De schapenhouderij r oorpagma SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST gametwtjjdmee-ganaardenmb 00K VOOR HOGE SPAARRENTE I Xt .NDBOUW en VEETEELT lin de periode van taov. '69 tot 1 nov. '70 Ziekenverpleging-A jongens en meisjes ST.LIDWINA ZIEKENHUIS Sexuele voorlichting op school Collecte Zonnestraal VERHAAL UIT DE KRANTENWERELD Omlrr i*i'il»k<iik L tun livoninjjj'n riek voor let vorige artikel werd de toezeg- [edaan nader in te gaan op de ge- uit het Rapport van het Consu- |ap voor de Rundveehouderij te ir. e eerste plaats bekijken we de bedrijven op een aantal punten Izichte van de „overkantse" be- Percentage drachtige fokooien we in het eerste artikel op is het aan de vaste wal in veel de gewoonte om de schapen [>p 1-jarige leeftijd te laten lam- Bij de bedrijven, die deelnamen »ze schapenboekhouding was dit niet algemeen het geval. In |»eval werd ook bij de schapen van het vasteland lang geen prachtigheid bereikt. Van het to- ntal fokooien (schapen plus en- len) werd bij de overkantse scha- ders bijna 79% drachtig. Op de bedrijven was dit ljijna 69%. fèrcentage bij de ram toegelaten ■dat drachtig werd lag op Texel teln 90%, aan de vaste wal op 89%. >3 n Aantallen geboren en grootgebracht we het totaal aantal geboren ien delen door het aantal fok- ►♦■dus alle schapen plus enterlin- an bhjkt er per fokooi op Texel en op het vasteland 1.4 lam te boren. Het lagere cijfer voor de bedrijven wordt veroorzaakt l lager percentage drachtige i. De enterlingen lammen niet. aantal lammeren, dat per aanwe- kooi wordt grootgebracht is op 1.1 en op het vasteland 1.2. Op ügt er dus tussen het aantal ge- ammeren per fokooi en het aan- lotgebrachte lammeren 0.1 lam. vasteland is dit 0.2. nee raken we een zeer belang- nt aan, nl. het verlies bij de ge en de eerste maanden na het a worden. We hebben de indruk, n it een punt is, dat de volle aan- erdient. jken we het aantal geboren lam- per drachtige ooi, dan is dit zo- Texel als od de vaste wal 1.8. ntal grootgebrachte lammeren delijk lager. Op Texel is dit 1.6 aap, dat gelamd heeft en op het ind 1.5 lam. Per schaap, dat ge- ►♦Sieeft sterft er dus op Texel 0.2 2» op het vasteland 0.3 lam. Zo- Texel als aan het vasteland ligt van het verlies rond de ge ien 40% in de eerste maanden geboorte. Grote verschillen ■rel een gemiddelde niet zonder «is is moeten we toch wel vast- I dat een gemiddelde tot stand ®iede door uitzonderlijk goede en de re slechte uitkomsten. Het verlies rond de geboorte varieert op deze 49 bedrijven nl. van geen tot 25%. De latere verliezen liggen tussen geen verlies en eveneens 25%. De totale verliezen vanaf de geboorte tot aan het ZIEKENHUIS EN HELDER In ons ziekenhuis begint op 1 maart a s. voor jongens en meisjes van 17 jaar en 7 maanden en ouder weer een cursus ter opleiding voor het diploma Sollicitaties en inlichtingen bij de adjunct-directrice, zr. A. G. Venema, Huisduinerweg 3, Den Helder, telefoon (02230) 14848. Voor de volgende cursus - die 1 september a.s. begint - kan men zich nu reeds (vrijblijvend) laten inschrijven. van 17 jaar en 7 maanden en ouder kunnen zich laten inschrijven voor de cursus ter opleiding voor het diploma Ziekenverpleging A, die 1 maart a.s. in ons ziekenhuis begint. Ook voor de volgende cursus (1 september) kan men zich nu reeds opgeven. Alle inlichtingen en sollicitaties bij de adjunct directrice, zr. Lucidia, Polderweg 114, Den Helder, telefoon (02230) 12441. Z DEN HELDER grootbrengen van de lammeren liggen tussen 3% en 32%. Zoals uit het bovenstaande al bleek liggen de verliezen op de Texelse be drijven wel zo'n 5 tot 6% lager dan op de overkantse bedrijven. Op Texel ligt het totale verliespercentage tussen 7 en 20%. Zoals we reeds hebben opgemerkt zijn deze verliespercentages in ieder ge val zo hoog, dat het de moeite waard is om hier aandacht aan te geven. Fokbedrijven en „overige" bedrijven Bij de 49 bedrijven, die aan de boek houding deelnamen was er een elftal, dat aangeduid kan worden als „fok- bedrijf". Tot dit elftal behoren 5 Tex