Ook in mei nog kopziektegevaar vast en zeker HET GEHEIM Autogordels FILMNIEUWS van het raadhuis wtw at m mmm rubriek voor I Mi.- LANDBOUW en VEETEELT Gewoon doorgaan Laatste trekking SYT-loterij Kollektie Wagenmuseum uitgebreid Toto S.Y. Texel Licht in de duisternis feuilleton van Tom Lodewijk Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 9 mei 1972 Tot op dit moment worden de melk koeien vrijwel op alle bedrijven 's nachts nog op stal gehaald. U weet, dat we er een groot voorstander van zijn dit zo lang mogelijk vol te houden. We denken hierbij ook aan het gevaar voor de kopziekte, die ieder jaar weer slacht offers maakt. Het 's nachts opstallen is een belangrijke giaatregel om dit ge vaar te verkleinen. Er zijn ook andere maatregelen moge lijk, die de kans op het optreden van kopziekte kleiner maken. We denken in de eerste plaats aan het voeren van anti-kopziektekoek. Met een hoeveel heid van 1 kg per dier per dag van deze koek wordt de kans op het optreden van kopziekte heel klein. Verder is er de methode van het strooien van 30 kg gebrande magnesiet per ha net vóór het in gebruik nemen van een perceel voor de beweiding. We willen er op wijzen, dat het niet nodig en zelfs niet wense lijk is om zowel antikopziektekoek te voeren als gebrande magnesiet te strooien. Men kan ook te veel van ,,het goede" geven. Verder is het niet zo, dat men bij het 's nachts opstallen geen antikopziekte koek behoeft te voeren of gebrande magnesiet moet strooien. Hier geldt wel zowel het een als het ander. Waarom meer moeilijkheden? Regelmatig hoor je nog opmerkingen, die als achtergrond hebben, dat men niet begrijpt hoe het toch komt, dat we bij het vee met een aantal ziekten heb ben te maken, die voorheen minder voorkwamen. Daarbij wordt ook het op treden van kopziekte en melkziekte bij de melkkoeien genoemd. We hebben inderdaad de indruk, dat speciaal ook het aantal gevallen van melkziekte nog al wat groter is dan in het verleden. Vooral op bedrijven met produktief vee hioet men de dierenarts regelmatig laten komen voor gevallen van melkziekte. Het komt ons voor, dat het gaat om een verschijnsel, dat te maken heeft met het productiever worden van de veestapel. Er wordt van de dieren veel meer gevraagd dan in het verleden. We proberen dit goed te maken door het winnen van beter ruwvoer en grotere giften krachtvoer. Maar niettemin blijkt de kwetsbaarheid van de dieren groter te zijn geworden. Waarschijnlijk zijn we ons van het produktiever worden van de melkvee stapel niet eens altijd goed bewust. Je hoort tegenwoordig regelmatig uitspra ken, die als inhoud hebben, dat men een produktie van vaarzen van 160 a 170 kg melkvet in een normale lactatie- periode toch maar heel gewoon vindt. Op heel wat bedrijven vindt men het heel normaal, dat een vaars gedurende een paar maanden 20 kg melk per dag geeft. Ik geloof, dat we er ons onvol doende van bewust zijn wat het voor zo'n dier van twee jaar betekent om naast de zorg voor de eigen ontwikke ling ook nog enkele maanden lang een produktie van 20 kg melk per dag te leveren. Dit kan alleen bij een voor 100°/o evenwichtige voeding en ook dan moeten we er nog rekening mee hou den, dat het gevaar van afwijkingen al tijd op de loer ligt. Dat men ook bij afwijkende weers omstandigheden met de normale be drijfsmaat regelen gewoon door moet gaan is zelfs voor de landbouwvoorlich- ter nog wel eens moeilijk te leren. Eén van die gevallen, waarbij men normaal moet doorgaan is die van de regelmatige stikstofbemesting van het grasland in de groeiperiode. Ook