heeft iedereen OPRUIMINGmaar
onderstaande prijzen vindt U nergens I
De IJsberg
Beva overalls
15%, korting
DAMES
MEISJES
Bedrijfskleding
HEREN
JONGENS
Verder op alle KINDERKLEDING
20;% korting
verhaal uit het soldatenleven door L van Schooten
Weer lezing over
transcedente meditat
NEDERL/ 3CHE MIDDENSTANDSBANK
Een bank
die je helpt groot te worden
Drumband „Excelsio
werft leden
i.
Zesde trekking SVT-1
Vanaf donderdag, 13 januari 8.30 uur v.m.
MANTELS
49,75
PAKJES
49,75
COMPLETS
50%
korting
JAPONNEN
v.a.
19,75
REGENMANTELS
v.a.
19,75
BLOUSES
v.a.
9,75
PULLOVERS
v.a.
9,95
VESTEN
v.a.
9,95
PANTALONS
v.a.
19,75
ROKKEN
v.a.
5,—
DUSTERS
v.a.
9,75
NACHTHEMDEN
v.a.
9,95
JASSCHORTEN
v.a.
4,95
BROEKPAKKEN
50%
korting
COATS
v.a.
19,75
JURKJES
v.a.
9,75
JUMPERS
v.a.
9,75
PANTALONS
v.a.
9,75
HEMDJES 3 stuks voor 4,50
ROKKEN
v.a.
9,75
SOKKEN
per paar 1,
KOSTUUMS
KOLBERTS
AUTOCOATS
75,—,
125,—,
v.a.
v.a.
TERLENKA PANTALONS v.a.
Extra grote maten
PANTALONS
|dit ene weet u; moerbeek kleedt u| j
HANDSCHOENEN
PULLOVERS
FABLO SPORTHEMDEN
TRENCO OVERHEMDEN
WOLLEN SHAWLS
ZAKDOEKEN, 3 stuks
KOSTUUMS
PANTALONS
TERLENKA JACKS
PULLOVERS
v.a.
100,—,
150,—
49,75
49,75
24,75
34,75
5,95
14,95
15,95
10,—
4,95
2,95
v.a.
v.a.
9,75
19,75
14,95
9,75
lu
itt
ki
llS
99
99
12. „Nou. ja, de overste", zeiden de
beide anderen en wanneer overste Van
Haren het had gehoord, had het hem
onuitsprekelijk goed gedaan. Hij was
de opperste krijgsheer, heer over leven
en dood van zijn mannen, zoals Geert
het eens had uitgedrukt, maar van de
overste waren ze niet bang. Hij kon je
ongemakkelijk op je huid geven, dat de
spaanders er afvlogen, en dan zei-ie „Zo
en nou jij". En dan mocht je zeggen
wat je op je hart had, en hoefde niet
zoals bij kapitein De Mol in de houding
te blijven staan en als het eens iets
ernstigs was, kon je een stoel pakken
en dan zat-ie als nou ja, als een va
der hou niet direkt, maar dan toch als
een niet zo kwaaie HBS-direkteur
met je te praten. Menige leeuw was als
een lam het bureau van de overste uit
gewandeld, en er waren ook wel zware
douwen tot lichter kaliber uitgevallen
wanneer de overste „zijn hart over zijn
hand had gestreken" zoals Geert het
uitdrukte. De overste was, ondanks de
hoogte van zijn rang, dichter bij dan de
Kapitein en de adjudant.
„Zulke lui moesten ze meer hebben",
vond Sjoerd, „dan diende je met meer
ple_ier".
„Wees blij dat hij d'r tenminste is",
meende Geert.
„Nou, en kapitein Nicolaas van A-
compagnie, Sinterklaas noemen ze 'em,
dat is toch ook een beste vent. Een van
die lui vertelde me laatst dat hij op de
i^angestraat loopt en daar komt de ka
pitein. Netjes salueren natuurlijk.
hiet Sinterklaas op 'em af. „Zeg Ver-
looy, hoe is 't nu met je moeder?" Zijn
moeder had een week tevoren een zwa
re operatie ondergaan. Nou ja, dan
voel je je geen nummer, hè?"
„Ik zie het Kruis al op me afstappen",
zei Kees.
