TOno'\ <vAüta\ .u^mvnX
Groen Twartrjexels in het karL,
>xelse toestanden onderwerp van
revue Geef me de vijf
Matig blijspel werd
goed gespeeld
^Jibilerende buurtvereniging
genoot van voorpremière
De heer Agter na vijf jaar door
de heer J. Beekman opgevolgd
Oud-leerlingen Landbouwschool
mi
ei
Voorzitter van Waddenruiters/Kleppertjes
Cluhpeil in gevaar
door uittocht
van 18-jarigen
Eilandcompetitie gymnastiek
ging van start
c'Am k,fflU^élb4]$e
FEBRUARI 1972
EXELSE
.ntdJis
85é JRMÓAW3 SSfB647
N.V. v.h. Langeveld De Rooü
jll - Den Burg, Texel - Tel. 2741
de Graaf, keesomlaan 43, Den
52220) 2741, 's avonds (02220) 2403
klorl noh -té
oh nUs dktóês eA-yrOdagi"
tMMffi? tófgMW1Tttonn.
-f-wtê mouMt 'ffts «t
ano qcAdrorti;^! cblpetfinm. osei. 4flfölBTW
ob nob loom lev/ noo ob ,nois bntiliu
ich
uegroep van de buurtvereniging
ïoordsingel - Wittekruislaan -
traat heeft vrijdagavond voor het
e nieuwe revue „Geef me de vijf"
openbaar opgevoerd. Deze „voor
re" (de officiële première volgt
februari in „De Oranjeboom" tij-
e jaarvergadering van de bcjaar-
id) werd bekeken door de buurt-
ers tijdens een feestelijke bijeen-
in het fanfaregebouwtje ter ge-
eid van het 25-jarig bestaan. Het
>n buurtjubileum viel samen met
rste lustrum van de revuegroep
nieuwe revue dankt daaraan zijn
IDc lustrumrevue is van (nog) be-
lalte dan de voorstellingen die de
in vorige jaren gaf. Mevrouw J.
n-Hemelrijk die de teksten
f en zich ook belastte met de mu-
begeleiding slaagde erin de voor-
g nog meer te laten lijken op mo-
abaret. De teksten werden punti-
joral de liedjes wonnen sterk aan
cit. De trouwe bezoekers van de
ise buurtrevue zullen ook hebben
raa d da het acteertalent van de
nd(|bcduidend is toegenomen. Enkele
enthousiaste krachten die sinds
icedoèn zijn een aanwinst geble-
'iel
»rt
nu weer had mevrouw Craanen
iten inspireren door Texelse ak-
iten. Van de toeschouwers wordt
cht dat zij het plaatselijk nieuws
et afgelopen jaar met interesse
;22l i gevolgd en daarop werd aan het
van de voorstelling gewezen,
hoogtepunten die zelfs een pro-
ele indruk maken bevat „Geef
vijf" ook enkele minder geslaag-
derdelen. Dat geldt met name
e korte toneelstukjes die niet uit-
n door originaliteit; de humor
u| Dvendien niet meer van deze tijd.
rue zou „af" zijn als deze onder
ga zouden kunnen worden vervan-
)or het optreden van een confe-
die in het plaatselijke wel en
ngetwijfeld voldoende stof zou
voor een geinige voordracht,
jk slaagt men erin nog eens zo
te vinden.
wei
Ük
2 Si
Mening
wel bij menig onderdeel onver-
0^ d een mening naar voren komt,
vrouw Craanen erin geslaagd
les n- of tenentrapperij te vermij-
Jit angst dat sommige toeschou-
ich wellicht toch gegriefd zouden
had zij te elfder ure nog bepaal-
^jzigingen aangebracht. Het lijkt
it men op dat punt niet zo be
hoeft te zijn. Er mag tegemvoor-
gerekend worden dat het publiek
inde democratisch besef heeft om
kunnen genieten van geluiden en
[dingen waarmee men het niet
Ook met de wijzigingen werd
nk, edere toeschouwer duidelijk van
ilea politieke kleur de tekstschrijfster
ijoi 't is een kniesoor die zich daar-
»oos maakt.
