De man die niemand werd" tl' Een uitstervende groep? SM1DJE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST FILMIVIEIIWS Economische vorming toekomstige ondernemers en jonge akkerbouwers LANDBOUW en VEETEELT ,JI Regen was op veel bedrijven welkom, maar SPORTPROGRAMMA Mswfl Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 13 augustus 1971 rubriek voor I De tijd ligt nog niet zo ver achter ons, jat telkens de vrees werd uitgesproken, jat het aantal aankomende boeren te loog zou zijn. Van diverse kanten jrong men er op aan er voor te waken, lat niet iedere boerenzoon min of meer anzelfsprekend het beroep van vader ou kiezen. Het zag er immers naar uit, lat voor lang niet alle van deze adspi- :ant-boeren een bedrijf beschikbaar tou zijn. De vrees, dat het inderdaad zou gaan tls hierboven wordt verondersteld, is Ie laatste jaren verdwenen. De lezers jan deze rubriek zullen zich mogelijk Ie artikelen herinneren, die we vorige ierfst in deze rubriek hebben geschre den. In die artikelen werd voor een be- laald gedeelte van ons eiland nagegaan rolke veranderingen zich in de komen- e tien jaar zouden voordoen. Onder tekende kwam toen tot de conclusie, lat een flink aantal van de bedrijven n dat gebied in de komende tien jaar In „Uit Hollywood's Lachfabriek" iet men de koddigste scènes uit onster flijke filmcomedies van een halve eeuw eleden met acteurs als Stan Laurel, iliver Hardy, Charlie Chaplin, Ben ïirpin enz. enz. De film is een bloem- fzing van de meest komische grappen n dolste vondsten uit de bloeitijd van an de „stomme" film. (Zondagmiddag uur in het City-theater voor alle leef- jden). ,De non van Monza" is een geroman- seerde liefdesgeschiedenis uit het ;reng katholieke Italië van de Middel- euwen, met een bijzonder lugubere af- >op. Binnen de kloostermuren bloeit en grote liefde tussen de moeder-over- le en een jonge edelman, die bij ont- ékking door de plaatselijke kerkelijke utoriteiten op bizarre wijze wordt ge- raft. De gegevens voor het verhaal rnden afkomstig zijn uit in het Vati- ian bewaarde documenten. De film is Bchikt voor personen van tenminste i jaar en wordt zaterdag- en maandag- rond (8 uur) vertoond. Een zeer fascinerende natuurfilm ordt vrijdag, dinsdag en woensdag (8 ur) gedraaid onder de titel „De woes- jn leeft", een produktde van Walt Dis- ;y. De film geeft een 'boeiend verslag in de strijd op leven en dood in 's we ids meest onherbergzame woestijn, ildzame en onbekende dieren als de er, schorpioen en de dodelijke Taran- la leveren een verbeten strijd om de rre omstandigheden te overleven, jegang alle leeftijden. Voor de naohtvoorstelling zaterdag l uur) staat op het programma 'reemde minnaars", een Zweedse pro- iktie, waarin de erotische afwijkingen uitspattingen van een kleine, hard- •rkerde gemeenschap onder de loep nomen worden. Vrijwel alle inwoners Drden betrokken bij de sexuele revo ke, die tenslotte het einde van een lukkige samenleving dreigt te wor- ji. Personen van 18 jaar en ouder mo- n hiervan getuige zijn. Tenslotte voor donderdag- en zondag- ond (8 uur) de vrolijke, Amerikaanse eelfilm „Dokter is een liefhebber", n luchtige verfilming van de huwe- esproblemen van een geslaagd chi- rg en zijn vrouw. Zij starten het hu- iij'k op een wankele basis en groeien leidel ijk zover uit elkaar, dat een de- itieve breuk onvermijdelijk wordt. Toegang 14 jaar. „vrij" zou komen. Dit als gevolg van het feit, dat de