%yna m tmmm wou
Ci
AGENDA
Het geluk in de schaduw"
7
Drink louter Kabouter
Pleidooi voor beter bewegen
DOUANE
Volledige
ontplooiingsmogelijkheid
Burgerlijke stand
NEDERLANDSCHE MIDDENSTANDSBANK
Een bankdie„safe"is
ELECTR0HUIS
EN
Hfln'
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 15 december 1972
Brieven van lezers - buiten verantwoordelijkheid van de redaktie'
Als oud-Texelaar blijven wij graag
de hoogte van het nieuws op het
te Jouden Bolt je, dat we tweemaal per
eek met genoegen uit uw courant ver-
lemen. In uw nummer van 8 december
|l. wordt de „sterk geslonken belang-
■elling voor de balletlessen van me-
Mrouw Kucsmirak" onder de aandacht
Man het publiek gebracht. Graag zou ik
dit bericht willen inhaken.
I Hoewel ik mevrouw Kucsmirak niet
Jen, noch haar lessen, noch ooit in mijn
Jven zoals wel de meeste Texelaars
- balletles heb gehad, zou ik een lans
ïllen breken voor deze voortreffelijke
ianier om een mens te leren zich te
|wegen.
Is dat dan nodig? We bewegen ons
Utah allemaal, waar of niet? De een een
Setje mooier dan de ander, nou ja en
jat zou dat? Alle gezonde kinderen
|appen er vrolijk op los. Balletles vin-
tn we eigenlijk niet nodig. Wel ninnit,
hoor het al zeggen. Maar puur voor
luux hoor, en tegenwoordig is alles
zo duur, we kunnen ons geld wel be-
[er|r gebruiken.
en|Komt u wel eens mensen tegen met
nlijke benen? Of pijnlijke heupen, of
jn in de rug? En mensen voor wie ge
in het lopen moeilijker wordt bij het
ider worden?
ier|..Hè hè ik kan haast niet uit mijn
iel opstaan. En de trap opklimmen
iu, dat kost moeite. Wandelen? Nee,
it kan ik niet meer hoor. En 's nachts
|b ik zo'n pijn, dokter".
Hoeveel mensen worden door hun
|isarts verwezen naar een orthope-
sch chirurg? Die heeft tegenwoordig
ellenlange wachtlijst voor zijn
Ireekuur. En een stortvloed van pa-
Inten. Dan komt er in het gunstigste
■val de fysio-therapeut aan te pas,
door massage de onwillige spieren
Icht soepel te maken, en in het ergste
taal het mes van de chirurg. Men krijgt
llgymnastiekoefeningen van de mas-
Lr, die thuis ook gedaan moeten wor-
|n, maar die dikwijls vrij spoedig wor-
i nagelaten. Men boekt niet snel ge-
leg resultaten en ziet het nut van de
|eningen niet meer in. En blijft zitten
de klachten en daarom blijft men
iar (voorgoed) in zijn stoel zitten.
'aarom kunt u zo moeilijk die trap
ilimmen? Omdat uw houding met
MUjd is terwijl u dat doet. Dan gebruikt
Nmommige spieren van uw lichaam niet,
u wèl zou moeten gebruiken, en an-
e, die bij u geweldig goed ontwik-
dig|d zijn, gebruikt u wèl. Die gebruikt
:elfs veel te veel en veel te vaak. Die
|rden dan overbelast en gaan pijn
;n. Als u van uw jeugd af aan be
lde spieren nooit gebruikt, dan be-
;ent dat, dat andere spieren voor dat
k moeten opdraaien. Die krijgen
een dubbele taak. Jaren- en jaren-
EN|g. Het is niet zo moeilijk te begrijpen
die spieren versleten zullen zijn.
lat ze teveel zijn gebruikt. Ze heb-
teveel te lijden gehad. Precies als
ellebogen in Kees zijn trui of in
's warme vest. U kunt wel naar
rbeek gaan en een ander kleding-
kopen, maar uw versleten spieren
onvervangbaar. Hebt u daar wel
bij stilgestaan?
Wat heeft dat allemaal met ballet te
maken? Daar kan mevrouw Kucsmirak
u antwoord op geven. Ze leert de jeugd
o.a. bun spieren goed te gebruiken. Een
mens heeft er een heleboel! Die komen
allemaal en systematisch aan de beurt.
