De man die niemand werd" 9 FltMNTEUWS SMID JE VERHOLEN EN DE RARE ALCHIMIST ri Ni tri: LANDBOUW en VEETEELT:, Z Steeds meer klachten over onkruid in grasland Onderzoek van grond en ruw voer Aanrijding: schade mm Oliebollenverkoop brengt 2.500,in jubileumfonds Fanfare Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 20 augustus 1971 rubriek voor v<inUir Van diverse kanten horen we de klacht, dat in het grasland steeds meer ongewenste planten verschijnen. Had den we in het verleden in hoofdzaak te maken met stekels (distel) op het mo ment betreft het allerlei planten, die men als ongewenst beschouwt in het grasland. We noemen het minderwaardige gras zachte dravik, dat door diverse vee houders nog al eens als wilde haver wordt aangeduid, paardebloemen, muur en ridderzuring. De vraag is dan meestal wat toch de oorzaak van dit toenemen van deze on gewenste begroeiing kan zijn. Is het een tekort of een overmaat aan bepaal de voedingsstoffen in de grond Bij de landbouwvoorlichting is men •an oordeel, dat het niet in de eerste daats gezocht moet worden in een ivermaat of een tekort aan meststof- en, al menen we, dat bemesting er wel ets mee te maken heeft. We denken laarbij aan het toenemen van de stik- jtofbemesting. Aangepast gebruik We zijn van mening, dat er nog te ireinig aan gedacht wordt, dat een ver- ioging van de stikstofbemesting ge- laard moet gaan met een aangepast [ebruik. Als men nu in het voorjaar lirekt een stikstofbemesting geeft van 110 kg zuivere stikstof per bunder, irwijl dit voorheen 50 - 60 kg per |under was, dan zal het gebruik ook iranderd moeten worden. Dat wil zeggen, dat vooral 't maaien |an percelen voor het winnen van kuil- as en hooi op een vroeger moment moeten plaats hebben. Voor het nste tijdstip moet men niet naar de ilender, maar naar het grasgewas kij- in. Het is dit jaar wel heel duidelijk 'deken, dat het te laat maaien, d.wz.. een moment, dat de opbrengst aan •i 7 - 8 ton per bunder is, een enor- aanslag op de grasmat doet. En het is hiermee al net zo als met ;el dingen in het leven. Als het goede moeilijkheden raakt grijpt 't kwaad kans. Het 'kwaad' zijn in dit geval minderwaardige grassen en onkrui- Er wat aan doen We willen nog wel eens onderstre- dat we er beslist niets voor voelen al bij het verschijnen van de eerste n)kruiden in 'n perceel grasland met of geschut aan het werk te gaan. Als t echter zo erg wordt, dat het hoofd- standdeel van „grasland" niet meer goede grassen bestaat, maar uit chte grassen en onkruiden, dan moet iets gebeuren. Kort geleden schreven we over gras met kweek. Om dit kwijt te raken het nodig zijn het perceel zwart te ken en na bestrijding van de kweek nieuw graszaadmengsel in te zaaien. Us naast veel onkruiden en slechte issen praktisch geen goed gras aan- zig is zal de enige oplossing even- het zwart maken en opnieuw in- ïen zijn. er naast een flinke portie onkrui- nog een flinke kern goed gras aan- -ig, dan kan e'en chemische bestrij- van onkruiden een oplossing zijn. maand augustus is daarvoor een de tijd. Zowel voor paardenbloemen als muur en ridderzuring zijn goede be strijdingsmiddelen aanwezig. Na de ro yale regen zijn de omstandigheden voor een goede groei nu weer gunstig. En juist in zo'n periode heeft de chemische bestrijding het meeste succes. Het nemen van monsters van grond en ruwvoer is een aantal jaren ge daan door de heer Jn. Kikkert Jaczn. We menen wel te kunnen zeggen, dat dit tot grote tevredenheid van zowel het Bedrijfslaboratorium voor Grond en Gewasonderzoek als van de Tex else