AGENDA Het geluk in de schaduw" Op Texel drie nieuwe rayons van bejaardenbond opgericht groen-zwart van het raadhuis Derde blad Texelse Courant, dinsdag 27 november 1972 Strijdlustige taal van voorzitter J. Verhagen Kottervisser te water Schietoefeningen NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK Een bank die iedere spaarder iels le bieden heeft Ter gelegenheid van de oprichting van maar liefst drie nieuwe afdelingen op Texel van de bejaardenbond maakte de 79-jarige voorzitter van Nederlandse bejaardenbond de heer J. Verhagen een reis van 7 uur om hier de pasgeboren afdelingen een hart onder de riem te steken. Wie denkt dat dit voor deze oude baas een hele toer moet zijn geweest komt bedrogen uit, want de in Willem stad (Noord-Brabant) wonende Verha len maakt zo'n 170 reizen per jaar. Hij •it al vijftien jaar in het bejaarden- rerenigingswerk en onder zijn bezie lende leiding zag hij de bond van iO 000 naar 170.000 leden groeien. De cleine vechter die door de heer Agter 5r als een soort Napoleon gezien werd, oonde zich in de Kaaps-nol voor 'n vol le zaal een bekwaam redenaar. Hart stochtelijk deelde hij mee dat hij bij t Departement met de vuist op tafel had [eslagen wanneer dat nodig was en rots voegde hij eraan toe dat het deels aan hem te danken was dat de bejaar- ien het tegenwoordig zo goed hebben. 55-plussers „Maar", zo riep hij vol strijdlust, „als nen mij vraagt of ik dankbaar ben, •eg ik ja. Als men mij echter vraagt of Dinsdag 28 november hideschild, dorpshuis 't Skiltje, 20.00 uur, vergadering feestcommissie over viering Ouwe Sunderklaas. e Koog, „Kaaps-nol", 20.00 uur, jaar vergadering Oranjevereniging-dorps commissie De Koog. )en Helder, schouwburg, 20.00 uur, „Wie is bang voor Virginia Woolf?" Woensdag 29 november )en Burg, Doopsgezinde kerk, 20.00 uur, lezing over de godsdienstige beleving van kinderen, door ds. J. L. Klink. Donderdag 30 november )en Burg, raadhuis, 19.30 uur, raads vergadering. Vrijdag 1 december )en Burg, zaaltje Doopsgezinde ge meente, 20.00 uur, fotoclub De Kie kendief met bondslev 1 en 2. Expositieruimte raadhuis ranaf zaterdag 25 november tentoon stelling van Ad Blok van der Velden. Openingstijden: iedere werkdag 9.00 - 12.00 uur en van 14.00 - 17.00 uur. Iedere woensdag 'en Burg, Muziekschool, Parkstraat, 14.00 - 16.00 uur, legpuzzeltheek. Iedere donderdag len Burg, Rode Kruisgebouw, 19.30 uur yoga en 20.45 uur sensitivitytraining (Textant). en Burg, 'tAsiel, 20.00 uur, filmgroep (Textant). •en Burg, hotel „De Zwaan", 20.00 uur, bijeenkomst klaverjasclub. Bejaardengymnastiek en -zang len Burg, „Casino", woensdags, 11.00 uur gymnastiek. len Burg, Landbouwschool, woensdags 15.00 uur, zang. ludesohild, 't Skiltje, donderdags 15.00 uur, gymnastiek. 1 ik tevreden ben, dan zeg ik nee! De tijd dat de bejaarden hun hand op moes ten houden is voorbij, maar daarom is de strijd nog niet gestreden. De bejaar den moeten vechten voor het lot van toekomstige bejaarden", aldus de heer Verhagen. Hij raadde de Texelse rayons aan zoveel mogelijk 55-plussers in de bond te krijgen. Zij zijn immers de be jaarden van morgen? Tot slot heette hij het nieuwe rayon welkom in „het grote gezin". Labbekakken Op voorstel van de hoofdredacteur van het mededelingenblad van de bond de heer D. Zalm, werden vijf bestuurs- kandidaten zonder stemming gekozen, De heer C. Groenhof, voorlopig be stuurslid van het rayon De Koog kreeg van de heer Agter sr namens de be jaarden van Den