tegenwoordige gebrui ker van het bedrijf al „óp leeftijd" was gekomen zonder dat een opvolger aan wezig was. We hebben toen de vrees uitgespro ken, dat het voor de overblijvende boe ren in dat gebied financieel heel moei lijk zou zijn om de vrijkomende grond aan hun bedrijven toe te voegen. Sombere boerin Dezer dagen hadden we een gespfek met een boerin, die wat het aantal op volgers op de boerenbedrijven betreft heel sombere geluiden liet horen. Als het inderdaad zo zou gaan als deze boerin voorzag, dan moeten we de con clusie trekken, dat de agrariërs een uit stervende groep zijn. Zij was van mening, dat iedere boe renzoon, die maar even geroken had aan de voordelen van een ander beroep boven het boer-zijn er zich wel voor wachten zou om nog boer te worden. Denk nu niet, dat we hier te maken hadden met iemand, die het boerin zijn zuchtend en met tegenzin volbrengt. Ik heb de indruk, dat zij en haair man het boerenberoep, het wonen en werken op de boerderij kunnen waarderen. Deze boerin was echter van mening, dat de aantrekkelijkheid van de vijf daagse werkweek met daarop volgend twee dagen van zorgeloos leven zo groot was, dat maar heel weinig boerenzoons het zouden kunnen opbrengen om de gebondenheid en de zorg van een boe renbedrijf te aanvaarden. Ik vind, dat deze boerin de zaak te somber inziet. Ik ben er van overtuigd, dat de zorg en gebondenheid van het boerenbedrijf inderdaad zo groot zijn, dat alleen zij, die in hart en nieren boer zijn, het zullen kunnen opbrengen om boer te worden. Aan de andere kant geloof ik, dat er altijd een groep mensen zal blijven, die de weelde van het zelfstandige boeren beroep zo groot vindt, dat ze tot elke prijs boer wil zijn. En verder is de vraag naar vrijko mende grond op de meeste gedeelten van ons eiland nog altijd groot. Dit wordt geïllustreerd in de prijzen van de grond, die op een niveau liggen, dat zo hoog is, dat alleen grondgebruikers, die bereid zijn om alles op alles te zetten de kosten van die grond eruit kunnen halen. Heel veel Texelse boeren hebben de regen van de laatste dagen met „open armen" ontvangen. Op vrijwel ieder boerenbedrijf waren er gewassen, die voor 100°/o aan regen toe waren. Vooral voor de veebedrijven betekent de royale regen een wegvallen van veel zorgen. Het is weer een wonder om te zien hoe snel verdord grasland na regen weer herstellen kan. Dat is vooral het geval op de grondsoort, die als regel het eerst van de droogte heeft te lijden, nl. zandgrond. Een zwaardere grond houdt het in een droogteperiode langer vol, maar als het eenmaal zo ver is, dat droogte ook op de zwaardere gronden duidelijk schade veroorzaakt, duurt het geruime tijd langer voordat de hergroei na regen weer begint. Vooral op de percelen, waar men in de droge periode door is gegaan met het strooien van de stikstof is in eukele dagen tijd een enorme verandering ge komen. Hoewel het er nog niet naar uit ziet, dat er de eerste weken al weer zo veel gras zal komen, dat er ruimte komt om één of meer percelen te maaien voor de kuil is de zorg voor voldoende wei- degras nu op de meeste bedrijven weer verdwenen. Akkerbouwers vragen om droog weer Nu op de akkerbouwbedrijven de bie ten en aardappelen weer enkele dagen vooruit kunnen met het water, dat in deg rond is opgeslagen, kijkt men hier al weer verlangend uit naar goed oogst- weer. De oogst van de granen stagneert nu al enkele dagen. En dit terwijl niet alleen de