Het leven is meer
dan het voedsel
Isdrijf in
NIOZ wil vergunning voor
gebruik radioactieve stoffen
Vrees voor kali-overmaat
ten onrechte
LANDBOUW en VEETEELT ,*I
SO
en
tie
Klauwverzorging zeer
belangrijk
SPORTPROGRAMMA
Bridgi
en
Burgerlijke stand
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 24 augustus 1973
rubriek voor 'I r.-,i,ini.-
sr
Dit keer een gedeelte van een bijbel-
|tekst als titel voor een artikel. Ik hoop,
dat U bij het lezen tot de conclusie zult
komen, dat deze kop in dit geval op z'n
plaats is.
Mogelijk herinnert U zich, dat ik zo'n
h'/i jaar geleden in deze rubriek vertel
de, dat we met een groep voorlichters
Ln hun dames een Texels bedrijf hadden
bezocht. Op dit vrij kleine bedrijf slaag
de de boer er in om met een aanvulling
kan ontvangsten uit de recreatiesector
|ot een voor zijn gevoelen aanvaardbaar
nkomen te komen.
Toen de boer op verzoek van het ge-
kelschup dit inkomen noemde, waren er
log al wat collega's bij, die van mening
naren, dat deze boer te gauw tevreden
Las. Zij waren van mening, dat het in
komen van een boer hoger moest zijn.
J De reactie van de boer in kwestie op
Be mening van deze voorlichters iwas als
lolgt. Met het inkomen, dat ik nu 'haal
|an ik aan mijn verplichtingen voldoen
i mijn gezin goed onderhouden. Daar-
Baast heb ik deel aan 't leven. Zomers
Ban ik er meermalen een dag of middag
Bittrekken en dat is me ook heel wat
laard. Je leeft tenslotte maar één keer
Vooral de dames in het gezelschap
Badden waardering voor de instelling
lan deze boer. Ook de redacteur van
leze rubriek is erg blij, dat je ook boe
len met deze inslag tegen komt.
Een soortgelijk geval
I Dezer dagen waren we met een groot
Jezelschap boeren en boerinnen van de
|aste wal op een ander Texels bedrijf,
ic heb al eens meer gezegd, dat ik der-
lelijke excursies in het algemeen breng
p bedrijven, die wat de bedrijfsvoering
i de bedrijfsuitkomsten betreft in
ïder geval goed kunnen meekomen,
t was ook dit keer iweer 'het geval.
I Intussen was het geen „hypermodern"
ledrijf. De koeien worden nog op de
■ouderwetse" wijze, d.w.z. op de grup-
Jal ondergebracht. In het gesprek
leek, dat een aantal deelnemers aan de
Jcursie het wat het onderbrengen van
Bet melkvee betreft, verder hadden ge-
Jacht. Met andere worden zij beschik-
ftn over een ligboxenstal.
I Ze spraken de veronderstelling uit,
lat wanneer de Texelse boer nog eens
ftu moeten bouwen, het toch in ieder
Jval wel een ligboxenstal zou zijn. De
lexelse veehouder ontkende dit stellig,
lij deelde mee, dat wanneer hij door
|n bepaalde oorzaak z'n stal zou kwijt
iken, hij direct weer een zelfde stal
|u bouwen.
iDaarop volgde de vraag tot welk
Jkomen hij bij de tegenwoordige in
diting van het bedrijf kwam. Uit het
Itwoord, dat daarop volgde, bleek, dat
jt inkomen op een goed peil lag. Ik
Brmoed, dat zelfs de voorlichters, die
J het hiervoor genoemde geval het in-
|men maar „zo, zo" vonden, het hier-
i eens zouden zijn. Het gesprek was
Jermee echter niet afgelopen.
Leven meer dan werken
en zorgen
jEen flink aantal van de mannelijke
fcoekers was toch van mening, dat hun
Bxelse collega het verkeerd zag. Ze
flden aan de betreffende veehouder de
of hij niet van mening was, dat
I door het bouwen van een ligboxen-
II met plaats voor een groter aantal
Blkkoeien het inkomen tooh nog zou
kunnen verhogen. Ze waren bovendien
van mening, dat door het gemakkelijker
werken in de ligboxenstal plus door-
loopmelkstal de arbeidsbelasting niet
zwaarder zou worden. Hoewel de Texel
se veehouder voor dit laatste argument
wel enig begrip had, was hij toch niet
te overtuigen.