boeren is gebeurd. De heer Kik kert is er in geslaagd om met name het aantal ruwvoedermonsters, dat op Texelse bedrijven wordt genomen flink op te voeren. Door uitbreiding van het bedrijf is de heer Kikkert genoodzaakt het werk als monsternemer van het Bedrijfsla boratorium te beëindigen. Als zijn op volger is aangesteld de heer M. H. EelmanSchilderweg B 47, Den Burg. Zijn telefoonnummer is (02220) 2881. Wij hopen, dat de heer Eelman het werk met dezelfde animo en succes zal kunnen doen als zijn voorganger. Het is op dit moment zowel voor het laten nemen van grond- als ruwvoe dermonsters voluit de geschiktste tijd. Voor beide geldt nl. dat wanneer de monsters nu worden genomen de uit slag van het onderzoek binnen komt op een tijdstip, waarop we het volle pro fijt er van kunnen trekken. We denken hierbij wat de grond monsters betreft aan de mogelijkheid, dat uit het onderzoek blijkt, dat een kalkbemesting nidig is. Wil men in het volgend seizoen resultaat zien van de kalkbemesting nodig is. Wil men in het zomer en vroege herfst worden gege ven. We willen nog eens met nadruk wij zen op de noodzaak om in ieder geval percelen grasland, die men gaat scheu ren te laten bemonsteren. Dat geldt zo wel voor het geval, dat zo'n perceel na het scheuren opnieuw wordt ingezaaid met een graszaadmengsel als voor het geval, waarin het perceel één of meer jaren als bouwland zal worden ge bruikt. Vooral op het zgn. „oude Texel" komt het telkens voor, dat bij bouw- landgebruik van zo'n gescheurd per ceel gebreksverschijnselen optreden. Met name „zure ziekte" (kalkgebrek) en kaligebrek. Maar in het algemeen moet gezegd worden, dat het moeilijk, zo niet onmo gelijk is om zonder analyserapporten van grondonderzoek de juiste bemes ting vast te stellen. Hoe is het hooi en kuilvoer Heel veel veehouders zijn er van overtuigd, dat de kwaliteit van het hooi en het kuilgras belangrijk minder is dan in 1970. Of dit inderdaad het geval is en in hoeverre, kunt u alleen aan de weet komen via het onderzoek van het Bedrijfslaboratorium voor Grond- en Gewasonderzoek. Wilt u in het komende stalseizoen aan uw dieren een rantsoen geven, dat de mogelijkheid van een topproduktic geeft en daarbij tevens geen te grote aanslag op uw portemonnee doet, dan kan het resultaat van het onderzoek van hooi- en kuilmonsters u daarbij helpen. Nogmaals, het is nu voluit de tijd! Een analyserapport van een grondmon ster, dat u laat in het voorjaar krijgt of een uitslag van hooi- en kuilmonsters, die in de tweede helft van het stalsei zoen op uw bedrijf komen hebben veel minder waarde dan rapporten, die u op tijd in uw bezit hebt. DE KOOG Zaterdagmiddag deed zich op de Plevierstraat te De Koog een aanrijding voor tussen twee auto's. De van de Kamerstraat komende auto mobilist M.K. uit De Koog sloeg rechts af de Plevierstraat in en haalde de op dat moment juist wegrijdende wagen van de 19-jarige Eindhovenaar W.T.N.H. in. Beide wagens reden ge lijk op totdat als gevolg van een weg versmalling de Eindhovense automobi list stopte. (Wat door de andere be trokkene wordt ontkend). K. wilde zijn auto voor zijn woning parkeren en week uit naar rechts, waar hij de an dere wagen in de flank raakte. Het rechterportier werd flink ingedeukt. Vrijdag- en maandagavond (8 uur) draait in het City theater de al eerder in dit seizoen vertoonde Amerikaanse speelfilm „Bob Carol Ted Ali ce". Vier pasgetrouwde jonge mensen menen aan vrije sex in het huwelijk te moeten gaan doen. Na enkele buiten echtelijke avontuurtjes en teleurstel lende ervaringen