u|De IJsberg
lil
erschillende takken visserij
a Waddenzee hoeven elkaar
niet in de wielen te rijden
Vergadering van de raad
I
Li
Dr. P. Korringa
Texelse successen op
provinciale tentoonstelling
A*r tm
NVSH organiseert avonden
in Oosterend en De Koog
Wijzigingen in de verhouding
eigendom pacht
haal uit het soldatenleven door L van Schooien
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 22 februari 1972
'til
•ro4t is de taa^ van de overheid, een
tuurplan voor de Waddenzeevisse-
te zetten. Voorshands ziet het er
naar uit dat de verschillende tak-
van visserij in de Waddenzee el-
in de wielen zullen rijden, mits de
maatregelen genomen worden.
of. dr. P. Korringa, directeur van
tijksinstituut voor Visserij-onder-
te IJmuiden, stelde dit tijdens een
rijbij eenkomst in de Volk9hoge-
>1 „Allardsoog" te Bakkeveen (Fr.),
dementen voor zo'n structuurplan
t hij in zijn inleiding aan. Hij be-
;e de betekenis van de Wadden
voor de mosselcultuur en de gar-
ivisserij en de functie van dit wa
ls „kinderkamer" voor söhol, tong,
Ijauw, en haring. Geen gevaar voor
Hes ziet hij in de verdere ontwik-
van de sportvisserij, die hier in
de tijd al is toegenomen. De sport-
:s vangen vooral schol en bot van
.eiden afmetingen en in hoeveel-
j, die in het niet vallen bij wat de
irvissers binnenbrengen. Meer ge-
aliseerde Waddenzeesportvissers
en het op makreel en geep gemunt.
Compensatie
of. Korringa aoht het stellig moge-
in de Waddenzee voldoende grond
aarbij ook de zozeer gewenste
>re gronden te vinden voor nieuwe
elkweekpercelen. Meer percelen
hier nodig om drie redenen: com-
sj\ atie voor wat in Zeeland al ver-
(f h is gegaan en nog zal gaan; ver-
ing van kwalitatief achteruitgelo-
jercelen; opslag van mosselzaad als
ve voor jaren met tegenvallende
161 jroduktie.
tvallen van de Waddenzee als „kin-
jmer" zou rampzalig zijn voor de
and op de Noordzee en het zou vol-
prof Korringa een logische ge-
te zijn, de kinderkamerfunctie te
lermen door alle visserij met fijn-
ge netten in de Waddenzee te ver
in. Als boosdoener ziet hij met
de garnalenkor; daarmee worden
i e; aantallen jonge visjes aan dek
acht en als men dan ook nog de
dzeef gebruikt, gaan de meeste
van te gronde.
or vissers met kleine schepen zou
verbod onaangenaam zijn, maar
bedenke dat de visserijintensiteit
i Waddenzee nu al is teruggelopen
prmoedelijk nog verder zal terug-
De garnalenvisserij verplaatst
snel naar de kustzones van de
dzee, waar de garnalen beter zijn.
ringa, is er alle aanleiding de invoe
ring van deze machine sterk te stimu
leren.
De kottervissers, die van de maatre
gelen ter bescherming van de jonge vis
zullen profiteren, kregen van prof. Kor
ringa een vermanend woord mee. Er
zijn er nog steeds onder hen, die de
voorschriften aan hun laars lappen,
sleeplappen gebruiken, die het ontsnap
pen van kleine vis bemoeilijken; met te
nauwe mazen vissen; met een dubbele
kuil werken. Voor de enkeling kan
zoiets financieel interessant zijn; doet
men het massaal, dan heeft iedereen er
nadeel van.
Spoelmachine
Prof. Korringa wijdde ook ruime aan
dacht aan milieufactoren die de Wad
denzeevisserij kunnen beïnvloeden. Te
gen lozing van ongezuiverd rioolwater,
waar dan ook in de Waddenzee, zal
krachtig stelling moeten worden geno
men; het certificaat van onbesmetheid,
dat voor te exporteren mosselen ver
eist is, komt anders in gevaar. Door niet
gemakkelijk afbreekbare organische af
valstoffen (van aardappelmeelfabrie
ken, suikerfabrieken, slachterijen) kun
nen bepaalde delen van de Waddenzee
bodem een woestijnkarakter krijgen:
door zuurstofgebrek zal het voedsel
voor de vissen vernietigd worden.
