Premies vergroten spanning in
eerste MAB-autocross
Vijftig coureurs
strijden om beker
Weer metselcursus op Texel
„Het lijk in de Ketelstraat"
FILMNIEUWS
Zon. maan en hoog water
Tweede blad Texelse Courant, vrijdag 4 juli 1975
een zg. rolbar, een zware kooi-construc-
tie waardoor de wagen bij een buiteling
of botsing niet in elkaar kan worden ge
drukt- Hoofd of arm uit het linkerraam
steken (zeer gevaarlijk wordt onmoge
lijk gemaakt door een stuk gevlochten
betonijzer. De meeste veiligheidseisen
zijn vastgelegd in een wedstrijdregle
ment waaraan de coureurs op straffe
van uitsluiting moeten voldoen. Een
meer op het milieu gerichte eis is: „De
rijder is verplicht na afloop van de wed
strijd zijn auto of de overblijfselen hier
van weer mede te nemen".
Achtste jaar
Het is het achtste jaar dat de MAB-
club de Texelse autocrosses organi
seert. Gertiideld bedroeg hetbezoekers-
aantal per cross 5.000, wat illustratief is
voor de behoefte waarin een dergelijk
spectakel voorziet. De entree is gesteld
op ƒ5,kinderen tot ca 12 jaar beta
len de helft. De tweede cross wordt ge
houden op zondag 3 augustus.
De zon ikomt 6 judii op om 4.28 uur en
gaat onder om 21.01 ,uuir; 9 jiuild op -om
4.30 uur en onder om 20.59 uur.
Maan: 9 juli N.M.; 15 jufll E.K.
Hoog waiter ,ter rede vam OudeschuLd:
Vrijdag 4 jullu
Zajterldag 5 julli
Ziomdaig 6 juk
Maandag 7 juli
Dingdag 8 juli
Wloenadiag 9 juli
Donderidaig 10 juli
Vnjld'ag 11 juli
Zaitend'ag 12 jiilii
.41 en 15.27
.01 en 16.47
.25 en 18.04
.4)1 en 19.16
.48 en 20.19
.47 en 21.18
.39 en 22.11
.25 en 22.59
.05 en 23.41
Aan het strand is heft ongeveer een
uur e&r.der hoog water.
Daag wtaiter valt ge/mftld-deild 6.15 uur
na hJoog water.
Niet alleen de finale maar ook de
voorronden van de autocross die de
MAB-club zondagmiddag 6 juli bij Oos
terend houdt, moeten bijzonder span
nend worden. De organisatie wil dat
bereiken door geldpremies uit te loven
voor de renners die eerste, tweede en
derde worden in de eerste vijf manches
en de herkansingen. Verder wordt ge
hoopt dat ook de Texelse ondernemers
en anderen die zich geroepen voelen
premies in geld of natura uit te loven,
hiermee rekening zullen houden.
De autocross belooft weer bijzonder
attractief te worden. Vijftig Texelse
coureurs hebben ingeschreven (een re
cord!) waaronder een tiental nieuwelin
gen. Een leuk extraotje zal de „kever
race" worden, waarvoor vijftien volks
wagencoureurs zich hebben opgegeven
Er is onder meer een prijs uitgeloofd
voor de snelste vrouwelijke coureur. Het
staat bij voorbaat vast dat mevrouw N.
Bruining deze prijs gaat opstrijken,
want zij is de enige coureur van het
zwakke geslacht dat heeft ingeschreven.
Schans
In de keverrace gaat het alleen om
snelheid. Elkaar van de baan drukken
of op ondere wijze dwarsbomen is er
niet bij. Om het toch sensationeel te ma
ken is in het circuit een springschans
opgenomen, waar de coureurs op vrij
willige basis overheen zullen gaan.
Speaker
Voor het welslagen van een autocross
is de commentator van doorslaggevend
belang. Hij heeft de taak het publiek op
de hoogte te stellen van wat er gebeurt,
wat er gaat gebeuren en wat er dreigt
te gebeuren. Hij moet voortdurend aan
het waard zijn en er ook tijdens minder
spectaculaire momenten voor zorgen
dat de aandacht niet verslapt. Jan de
Vries deed dat in het verleden steeds
uitstekend.
ve finale. Wat overblijft neemt deel aan
vier herkansingsritten waarvan de eer
ste drie ook naar de halve finales gaan.
