De IJsberg
r,v
van het
raadhuis
FILM NIEUWS
rj
fiets
end?
seft
it ge
Consi1
,i3 Wel rally!
Coop
66
Geen rally
haal uit het soldatenleven door L van Schooten
Anonieme Westfries bedreigt
rally-organisatoren
met geweld
Toeristenbelasting
Burgerlijke stand
Dr. Albert Vis overleden
25 janu
iste mak
Waldhocji
Hoorn,
ng 8 uul
Derde blad Texelse Courant, vrijdag 21 januari 1972
Brieven van lezers - buiten verantwoordelijkheid van de redaktie'.
g L. K
dskelds
26, Dertianti-autorally wordt wel enigszins
220) 2 brokken, in het bijzonder door een
|lde categorie mensen die ik ge-
Tialve zou willen aanduiden als
zondagfchte Texelaars. De protesten ko-
deels van instanties van buiten
en deels van kersverse import",
ns mij is de doorsnee „echte" Tex-
niet tegen deze unieke autorally
llen er natuurlijk wel enkele te-
anders rondlopen. Die niet op
s Gouden Boltje geborenen laten
duchtig van zich spreken en sla-
rin te doen voorkomen alsof vrij-
e gehele eilandbevolking tegen is.
s helaas niet de eerste keer dat de
mij bedoelde groep mensen roet in
iten wil strooien. Denk maar eens
e voor Texel broodnodige waterfa-
waarbij de strijd ging om het on-
lige plaatsverschil van een paar
erd meter. Door hun toedoen werd
het Ceres-hotel geschrapt. Maar
reageerden deze lieden toen het
^-complex gebouwd werd? Er was
geen kritiek en dat zal achteraf
■geen die nu die merkwaardige
Jcendozen in dat poldertje ziet ver-
£ERT en, hebben verbaasd. Kwestie van
(0222jjibelang? Maar ik dwaal af; terug
jde rally. Mijne heren, anti-propa-
isten één ding kan ik u als gebo-
""en getogen Texelaar verzekeren: de
M. Mantje, u welbekend, is geen
istander van deze rally en wan-
die geen bezwaar heeft kan ik u
nderen dat er dan ook werkelijk
reden tot ongerustheid is. Als er
ind is die zich om het Texelse land-
P zorgen maakt, dan is hij het wel.
»n, ik geloof dat u eens moet na-
en over een variant op een bekend
kwoord: „Schoenmaker, houd je
Ie mosseltje". Tenslotte hoop ik dat
W. zich niet zullen laten intimi-
door deze waarschijnlijk zeer
e groep anti-betogers.
M. Stam, Den Burg
igebode j'
van v|
loires.
s Belg, werkend in Duitsland en
verlof steeds op Texel doorbren-
meen ik, dat een reaktie van mijn
nu gerechtvaardigd is. Bij m'n
|rek van het eiland eind november
nam ik een abonnement op de Tex-
Courant en blijf zo op de hoogte
de gebeurtenissen. Texel bekoort
J 1 omdat het een stuk echte, zuivere
liur is. Er zijn geen fabrieken, trams,
tank«nen en vliegtuigen; er is geen ge-
t en gebrul van duizenden auto's zo-
l^^dat 24 uur per dag in de steden het
lesjoifal is. Ik heb het eiland per fiets, of
de auto (naar gelang de weersom-
Kliipdigheden) doorkruist en kom tot de
iklusie, dat er geen plaats is waar ik
■er vertoef, hoewel ik reeds in Ame-
Afrika, Zuid-Amerika, Italië en
tnje ben geweest. Nog levendig her-
|er ik me mijn tocht door de Slufter;
mooie verblijfplaats, of de hevige
•m in de afgelopen herfst. Ik wil
rschuwen voor een gevaar, dat
(cel en de Texelaars bedreigt Er zijn
nsen, die met dit heerlijke eiland
ïkeloos (willen) omspringen. Gewoon-
zijn dit personen, die hier finan-
:1 voordeel in zien en doen alsof al-
mag en normaal is. De exploitanten
hotels e.d. moeten oppassen, dat
goede en vaste klanten geen ander
ind opzoeken, zonder auto-rally's en
•gelijke, nog komende absurde din-
Zij, die beweren, dat het geen
'aad kan, willen er geen kwaad in
maar hebben één doel: geld, geld
sensatie ten koste van hen die de na-
ïlen^lr arK*ers bezien en naar Texel ko
men om onbezoedelde lucht in te ade
men en de werkelijke rust te genieten
die er heerst. Het is zeer spijtig dat men
te ver gaat, een prachtig eiland met
bos, zee en duinen en zuivere lucht te
willen gebruiken voor dergelijke doel
einden. In het hoogseizoen zijn de gas
ten al tevreden, maar een verblijf bui
ten het hoogseizoen is nog heerlijker en
sterk aan te bevelen aan alle Texel-be-
zoekers. De opmerking die men in de
Texelse Courant van 4 januari maakt,
dat de toeristen met hun auto's ook
schuldig zijn aan bezoedeling en wan
orde op het eiland is een andere zaak,
niet te vergelijken met die fameuse au
to-rally. Ik propageer: handen af van
de natuur en als men toch sensatie wil
bieden, dan is er veel, veel meer dan
zo'n rally. De toerist is momenteel te
vreden met Texel. Jaag hem niet weg.