deze zomer zullen er zeker weer perioden komen, waarin een aantal veehouders „stopt" met de stikstofbemesting, omdat het naar hun mening op dat moment toch geen nut heeft. Meestal is zo'n be sluit het gevolg van een heersende droogteperiode. De aanleiding op dit „gewoon door gaan" nog eens te wijzen is het feit, dat diverse bietentelers in maart vóór de vraag kwamen te staan of zij onder de zeer droge weersomstandigheden van dat moment wel moesten overgaan tot het toepassen van dé Pyramin-bespui- ting ter bestrijding van onkruid. Diver se akkerbouwers vroegen daarover toen onze mening. In een aantal gevallen hebben we geadviseerd om naar nor maal door te gaan. Er zou immers toch wel eens verandering in de weersom standigheden komen. In enkele gevallen, waarbij de vraag over wel of niet spuiten gedaan werd tijdens zeer sterk drogend weer, advi seerden we om niet te spuiten. Ons ad vies was om het af te wachten en na opkomst van de bieten te spuiten met Betanal. Men had toch gewoon moeten doorgaan Achteraf moeten we zeggen, dat ons laatste advies toch niet juist is geweest. Weliswaar kan ook met Betanal een goed resultaat worden bereikt, maar als je op dit moment de resultaten van de bespuiting met Pyramin ziet, dan heb je toch een enigszins „schuldig" gevoel, dat enkele bietentelers waarschijnlijk mede op ons advies de Pyramin-bespui- ting achterwege lieten. Na een zeer droge periode hebben we enkele weken gekregen met weliswaar geen overvloedige regenval, maar we ken van „pappen en nat houden". We zijn van mening, dat dit juist de weers omstandigheden zijn, waaronder Pyra min uitstekend werkt. De resultaten daarvan zijn ook goed te zien. De afgelopen dagen waren we nog op een perceel, waarvan een gedeelte di- rekt na het zaaien met Pyramin bespo ten was. Een ander gedeelte moest blij ven liggen, omdat de windrichting ge vaar opleverde voor naastliggende be groeiing. Je staat dan toch werkelijk te kijken van het enorme effect van een Pyramin- bespuiting onder goede omstandigheden. Terwijl het met bespoten gedeelte plaat selijk volkomen „groen" was van on kruid, was er op het Pyramin-gedeelte praktisch geen onkruidplantje te vin den. Deze ervaring heeft ons nog weer ge sterkt in de mening, die we als regel ook toepassen: Men moet als boer ook bij afwijkende omstandigheden gewoon doorgaan. Vrijdagavond a.s. wordt in „De Klets- keet" (aanvang 20.00 uur) door notaris J. R. van Wijland de laatste trekking gehouden van de jubileumloterij van de sportvereniging Texel. Deze keer wordt niet alleen de laatste van de serie prij zen van 100,getrokken maar ook de hoofdprijzen, bestaande uit een koelkast van ƒ500,een kleurentelevisie van ƒ2500,en een auto van ƒ6000, DE WAAL Vanaf 15 mei is het Wa genmuseum in De Waal weer dagelijks (behalve zondag) van 9 - 12 en van 2 - 5 uur geopend. In het zo langzamerhand te kleine gebouw hebben diverse nieu we wagens en landbouwgereedschappen een plaatsje gekregen. Er is een zeker 200 jaar oude ossewagen bijgekomen en een maaimachine met aflegapparaat, ge schonken door de dames Dijt en de heer F. Barhorst. Bovendien heeft men een aantal kleine modellen van wagens en paarden die als speelgoed voor de kin deren bedoeld zijn. Het terrein achter het museum, dat vroeger door de school gebruikt werd is nu ook bij het museum gevoegd. In de zomer wordt er een heining omgezet en dan komen er oude landbouwmachines te staan die nu nog bij de beheerder, de heer F. R. Haarsma, thuis zijn. In de afgelopen winterperiode hebben diverse machines een opknapbeurt