„Optimale bedrijfsvoering in
herkenbaar Texels landschap"
-
Bij elk huis zomerwoning toestaan
of - naar keus - een caravan
Dokter Siebinga over ziek
zijn en gebedsgenezing
Christelijke fracties willen drie
kampeereenheden per erf
ssasBT
Tine Vlas-van der Vlies
wr
MT IK ZEGGEN WOU.
Bedankt
Vervolg van pag. 2
Hoe komen de boeren
over bij de „anderen"?
ƒ1000.voor drumband
„Excelsior"
Cursus Surinaams koken
TOON SMIDT
Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 25 januari 1977
De Samenwerkende Christelijke
Frakties vinden het mogelijk maken
van optimale agrarische bedrijfsvoe
ring in het buitengebied de belangrijk
ste eis waaraan het bestemmingsplan
moet voldoen. Daarnaast zal het land
schap herkenbaar Texels moeten blij
ven, hetgeen het voorgestelde onder
scheid in drie soorten land aanvaard
baar maakt.
Namens de SCF werd dit vanmiddag
uiteengezet door Ate Rienstra, die ook
de andere peilers van de economie
van Texel maximale ontplooiingskan
sen wilde geven in het belang van het
welzijn. Hij wilde het maximum van
47.000 slaapplaatsen in 1985 loslaten
om het mogelijk te maken dat op alle
erven in het buitengebied drie recrea
tieve eenheden kunnen worden toege
staan: 1 volgens recht en 2 met ver
gunning, waarbij uitgegaan wordt van
één toercaravan. Deze voorzieningen
zouden niet zichtbaar mogen zijn van
af de openbare weg, alleen in het zo
merhalfjaar moeten worden toege-
REVEN LEZERS. RXT EN VERANTWOOADEUJKHEfD SAN OE RECRKTC
Lieve mensen bedankt,
Ja, jullie zullen wel denken, wie is dat
nou weer in Godsnaam die ons schrijft.
Ik ben net zo onbekend voor u allen als
u allen voor mij. En toch heeft u zo ont
zettend veel mensen plezier gebracht.
Hoe? Dat zal ik u vertellen.
Mijn naam is Zuster Johanna Visser,
geboren Heemskerkse, ben lid van de
Congrégatie Zuster van de Allerheilig
ste Verlosser (dezelfde als Huize Sint
Jan) en werk sinds 5M> jaar hier in de
hoofdstad van Cameroun, Yaoundé.
Ik was vorig jaar op vakantie in het
dierbare vaderland en bracht natuurlijk
ook een bezoek aan Den Burg. Daar
werd ik al spoedig mee naar de kelder
getroond. Ik viel bijna achterover bij
het zien van de ontelbare zakken vol
kleren Mijn medezusters hebben veel
tijd besteed om het zomergoed uit te
zoeken en 4 5 zakken vol nieuw onder
goed, onderjurkjes, handschoenen en
kniekousen.
Dit alles werd via de missie-procure
naar mij gezonden die ik in november
hier aankreeg. Vlak voor de Kerst. Mijn
werkterrein ligt in het hospitaal waar
enorm veel zieken komen. Van heinde
en ver. Soms 800 1.000 km, en nog ver
der. Ik heb 5 jaar op Interne Afdeling
gewerkt, en sinds 3 maanden zit ik op
de ongevallen- en operatieafdeling Een
grote zaal met 24 bedden. Ter gelegen
heid van de Kerst hadden we een kerst
boom midden op de zaal gezet Kerstmu-
ziek internationaal op de achtergrond.
En met deze feestvreugde hadden we
Ivoor elke patiënt een nieuw stel onder
goed uitgedeeld met een zakje snoep
Mensen kinderen wat waren ze groots.
Ze hadden nog nooit zoiets gehad en
vooral in het ziekenhuis.
Voor het personeel hadden we een
pakket klaargemaakt en één schreef een
dankbrief waarin hij vertelde dat er een
vreugdebom losgebarsten was in zijn
gezinnetje.
Een ander had een dochtertje die haar
eerste communie deed, die liep die dag
heel groots met een nieuwe onderjurk
aan en spierwitte kniekousjes Wat staat
dat toch deftig op die zwarte huiden.
Beste mensen allemaal, ik wilde hier
deze brief alleen maar heel veel dank
zeggen voor alle goeds en liefde en
vreugde die u gebracht heeft in dit zie
kenhuis. U wist daar niets van maar wij
hier in de groep (die uit 7 zusters be
staat) hebben het Kerstkind gevraagd
om u allen te zegenen en te beschermen.
Ik laat het hierbij en wens u alle goeds
toe in dit nieuwe jaar en u wat te war
men stuur ik hete zonnestralen, want
het is hier momenteel het grote droog-
seizoen, dus op z'n heetst.