Het riool van Hoogkerk zal alleen
niet-giftig organisch materiaal mogen
afvoeren; ook al zijn de eisen die im
porterende landen stellen inzake het
kwik- en DDT-gehalte van visserijpro-
dukten naar prof. Korringa's me
ning vaak overdreven. Nederland als
exporterend land dient er toch reke
ning mee te houden. Plannen voor in-
dustie in een te polderen Balgzand
gebied dienen met argwaan te worden
bekeken, aldus prof. Korringa.
(Overgenomen uit de Handels- en
Transportcourant van 8 februari j.l.).
Op de provinciale kampioenstentoon
stelling Noordholland voor konijnen en
sierduiven, georganiseerd door de
Kleindierensportvereniging „Streven
naar beter" te Den Helder, van 18 tot
en met 20 februari, werden door leden
van de K.S.V. Kotex fraaie successen
geboekt.
Zo werd de Ned. Schoonheidspostduif,
blauw, eigenaars de heren v. d. Veen en
v. Heerwaarden te Den Burg, uitgeroe
pen tot de beste sierduif van de hele
show, waarmede deze 't kampioenschap
voor de provincie Noordholland ver
wierf.
De fraaiste dieren, die het hoogste
aantal punten behaald hadden, kwamen
in aanmerking voor een kampioenslint.
Ook een andere Ned. schoonheidspost
duif, blauw, van dezelfde eigenaars,
veroverde dit lint.
Bij de afdeling konijnen werden kam
pioenslinten verworven door de heren
W. Rijk te Den Burg met Franse hang
oor - Madagascar en P. Nat te De Koog
met wener, wit, door mevrouw N. Slik
ker-Zijp te Den Burg met twee kam
pioenslinten, met angorakonijn, wit, en
het jeugdlid S. J. Rijk te Den Burg met
zijn Ned. hangoor dwergkonijn - Mada
gascar.
®r'even van lezer-s buiten verantwoordelijkheid van de redaktie
Vervuiling
m de andere kant heeft het weinig
e jonge vis in de Waddenzee rigou-
te sparen als men ze buitengaats
kleinmazige netten blijft vernieti-
Boven een sluiting van de Wad-
isserij geeft prof. Korringa daar-
le voorkeur aan volledige invoe-
van de spoelsorteermachine op alle
^Jalenschepen, of die nu in de Wad-
e of op de Noordzee opereren,
die machine spaart men niet alleen
veel kleine garnaaltjes, die als men
it leven en groter worden veel meer
n opbrengen dan als zg. drogerij-
:0djalen; men spaart er ook zeer veel
tongetjes en scholletjes mee, zo-
die na verhuizing van Wadden-
Noordzee verdere kunnen op
en.
or de overheid meent prof. Kor-
Nu alweer bijna twee jaar geleden
begon op Texel een kleine maar enthou
siaste groep leden de ideeën van de
NVSH meer bekendheid te geven. AI
spoedig bleek dat er nogal wat misver
standen bestaan over de doelstellingen
van deze vereniging. Deze misverstan
den zijn er vooral omdat men zo moei
lijk kan wennen aan de gedachte dat
sexualiteit iets is dat gewoon bij ons
hoort. Van het oude, vertrouwde „daar
praat je toch niet over" naar „waarom
zou je er niet over kunnen praten" is
voor velen nog steeds een hele stap. Dat
blijkt bijvoorbeeld al uit het vaak ont
breken van sexuele voorlichting in het
gezin, omdat de ouders er tegen opzien
de sexualiteit uit dat geheime vakje te
halen waarin het sinds generaties ver
stopt zit. Toch is men alom van mening
dat deze voorlichting broodnodig is. De
NVSH wil de ouders zodanig voorlich
ten dat zij het ook hun kinderen kun
nen doen.
Het wordt de NVSH nogal eens ver
weten, dat zij de sexualiteit zo erg op
de voorgrond stelt. Nu is het toch wel
voor de hand liggend, dat in een ver
eniging voor sexuele hervorming over
sexualiteit wordt gepraat, zoals in een
sportvereniging de sport op de voor
grond staat. De NVSH wil gewoon sex
ualiteit die plaats in de samenleving
geven die haar toekomt, niet meer en
niet minder. Om dit te bereiken wordt
er soms vrijmoedig over geschreven en
gepraat, zodat heilige huisjes veel van
hun heiligheid verliezen. Maar dat is in
Zoals bekend is tussen 1959 en 1970
het aantal agrarische bedrijven op
Texel met een derde deel teruggelopen
tot 491, terwijl het areaal cultuurgrond
met ruim 400 ha afnam tot 9200 ha.
