portvereniging oud maar nog Texel60 jaar springlevend Grepen uit de historie der groen-zwarten SVT houdt nog kracht hoofd steeds op eigen boven water Woord bij wijze van aftrap uerde blad lexeise courant, oinsodg v iiibi ittt .%iaSp|S| Trotse voorzitter Ten Cate De vrouw van een elftalcommissielid schrijft Burgemeester Sprenger Dank aan de overleden oprichters Oude vereniging met een jong hart SgKSfer Vlaggen uit! De sportvereniging Texel Ibestaat op 14 mei a.s. 60 jaar. Het dia- Enanten jubileum zal, zoals bekend, niet lonopgemerkt voorbij gaan. Alle elftal- llen zijn betrokken bij toernooien. Zater- Idagmiddag wordt van half vier tot half [zes een receptie gehouden in hotel „De [iindeboom-Texel" en de volgende dag I is er een reünie voor leden en oud-leden. Voor ons was het diamanten feest aan- I leiding om eens in de geschiedenis te [duiken of liever gezegd: te laten duiken. Want het was de heer D. Dapper (aan [wie wij bijzondere erkentelijkheid ver- [schuldigd zijn omdat hij tientallen jaren [als onbezoldigd sportredakteur bij de [Texelse Courant „in dienst" is geweest!) die de annalen van de vereniging door- bladerde. Als resultaat van zijn na speuringen overhandigde hij ons dezer 1 dagen 18 dichtbeschreven vellen pa- I pierDat was wel wat veel voor I die éne pagina die wij aan het SVT-ju- I bileum wilden wijden en Dapper ging er dan ook direkt mee akkoord dat het t»ij enkele grepen uit de historie zou blijven. Het blijkt dan dat de sportvereniging Texel een voorloper heeft gehad, Texa- I lia, opgericht in 1911 door kapelaan [Blankenauw en feitelijk bestaande uit I leden van de toenmalige r.k. Jongelin- I genvereniging. Al eerder waren mis- I lukte pogingen ondernomen om tot een I sportvereniging te komen, o.a. in 1903 I toen J. Keijser Augzn. er zich voor in- spande. Het voetbal trok in die dagen I enorme belangstelling. Een wedstrijd I Texalia- HFC op het terrein bij de I Lijnbaan trok 2000 - 2500 kijkers maar het moet een rommelige toestand zijn I geweest. Omdat een afrastering ontbrak drong het enthousiaste publiek het veld op en vormden tenslotte met de spelers één grote menigte. Maar op 14 mei was de sportvereniging Texel opgericht. De I door dokter Over geleide oprichtings vergadering trok 80 belangstellenden. Voetclub De vereniging had beslist geen uitge- sproken „Burger" karakter. De spelers 1 werden aangeworven in alle dorpen I want alleen zo kon men een krachtige eenheid vormen. De spelers lagen nl. be paald niet voor het opscheppen. Met moeite slaagde men erin één elftal te formeren. Het eerste bestuur bestond uit burgemeester Gaarlandt (ere-voor- zitter), dokter Over (voorzitter), J. Hoorn, D. Dros Azn., P. Plaatsman en vertegenwoordigers voor De Koog en De Waal. De Texelse Courant van donderdag 16 mei 1912 wijdde aan de oprichting het volgende bericht: „Voetclub Voor de oprichting van een club bovengenoemd, scheen veel animo te bestaan. Op de verga dering gisteren in hotel „Texel" ge houden werd echter besloten tot oprichting van een sportclub, ter beoefening van allerlei openlucht spelen, de bestaande korfbalclub al hier sloot zich reeds aan, terwijl de bestaande voetbalclub tot aanslui ting zal worden aangezocht. Een commissie van voorbereiding werd benoemd. De vereniging telt thans reeds ruim 80 leden". Met de „bestaande voetbalclub" werd blijkbaar Texalia bedoeld. Het eerste terrein van S.V. Texel was van R. Joh. j Keijser en werd voor ƒ90,per jaar ge huurd. De oprichting van de Zeevaart school in 1913 betekende een welkome injektie voor de jonge vereniging. On der de