UD1 verspilde talent
aan matig stuk
De Vriendenkring trok
zingend ten tonele
Tegen Helderse status
Razende Bol geen veri
De heer Kunst wil club
r
boogschutters oprichten
Opmerkelijk debuut van N. Witte-Blom
Aanvullende raadsagenda
Oosterend start vrijdag
dam- en schaakclub
Rooie Arie: smartlap voor jong en oud
Propaangastank
Spinbaan gevuld
Zaterdagavond
demonstratie
SPORT EN SPEL
in het afgelopen wt
Advies B en fl aan raad
„Zal dit zaakje, dat al je geld en ener
gie vraagt, de wereld ook maar een
stapje verbeteren?" vroeg een heftig
bewogen vader Stafford (G. Pansier)
zijn halsstarrige zoon Dennis (Aris van
Zeijlen). Deze vraag hadden regisseur
en spelers van de Rederijkerskamer UDI
zich ook best mogen stellen ten aanzien
van het stuk „De voetbalpool" van de
Engelse schrijver A. Ridley dat zij vrij
dagavond in „De Oranjeboom" ten beste
gaven. Ondanks goede en hier en daar
uitstekende toneelprestaties bleef het
geheel een wat magere vertoning. De
spelers deden wat ze konden, vooral het
debuut van Nel Witte-Blom was zeer
bevredigend, maar van een dergelijke
draak, vol onrealistische scènes, boe
kentaal en flauwe grappen viel nauwe
lijks iets te maken.
Het stuk was in twee opzichten een
slechte keus. Toneeltechnisch zal het vol
fouten: langdradige praatstukken, irri
tante onderbrekingen als het eindelijk
spannend begon te worden en een slot
dat in ihet eerste bedrijf al te voorzien
was. Alleen de terugkeer van oma (A.
Bonne-Groot), in de allerlaatste seconde
van het laatste bedrijf was een verras
sing.
Inhoudelijk slecht
In de tweede plaats was het stuk een
slechte keus omdat het inhoudelijk vol
strekt niets te betekenen had. Een ge
zin dacht de voetbalpool gewonnen te
hebben; toen men met veel ruzie het
gewonnen geld begon te verdelen, be
kende een nichtje dat ze het formulier
had vergeten te posten. Tegen 'het eind*
bleek dat ze 'het goede formulier wel
had verzonden: in haar mantelpak zat
dat van een week ervoor. Daar doorheen
speelde de „liefde" tussen de dochter
(B. Keijser-Breeuwer) en de buurman (W.
Tinholt). Ook de manier waarop het hele
gezin oma weg probeerde te krijgen, die
er al drie jaar logeerde, was als grappig
bedoeld. Tenslotte was er nog het zaak
je dat de zoon zich aan de hand had ge-*
haald met een louche vriend; ook dit
liep zo af dat we ons afvroegen waarom
het eigenlijk begonnen was
Ook blijspelen mogen iets te beteke
nen hebben. Veel volksspelen komen te-*
genwoordig over als een klucht, maar ze
hebben dan tenminste nog inhoud. Hier
was het een en al onzin, en waar men
de werkelijkheid trachtte te benaderen
werd het eigenlijk nog potsierlijker (en
niet eens grappig!) De liefdesscènes wa
ren zo onvoorstelbaar stij f en stroef (had
de regie daar niet iets aan kunnen ver
anderen?), de buurjongen was zo onmo
gelijk dom (hij zat er dan ook regelma
tig zelf om te lachen op toneel) en de
oma zo overdreven vervelend, dat het
stuk alleen uit gemeenplaatsen en kari
katuren leek te bestaan.
Debuut
De spelers hebben wel gedaan wat ze
konden om er nog iets van te maken. Er
viel dan ook nog wel wat te lachen. In
het eerste bedrijf verliep het allemaal
nog stroef. Debutante N. Witte-Blom, in
de hoofdrol van het opstandige, maar
alles zo goed bedoelde nichtje, was dui
delijk nerveus Naarmate het spel vor
derde kwam ze er echter steeds beter in.
UDI mag blij zijn met deze speelster,
Aan de agenda voor de hedenavond,
aanvang half acht, te houden raadsver
gadering zijn de volgende punten toe
gevoegd
7a. Beslissing op het beroepschrift van
de heer H Schoenmaker te Doetinohem
tegen de afwijzende beschikking van
burgemeester en wethouders op zijn
verzoek het pand Rozendijk 34 als twee
de woning te mogen gebruiken.
32. Aangaan van een vaste geldlening
van ƒ289 000,— met de N.V. Bank voor
Ned erlamdsdh e Gemeenten te 's Graven-
hage.