Zijn tegenargumenten waren de vol
gende. Hij zag het boer-zijn niet alleen
als een zaak van geld en dan liefst zo
veel mogelijk verdienen, maar voor
een goed deel ook als een zaak, waarin
je plezier moest hebben. Dat plezier
meende hij beter te bereiken in de ro
yaal gestrooide grupstal dan in de voor
zijn gevoel kille ligboxenstal.
Een tweede argument was, dat hij op
de manier, waarop hij nu zijn bedrijf
voerde een inkomen behaalde, waarvan
hij na het voldoen van zijn verplichtin
gen royaal kon leven. Men kon hem niet
uit het hoofd praten, dat uitbreiding
van gebouwen en veestapel toch tot ge
volg zou hebben, dat in ieder geval de
zorgen nog weer groter zouden worden.
Hij kon daarom niet begrijpen, dat col
lega-boeren, die op de wijze, waarop ze
nu het bedrijf voerden tot een goed in
komen kwamen, toch nog weer gingen
investeren voor de bouw van een nieu
we stal. „En als ze dan inderdaad be
reiken, dat het inkomen omhoog gaat,
dan „janken" ze over de hoge belastin
gen. Ik wil graag, dat ik ook wat tijd
heb om me met mijn vrouw en kinde
ren te bemoeien. Je leeft tenslotte niet
alleen om te werken en te zorgen".
Dit „preekje" bezorgde de Texelse
veehouder een applausje van de meeste
dames en enkele heren uit het gezel
schap. Ik wil nogmaals zeggen, dat ik
erg blij ben, dat er boeren zijn, die er
zo over denken. Vooral landbouwvoor-
lichters lopen het gevaar om wel eens
wat eenzijdig bezig te zijn met mogelijk
heden om het inkomen te verhogen.
Laat ze niet vergeten, dat het leven in
derdaad meer is dan het voedsel.
Zowel in het voorjaar van 1972 als
ook in dit voorjaar waren er in ons ge
bied een aantal gevallen van kaligebrek
in grasland. We troffen dit vrijwel uit
sluitend aan op percelen grasland, die
kort geleden vernieuwd waren. We heb
ben er toen op gewezen, dat het min of
meer voor de hand ligt, dat kali-gebrek
vooral voorkomt op percelen nieuw
grasland. Door de vernieuwing wordt de
zodelaag, waarin de meeste voedings
stoffen aanwezig zijn door de onderlig
gende grond gemengd en hierdoor wordt
de voedingsconcentratie sterk verlaagd.
De reden, dat heel veel veehouders een
zekere vrees hebben om aan grasland-
percelen een kalibemesting te geven, is
te zoeken in de vrees voor het optreden
van kopziekte.
In het verleden is de oorzaak van het
optreden van kopziekte wel eens te een
zijdig in de richting van kali-overmaat
gezocht. De ilaatste jaren wordt duide
lijk, dat het veel meer een kwestie van
een tekort aan magnesium dan een te
veel aan kali is.
Huiver voor stalmest en gier
De angst voor een teveel aan kali had
ook gevolgen voor de waardering van
stalmest en gier. In heel wat gevallen
durfde men de stalmest en gier van het
eigen bedrijf niet gebruiken uit vrees
voor het optreden van kopziekte. Uit
onderzoek, dat over deze zaak is ver
richt blijkt, dat ook deze vrees voor heel
wat bedrijven als ongegrond moet wor
den beschouwd. Alleen op bedrijven
met een zeer aware veebezetting zou de
geproduceerde stalmest en gier niet op
het eigen bedrijf kunnen worden aan
gewend. Uit bedoeld onderzoek blijkt,
dat bij normale veebezettingen van 2V2
tot 3 stuks grootvee per bunder de hoe
veelheid kali, die in de geproduceerde
stalmest en gier aanwezig is zelfs nog
ontoereikend is voor de behoefte van
het gewas.
Er zijn in ons gebied maar heel wei
nig 'bedrijven, die aan een grootveebe
zetting van 3 per bunder toekomen. In
veel gevallen ligt dit niet hoger dan 2
stuks grootvee per bunder. Rekening
houdende met een veebezetting van 2V2
tot 3 stuks grootvee per bunder komt
men tot de conclusie, dat per jaar en per
bunder gemiddeld nog 40 - 50 kg. zui
vere kali nodig is.