Derhalve komen 27 coureurs in de halve
finale die bestaat uit drie manches. De
drie eersten uit elke manche komen in
de finale; drhalve 9 finalisten. De eer
ste prijs bestaat uit een bedrag van
ƒ350,plus de wisselbeker (die nu ver
dedigd wordt door Piet Witte). Tweede
prijs ƒ250,en derde prijs ƒ150,De
MAB-club heeft voor de eerste twee
aankomenden in elke voorrande en her
kansing bovendien premies van resp.
25,en ƒ10,beschikbaar gesteld,
wat voor de man die derde dreigt te
worden, aanleiding kan zijn om wat ex
tra risico te nemen.
Perfectie
Op basis van ervaringen van vorige
jaren zijn enige veranderingen in de or-
De Vereniging De Nederlandse Bak
steenindustrie is voornemens opnieuw
een 12 lessen tellende metselcursus te
organiseren op Texel, in nauwe samen
werking met de technische school. De
cursus die de afgelopen winter werd ge
geven was een groot succes. Er waren
bijna vijftig belangstellenden meer dan
er konden worden geplaatst.
Maamdag 1 september wordt begon
nen. De cursisten kunnen vtoor de prak
tijklessen kiezen ndit twee dagen per
week: maandag en woensdag. De deel
nemers zullen dus in twee groepen wor
den gesplitst. De theorielessen (de Le, 4e
en 9e maandag) wonden echter aan beu-
de groepen gezamenlijk gegeven, waar
schijnlijk door Ir. Jos Westra, organisa
tor van de metselcursussen. De praktijk
lessen worden gegeven door de henen
Blanken en De Boer, leerkrachten van
de (teehnOsdhe school. Alle (lessen duren
ganisatie gebracht. De start is niet meer
gelijk met de finish halverwege de noor
delijke baan, maar aan het begin. Daar
door wordt bereikt dat de coureurs bij
de zuidwestelijke bocht uit elkaar lig
gen en dus niet zo gauw met z'n allen
vastlopen.
Het rennerskwartier is verplaatst
waardoor hetvoor de coureurs makkelij
ker en voor het publiek moeilijker be
reikbaar wordt.
Plassière
Dit jaar wordt in een hoge nood voor
zien door de aanschaf van een toiletwa
gen. Het bestuur van de MAB-club zoekt
nog een man of vrouw („plassière") die
deze wagen kan beheren. Voor hem of
haar is een vast salaris uitgetrokken
maar daar komen de dubbeltjes bij die
in het bekende schoteltje zullen worden
geworpen.
De organisatoren moeten aan zeer
strenge veiligheidseisen voldoen, zodat
hetpubliek geen gevaar loopt als het
zich houdt aan de voorschriften. Ook
op de coureurs (die overigens WA-ver-
zekerd zijn) wordt goed gepast. Ze zijn
verplicht hun wagens te voorzien van
vain 19.00 - 22.00 uur. De itoibaile kosten
hadragen ƒ220,daaribij inbegrepen het
'laarhoek en een zak mat gereedschap
zjoaiLs tiroffell, voegspijker, koppenliat,
kaphamer eitc.
Belangstellenden worden verzocht
zich nu al op te geven bij de Vereniging
De Nederlandsche Baksteenindustrie,
Postbus 51 te Arnhem, telefoon (085)
436541 (vragen naar mevrouw Muider).
Ook de mensen die in de vorige cursus
niet meer konden worden geplaatst
moeten zich opgeven als ze dit jaar wil
len meedoen.
Op 'de foto, gemaakt tijdens de oifgeilo-
pen oursus -op Texël, een dar deeflme-
mens hazlig mat 'het metselen vam een
boog, een lastig karweitje waarbij niet
allleen de itroffal maar vioorad de kapha
mer veelvuldig most worden gehan
teerd.
Nu hij vertroken is heeft de MAB-
club naar een ander moeten uitzien en
dat was niet eenvoudig. Uiteindelijk
heeft men de 22-jarige Piet Zijm uit Den
Burg, die onder meer als disc-jockey
praatervaring heeft opgedaan, bereid
gevonden om De Vries op te volgen.