De kinderen op de mooie foto in de
krant zullen bijvoorbeeld nooit slappe
buikspieren krijgen, (en er zijn wat een
mensen met slappe beuikspieren). Is dat
nou zo erg? Daar zie je niets van in
mijn keurige pak of japon! Ja, maar
die spieren hebt u niet gekregen om ze
op hun lauweren te laten rusten. Die
moeten meehelpen om uw lichaam te
dragen. Is dat belangrijk of niet? Dat
moet jong geleerd worden. Op balletles
worden alle spieren getraind tot getrou
we en gewillige dienaren. Zodat u oud
kunt worden zonder pijn en zonder on
vrijwillige belemmeringen in uw bewe
gingen. En zo gracieus blijven als een
Willy Walden en Piet Muyselaar die we
onlangs nog voor de tv konden bewon
deren. Reken er op dat die jongens ge
leerd hebben zich goed te bewegen!
Nu heb ik het nog maar alleen over
bepaalde spieren. Mevrouw Kucsmirac
weet er véél meer van. Vraagt u er haar
maar eens naar.
Ik was onlangs getuige van een ge
sprek tussen twee jonge vrouwen, werk
zaam in het ziekenhuis waar ik een
e.e.g. moest ondergaan. Terwijl die twee
gezamenlijk en ijverig mijn hoofd vol
plantten met een vijfentwintigtal dunne
snoertjes, mopperden ze intussen tegen
elkaar over het feit dat ze eigenlijk geen
tijd hadden om behoorlijk te lunchen.
Het was middag, maar er bleef nauwe
lijks een kwartiertje beschikbaar, vóór
dat de volgende patiënt alweer voor de
deur zou staan. „Ik heb het toch zo in
mijn rug", zei de een, „ik weet haast
niet meer hoe ik staan moet. Ik ben bij
de dokter geweest, en die zegt: o, dat
zijn vrouwenklachten. Ja, daar schiet je
wat mee op!" De ander zei: „Meid, je
moet beter rechtop staan". „Nou ik hang
maar van het ene been op het andere",
zei de eerste weer, „dokter zegt; ik heb
slappe buikspieren". „Ik niet", zei de
ander, „want ik heb balletles gehad. Ik
heb ook geen last van mijn rug, al vind
ik wel, dat we wat minder lang zouden
moet doorwerken".
Dit gesprek wil ik graag doorgeven.
En ook de opmerking van een bejaarde
dame, die vertelde: „Mijn man is ne
gentig jaar geworden. Tot een week
voor zijn dood wandelde hij elke da£
nog een uur".
Stopt u ook met wandelen op uw zes
tigste? Mensen, behoed het kostbare ge
schenk dat uw kinderen meekregen:
hun gezonde body!
Mevr. S van Reijendam-Vos,
Gorssel
NASCHRIFT:
We willen er nog op wijzen dat in ons
artikel over mevrouw Kucsmirak een
fout is geslopen. Wij schreven dat de
leskosten per kwartaal ƒ35,bedroeg.
Dit moest zijn f25,
In de algemene toelichting van het
zg. Bestemmingsplan voor het Buitenge
bied wordt onder het hoofd „Funktie
van het buitengebied" gezegd, dat de
gronden in dit gebied in de eerste plaats
voor de uitoefening van het agrarisch
bedrijf worden bestemd. Daarom zal aan
aan de landbouwbedrijven een volledige
ontplooiingsmogelijkheid worden gebo
den.
Het komt me voor, dat aan het begrip
volledige ontplooiingsmogelijkheid in
dit geval een andere inhoud wordt ge
geven dan agrariërs hieronder plegen te
verstaan. Men heeft nl. alle reden om
te verwachten, dat een dergelijke aan
duiding betekent, dat aan de bedrijfs
voering geen enkele beperking zal wor
den opgelegd.
Neemt men echter kennis van de in
houd van dit Bestemmingsplan, dan
blijkt dat er wel degelijk beperkingen
voor de landbouwbedrijven worden ge
noemd.
Dit is niet alleen het geval voor die
streken, die zijn aangeduid als „gebied
van landschappelijke en natuurweten
schappelijke waarde met agrarisch ge
bruik" (Hogeberg en omgeving) maar
ook voor agrarische gebieden met land
schappelijke waarde. In deze rubriek
valt verreweg het grootste gedeelte van
het agrarisch gebied. Alleen de P.H.
