Verlening hinderwetvergunning
Texelstroomontmoet bezwaren
tan mmwow
VAN 55 VOOR 30 CENT
mmSÈmsuEessessassaai
Waar gaan we naar toe?
VOOR 'N FEESTELIJKE
MET TIJDELIJK VOORDEEL
(Sinaasappel of frambozen)
T.E.M. EN GEMEENTE TEXEL
ZIJN IN OVERTREDING
a
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 12 december 1972
ffirfv- Brieven van lezers - buiten verantwoordelijkheid van de redaktie
Tegen verlening van een hindervvet-
ergunning voor de centrale en water-
ibriek „Texelstroom" van de n.v. TEM
ijn drie bezwaren ingekomen. Een
:hriftelijk bezwaar kwam van de fami-
ie C. W. Hin en enkele bewoners van
ijkmanshuizen en donderdagochtend
erdcn tijdens de bezwarenzitting nog
?ee mondelinge bezwaren naar voren
ebracht nl. door de werkgroep Land-
•hapszorg en de Vereniging tot Behoud
an de Waddenzee.
De heer Hin en zijn buren hadden
aar voren gebracht dat de centrale vrij
•nstige geluidshinder geeft. Naast het
aortdurende lawaai van de inlaatven-
latoren is er van tijd tot tijd het zg.
ifblazen" van de ketels. Op de bezwa-
nzitting vertelde de heer Hin dat het
ïluid van zodanige sterkte is dat het
iet goed mogelijk is om te slapen met
ramen open. De heer B. Kleinhuis,
irekteur van de TEM, vertelde dat
iaatregelen zullen worden getroffen
n het ventilatorgeluid af te schermen,
ok de voorgenomen boomsingel zal een
schermend effekt hebben. Overigens
voortdurend geluid ook iets waaraan
en kan wennen. In Den Burg konden
mensen van het Schilderend juist
et meer slapen toen de centrale was
ilgelegd. De heer Hin zei dat juist de
onhoogte van het geluid irritant is.
verigens was de centrale met betrek-
ng tot andere mogelijke vormen van
nder erg meegevallen. Wat het aan-
cht betreft vorm hetnieuwe gebouw
•en ernstige verstoring en ook is er
■en stank- of rookhinder.
Gegrond
Dat de heer Hin en zijn buren beslist
et overdrijven stond buiten kijf want
)k de geluidsmetingen van TNO heb-
tn aangetoond dat het lawaai de toe-
atbare grenzen overschrijdt. Het was
in ook TNO die inmiddels advies heeft
tgebracht inzake afdoende afscher-
De TEM zal op grond van deze
iviezen handelen. Bij de metingen is
en serieus tewerk gegaan. De TNO-
chnici kwamen pas naar Texel toen de
ndrichting ongunstig was. Als de ge-
ïdsdempers zijn aangebracht zullen
nieuw metingen worden verricht.
Als belangstellende was ook de heer
J. de Beurs uit Den Burg op de be-
arenzitting aanwezig. Hij vond hin-
r maar een betrekkelijk begrip. Wat
•or de een storend is, is voor de ander
ms helemaal niet bezwaarlijk. Hij
nd bijvoorbeeld een bromfiet-
r die 's avonds door de Binnenburg
dt buitengewoon hinderlijk.
Landschapszorg
Drs. G. Cadée van de Werkgroep
•ndschapszorg Texel konstateerde
ichter dat de N.V. TEM de Hinderwet
twee punten overtreden heeft. Zon-
r hinderwetvergunning had de cen-
tle niet opgericht mogen worden en
•n dat toch gebeurde had het gemeen-
>estuur tot sluiting moeten overgaan,
heer Cadée verweet de N.V. TEM
daarmee de gemeente Texel, de be-
ïgrijkste aandeelhoudster) dat de hin-
rwetvergunning niet gelijk met de ar-
el 19-vergunning is aangevraagd. Na-
ïns de gemeente antwoordde de heer
Stam dat de Werkgroep Landschaps-
rg naar de letter van de wet gelijk
eft. In de praktijk was het erg moei-
om een indruk te krijgen van de
ider van een installatie die nog moest
•rden gebouwd. Het gemeentebestuur
eft echter vanaf het begin rekening
houden met mogelijke hinder en heeft
stijds bij diverse instanties en advies-
reaus ingeschakeld om de risico's tot
Gezicht op de achterzijde van de cen
trale. Zichtbaar zijn de stoomketels en de
schoorstenen. De pijlen geven de inlaat-
ventilatoren aan, die In de omgeving een
voortdurend storend lawaai veroorzaken.
De ventilators zullen echter worden afge
schermd en verwacht wordt dat de hinder
dan tot een aanvaardbaar niveau zal zijn
teruggebracht.
een minimum te beperken. Men ging tot
de bouw over nadat mocht worden aan
genomen, dat er geen ernstige hinder
zou zijn en dat de mogelijk nog aanwe
zige maatregelen nog verder kon wor
den teruggebracht.