Hij is druk bezig zich in de cross-we
tenschap te verdiepen en heeft in het
kader daarvan afgelopen zondag een be
zoek gebracht aan de autocross in Wie-
ringerwaard.
Parachutisten
De cross begint om 14.00 uur. Het is
de moeite waard ervoor te zorgen al om
half twee op het terrein te zijn want op
dat tijdstip voeren vijf man van het pa
racentrum Texel-Spa een parachute
sprong uit met vliegende matrassen om
op deze wijze de startvlag te bezorgen.
Het wedstrijdverloop is als volgt:
eerst worden vijf manches (steeds met
ongeveer acht wagens) verreden over
acht ronden. De uit elke manche voort
komende drie eersten gaan naar de hal
hij vruchteloos door Antwerpen, waar
hij belandt in de zelfkant van de maat
schappij. Omdat de film in plat Ant
werps wordt gesproken is hij van Ne
derlandse ondertitels voorzien.
Zondag- en/of maandagmiddag kan
(bij slecht weer) „Robin Hood en de pi
raten" worden gezien. Italiaans fabri
kaat en een vrije bewerking van het
verhaal van de held van Sherwood. (Alle
leeftijden).
De woensdag-western is „Pat Garrett
and Billy the Kid". De geschiedenis van
William Boney (die zijn bijnaam „The
Kid" dankte aan 't feit dat hij z'n eer
ste moord op 12-jarige leeftijd pleegde)
is al verscheidene malen verfilmd. De
belangrijkste versie, die van Arthur
Peen („The lefthanded gun") was vorig
seizoen te zien in de western-cyclus.
Heel interessant om nu kennis te nemen
van Peckinpahs opvatting van dit ver
haal. In een schitterende vertelstijl gaat
het ditmaal meer om de beweegredenen,
de twijfels en wroeging van Billys
vriend en moordenaar Pat Garrett. De
man die in het snel veranderende wes
ten „eieren voor z'n geld kiest" en aan
de kant van Law and Order gaat staan.
Peckipah verdiept zich opnieuw in het
thema: twee vrienden die door veran
derende situaties tegenover elkaar ko
men te staan. Een gegeven dat ook in
„The wild bunch" zijn aandacht had. Er
is veel te zien, want ook in de bijrollen
verzamelde Peckinpah weer een hoop
vrienden en routiniers om zich heen (o.a.
Slim Pickens, L. Q. Jones en Richard
Jaekel). Kris Kristofferson schijnt uiter
lijk het evenbeeld van de echte Kid te
zijn en James Coburn acteert eindelijk
eens een goede rol. Bob Dylan, wiens
muziek in de film uitstekend de sfeer
ondersteunt, speelt een kleine rol als de
man met het mes. Voor boven 14 jaar.
De negende Bond-film heet „The man
with the golden gun" en wordt van don
derdag tot en met dinsdag vertoond in
het City theater De strijd gaat ditmaal
om de zogenaamde Solar Agitator, een
apparaat dat zonnestralen kan omzetten
in elektriciteit en ook in onbevoegde
handen uitstekend werkt. Bonds tegen
stander is ditmaal geen brute engerd of
griezelige oosterling, maar ene Scara-
mange, een op en top heer, die houdt
van de goede dingen des levens en zich
evenals Bond, omringt met fraaie da
mes. Dit alles neemt niet weg dat Sca-
ramanga een erg gevaanjke huurmoor
denaar is, die tegen betaling van 1 mil
joen dollar mensen doodt. Hij doet dat
met gouden kogels uit een gouden pis
tool. Christopher Lee (bekend van zijn
Dracula-rollen) speelt de titelrol uitste
kend en wordt voor het contrast geassis
teerd door een 1 meter hoge dwerg, die
zijn meester in gevaarlijkheid nog over
treft. Ook sheriff „Pepper", de Texas-
figuur die in de vorige Bondfilm voor
een waar lachorkaan zorgde, is weer van
de partij. Kostbaar verfilmd op loca
tie in Bangkok, Hong Kong en Beiroet,
werd 't een plezierige ontspanningsfilm,
met wat minder geweld, wat meer hu
mor en onverwachte wendingen Nie
mand zal zich ook maar een minuut ver
velen. (Toegang 14 jaar).
