bejaarden enthousiast over radiomiddag Het geluk in de schaduw" Pannenpraat ELECTROHUIS (J Tweemaal Tros ,Café ^Chantant" m wat m wou.. Goede herinnering Beat-opera „Tommy" Geslaagd EEN PAN DIE TEVENS DEKSCHAAL IS Voor al uw FAMILIEDRUKWERK WOONHUIS BOERDERIJ VRIJSTAANDE BUNGALOW P. G. BRANDSEN Tweede blad Texelse Courant dinsdag 17 oktober 1972 Na afloop van de radio-opnamen van II TROS programma „Café Chantant" ikte de voorzitter van de bejaarden- id, de heer J. Agter sr., het optreden- gezelschap met de volgende woor- i; „Onze verwachtingen waren hoog pannen, maar ze zijn ver ovcrtrof- Hiermee vertolkte hij waarschijn- op de beste wijze de reakties van ruim 180 bejaarden die donderdag- ddag het gratis optreden in de Bur- neester De Koninghal bijwoonden. haden veel waardering voor het mona-kwartet, het combo van Nol k cn vooral voor gastheer, Herman olen. De laatste was vele jaren ge ien (hij is nu 75!) een beroemde per- mlijkheid in het lichte genre. den nam twee programma's op; het (j ste wordt uitgezonden op 21 oktober 45 - 16.15 uur Hilversum II) en het •ede op 16 december (zelfde tijd, neens Hilversum II). Medewerking rd verleend door Jaco van Renesse, Doorn en de zangeres mevrouw erenburg. bellet programma was afgestemd op het >ed »liek. Men zong veel oude liedjes; Speenhoff, Dirk Witte en Willy Herman Tholen in aktie tijdens Café Chantant", donderdagmiddag in de Bur gemeester De Koninghal. Derby. Ook werden door het Ramona- kwartet (genoemd naar een hit uit de jaren '20) oude melodieën vertolkt, die de strijkjes van die tijd in café's speel den. Bij veel liedjes zong het publiek mee. De musici waren voor het merendeel ook tamelijk bejaard. Pianist Jacques Schutte bijvoorbeeld is evenals de gast heer, de zeventig al gepasseerd. Het op nemen van het radioprogramma gaf soms enkele vreemde effekten. Bij het inzetten van een der liedjes greep de regisseur in door heel hard „hallo, hal lo" te roepen. Vele aanwezigen in de zaal schrokken van het onverwachte en harde geluid. Ook moesten enkele on derdelen v$tn het programma overge daan worden, zodat de vrolijkheid van Herman Iholen wel eens wat geforceerd aandeed. Het programma werd op Texel opge nomen nadat de afdeling van de be- jaardenbond hierom had gevraagd. Men besloot dan ook met een toespraak van de heer Agter, waaruit bovenstaande zin is gelicht. Hij dankte alle mede werkers, overhandigde bloemen en .meldde tenslotte de enthousiaste zaal dat minister president Biesheuvel die ochtend de Tweede amer had laten we ten dat de AOW zal worden verhoogd tot het peil van het minimumloon. - IfliiM »èn Ui«n k.lUn >n di rWiUi'j Onze vakantiedroom is weer voor een jaar voorbij. Het was een droom die slechts twee keer kort werd verstoord. Dat was toen kinderen ons toeriepen „Heil Hitier deutsohe Schweine" en toen jongeren op het strand bij paal 9 massa's flessen kapot sloegen, louter uit balorigheid. Iemand heeft ons eens Texel-fans genoemd en dat zijn we ook. Toen we van Texel terugkeerden naar onze woonplaats München regende het. Dat paste bij onze stemming want aleen de mannen (vader en zoon) wisten hun verdriet over het afscheid te verbergen. Voor de eerste keer heben we het Hoornder feest meegemaakt en hebben we ons verheugd over het feit dat er nog mensen zijn die zich op deze wijze weten te vermaken in een tijd dat sport een commerciële en politieke aangele genheid aan het worden is. Ik hoop dat het lukt de Texelse traditie te handha ven. Wie zelf voor zijn vermaak zorgt, is een gelukkig mens. Vooral voor kin deren is het niet goed dat zij een groot deel van hun vrije tijd doorbrengen voor het televisietoestel. Gelukkig ziet men dat op Texel in, blijkens het feit dat daar spel, sport en muziek zeer worden bevorderd. Omdat we geen ge legenheid hadden voor het deelnemen van onze kinderen aan het Hoomder feest iets te betalen, hierbij alsnog een financiële bijdrage voor de organisatie. 