else bedrijven. We kunnen dus wel stel len, dat Texelse bedrijven een naar verhouding belangrijke invloed hadden op de uitkomsten van de fokbedrijven. Vrij zeker zal het mede aan deze Texelse invloed te danken zijn, dat het aantal melkkoeien op de fokbedrijven belangrijk lager is dan op de overige bedrijven. Op de fokbedrijven is dit 15% melkkoe en de overige bedrijven ruim 28. We mogen misschien ook stel len, dat op bedrijven, waar men grote belangstelling heeft voor de schapen fokkerij de belangstelling voor de melkveehouderij wat minder is. Het aantal fokooien op de fokbedrij ven is ook duidelijk hoger dan op de overige bedrijven, nl. 121 tegen 70. Verder blijkt de veebezetting per bunder op de fokbedrijven aanmerke lijk lichter te zijn dan op de andere bedrijven, nl. 1.72 grootvee-eenheid per bunder tegen 1.97 grootvee-eenheid per bunder. Verdere verschillen Bekijken we de opbrengst per fokooi (oudere schapen plus enterlingen) op de fokbedrijven en de overige bedrijven, dan blijkt dit op de fokbedrijven ƒ141,per fokooi en op de andere be drijven ƒ127,per fokooi te zijn. Een verschil van ƒ14,ten gunste van de fokbedrijven. Het totaal van de toegerekende kos ten met inbegrip van de kosten voor ruwvoer zijn voor de fokbedrijven ƒ70,en voor de andere bedrijven ƒ54,per fokooi. Een nadelig verschil voor de fokbedrijven van ƒ16,per fokooi. Hiermee is het voordelige ver schil van ƒ14,bij de opbrengst dus geheel weggewerkt en komen we voor de fokbedrijven aan een saldo van ƒ71,per fokooi en voor de overige bedrijven van 73,per fokooi. Gaan we de kosten voor het ruwvoer niet in rekening brengen, dan wordt het saldo voor de fokbedrijven 84,en voor de overige bedrijven 83, Zowel op de fokbedrijven als op de overige bedrijven wordt per drachtig schaap 1.8 lam geboren. Hiervan wor den er op de fokbedrijven 1.6 grootge bracht. Voor de andere bedrijven is dit 1.5. Het totale verlies aan lammeren is op de fokbedrijven 11% en op de ande re bedrijven 14%. We willen het hierbij voor dit keer weer laten. In een volgend artikel wil len we nog enkele conclusies proberen te trekken. ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 7 februari op om 8.11 uur en gaat onder om 17.38 uur; 10 februari op om 8.06 uur en onder om 17.43 uur. Maan: 10 febr. V.M.; 18 febr. L.K. Hoog water ter rede van Oudeschild 5 febr. 3.01 en 15 48; 6 febr. 4.32 en 17.19; 7 febr. 5.58 en 18.35; 8 febr. 7 08 en 19.35; 9 febr. 8.05 en 20.24; 10 febr. 8.52 en 21.06; 11 febr. 9.29 en 21.40; 12 febr. 10.02 en 22.09; 13 febr. 10.32 en 22.35. Aan het strand is het ongeveer een uur eer der hoog water. De sexuele voorlichting buiten ge zinsverband, dus in hoofdzaak op scho len, houdt velen bezig. Het is redelijk te veronderstellen, dat bij de leerkrach ten behoefte bestaat onderling van ge dachten te wisselen over de wijze waarop voorlichting zou dienen te ge schieden. De Werkgroep Texel van de NVSH belegt op vrijdag 12 februari, 's avonds om 8 uur, in de kantine van de LTS te Den Burg een bijeenkomst waarop in aanwezigheid van een deskundige iets over eigen aanpak kan worden verteld, vragen gesteld en gegevens worden uit gewisseld. Reeds hebben verscheidene leer krachten van hun belangstelling doen blijken. De mogelijkheid tot deelne ming is nog aanwezig. Zij die het be lang voor de jeugd inzien zijn welkom! De kosten van deze cursus bedragen 2,50 per avond. Opgave bij mevrouw Blanken-Peetoom. In de week van 8-14 februari wordt op Texel ter bestrijding van volksziek ten door het NW - TBC- en gezond heidsfonds gekollekteerd. Voorheen werden alléén TBC pa tiënten behandeld, nu echter ook vele langdurige zieken, zoals astma- en reu mapatiënten. In een revalidatiesentrum vonden ve len genezing of verbetering in hun ge zondheidstoestand. Maar steeds moet worden uitgebreid of moeten vernieuwingen worden aan gebracht. De opbrengst van kollektes is daar om onmisbaar. 