HET GEHEIM TCA-gebruik flinke geeft dit jaar schade FILMNIÈUWS Een bank mei buitenlandse cenfacfen LANDBOUW en VEETEELT ,«n Ziekten en plagen SPORTPROGRAMMA Damclub Texel lllllllllll l" ij feuilleton van Tom Lodewijk NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 5 mei 1972 rubriek voor i o,r,..iHi.ti.- Nadat vorig jaar in enkele percelen raan schade werd gevonden als gevolg an een te late bespuiting met het weekbestnjdingsmiddel TCA meenden rete moeten adviseren om deze bestrij- jng in ieder geval vóór december uit te oeren. In veel gevallen is dit ook ge- aan. Helaas ondervinden we dit jaar dat ms advies nog niet in alle omstandighe- len de zekerheid geeft, dat geen schade al optreden. Het is op dit moment nl. dat zelfs op percelen, waar in de iaand oktober 75 kg TCA is gespoten iog flinke schade in graanpercelen op- reedt. Belangrijk erger nog is het op lercelen, die in november en december ijn behandeld. In een enkel geval is het ierste zaaisel van graan volkomen mis- ukt. Ook dit jaar valt het weer op, dat de :hade het ergst is op zavel- en klei- rond. Op lichte zandgrond verdwijnt de £A blijkbaar veel gemakkelijker naar liepere lagen. Een bestrijdingsmiddel met een vraagteken Hoewel de schade, die dit jaar op- reedt op percelen, die in de herfst zijn lehandeld met 75 kg TCA voor een [root gedeelte te verklaren is uit de leer droge winter zijn we toch wel ge- leigd om wat minder enthousiast tegen lit middel aan te kijken. Als kweekbe- trijdmgsmiddel is het inderdaad ideaal. )e betrekkelijke kleine hoeveelheid re- ;en, die er in de late herfst en in de iinter is geweest is blijkbaar voldoende jeweest om het doel: vernietiging van ie kweek, te bereiken. Weliswaar is <Je kans op een even jroge winter als die van 1971-'72 voor le komende jaren maar heel klein, tfaar toch lijkt het ons noodzakelijk om n gevallen, waarin men dit middel toch ïodig heeft voor de bestrijding van week naar een nog vroeger tijdstip te [aan Wat het effekt van de bestrijding letreft zal dit alleen maar gunstig zijn, imdat de kweek het gevoeligst is voor ien bestrijding in een periode, waar dit onkruid nog groeit. Mogelijk zullen we het ook wat meer noeten gaan zoeken in een ander be- itrijdingsmiddel We denken hierbij aan )apalon. Aanvankelijk was het succes Imet dit middel veel kleiner dan met rCA, Ervaringen van de laatste jaren wijzen er echter op, dat als Dapalon wordt toegepast op kweek met jong grdten de resultaten heel goed kunnen zijn. Dapalon werkt hoofdzakelijk via iet blad en onder gunstige groeiomstan- digheden blijkt kweek in twee tot drie weken voldoende van dit middel te heb ben opgenomen om volledig af te ster ven. Gaat men het betreffende perceel dan bewerken, dan blijken ook gras- ichtige gewassen als gras en granen [een hinder meer van het middel te mdervinden. Wat het gebruik van TCA betreft zul len we mogelijk meer moeten gaan den ken aan percelen, die bestemd zijn voor de verbouw van bieten, aardappelen en koolachtige gewassen als koolzaad, blad kool en stoppelknollen. Deze gewassen zijn veel minder gevoelig voor TCA dan de granen. Hoewel het groeiseizoen nog maar net begonnen is komen de berichten over „ziekten en plagen" in de gewassen al weer binnen. Ze zullen er wel blijven, zolang er landbouw bedreven wordt. Net als in vorige jaren blijkt ook dit jaar weer, dat één van de belangrijkste afwijkingen het gevolg is van een te lage pH van de