Door die rally gebeurt dat absoluut. Ik
heb reeds genoeg gelezen over deze ral
ly, die zogezegd heel Europa zou doen
daveren. Ja, vele zakenmensen zullen
hun bedrijf in elkaar zien daveren, als
op zekere dag de VW vaststelt, dat de
toeloop van toeristen sterk afzakt! Zor
gen de organisatoren van de rally dan
ook voor bijdragen in de financiële ver
liezen? Als die rally doorgaat, heeft
Texel voor mij afgedaan en voor mij
niet alleen.
Jerome van Hove,
Verberg (Did.)
JEUGDSCHAKEN
Uitslagen van 4 en 10 januari
P. Witte-J. P. Hooijberg 01
R. Daalder-T. Bakker 01
P. Brons-C. Vermuë 01
P. Bakker-W. Brons 10
C. Vermuë-H. Goslinga 01
C. Vermuë-P. Witte 01
S. Fonds-H. Goslinga 0il
J. P. Hooijberg-C. Zoetelief Vz
T. Bakker-C. Vermuë 10
P. Bakker-T. Bakker 01
C. Vermuë-C. Zoetelief 01
S. Fonds-C. Vermuë 01
Cees Zoetelief komt de eer toe Joost
Hooijberg het eerste halve punt te heb
ben afgesnoept. Ton Bakker krijgt er
meer kijk op en heeft nog een afgebro
ken partij met Joost Hooijberg.
JEUGDDAMMEN
Uitslagen van 4 en 10 januari
C. Mozes-R. Daalder 02
R. Daalder-C. Mozes 02
C. Mozes-C. Zoetelief 02
P. Witte-G. Blom 02
H. Goshnga-C. Goslinga 02
A. Bakker-S. Fonds 20
C. Goslinga-P. Langeveld 11
C. Mozes-H. Goslinga 02
S. Fonds-A. Bakker 02
T. Bakker-R. Daalder 20
P. Witte-C. Goslinga 02
G. Blom-P. Langeveld 20
P. Bakker-T. Bakker 11
R. Daalder-S. Fonds 20
M. v. d. Vis-A. Bakker 02
P. Langeveld-G. Blom 02
P. Bakker-H. de Beurs 02
H. de Beurs-C. Zoetelief 20
S. Fonds-M. v. d. Vis 11
H. Goslinga-P. Bakker 02
A. Bakker-P. Langeveld 02
M. v. d. Vis-S. Fonds 20
C. Zoetelief-P. Kakker 20
H. de Beurs won weer twee maal en
heeft nog een afgebroken partij tegen
G. Blom, die goed blijft volgen. C. Mo
zes en M. v. d. Vis kwamen nieuw en
doen al leuk mee.
lel m
afie
288
15.
luth.
99
Wat kan ik er aan doen?" vroeg
j Haar moeder dacht na.
„Niets. Helemaal niets. Laat hem
naar brommen. Als het een échte do-
►^^nde ridder is, dan heeft ie het voor je
Per. Zeg, Ruth".
VC Ruth zag op.
„Er is toch niets tussen die jongen
m jou?"
k „Moeder! Ik had 'em net één keer ge-
C^en en nauwelijks een woord met 'em
fewisseld".
I „Ook niet de tweede keer?"
J „We hebben haast niks gezegd, hij
^lioest op de weg letten en ik was veel
|f gespannen of we de bus nog zouden
Inhalen. Als ie eenmaal op de Rijksweg
ip dan zet ie er altijd zo'n vaart in".
„Tja, 't is niet anders. Ridders lopen
yel eens een deuk op in hun schild".