Polder, een gedeelte van de polder Het
Noorden en een deel van polder Eier-
land zijn als een min of meer „vrij" ge
bied te beschouwen.
Een aantal beperkingen
Voor het agrarisch gebied met land
schappelijke waarde, waar zoals gezegd
verreweg het grootste gedeelte van het
buitengebied onder valt worden een
aantal „maatregelen" aangekondigd, die
wij wel degelijk als een beperking aan
voelen.
Naast een aantal voorschriften om
trent de plaats, waar gebouwd mag
worden en de afmeting van de gebou
wen worden een aantal zaken genoemd,
die rechtstreeks op het grondgebruik
betrekking hebben.
Zonder schriftelijke vergunning is het
verboden de volgende werken of werk
zaamheden uit te voeren:
a. het ophogen, verhogen, egaliseren of
ontginnen van gronden.
b. het aanleggen, verwijderen, verbre
den of verharden van paden en sla
gen en het verwijderen of vergraven
van tuinwallen.
c. het graven, verbreden of dempen van
kanalen, vaarten, waterlopen, vijvers
en plassen.
d. het wijzigen van de waterstand en/of
de waterhuishouding of het veroorza
ken daarvan.
Het lijkt ons van belang, dat de be
voegde instanties op de te houden hoor
zittingen aan betrokkenen duidelijk ma
ken hoe de punten a - d moeten worden
gelezen in het licht van de aangekon
digde volledige ontplooiingsmogelijk
heid voor de agrarische bedrijven.
C. van Groningen, Den Burg
van 6 tot en met 12 december 1972
Geboren: Arie Jan Dirk, zv. Jan Boon
en Cornelia Stoepker; Stefanus Gerar-
dus Cornelis, zv. Gerardus J. J. Weijers
en Cornelia H. Huisman.
Overleden: Dieuwertje H. Brans, wv.
Munk, oud 90 jaar, wonende te Den
Burg.
ZON. MAAN EN HOOG WATER
Dc zon komt 17 december op om 8.43 uur
en gaat onder om 16.29 uur; 20 december op
om 8.45 uur en onder om 16.30 uur.
Maan 20 dec. V.M.; 27 dec. L.K.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
15 dec. 1.50 en 14.03; 16 dec. 3.03 en 15.28;
17 dec. 4.27 en 16.57; 18 dec 5.49 en 18.22;
19 dec. 7.00 en 19.34; 20 dec. 8.04 en 20.37;
21 dec. 9.03 en 21.32; 22 dec. 10.00 en 22.20;
23 dec. 10.52 en 23.01.
Aan het strand is het ongeveer een uur eer
der hoog water.
Aardleidingen en
bliksembeveiliging
Vrijdag 15 december
De Cocksdorp, hotel De Hoop, 20.00 uur,
adventsviering plattelandsvrouwen
De Cocksdorp-Eierland.
Den Burg, hotel De Zwaan, 20.00 uur,
kerstavond Christelijke plattelands
vrouwen.
Zaterdag 16 december
De Dennen, Catharinahoeve, 11.00 uur,
betrouwbaarheidsrit MAB-club.
De Cocksdorp, hotel De Hoop, 14.00 uur,
adventsviering voor bejaarden.
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„Blind Terror".
Zondag 17 december
Den Burg, City theater, 15.00 uur,
„Blind Terror".
Den Burg, City theater, 20.00 uur,
„De drie Stooges".
Dinsdag 19 december
Den Burg, raadhuis, 14.00 uur, raads
vergadering (begroting).
Den Burg, raadhuis, 19.30 uur, raads
vergadering (begroting).
Den Burg, LTS-kantine, 20.00 uur, rol
lenspel COC (Textant-NVSH)
Expositieruimte raadhuis
Tot en met 16 december tentoon
stelling van Ad Blok van der Velden.
Openingstijden: iedere werkdag 9.00 -
12.00 uur en van 14.00 - 17.00 uur.
Iedere vrijdagavond
Den Burg, „Olympic", 20.00 uur, biljart
club „De Graaf".
Oosterend, „De Bijenkorf", 19.30 uur,
bijeenkomst modelbouwclub.
