Lieve zuster Ursula
Vieux
Plantiac
TIMMER'S
BAKKERIJ
SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST
U zult ervan lusten!
9 mei
interieuradviseurs
Bronzen medaille voor
hofmeester Bernard
K. Plantinga Zoon. Bolsward. Anno 1870.
Voor diepvriezers
en koelkasten
PUBLIEK VERKOPEN
SLAAPT U NOG
Tweede blad, Texelse Courant, dinsdag 4 mei 1971
Vrijdagochtend vond ter gelegenheid
van de verjaardag van HM. de Ko
ningin op het amfibisch oefenkamp
Texel de uitreiking plaats van de ere
medaille verbonden aan de Orde van
Oranje Nassau met de zwaarden aan
korporaal-hofmeester C. Bernard.
De commandant van het AOK, ma
joor der mariniers H. G. L. Wentholt,
memoreerde tijdens 'n ,,Alle hens voor
de boeg" de capaciteiten van korpo
raal Beranrd, die gedurende zijn loop
baan bij de Koninklijke Marine is uit
geblonken als een uiterst kundig en
plichtsgetrouw hofmeester. Naast zijn
dagelijks werk op het marinierskamp
treedt korporaal Bernard op de voor
grond in zijn werk als secretaris van
het hoofdbestuur van de marine water
sportvereniging. Zijn stuwende arbeid
heeft de beoefening van de watersport
binnen de Koninklijke Marine aan
zienlijk bevorderd.
JEUGDKAMPIOENSCHAP SCHAKEN
2e ronde
J. Hooijberg-N. Zoetelief
3e ronde
N. Zoetelief-W. Bakker
F. Kellner-W. Jas
R. Riteco-P. Bakker
C. Vermuë-F. Bos
1—0
0—1
0—1
1—0
1—0
1—0
1—0
1—0
1—0
4e ronde
W. Bakker-.F. Bos
P. Bakker-C. Vermuë
W. Jas-R. Riteco
J. Hooijberg-F. Kellner
Wim Jas voert de ranglijst aan, ge
volgd door Joost Hooijberg, Wilfried
Bakker, Rob Riteco en Piet Bakker.
JEUGDKAMPIOENSCHAP DAMMEN
Finalepoule
le ronde
H. Jonker-E. v. d. Wetering 02
G. Blom-B. Duin - 02
P. Duin-J Hooijberg 02
2e ronde
E. v. d. Wetering-J. Hooijberg 11
B. Duin-P. Duin 02
H. Jonker-G. Blom 02
Pie't Duin blunderde in de opening en
toen was het voor Joost Hooijberg niet
moeilijk meer om te winnen. Bert Duin
had geluk dat Gerrit Blom de sterkste
zet miste. Bert Duin blunderde tegen
zijn broer in gewonnen stelling. Eddy
v d. Wetering behaalde remise tegen
de sterk spelende Joost Hooijberg. Deze
laatste twee staan bovenaan met 3 pun
ten uit twee partijen.
SCHIETOEFENINGEN
Ligging schietterrein C 52°52,5'N
- 4°42,8'E. In het tijdvak van 3 tot en
met 28 mei 1971 zullen, op werkdagen
van 8.00 tot 18.00 uur, van bovenge
noemd terein schietoefeningen wor
den gehouden met lichte luchtdoelar-
tilerie. De onveilige afstand is tot
14.000 m.
feuilleton door L. van Schooten
Hij had het zo vaak gezegd en het
deed haar steeds weer goed, dit te ho
ren bevestigen. Maar nu klonk het hol.
Voor dit gesprek, en voor een mogelij
ke beslissing (wat bedoelde Likkens
daarmee?) deinsde ze terug. Maar ze
kon niet terug.
„Het is goed" zei ze mat. „Ik zal me
neer Van IJzer ontvangen".
„Ik wens u sterkte", zei Henri Lik
kens en er was een klank van ironie
in zijn stem. Of dit betrekking had op
haar, of op de bezoeker die ze ver
wachtte, kon ze niet zeggen. Maar dit
maal was ze blij toen Henri Likkens de
deur achter zich sloot.