'bw ,)Maar 't is in ieder geval een onbe
vlekt schild", glimlachte Ruth. „O, moe
der, vader moest het eens weten!"
I „Wat niet weet, wat niet deert", zei
«aar moeder, „misschien kun je 't em
ljater wel es vertellen".
Als ze nou maar niet zo stom is om
de zaak aan de grote klok te hangen",
fêi Kees bekommerd tot Geert, die
aast hem marcheerde, want arrest of
^een arrest, dienst doen moest je, wat
^volgens Kees wel de grootste onbillijk
heid was.
i
„Tja, als haar lief geweten gaat spre
ken", grijnsde Geert, „dan valt ze de
Stip te voet en zegt: vader, ik, ik ben
de schuldige, en in het gevang zucht
een onschuldige".
„Ze maakt het alleen maar erger als
ze doorslaat", tobde Kees. „Geert, je
moet haar een seintje geven".
„Welja, hoe wou je dat doen? Met de
seinlamp? Of met de vlag?"
„Haha, je blijft lachen", gromde Kees
zonder vreugde. „Nee, je speelt haar
een briefje in handen".
„En hoe wou je dat ik dat deed?"
„Daar ben jij link genoeg voor", prees
Kees diplomatiek.
„Moet ik bij de Stip aanbellen7 Mag
'k effe uw dochter spreken? Ik heb hier
een schrijven voor haar van de dienst
plichtig soldaat Bot C. De Stip zou me
levend verscheuren".
„Op de stoep voor z'n huis", knikte
Kees. „Ja, als je nou zo'n stomme ezel
bent, dat je daar niks anders op weet,
dan snap ik niet dat jij ooit door de
keuring gekomen bent vent".
„Of dat ik geen zurzant geworden
ben" grinnikte Geert. „Nou weet je wat,
ik zal met Sjoerd overleggen. Twee zijn
knapper dan één. Wanneer komt dat
briefje?"
„Dat heb ik al in m'n zak. Ik ben ge
wend vooruit te denken, weet je".
„Ik wil dat u dit publiceert, zodat de
heren Nortier en De Jong in ieder geval
niet kunnen zeggen dat zij niet tijdig
zijn gewaarschuwd. Als het tweetal
straks voor de rally naar Texel komt,
zal het met de eerstvolgende boot weer
worden afgevoerd maar dan in een am
bulance en met gebroken benen en rib
ben". Dit dreigement werd ons vrijdag
avond om negen uur telefonisch gedic
teerd door iemand die zijn naam niet
wilde noemen. Wel bleek uit het ge
sprek wat wij met hem hadden, dat hij
in Westfriesland woont en dat hij zijn
informaties over de rally had opgedaan
uit „een van de Noordhollandse dagbla
den". De man, die niet de indruk wek
te een grappenmaker te zijn, toonde
zich geëmotioneerd en verbeten. Hij zei
regelmatig als vakantieganger op het
eiland te vertoeven en het absoluut niet
te dulden dat Texel voor een rally zou
worden misbruikt.
„Ik begrijp niet hoe de burgemeester
voor zoiets toestemming kan hebben ge
geven. Natuurlijk heeft hij zich door
die lui laten ompraten, nog voordat ie
mand anders de gelegenheid had gehad
zijn oordeel over de rally te geven. Hij
zal daar achteraf zeker spijt van heb
ben, maar kan niet meer terug. Laten
ze op Texel toch begrijpen dat ze het te
doen hebben met zeer geslepen zaken
lieden, waarvoor alleen centen belang
rijk zijn. Dat organiseren van die rally
is een bedrijf waarmee miljoenen om
gaan. De hele opzet is niets anders dan
dat die ouwe Piet Nortier die bekend
heid geniet om zijn tulpenrally de jonge
Bob de Jong in het zadel helpt. Ze zijn
met een nieuw idee op rally-gebied ge
komen en dat moet er koste wat het
kost worden doorgedrukt, logisch want
elders in het land is zoiets niet mogelijk
en er hangen kapitalen vanaf. Maar wij
zeggen: handen af van Texel. En dat wij
dat menen zullen ze merken als die ral
ly toch doorgaat. Wij zijn tegen geweld,
maar als we met een beetje geweld
het veel ergere geweld van die rally
kunnen voorkomen, zullen we dat niet
laten".
De man die zei dat hij met enkele an
deren „een soort aktiegroepje" had ge
vormd, belde een half uur later nog
maals op voor een korrektie. Hij had
niet gesuggereerd willen hebben dat de
heer Nortier zo'n misdadig individu is,
maar kon het niet begrijpen dat een
man van die leeftijd zich voor dergelij
ke praktijken leent.