Aan fosfaatbehoefte eerder
voldaan
De resultaten van dit onderzoek ge
ven een duidelijk andere kijk op de rol
van de van de veestapel afkomstige or
ganische meststoffen dan altijd is aan
genomen. Het was min of meer vanzelf
sprekend voor veehouders en landbouw-
voorlichters, dat door stalmest en gier
in ieder geval ruimschoots aan de kali
behoefte werd voldaan, maar dat voor
de fosfaatbehoefte naast stalmest ook
een aanvulling van kunstmestfosfaat
nodit was.
Het blijkt nu, dat met de sterke toe
name van het kraohtvoerverbruiik de
fosfaataanvoer op het bedrijf veel groter
is geworden. Op bedrijven met een hoog
krachtvoerverbruik zal de aanvoer van
fosfaat zelfs belangrijk hoger zijn dan
de fosfaatbehoefte van het grasland.
Het komt ons voor, dat het van be
lang is om bij het opmaken van het be
mestingsplan met deze zaken rekening
te houden.
Eén van de punten, die bij de beoor
deling van de fokwaarde van rundvee
een belangrijke rol speelt, is de toestand
van benen en klauwen. De produktie-
vererving mag nog zo belangrijk zijn,
maar als een mannelijk of vrouwelijk
fokdier nakomelingen met slechte benen
en klauwen levert, wordt dit als een
minpunt beschouwd. Het staat nl. wel
vast, dat de produktieaanleg van een
dier niet tot zijn recht komt als 'het dier
te lijden heeft aan afwijkingen van be
nen en klauwen.
De toestand van benen en klauwen is
nog belangrijker geworden na de wijzi
ging in de bedrijfsvoering, die in de
laatste tien jaar is opgetreden. Voorheen
werden de dieren in de zomermaanden
vrijwel uitsluitend gemolken op het per
ceel, waar ze geweid werden. Op zeer
veel bedrijven is hierin verandering ge
komen. In veel gevallen worden de
koeien de hele zomer naar het bedrijfs
gebouw gehaald om daar te worden ge
molken. Meermalen betekent dit dat de
dieren tweemaal per dag met hun
Onlangs stond in deze krant een ad
vertentie van B. en W., waarin het col
lege melding maakte van een verzoek
dat het Nederlands Instituut voor On
derzoek der Zee bij de Minister van
Volksgezondheid en Milieuhygiëne
heeft ingediend om een vergunning
voor het verrichten van handelingen
met radio-actieve stoffen. B. en W.
maakten bekend dat tot 29 augustus de
gelegenheid bestond om bij het ge
meentebestuur bezwaarschriften in te
brengen, gericht aan de Minister. Deze
procedure is voorgeschreven bij de Wet
op de Kernenergie.
Toen het NIOZ nog te Den Hélder
was gevestigd had het de bewuste ver
gunning in bezit. Bij de verhuizing
naar Texel verzuimde men bij vergis
sing de vergunning opnieuw aan te
vragen. Pas onlangs ontdekte men dit.
Algen
Bij het NIOZ deden wij navraag over
de aard en omvang van de gewenste fa
ciliteiten. Het blijkt te gaan om een
zeer onschuldig gebruik van radio-ac
tieve stoffen. Om de snelheid te meten
waarmee algen in hun stofwisseling
koolzuur verwerken wordt aan het nor
maal in het water aanwezige koolzuur
(dat is opgebouwd uit koolstof en zuur
stof) een hoeveelheid koolzuur toege
voegd waarin de gewone koolstof is
vervangen door een radio-actieve va
riant, het koolstof-14. Wanneer men nu
bijvoorbeeld 1000 radio-actieve kool-
zuurmoleculen toevoegd, en na verloop
van tijd blijken zich bij meting 500
stralingseenheden (en dus ook kool
stof-14 deeltjes) in de algen te bevin
den, dan mag men met aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid aanne
men dat ook de helft van al het oor
spronkelijk in het water aanwezige
koolzuur door de algen is opgenomen
en gebruikt voor de opbouw van het
organisme.
Toezicht
De straling die bij deze experimenten
vrijkomt is zo gering dat ze geheel
wordt geabsorbeerd door de glazen
wanden van de proef bakken. Van de
vrachtje melk een afstand van honder
den meters moeten afleggen. In een
enkel geval is dit zelfs wel 1.000 meter.
Het zal duidelijk zijn, dat aan poten en
klauwen door deze gewijzigde bedrijfs
voering hogere eisen worden gesteld.
