Jan van Lie re sensationeel kampioen
Rookbom onderbrak
keverrace
O
AUTOCROSS OOSTEREND: STOFBAD ZONDER WEERGA
WASAUTOMATEN
Electrohuis
1,95
Sportshop
Dolle boel...
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 13 juli 1976
Ze waren er weer allemaal De coureurs met hun veelal gedeukte,
van hekwerken en stalen kooien voorziene wagens. De mecani
ciens, die rondsjouwden met bako's, sleutels en hamers. De pit-
poezen, de brandweer, de takelwagens, de ordebewaarders en niet
te vergeten het talrijke publiek (zo'n 3600) op de dijk bij Oosterend.
En dan was er natuurlijk de stralende zon, die het spektakel be
scheen. Een spektakel, dat soms door huizenhoge dichte stofwolken
aan het oog werd onttrokken. Dat alles maakte de MAB-autocross
van Texel afgelopen zondag tot een weergaloos evenement.
Er was nog meer. De geluiden,
die je er in de oren klonken, wa
ren een gebeuren op zich. Geroe
zemoes op de tribune, gejuich,
gegil Ronkende motoren. Sput
terende, rammelende, knallende,
razende, toeterende, gierende,
brullende, schetterende voertui
gen, die hun rondjes draaiden op
een circuit, dat binnen de kortste
keren in de Sahara veranderde.
STOF EN EMOTIE
Want stof was er. De coureurs zaten
er dik onder. De wolken die opgewor
pen werden dreven naar de jurywa
gens en naar het rennerskwartier.
Voor het publiek stond de lichte wind
nog wel aardig goed maar voor de
mensen op het middenterrein werd de
zon maar al te vaak aan het oog ont
trokken. Er was amper te zien wat er
zich op het baanvak afspeelde. Zij
kregen extra prijzen aangeboden. Het
waren stofbaden die hun weerga niet
kennen, en die bij thuiskomst steevast
een echte douche tot gevolg moesten
hebben. Een toegift beschikbaar ge
steld door de waterfabriek. Dat laat
ste was dan tevens een welkome trac-
tatie die bovendien kon dienen om de
emotie weg te spoelen.
VALSE START
Waar tref je immers zo'n enerverende
finale aan? De negen in eerste instantie
"estarte wagens werden prompt terug
geroepen wegens valse start.
Toen waren ze er weer. Op de eerste
rij stonden vijf wagens naast elkaar op
en hernieuwd signaal van starter Theo
akker te wachten.
Het waren Martin Koorn, Cees Ver-
uë, Toon Janssen, Ger Westerlaken en
"artin van Benthum'. Er achter popel
en Piet Stiggelbout, Joop Vlaming, Ni-
o Blonk en Jan van Liere om in aktie
komen.
De startvlag viel, maar de groene au-
van Martin van Benthum weigerde
vanaf 599,
prompt en Jan van Liere die er pal ach
ter stond kon niet weg komen. Hij ver
trok met bijna een halve ronde achter
stand voor de tien rondes die de finale
telde.
Toon Janssen had na een ronde de
leiding genomen. Hij werd toen gevolgd
door Martin Koorn, Piet Stiggelbout,
Nico Blonk en Martin van Benthum.
Vlak bij de jury wagen vloog het eerste
slachtoffer in de vormloze hopen langs
de baan die bij het begin van de middag
nog strobalen waren. Het was Martin
van Benthum die het noodlot trof. Hij
zakte weg in een diepe kuil en wist er
niet meer uit te komen. Jan van Liere
rukte in zijn BMW 4 cylinder op naar de
vijfde plaats. Toen het startveld opnieuw
nabij de jurywagen uit de stofwolken
opdook was er juist een rampartij vlak
voor de finish geweest. Hierbij vielen de
leidende wagens van Toon Janssen en
Martin Koorn weg uit de strijd. Ze
moesten later met kraanwagens van el
kaar worden gehaald. De wedstrijd
duurde voort. Ook voor de achterhoede
van het veld kwamen er weer nieuwe
kansen Nico Blonk nam de kop over.
Iiij werd op de hielen gezeten door Piet
Stiggelbout, Ger Westerlaken en Joop
Vlaming. Jan van Liere die volgde
wachtte zijn kans af. En die kwam.