MEDEDELINGEN
VAN B EN VV
Door middel van een huis-aan-huis
bestelling is bij iedereen een aangifte
biljet voor de toeristenbelasting 1971
bezorgd. Gevraagd is, het biljet na in
vulling en ondertekening vóór 15 janu
ari 1972 op het raadhuis in te leveren.
Lang niet iedereen heeft aan deze
verplichting voldaan. Daarom wordt er
met klem op aangedrongen, het inge
vulde formulier nu per omgaande terug
te bezorgen.
Mogen we er op rekenen, dat u hier
aan uw medewerking verleent? Bij
voorbaat hartelijk dank.
„Als je nou ook effe vooruitgedacht
had, hoe ik dat klaar moet spelen, jij
met je meesterbrein. Briefjes schrijven
is geen kunst, briefjes bezorgen, aan de
dochter van de Stip, dat is vijfde ko-
lonnewerk".
„Geert, ik blijf je eeuwig dankbaar".
„Ik heb liever een vulkoek", zei
Geert materialistisch. „Mag ik het eerst
lezen? Ik moet toch weten wat ik be
zorg? Er kunnen wel staatsgeheimen in
staan. Net als die vent uit die film die
dacht dat hij alleen maar een doos bon
bons.
„Je zou 't gerust mogen lezen", zei
Kees kwaad, „want d'r staat geen ver
keerd woord in",
„Ook geen goed woord?" Maar Geert
zag dat Kees er echt over in zat, en be
loofde zonder meer, middelen en wegen
te zullen vinden om de schone Ruth de
boodschap te overhandigen van de jon
geman, die voor haar acht dagen ver
zwaard opknapte.
Met Sjoerd Koopman overlegde hij
het plan de campagne, en Sjoerd bracht
uitkomst.
!„Ze gaat vanavond met de bus van
zeven naar de stad, ze heeft tweemaal
in de week cursus. Jij stapt in en geeft
het haar".
„Loop ik dan even vies in de gaten?
En dan moet ik helemaal naar de stad
■rijden zeker?"
„Welnee, moet je horen". Sjoerd had
een plan.
Die avond stapte Ruth met een be
kommerd gezicht in de bus. Ze had nog
steeds geen vrede met 't geval. De ge
dachte aan de hoffelijke redder, die
daar voor haar zat te brommen, liet
haar geen rust.
Bij de volgende halte zag ze een reus
De komende week (van vrijdag tot en
met woensdagavond 8 uur) in het City
theater de Nederlandse speelfilm „Wat
zien ik" naar de inmiddels „stukgele
zen boeken „Haar van boven" en „Wat
zien ik" van Albert Mol. De film is een
revue uit „het leven" gegrepen verha
len, die de schrijver hoorde van de
Amsterdamse prostitué Blonde Greet.
Blonde Greet is in wezen een goedhar
tig type, een beetje lui en onverschillig,
maar zij bezit een ijzersterk humeur en
een onverwoestbare humor, waardoor
zij het oudste beroep ter wereld met
plezier uitoefent. Gesprekken met
Blonde Greet leverden Albert Mol de
meest verrassende verhalen op, want
zij is het type, dat de meer ongewone
klanten trekt Bijvoorbeeld een recht
streeks van 't vliegveld binnenstuiven
de man, die lange tijd in de ontwikke
lingshulp heeft gewerkt, waar de enige
vrouw mijlen in de omtrek een non
bleek te zijn. Of de „Wat zien ik"-klant
(Henk Molenberg), die met een wit
schortje voor en hoge pumps aan door
Greets appartement scharrelt om stof
af te nemen en hierbij bij tijd en wijle
een flinke mep met de mattenklopper
wil krijgen. Een heel ander „tiep" is de
man, die Blonde Greet aanduidt als
„Mombakkes" (Ton Lensink). Deze
klant schijnt er plezier in te hebben,
als Blonde Greet hem in een spookach
tig verlichte kamer met afzichtelijke
maskers komt besluipen. Tussen de
„werkzaamheden" door moet Greet af
en toe handelend optreden tegen de
pooier van haar vriendin „Haar van bo
ven". Niet alle klanten zorgen voor leu
ke en vermakelijke gebeurtenissen. De
„haanklant", voor wie Greet en Haar
van boven zich met kippenveren uitdos
sen, wordt bijvoorbeeld de deur uitge
zet als de dames niet kakelen maar pie
pen waardoor de man in woede uit
barst. De verhouding tussen haar vrien
din en diens pooier wordt Greet lang
zamerhand te bar. Zij besluit Haar van
boven via een huwelijksbureau aan een
man te heLpen. Na enkele mislukte ont
moetingen is de uitverkorene gevonden
en een uitbundig bruiloftsfeest volgt.