Deze veranderingen resulteerden in een
toeneming van de gemiddelde bedrijfs-
grootte van 13,1 tot 18,7 ha (zie Texelse
Courant van 1 februari j.l.).
Vorenstaande veranderingen weer
spiegelden zich ook in de verhouding
eigendom - pacht.
Het aantal agrarische bedrijven ge
heel in eigendom liep terug van 218 tot
134. De gemiddelde bedrijfsgrootte steeg
daarbij van 11,1 tot 16,8 ha. Bij de be
drijven die geheel gepacht werden ging
de daling van het aantal van 271 tot
152, met een stijging van de gemiddelde
grootte van 10,3 tot 16,0 ha.
In de categorie bedrijven die ten dele
gepacht en ten dele in eigendom zijn,
zijn de veranderingen in de afgelopen
elf jaren weinig spectaculair geweest.
IHier slechts een teruggang van 228 tot
205.
De veranderingen in het aantal be
drijven zijn als volgt samen te vatten
1959 1970
abs. abs.
geheel in eigen expl. 218 3§,4 134 27,3
geheel gepacht 271 37,8 152 31,0
minder dan
20% eigen expl. 40 5,6 23 4,7
20 - 50% eigen expl. 65 9,1 55 11,2
50 - 80% eigen expl. 75 10,5 71 14,5
08 - 100% eigen expl. 48 6,7 56 11,4
Totaal
717 100,0 491 100,0
Van het totale areaal cultuurgrond
werd in 159 51,5% gepacht, tegen in
1970 48,0%. Zowel absoluut als relatief
steeg het oppervlak dat van ouders ge
pacht werd. Van 4947 ha die in 19£9 op
Texel gepacht werd, werden 604 ha of
12,3% van ouders gepacht. In 1970 wer
den van de in totaal 4408 ha die gepacht
werden 945 ha (341 ha minder dan in
1959) of 21,4% van ouders gepacht.
SCHIETOEFENINGEN
Ligging schietterredn C 52°52,5'N -
4°42,8'E. In het tijdvak van 1 tot en met
31 maart 1972 zullen, op werkdagen van
9.00 tot 18.00 uur, van bovengenoemd
terrein schietoefeningen worden gehou
den met lichte luchtdoelartillerie. De
onveilige afstand is tot 14.000 meter.
deze tijd, waarin op zoveel gebieden de
gestelde normen op hun werkelijke
waarden worden getoetst, niets bijzon
ders. Dat de de NVSH hierbij „te ver"
zou gaan is nauwelijks aan te nemen,
want wie bepaalt precies hoe ver mag
worden gegaan?
De Texelse werkgroep heeft sinds
haar oprichting verscheidene bijeen
komsten gehouden die de voorlichting
tot doel hadden. Deze voldeden jammer
genoeg niet alle aan de gestelde ver
wachting. Ten dele was gebrek aan er
varing bij de werkgroep hiervan de
oorzaak, in andere gevallen was de be
langstelling minder groot dan werd ver
wacht. Maar ook successen konden wor
den geboekt, zodat er alle reden is om
met het begonnen werk door te gaan,
waardoor de doelstelling bij een breder
publiek meer bekendheid krijgt. Heel in
het kort gezegd is deze doelstelling de
emancipatie van de mens te bevorderen,
vooral wat de sexualiteit betreft, omdat
een gezond geslachtsleven een belang
rijke bijdrage vormt tot een harmoni
sche ontplioiing van mens en gemeen
schap.
Ook de avond die 2 maart in Ooster
end wordt gehouden heeft de sexuele
voorlichting tot onderwerp. Hier kun
nen de ouders van opgroeiende jeugd
spreken met een terzake kundige, me
vrouw J. v. d. Vegten.
Vrijdagavond 3 maart zijn het de jon
gelui, die in „De Toekomst" te De Koog
hun mening kunnen geven en vragen
kunnen stellen. Ook hier is het me
vrouw v. d. Vegten die de leiding heeft
van een avond, die het bijwonen tot een
boeiende gebeurtenis kan maken!
Werkgroep Texel NVSH
Dinsdagavond 29 februari, aanvang
half acht, vergadert de gemeenteraad.
De agenda luidt als volgt:
1. Notulen.
2. Ingekomen stukken en mededelin
gen.
3. Bepaling van het aantal bestuurs
leden van de Stichting nijverheidson
derwijs voor meisjes op Texel voor het
tijdvak van 1 januari 1972 tot en met
31 december 1975. Voorgesteld wordt
dit aantal te handhaven op 13.