Iedere maandagavond
Den Burg, gebouw Groene Kruis, 20.00 -
21.30 uur, openstelling informatiecen
trum en middelendepot NVSH.
Iedere dinsdagavond
Den Burg, hotel „De Zwaan", 20.00 uur,
bijeenkomst biljartclub.
Den Burg, ,,'tAsiel", 20.00 uur, discus
sie (Textant).
Trimmen
Zaterdag 15.00 uur en dinsdag 14.00
uur, trimmen bij „Dennenoord".
Bejaardenomroep.
Elke maandag- en donderdagavond om
18.30 uur. Met o.a. verzoekplaten en
verjaardagen.
Ze had Trix Borger veel meer door,
die dame vermoedde. Met geen oog
ze geknipt toen Trix handig en
|tjes de vader-ingenieur, de ooms met
universitaire status en de oud-
|stent-resident ten tonele voerde en
den aanhaalde en de HBS.... ze
terstond begrepen dat die kunst-
hige bijdrage voor de bazaar niet
len maar voortsproot uit liefde voor
behoeftige kind. Dat mevrouwtje
ger wou 'er in'. Die wenste niet lan-
tweede viool te spelen. Jan Borger
een beste vent; hoewel ze nooit
hfstand uit het oog verloor, mocht
pem graag en haar man was best
hem tevreden, maar ergens miste
l§Sffe boot. Hij zou niet verder komen
En mevrouwtje Borger.... ja, wie
misschien had ze hoger op ge
il burgemeestersvrouw wellicht.
Jnog niet eens zo'n gek figuur slaan.
Ier geval wou ze niet uit de toon
|en in deze kring, maar ja.haar
was „maar" ambtenaar, geen no-
i of dokter of industriëel!
aan zulke mensen, dacht me-
w Van Schalye, had je wat. Die
[en tonen wat ze waard waren. Die
iten voortdurend om hun positie, die
tten en liepen zichzelf voorbij, an-
dan de dames die krachtens „recht
geboorte", of beter gezegd recht van
elijk, het comité-lidmaatschap be-
uwden als een onderscheiding, die
oest vasthouden, maar waarvoor je
al niet te veel moest doen.
te, van die mevrouw Borger kon ze
heel veel plezier beleven. Ze telde
dachten de neuzen. Juffrouw Dina
het weinig schelen en die zou, al
om de beide andere dames te erge-
wel vóórstemmen. Mevrouw Van
ank, ja, die vast ook, die vond het
lg goed, reken maar. Drie tegen
door L. van Schooten
twee nou ja, je kon hier niet over laten
stemmen! Zoiets moest algemeen wor
den goedgekeurd.
Ze zou de knoop maar eens gaan
doorhakken.
Ze sprong er midden in en zei, dat ze
gedacht had aan mevrouw Borger.
„Mevrouw Borger" zei mevrouw Wal
ler, verbazing en ongeloof in haar stem.
„Me-vrouw-Bor-ger" sprak mevrouw
Minnema toonloos honderd pond ge
wicht op iedere letteergreep.
Mevrouw Van Schalye dacht dat me
vrouw Borger een aanwinst voor het
comité zou zijn. Juffrouw Van Poelstijn
had (betoogde ze) daareven op kern
achtige wijze de basis van dit comité
gesteld en ze had het nog nooit zo dui
delijk en zo kort geformuleerd gehoord:
beschaving, ontwikkeling en bereidheid
om aan te pakken. Neen aan het een
noch aan het ander ontbrak het me
vrouw Borger, dat was wel gebleken.
Ze zag hoe mevrouw Minnema haar
mond tuitte, mevrouw Waller de schou
ders ophaalde.
Ze had natuurlijk naar de achter
grond van de dame geïnformeerd, ze
ging niet over een nacht ijs. Ze liet de
ingenieur opdraven, de dokter en de
professor en ook de assistent-resident.
Ze wees er op dat in de kring der nota
belen zo weinig dames in aanmerking
kwamen.de dominee ongetrouwd, de
ontvanger weduwnaar, de direkteur van
het postkantoor met een invalide vrouw
die nooit de deur uitkwam en mevrouw
Van Doornink ook nogal eens in 't
buitenland.
Georgette van Doornink scheen al die
tijd niet geluisterd te hebben. Nu haar
naam genoemd werd, keerde haar be-
langstelling terug. Mevrouw Van Schal
ye zag het en besloot er partij van te
trekken.