adspirant zeevaarders bleek veel goed voetbaltalent te zitten en ook in andere opzichten ontstond een goede verstandhouding. Er werd zelfs een Java-China-Japan beker uitgeloofd, be doeld als wisselprijs voor de sport- en gymnastiekvereniging van toen. De be ker is uiteindelijk in de prijzenkast van S.V.T. terecht gekomen. Een voor die dagen enorme schenking van ƒ1000, werd verdeeld tussen S.V. Texel ƒ900, en de tennisclub ƒ100,In de aanvang werden uitsluitend plaatselijke wedstrij- Het eerste elftal van S.V. Texel anno 1912 P Plaatsman, dokter H. Over, Dirk Parle- vliet, Hermans, G. Kikkert, A. Dros Dzn J. Keijser Aug.zn Joh. Schrama, Kokke, Fróhn, G Dros, Racwitz en Voogde. De heren A. Dros, G Kikkert en P. Plaats man zijn nog in leven. den gespeeld en werd nauw met andere sportverenigingen samengespeeld. Bij het 10-jarig bestaan kreeg S.V.T. zijn vaandel; het werd door een damesgroep, zo vermelden de annalen, aangeboden. Tegen Ajax Eind 1926 kreeg S.V. Texel een ad- spirantenafdeling met de hr. Dirk Dap per als oefenmeester. Het 15-jarig be staan van S.V. Texel werd gevierd met een klinkende feestavond. Meegewerkt werd door U.D.I. en een Z.V.S.-strijkje. „Texel" schreef in bij de Noordhol landse Voetbalbond en deed mee aan de Gouden Kruiswedstrijden zij het met weinig succes. Verenigingen waartegen Texel destijds ten strijde trok en waar aan het toen dus blijkbaar gewaagd wa; waren o.o. Alcmaria, Stormvogels, HRC, Helder en Ajax. In het jaar 1929 werd tot maart niet gevoetbald wegens de zeer strenge win ter. In hetzelfde jaar organiseerden def SVT-ers een „Oosterse stad", een soort fancy fair waaraan de grote schuur van Jac. Geus en de danstent van P. Boom uit Oudeschild te pas kwam en waarbij ieder in Oosterse kleding was gesto ken. Toen viel voor het eerst het woord „fusie". Een poging om met de Ooster- ender Voetbalvereniging samen te gaan mislukte. Naar KNVB Nog wat grepen uit de historie. In 1932 werd Texel kampioen van de af deling, tevens van de Noordhollandse Voetbal Bond en ging over naar de 4de klas KNVB. In verband met de KNVB- eisen werd het terrein verbeterd, wer den rietmatten geplaatst, de omheining verhoogd en werden de kleedkamers zo danig verbouwd dat de scheidsrechter er zich „apart" kon verkleden. De popu lariteit van de groen-zwarten groeide. Alom werd veel medewerking onder vonden. De heer J. J. Bakker stelde de terreinhuur op ƒ240,per jaar; mocht dat toch nog te zwaar zijn, dan kon de 'huur tot ƒ200,worden teruggebracht. „Texel" slaagde er in 1936 zowaar in andermaal kampioen te worden en te promoveren naar de derde klas. De vreugde was van korte duur want al na een seizoen ging het terug naar de vier de. Er gebeurde overigens veel in de jaren dertig. Er kwam o.a. een tribune en een echte trainer. De oorlogsperiode was moeilijk. Al tijdens de mobilisatie werd het normale competitieverloop gestoord. Meerdere spelers lieten als gevolg van de oorlog het leven. Reizen naar het vasteland werd nagenoeg onmogelijk gemaakt. Maar men kwam de ellende te boven. Kort na de oorlog was „Texel" gefu seerd met SVC het was van korte duur. Het Indonesiëkonflikt ging aan S.V. Texel ook niet ongemerkt voorbij. Spelers namen deel aan de akties al daar. Nog enkele grepen: In 1961 degra deerde „Texel" naar de afdeling Noord holland. Begonnen werd met de voet baltoto en voor het eerst werd een klei ne kermis georganiseerd ter versterking van de kas. 1962: Met veel zelfwerk- Bij een jubileum is het voor een voor zitter min of meer een verplicht num mer in enkele woorden te zeggen, wat je op het