HOOFDSTUK X
Ursula's vernedering
Ursula Leeuwenstein voelde hoe haar
handen trilden, toen Henkie, na uit
voerig te hebben geklopt, zijn gebrui
kelijke saluut bracht, dat haar thans
geen glimlach ontlokte, en aankondigde
.yMeneer Van IJzer voor u, juffrouw".
Het was kwart over drie. Van IJzer
had het niet nodig gevonden, op tijd te
zijn Dat, voelde Ursula, voorspelde
niets goeds.
Maar aan de man die thans, nog meer
zeker van zichzelf dan de eerste maal,
binnentrad, was niets onheilspellends
waar te nemen. Hij zag er ook nu weel
een ietsje tè verzorgd uit, levenslustig
en vrolijk, en hij kwam met uitgesto
ken hand op Ursula toe.
„Neem me alstublieft niet kwalijk,
juffrouw Leeuwenstein, dat ik even
over tijd was, maar er kwam juist een
belangrijke order binnen en u weet,
nietwaar.... het oog van de meester
maakt het paard vet. Enfin u kent het
zakenleven".
Ursula glimlachte zwakjes, voelde de
steek wel, maar maakte een uitnodi
gend gebaar naar de stoel, waarin Van
IJzer ook de vorige keer gezeten had
en zei: „Gaat u zitten, en vertelt u eens
waarvoor u komt".
„Tja", Van IJzer verzonk in herin
neringen, ,,dat is alweer een tijd ge
leden. dat ik in deze zelfde stoel zat.
Herinnert u zich dat nog?"
Welja, dacht Ursula, wrijf het er
maar even goed in. Maar haar gezicht
verried niets van haar gedachten. Ze zat
beheerst en waardig, achter haar bu
reau, in afwachting.
„Weet u nog, waarover we het toen
gehad hebben?" vroeg Van IJzer.
Inderdaad". Ursula besloot zélf zo
min mogelijk te zeggen en hem aan 't
woord te laten.
„Ik had niet gedacht", ging Van
Uzer voort en bekeek liefkozend de
messcherpe vouw in zijn lichtgrijze
pantalon, „dat ik op dit gesprek nog
flens zou terugkomen. U ehu hebt
me daartoe toen niet bepaald aange
moedigd".
Ursula bleef zwijgen.
„Maar", vervolgde de heer Van IJzer
opgewekt, „u en ik, we zijn zakenmen
sen, juffrouw Leeuwenstein. En een za
kenman laat zich niet leiden door sen
timenten.en ik denk: een zaken
vrouw als u net zo min. Cijfers en fei
ten, die bepalen onze koers, nietwaar?"
glimlachte hij.
Hoeveel weet hij? dacht Ursula. Zou
het hem op een of andere manier be
kend zijn, hoe Leeuwenstein er voor
staat? Ze was er bijna zeker van. Ze
schenen bij Van IJzer altijd wonder
goed op de hoogte te zijn van de „faits
et gestes" van Leeuwenstein Co.,
waarom van deze situatie niet?
„En daarom, juffrouw Leeuwenstein,
omdat ook u zich natuurlijk uiteinde
lijk laat leiden door cijfers en feiten,
dacht ik: ons gesprek van toen was met
afhet zou goed zijn wanneer we
dit in een nuchtere, zakelijke atmos
feer eens voortzetten. U bent nu ook
veel beter ingewerkt, kunt alles bekij
ken, uw oordeel vormen.... ik geloof
dat we nu rustiger en prettiger met el
kaar zouden kunnen praten".
Zijn optreden, stelde Ursula bij zich
zelf vast, miste volkomen de agressivi
teit van de eerste keer. Er was inder
daad niets op aan te merken. Zijn
woorden waren zakelijk, zijn redenering
verstandig.... ergens bleef echter het
waakvlammetje van de achterdocht
branden.
„Wat geeft u reden, meneer Van IJ
zer", ging ze tot de tegenaanval over,
„om uit de cijfers en feiten, zoals u het
zelf noemt, te konkluderen, dat er
thans een betere basis is voor een ge
sprek dan.... tóén?"