„Verscheidene dames hebben gespro
ken" zei ze „alleen u nog niet. Wat
denkt u er van?"
„Wij moeten blij zijn als die mevrouw
dat wil doen" zei Georgette. Punt uit.
De beide andere dames keken elkaar
aan, de wenkbrauwen hoog opgetrok
ken. Die Frangaise had natuurlijk geen
begrip voor de finesses van 't geval en
'wie weet.misschien was het toch
waar, dat ze vroeger zelf niet zoveel
bijzonders was, zacht gezegd, en om
haar knappe figuur en haar mooie ge
zicht en joost-mag-weten wat nog meer
door Van Doornink ergens misschien
wel uit de goot gehaald. Het geld dat
stom is, zo overpeinsde mevrouw Min
nema droevig, maakt recht wat krom
is.
„Nou ja" zei mevrouw Waller ten
slotte, die al meer dan haar lief was
daar mevrouw Van Schalye met allerlei
taken was belast „ik geloof wel, dat
uitbreiding geen kwaad kan. En wan
neer we dan toch gaan uitbreiden, dan
zullen we aan die mevrouw eh.Bor
ger misschien meer hebben dan aan een
ander".
„Ik zie het nut en de noodzaak niet
in" weerstreefde mevrouw Minnema tot
het laatst „maar ik vind de zaak ook
niet zo van belang om er mordicus tegen
te zijn. We moeten ook hierin eens ge
zind zijn".
„Precies" juichte de burgemeesters
vrouw „ik stel het erg op prijs, dat u
dit konstateert. Dames, alleen eensge
zind kunnen we dit werk blijven doen.
Ik mag dus aannemen dat u er geen van
allen bezwaar tegen hebt wanneer ik
mevrouw Borger uitnodig, zitting te ne
men in ons comité?"
„Uitnodig" herhaalde mevrouw Min
nema grommend, „laat ze blij zijn dat
ze er in mag", maar mevrouw Van
Schalye veinsde dit niet te horen.
En zo kreeg Trix Borger haar zin, en
werd ze opgenomen in de kring der
notabelen.
Gelukkig werden er nooit notulen ge
maakt en vernam ze dus ook niet, welk
een leerrijke en verheven discussie aan
dit besluit was voorafgegaan.
HOOFDSTUK VI
De rechten van de vrouw
Wanneer Trix iets aanpakte, deed ze
het goed.
Ze volstond er niet mee, een gegeven
opdracht uit te voeren, ze peinsde ook
voortdurend op nieuwe ideeën en moge
lijkheden. En geen inspanning was haar
te veel.
Ze begon nu eigenlijk pas goed te
merken, zo peinsde ze, wanneer ze
's morgens haastig, maar toch grondig
haar huishouding deed, hoe ze bezig
was geweest te verzanden in dit dorp en
in dit bestaan. Altijd alleen maar zorgen
voor je man en kinderen, boodschappen
doen, op visite bij altijd dezelfde men
sen, meest collega's van Jan, die altijd
praatten over dezelfde onderwerpen
ach, dat kreeg je. Standen en kringetjes
waren overal en in dit dorp ook, vooral
niet minder dan in de stad. De onder
wijzers van de christelijke school kwa
men op eikaars verjaardag en praatten
daar over de school en de onderwijzers
van de openbare school kwamen op el-
kaars verjaardag en praatten over het
onderwijs en de ambtenaren kwamen
op eikaars verjaardagen en praatten
over het gemeentebestuur en de winke
liers kwamen bij de winkeliers en de
mensen van de post bij de mensen van
de post en je kwam nooit uit het kringe
tje. Maar daar bovenuit torende de
kring der notabelen, die alleen omgang
hadden met elkaar, maar die er ook
wel eens uitvlogen.
Op die jaarvergadering van de reu
mabestrijding in Rotterdam was ze ge
weest, samen met mevrouw Minnema
nog wel in de auto! En ze waren vlak
bij de Lijnbaan in een restaurant gedo
ken en ze hadden daar geluncht en Trix
was weer even terug in het leven van
vroeger. Als vrouw-van-Jan was haar
dit vast niet gebeurd, maar als lid van
het comité kon ze haar vleugels breder
uitslaan.
(wordt vervolgd)