hart hebt over de gang van za ken in de vereniging. Voor de buiten staander is het de gewoonste zaak van de wereld, dat alles loopt, zoals het moet. Maar als bestuurslid weet je wat voor moeite het telkens kost, een ver eniging als de onze marcherende te houden. Ik ben er trots op, te kunnen zeggen, dat het ons nog steeds is gelukt op eigen kracht het hoofd boven water te hou den. Maar nu staan we op de grens van ons kunnen, want de geweldige aanwas van leden in de laatste tijd stelt ons voor nagenoeg onoplosbare problemen. Ons vermogen aan nog meer leden een verantwoorde vrije-tijds-besteding tc bieden, wordt door de financiële toe stand ernstig belemmerd. De vereniging bestaat momenteel bij de gratie van de toto en het organiseren van kermissen, verloting etc. De subsidies van de over heid kunnen we vergeten. Er zal nood gedwongen een tijd komen en die is niet ver meer dat we een ledenstop moeten invoeren. Het aantrekken van voldoende leiding bij de trainingen is niet meer mogelijk, financieel niet meer haalbaar. Dat de sportvereniging zich moet be perken tot het beoefenen van uitslui tend de voetbalsport vindt hier zijn re den. Er wordt wel gezegd: blijf dan lie ver op Texel voetballen, maar wanneer het wedstrijdelement gaat ontbreken, is geen enkele vereniging een lang leven beschoren. Fuseren dan, zal men zeggen. Maar daarvoor zijn er minstens twee nodig. Mogelijk zou dat de oplossing zijn en vooral in Den Burg zijn er in dat opzicht m.i. geen problemen meer. Van de zijde van de overheid zie ik voorlopig geen hulp komen, de gouden jaren zijn voorbij. De gemeentelijke spoeling is trouwens door de vele var kens al heel dun geworden. De voetbal verenigingen zullen het zelf moeten doen. Nog steeds capabele mensen Het gaat overigens onze 60-jarige zo goed als het maar kan. We tellen een record aantal leden. We spelen nu met 13 elftallen en het volgend jaar zelfs met 16 elftallen in de bond. Voor de voornaamste posten in het bestuur en bij de commissies vinden we nog steeds capabele mensen, die zich met hart en ziel voor de vereniging in zetten. In de toekomst zal ook dit zeker op moeilijkheden stuiten, want het wordt steeds bezwaarlijker mensen te vinden, die gratis hun vrije tijd, week in, week uit ter beschikking stellen van de jeugd, om deze «onvergetelijke jaren te bezor gen. Dat deze jeugd zich kan uitleven in sport, is maatschappelijk immers van grote waarde. Goede verstandhouding De verstandhouding van onze vereni ging met de bonden, onze zustervereni gingen is (ronduit goed te noemen. Bij de gemeente kunnen we meestal wel reke nen op steun, maar van enige positieve aktiviteit van onze plaatselijke over heid is tot op heden weinig gebleken. Misschien denkt men daar: je hoort ze niet, dus het gaat wel goed. De steun van de oud-leden is fan tastisch. En dat doet je als bestuurder buitengewoon goed. Telkens wanneer we een of andere dringende wens heb ben, maken zij het ons mogelijk, dit te vervullen. Deze spontane hulp wijst op een onverbrekelijke band tussen hen en de vereniging van nu. Kennelijk zijn zij de gezellige jaren in die sfeer doorge bracht, niet vergeten. Met de wens, dat de jonge leden onze nu 60-jarige tot nog groter bloei mogen brengen, besluit ik deze mijmering. Proficiat Sportvereniging Texel G. J. ten Cate, voorzitter zaamheid werden nieuwe kleedkamers gebouwd. In juni werd voorzitter D. Dapper opgevolgd door de heer Ten Ca te. Óp feestelijke wijze werd het 50-ja rig jubileum herdacht. Jeugdwerk Van veel belang zijn de inspanningen die S.V. Texel zich getroost heeft voor