4. Benoeming van bestuursleden van
de Stichting nijverheidsonderwijs voor
meisjes op Texel wegens periodieke af
treding. Aanbevolen worden;
a. door burgemeester en wethouders;
voor mevrouw J. M. A. C. Swarthof-
Voorvelt: 1. mevrouw J. M. A. C.
Swarthof-Voorvelt; 2. mevrouw N. van
Heerwaarden-Huisman, Den Burg.
voor mevrouw S. M. de Lugt-Parlevliet;
1. mevrouw S. M. de Lugt-Parlevliet; 2.
mevrouw W. C. van der Kooi-Mooijen.
voor mevrouw M. Kikkert-Lap: 1. me
vrouw E. F. de Leeuw-Bakker, Den
Hoorn; 2. mevrouw T. Hoogerheide-Lips
Den Burg.
voor mevrouw A. Dros-Koorn: 1. me
vrouw A. Koorn-Dros; 2. mevrouw C.
Broekman-Kuiper, C 8.
voor mevrouw J. Koning-Bruin: 1. me
vrouw J. Koning-Bruin; 2. mevrouw J.
Beumkes-Breen.
b. door burgemeester en wethouders
wegens niet tijdige benoeming van een
bestuurslid door de Algemene Neder
landse Agrarische Bedrijfsbond, afde
ling Texel, doch na overleg met deze
organisatie:
voor mevrouw J. Wassenaar-Wilmink:
1. mevrouw J. Wassenaar-Wilmink; 2.
mevrouw M. C. Ellen-Verbrugge, W 35.
5. Bepaling van het aantal bestuurs
leden van de Stichting tot bevordering
van het land- en tuinbouwonderwijs in
de gemeente Texel. Voorgesteld wordt
dit aantal te handhaven op 13.
6. Benoeming van bestuursleden van
de Stichting tot bevordering van het
land- en tuinbouwonderwijs in de ge
meente Texel wegens periodieke aftre
ding. Aanbevolen worden:
a. door burgemeester en wethouders:
voor de heer J. Barendregt: 1. de heer
J. Barendregt; 2. de heer C. Koorn.
voor de heer A. Dros: 1. de heer A.
Dros; 2. de heer C. J. Ellen.
b. door burgemeester en wethouders
wegens niet tijdige benoeming van een
bestuurslid door respectievelijk de Al
gemene Nederlandse Agrarische Be
drijf sbond, afdeling Texel, en de Vereni
ging van oud-leerlingen der lagere
landbouwschool Texel, doch eveneens
na overleg met deze organisaties:
voor de heer W. Bulder: 1. de heer W.
Bulder; 2. de heer A. Koopman, Post
weg E 79 b.
voor de heer J. Beumkes: 1. de heer J.
Beumkes; 2. de heer C. Westdorp, C 21.
7. Benoeming van een lid van het
Prof. Dr. W. H. Keesomstudiefonds dn
de vakature, ontstaan door het vertrek
van de heer Standaart. Aanbevolen
worden:
1. de heer L. J. Weijdt; 2. de heer F.
Blanken.
8. Beschikbaarstelling van een bedrag
per leerling voor het gewoon lager on
derwijs voor het jaar 1972.
9. Beschikbaarstelling van een bedrag
per leerling voor het buitengewoon la
ger onderwijs voor het jaar 1972.
10. Verlening van voorschotten op de
exploitatievergoeding aan de bijzondere
lagere scholen voor het jaar 1972.
11. Verdaging van de beslissing op
het beroepschrift van de heer F. Olde-
boom tegen de weigering van een bouw
vergunning.
12. Verkoop van een perceel indus
trieterrein te Oosterend aan de fa. M.
Drijver en Zonen te Oosterend.
13. Verkoop van het woonhuis „Re
member" c.a. aan de N.V. Exploitatie
maatschappij „Texel".
14. Verkoop van het woonhuis O 62
c.a. aan de heer P. Kistenmaker te Ou-
dorp (N.H.).
15. Goedkeuring van een wijziging
van de statuten van de Recreatieetich-
ting Texel.
16. Wijziging van het raadsbesluit
van 28 september 1971, nr. 22, tot ver
koop van grond en beschikbaarstelling
van crediet voor de bouw van 11 wo
ningwetwoningen nabij de Oranjestraat
te Oosterend.
17. Wijziging van de begroting van
de dienst gemeentewerken voor het jaar
1971.