komen zij van dit be sluit terug te gaan weer volgens hun „ouderwetse" principes leven. Toegang boven 18 jaar. „The Graduate" (Mrs. Robinsons min naar) is een liefdesgeschiedenis tussen twee pas afgestudeerde jongelui met vermogende ouders. Tussen beide gene raties ontstaan grote moeilijkheden, vooral de moeder van het meisje vormt een probleem, daar zij de vroegere minnares van de verliefde student blijkt te zijn. Personen van 14 jaar en ouder kunnen er getuige van zijn, hoe de jongeman na veel moeite zijn bruid in de armen sluit, nadat hij haar voor de ogen van haar familie uit de kerk heeft gesleurd. Zaterdag-, zondag- en woensdagavond om 8 uur. Alweer is een nieuwe film van Hein tje in de circulatie gebracht, onder de titel „Het zal je kind maar wezen". Evenals de voorgaande produkties een vrolijk en pretentieloos verhaal voor alle leeftijden. Een uitvoeriger be schrijving kan men in de vorige krant vinden. De film wordt zondagmiddag om 3 uur en dinsdagavond om 8 uur vertoond. Tenslotte voor de nachtvoorslelling a.s. zaterdag (23 uur) de film „Het wil de bloed". Een romance tussen een zi geuner en een door de rondtrekkende zigeunerfamilie gekidnapt blank meis je wordt op wrede wijze verstoord door een uit het kamp gebannen zigeuner. Hij dringt 's nachts binnen en ver moordt met alleen het meisje Margue rite, waarmee hij volgens de wet had moeten trouwen, maar rooft later het mooie blanke meisje. In een gevecht op leven en dood wordt zij tenslotte gered, maar niet voordat nog twee andere kampleden zijn gedood. Toegang boven 18 jaar. mmessm 137. Lieve help, wat vochten die twee De stukken vlogen er af! Maar geluk kig bleek al gauw, dat Sterke Stef zijn bijnaam niet voor niets droeg. Hij was inderdaad de sterkste en langzaam maar zeker wist hij de Kludde onder de knie te krijgen. „En nou verder geen kunstjes meer, mannetje!" zei Stef. Anders zal ik je toch een doffe dreun op je schedel geven, dat je de eerste veertien dagen geen boe of ba meer zeggen kunt!" „Dat zal je nog tegenvallen", siste de Kludde, die in elk geval een dapper man was, wat men verder ook van hem zeggen mag. De Kludde zag namelijk Ar kans het sigaretje te grijpen dat Stef nog maar zo kort geleden opgestoken had. Het peukje brandde nog en de schurk greep het stilletjes beet. En nu duwde hij het met een snelle beweging het brandende eind van dit rokertje te gen het onderste en zeer gevoelige deel van Stefs rug aan. 'Een onmenselijk gebrul ontsteeg aan Stefs stembanden en 'gillend van pijn begon hij rond te hupsen. En nu greep de Zwarte Kludde zijn kans. Opnieuw greep hij Stef aan en nu was de uitslag van het gevecht niet twijfelachtig meer. Stef moest het onderspit delven en de Kludde begon hem over de rand van de oude put te duwen. Nog enkele ogenblikken dus en een zware plons kon verwacht worden. Intussen waren smid je Verholen en de rare alchimist naar de torenkamer gegaan, waar de oude baas zijn slaap stee had. „O, o, o, wat is alles goet af- geloopen", lachte de oude man blij. „Nu en heb ick nooyt meer iets te maecken met Vosmaer in syn malle packjen! Mag ick nu voor altydt buy tent casteel en naert moderne leeven met syn trey- nens en colomatiefs?" „Natuurlijk", lachte smidje Verholen. „Wij gaan de schelm naar de politie brengen en u mag mee De diverse aktiviteiten ten bate van het jubileumfonds van het Kon. Texels Fanfarekorps verlopen tot dusver suc cesvol. Het bedrag dat nu bijeen is na dert de ƒ10.000,Zeer succesvol is de oliebollenverkoop op de wekelijkse fol- klorewoensdagen; deze