ge had, ze zijn gereinigd en geschilderd. Nadat het vorige seizoen ongeveer 7.000 toerisen het museum bezochten zijn er in de winter ca 500 geweest. De Vereni ging van Vrienden van het Paard was genoodzaakt de toegangsprijzen voor het nieuwe seizoen te verhogen. Volwassenen betalen m.i.v. 15 mei ƒ1,50 en kinderen 0,75. Groepen genieten re- duktie. I.v.m. de Hemelvaartsdag wordt deze week de toto in plaats van donderdag, woensdag opgehaald. In het City theater donderdag- tot en met dinsdagavond 8 uur en donderdag en zondagmiddag 3 uur „The Aristocats" een produktie van de Walt Disney stu dio's. Het is een kleuren-tekenfilm, spe lend in de kattenwereld. Een rijke vrouw in Frankrijk bepaalt in haar testament dat het landgoed bij haar dood voor haar vier katten zal zijn. Haar butler besluit de katten te verdo ven en ze ver buiten de stad achter te laten. In het testament stond namelijk ook dat na de dood van de katten, de butler het landgoed zou erven. De kat ten worden wakker en zien een straat- kat die aanbiedt hen terug te brengen naar Parijs. Als ze daar weer zijn wordt er een groot kattenfeest gegeven. Om dat ze niet weten dat de butler hen ont voerd heeft, lopen ze zonder angst het huis weer in. De butler schrikt en wil ze in een grote kist naar Timboektoe sturen! Doordat de huismuis een straat- kattenbende waarschuwt die de butler aanvalt loopt alles goed af. Er wordt zelfs nog een kattenhuwelijk gevierd. Alle leeftijden. rijdt", gaf ze terug. „U bent toch bij de krant? Geert Kossen dat is onze re gisseur zegt altijd, het intellect wordt niet betaald". „Slaat dat op Geert zelf?" „Mischien", lachte ze. „Is hij intellec tueel omdat hij regisseur is?" „Ik vind intelligentie veel belangrij ker", vond Freek, „en die vind je ge lukkig overal". En verheugd constateerde hij dat het nu opeens zo ver was, naast hem liep Het Meisje, gelijk met hem op, geen dribbellaarster, gelukkig. Het wonder was geschied. Freek kende het spreekwoord ,,'t be zit van de zaak is het einde van 't ver maak". Gisteren had dit meisje ver weg, onbereikbaar geschenen, nu zat ze naast hem in zijn eigen wagentje .En hij wist dat dit meteen het eind van het sprook je kon zijn, dat de werkelijkheid kon tegenvallen, en er nog slechts één pro bleem bleef: er op een nette manier weer vanaf komen. Integendeel, hij voelde dat een onrust hem bekroop om de gelijkmoedigheid, de vanzelfsprekendheid waarmee ze zijn aanbod had aanvaard, en zoals ze nu naast hem zat, was duidelijk dat het voor haar niets anders was dan een toe val, dat die meneer van de krant haar had herkend, naar Merendorp moest en haar een lift gaf. Ze zou wel es vaker een lift krijgen, dacht Freek opeens ja loers, zij wel! Ze was niet hooghartig en ze was niet verlegen, maar ergens bleef ze onbe reikbaar. Ze babbelde gezellig, maar er was geen spoor van enige intimiteit. Veel te gauw waren ze in Merendorp. „Daar woon ik", zei ze en wees op Si garenmagazijn Sumatra. „U wordt be dankt meneer Doks, en leuk dat u de krant voor me hebt meegenomen". Ze gaf hem een koele, stevige hand, lachte MEDEDELINGEN VAN B EN W Straatnamen Er blijkt nog enig misverstand te be staan over de namen van enkele straten in Den Burg-Oost, bijv. over de Haller- weg. Ter verduidelijking wordt daarom opgemerkt, dat het gedeelte van die straat tussen de Wilhelminalaan en de Bernhardlaan de naam Drijverstraat heeft gekregen. Verder zijn de beide straten tussen de Wilhelminalaan en de Thijsselaan, die tot dusver als gedeelten van de Thijsse laan werden beschouwd, nu omgedoopt