grond, of met andere woorden van een te „zure" grond, waar bij „te zuur" dan nog weer kan worden vertaald als gebrek aan kalk. In een gesprek, dat we een dezer da gen hadden met een oudere boer keek deze er wat vreemd van op, dat deze kwaal nog steeds bestond. We houden het niet voor onmogelijk, dat ook diver se niet-agrariërs zich wat verwonderd afvragen of zo'n kwaal dan nooit uit de wereld raakt. Deze laatste vraag is zeker op z'n plaats in gevallen, waarin zure ziekte al één of meer keren op een zelfde per ceel is gevonden. Je vraagt je dan in derdaad af waarom de betreffende boer met gebruik heeft gemaakt van het middel om deze afwijking te voorko men, nl. een bemesting met kalk. Veelal in nieuw bouwland De afwijking, die het gevolg is van een te zure grond vinden we vooral op percelen, die voor het eerst of mogelijk na een aantal jaren gebruik als gras land voor de akkerbouw worden ge bruikt. Zonder grondonderzoek is het nl. heel moeilijk om op graslandperce len vast te stellen of de grond kalkarm is. Bovendien is het zo, dat op grasland vooral de bemestingstoestand van de bovenlaag van 5 cm bepalend is voor de groei van het gras. Gaat men een graslandperceel ploegen, dan verandert de bemestingstoestand belangrijk. Zo wel de kalk, als de fosfaat- en kalitoe stand worden in het algemeen veel on gunstiger. Het is daarom geen wonder, dat we zure ziekte en met name ook kaligebrek vooral vinden in pas ge scheurde percelen. Het is nog steeds zo, dat het niet mo gelijk is om de afwijking, die het gevolg is van zure ziekte op korte termijn vol ledig te genezen. We menen, dat dit tot op zekere hoogte mogelijk is door een gift chilisalpeter. Met een gift van deze meststof lukt het nl. om de pH voor korte tijd een „stoot" omhoog te geven. Is de afwijking zo ernstig, dat het ge was het er volkomen bij laat zitten, dan ZON, MAAN EN HOOG WATER Dc zon komt 7 mei op om 5.00 uur en gaat onder om 20.15 uur; 10 mei op om 4.54 uur en onder om 20.20 uur. Maan: 6 mei L.K.; 13 mei N.M. Hoog water ter rede van Oudeschild: 5 mei 11.58 en 6 mei 0.13 en 12.46; 7 mei 1.04 en 13.51; 8 mei 2.17 en 15.16; 9 mei 3.47 en 16.48; 10 mei 5.17 en 18.08; 11 mei 6.35 en 19.13; 12 mei 7.37 en 20.06; 13 mei 8.33 en 20.53. Aan het strand is het ongeveer een uur eer der hoog water. In het City theater dit weekend vier voorstellingen (zaterdag-, zondag- en maandagavond 8 uur en zondagmiddag 3 uur) van „Diamonds are forever", de laatst uitgebrachte James Bond-film. Medespelenden: Sean Connery, Jill St. John, Charles Gray, Jimmy Dean, Bruce Cabot en Lana Wood. In de film i& ook een optreden van Sammy Davis jr. te zien. In Engeland wordt alarm geslagen als gesmokkelde dimanten uit de circulatie verdwijnen. James Bond krijgt opdracht dit raadsel uit te zoeken. Het eerste spoor leidt naar Amsterdam, waar een lijk uit de Amstel wordt gevist. In Am sterdam ontmoet Bond de mooie Tiffany Case (Jill St. John) die hij ervan moet overtuigen dat hij Peter Franks is, een beroepsmoordenaar. Dit lukt pas als de ware Peter Franks gedood wqjdt in een Amsterdamse lift. Twee andere moorde naars, die tot taak hebben de hele smokkelketen te doderj worden de ge vaarlijke medepassagiers als Bond naar Amerika vertrekt. In een crematorium in Las Vegas proberen zij Bond te cre meren. Het is niet de laatste aanslag die op Bond wordt gepleegd. Tussen de be drijven door probeert Bonds eeuwige te genstander, Blofeld, hem