igen Stoombootonderneming uit wrok geboren X Teso nog steeds vrij van vreemde invloeden.... wc Ltoerist 1971 pagina 11 a at u gezellig in i boot nemen Openbare Bibliotheek Texel (Uebersetzung des Artikels auf Seite 13) AR 7 GALJOEN DE KOOG Sh§ter van Cuyck, Texelkenner uit find van de achttiende eeuw, doet jn „Brieven over Texel" verslag de postschuit, die in zijn dagen de nding onderhield, „....alle dagen leer het vaarbaar weder is, vaart het Nieuwe Diep (Den Helder) eene I ««chuit. welke de brieven van en LAl|Texel brengt. neraties lang bleef het zo. De eerste Jetering dateert van 1852 toen op btief van de Texelse notaris W. H. (10 Bok en de Amsterdammer P. van iingen de stoomraderboot „Ada van [and" in de vaart werd gebracht. Het een houten schuit, uit Engeland af- [stig en voorzien van een sterke ma- .e. Eens per week lag de Ada stil, de stoomketels werden met zee- t gevoed en moesten van tijd tot worden uitgebikt. De dienst werd waargenomen door de eerder ge- jnde Bello en Sjeesje, die echter zo inkelijk van wind en tij waren, dat b 's nachts al van Oudeschild vertrok Ibijtijds aan de zuidpunt van het lid, 't Homtje, voor anker te kunnen Ji en post en passagiers aan boord te n. Indanks de eerste stoomboot was er paid nog geen sprake van massaal toer Het toerisme moest nog op- |ien. Het eiland werd slechts bezocht wat buitenlanders, die de rijke felwereld al kenden. Het leven op lel was sober en noodde bepaald niet toerist en Texelaar is de moderne snelle veerverbin- tussen Texel en „de de gewoonste zaak van Men kan zich nauwe- voorstellen dat het betrekke nde tijd geleden heel anders en ruim honderd jaar geleden zeer primitief. Dat was de van 'Bello' en 'Sjeesje', twee schokkers, zeilscheepjes énmaal per dag bij toerbeurt Texel of Den Helder vertrok- In de gemeenteraadsversla- van 1835 wordt deze dienst rst gebrekkig en onregel- g" genoemd. Er waren des weinig Texelaars, die zich ver opwonden. Want een e naar het vasteland was een st zeldzaam gebeuren. Alleen zeer dringende aangelegen- en werd voet op vastewal ge- Velen verlieten het eiland it. tot onnodige uitstapjes. De armoede was gekomen na het verdwijnen van de loodsen uit Den Hoorn. Al veel eerder was de dienstverlenende functie van het eiland voor de op de rede wachtende schepen uit Amsterdam weggevallen. Er waren kale nieuwe polders met zilte gronden, waarop de eerste pachters nauwelijks een stuk droog brood kon den verdienen. 6000 inwoners en 10.000 schapen telde het toenmalige Texel. Het moet een ongelofelijk mooi land ge weest zijn met uitgestrekte drassige dui nen waar het wemelde van de vogels echter praktisch zonder bomen. Het was Texel zoals Jac. P. Thijsse het in 1890 leerde kennen. ONTEVREDENHEID De „Ada van Holland" werd op 25 juli 1878 vervangen door een ijzeren schip van dezelfde naam. Bruno Bok en Van Vlissingen konden het echter finan cieel niet langer bolwerken en droegen de dienst in 1882 over aan de maat schappij „Alkmaar-Packet" van C. Bos man. Naast de „Ada" schakelde deze ook de schepen „Flevo" en „Kampioen" in. Laatstgenoemde veerboot zou de aanleiding worden voor het stichten van een eigen Texelse veerdienst. Vol gens hardnekkige geruchten was de „Kampioen" niet zeewaardig ondanks de verklaring van officiële experts, dat de boot wel degelijk aan de eisen vol deed. Een andere reden voor kritiek op Bosman waren de tarieven, die alge meen onnodig hoog werden gevonden. De eilandbewoners, die langzamerhand werden meegesleept in de vaart der vol ken, verlangden naar een snelle, fre- kwente verbinding met een zeewaardig schip tegen een billijk tarief. Tot de groep vooruitstrevenden, die verande ring wilden, hoorde de huisarts Adriaan Wagemaker. Hij blies het vuurtje aan. Hij wilde niet alleen een betere veer dienst, maar ook een betere haven, een stoomtram, die de verbinding tussen Oudeschild, Den Burg, De Waal, Ooster end en De Cocksdorp zou onderhouden en een „naar de eisen des tijds ingericht badhotel". KLACHTEN De „boot van Bosman" voer drie maal per dag naar Den Helder: 4.30 - 8.00 - 14.00 uur. Van Den Helder: 6 00 - 9.30 en 18.15 uur. Klachten over deze ge ringe frekwentie en over het