Het wordt een opzienbarend gebeuren,
onder meer door het feestlied van de
meisjes uit de rosse buurt op het stad
huis. Het zou te ver voeren, alle beleve
nissen uit de film te beschrijven. De rol
van Blonde Greet wordt op fantastische
wijze vertolkt door Ronny Bierman en
Sylvia de Leur speelt Haar van boven.
In de overige rollen spelen vrijwel alle
maal Nederlandse akteurs en aktrices
waaronder Piet Römer, Jules Hamel,
Trudy Labij, Carry Tefsen en Dini de
Neef. „Wat zien ik" is toegankelijk voor
personen van 14 jaar en ouder.
Zondagmiddag (3 uur) een komische
film met Norman Wisdom. „De vierkan
te rekruut" toont de perikelen van Nor
man Wisdom tijdens zijn verblijf in het
leger. Een luchtig verhaal, geschikt
voor alle leeftijden.
Geboren Wobbe, zv. Johannes A. M.
Visser en Theresia M. Smit; Kerstin, dv.
Fetze T. P. D. de Haan en Agnes A.
Rezel; Anna Wilhelmina, dv. Robert
Dapper en Maria A. Maas; Marit, dv.
Pieter Speets en Maria T Commandeur;
Pieter Thomas, zv. Willem J. Dogger en
Maria J. W. Dukers.
Ondertrouwd: Hendrik J. van Leeu
wen en Tijtje de Wal; Petrus A. van
Sweeden en Helena J. van der Star.
Overleden; Aris Eelman, oud 83 jaar,
wonende te Den Burg.
van een soldaat instappen, en ze hoefde
geen twee keer te kijken om hem te
•herkennen als de man die toen, bij „De
Rustende Jager", stilzwijgend maar
dreigend het Haagse trio de aftocht had
doen blazen. Hij ging schuin achter
haar zitten, de bus reed door. De con
ducteur naderde met z'n kaartenbak.
„Meidoornplein", riep de bestuurder.
„Goeie genade!" riep Geert, „zit ik
effe verkeerd, 'k Mot de andere kant
op!" Hij hees zich overeind, drukte op
de stopknop alsof hij door de wand heen
moest, en beende door de zwaaiende
bus. Ruth lachte om die kouwe drukte,
maar meteen viel er iets wits in haar
schoot. Ze hoorde de reus grappen te
gen de bestuurder, die hem adviseerde
es naar de oogarts te gaan. Toen stond
hij op het trottoir. Ruth had het begre
pen. Ze stak haar hand op, zag hem
grijnzen. En ze voelde zich een echte
samenzweerster. Opeens was haar
stemming stukken beter en ze glimlach
te vriendelijk, toen ze de conducteur
haar kaart liet zien.
Toen de kaartenman veilig verderop
was. opende ze het briefje.
„Geachte mejuffrouw", mensen
nog toen, wat bleef hij in de vorm,
„praat nergens over. Het helpt nie
mand. Ik heb er graag acht dagen voor
over, dat ik u van dienst heb kunnen
zijn Kees Bot".
Haar ogen lachten.
Dat was nu nog eens onvervalste rid-
derromantiek!
Daar zat een jong soldaat met vreug
de acht dagen te brommen cm haar. Na
afloop van de cursus ze had nog
ruim twintig minuten voor de bus ging
dook ze in de stationswachtkamer,
scheurde een blaadje uit haar schrift en
bedelde bij de kelner om een envelop.
Alles goed en wel, maar een levenste-
(archieffoto 1937)
In alle stilte heeft dinsdag j.l. de cre
matie plaatsgehad van ds Alb Vis,
emeritus predikant van de Algemene
Doopsgezinde Sociëteit. Hij was vrijdag
14 januari op 77-jarige leeftijd plotse
ling overleden in zijn woning te Bever
wijk. Dr. Vis was van 1925 tot 1939
werkzaam op Texel.