te verplette ren in een pijpleg-machine. De beroeps- doders Wint en Kidd vermoorden ieder een die iets met de diamanten te maken heeft. Overal waar zij en Bond komen vallen doden. Tiffany duikt in Las Ve gas weer op. James Bond, die zich al die tijd als Peter Franks voordeed, onthult nu zijn ware identiteit en samen maken ze de bende van Blofeld onschadelijk. Blofeld wilde de wereld chanteren door de steden met vernietigende straling te bedreigen. Zijn plannen kunnen op het laatste nippertje verijdeld worden. kan ook chilisalpeter geen redding ge ven. Nog steeds ritnaalden Hoewel de bestrijding van ritnaalden lang zo'n probleem niet meer is als in de dertiger jaren komen toch ieder jaar nog gevallen van schade door vreterij van ritnaalden voor. In de meeste ge vallen is een zaadbehandeling voldoen de om vreterij van ritnaalden tegen te gaan. Dit jaar blijkt in enkele gevallen, dat het speciaal op gescheurd grasland nodig kan zijn een grondbehandeling toe te passen. Vooral bij weersomstandigheden, zo als we de laatste weken hebben waarbij het gewas minder goed groeit en de ritnaalden in de bovenlaag blijven „wo nen" kan de schade zodanig zijn, dat het nodig is tot het overzaaien van gewas sen over te gaan. ZATERDAG 6 MEI 1972: Vriendschappelijk: Texel 1-JSV 1, 18.30 uur ZONDAG 7 MEI Vriendschappelijk: De^Koog 2-Oosterend 3, 14 30 uur MEDEDELINGEN S.V. Texel De spelers van het vijfde team gaan zaterdag op eigen gelegenheid met de boot van 6 uur 's avonds naar Heerhu- gowaard voor de vriendschappelijke wedstrijd tegen Hugo Boys. Het eerste speelt zaterdagavond, aan vang half 7, tegen JSV uit Jutfaas, een sterke derde klasser met o.a. onze oud speler Peter Groen. Het is een goede oefenwedstrijd voor Hemelvaartsdag. Omdat er een groepsfoto in verband met het jubileum gemaakt wordt, is het noodzakelijk dat alle spelers aanwezig zijn. Zondag om half elf heben we een sterk bezet pupillentoernooi met vele clubs van het vasteland. Hopelijk is het weer beter als afgelopen zaterdag. Het toernooi op 30 april is uitstekend verlopen. In poule A waren de uitslagen: Texel 2-Oosterend 10 ZDH-Tex. Boys 1—1 Tex. Boys-Texel 2 2—2 ZDH-Oosterend 4—2 Oosterend-Tex. Boys 11 ZDH-Texel 2 0—1 In poule B: Texel 3-Tex. Boys 2 40 SVC-De Koog 0—0 Texel 3-SVC 0—1 De Koog-Tex. Boys 2 30 De Koog-Texel 3 11 Tex. Boys 2-SVC 1—1 Door deze uitslagen werden de bekers uitgereikt door voorzitter C. ten Cate aan Texel 2 en De Koog. De eindstanden waren: in poule A: 1 Texel 2; 2. ZDH; 3. Tex. Boys; 4. Oos terend. In poule B: 1 De Koog; 2. SVC; 3. Texel 3; 4. Tex. Boys 2. Het pupillentoernooi van zaterdag 29 april ging wegens de zeer slechte weers omstandigheden met door. De wedstrij den zijn uitgesteld tot een nader te be palen datum. S.V. Oosterend Zaterdag a s. wordt er opnieuw een gezellige avond gehouden in Jatry. Er is dan net als de vorige keer weer gele genheid voor een dansje en tevens wordt er weer een bingo en een verlo ting gehouden. Aanvang 8 uur. Ook nu rekenen we weer op een grote opkomst. Zondag speelt het derde, dat nog niet aan ophouden denkt, een vriendschap pelijke wedstrijd in De Koog tegen De Koog 2. Aanvang 2.30 uur. Zaterdag spelen de junioren thuis, vriendschappelijk, tegen de Texel-ju- nioren. Voor de aanvangstijd zie het kastje i.v.m. de Engelse cupfinale op de televisie. Tex. Boys Dit weekend veel aktiviteit op het Boys-veld. Zaterdag is er een toernooi voor