'Inge Müller, München NASCHRIFT: Mevrouw Müller sloot een bankbiljet van ƒ100,in. Dit bedrag hebben wij inmiddels aan de Hoomder feestcom missie overgemaakt. Red. Bezoekers van de beat-opera „Tom my" op de avond van 29 oktober in de Helderse Schouwburg worden erop at tent gemaakt dat zij desgewenst auto of ander rijtuig kunnen meenemen zon der dat voor het vervoer daarvan extra hoeft te worden betaald. Het zou zelfs gewaardeerd worden als een deel van de bezoekers van die mogelijkheid ge bruik maakt, want dan kunnen de an dere bezoekers meeliften zodat er in Den Helder geen vervoersproblemen zijn. Zoals bekend vaart de extra boot omstreeks half elf terug naar Texel. De totale kosten van het operabezoek ko men op ƒ10,p.p., exclusief 35 cent voor plaatsbespreken. Dit bedrag moet worden voldaan bij het afhalen van de kaarten bij de afd. Culturele Zaken van het raadhuis. Men kan daar vanaf heden terecht. uiuininHiiDiiniinjniinoiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiu Dit waren hoogtepunten in het le vari Beatrix Borger, geboren Beem- rboer, wier vader landbouwkundig emeur was geweest en die met de unies ter gemeentesecretarie Jan ger was getrouwd. HOOFDSTUK II Het ongedachte geluk an Borger had eigenlijk nooit begre- hoe hij zijn ogen had durven op- naar Trix Beemsterboer. [eneer Beemsterboer, landbouwkun- mgenieur, was consulent, raadsman rraagbaak van vele boeren en meest- p stap. Zijn vrouw had hij al vroeg oren. Het kind Trix, langbenig en 'at slungelig, blond haar, blauwe 1 en bruin gebrand door de zon, ;ide op onder de zorgen van een tan- n ging grotendeels haar eigen gang. zag haar 's morgens naar de stad >pen, waar ze op de hbs ging. Ze wa- samen op school geweest en toen d ze wel met Jan geplaagd, omdat laar vrindje was. Maar na de school het harde leven. Trix ging naar Htad, verder leren, en Jan moest geld ■tienen. jn moeder was weduwe en hij de >te van de zeven. Het kleine pen- van zijn vader, die bij de water had gewerkt, was niet toereikend, 'der had een winkeltje in garen, I, knopen en ellegoed, en Jan en de eren die al rekenen konden, moes- dikwijls op pad met boodschappen, aar de gemeentesecretaris, die ou- ing van de kerk was en sympathie voor het nijvere, kraakheldere 'wtje en die wel iets zag in de stille - die °P sohool zo goed leerde, be- de Jan een plaatsje op ,,'t sikkreta- en leende hem studieboeken. Hij zijn best, was punctueel in zijn gewaardeerd door zijn superieu- cn de collega's mochten hem graag. een goede dag werd er aan het geklopt. Jan keek door de tralies ag de blauwe ogen, het blonde haar, foJzongebruinde gezicht van Trix. die Jan!" 