Hij schuifelde op zijn stoel heen en
weer en vroeg toen: „Kunnen we vol
komen ronduit met elkaar praten en
zult u niet boos worden, wanneer ik de
dingen bij de naam noem?"
Haars ondanks glimlachte Ursula.
„Zolang u het bij de dingen laat
niet, zei ze. Even grinnikte hij, met iets
van appreciatie. Ook hij voelde op zijn
be'urt, de steek.
„Juffrouw Leeuwenstein", zijn stem
was nu op-en-top die van de zakenman,
„ik heb mijn ogen niet in mijn zak. Wij
mensen langs de weg komen van alles
aan de weet, ook van onze. concur
renten. Dan geloof ik dat ik niets te
veel zeg wanneer ik constateer, dat uw
omzet dit jaar aanzienlijk is terugge
lopen.
„Dat kunt u inderdaad zeggen",
merkte Ursula scherp op. Was de
moordende concurrentie van Van IJzer
daarvan niet de voornaamste oorzaak
geweest?
„Goed", stemde hij toe, „ik heb al
tijd gezegd dat wij scherp concurreren,
maar laten we ons met op zijpaden be
geven. Ik zie dat de staf van uw be
drijf is ingekrompen. Nee. hij stak
bezwerend de hand op, „laat me even
uitpraten. Dat doet niets af aan mijn
respect voor u alszakenvrouw.
Maar u hebt het tij tégen gehad. Wan
neer u alles vooruit nuchter had beke
ken, zoudt u er misschien niet eens zijn
ingestapt. Maar, juffrouw Leeuwen
stein, mag ik u eens precies zeggen wat
naar ik denk, uw beweegreden geweest
is? Een beweegreden overigens waar
voor ik alle respect heb? U wilde het
bedrijf, dat uw grootvader heeft ge
sticht, dat wijlen uw vader heeft groot
gemaakt.... ja, ere wie ere toekomt,
u wilde' dat bedrijf voortzetten. U wil
de de naam Leeuwenstein nieuwe glans
verlenen. Ik geloof niet, dat u zich
hoeft te schamen, wanneer u zegt: Van
IJzer, je hebt gelijk".
Hij zag haar gespannen aan. Ursula
zat roerloos achter haar bureau, haar
ogen starend naar het beweeg op de
grachten. Inderdaad.deze man had
precies in de roos geschoten.
Ze knikte nauwelijks merkbaar.
„Inderdaad, meneer Van IJzer, ik ge
loof niet dat ik me behoef te schamen,
als ik zeg, dat u hierin gelijk hebt".
Hij glimlachte voldaan.
„Kijk es aan, juffrouw Leeuwenstein,
het doet me plezier, dat u dit toegeeft.
Ik merk, dat wij nu wel kunnen praten
het is goed, dat ik gekomen ben".
Dat moeten we nog afwachten, dacht
Ursula, en zette zich om hem verder
aan te horen.
Van IJzer ging er breed voor zitten.
„Juffrouw Leeuwenstein.... ik ben
het met u eens, dat het bijzonder jam
mer zou zijn, wanneer de naam Leeu
wenstein, die nu bijna drie kwart eeuw
zo goed bekend stond, zou gaan ver
dwijnen. Ik kan me voorstellen, dat u
daarvoor alle' zeilen in de mast spant.
Alleen.... gelooft u dat, zoals de za
ken thans staan, het voortbestaan van
die naam gewaarborgd is? Ik zou het
nog sterker willen stellenvreest u
niet dat, wanneer het zo doorgaat, alle
opofferingen die u zich daarvoor hebt
getroost, tevergeefs zullen zijn ge
weest? en dat u daarenboven niets
meer overhoudt?"
118. Toen de Kludde tot de slotsom
was gekomen, dat smidje Verholen
waarschijnlijk die onwelkomen bezoe
ker in het Knekelwoud was, besloot hij
roaar een een kijkje te gaan nemen in
het oude slot. Hij wandelde er dus met
de grootst mogelijke spoed naar toe en
trad binnen. En jawel hoorhet
eerste wat hij zag, was die grote zilve-
fen beker, die de alchimist in de rid
derzaal had laten staan. „Wel ipoffer-
dekerek nog an toe!" mopperde de
Kludde, het zilveren voorwerp van de
'afel nemend. „Hoe komt dat ding hier
terecht? En wat staat er ingegraveerd?