18. Wijziging van de begroting van
het grondbedrijf voor het jaar 1971.
19. Wijziging van de gemeentebegro
ting voor 1971.
20. Wijziging von de begroting van de
dienst gemeentewerken voor het jaar
1972.
21. Wijziging van de begroting van
het grondbedrijf voor 1972.
22. Wijziging van de gemeentebegro
ting voor 1972.
ie.
„Maar", zei mevrouw Bot, bekom-
om zc felle kritiek op het gezag,
was dan toch nog de overste",
'ker", stemde Sjoerd toe, „en hij
alléén. Daar is de luitenant Kore-
de sergeant Broeders, en ach
?en heel stel meer. De Stip is ook
'roerdste niet. De hoge heren zitten
wel es met die dienstkloppers in
[naag, want weet u, ze hebben na-
i]k formeel het recht aan hun kant.
unnen alleen niet inzien, dat een
at altijd een burger in uniform is
•t een Hollandse soldaat alleen dan
?oed soldaat is, wanneer je zijn
«n als burger respecteert. We zit-
met allemaal van die restanten,
e voor een zaakje dat je als burger
tentje kost, die je met een postwis-
kunt betalen, bij ons voor de
sraad komt, en dat we dan nog
it worden in staat van oorlog te
dat een wachtmeester van de ma-
ussee, in burger notabene!, een
n een bon geeft die niet precies op
bra oversteektdat kost je als
t een knaak, maar hij kreeg een
dat zijn van die dingen die je ér
makkelijk uitkrijgt, maar die er
Wel uitgaan".
°u ja", meende Kees, „zolang er
h zijn als Korevaars en de overste
het nog wel".
ijk", zei Sjoerd, „dat is nou juist
zo typerend. Ik ben zelf allesbehalve
een rassoldaat. Zo min als de meesten.
Maar dat is nu de narigheid, hè! Men
sen als de overste, de luit, sergeant
Broeders, daar wordt van gezegd: „On
danks alles zijn het toch beste lui. Privé
Ze zijn militair, maar in dat opzicht
niet. Maar lui als Walvisbeen en de Mol
daar zegt men van: zó is het leger. Niet
naar de goede officieren en onderoffi
cieren, maar naar de bekrompen dienst
kloppers wordt het leger afgemeten".
„Ik begrijp", zei vader Bot, „dat één
sergeant het voor een hele staf kan be
derven, wat de opinie van de jongens
betreft".
„En dat is onbillijk", vond mevrouw
Bot.
„Dat is het.ook. Maar begrijpt u goed:
géén van die jongens gaat voor z'n lol.
Daarom wordt alles wat mis is, met het
vergrootglas bekeken, en het goede
wordt beschouwd als een uitzondering.
De dienst is nu eenmaal „balen", dat
hóórt zo. Als je zou zeggen: wat hébben
we vandaag een pittige mars gemaakt,
zouden ze denken dat je gek was of
graag korporaal wou worden. Als het
eten goed is, hoor je niks, als ze het niet
goed vinden is Leiden in last. En met
zo'n stel moeten de bazen iedere dag
omspringen; ze moeten ze bezig houden,
want ledigheid is des duivels oorkussen.
En dan moeten ze altijd nog hogerop
kijken. Want als je nou een sergeant
hebt als onze overste en een overste als
sergeant Walvisbeen, dan heeft zo'n
sergeant het niet makkelijk, en hij moet
aan z'n promotie denken".
„Ik vind", zei vader Bot, „dat jij dat
heel sportief bekijkt, jongeman. Je zult
het misschien gek vinden, maar je zou
een hele goeie officier zijn".
„Geen ambitie", zei Sjoerd, „ik ga
weer naar m'n mulo-klas en lekker
blokken voor m'n MO geschiedenis en
dan krijg ik zo'n stel op het lyceum of
de hbs, minstens zo lastig als een sectie,
van wie de meesten ook niet gaan voor
hun lol, en dan proberen ze er iets van
te laten zien, een beetje belangstelling
te krijgen. Met zo'n stel om te springen,
dat lijkt me een sport".
Hij glimlachte naar Loes. Ze zat ern
stig naar hem te kijken, en Kees, die
het zag, dacht dat zijn zus toch een veel
liever gezicht had dan hij ooit had ge
weten. Had Sjoerd zeker al gemerkt.
of misschien keek ze zo alléén naar
Sjoerd?
Zondagmiddag werd er gebeld, en
Loes lachte geheimzinnig.