in Brouwerstraat en Binsbergenstraat. Hinderwet In het vervolg zullen in deze rubriek ook de aanvragen om vergunning vol gens de Hinderwet worden opgenomen. Alle belanghebbenden krijgen de kans tegen het verlenen van een vergunning bezwaar te maken. Dit moet vóór een bepaalde datum schriftelijk gebeuren. Daarna wordt nog een z.g. bezwarenzit- ting gehouden, waar eventuele bezwa ren mondeling kunnen worden toege licht. Tegen een beslissing van het gemeen tebestuur kan men in beroep komen bij de Kroon. Voor inwoners is dit al leen mogelijk als zij ook op de bezwa- renzitting zijn verschenen. Niet-Texe- laars kunnen ook beroep instellen als ze de zitting niet hebben bezocht, maar wel tijdig schriftelijk bezwaar hebben gemaakt. Nu dan een lijstje van aanvragen, die op dit ogenblik in behandeling zijn: 1. A. C. van der Vis, Dorpsstraat 36, De Koog; uitbreiden van een inrichting voor het bereiden en verkopen van pa- tates-frites e.d. aan de Kogerstraat 33. 2. Fa. J. Kiljan, Gasthuisstraat 18, Den Burg; oprichten van een L.P.G.- installatie (inhoud 7980 1.) aan de Gast huisstraat. 3. Nat. Coöp. Aan- en Verkoopvereni ging voor Land- en Tuinbouw G.A. ,,Ce- beco", Blaak 31, Rotterdam; oprichten van een landbouwmechanisatiebedrijf aan de Bernhardlaan te Den Burg. 4. Coöp. Aardappelbewaarplaats „Texel", Waalderstraat 53, Den Burg; uitbreiden van een aardappelbewaar plaats aan de Meiert Boonbosweg; ge bezigd zullen worden 27 elektro-moto- ren met en gezamenlijk vermogen van 35,5 pk en 1 dieselmotor met een ver mogen van 20 pk. 5. Waterschap Texel, Vismarkt 7, Den Burg; oprichten van een ondergrondse opslagplaats van gasolie (10.000 1.) en benzine '(10.000 1.) aan de Barendszstraat Laagwaalderweg nabij Oudeschild. 6. Texelse Olie Combinatie, Emma- laan 10, Den Burg; oprichten van een oliedepot met een gezamenlijke inhoud van 394.000 1. aan de Hallerweg-Schil- derweg nabij Den Burg. 7. J. C. Rab N.V., Heemskerckstraat 22, Oudeschild; uitbreiding van een in richting met een opslagplaats voor gas olie (cylindervormige tank met een in houd van 790.000 1 aan de Barendsz straat te Oudeschild, nabij de haven. 8. F. Langeveld, Dorpsstraat 4, De Koog; oprichten van een patates-frites bakkerij met verkoop via automaat, Dorpsstraat 4, De Koog. 9. Mevrouw P. A. van Heerwaarden- v. d. Brink, p.a. K 76; oprichten van een bewaarplaats voor benzine en olie (1 nog eens al haar witte tanden bloot, en toen holde ze op haar lange benen naar •de winkel. Freek schakelde wat moedeloos in zijn eerste. Daarvoor was hij helemaal naar Me rendorp gereden! Maar terug naar de stad schepte hij moed. Hij wist wie ze was, waar ze woonde. En ze kende hem. Keulen en Aken, overpeinsde Freek, waren niet op één dag gebouwd. En wat je cadeau krijgt is vaak waardeloos. Hij betrapte er zich op dat hij zat te neuriën achter het stuur, en dat was toch niet in het vooruitzicht van de jaarvergadering van de Boerinnenbond. HOOFDSTUK IV Achter de winkel Martha van Vloten zat in de achter kamer van haar winkel, die de weidse naam „Sigarenmagazijn Sumatra" droeg. Er werden wel meer sigarenwin kels in Merendorp, maar die beteken den niet zoveel, meest vrouwenzaakjes terwijl de man met andere bezigheden zijn brood verdiende. Natuurlijk was Martha's zaak ook een „vrouwenzaak" maar Martha moest er van leven en ze wijdde er al haar aan dacht en energie aan. Toen Derk van Vloten, ernstig long patiënt, vroegtijdig was heengegaan, liet hij in Martha's zorgen achter hun enige dochter Josefina, het sigarenma gazijn Sumatra en het beheer over