de jeugd. Begonnen door de heer Dap per werd dit werk voortgezet door de heer W. van Zeijlen. Er kwam een jeugdcommissie (met de heer Pansier als voorzitter) die toernooien op het Texel- terrein organiseerde en waarvoor veel belangstelling was uit de kop van Noordholland. De adspiranten gaan re gelmatig in kompetitieverband naar het vasteland, aan jeugdleiders mankeert het meestal niet. Op initiatief van S.V. Texel werd begonnen met het school- voetbal, een jaarlijks feest voor speler- jes en hun talrijke supportersaanhang. De sportvereniging Texel, destijds op gericht om meerdere sporten te beoefe nen, is tegenwoordig uitsluitend voet balvereniging. De dagen van korfbal zijn lang voorbij In de jaren dertig (met de heren Berkenbosch en Van der Pijl als voormannen) werd aan atletiek ge daan en een tijdlang was ook een hand balafdeling (leider Jan Kiljan) aktief. Met het veranderen van de belangstel ling paste S.V. Texel zich soepel aan en bleef zijn nuttige taak aktieve en passieve vrijetijdsbesteding voorbeel dig vervullen, vooral dank zij een be stuur dat vrijwel gedurende de gehele bestaansperiode een voorbeeld van be langeloze inzet'is geweest. In het voetbalseizoen worden iedere week dóór trainer en door de elftalcom missie de elftallen samengesteld, van :t eerste" tot en met „het vijfde", en dat is geen gemakkelijke opgave. Goed Is 't nooit, maar dat is niet te vermijden. Als de elftallen eenmaal bekend zijn, komen veelal telefonisch en op het nip pertje zaterdags voor de wedstrijd, de af- berichten, meestal met aanvaardbare ex cuses, maar soms alleen de laconieke me dedeling: Sèg effe teuge Henk dèt ik morgen niet ken speule, want ik heb een zeer bien. Na enig heen en weer gepraat kom je dan aan de weet wie de eigenaar van het zere bien Is en over welk elftal het gaat. Dit is één van de vele voorbeelden, en dit gebeurt meer dan één keer per zater dagmorgen, -middag of zelfs -avond. Hier uit blijkt dat de echtgenote van een elf- talcommissielld 't niet altijd even gemak kelijk heeft, zij moet ervoor zorgen dat de boodschap goed overgebracht wordt en ze moet de lieve vrede thuis bewaren. Het houdt wel eens wat, daar men er vaak te elfder ure voor moet zorgen, dat de elf tallen ook werkelijk uit elf blijven bestaan, desondanks is het voorgekomen, dat er zondags toch maar met tien spelers ge- gevoetbald werd. Soms denk ik wel eens: was dit vroeger nu ook zo? Werd er toen ook voor ieder onbenulligheidje afbericht gedaanMis schien is in de zestig jaar die verstreken zijn, de elftalcommissie wel het zwarte schaap" van de vereniging geweest en als dit zo is, dan zal dit schaap in de aren die komen gaan wel zwart blijven, maar de commissieleden gaan vol goede moed verder, waaruit wel de grote verenigings- I lef de blijkt die deze mensen opbrengen. Daarom wens Ik S.V.T. en in het bijzonder de heren elftalcommissieleden veel suc ces in de komende voetbal/aren. A. B.-S. 60 jaar, dat omvat 3 generaties en een bewogen tijd. 60 jaar voetballen, dat veronderstelt per elftal zeker 100.000 man-uren voetenwerk en hoofdarbeid. 