Burg een eerste rug gesteun van 25,aangeboden. De heer Verhagen beloofde dat de oprichtings kosten door de bond vergoed zouden wor den en dat de bond tevens 'n startbedrag zou overmaken. Hij wenste dat de afde ling mocht groeien en bloeien totdat al le bejaarden van De Koog lid zouden zijn. „De niet leden zijn parasieten die het nu zo goed hebben, doordat zij over de ruggen van anderen zijn gegaan. Voor de contributie hoeven de labbe kakken het niet te laten", besloot de heer Verhagen grimmig. Gezellige avond Mevrouw Sprenger hoorde eigenlijk liever de heer Verhagen spreken dan zichzelf, maar als beschermvrouwe van de Texelse bejaarden kon ze er natuur lijk niet onderuit. Ze stelde de bejaar den uit De Koog voor een gezellige avond te houden, waarbij de muziek door haar en haar man zal worden ver zorgd. Tot slot werden de aanwezigen in de gelegenheid gesteld de heren Verhagen en Zalm vragen te stellen. Mevrouw Bakker wilde graag weten wat er ge daan wordt aan de onevenredige stij ging van de AOW, waar alleenstaanden door benadeeld worden ten opzichte van de echtparen. ,,Ik ben op het Depar tement geweest om tegen deze mis stand te ageren. Ik heb er voor gepleit dat de AOW voor de alleenstaande van 70 tot 80 procent wordt verhoogd. En ik geloof dat 't nieuwe kabinet het gedaan zal krijgen. Er wordt dus aan gewerkt", antwoordde de heer Verhagen. De heer Zalm wist nog te vertellen dat in begin '72 na aanbieding van de bejaardennota de staatssecretaris mevr. Van Veenen- daal - Van Mechelen van DS 70 de ver hoging had toegezegd. Daar zij echter vroegtijdig uit de regering is gestapt, heeft de verhoging nog niet plaats ge vonden. Toch mag men aannemen dat dit spoedig zal gebeuren, aldus de heer Zalm. De heer Agter sloot hierop ijlings de vergadering omdat in Den Hoorn ook nog een nieuw rayon opgericht moest worden. Vrijdag werd ook nog een af deling opgericht in De Cocksdorp, zo dat Texel nu zeven rayons van de be jaardenbond telt. Bestuursleden De bestuursleden van de nieuwe ra yons zijn voor De Koog: de dames A. J. de Wit en mevrouw M. Kiewiet-Broek- man en de heren C. Groenhof, Reurik en Bakker. Voor De Cocksdorp zijn ge kozen mevrouw Dijkshoorn-Kalisvaart en de heren P. de Graaf en W. Z. Stolk. In Den Hoorn vielen de meeste stemmen op de heren D. Pool, F. Witte, J. Gerrit- se, en S. Lap. OUDESCHLLD Toen de heer J. Koopman uit Oudeschild, motordrijver op de TX 20, zaterdagochtend om streeks zeven uur aan boord van zijn schip wilde gaan, merkte hij dat het achtertouw was losgeraakt waardoor de kotter alleen nog via de kop te betreden was. Hij probeerde dit te doen via een aluminium laddertje vanaf de kotter TX 99. De ladder gleed echter weg en Koopman stortte in het water van de havenmond. De onfortuinlijke visser wist echter de kant te bereiken en heeft van zijn avontuur geen nadelige gevol gen overgehouden. Het had anders kun nen lopen, temeer daar niemand van de valpartij bij duisternis getuige was. Ligging schietterrein C 52°52,5'N - 4°42,8'E. In' het tijdvak van 1 tot en met 22 december 1972 zullen op werkdagen van 9.00 tot 17.00 uur, van bovenge noemd terrein schietoefeningen worden gehouden met lichte luchtdoelartillerie. De onveilige afstand is tot 14.000 m. MEDEDELINGEN VAN B EN W VERKIEZINGEN TWEEDE KAMER Woensdag, 29 november a.s. worden de verkiezingen voor de Tweede Kamer gehouden. Alle kiezers moeten inmid dels een oproep hebben ontvangen. Is dit niet het geval, dan kan men zich