een niet onaardig kapitaaltje, want Derks ouders hadden hun enige zoon de vruchten van een lang en arbeidzaam leven nagelaten. Hoewel het in het dorp heette dat Martha zonder die winkel er best van komen kon, en deze opvat ting door de exploitanten van die enke le andere sigarenwinkels i(om duidelijke tank van 50.000 1. huisbrandolie, 1 tank van 50.000 1. gasolie en 1 tank van 50.000 1. benzine) op het perceel K 76 De Koog. 10. Rijksinstituut voor Visserijonder- zoek, 't Horntje; oprichten van een chloor-doseerinstallatie nabij het pol dergemaal in de Prins Hendrikpolder aan de z.g. Molenweg. Nadere inlichtingen kunnen worden verkregen ter gemeentesecretarie, afd. algemene zaken, kamer 209, uiterlijk tot en met 16 mei a.s. Schriftelijke bezwaren kunnen bij Burgemeester en Wethouders worden ingediend eveneens uiterlijk tot en met 16 mei. De openbare zitting, waar mondeling bezwaren kunnen worden ingebracht, wordt ten gemeentehuize op woensdag, 24 mei a.s. gehouden. De juiste tijdstip pen staan aangegeven op de publikaties en kunnen ook ter gemeentesecretarie worden opgevraagd. I...r, - bwlUo .r.m.nMMd <J. r«4«Hla&&£ Meester Monen, in de top van de Culturele Stichting sloeg bij 't punt „toneelverlichting" wel de spijker op zijn kop Hij dacht in de juiste richting met zijn rake opmerking dat de brave tonelisten liever niet het donker misten als het om prestaties ging. In nog minder dan ons hemd zijn we lelijk uitgegleden, ondanks onze fraaie reden dat geen lichtprobleem ons klemt. Ach wij waren zo tevreden, nu is dan het zelfportret onbeschermd als nooit te voren zo uit de ivoren toren in het helle licht gezet. Maanden na 't toneelseizoen krijgen wij nog loon naar werken. Laat ik mij (u zult wel merken er is toch niets aan te doen) tot de Vriendenkring beperken. Dus een positief geluid nu wij blijken met z'n allen door de mand te zijn gevallen, moet het hoge woord er uit. Meer dan duizend man publiek schonk applaus, soms zelfs ovaties, voor verduisterde creaties. Zelfs de heren der kritiek trapten grif in situaties ter voorkoming van een ramp. Sil was nergens op de planken, het succes was slechts te danken aan de zwakke olielamp. Voor het Spook van Canterville werd de zaak pas goed verduisterd. Door wat kaarslicht opgeluisterd bleef de club uit vrije wil aan het schaduwrijk gekluisterd. Weinig licht is geen gemis, koop voor ons geen neonbuizen om de boel er bij te luizen, wij verkiezen duisternis! Voor de kans op licht verdwijnt, tracht dan eerst wat op te hangen in kampeerkantinegangen, waar zo nu en dan, naar 't schijnt, nog een beunhaas is te vangen. Daarom zeggen wij voortaan tot diegeen wiens werk bij vlagen zelfs geen daglicht kon verdragen: „Wie de lamp past, steek hem aan!" Namens „De Vriendenkring" W. J. Kikkert redenen) krachtig onderstreept werd, bleven de mannen „de arme weduwe" trouw. En dat niet alleen omdat Martha een aardige verschijning en een gezel lige vrouw was, maar ook omdat ze voor een vrouw véél verstand had van goede sigaren, en zelfs (kenmerk van een echte tabakswinkel) een goed as sortiment pijpen in voorraad had. Haar winkel ademde gezelligheid en rook naar goede tabak, ze vond altijd tijd voor een praatje, kende de hele burger lijke stand van Merendorp, en hield zich met veel takt afzijdig van roddel. Als eens iemand een „onthulling" deed zei Martha geschokt ,,'t Is toch wat...." of „wat je al niet hóórt te genwoordig" maar leverde verder geen commentaar en vertelde het verhaal ook niet door. Zij had meest met mannen te maken en dat vond ze