En natuurlijk heel veel groeten en
nogmaals hartelijk, hartelijk dank.
Zuster Johanna
iityiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifliiiiiniuim
staan bijv. van Pasen tot half septem
ber en er zou beplanting geëist kun
nen worden.
Rienstra memoreerde dat het ontwerp-
bestemmingsplan, zich bepaald niet als
een roman laat lezen. Het is blijkbaar
onvermijdelijk geweest te schrijven in
een zodanige stijl dat het begrijpen van
de bedoelingen vaak moeilijk was, waar
door misverstanden ontstonden.
Hoewel de SCF de 47.000 als absoluut
éijfer willen loslaten, blijven zij van me
ning dat de recreatieve ontwikkeling
moet worden afgebouwd, waarbij het
zwaartepunt op kwaliteitsverbetering
moet liggen.
Helpen
Het bestemmingsplan moet de agra
riër helpen zijn bedrijf naar zijn inzicht
voort te ztten; hij mag daarin zeker met
gehinderd worden. Het agrarische ge
bied moet zo groot mogelijk blijven. Al
leen voor de uitbreiding van de dorpen
en kwaliteitsverbetering van de be
staande recreatieterreinen mag er wat
af. Afknabbeling van het agrarische
areaal betekent dat de hele agrarische
struktuur wordt aangetast. Loonbedrij
ven en produkten vervoerende bedrijven
moeten met onder hun capaciteit wer
ken, want dat betekent hogere verwer
kingskosten, mogelijk toenemende werk
loosheid en extra financiële lasten voor
de boeren. Ook de aankoop van land
bouwgronden bijv. ten bate van rotgan
zen wordt als aantasting gezien. Met de
indeling van het Texelse land in drie
categorieën had de SCF het dan ook wel
moeilijk gehad, mede omdat de stijl van
de voorschriften voor de verschillende
categorieën aanleiding zijn geweest voor
misverstand en wantrouwen.
Geen eenvormigheid
In tegenstelling tot vroeger dreigt het
landschap op een zodanige manier te
veranderen dat enorme eenvormigheid
ontstaat. De mensen maken zich daar
over ongerust. Overal torensilo's, overal
ligboxenstallen, overal bepaalde kavel
grootten alles gelijk, zelfs in natio
naal en Europees verband. Dat gevaar
bedreigt ook Texel maar als men de boer
verwijt dat hij het landschap verknoeit
is men aan het verkeerde adres want hij
moet met zijn tijd mee.
Toch moet het Texelse landschap her
kenbaar blijven. Dat is alleen aanvaard
baar als de boer die daaraan moet mee
werken financieel wordt schadeloos ge
steld. Volgens Rienstra kan de gemeente
in financieel opzicht maar beperkt bij
dragen, ook al gezien andere noodzake
lijke taken zoals het onderhoud van we
gen en fietspaden. De hogere overheden
zullen (eventueel door een verfijnings
uitkering) over de brug moeten komen.
Als er geen geld is moet de aanvrager
gewoon kunnen doorgaan en wel zonder
uitstel. Hij moet niet aan de praat ge
houden kunnen worden. En als mocht
blijken dat de hogere overheden Texel
in dit opzicht toch in de kou laten staan,
dan moet het college door planwijziging
al het landschappelijk onderscheid in
het plan laten vervallen en heel Texel
tot agrarisch produktiegebied maken.
Rienstra: „Zonodig zal onze fraktie hier
bij het initiatief nemen, al zou ons dat
voor het Texelse landschap wel spijten".
Herinnerend aan de raadsvergadering
van april 1974 waarin het recreatieba
sisplan werd vastgesteld, zei Rienstra
dat destijds is gezegd dat dit recreatie-
basisplan geen definitief standpunt zou
inhouden Dat zou pas gebeuren bij de
vaststelling van de bestemmingsplannen.
Bij star vasthouden aan de 47.000 is de
koek vrijwel op en is er geen mogelijk
heid voor kamperen bij de boer, on
danks dat er in het verleden meerdere
discussies over zijn gevoerd en er poli
tieke beloften zijn gedaan. Er vanuit
gaande dat op de ingeslagen weg wordt
voortgegaan wat betreft het recreatief
verpozen op de verblijfsterreinen zelf,
wat al een drukvermindering voor de
kwetsbare natuurgebieden als gevolg
kan hebben, dat de sector kort kampe
ren waar juist de sociaal zwakkeren op
aangewezen zijn aan het verminderen
is, dat niet is uitgesloten dat steeds meer
mensen per vliegtuig naar Texel zullen
komen zodat daarvan geen overbelas
ting voor de veerdienst kan uitgaan, lijkt
het verantwoord bij alle permanente wo
ningen in het buitengebied drie kam
peereenheden toe te staan
vroeg zich af hoe het aan de rest van de
bevolking duidelijk moet worden ge
maakt, dat er moeilijkheden zijn anders
dan door „klagen".