tarief sor teerden geen effekt. Ook het vervoer op Texel zelf, in het autoloze tijdperk van veel meer betekenis dan nu, liet veel te wensen over. In het Rotterdams Nieuwsblad van 1896 is te lezen: we zaten met zijn achten in de déli- gence. Het hotste vreselijk, want de wegen zijn allermiserabelst en de déli is van oude constructie.De Texelaars J. P. Noordijk en H. J. Moojen gaven openlijk uiting aan de ontevredenheid en trachtten tot oprichting van een eigen stoombootonderneming te komen, gesteund door de Texelaars en met een gemeentelijke bijdragen van ƒ1000, Het subsidieverzoek werd door de ge meenteraad gesteund. Naar de mening van burgemeester Strick van Linschoten dacht Bosman blijkbaar dat „de boot er niet was voor het publiek, maar het pu bliek er voor de boot". Bosman zag het gevaar, verlaagde ijlings de tarieven en voerde het aantal overtochten per dag aanmerkelijk op. Een retour kostte nu Zo gaat het tegenwoordig: snel en ge stroomlijnd, al is veel van de oude stoom- bootromantiek verdwenen. ruim hoefden te zitten Men voer tegen het tarief dat destijds van Bosman was geëist: 50 cent (retour 80 cent). Onmid dellijk zakten ook de tarieven van de Alkmaar-Packet tot dit niveau. Wage maker reageerde: dan zijn wij altijd benadeeld. We zijn geplukt. Hij heeft de macht van het kapitaal, wij hebben de macht van het recht!" Het ging er heet toe. Bosman be schimpte de „vaarlustige geneesheer, die de eilanders terroriseerde". Maar de zaak was duidelijk. Op zondag 18 augustus vervoerde de „Baron Rengers" 600 passagiers. Bosman's „Ada" slechts vijf. Iedereen was solidair. Handelsreizi gers die niet zo precies op de hoogte waren van de ontwikkelingen moesten bij aankomst op Texel eerst hun boot kaartje tonen. Als bleek dat zij niet per TESO waren gereisd konden zij naar het vasteland terugkeren en met de Ba ron Rengers terugkomen, waarna hen pas werd toegestaan hun waren te slij ten. Ook het nieuwbakken personeel van TESO was geen moeite teveel om de strijd voort te zetten. Vaak lieten ze hun eten staan om de dienst gaande te kunnen houden. EIGEN BOOT De directie zat intussen niet stil. Op 6 december 1907 werd aan de fa. Jacobs en Bunge te Haarlem opdracht gegeven voor de bouw van een nieuwe stoom- INIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHIIIIIIIIIIIIIIHIIIIIIIjNI BURGWAL DEN BURG H speciale abonnementen voor 1 1 vakantiegangers. 1 Uitgebreide collectie. H Alle belangrijkste kranten g en tijdschriften (ook Duitse) g zijn aanwezig. IiiiiiiHiiiiiniiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiinii de verdere ontwikkeling was het ver plaatsen van de veerhaven van Oude schild naar 't Homtje, waardoor de af stand Den Helder-Texel met meer dan de helft werd bekort. De vaartijd werd teruggebracht van drie kwartier tot 20 minuten; een uurdienst werd moge lijk. In 1963 kwam de diesel-elektrische veerboot met koplading „Marsdiep" in de vaart: 750 passagiers en 70 auto's. Steeds meer toeristen (met auto) komen naar Texel. Wachttijden tot zeven uren in Den Helder dwingen tot de bowu van nog een diesel-elektrische veerboot „Texelstroom". Maar ook nu is de capa citeit op topdagen niet toereikend, zodat de gedachten uitgaan naar een derde schip 4 augustus 1908: „De Dageraad", de eer ste eigen boot van TESO loopt de haven van Oudeschild binnen f 1,25. Men liet zich echter niet mislei den. dat veer in hun bezit krijgen hebben de Texelaars in hun macht. We kunnen de zaak heel gemakkelijk ver overen en hebben dan een winstgevende onderneming zonder veel risico en on genaakbare concurrentie.Maar het zat niet mee. Provinciale Staten weiger den subsidie en de bevolking was nog niet enthousiast genoeg. Het zou tien jaar duren alvorens men er werkelijk de buik van vol had. boot: „De Dageraad". Het was 'n onge kend feest toen dit schip op 4 augustus 1908 voor het eerst de haven van Oude schild binnenliep. Het was tevens de genadeslag voor Bosman, die nu inzag dat de Texelaars als overwinnaar uit de strijd zouden komen. Hij liet zich uit kopen, droeg de „Ada" aan TESO over en tevens het postcontract. Dat laatste was een belangrijke bron van inkom sten. Een nog veel belangrijker