zomergerst klaar staat om ge oogst te worden, maar ook de tarwe op diverse percelen oogstklaar is. De eerste indruk, dat bij de granen zeker van geen topopbrengst sprake zal zijn, wordt bevestigd door berichten uit diverse streken. Zowel voor de zomer gerst als de tarwe geldt, dat de korrel aan de fijne kant is en in diverse ge vallen beslist „mager" moet worden genoemd. Het feit, dat de tegenvallende op brengst er zowel op de droogtegevoelige gronden als op de niet-verdrogende gronden is, wijst er op, dat het vooral de directe weersomstandigheden zijn geweest, die debet zijn aan de niet vol groeide korrel. We weten nog veel te weinig af van invloed van hoge temperaturen in een bepaald stadium van groei en afrij ping om een aantal wéken voor de oogst te voorspellén of we een lage, normale of hoge opbrengst van granen kunnen ver- wachten. 1339HII ZDH-OOSTEfREND-WEEKEND Na de oefenwedstrijd van zondag j.l. tegen SVC die met 61 werd gewon nen speelt ZDH zaterdag en zondag а.s. tegen Oosterend. Het programma is als volgt: Zaterdag 3 uur: pup. ZDH b-Oosterend b 4 uur pup. ZDH a-Oosterend a 5 uur adsp. ZDH-Oosterend б.30 uur jun. ZDH-Oosterend Zondag 5 uur ZDH 2-Oosterend 2 6.30 uur ZDH lOosterend 1 TEX. BOYS Voor de adspiranten, junioren en se nioren begint volgende week de trai ning. Dinsdag half zeven worden de ad- spiranten op het veld verwacht. De ju nioren dezelfde avond om 8 uur. De training van de senioren is nu op donderdagavond. De aanvangstijd wordt nog bekend gemaakt. Woensdag a.s. om half zeven op het Boysveld is er een wedstrijd tegen een marine-elftal. Er zijn op het veld en in de kantine nog wat werkzaamheden te verrichten. Werkwilligen kunnen zaterdag a.s. te recht. W. S.V. OOSTEREND Komend weekend komen zowel de jeugd- als de seniorenelftallen in het veld voor het spelen van oefenwedstrij den. Zaterdag gaan de zaterdagsenio ren met de boot van 3 uur naar Den Helder, waar om 4 uur tegen een HCSC-combinatie wordt gespeeld. Wel pen b spelen om 2 uur te Den Hoorn tegen ZDH b. Welpen a spelen om 3 uur te Den Hoorn terwijl adspiranten b om 4 uur tegen ZDH b aantreden. De junioren tenslotte spelen om half ze ven ook aan Den Hoorn tegen ZDH- junioren. Zondag komen de senioren aan bod. Om 5 uur treedt het tweede aan, ter wijl het eerste om half zeven ZDH 1 partij zal geven. Voor alle opstellingen zie het kastje. De jeugd begint op 17 augustus weer met de training en wel om: 4.00 - 4.30 uur welpen c 4.30 - 5.00 uur welpen b 5.00 - 5.30 uur welpen a 7.00 - 7.45 uur adspiranten b en c 7.45 - 8.30 uur adspiranten a Woensdagavond 18 augustus begin nen de junioren en senioren weer en wel van 7.00 - 8.30 uur, terwijl vrijdags van 7 .00 - 8.00 uur de junioren en za terdagsenioren trainen en van 8.00 - 9.00 uur de zondagsenioren verwacht worden. P.K. In de komende winter zal een kursus voor jonge en toekomstige akkerbou wers in noordelijk Noord-Holland wor den gehouden. Zowel jonge akkerbou wers als thuis meewerkende zoons heb ben of krijgen te maken met tal van vragen op het gebied van bedrijfseco nomie, bedrijf sfinanciering, bedrijfs overname, samenwerkingsvormen, enz. Voor degenen, die binnenkort een be drijf denken over te nemen of die dat V 136. „Je had geen seconde later moeten gooien, zeg!" zei smidje Verholen met een zucht. „Het was precies op het nip pertje, Stef. Als jij hier nu op die schurk blijft letten, dan gaan de alchi mist en ik naar