In de nachtvoorstelling (vrijdag 23.30
uur) „Way-out" van Luc Monheim, een
jonge Belgische regisseur, die met deze
speelfilm zijn debuut maakt. „Way-out"
vertelt het verhaal van een Pools vluch
teling, op zoek naar de jonge vrouw die
hem en zijn moeder hielpen vluchten
naar het vrije westen. Hiertoe zwerft
FEUILLETON:
17. De mannen liepen terug naar de
kamer, waar mevrouw Bloem nog een
kopje koffie inschonk.
Everl later nam Van Benten afscheid
en reed terug naar het bureau. Onder
weg overdacht hij de zaak nog eens. Het
was duideliik dat tussen negen uur en
half tien iemand ongemerkt het huis
had binnen kunnen komen.
Meneer Bloem was in die tijd bij zijn
rumoerige kippen en zijn slechthorende
vrouw lag in bed.
Waarschijnlijk was het iemand die op
de hoogte was van de gang van zaken
in dit huis.
En nu weten we nog niets', peinsde
Van Benten wanhopig. „Want is Vogel
de dader, dan heeft hij 's nachts alle
tijd gehad om het lichaam in de kast te
stoppen. Heeft hij, in tegenstelling met
wat hij beweerde, wel bij Viola gesla
pen, dan kan iedereen het gedaan heb
ben".
Toen Van Benten na de lunch weer
terug kwam op het bureau, sprak de
portier hem aan: „Er zit een dame in de
wachtkamer. Ze zegt dat ze een af
spraak met u heeft om twee uur".
„Dank je. Ik zal haar zo ontvangen".
Hij wierp een blik in de kamer van
Blazoen, maar die was leeg. „Ik ben be-
door Astrid Kleyn
nieuwd of hij nog wat wijzer is gewor
den", mompelde Van Benten en liep
door naar zijn eigen kamer. Hij instal
leerde zich achter zijn bureau en nam
de telefoon.
„Wil je die dame even bij me bren
gen? Bedankt!"
„Dag mevrouw Kater. Ik ben u bij
zonder erkentelijk dat u toch gekomen
bent".
Mevrouw Kater stond bij de deur en
maakte geen aanstalten om die Je slui
ten. Ze had haar handen in de zakken
van haar zwartleren jasje gestoken en
keek nors in de richting van de hoofd
inspecteur. „Ik begrijp niet, wat de po
litie van me mot. Wat zullen de mensen
wel van me denken. Ze zullen wel zeg
gen: „Heb je het gehoord? Rie Kater zit
op het bureau. Zou ze met die moord te
maken hebben? Nou u wordt bedankt!"
„Maar mevrouw, ik heb u toch niet
gedwongen hier te komen? Als u zoveel
bezwaren hebt, had u beter thuis kun
nen blijven".
„Móst ik dan niet kommen?" vroeg ze
wat uit het veld geslagen
„U moet niets Maar nu u toch hier
bent, kunt u net zo goed gaan zitten. Of
wilt u liever weer naar huis gaan?"
Een beetje wantrouwig sloot ze de
deur en ging zitten op de stoel voor het
bureau.
„U breekt me de mond niet open, als
u dat maar weet. Ik klets niet over men
sen waar ik al twintig jaar werk".
„Dat verwacht ik ook helemaal niet
van u Ik dacht alleen, u zult de fami
lie wel graag een dienst bewijzen. Per
slot ben ik er helemaal niet op uit om
deze mensen te beschuldigen. Ik zoek
de moordenaar. U gelooft toch ook niet,
dat de heer of mevrouw Bloem schuldig
zijn?"
„Nee, natuurlijk niet".
„Of meneer Vogel?"
„Hij zou niet eens durven".
„Nou dan. We moeten de moordenaar
dus ergens anders zoeken. Heeft u mis
schien enig idee wie het gedaan zou
kunnen hebben?"
Mevrouw Kater haalde haar schou
ders op. „Ik ben der niet bij geweest.
Maar ik kan u wel zeggen dat ik die
Meerstra als verdacht persoon be
schouw Dat is toch zo'n engerd"
„O ja!" vroeg Van Benten geamu
seerd.
„Ja, die vent ken je nou toch zo eng
ankijke, daar heb u geen idee van".
„Nee, dat heb ik inderdaad niet".