zal totaal onge veer netto ƒ2.500,in het laadje bren gen. Aan giften van zaken, particulie ren en verenigingen werd tot dusver ƒ3.500,ontvangen. Het minder vlot maar toch redelijk goed loopt de ver loting; er zijn nu 4000 loten aan de man gebracht. Het „waterconcert" dat zaterdag avond door Excelsior voor de rede van OudesChild vanaf twee kotters zou worden gegeven is in verband met de slechte weersomstandigheden niet doorgegaan. Het was de bedoeling ge weest onder het op de dijk luisterende publiek een collecte te houden. Dit zal nu vrijdagavond a.s. gebeuren te Oos terend. „Excelsior" organiseert dan een Taptoe waaraan door de Texelse mu ziekkorpsen en drumbands wordt deel genomen. ZON, MAAN EN HOOG WATER Dc zon komt 22 aug. op om 5.34 uur en gaat onder om 19.51 uur; 25 aug. op om 5.39 uur en onder om 19.45 uur. Maan: 20 aug. N.M.; 29 aug. E.K. Hoog water ter rede van Oudescbild 20 aug. 8.27 en 21.02; 21 aug. 9.09 en 21.42; 22 aug. 9.45 en 22.14; 23 aug. 10.11 en 22.42; 24 aug. 10.37 en 23.07; 25 aug. 11.02 en 23.28; 26 aug. 11.25 en 23.49; 27 aug. 11.48 en 28 aug. 0.10 en 12.13. Aan het strand is het ongeveer een uur eer der hoog water. GEVONDEN EN VERLOREN VOORWERPEN Gevonden: blauw windscherm in plastic zak; gouden(?) ringetje, inscrip tie: 333 HT;Poppel aansteker met in scriptie; fototoestel, merk Halino Bra vo; gouden halsketting met hangertje; beige kindermanteltje, bruine porte feuille „Genuine Pigskin-Hitachi"; 2 sleutels aan zwart leren label „Swit- serland" o.a. „Neiman" nr 252330; blauw regenpak; bruine portemonnee met rits; damesportemonnee van zee hondenhuid, inh. „Wing" sleuteltje; gouden ring initialen TR of RT.brui ne damesportemonnee met geldbedrag; gestreepte badhanddoek m. gele zwem broek, witte ceintuur; hond; bruine Duitse staander; rechter kmdersandaal- tje, blauw, 3 gespen, meTk Marathon; sleuteltje aan groene label, BP sleutel hanger; goudkleurige ring met afbeel ding Egyptische koningin. Verloren: wit babyschoentje maat 19; zwarte knipportemonnee, inh. ƒ40,-, rekening Autocentrale; fietssleuteltje nr 46 S; oranje baddoek, corduroy broek, sleutel, verzekering; zwarte si garettenkoker; lichtbruine portemon nee, inh. 75,-; zwarte hond, vuil- nisbakkenras; gouden kinderarmbandje naamplaatje met inscriptie „Annika"; zwarte herenportemonnee, inh. 3 bil jetten 25,-, 1 biljet ƒ10,- en los geld, 2 pasfoto's; herenregenjas 3/4, grijs, ronde gesp, steekzakken; zwarte Phi lips transistor radio, zwarte portemon nee of portefeuille, inh. 795,-, verzeke ring op naam van D. H. Lang; paraplu, dames, zwart met gele motieven* in i huls; chequekaart van de Frankfurter Sparkasse; groen etui met sleutels, o.a. „Viro" sleutel; gouden tientje, aan gou den ketting, met ring, blauwe dames blazer, glimmende knopen; donkerbrui ne knipportemonnee, inh. ƒ115,-; Polaroid zonnebril, donker montuur; herenbril, bruin montuur, in blauw etui; herenhorloge „Timex Service" bruine herenportemonnee, inh. ƒ40,- en adres. «iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiw Feuilleton door Tom Lodewijk ■lllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIOIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll f Langzaam, heel geleidelijk, begon ich eenzaam te voelen, jdens de eerste maanden hadden ze ar zo veel te vertellen, aar Gerard beleefde, buiten de za- niet zo veel. En zijn interessen n alle zakelijk gekleurd, zelfs de iek interesseerde hem slechts in rre, als de beurs er door werd be- >ed. Ze had tijdens hun verloving, gemerkt dat hij niet zo bijster mu il