voor een duplicaat vervoegen op het raadhuis, afdeling algemene zaken, ka mer 209. Verzoeken om te stemmen bij vol macht of in een willekeurige gemeente mogen thans niet meer in behandeling worden genomen. De kiezer dient zioh te vervoegen op het stembureau, dat op zijn oproep is vermeld. Alle stembureaus zijn geopend van 8.00 tot 19.00 uur precies. Hopelijk zullen vele Texelaars van hun democratisch recht gebruik maken door morgen naar de stembus te gaan'. TESO verlaagt per 1 januari diverse veertarieven, een verfrissend geluid in een tijd waarin de kosten van het levens onderhoud schrikbarend snel stijgen. We hebben op het TESO-besluit ook smalen de reacties vernomen: Geen kunst om lagere tarieven te berekenen als je geen btw meer hoeft in te houden. Het aardige is nu dat TESO de tarieven best onge wijzigd had kunnen laten en de btw als extra winst in zijn zak (lees: reserve fonds) had kunnen steken. Waarschijnlijk zou niemand dat in de gaten hebben ge had. En als er vragen over waren gesteld op de eerstvolgende aandeelhoudersver gadering zou president-commissaris De Lugt hebben kunnen zeggen: mensen, de personeels-, onderhouds- en brandstof kosten zijn het afgelopen jaar weer zo danig gestegen dat we ernstig hebben gedacht aan een tariefsverhoging. Geluk kig is dat niet doorgegaan, omdat we ont heffing van btw hebben gekregenEn iedereen zou hebben geapplaudiseerd, tevreden over een TESO-bestuur, dat het toch maar weer had geklaard om de ta rieven gelijk te houden De tarieven zijn echter wèl omlaag gegaan en dat zal het vertrouwen in de leiding van onze eigen super-sociale stoombootonderneming stel lig nog meer versterken. De werkgroep Landschapszorg Texel voert op steeds prettiger wijze aktie. Zonder wat te hebben prijs gegeven van haar vrij radicale visie, is de toon van de brieven en bezwaarschriften taktischer ge worden, waardoor onder degenen, die zich wat van de bezwaren moeten aan trekken, ongetwijfeld een ontvankelijker sfeer zal ontstaan. Het viel ons op dat zowel in de brief over de landschaps- ontsierende strandpaviljoens en strand huisjes als in de reactie op het recreatie basisplan opmerkingen voorkomen, die op een opbouwende en realistische in stelling wijzen. Zo wordt in eerstgenoem de brief allereerst gesteld, dat de sto rende opstallen in de zomerperiode een commercieel nuttige functie vervullen. Wat daarna volgt, laat aan duidelijkheid niets te wensen over, maar er is geen onnodige irritatie verwekt. Ook in de re actie op het recreatiebasisplan wordt al lereerst gesteld, dat men het met de uit gangspunten eens is en dat men waarde ring heeft voor het rapport omdat het een goede basis biedt voor discussie over de recreatieontwikkeling op Texel. Aan het slot van het schrijven wordt weliswaar de voor velen onverteerbare conclusie ge trokken, dat er op Texel geen bed meer bijkan, maar het hele betoog is diploma tiek gebracht. De kans dat er iets mee wordt bereikt is groter dan bij een har dere benadering. Overigens is het antwoord op de reac tie van landschapszorg in feite al gege ven tijdens de tweede hooravond. Hoe veel toeristen er momenteel in de toppe- riode op Texel zitten, doet er niet zo veel toe Feit Is, dat aan de huidige capaci teit in de komende jaren nog zo'n 14.000 bedden kunnen worden toegevoegd. Het landschap kan dat onder bepaalde voor waarden verdragen. Bij het geven van schouderklopjes om bittere pillen te vergulden moet men na tuurlijk niet te ver gaan, want