^een vlotte openingssong door alle
'erkenden zagen we mevrouw
en als iemand die zich voorstelt
ee te zijn en dan allerlei dringen-
nsen in vervulling laat gaan: een
iar toilet, een kloppende begro
ten vervuiling meer, geen rally
Piet Nortier heeft geen bloed
aenzine in zijn hart"), alle koppen
raad in één zak, aardgas, bejaar-
ningen die als paddestoelen uit
nd rijzen.
Poppenkast
■u rop werden de luiken voor de tra-
sters van de Waag neergelaten en
nd een „Politieke poppenkast"
waaruit de zingende cabarettiers
elijke gebeurtenissen op de korrel
Zo werd het „regeerakkoord"
wethoudersverkiezing gehekeld
eg de plastic vuilniszak (een on-
telijke voedselbron voor ratten en
eren) er van langs.
onlangs uit de raad stappen van
»u\v Koning-Bruin was onderwerp
m gevoelig liedje waarin dit voor
vertrek werd betreurd. „Haar he
ien heeft bestaan uit parels rijgen
'n draadje zonder knoop. Ze heeft
ettinkje nooit af kunnen krijgen",
rts werd in samenzang de om
streden meidoornrooi kritisch bekeken.
„Rooide men zonder aanziens des
booms?" Zelfs kwam aan dit onderdeel
een dreigende boer met hooivork te pas.
Met veel vuur bracht mevrouw I. de
Porto-Verberg (een der talentvolle
nieuwe krachten van de groep) een
voordracht over tribuneschrijver S. de
Waard.
Vervolgens een ode in samenzang aan
Cor Ellen. „We willen geen dictatuur,
zelfs met van het waterschap. We wil
len Cor Ellen terug en liefst een beetje
Vlug".
Een uit „oude" dames bestaand trio
praatte na over de volkstelling waar
aan ze geen van allen hadden meege
werkt. Ze hadden in angst gezeten want
ze zagen zich al in de gevangenis zitten,
maar het was allemaal met een sisser
afgelopen en zodoende hadden ze moed
gekregen om ook de volgende keer te
weigeren.
Een uitbundig lied op een bekende
wijs was gewijd aan het jubilerende
fanfarekorps. Diverse muzikanten wer
den met name genoemd.
Vervolgens een uitstekend lied over
het openbaar toilet. Terwijl de zangers,
gesierd met wc-brillen, een oliebollen
bakkende toiletjuffrouw flankeerden,
werd leuk-rhytmisch, de lof gezongen
over deze belangrijke voorziening, ,,'t
Komt er hoor, 't openbaar toiletje!".
Goed was ook de potpourrie van kri
tische tekstjes op bekende melodiën.
„Vijftien kleine kleutertjes, zaten in de
raad"; „Als ik groot ben lieve moeder,
zullen we dan aardgas hebben"; „O wat
ben je mooi, Stenenplaats in zomertooi";
„In 't noorden van ons eiland; ligt het
plan De Krim"; „Hallo meneer de uil,
waar breng je ons naar toe? Naar 't
Paaseiland...."; „Dag schattebout je,
dag lekker vrouwtje Ank, heb je
even tijdenz.
De samenzang „We zijn allemaal ma
rionetten" bleek te zijn geïnspireerd
door het oudejaarsartikel van de burge
meester in de Texelse Courant.
Koeklicd
Het programma na de pauze startte
met een samenspraak je van dames in
oud-Texels kostuum. Dat samenspraak-
je was matig maar het daarop aangehe
ven lied was de topper van de avond.