Albert Vis werd op 9 september 1894
geboren te Beemster. Na zijn vooroplei
ding studeerde hij aan de gemeentelijke
universiteit van Amsterdam, waar hij in
1917 zijn kandidaats- en in 1932 zijn
doctoraal examen theologie aflegde. Op
6 november 1936 promoveerde hij op
het proefschrift „Messianic Psalm-quo-
tations in the New Testament" tot doc
tor in de godsgeleerdheid. Verder stu
deerde hij nog enige tijd aan het Doops
gezind Seminarium te Amsterdam.
Nadat de heer Vis in juni 1919 was
aangesteld tot proponent bij de Algeme
ne Doopsgezinde Sociëteit werd hij op
2 november van datzelfde jaar door zijn
vader bevestigd als predikant van de
doopsgezinde gemeente van Witmarsum
die zijn vader van 1890 tot 1891 ook een
jaar had gediend. Eind november 1922
verwisselde de thans overledene deze
gemeente met die van Heerenveen, van
waar hij ongeveer drie jaar later in
1925 naar die van Den Burg vertrok.
Tenslotte diende ds. Vis van september
1939 tot 1 september 1961, toen hem na
bijna 42 volbrachte dienstjaren op bijna
67-jarige leeftijd emeritaat werd ver
leend, nog 22 jaar de doopsgezinde ge
meente van Beverwijk. Na zijn emeritaat
bleef ds. Vis te Beverwijk wonen en is
hij nog vele jaren werkzaam geweest
als predikant voorganger van de afde
ling Badhoevedorp van de Nederlandse
Protestanten Bond.
Ds. Vis heeft in de loop der jaren vele
bestuursfunkties vervuld en zitting ge
had in verschillende colleges en com
missies. Zo was hij o.a. vele jaren be
stuurder van de Algemene Doopsgezin
de Sociëteit; meer dan 25 jaar bestuurs
lid en vele jaren voorzitter van het
doopsgezind Broederschapshuis te
Schoorl en vele jaren bestuurslid van
de Noordhollandse commissie voor
doopsgezinde gemeentedagen. Tijdens
zijn ambtsbediening als predikant van
de doopsgezinde gemeente van Den
Burg op Texel was ds. Vis o.a. voorzit
ter van het Nutsdepartement Texel en
voorzitter van de schoolcommissie.
SCHIETOEFENINGEN
Ligging schietterrein C 52W52,5'N -
44"42,8'E. In het tijdvak van 1 tot en
met 29 februari 1972 zullen, op werkda
gen van 8.00 - 18.00 uur, van bovenge
noemd terrein schietoefeningen worden
gehouden met lichte luchtdoelartillerie.
ken zou hij van haar hebben. Dat had
•hij op z'n minst verdiend. Wat zou ze
er boven zetten? Geachte heer? Paste
goed bij de geachte mejuffrouw. Nee,
besloot ze. Ze zou niet zo nuffig doen.
Beste Kees? Te amicaal. Gewoon Kees?
Opeens schoot haar wat te binnen.
„Dappere ridder", schreef ze, „de
jonkvrouw leeft met je mee in de duis
tere kerker". Ze wist dat het èn met de
kerker, èn met de duisternis nogal los
liep. „Ik zou de zaak graag ophelderen
maar ik vrees dat het je niet helpen
zou. Dus tors ik mijn schuldig geweten
maar verder. Sterkte en zeer bedankt".
Ze bedacht zich even. „En de groeten
aan je vrind met de kolenschoppen.
R.A.".
Gauw een postzegel uit de automaat,
en net stak ze de brief in de bus toen
de autobus om de hoek kwam. Met een
opgelucht hart stapte ze in.
„Post voor Bot", zei de korporaal en
lede een neutraal uitziende envelop
voor Kees neer. Het handschrift was
hem onbekend, maar hij had een hoop^
vol vermoeden. Zijn gezicht straalde»
toen hij het korte briefje las.
„Dappere ridder!" dat zou je door
zo'n meisje gezegd, nee, geschreveni
worden!
„Je wordt bedankt", zei hij tot Geert,
„ik heb een briefje van haar gehad".
„Ja", zei de reus, „ze had me wel ge
zien en -het gesnapt ook. Je had dat
snuitje moeten zien toen ze me aankeek
vanuit de bus. Ze zwaaide nog tegen
me. Als je 't mij vraagt, was ze tegen
mij hartelijker dan ze tegen jou ooit ge
weest is. Stoere kracht maakt altijd in
druk op vrouwen hè? Ik heb er een he
kel aan om onder je duiven te schieten,
maar als het hart spreekt, jongen.
(wordt vervolgd)
