portvereniging
oud maar nog
Texel60 jaar
springlevend
Grepen uit de historie
der groen-zwarten
SVT houdt nog
kracht hoofd
steeds op eigen
boven water
Woord bij wijze van aftrap
uerde blad lexeise courant, oinsodg v iiibi ittt
.%iaSp|S|
Trotse voorzitter Ten Cate
De vrouw van een
elftalcommissielid schrijft
Burgemeester Sprenger
Dank
aan
de
overleden oprichters
Oude vereniging met een
jong hart
SgKSfer
Vlaggen uit! De sportvereniging Texel
Ibestaat op 14 mei a.s. 60 jaar. Het dia-
Enanten jubileum zal, zoals bekend, niet
lonopgemerkt voorbij gaan. Alle elftal-
llen zijn betrokken bij toernooien. Zater-
Idagmiddag wordt van half vier tot half
[zes een receptie gehouden in hotel „De
[iindeboom-Texel" en de volgende dag
I is er een reünie voor leden en oud-leden.
Voor ons was het diamanten feest aan-
I leiding om eens in de geschiedenis te
[duiken of liever gezegd: te laten duiken.
Want het was de heer D. Dapper (aan
[wie wij bijzondere erkentelijkheid ver-
[schuldigd zijn omdat hij tientallen jaren
[als onbezoldigd sportredakteur bij de
[Texelse Courant „in dienst" is geweest!)
die de annalen van de vereniging door-
bladerde. Als resultaat van zijn na
speuringen overhandigde hij ons dezer
1 dagen 18 dichtbeschreven vellen pa-
I pierDat was wel wat veel voor
I die éne pagina die wij aan het SVT-ju-
I bileum wilden wijden en Dapper ging
er dan ook direkt mee akkoord dat het
t»ij enkele grepen uit de historie zou
blijven.
Het blijkt dan dat de sportvereniging
Texel een voorloper heeft gehad, Texa-
I lia, opgericht in 1911 door kapelaan
[Blankenauw en feitelijk bestaande uit
I leden van de toenmalige r.k. Jongelin-
I genvereniging. Al eerder waren mis-
I lukte pogingen ondernomen om tot een
I sportvereniging te komen, o.a. in 1903
I toen J. Keijser Augzn. er zich voor in-
spande. Het voetbal trok in die dagen
I enorme belangstelling. Een wedstrijd
I Texalia- HFC op het terrein bij de
I Lijnbaan trok 2000 - 2500 kijkers maar
het moet een rommelige toestand zijn
I geweest. Omdat een afrastering ontbrak
drong het enthousiaste publiek het veld
op en vormden tenslotte met de spelers
één grote menigte. Maar op 14 mei was
de sportvereniging Texel opgericht. De
I door dokter Over geleide oprichtings
vergadering trok 80 belangstellenden.
Voetclub
De vereniging had beslist geen uitge-
sproken „Burger" karakter. De spelers
1 werden aangeworven in alle dorpen
I want alleen zo kon men een krachtige
eenheid vormen. De spelers lagen nl. be
paald niet voor het opscheppen. Met
moeite slaagde men erin één elftal te
formeren. Het eerste bestuur bestond
uit burgemeester Gaarlandt (ere-voor-
zitter), dokter Over (voorzitter), J.
Hoorn, D. Dros Azn., P. Plaatsman en
vertegenwoordigers voor De Koog en
De Waal.
De Texelse Courant van donderdag
16 mei 1912 wijdde aan de oprichting
het volgende bericht:
„Voetclub Voor de oprichting
van een club bovengenoemd, scheen
veel animo te bestaan. Op de verga
dering gisteren in hotel „Texel" ge
houden werd echter besloten tot
oprichting van een sportclub, ter
beoefening van allerlei openlucht
spelen, de bestaande korfbalclub al
hier sloot zich reeds aan, terwijl de
bestaande voetbalclub tot aanslui
ting zal worden aangezocht. Een
commissie van voorbereiding werd
benoemd. De vereniging telt thans
reeds ruim 80 leden".