Dat was het „koeklied": „Als een Texe
laar een koppie doet, wat eet-ie er dan
bee?" Het was een echte meezinger
waarbij de zangers zich inspanden om
stukken taaie peperkoek, kleikoek, kor-
sies en „are Tesselse koeksoorte" te ver
orberen en er tenslotte toe overgingen
stukken koek in de zaal te gooien, een
levensgevaarlijke act, want werd in het
koeklied niet gememoreerd dat je met
een stuk kleikoek een gevoelig pak
slaag kon krijgen? Aardig was de ver
gelijking die werd gemaakt tussen ro
yale Hoornders, de „suunige" Oosteren-
ders en de „nog suuniger" mensen uit
Eierland.
Weinig origineel was de op zichzelf
enthousiast opgevoerde sketch over het
maken van een strandpantalon. De hele
groep, gewapend met badhanddoeken
en andere badbenodigdheden bepleitte
zingend het sparen voor een overdekt
mstruktiebad en voor een tweede bui
tenbad. Dezelfde badspullen kwamen
eraan te pas bij het zingen van het lof
lied op de sauna. Het samenspraakje
„Vrouw achter het stuur" was boeien
der door de enthousiaste vertolking dan
door de (nogal flauwe) tekst. Een hoog
tepunt was weer het „lied van de stie-
keltjes" met een knipoog naar de heer
Van Groningen.
Andere bestuursleden
Tijdens de jaarvergadering van de
buurtvereniging die aan de cabaret
voorstelling vooraf ging nam de heer
G. Visser afscheid als voorzitter. Hij
stapte uit het bestuur omdat hij al ge
ruime tijd niet meer in de buurt woont.
Om dezelfde reden bedankten penning-
meesteresse mevrouw Veeken-Kager en
de heer R. Bakelaar. De heer J. Kager
die al 15 jaar in het bestuur zit werd de
nieuwe voorzitter. De vacatures in het
bestuur werden opgevuld door me
vrouw Huisman, de heren N. Ooijevaar
en C. Eelman. De nieuwe voorzitter
prees de scheidende bestuursleden om
hun onvermoeide aktiviteit in het be
lang van de vereniging, welke lof werd
onderstreept met bloemen en andere
'geschenken. De heer Visser werd tot
ere-lid benoemd.
Uit het verslag van de penningmees
ter bleek dat men over een batig saldo
van ƒ145,15 beschikt. Om de steeds
duurder wordende aktiviteiten ook in
de toekomst te kunnen bekostigen werd
een contributieverhoging noodzakelijk
geacht. Na enige discussie werd beslo
ten de contributie van ƒ1,25 tot ƒ1,75
per maand per gezin op te trekken.
Naast de voorstelling op 18 februari
(aanvang half acht) in „De Oranjeboom"
zal de revue „Geef me de vijf" ook nog
worden herhaald in het bejaardenhuis
Sint Jan op 22 februari; in het C.E. Gol-
lards Rustoord op 29 februari en op 7
maart in „Irene".
De heer J. Agter sr. heeft zaterdag na
vijf jaar afscheid genomen als voorzit
ter van De Waddenruiters-Kleppertjes.
Bij zijn benoeming destijds had de heer
Agter gezegd deze funktie niet langer
te willen bekleden dan nadat de vereni
ging eenmaal goed zou draaien, maar
toen hij twee jaar geleden de wens te
kennen gaf dat hij de tijd voor vertrek
rijp achtte werd hij gedwongen aan te
blijven door instructeur Jac. Schoorl die
dreigde er ook mee te zullen ophouden
als Agter zou aftreden. Nu echter was
de heer Agter niet meer te bewegen
hoewel dat zaterdag tijdens de jaarver
gadering van de Waddenruiters-Klep
pertjes nog wel werd geprobeerd door
de heer J. C. Dros die „namens de ou
ders" nog een beroep op de voorzitter
deed.