De pedicure moet er bij
Hoewel we in het voorgaande hebben
betoogd, dat de toestand van benen en
klauwen in eer9te instantie een kwestie
van aanleg is, is hiermee het laatste
woord toch niet gezegd. We zijn er van
overtuigd, dat bij heel veel dieren, die
nu bij wijze van spreken „strompelend"
hun weg gaan, wel wat te verbeteren is.
Met een goede klauwverzorging kunnen
heel wat ongemakken worden verhol
pen.
In ons gebied hebben we een flink
aantal personen, die de kunst van het
klauw verzorgen goed verstaan. Dank zij
•het feit, dat in het verleden enkele ma
len een cursus klauwverzorging is gege
ven, zijn heel wat veehouders zelf in
staat om de klauwen van de dieren in
een goede staat te houden.
Veehouders, die hiervoor zelf geen
kans zien, of te druk bezet zijn met an
dere werkzaamheden, hebben een ruime
keus om dit werk als loonwerk te laten
uitvoeren. Natuurlijk kost u dit „een
paar centen". We zijn er echter van
overtuigd, dat de baten in dit geval dé
kosten ver overtreffen.
hoeveelheid radio-actief materiaal die
men in huis heeft wordt nauwkeurig
boek gehouden. De Inspectie van de
Volksgezondheid en do Arbeidsinspec
tie houden toezicht op de strikte nale
ving van de gestelde regels. Wat de
deur uitgaat (het afval wordt opge
haald door het reactorcentrum Petten)
moet precies kloppen met wat er bin
nen is gekomen.
MEDEDELINGEN
S.V. TEXEL
Texel 1 won in een matige wedstrijd
met 10 van Kon. HFC 1, dat wel wat
tegen viel. K. D. Koorn maakte het
doelpunt.
Texel 2 verloor kansloos van Kon.
HFC 2 met 4—1.
Zaterdag 25 augustus speelt Texel
(Z) te Den Helder tegen HCSC.
Zondag 26 augustus gaan Texel 1 en
Texel 2 naar het Watervogelstournooi
en speelt Texel 4 tegen Texelse Boys 2.
Voor de opstellingen van de elftallen
zie in de kastjes.
Veel succes. t. C.
DAMESVOETBAL TEXELSE BOYS
Zondag a.s. doen de dames mee aan
de damesvoetbaldag van de KNVB, die
gehouden wordt te Zaandam. We gaan
met eigen auto's en vertrekken met de
boot van 9.00 uur.
Het programma voor ons luidt als
volgt:
11.45 uur: USVU-Texelse Boys
14.05 uur: Texelse Boys-Oosthuizen
16.25 uur: Zaandijk-Texelse Boys
Inmiddels is ook de indeling voor de
competitie bekend. De indeling luidt:
Always Forward; DWB; Flevo; Hollan-
dia; KGB; Petten; Texelse Boys; WW;
Twisk; WSW; Zeemacht.
De eerste wedstrijd is op 2 september
en wel uit naar Zeemacht. Dit is een
bekende tegenstander, namelijk de
winnaar van ons tournooi.
We wensen de dames zondag een
leuke en sportieve dag toe. K.S.
S.V. DE KOOG
Zondagmiddag speelt het eerste een
oefenwedstrijd tegen De Cocksdorp.
Aanvang 15.30 uur op het SVC-terrein.
Donderdag is er training. De junio
ren trainen van 19.00 - 20.00 uur, ver
volgens de senioren.
Uitslag zomerdrive 21 augustus 1973,
27 spellen, 5 tafels.
1.Mevr. Geus-heer van Lenten 139 p.
2. Heren Backer-Raven 117 p.
3. Echtpaar Enuma 115p.
4. Heren Hulsebeck-v. Sambeek 112 p.
5. Dames v. d. Kerkhof-Zevenhoven
109 p.
6. Echtpaar Oenema 106 p.
7. Dames v. Asperen- v.d. Molen 102 p.
8. Mevr. de Laat-hr Zevenhoven 100 p.
9. Echtpaar Hoogerheide 94 p.
10. Heren Blom-Zegers 86 p.
De volgende slot-drive is dinsdag 28
augustus.
van 15 tot en met 21 augustus 1973
Geboren: Natasja Maria, dv. Petrus
J. van Heerwaarden en Maria J. Smit;
Rachel Suzanne, dv. Pieter A. van
Leersum en Ferdinanda Grit.
Ondertrouwd: Antonie P. J. Zegers
en Margriet I. Broekman; Alfred
Schaatsenberg en Aafje Mosk.
Overleden: Barbera Barhorst, ev.