„Kees, de concurrentie!" zei ze. Kees
snapte het pas toen Truus of Terry
Leeracker binnenkwam. Een lang, slank
meisje, donker, knap, op en top al een
dame, dacht Kees, die haar het laatst
had gezien als hbs-vriendin van Loes.
„Je blijft wel in de sfeer", zei vader
Bot, „allemaal landsverdedigers om je
heen".
„Dienstplichtig soldaat Bot C.", zei
Kees met een grafstem.
„Dienstplichtig soldaat Koopmans S",
echoode Sjoerd.
„En Terry is la fille du régiment
de dochter van het regiment", lachte
Loes.
„Is het waar dat jouw vader zo'n hoge
ome is", vroeg Sjoerd onbekommerd.
Terry zette hem fijntjes terecht, door
niet hèm, maar de gastvrouw en gast
heer te informeren.
„O ja, weet u dat papa regimentscom
mandant is geworden? Hij is bevorderd
tot luitenant-kolonel. Moet u es zien, ik
heb er een foto van. Plechtig dat het
was!"
„Zo zo", zei vader Bot, „nu kunnen
we rustig slapen^ kind".
„Laat es zien", vroeg Kees en samen
bekeken de twee dienstplichtigen de
foto. Daar zagen ze overste Leerackers,
nog ééns zo groot met z'n hoge kolbak
in z'n gal-uniform, het commando over
nemend.
„Is dat uw vader?" vroeg Sjoerd.
„Helemaal" zei Terry glimlachend.
„Daar spring je wel automatisch voor
in de houding", vond Kees. „Is ie thuis
ook zo geweldig, Truus?"
„Och", zei Terry, ,die beremuts zet ie
natuurlijk wel af, hè, anders kan hij
niet door de deur".
„En eet ie ook met al die kwasten
enzo?" informeerde Kees verder.
„Het maakt verschil", zei Terry,
„kwasten te hebben of er een te zijn".
„Beng", zei Sjoerd. „Een nul voor de
grenadiers en jagers. Put it in your pipe
and smoke it, vader".
Kees lachte appreciërend. Dat was
weer de oude Truus, nooit om een ant
woord verlegen. Mevrouw Bot keek een
beetje bezorgd, het ging meteen al zo
scherp tussen die jongelui en Kees was
ook wel wat al te grappig. Zij, als
Haagse, wist wel dat het commando van
het garderegiment een hoge onderschei
ding was en Kees moest daar niet de
gek mee steken. Ze was er in haar hart
niet weinig trots op, dat Terry bevriend
was met haar dochter. Ze had wel eens
gehoopt dat zij en Kees.en in stille
ogenblikken, wanneer haar gedachten
wonderlijke wegen gingen, zag ze wel
eens een receptie in Des Indes, een re
ceptie met sterren en strepen en onder
scheidingen. Toen Terry nog Truus
heette, kon ze erg goed met Kees over
weg. Ze waren meermalen samen uitge
weest. Kees had haar de eerste beginse
len van de autorijkunst bijgebracht. Op
dit ogenblik speet het haar,dat haar
zoon niet in het minst zijn best had ge
daan om bij de officiers-opleiding te ko
men, integendeel zijn best had gedaan
om zelfs niet in de termen te vallen
voor onderofficier. „Vaandrig" had toch
beter geklonken dan „dienstplichtig sol
daat".
Sjoerd, behaaglijk trekkend aan zijn
kromme pijp, oogde af en toe naar Loes,
Kees was vol aandacht voor Terry toen
ze zat te vertellen van haar drukke le
ventje. Ze was nu privé-secretaresse
van een industrieel en in haar vrije tijd
had ze veel plezier. Ze was naar het
assaut in Den Helder geweest als „fee"
van Henri van Borsselen Becker, je
weet wel, zijn vader was schout bij
nacht, zat bij de Nato in Parijs en Henri
had zich wel een beetje aangesteld,
maar er waren zovéél leuke jongens
daar geweest. Kees luisterde aandach
tig. En vergeleek. Terry Leerackers. Hij
kende het type. Ze zou haar man steu
nen in zijn carrière, een perfecte gast
vrouw, relaties aanknopend die nuttig
konden zijn, bij de vele die ze nu al
had. De man die Terry trouwde, moest
al een jandoedel of een dronkelap zijn,
wilde hij niet over een jaar of tien een
belangrijke positie hebben bij een de
partement, of bij de generale staf zitten,
of medefirmant zijn in een indrukwek
kende firma.
(wordt vervolgd)