■Het baatte niet. Tot opvolger van de
heer Agter werd de heer J. Beekman
gekozen. De heer H. Heetveld kon zijn
taak als penmgmeester niet langer ver
vullen in verband met drukke werk
zaamheden. Hij bleef echter in het be
stuur. De financiën worden voortaan
beheerd door mevrouw Bakker („Avan-
Zaterdagmorgen is de eilandcompeti
tie van de gezamenlijké gymverenigin
gen van start gegaan. Van iedere ver
eniging doen twee groepen mee: meisjes
in de leeftijd van 8-10 jaar (groep 1) en
11-13 jaar (groep 2). In Oosterend
kwamen GVO en SVC tegen elkaar uit.
Daar werd al vroeg begonnen: om 8.15
uur inturnen en om 8.45 uur de wed
strijd. In Den Burg waren het Oude-
schild en GVT die elkaar ontmoetten.
Hier was het om 9.00 uur inturnen en
om 9.30" uur beginnen. Er werd op 3 on
derdelen gelijk gewerkt: balk, lange mat
en springen. De vrije oefening op mu
ziek werd steeds door 2 meisjes tegelijk
uitgevoerd. GVO en SVC waren aar
dig tegen elkaar opgewassen, hoewel
de zenuwen zo hier en daar wel een rol
gespeeld zullen hebben. Oudeschild had
het erg moeilijk tegen GVT, maar ge
hoopt wordt dat het in het verloop van
de wedstrijdenreeks steeds beter gaat.
Voor de goede orde zij vermeld dat
steeds één vereniging vrij is, dit was in
dit geval ZDH Den Hoorn.
Bij de meisjes in groep 1 won SVC
van GVO en GVT van Oudeschild.
In groep 2 won GVO van SVC en
GVT Oudeschild. De stand is nu dus:
Groep 1 gesp. gew. pnt.
GVO 1 0 0
GVT 1 1 2
SVC 1 1 2
Oudeschild 10 0
ZDH 0 0 0
Groep 2 gesp. gew. pnt.
GVO 112
GVT 1 1 2
SVC 1 0 0
Oudeschild 10 0
ZDH 0 0 0
De volgende ronde wordt geturnd op
zaterdagmorgen 11 maart, dan komt
ZDH in Den Burg tegen GVT en gaat
Oudeschild naar Oosterend om SVC te
ontmoeten en is GVO vrij.
\iè*ri
IWWUrir.
SZMTOSSS*
nsbuoHos nanfiwslsddorijl loov rrjbtov.'
ob jSBttk7.89fllv .fed qo ioov
.nomod'j'j eraujm van fiVY.Ih .-ici.
^oo n£GV/sIsddon>l ob JmojJ loxoT qO
10 Gaai/i ijruni ijsbfeet volgende lopmsrkten
(jaaaöÈ/apndlichns vïm ihut yetslag mti de
■a#qlwerga<teifingB SVCdiibide krant
rVftfti-i ieferuari. In.tio^.rfitrgBdering ien
-duadiit)öiit?.Éu>W4elj[faflrtgl de /vereniging
ihaaf nnJItonWBSiibnitónjljDatrita nögal
-sportieftraag ?roeni ivanneen sportrereni-
-ginguveBfe^fftaenrnrnisJ Jabioob jftilBrn
Jab_ji/iii itnsa.ii jaaM-.oata
vefffiq
óm1
vrüuv
den 1 iéten'
pjosovbop id ,nogio yxnO
Bij tuss^ntn^111ftf^redmg;, v^j) ijp-
stuursleden life
wordt vermeld.-W^rfJte reden, was voor
mevrouw Van.^gffg^». ift; iwj. fnjtei; be
kend, tot nu ik IweVeWiSj f!?'1
zij er ook uit wa»,^eg^n,nKi gno ^ÜBII
...T„-.ïg vór'eüiiViC .té melden 'ivaar-
".fn'evroutv"'Van 'Tóngelcn en me-
Dc sfeer in het fcestitn^,'^ds^ ^oh lliij
reden er mee op te hcrudeü, Vfaé'^ét Ar
tikel leest zal het duidelijk zijiVBal/'hèt
daar een „grote bende iè' j^.cfar rafjjtëth
nog maar een eerste indfi^é.' De'^Vpet-
ballers krijgen min of meer Üfé sóhriïcl.