„Zeg Bot, hoe staat het nou met Ruth
ackermans", grinnikte Geert en daar
mee waren ze weer op hun uitgangs
punt terug en, zoals ze droevig consta
teerden, nog geen stap verder gekomen.
„Als ze voor je»bestemd is, krijg je
d'r wel", troostte Geert met een wijs
heid, die hij van z'n moeder had mee
genomen.
„Het mag zo wezen", zei Sjoerd, „dat
je lot bepaald is, maar je moet er zelf
wel eens een handje bij helpen. Dat
vond ik zo goed laatst bij de theorie
van walvisbeen, toen ie het over Julius
Ceasar had, die de kans aangreep, alsof
hij ze zelf gemaakt had".
„Daar hoor ik je broeder", zei Kees,
„dat staat me meer aan Maar hoe krijg
ik de kans?"
„Dat weet je nooit", vond Sjoerd,
„maar als je 'm krijgt, laat 'em dan niet
glippen!"
Ruth Ackermans, zelfs na de ontmoe
ting in „De Rustende Jager" zich niet
bewust van de gevoelens die rond-
stormden in het hart van een van haar
vaders zorgenkinderen, keek verschikt
op haar horloge.
„Kinderen ik moet weg!" hijgde ze.
„Anders haal ik de bus niet meer!"
De „kinderen" lachten. „Blijf hier lo
geren", riep Truus Vromans, maar Ruth
zag haar verbijsterd aan. 't Idee!! Zou
je vader horen!
Ze was toch al in overtreding, want
ze had de cursus waarvoor ze die avond
naar de stad was gegaan laten schieten,
had doodgewoon gespijbeld, om de ver
jaardag van haar oude HBS-vriendan
bij te wonen. Ze had 't natuurlijk thuis
kunnen vertellen, maar vader was niet
zo bar makkelijk en daarbij dezer da
gen niet best te spreken, want er klopte
iets niet in de administratie en pietje
secuur als hij was zat hij nu uit te zoe
ken waar het hem in zat, en dan was hii
nooit op z'n gezelligst. Met de licht
vaardigheid van de jeugd had Ruth be
sloten dat 'wat niet weet wat niet deert'
die ene cursusavond kon ze best mis
sen, en geen haan zou er naar kraaien.
Nu, terwijl haar lange benen haar
door de donkere lanen in versnelde pas
naar het station droegen, begon haar
hart onrustig te kloppen. Als ze die bus
niet haalde! Dan was de kat uit de zak!
Ze keek op de verlichte wijzerplaat van
de kerk. Goeie mensen! Haar klokje liep
nog achter ook. Dat werd hollen!
Terwijl Ruth met bonzend hart pro
beerde de bus nog te halen, reed de
dienstplichtig soldaat Bot in de beste
stemming in een jeep naar de leger
plaats.
De luitenant Korenmans had zich ver
laat tijdens een lang gesprek met de
overste en kon zijn trein niet meer ha
ften. Kees had wacht en waS door de
overste gesommeerd de luitenant maar
gauw met de jeep naar de stad te bren
gen. De overste wist wel dat Kees
daar niet het minste bezwaar tegen had,
zo'n ritje was beter dan in de wacht zit
ten. En de luitenant Koremans was na
de overste, de meest gewaardeerde ster
rendrager van de compie. Kees moest
opsteken en de luitenant zat onderweg
gezellig te kletsen, alsof ze twee kame
raden waren. Kees leverde zijn „vracht
je" keurig op tijd bij het station af, en
nam de gelegenheid te baat om bij een
koffietentje nog even een warme bal
gehakt naar binnen te slaan. Ze waren
wel duurder, maar ook wel wat beter
dan in de kantine, vond hij. En toen
bleef hij met open mond vol gehakt
staan, dn zich opnemend twee gebeur
tenissen. De bus, die zijn rode achter
lichten nog net liet zien vóór hij om de
hoek verdween, en een blond meisje
met lange benen, dat aan kwam hollen
en bij dit schouwspel als verpletterd
bleef staan.
Als je de kans krijgt, herhaalde hij in
gedachten de woorden van Sjoerd, laat
'em niet glippen. Hier was zijn kans.
Hij slikte, met gevaar voor inwendige
verbrandingen de rest van zijn balletje
gehakt door en snelde naar de jeep.