Met de „bestaande voetbalclub" werd
blijkbaar Texalia bedoeld. Het eerste
terrein van S.V. Texel was van R. Joh.
j Keijser en werd voor ƒ90,per jaar ge
huurd. De oprichting van de Zeevaart
school in 1913 betekende een welkome
injektie voor de jonge vereniging. On
der de adspirant zeevaarders bleek veel
goed voetbaltalent te zitten en ook in
andere opzichten ontstond een goede
verstandhouding. Er werd zelfs een
Java-China-Japan beker uitgeloofd, be
doeld als wisselprijs voor de sport- en
gymnastiekvereniging van toen. De be
ker is uiteindelijk in de prijzenkast van
S.V.T. terecht gekomen. Een voor die
dagen enorme schenking van ƒ1000,
werd verdeeld tussen S.V. Texel ƒ900,
en de tennisclub ƒ100,In de aanvang
werden uitsluitend plaatselijke wedstrij-
Het eerste elftal van S.V. Texel anno 1912
P Plaatsman, dokter H. Over, Dirk Parle-
vliet, Hermans, G. Kikkert, A. Dros Dzn
J. Keijser Aug.zn Joh. Schrama, Kokke,
Fróhn, G Dros, Racwitz en Voogde.
De heren A. Dros, G Kikkert en P. Plaats
man zijn nog in leven.
den gespeeld en werd nauw met andere
sportverenigingen samengespeeld. Bij
het 10-jarig bestaan kreeg S.V.T. zijn
vaandel; het werd door een damesgroep,
zo vermelden de annalen, aangeboden.
Tegen Ajax
Eind 1926 kreeg S.V. Texel een ad-
spirantenafdeling met de hr. Dirk Dap
per als oefenmeester. Het 15-jarig be
staan van S.V. Texel werd gevierd met
een klinkende feestavond. Meegewerkt
werd door U.D.I. en een Z.V.S.-strijkje.
„Texel" schreef in bij de Noordhol
landse Voetbalbond en deed mee aan de
Gouden Kruiswedstrijden zij het met
weinig succes. Verenigingen waartegen
Texel destijds ten strijde trok en waar
aan het toen dus blijkbaar gewaagd wa;
waren o.o. Alcmaria, Stormvogels, HRC,
Helder en Ajax.
In het jaar 1929 werd tot maart niet
gevoetbald wegens de zeer strenge win
ter. In hetzelfde jaar organiseerden def
SVT-ers een „Oosterse stad", een soort
fancy fair waaraan de grote schuur van
Jac. Geus en de danstent van P. Boom
uit Oudeschild te pas kwam en waarbij
ieder in Oosterse kleding was gesto
ken.
Toen viel voor het eerst het woord
„fusie". Een poging om met de Ooster-
ender Voetbalvereniging samen te gaan
mislukte.
Naar KNVB
Nog wat grepen uit de historie. In
1932 werd Texel kampioen van de af
deling, tevens van de Noordhollandse
Voetbal Bond en ging over naar de 4de
klas KNVB. In verband met de KNVB-
eisen werd het terrein verbeterd, wer
den rietmatten geplaatst, de omheining
verhoogd en werden de kleedkamers zo
danig verbouwd dat de scheidsrechter
er zich „apart" kon verkleden. De popu
lariteit van de groen-zwarten groeide.
Alom werd veel medewerking onder
vonden. De heer J. J. Bakker stelde de
terreinhuur op ƒ240,per jaar; mocht
dat toch nog te zwaar zijn, dan kon de
'huur tot ƒ200,worden teruggebracht.
„Texel" slaagde er in 1936 zowaar in
andermaal kampioen te worden en te
promoveren naar de derde klas. De
vreugde was van korte duur want al na
een seizoen ging het terug naar de vier
de. Er gebeurde overigens veel in de
jaren dertig. Er kwam o.a. een tribune
en een echte trainer.
De oorlogsperiode was moeilijk. Al
tijdens de mobilisatie werd het normale
competitieverloop gestoord. Meerdere
spelers lieten als gevolg van de oorlog
het leven. Reizen naar het vasteland
werd nagenoeg onmogelijk gemaakt.
Maar men kwam de ellende te boven.
Kort na de oorlog was „Texel" gefu
seerd met SVC het was van korte
duur. Het Indonesiëkonflikt ging aan
S.V. Texel ook niet ongemerkt voorbij.
Spelers namen deel aan de akties al
daar.
