59 en 22.58;
16 jan. 11.28 en 23.23.
Aan het strand is het ongeveer een uur eer
der hoog water.
14. „Nou nou" glimlachte Van Doren
er-l'jns ondanks, „je draaft door, Mark.
e wéét toch nog niets
in^ „Nee, ik wéét nog niets, zolang het
lerslag van het onderzoek van die wa
len nog niet is vrijgegeven. Maar u
lebt de Echo gelezen, en ik vertel u
i/|lat iedereen vanavond op onze krant
fit te wachten om te zien wat die er
lan zegt. Om te' kijken of Van Doren,
n-tflie niemand sparen wou, zijn eigen
Bochter sparen zal".
I „Zouden ze dat niet begrijpen?"
.Nee.... het waren allemaal beste
;ezellige mensen, die vroeger in het
meinse Colosseum zaten te kijken en
e genieten van een vnje.dag, maar ze
onden er niet genoeg van krijgen te
ien hoe hun medemensen gemarteld en
vermoord werden. De mensen hebben
?en macaber plezier in andermans el-
ende. Ze zullen het begrijpen maar ze
:ullen toch zeggen: zie je wel, als je
naar relaties hebt, dan houden ze het
vel uit de krant! Een arme sloeber zet-
en ze voor schut, de dochter van de
ïoofdredakteur krijgt een ongeluk door
mbekende oorzaak. Als we nu maar
ékeiheid hadden. Maar die wagen zat
éér behoorlijk in de poeier
„Weet je wat", hakte Van Doren de
cnoop door „we gaan er vanuit dat we
ïog niets zeker weten. We hebben ma-
ing aan de Echo en aan de mensen.
Dat is tenslotte de énig juiste redactio-
ïele lijn; feiten, geen verzinsels. Geef
ïadere bijzonderheden, vermeld de toe-
tand van de gewonden, en leg er de
ïadruk op dat de technici nog steeds
net het onderzoek van de wagen bezig
ijn. Bel vlak voor de krant ter perse
iaat, even op, of ze al wat weten. Ik
denk haast van niet.
„U hebt gelijk en zo zal het gebeu-
en" stelde Mark vast. Maar ergens in
njn hersens ontwaakte het besef dat hij
n geen enkel geval zó nauwgezet het
feiten, geen verzinsels" had nage
streefd als nu het ging om Mies van
Doren En grimmig zwoer hij zichzelf,
dat kruistocht of geen kruistocht
van nu af aan deze zelfde pijnlijke
nauwgezetheid de richtlijn voor zijn
handelen zou zijn.
„Al is het de grootste boef", bromde
MaUk „maar in mijn krant krijgt hij
voortaan een kans".
En enigszins opgemonterd door dit
besluit, ging hij de verkeersgroep van
de politie nog maar eens bellen.
HOOFDSTUK VIII
„Ik heb geen wrok"
„Ook dat nog" bromde Mark Weeda,
terwijl hij verslagen zat te staren op
z'n agenda, die vermeldde: 10 u. Zaak
van Basten
De zaak Van Basten.
Hij was de man, die eigenlijk de stoot
had gegeven voor de „kruistocht voor
veilig verkeer"Van Basten, die
dronken achter het stuur gezeten, met
zijn auto het trottoir was opgereden en
dokter Haersma had gedood.
Mark had de datum van de rechts
zitting genoteerd in zijn agenda en op
de redaktie medegedeeld, dat hij dit
zaakje zélf ging verslaan. Het paste
immers helefaal in de „kruistocht"? Hij
had zelfs al plannen gemaakt om het
verslag op de vóórpagina te zetten.
Er kan veel veranderen, dacht hij
Een paar dagen geleden had hij zich op
deze rechtszitting gespitst, nu zag hij
er als een berg tegenop
Al z'n liefhebberij in de „kruistocht"
was heen. Hij wilde nu maar, dat hij er
nooit aan begonnen was. En ergens in
zijn brein was een rood licht gaan
brandenwas het niet gevaarlijk,
wat hij deed? Mies, juist Mies, had zich
tegenover hem gestelddat is de
taak van de rechter, de krant behoeft
niet te straffen, had ze gezegd. Het leek
wel of ze een voorgevoel had
En nu deze Van Basten. Hij herinner
de zich hoe 's mans compagnon, die
Visser, bij hem was geweest, om te
pleiten de zaak niet op te blazen. Tja,
die Visser had het verkeerd aangepakt,
zelfs nog zo'n beetje gechanteerd....
anders advereren we niet meer
hij, Mark was kwaad geworden, had
hem op een nette manier de deur uit
geschopt. had hij niet moeten doen.