33. Vaststelling van de eerste verorde
ning tot wijziging van de zg. parkeer-
geld en verorden i ng
OOSTEREND Uit een vrijdag ge
houden dam- en schaakavond te Ooster
end is gebleken hoe groot de belangstel
ling voor een club voor dammers en
schakers is. Voor de dammers waren
acht borden nodig, voor de schakers elf.
Besloten werd dan ook aanstaande vrij
dag een oprichtingsvergadering te hou
den in het Dorpshuis „De Bijenkorf" te
Oosterend.
De oprichtingsavond werd aangekon
digd door de heer J. Visman uit Ooster
end. Zeventien jaar geleden werd de
toen sterke dam-sohaakclub opgeheven.
Hoog tijd om te starten met een nieuwe
club; zeker nu bleek, dat het spelpeil
van de oud-leden van de club aanmer
kelijk gedaald was. De damwedstrijd
werd gewonnen door Den Burg met 9
tegen 5; de schaakwedstrijd eveneens
door Den Burg met 7 tegen 4. Uitblin
kend was overigens de Oosterender
jeugdspeler Siep Waayer; deze won zijn
partij in rekordtempo. Personen, die
verhinderd zijn de oprichtingsvergade
ring bij te wonen, kunnen zidh vóór die
dag opgeven als lid bij het voorlopige
bestuur, bestaande uit de heren J. Vis
man, J. Moens en H. v.d. Wetering.
want talent heeft ze in ieder geval. Ho
pelijk kan dat de volgende keer in een
£oed stuk tot zijn recht komen.
Mevrouw A. Bonne-Groot, in de rol
van oma, speelde over het algemeen
goed, met de neiging te overdrijven zon
der echt leuk te worden. Dit gold ook
voor mevrouw N. Jongejan-Boon (me
vrouw Stafford). Haar rol van enigszins
trage, lijzige huisvrouw werd hier en
daar te grappig gemaakt. Zolang ze het
niet ad te nadrukkelijk speelde (tijdens
de ruzie met haar man), was het echter
een der dankbaarste rollen.
De heer G Pansier, de heer des hui
zes, speelde een rol die hem ,,op het lijf
geschreven" is. Met uitsluitend routine
zou hij al een ruime voldoende halen,
doch zijn inzet om van het hele stuk iets
redelijks te maken, maakte het nog prij
zenswaardiger. Mevrouw B. Keijser-
Breeuwer leek enige moeite te hebben
met het stroeve, het toneelachtige van
haar rol. Zelfs in zeer emotionele scènes
was ze gebonden aan boekentaal. Vari
haar rol viel weinig te maken, ondanks
het bij vlagen uitstekende spel. Haar
„grote vlam", 'gespeeld door W. Tinholt,
was de nar van het stuk. Hij was zo
stom en verlegen (bijna onbestaanbaar)
dat er wel om te lachen was. Tinholt
bracht het goed
Aris van Zeijlen, in vorige uitvoerin
gen een uitblinker, viel deze keer nau
welijks op, voor ad omdat zijn rol daartoe
weinig mogelijkheden bood In ihet laat
ste bedrijf, tijdens een scène met een po
litieman (J Post) en vader Stafford, viel
op hoe knullig alles eigenlijk in elkaar
zat. Martha de huishoudster (C. Brü-
cher-Verkuil) en de reeds genoemde po
li tie-inspecteur hadden minder belang
rijke rollen, die funktioneed gespeeld
werden.
De grime van A Rieniks-Koorn, de re-
quisieten van de heren Jansen en Jon-
gedijk, dat alles was in orde
Regie
Tenslotte de regie. Huib Dros, die oök
souffleerde, had meer van het stuk kun
nen maken. Het is moeilijk te bepalen of
het stuk nou zo slecht was dat zelfs de
regie niets kon verbeteren, of dat de re
gie gefaald heeft om er een speels, vlot
geheel van te maken. Nu werd het een
magere vertoning voorde ongeveer hon
derddertig toeschouwers.
DEN HOORN Vrijdagavond gaf
toneelvereniging „De Vriendenkring"
1winnaar van de Dubbele von Sion '74
in het dorpshuis „De Waldhoorn" te
Den Hoorn haar voorjaarsuitvoering.
De keus was dit maal gevallen op
„Rooie Arie" van Anton Beuving, „een
smartlap op het toneel", aldus voorzit
ter W. Kikkert in zijn openingswoord.
Zowel door de zeer jeugdigen als door
de al wat ouderen onder het vele kop
pen tellend publiek werd het met lied
jes doorregen spel met groot enthou
siasme ontvangen.