Ik kan niet beoordelen in liöêV:errëudat
juist is. Zéker is, dat de sfeer iaiieiJag-
stuur zijn weerslag vindt in de^vereiw-
ging.
Toen men mij heeft aangezocht"dpen
ik onvoldoende ingelicht over de akti
viteiten van het bestuur. Hoewel ik me
„genomen" voelde was ik bereid te doen
wat er van me verwacht werd, dat heb
ik ook getoond. Ik heb het aangenomen
omdat ik vond dat je allemaal op je
beurt je steentje moet bijdragen en dat
daar allerlei aan vast zit, was me heus
wel duidelijk.
J. J. v. Ingen-Jansen
Hoofdweg C 9, Eierland
ti"). De aftredende heer O. Kikkert
werd herkozen. De woorden van dank
aan de scheidende bestuursleden gingen
vergezeld van geschenken. Zo was er
voor de heer Agter een fraai „paarden-
schildenj" en een gasaansteker. De heer
Heetveld ontving een stenen paarden
hoofd als wandversiering en een boe
kenbom Op zijn beurt overhandigde de
heer Agter een smeedijzeren schemer
lamp met boekenbon aan instructeur
Schoorl als blijk van erkentelijkheid
voor de vele inspanningen die hij zich
in het belang van zijn ruitertjes ge
troostte. Bloemen waren er voor me
vrouw Schoorl, mevrouw Agter en me
vrouw Heetveld.
Mevrouw M. van Maldegem-Benit had
meerdere stukken kunstig naaldwerk,
paardentaferelen, vervaardigd. Dit
werd niet alleen overhandigd aan de
heer Agter maar ook aan de „Klepper
tjes" Jeannette Veenema en Harma
Hoogerheide. Laatstgenoemden zullen
wegens leeftijd (18 jaar) niet meer aan
de ponywedstrijden kunnen deelnemen.
Dat is een verlies want het tweetal had
een zeer hoog peil bereikt en was in
belangrijke mate verantwoordelijk voor
de successen die de Kleppertjes de laat
ste jaren hebben geboekt. Ook in ande
re opzichten hadden zij getoond de juis
te ruitermentaliteit te hebben.
Het vertrek van nog meerdere leden
die de 18-jarige leeftijd bereiken maakt
het voor de achterblijvenden moeilijk
het nu verworven peil te handhaven.
De veertig ponyruitertjes worden inten
sief getraind hetgeen helaas bij de gro
te ruiters (noodgedwongen i.v.m. werk,
studie e.d.) niet het geval kan zijn.
Hoewel het niet uitmuntte door to
neelschrijfkunst of originaliteit was het
toch wel een aardig blijspel dat de oud-
leerlingcn van de lagere landbouw
school zaterdagavond voor dc tweede
keer in hotel „De Oranjeboom" opvoer
den. Het gebrek aan aktie en het weinig
verrassende slot maakten de avond
minder dol dan we van de oud-land
bouwscholieren gewend zijn, maar om
dat de belangrijkste rollen in goede
handen waren werd er toch nog heel
wat van gemaakt en werd het voor de
toeschouwers een genoeglijke avond.
Over belangstelling had de vereniging
niet te klagen. Bij de eerste uitvoering
was de zaal zelfs overvol en bleek het
onmogelijk om ieder aan een behoorlij
ke plaats te helpen; de tweede avond
was het wat rustiger.
■Het verhaal gaat over een oom in
Amerika die komt te overlijden en aan
zijn familie in Europa een vermogen
nalaat In het testament is echter be
paald dat de familieleden aan een reeks
merkwaardige voorwaarden moeten
voldoen. De oom in kwestie, het zwarte
schaap in de familie en destijds op een
schoen en een slof naar de States ver
trokken, wil dat zijn familie aan den
lijve ervaart wat het betekent om nood
gedwongen een „zwart schaap" te zijn.