Eerste prijs voor de beste persoonlijke
Prestatie op het liefdadigheidsfeest ten
huize van jonkheer Duyvemelcker van
Epscheuten.zo, zo! Die ouwe dwaas
in de kelders gaat dus stiekum naar
feesten! Hij komt over huis bij die mal
le jonkheer van Epscheuten, die geen
knip voor de neus waard is! En met
wie gaat die alchimist daarheen? Met
smidje Verholen natuurlijk! Héél slim
van de smid, dat moet ik zeggen. Op
die verkleedpartij bij de jonkheer liep
de alchimist natuurlijk niet in de ga
ten! Ze dachten daar natuurlijk, dat-ie
een maskeradepakje droeg. Maar dat
zal ik die ouwe inpeperen! Ik laat mijn
mooie plannetjes door hem niet in de
war sturen!"
Hij greep nu de beker bij een oor en
wandelde er linea recta mee naar de
slaapkamer van de rare alchimist. Daar
stak hij een flink aantal kaarsen aan
en schudde vervolgens de oude baas
met ruwe hand wakker. „Sta op, ouwe
dwaas!" siste hij. „Sta op en vertel me
onmiddellijk hoe deze beker in het slot
komt! Was jij vannacht soms op dat
feest bij die malle jonkheer?"
De alchimist kwam enigszins slaap
dronken overeind, keek de /Kludde
peinzend en onderzoekend aan en zei
ernstig: „Sa macked! Ick ken uwe
stem! Ghy syt de valse Vosmaer met
een swart packje aen!"
(wordt vervolgd)
Voor stipte levering kunt
u vertrouwen op
Telefoon (02220) 3 3 4 1
Rentenaar, Oosterend
Jan Agter
Dros' Smederij
NOTARIS J. R. VAN WIJLAND te
Tc;xel zal op donderdag, 6 mei 1971 te 3
uur n.m. in het „Casino" te Den Burg,
Texel,
ten verzoeke van mevrouw J. W. Bruin
te Zijdewind
Het pand Witte Kruislaan 1 te Den Burg
- Texel, met onder en bijgelegen grond,
omvattende bovenwoning en beneden
bedrijfsruimte.
Het woonhuis omvat: Hal met toilet,
trapopgang. Boven: hal, woonkamer,
woonkeuken met deur naar platdak en
toegang tot zolderverdieping van de be
drijfsruimte, trapopgang naar tweede
verdieping met overloop, 2 slaapkamers
en vliering.
Het bedrijfsgedeelte omvat eigen toe
gang met royale ruimte en zolder.
Het woonhuis en de zolder van de be
drijfsruimte zijn verhuurd voor ƒ63,60
per maand incl. water. Bedrijfsruimte is
vrij van huur.
Bezichtiging zaterdag 24 april en 1 mei
telkens van 2 tot 5 uur n.m. en verder
na afspraak met de bewoonster.
Aanvaarding bij de betaling van de
koopsom voor of uiterlijk op 10 juni
1971.
Nadere inlichtingen worden verstrekt
ten kantore van voornoemde notaris,
tel. (02220) 2014 - 3110.
ICMlelhuts
Dat is misschien wel ,,IN". In
verrukking zult u echter raken
lu np i$cncTCC onze collectie ,rslaap~
IN Ut ytUolttgenot", bestaande uit:
juwelen van ledikanten,
heerlijke kwaliteitsmatrassen
weldadig warme wollen dekens
'n goed idee, hiervoor naar
WILHELMINALAAN 30
Van uw Echte Bakker, die in deze lente
maand weer welig tiert. Die elke dag op
nieuw, pril en vers, een lawine aan broden
uit zijn oven plukt. Tientallen kostelijke
vruchten van zijn vakmanschap. Vergast uw
huisgenoten op brood van uw Echte Bakker,
de eerste lenteb(r)oden.
Ook voor deze lekkernij