dan voelt men zich voor de gek gehouden. Vice- voorzitter Lebbing van de werkgroep Re creatie Texel is iemand, die in dat opzicht te ver gaat. Bij het beantwoorden van vragen tijdens de twee hooravonden over het recreatiebasisplan gaf hij ook de meest kritische vragenstellers aanvanke lijk gelijk, waardoor de betrokken per soon zich van een ondeskundige burger tot concurrerend planoloog voelde uit groeien, maar van de opmerking in kwes tie werd uiteindelijk toch niet veel heel gelaten. Dat is niet bevorderlijk voor de duidelijkheid. Er kan een voorbeeld wor den genomen aan Ir. Pfeiffer van Staats bosbeheer, die, vriendelijk glimlachend en voortdurend trekkend aan zijn onafschei delijke pijp, toch zegt waar het op staat Geruchten zijn eigenlijk veel leuker dan feiten. We hebben dat weer eens ervaren nu B en W., ruimschoots voor Ouwe Sunderklaas, de affaire Dros uit de doeken hebben gedaan. Op .grond" van de aanvankelijk vage mededelingen had den veel mensen zich al de meest wilde dingen in het hoofd gehaald: Dros liet al meer dan een jaar de boekhouding van zijn bedrijf door gemeenteambtena ren bijhouden, hij was bij een huwelijks schandaal betrokken, hij zou hebben ge fraudeerd, en meer van dat fraais. Wie geheimzinnig deed en de Indruk wekte meer van de zaak af te weten, was op bruiloften en partijen het middelpunt van de belangstelling. Nu is dan de feitelijke informatie gekomen, die „niet langer aan de raad en aan de Texelse gemeenschap mocht worden onthouden" en wat blijkt: je moet wel twee keer lezen voordat dui delijk is, wat Dros precies fout heeft ge daan Akkoord, het is uitstekend dat der gelijke kwesties niet de doofpot ingaan, maar je ontkomt toch niet aan de ge dachte: is dat nu alles? Zo slecht zijn wij. Dinsdagavond hield het vormingscen trum „Textant" in de lts-kantine een poli tieke voorlichtmgs- en discussieavond, die tot doel had de jonge kiezers wegwijs te maken in het doolhof van politieke partijen, zodat zij op 29 november bewust ter stembus zouden kunnen gaan. De be langstelling voor de avond was groot, maar het doel werd gemist. Door gebrek kige discussieleiding, gebrek aan kennis van zaken bij de politieke vertegenwoor digers en voortdurend onbegrip tussen de vragenstellende jongelui en de men sen achter de tafel werd het een lang durig en chaotisch gepraat, waar weinig informatie uitkwam. Men had de plaatselijke afdelingen van zeven politieke partijen gevraagd een of twee afgevaardigden aan de avond te la ten meewerken. Alleen de PSP had hier aan geen gehoor kunnen geven, maar in de zaal bleek toch iemand aanwezig, die de pacifistische belangen wilde verdedi gen. leder kreeg tien mintuen om in het algemeen iets over de beginselen en het programma van zijn partij te vertellen, waarna de jongelui met hun vragen kon den losbranden. De inleiders maakten een weinig geïnspireerde indruk, de meesten maakten de hen toegewezen tijd niet eens vol. Niets duidde erop, dat men zich behoorlijk op de avond had voorbe reid. Nog duidelijker werd dat bij de be antwoording van de vragen die dat moet ook gezegd worden ook niet allemaal uitblonken door duidelijkheid. Een actieve discussieleiding had hier nog veel kunnen redden. Door een dergelijke avond zou men een hekel aan politiek gaan krijgen of op zijn minst worden be vestigd in zijn vermoeden dat de politiek een hoogst onoverzichtelijke en oninte ressante aangelegenheid Is. Het is te ho pen, dat de jongelui op 29 november toch zullen gaan stemmen. 