was, absoluut niets wist van lende kunst en behalve kranten, orten en verslagen alleen detecti- las ter1 verstrooiing. Tijdens haar 'Vingstijd had ze er zich een voor- ng van gemaakt hoe ze deze „cul- baar" geleidelijk ook wat méér in- se zou bijbrengen, maar ze had de kans niet gekregen. Ze mocht gaan waar ze wou, kopen wat ze en als ze Gerard eens een bepaald ter lezing aanbeval, beloofde hij e zullen lezen, maar na een paar den was hij niet verder gekomen le eerste bladzijden. n waren de slagen gekomen. Haar was gestorven, net zo eenzaam 'j geleefd had, in een hotel in 'el tijdens een conferentie. Oom de mede-firmant, moest voor een ge operatie naar het ziekenhuis die maanden drukte de volle an de bedrijfsvoering op Gerard, eer Yvonne haar oom op zijn zie kbed bezocht, moest Guy eerlijk toegeven dat hij zich over de zaak geen kopzorgen maakte, omdat „die jongen" tegen de taak opgewassen bleek en zonder veel praten de teugels in han den had genomen. Hersteld van zijn ziekte, wilde Guy een cruise naar war mer oorden gaan maken, en voelde dat zijn grote interesse in het bedrijf voor bij was. Hij wilde nu nog wat van het leven genieten. De firma werd omge zet in een naamloze vennootschap en Gerard de Rheede werd direkteur. Guy Lazare, als mede-direkteur, was dat eigenlijk nog maar in naam. Ge rard en Yvonne waren op huwelijks voorwaarden getrouwd, daar hadden beide heren Lazare wel op toegezien. Yvonne bezat de helft van de aande len, Guy en Gerard ieder een kwart, wat Gerard het onbehaaglijke gevoel gaf dat als puntje bij paaltje kwam, die twee hem altijd konden overstemmen. Hij peinsde er over hierin verandering te brengen, maar besloot te wachten tot zich een gelegenheid bood die hij dan, naar gewoonte, te rechter tijd zou weten te benutten. Toen Guy weer in het land terug was, maakte hij er een gewoonte van zijn nichtje dikwijls te bezoeken, meest wanneer Gerard niet thuis was. Zijn opmerkzame blik ontging de verkilling niet, die langzaam tussen Yvonne en haar man ontstond. En voor Yvonne was hij de enige met wie ze van hart tot hart kon praten. Hij werd voor haar wat haar vader nooit geweest was, haar vertrouwensman, haar steun en toeverlaat. En intussen kon ze er zich van ter zijde over verheugen, dat haar man in de kringen waarin hij zich bewoog de algemene achting genoot. Meer achting dan sympathie, want zij die respect hadden voor het oordeel en de be kwaamheid van De Rheede, zagen geen kans door te dringen tot de mens. Er waren altijd vriendschappelijke schouderkloppen, er werden handen stevig geschud, maar er ontstonden geen vriendschappen. Geen zakenrela tie, die in tijdelijke moeilijkheden was, zou van De Rheede verwachten, dat hij bijsprong en enig risico ten behoeve van een ander zou lopen. En dat was zoals Gerard het wilde. Hij paste er voor, als klaagmuur te fungeren. Hij wilde een sterke zijn onder de sterken, mis schien eens de sterkste -van allen. De zwakkelingen moesten zichzelf maar redden, of ondergaan. En die zienswijze bepaalde ook zijn houding tegenover Yvonne. Ze had hem willen hebben, ze had hem. Ze kon krijgen wat haar hartje begeerde, ze kon doen en laten wat ze wilde Ze hadden een mooi buitenhuis, en ze woonden in de winter boven het kan toor, in de weelderig ingerichte ka mers van het voorname grachtenhuis. Yvonne was zich gaan interesseren voor de kunst en zat nogal eens in comité's wat z'n reputatie ook geen kwaad deed. Menigeen zou vinger en duim aflikken naar zulk een bestaan, dacht de man die vroeger inderdaad naar zulk een bestaan had