„Affein, zoals ik zeg, ik ben der niet
bij geweest. En dat dooie meissie ken
ik ook met".
„Dan is er nog een andere kant aan
de zaak", vervolgde Van Benten, „en
wel deze: de moordenaar heeft het lijk
bij de familie in huis gestopt. Waar
schijnlijk wilde hij ze in moeilijkheden
brengen, denkt u ook niet?"
Mevrouw Katers gezicht lichtte op.
„Gos, dat zou best kennen"
„Ziet u, daarom heb ik u laten komen.
LT kent de familie al zo lang; u kunt me
misschien wel helpen".
Tot Van Bentens opluchting stemde
ze toe.
In het daarop volgende uur maakte
hij nog uitvoeriger kennis met de Bloe
men en hun stiefzoon.
In de tijd dat de ouders van Alex Vo
gel verongelukten was Bloem werk
zaam in het ziekenhuis. Mevrouw Kater
werkte toen nog niet bij de familie,
maar al spoedig na haar indiensttreding
was zij van alles op de hoogte. De vader
van Alex Vogel was een broer van me
vrouw Bloem Bij zijn overlijden liet hij
een klem kapitaaltje na, dat door zijn
zwager in aandelen werd omgezet De
jaarlijkse opbrengst hiervan werd ge
bruikt voor het grootbrengen van zijn
neef. Alex was een nerveuze, verlegen
jongen Op school was hij vaak het mik
punt van allerlei plagerijen. Hij had
toen al een zwakke gezondheid Zijn
overbezorgde pleegouders hielden hem
bij iedere kleine verkoudheid thuis. Dit
kwam zijn toch al povere prestaties op
school niet ten goede. Hij doubleerde
verscheidene malen en behaalde ten lan
ge leste een mulo-diploma.
Toen mevrouw Kater, toen nog Rie
Mulder geheten, voor het eerst bij de
familie kwam, was Alex net aan een
cursus boekhouden begonnen. „Hij was
zo'n onnozele knul, meneer, hij wist van
toeten noch blazen. Ik was vijftien en
hij negentien. U had hem moeten zien
blozen, iedere keer, als ik expres zo
dicht langs hem heen liep, dat ik hem
aanraakte. In die tijd dacht ik dat ie
nooit zou trouwen. Hij zou vast geen
meissie durven vragen. Nou daar had ik
ergens wel gelijk in, want Maaike, zijn
vrouw, vroeg hèm, in plaats van hij
haar".
Alex Vogel werd afgekeurd voor de
militaire dienst, wegens zijn zwakke ge
zondheid.
Pas op tweeëndertig jarige leeftijd
leerde hij Maaike Westra kennen, een
aantrekkelijk bijdehande bibliothecares
se. Ze kwam regelmatig in de boekhan
del waar Alex werkte, om zich op de
hoogte te stellen van de boeken, die
nieuw uitgekomen waren. Ze koos dan
een paar exemplaren uit, die haar ge
schikt leken voor de bibliotheek. Bij
een van deze bezoeken ontmoette ze
Vogel. Wat ze in hem zag, mag Joost
weten, maar op haar initiatief volgden
er verscheidene uitjes naar de bioscoop
of naar een dancing. Ze nam hem mee
naar de feestjes van de roeivereniging
en maakte kennis met zijn oom en tan
te. Een jaar later trouwden ze.
In hun huwelijk was zij de domine
rende figuur. Dit scheen Alex niet te
deren; hij was gewend overheerst te
worden, aan de buitenkant leek hun
verbintenis redelijk gelukkig. Alleen stak
Maaike het een beetje dat Alex niet wat
ambitieuzer was. Maar aangezien de
aandelen, die nog steeds onder het be
heer van Bloem stonden, voor een ex
traatje in de huishoudpot zorgden, kon
den ze toch aardig rondkomen
De verhouding tussen Maaike en
haar schoonouders was niet erg harte
lijk. In haar hart vond ze hen maar
domme burgermensen. De opvoeding,
die ze Alex hadden gegeven, vond ze
ronduit slecht. Zij zou het absoluut veel
beter gedaan hebben. In de loop van de
tijd echter had ze zich bij deze dingen
neergelegd. Zolang ze de schone schijn
konden bewaren, was ze redelijk tevre
den.
(wordt vervolgd)