binnen. De oude baas heeft het vast erg koud in zijn dunne nachthemdje. Mijn revolver ligt ook nog binnen. Die haal ik dan meteen even op. Pas dus goed op, Stef, dat die schelm daar geen kunsten uithaalt. Als we straks terug zijn zullen we wel eens even kijken met wie we eigenlijk te maken hebben". „Wees maar gerust, kerel!" lachte Stef. „Ik let wel op. Met zulke ventjes weet ik wel raad!" De smid en de alchimist liepen Bal- derik's kasteel binnen en Sterke Stef bleef achter met de bewusteloze boef. Hij stak diens revolvers in de zak. „Ach, ach, ach, wat een ventje van niks," mompelde hij. „Die lust ik rauw. Daar neem ik er twee van onder één arm mee. Vervolgens ging hij op de rand van een oude waterput zitten om een siga retje te rollen. Stef rolde héél mooie sigaretjes en dat eiste geheel zijn aan dacht op. Zo kwam het dat hij er niets van merkte, dat de Kludde voorzichtig overeind kwam. De schavuit was name lijk veel minder bewusteloos dan de an deren gedacht hadden kort geleden hebben gedaan is deze kursus van groot belang. Verschillende met de praktijk ver trouwde deskundigen van landbouw- onderwijs, Rijkslandbouwvoorlidhtings- dienst, standsorganisaties en andere in stellingen zullen de verschillende on derdelen met de kursisten behandelen. De zelfwerkzaamheid van de deelne mers staat daarbij voorop. De kursus is sterk praktisch gedicht; verscheidene bedrijven zullen worden bezocht en ëkonomisoh doorgelicht. Kosten: de kursus wordt door het Mi nisterie van Landbouw gesubsidieerd, zodat de kosten per deelnemer ongeveer ƒ65,zullen bedragen. Kursusplaats: Middenmeer of een ande re plaats in de Kop van Noord-Holland, afhankelijk van de deelname. Vereisten voor deelname Middelbare Landbouwschool of La gere Landbouwschool met vervolg- kursussen; Kort voor de bedrijfsovername staan of sinds enkele jaren zelfstandig een bedrijf voeren; Leeftijd 22 - 35 jaar. Kursusduur: 100 a 120 uren. Periode: november 1971 tot half maart 1972. Kursusdag: waarschijnlijk dinsdag Kursusleider: de heer L. Bregman, le raar R.M.L.S. te Schagen. Aanmelding: vóór 20 augustus a.s. bij de heer L. Bregman, Noord 43a, te Schagen. (tel. 02240 - 2716). ZON, MAAN EN HOOG WATER De zon komt 15 aug. op om 5.23 uur en gaat onder om 20.05 uur; 18 aug. op om 5.29 uur en onder om 19.57 uur. Maan: 13 aug. L.K.; 20 aug. N.M. Hoog water ter rede van Oudeschild 13 aug. 0.21 en 12.48; 14 aug. 0.59 en 13.28; 15 aug. 1.52 en 14.34; 16 aug. 3.15 en 16.07; 17 aug. 4.56 en 17.49; 18 aug. 6.25 en 19.11; 19 aug. 7.35 en 20.13; 20 aug. 8.27 en 21.02; 21 aug. 9.09 en21 .42. Aan het strand is het ongeveer een uur eer der hoog water. „Zo, zo," mompelde de Kludde on hoorbaar. „Ik ben dus een ventje van niks. Hij lust me wel rauw! Dan moet-ie me dan maair eens laten zien!" Hij richtte zich op en kwam met uit gestrekte grijphanden op de argeloze Stef afgesprongen. Deze hoorde nog wel wat, maar was toch al te laat. Twee ijzersterke handen klemden zich om zijn hals en hij kon geen kik meer ge ven. Het was dus onmogelijk smidje Verholen te hulp te roepen. Maar ge lukkig was Stef zelf ook ijzersterk en hij zag dus de kans zich te ontworste len aan die wurgende greep. En nu ont stond er een verschrikkelijk gevecht iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^ Feuilleton door Tom Lodewijk iiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii 0. En hij, Guy? Hij betrapte zichzelf ns op het verlangen de