Nog enkele grepen: In 1961 degra
deerde „Texel" naar de afdeling Noord
holland. Begonnen werd met de voet
baltoto en voor het eerst werd een klei
ne kermis georganiseerd ter versterking
van de kas. 1962: Met veel zelfwerk-
Bij een jubileum is het voor een voor
zitter min of meer een verplicht num
mer in enkele woorden te zeggen, wat
je op het hart hebt over de gang van za
ken in de vereniging. Voor de buiten
staander is het de gewoonste zaak van
de wereld, dat alles loopt, zoals het
moet. Maar als bestuurslid weet je wat
voor moeite het telkens kost, een ver
eniging als de onze marcherende te
houden.
Ik ben er trots op, te kunnen zeggen,
dat het ons nog steeds is gelukt op eigen
kracht het hoofd boven water te hou
den. Maar nu staan we op de grens van
ons kunnen, want de geweldige aanwas
van leden in de laatste tijd stelt ons
voor nagenoeg onoplosbare problemen.
Ons vermogen aan nog meer leden een
verantwoorde vrije-tijds-besteding tc
bieden, wordt door de financiële toe
stand ernstig belemmerd. De vereniging
bestaat momenteel bij de gratie van de
toto en het organiseren van kermissen,
verloting etc. De subsidies van de over
heid kunnen we vergeten. Er zal nood
gedwongen een tijd komen en die is
niet ver meer dat we een ledenstop
moeten invoeren.
Het aantrekken van voldoende leiding
bij de trainingen is niet meer mogelijk,
financieel niet meer haalbaar.
Dat de sportvereniging zich moet be
perken tot het beoefenen van uitslui
tend de voetbalsport vindt hier zijn re
den. Er wordt wel gezegd: blijf dan lie
ver op Texel voetballen, maar wanneer
het wedstrijdelement gaat ontbreken, is
geen enkele vereniging een lang leven
beschoren. Fuseren dan, zal men zeggen.
Maar daarvoor zijn er minstens twee
nodig. Mogelijk zou dat de oplossing
zijn en vooral in Den Burg zijn er in
dat opzicht m.i. geen problemen meer.
Van de zijde van de overheid zie ik
voorlopig geen hulp komen, de gouden
jaren zijn voorbij. De gemeentelijke
spoeling is trouwens door de vele var
kens al heel dun geworden. De voetbal
verenigingen zullen het zelf moeten
doen.
Nog steeds
capabele mensen
Het gaat overigens onze 60-jarige zo
goed als het maar kan. We tellen een
record aantal leden. We spelen nu met
13 elftallen en het volgend jaar zelfs
met 16 elftallen in de bond.
Voor de voornaamste posten in het
bestuur en bij de commissies vinden we
nog steeds capabele mensen, die zich
met hart en ziel voor de vereniging in
zetten.
In de toekomst zal ook dit zeker op
moeilijkheden stuiten, want het wordt
steeds bezwaarlijker mensen te vinden,
die gratis hun vrije tijd, week in, week
uit ter beschikking stellen van de jeugd,
om deze «onvergetelijke jaren te bezor
gen. Dat deze jeugd zich kan uitleven
in sport, is maatschappelijk immers van
grote waarde.
Goede verstandhouding
De verstandhouding van onze vereni
ging met de bonden, onze zustervereni
gingen is (ronduit goed te noemen. Bij de
gemeente kunnen we meestal wel reke
nen op steun, maar van enige positieve
aktiviteit van onze plaatselijke over
heid is tot op heden weinig gebleken.
Misschien denkt men daar: je hoort ze
niet, dus het gaat wel goed.
De steun van de oud-leden is fan
tastisch. En dat doet je als bestuurder
buitengewoon goed. Telkens wanneer
we een of andere dringende wens heb
ben, maken zij het ons mogelijk, dit te
vervullen. Deze spontane hulp wijst op
een onverbrekelijke band tussen hen en
de vereniging van nu. Kennelijk zijn zij
de gezellige jaren in die sfeer doorge
bracht, niet vergeten.
Met de wens, dat de jonge leden onze
nu 60-jarige tot nog groter bloei mogen
brengen, besluit ik deze mijmering.
Proficiat Sportvereniging Texel
G. J. ten Cate, voorzitter
zaamheid werden nieuwe kleedkamers
gebouwd. In juni werd voorzitter D.
Dapper opgevolgd door de heer Ten Ca
te. Óp feestelijke wijze werd het 50-ja
rig jubileum herdacht.