Barhorst, oud 53 jaar, wonende te Den
Burg.
zijn I
i x 321
Dand. I
ent u I
jlaar. f
VERVOLGVERHAAL DOOR HENK BOON
andagavond was Luc, met de trein
om 11.38 uur aankwam in Perpig-
gearriveerd. Op het station had hij
'oord, dat de eerstvolgende trein daar
aankomen om 12.42 uur, een trein
dezelfde richting aJs waaruit hij ge-
Ken was, en daarna om 13.10 uur een
ia uit Narbonne. In ieder geval had
aog een uur de tijd en besloot op
♦♦♦♦•eezemg terra e wat te eten.
ij slenterde naar het station, kon-
;orde, dat hij nog te vroeg was en
S op een bank op het perron zitten,
verwachtte niet, dat er iemand voor
J zou komen met de trein uit de
iting Spanje. En wie zou er komen?
het Ellen zelf zijn? Waarom eigen-
al die tam-tam? Hij had toch een
'oorlijke baan. Iedereen had wel wat
'Sheid in zijn leven. Alleen.... El-
Ellens veiligheid. Dat was een
fleem dat zeer zwaar was. Voor
a in de eerste plaats, maar ook voor
izelf.
erwijl hij zat te piekeren reed de
n voor. Een handjevol passagiers
'te uit. Niemand scheen op hem te
Enige minuten was hij alleen op
Perron. Daarna kwamen er weer
Vermoedelijk reizigers voor de
die via Cerbère naar Spanje zou
Of misschien kwamen zij net als
°m hier iemand te treffen. Er kwa-
1 enige mensen bij hem op de bank
!n- Zij spraken Spaans. Wellicht wa-
I
ren het Spaanse gastarbeiders, die op
weg naar huis waren. Luc stak een si
garet op, bood de naast hem zittende
Spanjaard er ook een aan, die deze ac
cepteerde en een lang gesprek begon,
waarvan Luc geen woord verstond. „Ik
ben Nederlander", zei hij in een ver
geefse poging de woordenstroom te
stuiten.
De trein uit Narbonne had enige ver
traging en kwam pas om kwart over
een aan. Deze bracht meer passagiers
voor Perpignan dan de vorige. Ze ver
dwenen in de richting van de uitgang.
Eensklaps zag hij Ellen. Luc sprong op
en snelde naar haar toe. Eerst toen zag
ze hem en glimlachte flauw. Ze keek
ernstig; haar gelaat toonde sporen van
vermoeidheid.
„Luc, blij dat ik je weer zie". Ze gaf
hem een vluchtige kus. „Hier ben ik
dan. Alles is goed gegaan, maar ik heb
je ook nare dingen te vertellen. Maar
nu nog niet. Ga eerst mee ergens zit
ten". Ze trok hem aan zijn arm mee uit
het station.
Lues goede luim verdween. Onbewust
had hij zich het weerzien anders voorge
steld. Haar ernst, haar schijnbare ver
moeidheid, haar vluchtige kus, dat alles
voelde hij als een bittere teleurstelling.
„Is.is er iets mis, Ellen, toe zeg
het me?"
„Helemaal niet. Ik heb je al gezegd
dat alles goed gegaan is".
Ellen bleef verder zwijgen. Ze zocht
naar geschikte woorden om hem straks
te vertellen wat er precies gebeurd was
en dat het nu beter was, dat hij niet
naar Nederland terugging. Ze moest
hem ook zeggen dat het haar 't beste
voorkwam om nu een ongeluk te ensce
neren, zodat men in Nederland de in
druk kreeg, dat hij tijdens zijn vakantie
was omgekomen. Hoe moest ze dat alle
maal zeggen, zodat hij het zou begrij
pen? Misschien zou hij helemaal niet
gelukkig zijn met de enorme som, die
hij nu bezat, zou hij veel liever zijn te
ruggegaan naar Texel en naar zijn baan
bij de Marinewerf, kortom, naar de ze
kerheid van zijn bestaan in Nederland.
Eerst was zij alleen een zwerver, nu
waren zij het allebei. Was het wel ver
standig geweest zich met zijn zaken te
bemoeien, en dan nog wel op de wijze
waarop zij het gedaan had. Dat was im
mers totaal in tegenstelling met Lues
degelijke principes. Waarom had ze
daarover niet eerder nagedacht?
Ze besloot hem voorlopig alleen maar
te zeggen, dat er een ongeluk in scene
moest worden gezet. Met haar arm in
de zijne gestoken duwde zij hem zacht
in de richting van een rustig terras.