Alvorens de nagelaten ton te mogen
verdelen moet zijn zuster Barbara le
vensmiddelen stelen en twee nachten in
een hotel doorbrengen zonder te beta
len, moet Barbara's neef voor een tijdje
doodgraver worden, en diens vrouw
zich verloven met twee jongemannen.
Een ander famlielid krijgt opdracht er
voor te zorgen dat hij de nacht in een
politiecel doorbrengt en dat hij een hy
potheek neemt op een niet bestaand
huis, enz. Zij het onder protest en met
veel onverwachte verwikkelingen kwij
ten allen zich van hun min of meer
misdadige taak. Dan blijkt dat oom niet
dood is en hen alleen maar wilde tonen
dat ook witte lammetjes in staat zijn
tot de ergste of gekke dingen als er geld
mee te verdienen is. Op deze wijze kan
de familie meer begrip opbrengen voor
het bedenkelijke leven dat oom voor
zijn emigratie leidde. Gelukkig schiet er
voor de „slachtoffers" toch nog
ƒ10.000,over.
Goed spel
Zoals gezegd; de hoofdrollen waren in
zeer goede handen. Allereerst ons res
pect voor mevrouw Wil Beers-v. Heer
waarden die als Barbara Zilverberg de
zeer kattige echtgenote uithing niet
alleen in woord en gebaar maar ook in
gelaatsuitdrukking. Ze leek geen enkele
moeite te hebben met haar lang niet
makkelijke rol. Een vaste rots waarop
het succes van al heel wat blijspelen en
kluchten rust is de heer Kees Zoetelief.
Ook nu stelde hij niet teleur. Als het
malle mannetje met zijn rappe gebaar
tjes, uitstekende mimiek en woedeuit-
vallen kwam hij helemaal tot zijn recht.
Tamelijk geroutineerd acteerde de heer
Cor Westdorp als Fonds, de neef van de
familie Zilverberg, die gedwongen
word- het beroep van doodgraver uit te
oefenen en intussen met lede ogen moet
aanzien dat zijn vrouw het aanlegt met
twee jongemannen. De daaruit voort
vloeiende verontwaardiging kwam goed
over. Ook mevrouw Betty de Leeuw-
Bakker als Yvonne, stelde niet teleur.
Leuk deed ook mevrouw Nely Beers-
Witte het als Conny, een modern en
zelfstandig type dat nog het minst ge
bukt lijkt te gaan onder de merkwaar
dige erfenisvoorwaarden. In de heer
Frits Koorn konden we wel geloven als
de artistiekeling al zou wat meer nuan
ce in zijn voordracht niet misstaan. Een
tikje te bescheiden acteerde mej. Nel
Witte, dochter van een vlam van de ge-
emigreerde oom. Zij had overigens een
rol van bescheiden lengte, wat ook geldt
voor mej. Ineke Staats als de vrouw
waarmee de oom in kwestie trouwde
voordat hij vertrok. Van de heer Paul
Eelman werd deze keer verlangd dat hij
zou spelen en zich derhalve zou gedra
gen als een begrafenisondernemer. Dat
betekende: stijve gedragingen, eentoni
ge spraak en geen mimiek. Bij elke an
dere rol zouden dit ernstige fouten zijn;
niet echter bij het overtrokken beeld
dat het publiek zich van zo'n doodgra
ver voorstelt. De heer Giel Kuip ten
slotte had de rol van notaris voor zijn
rekening genomen; beter zou het ge
weest zijn voor hem een wat ouder
type te kiezen. De heer C. Koorn had
de regie; Ineke Staats souffleerde.
J
DONDERDAG TREKKING
SVT-LOTERIJ
Donderdagavond wordt in de „Klets-
keet" op het SVT-terrein de zevende
trekking van de verloting van SV Texel
gehouden. Begonnen wordt om acht
uur. De lotenverkopers worden verzocht
er voor te zorgen dat de vereiste zegel
tjes zijn bijgeplakt.