„Rooie Arie" is een zeemansstuk uit
de dertiger jaren, dat speelt in Rotter
dam. Als thema nam Beuving tevens
schepper van „Ketelbinkie" de ge
slachtsziekte. In die dagen werden dra
gers van geslachtsziekte min of meer
als ongeneeslijk beschouwd. Met een
beetje geluk is men er tegenwoordig
met één bezoekje aan de dokter vanaf,
^let was daarom moeilijk je geheel en
al in te leven in de voorgeschotelde pro
blematiek. Maar aan de akteerkwali-
teiten van de spelers deed dit geen af
breuk.
Arie is de zoon van een omgekomen
zeeman. Zijn moeder Jans verdient de
kost met het runnen van een café. Haar
tweede man Natte Hendrik is een
aan drank verslaafde boeman en draait
de nor in als hij zijn schoonvader
Oude Hein tijdens een ruzie overhoop
steekt. Arie zelf is een tamelijk schuch
tere figuur. Oorzaak hiérvan is zijn
rode haar, waarmee vaak de draak
wordt gestoken. Op zijn zeventiende
jaar gaat hij voor het eerst mee op de
vaart. Weer thuis gekomen doet 'hij aan
zijn grootvader het ietwat lang
dradige verhaal over het bezoek aan
een meisje in een der bezochte haven
steden en over de ziekte, die hij daarbij
heeft opgelopen. Zijn grootvader heeft
spijt Arie niet te hebben ingelicht in
zake de gevaren tijdens een dergelijke
reis. Arie's moeder heeft het er nogal
moeilijk mee en zet Arie mm of meer
de deur uit. Ondertussen komen we in
het café typerende stamgasten tegen
zoals Dunne Dirk, trouw aan zijn meis
je Zwarte Leen, De Witte, die zijn hu
welijk met Mooie Alae altijd maar uit
stelt tot de volgende reis, de gebochelde
Kriek me zijn „adellijke" vrouw Jet en
Antje, het naïeve vriendinnetje van
Arie. Het is De Kriek die voor „zeven
knaken en een tientje" Arie opspoort
als zijn moeder berouw heeft. Arie
blijkt na een langdurige behandeling
toch te zijn genezen. Eind goed al goed.
Zangvereniging
Een primeurtje in het Vriendenkring-
gebeuren waren de liedjes tijdens het
spel. Terwijl De Vriendenkring zich
geen zangvereniging noemt, beschikt zij
toch over enkele duidelijke zangtalen
ten. Het waren niet eens makkelijke
melodieën, die ten gehore werden ge
bracht, maar ze werden knap uitge
voerd. Vooral lof voor mevrouw M.
Kikkert-Kuiper met haar 'heimwee-
liedje over de tijd waarin haar man nog
leefde. Als Arie's moeder kwam zij goed
uit de verf, hoewel zij haar stem iets
juiehender had kunnen laten klinken
als de situatie daarom vroeg. Dan zou
het verschil tussen de diepte- en hoog
tepunten in haar stemmingen wat meer
naar voren zijn gekomen. Nu kwam al
les er even bezorgd en verdrietig uit.
Gebrek aan nuance, noemen we dat.
Een kleine, maar uiterst belangrijke rol
had C. van Heerwaarden als Rooie
Arie. Hij vormde met mevrouw B. van
Duin-Rodenburg als Antje een aan
doenlijk duo. Hen stond de rol a.h.w. op
het lijf geschreven. De kinderlijke ge
noegens en ongenoegens wisten zij heel
sterk te brengen. De door spijt geteis
terde Ouwe Hein werd goed gespeeld
door de heer W J. Bakker. Maar even
als mevrouw Kikkert had ook hij iets
meer verschil kunnen aanbrengen tus
sen zijn ups en downs.
Evenals in Fabricius' „Onder één
dak" dat in de herfst werd opge
voerd toonde J. Lap, deze keer als
Dunne Dirk, karakter Ook nu was hij
zeer resoluut in zijn optreden. Van min
der karakter in het spel getuigde W.
van Hintum als De Witte. Hoewel het
sohateren hem soms wat moeilijk af
ging, speelde 'hij makkelijk en ontspan
nen. De heer A Welboren als De Kriek
had het duidelijk minder moeilijk met
zijn vrolijke uitbarstingen; hoogst ver
makelijk was hij bij zijn mijmeringen
over de zeven knaken plus het tientje.