verlangd, en nu had gewonnen. De verkilling tussen hem en Yvonne deerde hem niet tot op het ogenblik dat Yvonne hem in de weg kwam te staan. HOOFDSTUK VI Ontmoeting met Sue Gerard de Rheede moest er even aan wennen, dat hij in de auto rechts naast de bestuurder zat. Hij was er nog al tijd niet aan toe, de wagen mee naar Engeland te nemen, dat linkse verkeer was hem 'te link'. Meestal zat hij trou wens voor zijn zaken in Londen en het was bekend, dat je daar met de auto helemaal nergens terecht kon. De taxi's waren goedkoop en overvloedig, dus waarom zou hij z'n zenuwen onnodig op de proef stellen? Hij kwam tot de geruststellende ont dekking, dat dit een juist standpunt was, nu hij naast Basil Brooker geze ten, deel uitmaakte van de onafzien bare slang auto's die zich op het spits uur door Londen en de buitenwijken spoedde, nu ja, zich met horten en sto ten voortbewoog. Het was imponerend in dit landschap, waar de weg afwis selend steeg en daalde, die honderden rode achterlichten te zien, die bij een stopteken onmiddellijk fel opgloeiden, en te kijken naar de grote rode dubbel dekkers die met ontstellend gemak door dat alles heen manoeuvreerden. Hij was blij dat Brooker, en niet hij zelf achter het stuur van de donker groene Jaguar zat. Maar Brooker werd er niet koud of heet van en zag kans ondertussen nog een levendig gesprek te voeren. Het was een dag van vermoeiende conferenties geweest en Gerard had met beide handen toegegrepen, toen Brooker hem voorstelde, mee te gaan naar de Countryclub aan de rand van de metropolis, om daar nog een gezel lig uurtje door te brengen. Je kreeg zo weinig gelegenheid die Engelsen eens ontspannend en onder mekaar te zien! De wagen vorderde ondanks alles ge staag door de voorsteden waar het, na kilometers vrijwel eendere buitenhuis jes, opeens weer zo druk was als in de stad, met volle winkels en vrouwen en meisjes met boodschappen .Terwijl ze voor een rood licht wachten, keek Ge rard naar de winkel van de deftige poelier met hazen, fazanten en zelfs 'n reebok, en naar de vlak ernaast gele gen zelfbedieningszaak waar de vrou wen, met voor een vastelandsbewoner onbegrijpelijk geduld en discipline, net jes wachtten op haar beurt. Bij de bus halte stond ook weer zo'n keurig rijtje, een enkele trachtend een krant te lezen bij het schijnsel van de etalagelichten, een jong meisje verslonden in 'n goed kope paperback. Het was een schouw spel dat hij altijd weer met bewonde rend genoegen gade sloeg. Dat flegma tisch en zonder vertoon van haast wachten, een kenteken van de natie, dacht Gerard, die zo vaak geleefd en gehandeld had naar het woord „Wait and See" .eerst maar es afwachten! Opeens verliet de wagen de grote weg en nu gmg het langs landwegen waar alleenpittoreske brievenbussen en naambordjes verrieden, dat achter de bomen en struiken bungalows en landhuizen verscholen lagen. De be stuurder vond, tenslotte alleen geleid door z'n koplampen, een hek met twee stenen zuilen, en een goed geplaveide maar kronkelige weg voerde naar een parkeerplaats. Door de bomen priem den de lichten van een gebouw dat eer in de breedte dan in de hoogte „groot" genoemd mocht worden. Gerard raakte jas en hoed kwijt in een soort alkoof en werd toen door zijn gastheer bin nengeleid in een zaal, eigenlijk meer een grote laaggewelfde kamer, met tal van grete leren fauteuils en ter rech terzijde een bar, die uitstekend voor zien bleek en waarvoor zich reeds een dubbele rij liefhebbers verdrong. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1971 | | pagina 3