Jeugdwerk
Van veel belang zijn de inspanningen
die S.V. Texel zich getroost heeft voor
de jeugd. Begonnen door de heer Dap
per werd dit werk voortgezet door de
heer W. van Zeijlen. Er kwam een
jeugdcommissie (met de heer Pansier als
voorzitter) die toernooien op het Texel-
terrein organiseerde en waarvoor veel
belangstelling was uit de kop van
Noordholland. De adspiranten gaan re
gelmatig in kompetitieverband naar het
vasteland, aan jeugdleiders mankeert
het meestal niet. Op initiatief van S.V.
Texel werd begonnen met het school-
voetbal, een jaarlijks feest voor speler-
jes en hun talrijke supportersaanhang.
De sportvereniging Texel, destijds op
gericht om meerdere sporten te beoefe
nen, is tegenwoordig uitsluitend voet
balvereniging. De dagen van korfbal
zijn lang voorbij In de jaren dertig (met
de heren Berkenbosch en Van der Pijl
als voormannen) werd aan atletiek ge
daan en een tijdlang was ook een hand
balafdeling (leider Jan Kiljan) aktief.
Met het veranderen van de belangstel
ling paste S.V. Texel zich soepel aan en
bleef zijn nuttige taak aktieve en
passieve vrijetijdsbesteding voorbeel
dig vervullen, vooral dank zij een be
stuur dat vrijwel gedurende de gehele
bestaansperiode een voorbeeld van be
langeloze inzet'is geweest.
In het voetbalseizoen worden iedere
week dóór trainer en door de elftalcom
missie de elftallen samengesteld, van
:t eerste" tot en met „het vijfde", en dat
is geen gemakkelijke opgave. Goed Is 't
nooit, maar dat is niet te vermijden.
Als de elftallen eenmaal bekend zijn,
komen veelal telefonisch en op het nip
pertje zaterdags voor de wedstrijd, de af-
berichten, meestal met aanvaardbare ex
cuses, maar soms alleen de laconieke me
dedeling: Sèg effe teuge Henk dèt ik
morgen niet ken speule, want ik heb een
zeer bien. Na enig heen en weer gepraat
kom je dan aan de weet wie de eigenaar
van het zere bien Is en over welk elftal
het gaat.
Dit is één van de vele voorbeelden, en
dit gebeurt meer dan één keer per zater
dagmorgen, -middag of zelfs -avond. Hier
uit blijkt dat de echtgenote van een elf-
talcommissielld 't niet altijd even gemak
kelijk heeft, zij moet ervoor zorgen dat de
boodschap goed overgebracht wordt en
ze moet de lieve vrede thuis bewaren. Het
houdt wel eens wat, daar men er vaak te
elfder ure voor moet zorgen, dat de elf
tallen ook werkelijk uit elf blijven bestaan,
desondanks is het voorgekomen, dat er
zondags toch maar met tien spelers ge-
gevoetbald werd.
Soms denk ik wel eens: was dit vroeger
nu ook zo? Werd er toen ook voor ieder
onbenulligheidje afbericht gedaanMis
schien is in de zestig jaar die verstreken
zijn, de elftalcommissie wel het zwarte
schaap" van de vereniging geweest en als
dit zo is, dan zal dit schaap in de aren
die komen gaan wel zwart blijven, maar
de commissieleden gaan vol goede moed
verder, waaruit wel de grote verenigings-
I lef de blijkt die deze mensen opbrengen.
Daarom wens Ik S.V.T. en in het bijzonder
de heren elftalcommissieleden veel suc
ces in de komende voetbal/aren.
A. B.-S.
60 jaar, dat omvat 3 generaties en een bewogen tijd.
60 jaar voetballen, dat veronderstelt per elftal zeker 100.000 man-uren
voetenwerk en hoofdarbeid.
60 jaar S.V.T., dat betekent voor Texel lichamelijke en geestelijke vorming
van honderden, levendige herinneringen van duizenden en zorgen van
tientallen.
Dit alles vloeit samen op 14 mei 1972 tot één veelkleurig beeld; met zwarte
broekjes op een grasgroen veld, rode koppen tegen een blauwe hemel en
zilveren bekers in een bruine prijzenkast.