inkomsten bron werd het toerisme, dat zich in 1920 aarzelend begon te ontwikkelen. Als gevolg daarvan moest er in 1926 een groter en sneller schip bijkomen: De „Marsdiep", bekend om het feit dat hij een tiental graden slagzij maakte (ge volg van een bouwfout, die men nooit heeft kunnen verhelpen) en vermaard als (jsbreker. Op 24 mei 1934 volgde de „Dokter Wagemaker". De snel groeien de vraag naar vervoerscapaciteit deed besluiten laatstgenoemd schip in 1952 te verlengen, waardoor een dubbel aantal auto's (16) kon worden vervoerd. In 1955 kwam „De Dageraad" (1000 passa giers 25 auto's), in 1960 gevolgd door het tweedehands veerschip „Ko ningin Wilhelmina" (750 passagiers 42 auto's). Van zeer ingrijpende betekenis voor| De n.v. TESO keert geen winst uit. De aandeelhouders hebben recht op maxi maal 6% maar dit percentage van een aandeeltje van ƒ5,of ƒ25,is zo ge ring, dat bijna niemand het de moeite waard vindt om zijn dividend af te halen. TESO accepteert geen overheids subsidies. Men wil de onderneming vrij houden van „vreemde" invloeden. Niet in de laatste plaats om slagvaardig en zelfstandig te kunnen beslissen als ver dere expansie nodig is. Het gevolg is dan men voor een overtocht meer be taalt dan bijvoorbeeld in Zeeland, waar veel overheidsgeld wordt toegelegd op de veerdiensten over de Westerschelde. Toch heeft het Rijk wel bijgedragen in de totstandkoming van de huidige snelle verbinding met kopladingschepen, want de kostbare fuikhavens in 't Horn- tje en Den Helder zijn door het Rijk cadeau gedaan. Zonder toerisme zouden de Texelaars straatarm zijn, getuige het feit, dat zelfs mèt toerisme het gemiddeld inko men per hoofd belangrijk lager is dan gemiddeld elders in het land. Zonder de snel expanderende TESO-vecrdienst zo udat toerisme zich niet hebben kun nen ontwikkelen. Is het een wonder dat de Texelaars trots zijn op hun eigen „stoom"bootonderneming? In strenge winters kost het vaak de groot ste moeite om te voorkomen, dat het eiland wordt geïsoleerd. Op deze foto uit het begin van de jaren vijftig ziet men de oude Marsdiep" die als gevolg van een bouwfout altijd slagzij maakte, doch grote reputatie genoot als ijsbreker. Soms moesten de passagiers worden ingescha keld om de worsteling door de ijsvelden voor de haven van Oudeschild tot een goed eind te brengen De mannen werden idan aan dek geroepen en groepsgewijs rende men dan van bakboord naar stuur boord, waardoor het schip ging schom melen en zich uit het pakijs loswrikte. DE STRIJD ONTBRANDT In april 1907 werden door Wage maker c.s. nog pogingen gedaan om met Bosman tot een bevredigende regeling te komen, maar het kwam er tenslotte op neer dat men op 18 juni 1907 de rela ties met de Alkmaar-Packet verbrak en besloot zelf een boot in de vaart te bren gen. Dokter Wagemaker reisde alle dor pen af en wist de mensen tot groot en thousiasme voor dit idee op te zwepen. laat het nageslacht straks kunnen zeggen, dat in 1907 op Texel de victorie begon. Dat men zich toen onder de der tig jaar durende druk van Bosman heeft bevrijd. De zin Luctor et Emergo zal steeds ons richtsnoer zijn. De strijd ontbrandde. Nog dezelfde dag werd voor ƒ15.000,aan aandelen geplaatst. Het unieke daarvan was dat zij niet gro ter waren dan ƒ5,en 25,Boven dien mocht niemand voor meer dan ƒ1000,aandelen bezitten. Aldus kon den ook de minst draagkrachtigen me de-eigenaar van de stoombootonderne ming worden. Een bepaalde groep be langhebbenden zou geen vat op de on derneming kunnen krijgen. Iedere aan deelhouder, ongeacht het aantal aande len, dat hij bezat, had in de vergadering maar één stem. In die toestand is nooit verandering gekomen. Het aandelen kapitaal bedroeg tenslotte ruim ƒ76.000,ten tijde van de oprichting een flink bedrag maar merkwaardig weinig in vergelijking met de miljoe- nenwaarde aan activa in de laatste ja ren. WE VAREN Op 15 augustus 1907 voer het eerste (huur)schip van TESO, de „Baron Ren gers". Aan boord was plaats voor 500 passagiers, die niet, zoals op de schepen van de concurrentie, met het vee in één Saai, Dorpsstraat 2, tel. (02228) 296

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1971 | | pagina 10