Hinderwet deugt niet
Ir. Wijnstra, namens Tebhin (de bou
wer van de centrale), vond dat de hin
derwet in de praktijk niet goed was toe
te passen. De omvang van de hinder bij
een projekt als een centrale is pas vast
te stellen bij proefdraaien. In de prak
tijk is het moeilijk om aan de eisen van
de wet te voldoen. Vandaar dat veel in
dustrieën zonder hinderwetvergunning
werken. De heer Cadée liet geruststel
lend weten dat de Werkgroep Land
schapszorg er niet opuit was de centrale
afgebroken of gesloten te krijgen.
Drs. P. A. W. J. de Wilde, namens de
Vereniging tot Behoud van de Wadden
zee begon met enkele „opmerkingen pro
memorie". Destijds is een kostenverge-
lijking gemaakt tussen een eigen elek-
triciteits- en waterfabriek en energie-
en watervoorziening via kabels en pijp
leidingen van het vasteland. Omdat
laatstgenoemde oplossing duurder was
koos men voor de eerste. De heer De
Wilde stelde vast dat het projekt Texel
stroom enorm veel duurder is geworden
dan aanvankelijk was geraamd. Als men
dat geweten had, zou de kostenvergelij-
king dan niet anders zijn uitgevallen?
Bij de situering van de centrale is een
compromis gekoben: Niet te dicht bij de
vogels en ook niet te dicht bij de be
bouwde kom. Spreker twijfelde eraan of
deze beslissing juist was geweest. Hij
meende zeker te weten dat geluid, S02,
roet ongunstige gevolgen hebben voor
het natuurgebied. Bij het beoordelen
van de gevolgen is men altijd uitgegaan
van normen zoals die zijn vastgesteld
door TNO, arbeidsinspectie en volksge
zondheid. Deze normen zijn van mensen
en mensen zijn zéér desistent. Maar
nogmaals, dit waren opmerkingen pro
memorie die ten aanzien van de nu lo
pende hinderwetprocedure niet veel ter
zake deden.
Botulisme
Wat wel terzake deed volgens de
heer De Wilde was de kans op thermi
sche verontreiniging van het zeewater,
als gevolg van het lozen van het koel
water. Per uur wordt 2000 ton koelwa
ter geloosd, dat ca 10 graden warmer is
dan het zeewater. Dat schept mogelijk
heden tot ontwikkeling van de bacterie
Clostridium botulinum die een zeer gif
tige stof afgeeft. Dit gif is het sterkste
dat in de natuur voorkomt: één kg kan
100 miljoen mensen doden. Als gevolg
van dit „botulisme" is onder meer in de
Haagse grachten (waarop centralewater
wordt geloosd) al massale vogelsterfte
gekonstateerd. De heer De Wilde vond
daarom dat de garantie er moest zijn
dat het zeewater waarin het koelwater
terecht komt nooit warmer kan worden
dan 25 graden Celsius. Hij meende dat
die garantie niet kon worden gegeven.
De heer Kleinhuis voerde echter aan
dat het zeewater bij het lozingspunt
nauwelijks warmer kan worden omdat
in tegenstelling tot de oorspronkelij
ke plannen het water dankzij een
kostbare voorziening in een uiterst dun
ne film naar buiten wordt gebracht
waardoor het zijn warmte snel aan de
lucht afstaat. De heer De Wilde bleef
echter bezorgd, maar ging graag in op
de uitnodiging van de heer Kleinhuis
om de situatie ter plaatse te gaan bekij
ken.
Met belangstelling heb ik van het re
creatiebasisplan en de diverse opmer
kingen en meningen hieromtrent kennis
genomen. Het gemeentebestuur wil de
mening van de bevolking weten, van
daar hierbij een bijdrage in de discussie.
Om direkt met de deur in huis te val
len zou ik willen zeggen; voor mij hoeft
het niet die uitbreiding van de toeris
tische opname-capaciteit. Het schrijven
van de Werkgroep Landschapszorg
heeft mijn volle instemming en de op
merkingen van Dr. Duinker, gemaakt op
de hoorzitting zijn mij uit het hart ge
grepen. De bedoeling van dit schrijven
is de aandacht te vestigen op de gevol
gen die de uitvoering van nog vast te
stellen recreatie-bestemmingsplannen
voor de inwoners van Texel kunnen
hebben.
Het is geen kleinigheid de vele mil
joenen die worden gegeven door de
commissie Sepers welke de eerste vijf
jaar en daarna zullen moeten worden
uitgegeven voor algemene voorzienin
gen als gevolg van de voorgestelde re-
creatie-opname uitbreiding. Ik laat bui
ten beschouwing de bedragen die door
de gemeente vanwege het bouwrijp ma
ken van de bestemmingsplannen moeten
worden geïnvesteerd. Die komen wel te
rug. Het gaat mij om de algemene voor
zieningen buiten de plannen zelf, maar
die wel een gevolg zijn van de uitvoe
ring van de bestemmingsplannen (zoals
wegen, wegkruisingen, rijwielpaden,
parkeervoorzieningen, bosaanleg enz.).