heel plezierig, want vrouwen waren lastiger, praatzieker en veeleisender, vond ze. Maar Martha kon wél geduldig en meelevend luisteren naar het omstandig verhaal van een eenzame koper, wiens vrouw in het zie kenhuis lag, en kreeg zelfs uit de hand van trotse vaders en grootvaders wel foto's te bewonderen. Het kon niet anders in Merendorp, of Martha's doen en laten werd door spie dende ogen nagegaan. De soms zwaar overdreven geruchten omtrent haar welvaart droegen er toe bij in iedere man die soms wat lang bleef praten, een gouddelver te zien die hart, hand en ka pitaal van de weduwe wilde veroveren. Maar de laatste tijd was men er bij de spraakmakende gemeente erover eens, dat Geert Kossen probeerde Martha „aan de haak te slaan", zoals juffrouw Herremans uit het concurrerende maga zijn „De rokende Moor" onbarmhartig formuleerde. (wordt vervolgd) MiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiN iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii 99 Mmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin^ 4. Hij liep nog even door de drukkerij, ademde de luch,t van drukinkt in en stond toen in hét kleine straatje. Een klein straatje dat recht naar de markt voerde. Daar stond zijn lelijke eend geparkeerd. Met een schok stond hij stil. Bij de bushalte, waar de bussen naar Merendorp plachten te stoppen op hun wag vanaf het station, stond Het Meisje. Het Meisje dat de rol van Jannie had gespeeld. Freek besefte ogenblikkelijk dat het hier een „gunstige bestiering van het Bot" gold, zoals zijn hoofdredakteur zulks noemde. Welke kans had hij, dit kind wéér te zien, tenzij hij wachtte tot Concordia zijn voorjaarsopvoering gaf? En als hij in Merendorp naar haar zou gaan vissen, wist in een mum van tijd héél Merendorp het. En nu stond ze hier! Dat móest zo zijn, besloot Freek gemakshalve. Hoewel het heet dat jour nalisten een brutaal volkje zijn, voelde Freek zijn hart kloppen in de keel toen hij schijnbaar vrijmoedig op haar af stapte en zei „Dag juffrouw van Vlo ten!" José zag hem verbaasd aan. Hij kwam haar vaag bekend voor. .Jk ben Freed Doks van de krant. Ik zag u hier zo staan en ik dacht: mis schien wilt u de krant met het verslag van gisteravond wel al hebben? Ik heb m voor u meegenomen". José schoot in de lach. „Dat kan niet, meneer eh. Doks. U wist niet dat ik hier stond". „Het derde gezicht" zei Freek ge heimzinnig. Ze viel beslist niet tegen, bij daglicht. Integendeel. Ze had een fris blozend gezicht, met een beetje ho ge jukbeenderen, bruine ogen die hem vrijmoedig aanzagen onder de pony- rand van haar lange zwarte haar. En ze was bijna net zo lang als hij, consta teerde hij met genoegen. Ze pakte de krant aan. „Maar ik dank u wel", zei ze, „dan kan ik hem al in de bus lezen". „Moet u naar Merendorp?" vroeg Freek overbodig. Want niet alleen woonde ze daar, maar ze stond op de bus naar Merendorp te wachten. „Dat was mijn plan ja". „Zal ik u even brengen? Ik moet er met de auto naar toe, ik was net op weg „Ik dacht dat u naar mij op weg was, vanwege het derde gezicht!" Je moet nog oppassen ook, dacht Freek, ze hangt je aan je eigen smoesje op! „Het een èn het ander", zei hij. „Och", zei ze onverschillig, „de bus is ook niet alles om deze tijd, en als u tóch naar Merendorp moet. Freek had in Merendorp totaal niets te zoeken maar hij kon deze kans om mejuffrouw J. van Vloten wat nader te leren kennen, onmogelijk laten schieten. ,,'t Is maar een lelijke eend", zei hij. „Ik verwacht niet dat u in een Rolls

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 5