'ag Trix". Hij was verlegen en wist waarom. ik moet een pas hebben. Kun |e even voor me maken?" maken ze hier niet", glimlachte -Jnaar ik kan wel zorgen, dat je begin volgende week hebt", po's heb ik al. Moet je zien zeg, d'r op als verwezen Lowietje". bekeek de foto. Ze was het wel. •ns bekroop hem de wens, een ran haar te hebben, bent mooier dan op de foto", zei bloosde. Zij ook. Snel draaide hij door L. van Schooten IWiHHimnilWItillllIHHUtUHIIIIilllllllllllllllllllllllllilllllllllimillllllllllllllllllllllllllllllll zich om en greep een formulier, no teerde zakelijk al haar personalia, gaf op wat 't kostte. Ze was geïmponeerd door zijn deskundigheid. ,,'k Zie jou nog wel es burgemeester worden", lachte ze. „Vergeet hetmaar", grinnikte hij een beetje schaapachtig. Maar hij zag uit naar de dag, waarop ze het paspoort kwam halen. „Vader maakt een studiereis naar Zweden en ik ga mee", vertrouwde ze hem toe. Ze was op het laatste nippertje het paspoort komen halen, Jan stond al op het punt weg te gaan, had zo lang mogelijk gewacht, en vond zichzelf op eens naast haar. „Je komt toch weer terug?" vroeg hij opeens. onverschillig, terwijl ze hem lachend „Jö, wat kan jóu dat schelen?" zei ze opnam, maar het laatste woord zei ze op andere toon. Want met haar vrouwe lijke intuïtie had ze gepeild, dat het Jan Borger heel véél schelen kon of zij, Trix Beemsterboer, nog terug kwam in Mee- reveld. Daarvoor was ze al vrouw ge noeg. En het maakte haar verlegen. „Nou eh.tot ziens" zei ze en stak hem haar hand toe. „Dag Trix" zei Jan, „eh.... goeie reis". ,,'k Zal je een kaart sturen" beloofde ze lachend. Er was een kaart gekomen uit Stock holm. „Trix" stond er op. En Jan be waarde de kaart als een schat. Ze kwam terug. Hij zag haar door 't dorp fietsen met haar lange benen, ze zwaaide kameraadschappelijk, maar stapte niet af.En toen hoorde hij, dat Trix Beemsterboer een baan had in de stad, op het kantoor van een landbouw organisatie. Hij zag haar zelden meer. Trix was blij, dat ze uit Meereveld weg was. Haar vader was een stille man, ge heel opgaand in zijn werk. Tante Juul praatte je ook geen blaren aan je oren, lette er alleen maar op, dat je goed at en je kleren schoon en heel waren. Ze had weinig omgang met kinderen uit haar kring. De notabelen van Meereveld waren merendeels al aardig bejaard, hadden getrouwde kinderen of helemaal geen. In haar eigen kring vond Trix in Meereveld geen enkele jongen die haar ook maar matig interesseerde. Ja, Jan Borger. Die vond ze aardig. En hij haar, dat wist ze, en ergens warmde dat haar hart, dat zoveel liefde tekort kwam. Maar er gaapte een kloof tussen het landhuis van Ir. Beemsterboer en het garen- en bandwinkeltje van de wedu we Borger. Jan zelf besefte dat het best en daarom probeerde hij ook definitief af te rekenen met de gedachte aan Trix Trix en hijzij samen In de stad waren jongelui genoeg en Trix haalde haar schade in. Ze ging int met deze en die, maar het meest ge ïnteresseerd was ze in Ton van Duynen, een jonge jurist die volgens mensen die het weten konden, een schitterende toe komst vóór zich had. Mr. Van Duynen was adjunct-secretaris van de organi satie en Trix zijn secretaresse. Ze werk ten nauw samen, begrepen elkaar met een half woord, gingen samen naar con certen en toneelvoorstellingen en soms ook een hele dag met zijn kleine volks wagentje er tussen uit, eten in een klein goed restaurant ergens bij de Brabant se vennen of bij de grote rivieren, of zonnen aan het strand. Trix maakte plannen. Ook zij geloofde in Ton. Hij zou het nog ver brengen. Straks, als de ouwe Van Goor met pepsioen ging, werd Ton secretaris. En daarnaKamerlid wellicht. Mis schien minister! En zij droomde zich een toekomst naast een begaafde man, zij als gast vrouw in zijn grote huis, daar mensen ontvangend, mensen die belangrijk wa ren, mensen van naam, mensen met in vloed. Toen was