zaak de zaak laten en eindelijk eens te gaan léven, )laats van te worden geleefd. SVat had je tenslotte, voor wie was al inspanning? Voor Yvonne? Die zou ter de zaak niet gaan beheren. Dus sschien voor een vreemde vent, die in klap verstand van zaken had en ïen het geld zou opsouperen? Moest met blij zijn, dat Yvonne een man die inderdaad ook een opvolger zijn? laar hij was niet blij lij dwong zich tot luisteren naar het iprek tussen vader en dochter. Nu" zei Yvonne „kom dan eens op t uw verstandelijke en verstandige waren!" 'Uy glimlachte zijns ondanks. Daar nu juist de kneep. Als je niet je vlucht wilde nemen tot achterhaalde Misbegrippen, was er puur verstan- i]k niet eens zoveel op die verbinte- aan te merken! Hij behoefde dat niet eens te zeggen, want Yvonne precies wat hij zelf zoëven gedacht lenri Lazare zat daar, ontmoedigd verbitterd. Hij had zich een andere oonzoon gedroomd, had zelfs be lde jongelui er op aangekeken „een de partij voor Yvonne", maar Yvon- had alle goede partijen links laten liggen en kwam nu aan met een kantoorbediende, want dat was die De Rheede toch eigenlijk. Hij had hoofdpijn. Hij had al genoeg zorgen aan de kop. Nou dit weer. Nu moest hij opeens alles laten schieten en zich concentreren op dit probleem, dat hem gans niet aanstond. Hij zocht een uitweg, zoals hij altijd gedaan had wanneer het over de dingen ging, die niet in cijfers te vatten waren. Op dit ogenblik kon hij tegen Yvonne niet op, was er ook niet op voorbereid. „Zou het niet het beste zijn" kwam Guy „dat jij, Henri, zelf eens met De Rheede praatte?" „Dacht je dat dat hielp?" „Wat bedoel je-om hem ervan af te brengen? Nee, dat geloof ik niet. Als dat lukte was De Rheede geen knip voor de neus waard en Yvonne mens, hij moest er niet aan denken. Het lieve kind was helemaal kop over bol van die vrijer! „Je moet van die jongen toch ook eens een andere indruk krijgen dat dat hij het als procuratiehouder goed doet? Je kent hem nauwelijks, privé". Henri keek suffig. Hij had het be nauwd, hij moest rust hebben, van dit gesprek, van al deze ellende af. „Goed. Dat is misschien het beste. Vind je het erg, Yvonne, als ik oom Guy er dan bij vraag?" „O nee vader. Graag zelfs". Oom Guy zou, hoopte ze, wel olie kunnen gieten op golven, die misschien wat hoog zou den kunnen oplaaien. „Henri, laat mij dit eerst maar eens bepraten. Ik zal De Rheede wel zeggen dat we over deze zaak met hem willen spreken". „Doe jij maar" zei Henri Lazare. „Ik ben niet in de stemming". De lucht was grauw en een naargees tig regentje siepelde neer, toen Yvonne Lazare en Gerard de Rheede bij de in gang van het stadhuis poseerden voor de onvermijdelijke fotograaf. Yvonne liet er de gelukkigste dag van haar le ven niet door bederven, in Holland kon je zoiets verwachten. Guy Lazare, hoe wel volstrekt niet bijgelovig, vond dit weer in volkomen overeenstemming met zijn eigen toekomstverwachtingen wat dit jonge paar betrof. Het was natuurlijk van het begin aan voor hem en zijn broer een verloren slag geweest. Eigenlijk waren er geen steekhoudende bezwaren aan te voeren. Henri's teleurstelling over Yvonnes „gemiste kansen", zijn eigen voorge voelens, konden niet als argument die nen. En het was duidelijk dat Yvonne vastbesloten was. Dan hoefde je ook niet te proberen, haar van haar stuk te krijgen. Dus was Gerard tijdig gepro- mofeerd tot adjunkt-direkteur, en de officiële verloving afgekondigd een paar