pupillen a elftallen en de jongste adspiranten. Het begint om half 11. Zondag zijn de oudere adspiranten aan de beurt. De wedstrijden beginnen dan om 11 uur. Donderdag 11 mei (Hemelvaartsdag) is er een toernooi voor pupillen elftal len. Ook de jongste voetballertjes (7 en 8 jaar) kunnen dan eens in wedstrijden hun kunnen tonen. De wedstrijden be ginnen die dag om half elf. We ver wachten mooi weer en pittige wedstrij den. DAMESVOETBAL SVO-TEXELSE BOYS 4—2 De dames van SVO en Texelse Boys speelden donderdagavond een vriend schappelijke wedstrijd. Na de aftrap een Tex. Boys dat direkt in de aanval ging en probeerde gaten te vinden in de achterhoede van SVO. Na 20 minu ten spelen resulteerde dat in een doel punt: 01 Hierdoor raakte SVO ge prikkeld en trok massaal in de aanval en toen de bal bij Jetty Roedema kwam scoorde die tussen drie dames door: 11. Tevens ruststand. Na de rust een SVO, dat met de wind in de rug speelde en goed ten aanval trok. Dit resulteerde meteen in een doelpunt na een solo van Jetty Roede- ma: 21. De dames van de Boys raak ten wat in paniek en géven verschillen de corners weg Uit een van de corners kon Irene Broekman 31 laten aante kenen. Toen ging SVO wat gemakkelij ker spelen maar raakte daardoor het hele middenveld kwijt, zodat de dames van de Boys meer gelegenheid kregen in de aanval te gaan wat dan ook in een doelpunt resulteerde: 32. De da mes van SVO kwamen nog tot 42 via een afstandsschot van Jetty Roedema van zeker 20 meter, het was tevens de eindstand. De leiding was in bekwame handen van Henk van Ravens. In de gehouden simultaanseance be haalde P. Bakelaar een score van 58,65%. Hij speelde tegen 23 deelne mers. De volgende spelers wisten te winnen: P. Kooiman, C. Dijker, J. Hooij- berg, J. P. Hooijberg, W. Bakker, J. Vinke en J. A. van Es. Remise scoorden P. Jansen, J van Heerwaarden, G. J. van Es en A. Kikkert. In de bondscompetitie heeft C. Dijker het beste resultaat behaald, gevolgd door P. Kooiman, J. Hooijberg en P. Ba kelaar. De eindstand op de club is geworden, resp. gespeeld, gewonnen, gelijk, verlo ren en punten. 1. P. Bakelaar 21 15 5 1 35 '2. C. Dijker 19 12 6 1 30 3. P. Kooiman 25 16 5 4 37 4. J. Hooijber 24 11 7 6 29 5. J. P. Hooijberg 24 11 6 7 28 6. J. v. Heerwaarden 25 10 8 7 28 7. J. A. v. d. Slikke 18 7 6 5 20 8. J. Vinke 23 10 4 9 24 9. G. Dros 24 9 6 9 24 10. C. Vinke 23 9 5 9 23 11. J. Schoo 21 8 5 8 21 12. P. Jansen 20 6 8 6 20 13. G. Groenhof 25 7 10 8 24 14. B. Duin 25 8 8 9 24 15. H. Bruining 20 8 3 9 19 16. W. Bakker 19 5 8 6 18 17. J. Stam 19 6 6 7 18 18. A. Kikkert 18 7 3 8 17 19. G. J. van Es 18 7 2 9 16 20. W. Stam 25 9 3 13 21 21. H. Jonker 24 8 4 12 20 22. J. A. van Es 18 6 3 9 15 23. C. v. d. Werf 21 6 4 11 16 24. G. Blom 25 7 5 13 19 3. Wie ook uiterst gereserveerd tegen- •ver mijnheer Emiel stond, was Hendrik van Houten „Houten Hendrik". Hendrik was een man waarvan men in Meren- lorp lachend beweerde dat hij niet lauw het achterste van z'n tong liet zien. Het gelach vond zijn oorzaak hier- dat dit bepaald zwak was uitgedrukt, want Hendrik hield zijn opvattingen en inzichten strikt voor zich. Niemand be greep hoe een zo weinig mededeelzaam nian aan het hoofd kon staan van een bedrijf waarbij „omgaan met publiek" eerste eis was. Maar Hendrik bediende cJn klanten stipt, ze kregen de volle rnaat en goede kwaliteit zowel van eten j als drinken, hij was betrouwbaarder jog dan de pastor