Terwille van de feestelijkheid mogen er nog wat feestkleuren bijkomen,
en een heleboel feestgaven. En een enkel woord, zoals het mijne, bij wijze
van aftrap: HULDE S.V.T., GA ZO VOORT
W. H. Sprenger.
Aan de vooravond van het 60-jarig
jubileum van de sportvereniging Texel,
vind ik het een groot voorrecht ook iets
te mogen schrijven voor deze speciale
pagina. In de eerste plaats gaan mijn
gedachten uit naar de oprichtingsver
gadering in hotel „Texel" waar onder
het voorlopige bestuur van dokter Over,
P. Plaatsman en D. Dros Azn, de vereni
ging werd opgericht; het waren deze
mensen die de vereniging daarna in de
juiste koers stuurden.
Het eerste voetbalelftal dat werd ge
formeerd, bestond voor een deel uit
leerlingen der Zeevaartschool en van
Texel uit P. Plaatsman, Gem. Dros, Dirk
Parlevliet, Joh. Schrama, Gerrit Kik
kert, J. Keijser Aug.zn. en mijn persoon.
Van dit elftal kunnen helaas nog maar
enkele personen van hun gehechtheid
aan de sportvereniging getuigen. Ik
meen dan ook dat onze gedachten terug
moeten gaan naar de sportvrienden
van het eerste uur, dat wij hen moeten
gedenken als degenen die mede hebben
bevorderd, dat we nu het 60-jarig be
staan kunnen vieren.
Alb. Dros Dzn.,
Den Burg
Texel 4 werd onlangs kampioen en promo
veerde van de vijfde naar de vierde klas
se KNVB Noordholland. Achterste rij van
links naar recht: Jan Ie Noble, Rens v.d.
Zwaag, Henk Kiewiet, Bert Siersma, Udo
Eelman, Henk Pennings, Sietze Visser.
Voorste rij: Jo Bakker, Rinus Kooger,
Chris v.d. Meer, Eddy de Bruijn, Dick
Westdorp en Dries Veltkamg.
S.V.T. viert feest en natuurlijk doen
de jeugdleden mee. Nu genieten ze pas
echt als ze kunnen voetballen en daar
om zijn er vier grote jeugdtoernooien
georganiseerd en gaan ze deelnemen
aan toernooien van andere verenigin
gen, op Texel en aan de vaste wal.
Eigenlijk is het dus voor hen elke
week feest: bii de training, bij de wed
strijden, bij ae gesprekken over die
laatste match, toen keeper Jan een
penalty (spreek uit: pinantie) stopte en
middenvoor Piet zo'n pracht van een
goaltje (kooltje) maakte.
Voetballen houdt voor de jongens
meer in dan tegen een balletje trappen.
Naast een goede lichaamsconditie, die
ze door regelmatig sportbeoefening krij
gen, betekent het ook: vriendschappe
lijk omgaan met leeftijdgenoten uit ver
schillende milieus!; samenwerken om
iets te bereiken; teleurstellingen leren
verwerken; sportief blijven ook als de
tegenstander dat niet is. Allemaal ei
genschappen, die ze later ook nodig
hebben.
Een bekend gezegde luidt: Wie de
jeugd heeft, heeft de toekomst. Dat ziet
het bestuur van S.V.T. in, dat beseft
zeker ook de jeugdcommissie. Daarom
krijgen elke week weer zo'n 150 jon
gens gelegenheid hun favoriete sport te
beoefenen en wordt steeds gestreefd
naar verbetering; op het gebied van de
akkommodatie, de training, de competi
tie. En daarom zijn steeds weer de leden
van de jeugdcommissie en de trainers in
aktie om alles te regelen en de vele
elftallen te begeleiden.
Betekent dat alles, dat er geen wen
sen meer zijn? Natuurlijk niet; we zou
den bijv. zo graag nog meer hulp en ook
belangstelling voor 't jeugdvoetbal zien,
vooral van de ouders. Maar we mogen
ondanks die verlangens tevreden zijn,
omdat ook onder de jongeren de sfeer
goed is en de interesse en het enthou
siasme nog steeds groeien.
We hopen dat over 15 jaar, bij het
75-jarig bestaan dus, onze vereniging
weer groter en sterker zal zijn en dat
onze jongens daaraan zullen meewer
ken. Öok dan moet men, als vandaag,
kunnen zeggen
S.V.T.: EEN OUDE VERENIGING
MET EEN JONG HART.
De voorzitter van de
jeugdcommissie,
G. Pansier
(Zie vervolg binnenkant eerste blad)