„Wil jij wat eten?" vroeg Luc.
„Nee, dank je, alleen maar wat koels
drinken. Maar als jij eten wilt, ga je
gang".
„O nee. ik heb al wat gegeten".
Luc bestelde twee glazen citronade en
nog enige minuten bleven ze zwijgend
tegenover elkaar zitten, pogend elkan
ders gedachten te peilen.
„Nu de zaak goed gegaan is", zei Ellen
mte matte stem, „moet het geheel afge
rond worden. Om dat te kunnen doen,
moet jij tijdelijk administratief verdwij
nen. Ik meen net zo als ik administra
tief verdwenen ben. Ik heb dat gedaan
door op Texel te gaan wonen, zonder
mijn verhuizing op te geven. Bij jou
moet het een beetje anders gebeuren.
Wij zouden bijvoorbeeld kunnen doen
alsof je bij een ongeluk omgekomen
bent".
Luc keek haar verbijsterd aan en zij
poogde hem met een geforceerde glim
lach enigszins op zijn gemak te stellen.
„Heus, Luc, als al die flauwe kul voorbij
is, dan ben je miljonair, dan kun je een
leventje gaan leiden als een prins. Of
nee, ik zeg het verkeerd. Je bent nu al
miljonair, het geld is er al, maar om al
lerlei onaangenaamheden te voorkomen
is het beter dat we een of ander ongeluk
op touw zetten".
Luc knikte begrijpend, maar met we
zenloze blik.
Even bleef Ellen zwijgen, voordat ze
weer op het onderwerp terugkwam.
„Luister, Luc, het eenvoudigste is om
net te doen voorkomen, dat je in zee
verdronken bent. In je pension vertel je
vanavond aan tafel, dat je morgenvroeg
gaat zwemmen. Dat doe je inderdaad.
Tenminste, je gaat al heel vroeg de deur
uit. In je tas neem je andere kleren, je
zwembroek en je kostbaarheden, alsme
de alles waaraan je erg gehecht bent,
mee. Ergens bij de zee, een plek waar
het baden je gevaarlijk lijkt, kleed je je
uit en legt daar je kleren op een stapel
tje. Je trekt de andere kleren, die je
meegenomen hebt, aan, stopt je kost
baarheden enzovoorts in je zakken, en
denk erom, ook je zwembroek. Je tas
leg je boven op het stapeltje kleren en
daarop een flink stuk steen. Papieren
laat je, voor zover ze van weinig waar
de zijn in je zakken, evenals je porte
feuille, je paspoort en je portemonnee,
waarin je wel enig geld moet laten zit
ten. Daarna ga je naar de weg, waar je
probeert een lift te krijgen naar Avig
non, en als dat niet lukt, dan naar Per
pignan en dan neem je daar de eerst
volgende trein naar Avignon. Vanaf
drie uur zal ik in de omgeving van het
station op je wachten.
Is het allemaal duidelijk en kun je
het onthouden?" Ellen herhaalde alles
nog eens en voegde eraan toe: „Als je in
het pension in Cerbère niet terugkomt,
gaan ze natuurlijk zoeken, temeer omdat
er nog bagage van je staat. Eerst gaan
ze naar de kust. Zij vinden daar je kle
ren, en zo niet dan worden die van
daag of morgen toch wel gevonden. De
rest komt dan vanzelf voor elkaar. Doe
jé het allemaal, zoals ik gezegd heb,
Luc?"
„Het zal wel moeten", zei hij somber,
„ik heb a gezegd; ik zal nu ook wel b
moeten zeggen en c en misschien wel
het hele alfabet".
Ellen sprak er niet meer over. Ze
poogde een gesprek over een ander on
derwerp gaande te houden. Het lukte
niet. Het was alsof Luc voelde, dat zij
veel verzweeg. In een zo sombere stem-
mnig had ze hem nog nooit gezien.
Steeds scherper werden de verwijten,
die zij zichzelf maakte. Was het eigen
lijk niet zo, dat ze hem had opgeofferd
voor zichzelf? Ze verwierp die gedachte
weer. Het was helemaal niet om haar
geweest; het was uitsluitend om hem.
Ze had gevochten voor zijn rechten, en
het zag er naar uit, dat ze gewonnen
had. Maar hoe kon ze Luc ertoe bewe
gen die zege met alle konsekwenties
te accepteren?
(wordt vervolgd)