daar opeens de benoeming gekomen: als landbouwattaché in Wash ington. Een ogenblik was haar fantasie als een vuurpijl omhooggeschoten, hoorde ze in gedachten hem zeggen: „Ik ga, Trix, en jij gaat meeals mijn vrouw". Ze trokken er nog één keer met het autootje op uit. Ze zat tegenover hem en hij praatte. Praatte als was hij bevreesd voor een stilte, die zou kunnen ontstaan. Over zijn werk daarginds. Over de mensen die hij al gesproken had, de minister, de secretaris-generaal, de ambassadeur. En zij knikte en vroeg, opdat hij door zou gaan, opdat die stilte niet zou val len, de stilte die ze onontkoombaar na deren zag. Stil was het, toen hij weg was. En stil bleef het. Tot het bericht kwam, heel officieel gericht aan „het Bureau" dat Mr. A. J. G. van Duynen was ondertrouwd met baronesse Cecilia v. Genderen de Waal. De dochter van de ambassadesecreta ris. „Die heeft zijn bedje gespreid", zei den de vroegere collega's met iets van afgunst. Sommigen keken naar Trix, en die was heel de dag opgewekt en vro lijk en lag 's avonds met barstende hoofdpijn na vijf aspirines op een kus sen dat nat was van tranen. Maar dat kwam niemand aan de weet. (wordt vervolgd) Aan Bakkers Culinaire Vakschool te Groningen slaagde voor het examen kokscursus A: H. Daalder uit De CoCks- dorp. die u zo van het fornuis (kan op gas en elektrisch gebruikt worden) op de tafel zet, die daar dan staat te pronken in een rode ruit of met speelse bloemmotieven of in Delfts blauw. Zulke pannen kunt u bij ons uitzoeken. TE KOOP AANGEBODEN TE OOST Zeer rustig gelegen, direkt nabij de Waddenzee en vogelreservaten, goed onderhouden, vrijstaand met ca 500 m2 beschutte tuin. Goede zonligging. Voorzien van een tweetal (houten) schuren en een oliestook c.w.-installatie. indelinggang, grote woonkamer, 2 ruime slaap- xamers met ingebouwde kasten, moderne keuken met eethoek, bijkeuken (evt. 3e slaapkamer), grote berging, betegelde douche en toilet. Geheel bevloerde zolderverdieping met mogelijk heid voor twee slaapkamers. Het (pannen) dak is enkele jaren geleden geheel vernieuwd. Balkenplafonds door het gehele pand. Komt voor op de lijst der Monumenten. In overleg te aanvaarden. Koopsom ƒ60.000, fGL. OOSTEREND Rustig gelegen, grote met ca 3 000 m2 grond en diverse bijgebouwen. Indeling: 3 kamers, gang, keuken, bijkeuken, toilet. Vaste trap naar bovenverdieping met 3 slaapka mers en bergruimte. Volledig gescheiden bedrijfsruimte met mogelijk heid voor meerdere vertrekken. Goedgekeurd verbouwingsplan op ons kantoor ter inzage. Direkt te aanvaarden. Koopsom ƒ90.000, DEN BURG Op een rustig punt gelegen, direkt nabij het cen trum met beschutte, zeer fraai aangelegde tuin, garage en centrale verwarming. Het huis heeft de navolgende indeling: ruime en tree met garderobehoek, woon-eetkamer met inge bouwde verlichting, moderne, geheel ingerichte keu ken (American kitchen) met eethoek, slaapkamer annex compleet geïnstalleerde, geheel betegelde, badkamer, tweede slaapkamer, vlizotrap naar (be vloerde) bergzolder. Het gehele pand is voorzien van dubbele ramen en Solnhofer natuursteen vloeren, terwijl alle binnen muren in schoonmetselwerk zijn uitgevoerd. Perfekte staat van onderhoud. Goede zonligging. In overleg te aanvaarden. Koopsom ƒ95.000, Hoge hypotheken beschikbaar. Onze woninggids wordt u op aanvraag toegezonden. Makelaar - Taxateur te Den Burg, Schilderweg B 46, Postbus 87, telefoon (02220) 3025 - 3429.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 5