maanden vóór de definitieve hu welijksdatum. Het gaf natuurlijk veel gepraat, in het kantoor en daarbuiten de meesten vonden dat die De Rheede het toch maar handig geschoten had, de dochter van de baas! en waren geneigd hem meer berekennig dan vurige liefde toe te schrijven, maar zo zijn de men sen nu eenmaal. Voor Gerard de Rheede was deze dag een bevestiging van zijn vaste overtui ging, dat het geluk met hem was, om dat hij het wist te grijpen wanneer het zich aanbood. Afgezien van het feit, dat Yvonne hem met een ruk een eind omhoogge- bracht had op de maatschappelijke lad der, was ze ook nog een aantrekkelijke jonge vrouw, geestig representatief, en al die eigenschappen te samen maakten haar tot een begerenswaardige partij. Gerard de Rheede zag het leven als een strijd, waarin de beste alleen kon winnen. Die strijd was voor hem be gonnen met een strijd om het bestaan later voortgezet als een strijd om er kenning. Hij had niet wat hij noemde „wereldvreemde idealen" het ging er om, te slagen of verslagen te worden. Je hoefde geen medelijden te hebben met anderen, ze hadden het met jou ook niet. Ieder was in de wereld zich zelf het naast, en als je er anders over dacht werd je de dupe. Later misschien, wanneer je zelf aan de top zat, kon je je veroorloven er humanitaire liefheb berijen op na te houden, die bijdroegen tot je reputatie, die je hielpen een ima ge te scheppen van een geacht, waar devol lid van het „establishment". Twee dingen waren Gerard van ston de aan duidelijk: hoemeer je bezat, hoe maar kans je had dat ér nog veel meer bijkwam. Bezit trekt bezit aan. Deze nuchtere, zakelijke ldvenskijk had niet weinig bijgedragen tot zijn succes. Hij had zich in zijn jongere ja ren veel genoegens ontzegd, om de kwaliteiten en de kennis te verwerven die nodig waren voor leiderschap. Behalve een paar schoolverliefdheden en enkele avontuurtjes was de liefde met een hoofdletter nog nimmer in zijn leven gekomen. Zijn egocentrische in stelling maakte het hem onmogelijk, iets te geven, te offeren, hij kon alleen maar nemen. Toen hij begreep dat hij Yvonne Lazare kon krijgen, had hij haar genomen. En verheugd dat het lot hem deze kans in de schoot wierp, was hij een opgewekte bruidegom en kon hij hartelijk de arm drukken van zijn opgetogen bruid. Hij zag er dan ook bijzonder goed uit en de foto van het jonge paar sierde de krantepagina's als het society-huwelijk van de dag. Voor Yvonne bracht het gehuwde le ven weinig verandering. Ze bleef uit gaan soms vergezeld door Gerard, maar die werd, evenals haar vader, veel door de zaken in beslag genomen. Dat was ze gewend en als ze misschien al eens gehoopt had op een ander leven samen, dan schikte ze zich te makkelijker. Wanneer je een zakenman trouwde wist je dat vooruit. Gingen ze samen ergens heen dan genoot ze van zijn kennelijke trots op zijn jonge vrouw en was hij vol attenties. In stilte had Yvonne gehoopt, dat ze kinderen zou krijgen en liefst een groot gezin. Ze zag dat allemaal ook wel een beetje romantisch door de ogen van de jonge vrouw voor wie altijd alles ge daan werd, maar ze hield van kinderen en daaTbij zou ze haar man zo graag willen leren kennen als vader. Mis schien hoopte ze, zouden de kinderen hem wel eens kunnen aftrekken van zijn eeuwige besognes, een tegenwicht gaan vormen voor hét zakenleven, dat hem zo opeiste. l(wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1971 | | pagina 3