10 De burgemeester begreep dat hij et vervolg van de rechtszaak maar ïoest opschorten, want zijn vrouw wil- e iets weten en dan kreeg hij geen ont- lappingskans. „Wie is dat dan?" „Nou" zei ze een tikje korzelig, want j had natuurlijk weer niet geluisterd le vrouw van die Borger, die bij jou op secretarie zit". „Nou en wat is daarmee?" „Dat vertel ik je nèt! Haar vader was igenieur, er zit een professor en een )kter in die familie. Waarom trouwt 'n vrouw met een gewoon ambtenaar- e?" ,Kon zeker niks beters krijgen" meen- de burgemeester met mannenlogika. „Dat raakt nou kant noch wal. Ten irste is ze, voor zover ik kan nagaan, m ontwikkelde en presentabele vrouw, i ten tweede is die Borger toch een ler behoorlijke vent". „Nou wat praat je dan?" „Ga jij maar weer lezen" nijdigde ze. Met een zucht van verlichting greep j zijn boek. S Maar Julia was klaar met haar lokken knipte wraakzuchtig het bedlampje HOOFDSTUK V De dames beraadslagen In de grote, lichte serre van het bur- imeestershuis zaten ze, de dames die izamenlijk de lakens uitdeelden op het door L. van Schooten gebied van naastenliefde en mensenmin, waar het de gemeente Vierhoven betrof. Wanneer er voor een of ander goed doel gelden werden ingezameld, een ba zaar georganiseerd, minder bedeelden met Kerstmis moesten worden voorzien van een extraatje, dan kwam „het da mescomité" in werking. Allerlei lieffa- dige verenigingen hadden nog geen af delingen in Vierhoven, er waren geen ledenvergaderingen en geen reglemen ten en statuten. De, dames bedisselden het onder elkaar en wie hulp nodig had kwam automatisch bij het comité te recht, volgens de al eerder geschetste gang burgemeester - burgemeesteresse - notabele dames. Ze zaten daar allemaal bij elkaar. Mevrouw Van Schalye in een antieke hooggerugde stoel, als teken van haar waardigheid als presidente, een waar digheid die ze bekleedde dank zij het ambt van haar man. Trouwens, alle dames hadden haar aanzien en waar digheid uitsluitend te danken aan het feit, dat ze getrouwd waren met een bepaalde man, die het etiket „notabel" droeg. Zelfs juffrouw Dina, hoewel nooit een man met tedere blikken naar haar gekeken had, afgeschrikt door de ijsmuts en de rode neus, zij dankte haar notabele staat aan wijlen haar papa, die indertijd half Vierhoven ringeloorde en op de andere helft diep neerzag. Hoewel een nobel en verheven doel al dit vrouwvolk tezamen bracht, en dus alles in het teken van liefde en een dracht zou moeten staan, was dit toch niet immer het geval. Weliswaar kwam het zelden of nooit tot openlijke twist, en de haarspelden bleven vanzelf waar ze waren. Maar er waren nog zovele andere methoden, om de ander een ge voel van onzekerheid te geven, dan wel tot toorn te wekken! Mevrouw Minnema had pas haar ka mers laten „uitbreken" en de beneden verdieping was nu net een grote zaal, waarvan mevrouw dan ook gewaagde als ze zei „mijn man is op de Zaal" met een hoofdletter. Maar de notaris, hoe wel het geld goed besteed wetend (de waarde van het huis was er zeker door vooruitgegaan) zag nochtans hierin aan leiding, om kalm-aan te doen met de vakantie, en ze waren twee weken naar Keppel geweest, méér niet, toertjes ma kend in de prachtige omgeving van hun hotel. Mevrouw Waller daarentegen was met haar man plus de ,Ford (de notaris had een Buick) naar Spanje geweest. Aangezien het wachten nog was op mevrouw Van Doornink, kortten de da mes zich de tijd met wat luchtige, ge zellige