106. Zo piekerend en peinzend was smidje Verholen bij het Knekelwoud aangekomen. ,Jk heb het zaakje nu door", mompelde hij tevreden. „Het ge heim van de Zwarte Kludde is opge- 'lost. Nosco is de Kludde, Vosmaer en ook spuiter met hoed en bril! En daar mee is de vermeende bende van de Kludde dan teruggebracht tot slechts één man, te weten professor Nosco! Héél handig van die Nosco, want waar geen medeplichtigen zijn, kan ook niets /erraden worden. Nou, nou, mijn vriend de journalist zal opkijken als ik hem deze ontdekking meedeel!" Smidje Verholen verborg nu zijn ou de auto achter het hakhout en kroop op de bekende wijze plat over de grond het bos in. Voor alle zekerheid had hij wederom zaklantaarn, sleutels en re volver meegenomen, maar hij hoopte natuurlijk, dat hij er geen gebruik van hoefde te maken. Weldra bereikte hij het oude slot en het kostte hem weinig moeite binnen te komen. „Ziezo....", mompelde hij. „Nu eerst eens zien hoe dat zaakje met dat valluik m elkaar zit. Laat 'es kijken. Hier stond Nosco, toen ik hem vroeg hoe de geleerden over fi guren als de Zwarte Kludde dach ten Hij liet het licht van zijn zaklantaarn over de vloer spelen en zag toen al gauw het valluik zitten. Hoe ging dat open? Kijk.daar zal een spijker, die veel groter was dan de andere spijkers en een flink stukje naar boven uit stak. Dat kon best eens een soort druk knop zijn. „Zal ik er eens flink op trap pen?" vroeg hij zich af. „Het is natuur lijk wel een waagstuk, maar ja, het moet. De smid trok voor alle zekerheid zijn revolver en gaf een forse trap op de bedoelde spijker. En ia hoor, het werk te prima! Het luik vloog zuchtend open en de smid kukelde er door naar be neden. Met een slag vloog het luik weer achter hem dicht. (wordt vervolgd) 4 f _|kntonig klonk de stem van de ^■ster „Wil de heer Van der Mark «pinen met het vliegtuig uit Mi- Jiich melden op de afdeling In- ^■e? Het vliegtuig uit Londen is geland Willen de passagiers »ussel en Parijs naar de uitgang en de instapkaart gereed hou wt rd opgewekt gepraat aan tafel, llkrlei onbelangrijke dingen. Me- jlVan Doren zag erg tegen het K op, maar trachtte het niet te ïiierken en deed geforceerd opge- Haar man probeerde Mies te be- :n in een gesprek over haar werk aids. Maar ze wisten allen van 'Jdat slechts één ding van belang Kt Mies nu voor een heel jaar ou gaan. geen koffie" zei Mies „ik ga ■ven boven kijken. Ga je mee I greep de gelegenheid aan om ■nappen. Mevrouw Van Doren I een beweging of ze mee wilde Blijf maar zitten moeder" zei an met een glimlach „laat die aar even samen" it denk je" vroeg ze, en opeens srden haar ogen vol belangstel- H>u Mark weet het niet.hij is me te Bid. Ik in mijn tijd, deed er niet I over" ze lachten allebei, t denk je, is hij verliefd op ?2$' i. zul jij niet weten!" Van Doren t zijn vrouw zulke dingen nog loorhad dan hij. tekenen wijzen er op" zuchtte ir hij doet zijn mond niet open", k is veel te.ja, hoe moet ik zeggen. Ik geloof al z'n leven B Mies' carrière niet in de weg Jn!" hoeft toch niet?" ,yNou.als je getrouwd bent en er komen kinderen, dan heb je maar te kiezen. óf je werk en de kinderen onder hoede van anderen, wat tegen woordig niet meevalt, óf er mee op houden en je wijden aan je gezin". „Alsof je dan je man nog niet zoudt kunnen helpen". „Natuurlijk.maar is dit het voor uitzicht, waarnaar Mies verlangt? Weet jij het? Je kent haar nog beter dan ik". „Ach man" glimlachte Justine van Doren „als je iedere vrouw heel diep in haar hart kijkt, is daar maar één grote wens; een man, een huis, kinde ren. Er zijn uitzonderingen, natuurlijk, maar als Mies werkelijk een dochter van mij is. „Dacht je dat ik zo heel anders was? Ik zal je eerlijk zeggen, dat ik liever dan de vader van een vrouwelijke mi nister van justitie, grootvader ben van een stel woelige rekels!" „Ik zal je er nog eens aan herinne ren!" lachte ze. De jongemensen die het onderwerp van het gesprek vormden waren inmid dels de trap opgegaan en stonden nu geleund tegen het hek, te kijken naar het beweeg daar vóór hen. Een slank Noors stewardesje in 't donkerblauw trippelde over het beton naast een KLM-collega, vrolijk babbelend. Een grote Douglas