En zijn vrouw niet minder! Die rol werd
vervuld door mevrouw A Eijk-Bonté,
bij wie tevens de regie berustte. Mis
schien was zij wel hét succes van de
avond met haar zakdoekjes. „Zijn ze
niet bééldig?" S. Duinker was Mooie en
later teleurgestelde Alie uit de buurt.
Zij was de enige die wat onzeker over
kwam; daarentegen speelde zij de emo
tionele herenigingspassage met De Witte
zeer treffend Veel leuker dan in „On
der één dak" was mevrouw G. Gra-
bowsiky-Lap. Zij was als een zon op het
toneel; vrolijk, spontaan en natuurlijk.
Als Zwarte Leen zong zij met succes
„La maar belle". Een ..dwarse" rol had
Natte Hendrik. Nors en dronken en dus
zeer toepasselijk waren zijn uitlatingen.
De spelers werden ondersteund door
mevrouw C. Welboren-Roelofs, die in
het souffleurshokje had plaats geno
men. De grime werd verzorgd door de
heer A. Welboren, alias De Kriek.
Het was een groot risiko dat De
Vriendenkring had genomen door de
keus te laten vallen op een stuk, waar
in werd gezongen. Maar zelfs zonder
begeleiding liep het allemaal gesmeerd.
Wel kwam er even een akkordeoniste,
mevrouw N. Koom-Kikkert, aan te pas,
die de thuiskomst van Oude Hein een
extra feestelijk tintje gaf. Mevrouw
Koorn is niet verbonden aan De Vrien
denkring, maar heeft trouw alle repeti
ties bezocht.
Vrijdag is de veelbesproken propaan
gastank van Polygas aan de Spinbaan te
Den Burg gevuld. Met een extra boot
kwam een tankwagen naar Texel met
een lading vaq 50.000 liter. Maandag a.s.
komt een tweede wagen en daarna zal
de tank eens per 14 dagen worden bij
gevuld. Door de aanwezigheid van een
flinke buffervoorraad gas op Texel is
de vlotte leverantie aan de gebruikers
veilig gesteld. Alvorens de tank in ge
bruik mocht worden genomen werd deze
vorige wéék door het Stoomwezen be
proefd bij een druk van 15 atmosfeer.
Ook de leidingen werden getest. De foto
geeft een beeld van het vullen. Van ge
meentewege werd toegezien of alles vol
gens de eisen verliep. Het gas wordt
door luchtdruk vanuit de tankauto in de
tank geperst.
Er is een kans dat Texel binnenkort
een vereniging van boogschutters rijk
zal zijn. De heer A. Kunst (Van ,,'t Swar-
te Schaep") wil proberen zo'n club van
de grond te krijgen. Om de belangstel
ling te wekken zal zaterdagavond a.s. in
„De Oranjeboom" te Den Burg een de
monstratie worden gegeven door erva
ren boogschutters uit Haarlem en Den
Helder.
Het schieten met pijl en boog, gedu
rende duizenden jaren over de hele we
reld gebruikelijk bij jacht en oorlogvoe
ring, verheugt rich de laatste tijd in toe
nemende populariteit Het is een olym
pische sport die in Nederland in tal van
verenigingen wordt beoefend. Overkoe
pelend orgaan is de Nederlandse Bond
van handboogsohutterijen, die een or
gaan uitgeeft; „De handboogschutter".
Boogschieten is een sport waar men
bijzonder warm voor kan lopen als men
er eenmaal mee heeft kennis gemaakt.
Zo verging het de heer A. Kunst die een
paar keer een demonstratie heeft mee
gemaakt en zidh nu haast geen verruk
kelijker bezigheid meer kan voorstellen.
In tegenstelling tot vuurwapens en
bepaalde handwapens is het bezit van
pijl en boog niet verboden Een goede
boog is al te koop voor omstreeks 150,-
maar er zijn ook exemplaren in de han
del van duizenden guldens.
Woensdag trainen
Als er genoeg animo is zou op Texel
elke woensdag kunnen worden getraind.
De eerste tijd komt daartoe een -bonds-
trainer over; later kan men zichzelf
redden.
Boogschieten kan zowel in de zaal als
in de open lucht worden beoefend. In
beide gevallen moet voor afdoende be
veiliging worden gezorgd. Schieten in
de open luaht is extra moeilijk omdat
het effekt van de wind moet worden in
gecalculeerd.
Geducht wapen
Van handboogsdhieten moet men zich
geen al te primitieve voorstelling ma
ken. De geschiedenis heeft geleerd dat
een boog een trefzeker, dodelijk wapen
kan zijn. Weliswaar speelt het sinds de
uitvinding van het buskruit geen be
langrijke rol meer, maar tot op de dag
van vandaag wordt de boog nog ge
bruikt. Niet alleen bij primitieve volke
ren maar ook in de moderne oorlogvoe
ring. In Vietnam zijn helicopters met
pijlen (die een belangrijke olie- of
brandstofleiding raakten) neergehaald.