60 jaar S.V.T., dat betekent voor Texel lichamelijke en geestelijke vorming van honderden, levendige herinneringen van duizenden en zorgen van tientallen. Dit alles vloeit samen op 14 mei 1972 tot één veelkleurig beeld; met zwarte broekjes op een grasgroen veld, rode koppen tegen een blauwe hemel en zilveren bekers in een bruine prijzenkast. Terwille van de feestelijkheid mogen er nog wat feestkleuren bijkomen, en een heleboel feestgaven. En een enkel woord, zoals het mijne, bij wijze van aftrap: HULDE S.V.T., GA ZO VOORT W. H. Sprenger. Aan de vooravond van het 60-jarig jubileum van de sportvereniging Texel, vind ik het een groot voorrecht ook iets te mogen schrijven voor deze speciale pagina. In de eerste plaats gaan mijn gedachten uit naar de oprichtingsver gadering in hotel „Texel" waar onder het voorlopige bestuur van dokter Over, P. Plaatsman en D. Dros Azn, de vereni ging werd opgericht; het waren deze mensen die de vereniging daarna in de juiste koers stuurden. Het eerste voetbalelftal dat werd ge formeerd, bestond voor een deel uit leerlingen der Zeevaartschool en van Texel uit P. Plaatsman, Gem. Dros, Dirk Parlevliet, Joh. Schrama, Gerrit Kik kert, J. Keijser Aug.zn. en mijn persoon. Van dit elftal kunnen helaas nog maar enkele personen van hun gehechtheid aan de sportvereniging getuigen. Ik meen dan ook dat onze gedachten terug moeten gaan naar de sportvrienden van het eerste uur, dat wij hen moeten gedenken als degenen die mede hebben bevorderd, dat we nu het 60-jarig be staan kunnen vieren. Alb. Dros Dzn., Den Burg Texel 4 werd onlangs kampioen en promo veerde van de vijfde naar de vierde klas se KNVB Noordholland. Achterste rij van links naar recht: Jan Ie Noble, Rens v.d. Zwaag, Henk Kiewiet, Bert Siersma, Udo Eelman, Henk Pennings, Sietze Visser. Voorste rij: Jo Bakker, Rinus Kooger, Chris v.d. Meer, Eddy de Bruijn, Dick Westdorp en Dries Veltkamg. S.V.T. viert feest en natuurlijk doen de jeugdleden mee. Nu genieten ze pas echt als ze kunnen voetballen en daar om zijn er vier grote jeugdtoernooien georganiseerd en gaan ze deelnemen aan toernooien van andere verenigin gen, op Texel en aan de vaste wal. Eigenlijk is het dus voor hen elke week feest: bii de training, bij de wed strijden, bij ae gesprekken over die laatste match, toen keeper Jan een penalty (spreek uit: pinantie) stopte en middenvoor Piet zo'n pracht van een goaltje (kooltje) maakte. Voetballen houdt voor de jongens meer in dan tegen een balletje trappen. Naast een goede lichaamsconditie, die ze door regelmatig sportbeoefening krij gen, betekent het ook: vriendschappe lijk omgaan met leeftijdgenoten uit ver schillende milieus!; samenwerken om iets te bereiken; teleurstellingen leren verwerken; sportief blijven ook als de tegenstander dat niet is. Allemaal ei genschappen, die ze later ook nodig hebben. Een bekend gezegde luidt: Wie de jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat ziet het bestuur van S.V.T. in, dat beseft zeker ook de jeugdcommissie. Daarom krijgen elke week weer zo'n 150 jon gens gelegenheid hun favoriete sport te beoefenen en wordt steeds gestreefd naar verbetering; op het gebied van de akkommodatie, de training, de competi tie. En daarom zijn steeds weer de leden van de jeugdcommissie en de trainers in aktie om alles te regelen en de vele elftallen te begeleiden. Betekent dat alles, dat er geen wen sen meer zijn? Natuurlijk niet; we zou den bijv. zo graag nog meer hulp en ook belangstelling voor 't jeugdvoetbal zien, vooral van de ouders. Maar we mogen ondanks die verlangens tevreden zijn, omdat ook onder de jongeren de sfeer goed is en de interesse en het enthou siasme nog steeds groeien. We hopen dat over 15 jaar, bij het 75-jarig bestaan dus, onze vereniging weer groter en sterker zal zijn en dat onze jongens daaraan zullen meewer ken. Öok dan moet men, als vandaag, kunnen zeggen S.V.T.: EEN OUDE VERENIGING MET EEN JONG HART. De voorzitter van de jeugdcommissie, G. Pansier (Zie vervolg binnenkant eerste blad)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 9