en droeg een blazoen geen smetje vertoonde. Dat kon 'on, vonden ze in Merendorp, van ie dere kastelein niet zeggen en ze waren een beetje trots op de gérant van De donte Koe. Hendrik was een instituut [eworden. En voorts maakte Klara, die Ifaag praatte, veel goed en was Bertus *en „tiep" wiens kwinkslagen en grap pen door heel het dorp werden rond verteld. Hendrik zorgde or het deco- Nm en de goede naam van zijn etablis sement. Hij weigerde zonder een spier e vertrekken, te schenken aan wie vol lens hem genoeg had, en duldde geen 'errie, zelfs niet tijdens de kermis. Wie 'errie wilde maken, ging maar elders. Hendrik had mijnheer Emiel gewogen te licht bevonden. De man stond hem Uet aan, wekte bij hem geen vertrou wen Hij hield een waakzaam oog op |em gericht, zonder dat mijnheer Emiel k vermoedde, want die dacht dat Hen- lnk een beetje zonderling en een zeld en* dooie diender was. Mijnheer Emiel acnt dat de zaak dreef op zuster Klara, n wist niet dat Klara geen stap deed tonder om te kijken naar Hendrik Ook nu stond Hendrik schijnbaar miloos te staren, maar zijn gedachten faren bij Mary, die hij hardnekkig Ma- Ü?8 ^leef noemen. Hij hield er niet "5" als Mary in de gelagkamer zat, al was Klara er bij en kon je niet vergen dat het kind alleen binnen bleef zitten. In elk geval kon hij haar zo in de gaten houden. In Hendriks oude vrijgezellen- hart leefde een grote tederheid voor dit meisje, maar hij was bang dit te laten merken. Hij achtte zich als een vader voor haar verantwoordelijk. Hij vond mijnheer Emiel met het juiste gezel schap, en meende dat Mary zich door die man teveel liet imponeren. Mijnheer Emiel was een „man van de wereld" en Hendrik wist dat de wereld voor onervaren jonge meisjes vol zat met valstrikken en dito kuilen. De Boerenbond kwam stommelend binnen en Bertus schoot in aktie. Klara dook achter de tapkast en gaf Mary een teken dat het kinderbedtijd was. Mary had ook niet veel interesse voor de Bon ders, meest brave huisvaders wier ge sprekken liepen over pinken en beren, graskuilen en dorsmachines. Er was er één die haar met leedwe zen zag verdwijnen. Dat was Freek Doks, de verslaggever van Stad en Land die ambtshalve de vergadering had moeten meemaken en nu het enig licht puntje aan zijn saaie horizon zag onder gaan. Hij staarde haar na en zijn blik werd alleen opgemerkt door de man die als een houten beeld achter de tapkast stond Freek liep naar het buffet en bestelde een kop koffie, want hij moest nog rij den. ,,'t Is voor 't huis, meneer Doks", zei Hendrik welwillend. Freek mocht Hen drik wel. De ervaring had hem geleerd dat zulke mensen alleen maar konden meevallen. Hij speurde in deze man een oprechtheid en onafhankelijkheidszin, opvallend voor iemand, wiens beroep hem zo makkelijk kon maken tot 'n al- lemansvrind. Hendrik had stijl en zorg de er daardoor voor dat De Bonte Koe geen gewone dorpskroeg was geworden, maar de zaak waar ook de notabelen een soort soos hielden. Freek dronk zwijgend zijn koffie, Hendrik keek zwijgend toe. „Dat doet goed", zei Freek appre- ciedend „Beter als bij moeder thuis?" Hendrik waagde zijn zeldzame scherts „Mijn moeder is dood", zei Freek vlak. Hij zag Hendrik aan. Nou alsjeblieft geen goedkope gemeenplaats, dacht hij. De wond was nog te rauw. Maar Hen drik zei niets, knipperde even met de ogen. Alleen, toen Freek met de hand een groetgebaar maakte, zei hij „Rij voorzichtig, meneer Doks, 't is