Verder wordt een bepaald mo
boog toegepast als het nodig
pen te gebruiken dat geen r
luid geeft. Hoever een pijl fc
vooral af van de boogspannij
m de geschiedenis bogen gel
een spanning hadden van 150
pijlen die van een metalen p<
voorzien konden tot op 175 n
len harnassen doorboren. K
vanzelf dat de op te richte
4 h a ndboogsch u tterij u itslu itenc
vende doeleinden zal nastreve
stellenden zijn zaterdagava
welkom.
UITSLAGEN.
ZATERDAG 9 MAART 1974:
Afdeling Noordholland:
KGB-Texel (Z)
Junioren:
Oosterend Al-Helder A2
Texel Al-Petten Al
Dirkshorn Bl-Tex. Bovs
HRC B3-Ooslerend Bi
ZAP B2-De Koog BI
ZAP B3-ZDH BI
Cooksdorp Bl-Texel C2
Texel B2-Tex. Boys Cl
Tex. Boys B2-Texel B3
ZAP Cl-Texel Cl
Oosterend Cl-WGW C4
Pupillen:
Afdeling A:
Oosterend a-Cocksdorp a
De Koog a-ZDH a
Texel c-Texel a
Texel b-Tex. Boys b
Afdeling B:
Tex Boys e-Coeksdorp b
Texel e-ZDH b
Tex. Boys d-Oosterend b
ZONDAG 10 MAART 1974:
4de klasse B KNVB:
Texel-Spiri't
Afdeling Noordholland:
CoCksdorp-Uitgeest
Wiron-Oosterend
Sporting S.-De Koog
Tex. Boys-Graftdijk
Succes 2-Texel 2
Oosterend 2-Succes 3
ZDH 3-Geelzwart 5
Helder 5-Texel 4
WGW 6-Tex. Boys 2
BKC 4-Tex. Boys 3
Oosterend 3-Flevo 5
Watervogels 6-Cocksdorp!
Junioren:
Tex. Boys Al-Kreilerooni|
Succes Bl-Texel BI
ZDH Al-Winkel Al
B. en W. achten het niet reëel vast te
houden aan de wens om de zandplaat
Razende Bol bij het grondgebied van
Texel ingedeeld te krijgen. Het wordt
wel van belang geacht dat de Razende
Bol aan Texel wordt toegewezen, maar
een spoedige gemeentelijke indeling van
Waddenzee en Marsdiep wordt zo be
langrijk gevonden, dat men geen ver
traging wil riskeren door toewijzing van
de Razende Bol aan Den Helder te be
strijden.
In 1972 hebben B. en W. gepleit voor
een zodanige indeling van het zeegebied
dat de Razende Bol bij Texel zou ko-
men. Dit naar aanleiding van indelings-
voorstellen van GS, waarmee de ge
meente het beslist niet eens kon zijn.
De gemeentegrens van Den Helder zou
daarbij* zelfs over de Texelse Hors lo
pen. Met de wens de Razende Bol bij
Texel te voegen hebben GS geen reke
ning gehouden, wel is de oost-westelijke
grenslijn nader bepaald op 300 meter
ten zuiden van het uiterste nog droog
vallende deel van de Hors. De raad
wordt voorgesteld zich hiertegen niet te
verzetten als de nu voorgestelde situatie
ook voor Den Helder aanvaardbaar is.
Voor de scheepvaart maakt het niet uit
waar de grens getrokken \vo:
zien het Marsdiep internatioj
water is.
Wandel|
Als argument om de Razei
Texels grondgebied te maket
verleden wel eens aangevoen
zandplaat al in de richting
„wandelt" en er op den dut
aan vast zal groeien B. en V
raad mee, dat uit informatie
waterstaat is gebleken, dat
gronden, waarvan de Razen!
deel is, in de afgelopen 10 jai
4000 meter in noordoostelij!
zijn opgeschoven. Of deze o|
in de toekomst zal doorzet!
vraag Het is evengoed moge
Razende Bol zich weer in
richting zal verplaatsen.
Texelse zeggenschap over
Bol zou volgens sommigen de|
kleinen dat de zandplaat
ruohtige militaire (schiet)
wordt gebruikt. Vergunning
door de nauw met defei
verbonden gemeente Den He'|
worden afgegeven, zo wordt
steld.
ID
f