Ik laat me in deze hele zaak telkens
té veel door m'm gevoelens leiden" be
kende hij zichzelf bitter, „in het ene
geval zowel als het andere. Mies had
gelijk. Objectiviteit is nummer één.
Feiten. Geen verzinsels, geen drama
tiek, geen romantiek".
Hij ging lopend naar het gerechtsge
bouw, om zijn gedachten te ordenen.
En hij vond er een vreemde voldoe
ning in, het besluit te nemen dat deze
zelfde Van Basten, die hij in zijn krant
aan de schandpaal had genageld als
wegpiraat, in diezelfde krant de meest
faire behandeling zou krijgen. Géén
eenzijdige nadruk op de belastende ver
klaringen, het volle pond voor het plei
dooi Ik heb iets tegenover die man
goed te maken, dacht Mark en ik
handel daarmee in de geest van Mies.
Hij stapte de gang binnen, waar de
portier hem groette. Advocaten, de lan
ge zwarte toga soms pas half aange
schoten, als wiekende zwarte vogels,
schoten door de kil'le witte ganger^,
stonden te praten met oliënten. Bleke
juffrouwen, die moesten getuigen, vroe
gen verbijsterd de weg in dit labyrinth
aan mensen, die het óók niet wisten.
Een somber uitziend man zat op een
•kale bank en staarde strak voor zich
uit.
Mark zag, snel in de wachtkamer
glurend, de hem bekende gestalte van
Visser, de' medewerker van Van Bas-
Het is goed sparen bij de NMB.
De vele spaarvormen garanderen
voor elke omstandigheid de hoogste
opbrengst. Bovendien zijn er de 8%%
NMS-Rentespaarbrieven.
nederlandsche
middenstandsbank
de bank waar óók u zich
thuis voelt!
ten. Nee, die vent was hem niet sym
pathiek. Er zat een brigadier van poli
tie, zeker als getuige Een advocaat, be
wegelijk donker mannetje met een gro
te zwarte krullekop, stond te praten
met een vermoeid uitziende vrouw.
Mark was blij toen de deurwaarder
de zaak afriep en hij kon gaan zitten
aan de perstafel. Hij schoof instinctma
tig uit de buurt van De Jode, de recht
bankverslaggever van De Echo, die het
zag en grijnsde.
Achtereenvolgens kwamen de getui
gen voor het hekje. Mark spitste zijn
oren.
De brigadier vertelde, dat inderdaad
de bestuurder, Van Basten, die grauw
en geslagen in zijn bankje zat en de
ogen niet opsloeg, onder invloed van
sterke drank was geweest. Hij was
eerst tegen een vrachtauto opgereden
en bij die botsing had hij de macht
over het stuur verloren.
Er was een nauwkeurige situatiete
kening.
„Die vrachtauto", zei de president,
„staat wel erg midden op de weg.
Waarvoor was dat nodig?"
De brigadier legde uit, dat de chauf
feur van de vrachtwagen tevoren had
moeten uitwijken en nog niet naar
rechts had kunnen terugkeren.
De kleine, scherpe jurist veerde op.
„Volgens ooggetuigen was hij de ge
parkeerde auto al lang gepasseerd en
/toch niet voldoende naar rechts ge
gaan", vinnigde hij.
De president wilde eerst wel eens in
het reine komen over de toedracht van
de aanrijding. De advocaat, strijdbaar,
had diverse getuigen meegebracht, die
het allemaal hadden gezien. Ook de
chauffeur van de vrachtauto kwam
voor het hekje. Mark luisterde scherp
geïnteresseerd, een beetje verlegen met
de zaak. Dit was een complicatie, die
hij niet voorzien had, over die aanrij
ding had hij nauwelijks iets vermeld,
al zijn geschut had hij gericht op de
tweede aanrijding, op het trottoir.
De bestuurder van de vrachtwagen
draaide, maar de advocaat beet zich in
de zaak vast als een terrier. Hij wist
precies waar de geparkeerde wagen had
gestaan en dat was 30 meter verderop.
„U hebt toen toch ruimschoots gele
genheid gehad naar rechts uit te wij
ken, vooral toen u de wagen van ge
daagde zag aankomen?"
De chauffeur had niet veel voor zijn
zeggen.
(wordt vervolgd)