gladde- rig buiten". Dat was zo Hendriks manier van meeleven. HOOFDSTUK III Het meisje Freek Doks las de krant. Zijn eigen krant Hij las het artikel dat hij zelf geschreven had. Dat deed hij altijd, want het zag er anders uit als het ge drukt was, vond hij. Ditmaal was zijn aandacht gericht op het verslag van de uitvoering van Con cordia. Freek werd door zijn collega's niet benijd wanneer hij, als streekredacteur (toch al zo'n prachtbaan!) naar zo'n „boerenuitvoering" moest. Maar Freek vond dat nu juist het minste. Veel erger vond hij de raads vergaderingen, waar de edelachtbaren bijna struikelden over dikke woorden als effeciëncy en communicatie, waar miljoenen zonder meer onder de hamer doorgingen en eindeloos werd gezeurd over een extra lantaarn in het Kalver- straatje, waar verleden week een der vroede vaderen was gestruikeld over een vuilnisemmer die hij niet had zien staan. Freek achtte instellingen als de to neelvereniging Concordia waardevol. Hij zag het als een schrikbeeld, wan neer iedereen iedere avond thuis naar de beeldbuis zat te kijken en te wach ten of het misschien nog leuk werd. Zo'n toneelvereniging was een stuk cultuurbeoefening. De mensen waren zélf bezig, en ze leerden er zich bewe gen, behoorlijk en duidelijk spreken, ze leerden saamhorigheid en teamwork, en ze hadden plezier, en bezorgden ande ren plezier. Grote namen mochten in de stad op de planken verschijnen voor anderhalve man en een paardekop, zo'n zaal van De Bonte Koe zat afgeladen want het was allemaal familie en ken nissen. En je kon nog es lachen, zoals toen dat stel waarvan ieder wist dat ze „heimelijk" met elkaar gingen, elkaar een toneelkus moest geven en dit aarze lend deed, met als gevolg vele luide aanmoedigingen uit de zaal en een da verende hilariteit. Freek was een stads mens, die hield van het dorp, dat hij niet idealiseerde, maar waar je geen nummer was en vele gelagkamers als die van De Bonte Koe betrad hij met meer genoegen, dan het deftige restau rant op de Grote Markt. Die avond echter had Freek een schok gehad. Hij had zitten kijken naar het spel van de verstoten dochter, in de we reld Josina i(gezegd José) van Vloten, vond dat het meisje goed speelde, en opeens was er iets geweest in haar hou ding, haar gebaar, dat hem niet alleen als kritikus boeide. Van dat ogenblik af was zijn aandacht niet meer onver deeld gericht op wat daar op het toneel gebeurde, maar grotendeels door José opgeëist. En niet door uiterlijk schoon, want in dit stuk droeg ze ouderwetse hoeren dracht, en mooie benen noch kunstig kapsel speelden een rol. Freek zat over te lezen wat hij ge schreven had. Hij had een goede recen sie gegeven en de spelers de moed ge wenst om door te gaan. Hij signaleerde een paar schoonheidsfoutjes, maar liet uitkomen dat die op het totaal geen in vloed hadden. Hij was eigenlijk alleen maar bang dat hij dat meisje (mejuffr. J. van Vloten, stond in het program.) te veel in de hoogte gestoken had. Maar nee, dat liep los, zijn gezond verstand was hem tijdig te hulp geschoten. Noch tans kon mejuffrouw J. van Vloten te vreden zijn met wat de krant, dat wil zeggen wat de heer Freek Doks, over haar prestaties schreef. Het zat er weer op voor vandaag. Vanavond nog even naar Espel, waar de Boerinnenbond jaarfeest had, daar was hij met de pau ze vroeg genoeg en hoorde dan wel wat er verder verhandeld was. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 5