Ja dan vraag ik mij af: wie moet dat
betalen, Zoete Lieve Gerritje?
De commissie Sepers is er van over
tuigd dat een groot deel van de vereiste
investeringen door Rijk en Provincie
zullen moeten worden gedragen wil men
een juist beleid voeren dan zal men ze
kerheid moeten hebben van genoemde
instanties dat een behoorlijke aanvaard
bare bijdrage uit de bus komt alvorens
de voorgestelde bestemmingsplannen
kunnen worden gerealiseerd.
Deze zekerheid kan men verkrijgen
door vooraf (voordat men de uitgewerk
te bestemmingsplannen vaststelt aan de
hand van meerjarige financiële over
zichten van baten en lasten betreffende
de algemene voorzieningen die het ge
volg zullen zijn van de realisering van
de voorgestelde bestemmingsplannen)
overeenstemming te verkrijgen met de
subsidiërende instanties. Men dient de
voorgestelde plannen in onderdelen op
te nemen als vlekken-plannen. Die
plannen worden pas uitgewerkt als de
financiering van de algemene voorzie
ningen als uitvloeisel van bedoelde
plannen verzekerd is. Er zijn zulke
enorme bedragen mee gemoeid dat het
onverantwoord moet worden genoemd
zonder een aanvaardbare afgeronde
vaststelling van bijdragen van bovenaf
deze plannen als uitgewerkte recreatie
bestemmingsplannen vast te stellen.
De commissie Sepers acht uitbreiding
met 14.000 slaapplaatsen verantwoord
maar wijst op de enorme financiële kon-
sekwenties die het gevolg zijn van ge
noemde uitbreiding.
Het plan de Krim is als uitgewerkt
plan reeds vastgesteld. Alleen de Kroon
kan de Jonge Ondernemers nog gelijk
geven. Het plan Everstekoog ligt pan
klaar en had al ter visie gelegen als de
Raad dit (gelukkig) niet had opgehou
den.
In totaal hebben deze plannen een
capaciteit van plm. 13.000 slaapplaatsen.
Dus bijna het voorgestelde getal.
Voor de Krim kan de Raad niets meer
dien. Als men echter het uitgewerkte
plan Everstekoog vaststelt, dan ontkomt
men niet aan de realisering daarvan, te
meer omdat een behoorlijk deel van de
gronden reeds eigendom is van de bouw
maatschappij (en). Men kan de uitvoe
ring van een uitgewerkt vastgesteld be
stemmingsplan, zowel bestuurlijk als
juridisch, moeilijk tegenhouden. Er is
geen rechtsgrond voor. Men heeft im
mers het plan zelf vastgesteld.
Stelt men dus bijv. het uitgewerkte
plan Everstekoog wel vast zonder de
besproken vaststaande dekking door
Rijk en Provincie, dan is het gevolg dat
de uitbreiding van toeristische verblijfs-
akkommodatie er wel komt, doch voor
de als gevolg van noodzakelijke algeme
ne voorzieningen is dan geen geld met
al de gevolgen van dien.
De omstandigheden dwingen de ge
meente deze noodzakelijk geworden
voorzieningen toch, voor zover mogelijk,
op te vangen en uit te voeren. Ondanks
dat dit opvangen bij lange na niet vol
doende zal zijn, vergt dit toch enorme
bedragen uit de gemeentekas. De meer
dere opbrengst uit de toeristenbelasting
kan dit op geen stukken na opvangen.
Dit heeft weer tot gevolg dat de gel
den die in feite bestemd zijn voor alge-
men voorzieningen voor de Texelse be
volking verdwijnen naar de voorzienin
gen ten behoeve van de toeristische
sector.
Samenvattend zou ik willen stellen
dat ik geen heil zie in uitbreiding van
toeristische verblijfsakkommodatie op
Texel. Aan hen die wel uitbreiding als
zodanig voorstaan zou ik willen zeggen
dat dit m.i. alleen verantwoord is indien
de financiering van de als gevolg van
de vast te stellen recreatie-bestem
mingsplannen noodzakelijk geworden
algemene voorzieningen verzekerd is.
Gaat men zonder een dergelijke ge
zonde beleidsvoering toch bijv. het plan
Everstekoog als uitgewerkt plan vast
stellen, dan gaat dit ten kostte van de
algemene voorzieningen voor de eigen
bevolking. Anders gezegd: dan bevor
dert men dat bouwmaatschappijen van
elders hun winsten kunnen incasseren
terwijl men de eigen ingezetenen de hen
toekomende algemene voorzieningen zal
moeten onthouden.
S. de Waard, Den Burg
(advertentie I.M.)
HORNA VLA-VLIP
HORN VOGHURI. UOHUEVLO
HORNA UMOHUESIROOP