PIROUETTE
Piet Stiggelbout maakte een pirouette
die hem zijn tweede plaats kostte. In
middels haalde Jan van Liere de wagen
van Joop Vlaming in. Dat bleek toen bij
de jurywagen alle overige wagens weer
in het zich kwamen. De zesde ronde
brak aan. Opnieuw veranderde de volg
orde. Er was een scrimage bij de laatste
bocht voor de finishlijn waarna opnieuw
twee koplopers de strijd moesten staken.
Nico Blonk en Han Westerlaken zetten
hun automobielen tegen elkaar.
Jan van Liere nam de kop en stond
deze niet meer af. Hij liep hoe langer
hoe verder uit op Joop Vlaming die
tenslotte in dezelfde ronde wist te fi
nishen. Derde werd Piet Stiggelbout
die, ontdaan van alle verdere concur
rentie „rustig" met twee ronden ach
terstand de finale besloot. En dan te
bedenken dat dezelfde Piet Stiggel
bout in de tweede manche schijnbaar
total loss in de sloot lag. Hij wist in de
herkansing zich toch voor de finale te
plaatsen.
En toen stonden ze daar. Zondag
avond kwart over zes nam het drietal
de toejuichingen van het publiek in ont
vangst. Fotografen maakten hun plaat
jes. Er werden bloemen uitgereikt en
Jan van Liere werd de lauwerkrans om
de hals gehangen. Hij kreeg de beker
voor zijn kunnen en zal deze op 1 augus
tus tegen de opdringende concurrentie
moeten verdedigen.
VEEL DOMME PECH
Jan van Liere zal het moeilijk krij
gen bij de volgende aflevering van deze
autocross. Er waren er ditmaal veel po
tentiële kanshebbers die door domme
pech uit de wedstrijd verdwenen.
Neem bijvoorbeeld Piet Witte die de
vijfde manche met een overwinning af
sloot, maar in de halve finale pech
kreeg. Hij had aan de vooravond van de
race nog een trainingsritje gemaakt en
was toen in de sloot terecht gekomen
waarbij een gezwollen lip en een aantal
van plaats verwisselende tanden had
opgelopen. Het deerde hem niet. Hij reed
toch. Maar zoals dat gaat met mechani
sche sporten, de wagen gaf het op.
Van Maldegem was ook zo'n pechvo
gel. Hij had een snelle wagen die in ei
gen beheer werd gebouwd, maar in de
manches werd hij aangereden en moest
terug naar het rennerskwartier. In de
herkansing brak de veerschotel van de
auto af. Het einde, ook voor hem
De winnaars op hel ereschavotje. Kampioen fan van Liere met Joop Vlaming (links) en
Piet Stiggelbout.
Inze Daalder had meer geluk. In de
herkansing belandde hij op het midden
terrein, weggedrukt door de concurren
tie. Z'n motor sloeg af en wilde aanvan
kelijk niet op gang komen. Het bleek een
kwestie van loswrikken en daar ging
Inze weer. Het leverde in de herkansing
een derde plaats op Helaas sneuvelde
hij in de halve finales.
STEILEWAND RACE
Een van de meeste sensationele ogen
blikken deed zich voor in de eerste halve
finale toen Henk Schraag uit de bocht
vloog en de wedstrijd als een steile-
wand race door de drooggevallen sloot
achter de strobalen voortzette. Hij
maakte zo een rit van meer dan 50 me
ter, en zou weer opnieuw in de baan ge
komen zijn als niet een groot aantal stro
balen hem de weg had versperd.
Nog een sensatie in een van de man
ches. De Ford van Kees Hoogenraad
verloor een benzinetank. De auto reed
normaal verder Het bleek achteraf
een oude lege tank te zijn zodat er geen
gevaar bij was. Maar om ongelukken
te voorkomen werd het parcours tijde
lijk wel verlegd en werd er een rode
vlag geplant.
Kees Pol, de winnaar van vorige keer,
verliet de wedstrijd in de halve finale
nadat ook hij in de sloot belandde. Het
zat hem niet mee.
Zo waren er vele die op 1 augustus
en ook hier wagens die een bad namen
in de uitgedroogde sloten.