en vriendelijke kout. „En", begon mevrouw Van Schalye tot de notarisvrouw, „bent u al 'n beetje gewend aan de nieuwe toestand? Het geeft zeker wel een gevoel van ruimte, nietwaar?" „We kunnen er wel een bal geven", roemde mevrouw Minnema geboren Bot. „O, dat moet u doen, en dan kunt u het bal openen, met de burgemeester", meende mevrouw Waller zeer enthou siast, haar ogen glanzend bij het voor uitzicht van de kogelronde mevrouw Minnema met haar over haar schoenen puilende enkels als „koningin van het bal". Zij zelf was nog slank en danste heel goed. „Nu mevrouw", zei mevrouw Minne ma lief lachend, „dat kunnen wij oudjes beter aan het jonge spul overlaten. Dat „wij oudjes" kon die slang van Waller in haar zak steken. Dacht zeker omdat ze zo mager was als een talhout en zich verfde als een indiaan op oorlogspad, dat ze de eeuwige jeugd had. Waarvoor maakte zo'n mens zich zo op? De dok ter was veel te goedig, die merkte dat niet. Zo had ze hem natuurlijk inder tijd ook aan de haak geslagen. Leer mij die verpleegsters kennen, dacht me vrouw Minnema fel. „Men is zo oud als men zich voelt", stelde mevrouw Waller vriendelijk vast, haar ogen rustend op het vol gemoed van haar mede-comitélid. „Vindt u ook niet, juffrouw Van Poelstijn?" Juffrouw Dina zat tussen twee vuren. Ze vond beide dames maar parvenu's, mevrouw Waller te opzichtig en me vrouw Minnema te zelfvoldaan. „Ik voel me net zo oud als ik ben", zei ze koel, daarmee ieder te raden ge vend hoe oud ze was. Want dat was haar niet aan te zien. Ze kleedde zich als was ze tachtig en liep nog als was ze dertig, en ergens daar tussen in lag haar ware leeftijd. Mevrouw Van Schalye had het kunnen weten, als ze het haar man gevraagd had, maar de burgemees ter vergat zulke kleinigheden. „Als je van dansen spreekt", me vrouw Waller zag de lang verwachte opening en sprong er gretig in, „dan Andalusië! Oh.... als je dat gezien hebt, die meisjes met hun zwarte ogen en zwarte haren en die castagnettes en die wapperende rokken.dan zeg je: ja, dat is werkelijk dansen! Wat zegt u, mevrouw Minnema?" vroeg ze liefjes. Mevrouw Minnema was nog nooit in Spanje geweest. „Och", zei ze, „ik weet niet of je daar nu bepaald voor naar Spanje hoeft te gaan". „Houdt u meer van de Veluwse boe rendansen?" informeerde mevrouw Waller honingzoet, met een sneer op de vakantie in Keppel, al lag dat niet op de Veluwe. „Ze zijn in ieder geval ingetogener", stelde mevrouw Minnema zedig vast. „Haha, ingetogen", snoof juffrouw Dina onverwacht. „Daar al eens een bruiloft meegemaakt?" Alle dames waren geschrokken van deze plotselinge interventie. Wat wist juffrouw Dina daarvan? Gelukkig kwam op dat ogenblik Georgette van Doornink binnen, heel slank, heel eenvoudig en heel duur, en maakte in haar gebroken Hollands haar verontschudigingen. Haar man was plotseling thuisgekomen van een zakenreis Mevrouw Minnema en mevrouw Wal ler zagen elkaar aan, en vonden elkan der in gemeenschappelijke afkeuring. Was dat een huwelijk? Die Van Door nink, telkens maar op reis, zijn vrouw soms maandenlang in Frankrijk of wie weet waar. Zij konden tenminste er op rekenen dat er 's nachts een mannen- hoofd op het kussen lag, al was het notarishoofd wel eens wat onordelijk na de soosavond, en al kwam de dokter tijdens het jaarlijkse dokterscongres ook een paar dagen niet boven water, en was daarna lichtelijk breekbaar en wat stijf van bewegen. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1972 | | pagina 9