van de Sabena draaide juist het platform op. Naast hen stond een familie uitbundig te zwaaien naar een grote Constallation waarmee emi granten wegtrokken uit het vaderland, zakdoeken wapperden heftig en werden dan 'weer steelsgewijs naar tranende ogen gebracht. Beneden, op het terras voor passagiers zat een deftige Hindoe onverstoorbaar te lezen. En de lucht was vervuld van een onophoudelijk ge ronk, slechts onderbroken door de mo notone stem van de omroepster „Pas sengers for Ganger, Newfoundland en New York. „Nou Mies", probeerde Mark opge wekt te doen, „dat wordt een hele tijd dat we mekaar niet zien". „Een jaar is gauw om", meende Mies optimistisch. „En dan", viste Mark. „Jongen, dat weet ik nog niet. Dan moet ik hier eerst eens de mogelijkhe den verkennen. Trouwens; ik zal heus wel even tijd nodig hebben voor m'n proefschrift. Voor ik al dat materiaal „Jij zult het nog ver schoppen" pro- geordend heb!" feteerde Mark, maar het ging niet van harte. Opeens zag ze hem vol aan. „Vind jij het niet prettig, dat ik wegga?" Hij bloosde tot onder zijn haren en haar ogen begonnen te glinsteren toen ze dat zag. „Als je het weten wilt.... ja" ant woordde hij. „Maar ik vind het voor jou reusachtig. Ik zal je heus missen. Maar ik zal je schrijven als ik mag". „Als je mag?je moet!" „O ja, dat had ik al beloofd, ik zou je constant van alles op de hoogte houden". „Jakkes, Mark, wees niet zo zakelijk. Dacht je dat ik daar niet eens behoefte aan had om met iemand te.te pra ten?" „Je zult daar met genoeg lui kunnen praten". Het klonk jaloers, bedacht hij met een halve glimlach. „Ik wil eens de dingen rechtuit kun nen schrijven aan iemand die me kent, aan een vriend.... want dat ben jij toch, Mark? Je bent toch een vriend van me, niet?" Ja, nu moest hij tooh eigenlijk de knoop doorhakken. Maar op dat ogen blik klonk de gehate stem van de om roepster „Mejuffrouw Van Doren voor het vliegtuig naar New York, wilt u zich zo spoedig mogelijk naar de uit gang begeven en instapkaart gereed gouden?" „Jonge Mark, ik moet me haasten, ze roepen me af!" schrok ze en snelde de trap af naar beneden. Daar stond haar vader al met een ongerust gezicht. „Je vergeet de tijd, meisje!" Er was geen tijd voor een uitgebreid afscheid, ge lukkig, een paar haastige zoenen.... ze hadden alles gezegden Mies ging door de deur. Even later zag Mark de grondstewardess ongeduldig wen ken, vanuit de volle opstapwagen. Mies haastte zich naar binnen, nog een wuif weg was ze. Op het grote balcon stonden ze en keken naar de machine, tè ver van hen weg dan dat ze nog iemand konden herkennen. „Nou Mark?" vroeg Van Doren. „Ga je mee?" „Ik blijf nog wat", zei Mark, ,,'t werk is toch afik ga zo straks door naar Amsterdam, voor die vergadering van eh...." „Nou ja, dat hoor ik wel. Tot kijk dan". Mark zag ze weggaan en zonk in een stoel. Hij had z'n kans gemist. Nou ja, dat moest zo zijn. Niets forceren im mers. Mies was de wereld niet uit. Eerst maar eens zien hóé ze terug kwam. Misschien wel aan de arm van de een of andere Amerikaan, die haar zo gauw mogelijk weer meenam. Hij stond haar in ieder geval niet in de weg Opeens voelde hij een klopje op zijn schouder. Verrast staarde hij omhoog in het gebruinde gezicht van een oude schoolvriend, Harry van Doolacker. „Ha die Mark!" zei Harry vrolijk, „verbeeld jehet éérste bekende gezicht op vaderlandse bodem. Ik kom net uit Wenen vandaan!" „Wat moest jij in de stad van Wein, Weib und Gesang?" schertste Mark, blij met de afleiding. De ober kwam af wachtend nader en weldra hieven z-e beiden het glas op het weerzien. Harry vertelde, opgewekt, levendig, van zijn werk. „Ik zit midden in de organisatie voor de ontheemden. Prachtig werk, maar je verslijt ééns zo gauw. Jammer, dat de mensen daar niet méér van weten". (wordt vervolgd) :ci «xt vtuco Het is goed sparen bij de NMB. De vele spaarvormen garanderen voor elke omstandigheid de hoogste opbrengst. Bovendien zijn er de 8%% NMS-Rentespaarbrieven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1971 | | pagina 3