Ongeveer 10 kevers wisten de eind
streep te behalen. Nan Westerlaken
was de eerste, met Johan van Malde
gem en Henk Smit als tweede en der
de. Martin de Ridder werd tot de
grootste pechvogel gekroond omdat
hij zijn koppositie op één ronde voor
het eind moest afstaan wegens panne.
STERKE TEKSTEN
De emoties laaiden hoog op bij de au
tocross van zondagmiddag, die nu voor
de 17e maal werd gehouden. Speaker
Piet Zijm was weer uitstekend op dreef.
Hij had voor zijn commentaarpositie het
dak van de jurywagen uitgezocht van
waar hij duidelijk een zeer goed over
zicht had. Het leek soms wel of hij in
staat was door de stofwolken heen te
kijken omdat vanaf de grondpositie bij
de startlijn het zicht veelal maar een
meter of 10 was. Een van zijn sterkste
teksten was de mededeling dat de veer
boot zijn diensten had gestaakt wegens
de overwaaiende stofwolken vanaf het
autocross terrein.
VEEL PREMIES
Nan Westerlaken werd winnaar van de keverrace. Hier wordt hij gefeliciteerd en van
prijs voorzien door AlAB-voorzitter O. J. Agter.
hun kunnen weer gaan tonen. Hopelijk
zijn ook Cees Duin en Leen den Braven
er dan weer bij die de meeste materiële
schade opliepen Beide wagens raakten
reeds in de eerste manche total loss.
KEVERRACE MET ROOKBOM
Sensatie bracht ook het pauzenum
mer: de keverrace, waarbij 20 kevers
met elkaar de strijd aanbonden. Ze gin
gen allen tegelijk van start voor een
wedstrijd die 12 rondes zou duren. Maar
na een halve ronde werd de wedstrijd
stilgelegd omdat de wagen van Martin
de Ridder leek te branden. Er kwam
een rode gloed uit het motorblok! Bij
nader inzien was het een rookbom, be
doeld om de achtervolgers te hinderen.
Het werd door de leiding niet op prijs
gesteld, en de start werd hernieuwd.
Het betekende veel geluk voor Nel
Bruining die al na de eerste bocht met
haar kever op de zij kwam te liggen.
Ook hier waren vele manieren te zien
waarmee men de wedstrijd kan beëindi
gen. Wagens die elkaar schepten, die
plotseling 180 graden draaiden, koppe-
ligen die het plotseling lieten afweten
Texel waren uitgeloofd werd er om on
geveer 150 premies gereden. Een van de
origineelste was wel de premie van een
slof sigaretten voor de wagen die de
meeste rook ontwikkeling zou vertonen.
Het is niet bekend of deze premie nog is
uitgereikt, anders zou hij kunnen blijven
liggen voor de volgende keer op 1 au
gustus als de winnaars hun eretitel zul
len moeten verdedigen.
Het zal opnieuw een groot spektakel
worden. De 50 coureurs, de 20 kever
coureurs, de Motor-, Auto- en Brom
fietsclub Texel en talloze medewerkers
en belangstellenden zullen er borg voor
staan.
Reken maar
Jongenshengel, bamboe
Hengeltje molen,
compleet ƒ19,95
Molens, vanaf 8,95
De auto van Nel Bruining op zijn kant. De
groene vlag gaat omhoog als teken dat alles
o k. is.
Al direkt na
>in van de wedstrijd was het raakdrie auto's tegelijk in de sloot. De kraan van Niek Dros had er geen moeite mee.
Bij de familie Van Liere uit Oost
was het zondagavond een dolle boel.
Toen de kampioen thuiskwam werd er
geducht feest gevierd en werd het dui
delijk dat er toch iets was misgegaan
op de boerderij van vader Cor. Door
de emoties en de spanning was hij he
lemaal vergeten dat het inmiddels
melktijd was geweestdat de koeien
nog gemolken moesten worden, en dat
de melkwagen al weer vertrokken was
zonder de bussen. De melk mocht dan
zuur worden, de stemming bleef op
hoog peil. Natuurlijk, want het was
de eerste keer in 25 jaar dat dit voor
kwam en je zoon wordt niet iedere
dag autocrosskampioen van Texel.
Naast prijzen die door de MAB-club