Ruth Ackermans stond daar nog als een
toonbeeld van verslagenheid. Het was
de laatste bus wist hij. En hij was haar
laatste kans want Ruth zou wel geen
geld genoeg hebben voor een taxi, die
kostte al gauw een tientje!
Verbaasd zag Ruth enkele ogenblik
ken later de groene neus van een mili
taire jeep naast zich en hoorde een stem
die haar vaag bekend voorkwam. „Stap
gauw dn, we halen 'em wel in!"
Terwijl ze er zich rekenschap van gaf,
dat wat ze deed in strijd was met alle
verordeningen, die het vervoeren van
passagiers en zeker van aardige
meisjes in militaire voertuigen met
de strengste straffen bedreigde, viel ze
al neer op de leren bank.
„We halen 'em nog vóór ie op de rijks
weg is", zei Kees en gaf gas.
Ruth tuurde onder de stalen helm.
dat gezicht.
„Bent u niet", begon ze toen „uit de
Rustende Jager?"
„Dezelfde", zei Kees voldaan, „wij
schijnen elkaar te móéten ontmoeten".
„Da's dan voor de tweede keer", zei
Ruth, nog naar adem happend, „u scha
duwt me toch niet om me uit moeilijk
heden te redden?"
„Kreeg ik de kans maar", zei Kees
overmoedig. „Zouden er moeilijkheden
komen als u die bus niet haalde?"
„O schei uit", verzuchtte Ruth, ,,'t
eind was er van weg! Ik hoor m'n va
der al".
„Tja", zei Kees als iemand die er al
les van wist, ,die is niet makkelijk".
„Zit u in de B-compagnie?"
„Ja", zei Kees, „kijk es, twee rooie
lichten, hij stopt net. Als we doorrijden
tot de volgende halte is er niks aan de
hand, we halen het op onze sloffen".
„O", verzuchtte Ruth, „da's een pak
van m'n hart. Maar krijgt u nou geen
last?"
„Wat niet weet, wat niet deert", zei
Kees, daarmede lucht gevend aan de
zelfde filosofie, die Ruth die avond het
pad der ongehoorzaamheid aan het va
derlijke gezag had opgedreven.
(wordt vervolgd)
Vrijdag 14 januari
Opnieuw zal te Den Burg een
worden gegeven over transcenden
ditatie. Onlangs werd in het g
„'tasiel" een dergelijke avond gel
die veel belangstelling trok,
vooral van de zijde van jongerei
dat trancendente meditatie ook
het bijzonder voor ouderen zCci
zaam kan zijn en aan het leven
kan bijdragen is besloten een twei
zing te houden in een ander g<
hotel „De Lindeboom-Texel".
Gehoopt wordt dat men hier ec
te schare belangstellenden kan
komen. De lezing zal worden ve
door de meditatieleraren Gem;
Ransyn. Begonnen wordt om h;
gen. De toegang is vrij en onve:
id
it
ie
dit
OOSTEREND Evenals andei
else drumbands kampt de dru
„Excelsior" te Oosterend met le Vu
brek. Het aantal tamboers is zoda
ruggelopen dat de band, vooral
gelijking met de machtige muzit
niging Excelsior waarmee vaak
wordt opgetreden, een te besd
indruk maakt. Jongens zowel all
jes zijn welkom. Mogelijk gaat ee
vend effekt uit van het feit dat
celsior-drumband zich vooral
op een modern repertoire waan
het verleden, vooral tijdens uit
gen, veel succes werd geoogst,
pig blijft als instructeur de he^'J
Beijert aan de drumband ven
Op den duur zal hij echter moete 01
den opgevolgd want wegens and
slommeringen kan de heer Beije
op den duur niet meer voor z :e:
instructeurstaak vrijmaken. De
heeft enige maanden geleden v 'x
nieuwe en enthousiaste tamboei
gekregen, de heer H. J. Vink i
Burg. Hij volgt momenteel te A
een cursus voor tamboer- en pij
structeur en is voornemens vooi -C1
aandacht ie schenken aan het
element dat bij optreden in he! v:
baar van groot belang is.
Ie
xt
Donderdagavond 13 januari zi
„Kletskeet" de zesde trekking
gehouden van de loterij van S.V
De lotenverkopers worden verzo
voor te zorgen dat de nodige z
zijn bijgeplakt.
ie
/e