De heer Van Dijk plaatste de opmer
king dat er ook andere landgenoten zijn,
die het „beroerd" hebben. Spreker was
van mening, dat er ook wat meer ge
dacht moet worden aan de voordelen
van het boer-zijn. Het wordt langzamer
hand een weelde om werkelijk „zelf
standige" te mogen zijn. Hoewel de heer
Van Dijk begrip kon hebben voor het
voeren van akties op bepaalde momen
ten waarschuwde hij er toch voor om
maar te blijven „doordrammen".
De heer A. G. Boerhorst was van oor
deel. dat van de tegenwoordige rege
ring niets te verwachten was. Naar zijn
mening wil men op alle mogelijke ma
nieren de ondernemer omlaag drukken
Als dit zo doorgaat gaan alle bedrijven
er aan. Hij sprak met waardering over
een bepaalde rubriek in „De Telegraaf",
waarin op z.i. verantwoorde wijze over
de landbouwbedrijven werd geschreven.
Hij was verder van mening, dat het blad
„19 NU" veel meer moest worden gele
zen.
De heer Van Dijk was van oordeel,
dat het aan de kiezers is in mei a.s.
ook hun oordeel uit te spreken over het
beleid van de regering ten aanzien van
de zelfstandige ondernemers.
Aan het ernde van de vergadering gaf
de heer Koolhof nog een kort overzicht
van de plannen van de Bedrijfsvereni
ging voor dit jaar. We noemen daarvan.
Aanleggen van een suikerbietenproef
veld met rassen en stikstoftrappen.
Proefveld voor de opbouw van ruggen
op aardappelpercelen.
Het opzetten van een tweetal studie
groepen voor de pootgoedteelt.
Een studiegroep voor veehouders met
ligboxenstallen.
Machinaal doorzaaien van „bescha
digd" grasland.
Boerderij entocht op 23 februari a.s.
De heer Herweijer sloot te plm. kwart
voor vier de bijeenkomst, waarbij hij
sprak van een geslaagde dag
C. van Groningen
Als bijdrage in de aanschaf van nieu
we uniformen ontving de drumband van
Excelsior uit Oosterend 1,000,van het
Prins Bernhardfonds (Anjerfonds).
DE COCKSDORP -1- Als inleiding op
een eerdaags te beginnen cursus Suri
naams koken door mevrouw C de Rui
ter uit De Cocksdorp zal op vrijdag 28
januari een contactavond gehouden wor
den in het Eierlandsche Huis. De bijeen
komst begint om 20.00 uur.
Op de jaarvergadering van het Ka
tholiek Vrouwengilde die woensdag
avond gehouden werd in De Witte
Burcht werd onder meer het woord ge
voerd door dokter R. Siebinga die sprak
over: De zin van het ziek zijn en Ge
bedsgenezing. Hij verzorgde hiermee
een inleiding op de toelichting over ge
bedsgenezing door mevrouw Marty
Haayer uit Amsterdam. Zij verklaarde
in een indrukwekkend betoog hoe bij
haar tijdens een gebedsgenezingsdienst
een herstel intrad waarvan de artsen
nog steeds voor een raadsel staan.
De bijeenkomst werd bijgewoond door
een 90 tal belangstellenden. Alvorens
de heer Siebinga en mevrouw Haayer
het woord voerden werd het financieel
verslag van de vereniging besproken.
Het vertoonde 'n duidelijk positief saldo,
wat met het 75-jarige bestaan (in 1978)
in het vooruitzicht volgens de penning-
meesteresse een goed vooruitzicht is.
Zin van ziek zijn
Na het voorlezen van het jaarverslag
gaf de voorzitster het woord aan dokter
R Siebinga uit De Cocksdorp. Hij sprak
m eerste instantie over de zin van het
ziek zijn en merkte erbij op wel eens
een vraagteken te zetten bij sommige
genezingen In dit verband doelde hij
op verstoorde harmonie in het leven van
sommige mensen. Hij toonde aan dat er
nog steeds veel ongeneeslijke ziektes be
staan waarvan op wonderbaarlijke wijze
plotseling herstel blijkt. Voorts sprak de
heer Siebinga over diverse vormen van
kruidengeneeskunde en gebedsgenezing.
Gebedsgenezing
Gaste gedurende deze avond was me
vrouw Marty Haayer uit Amsterdam
die vertelde over haar ervaringen. Zij
had aan het begin van de zomer 1975 te
horen gekergen dat ze nog 1 tot 6 weken
te leven had. Kort daarop werden de op
haar uitgevoerde bestralingen stopgezet
en vertrok zij naar de Verenigde Sta
ten om bij gebedsgenezeres Catherine
Kulhman genezing te zoeken. Mevrouw
Haayer verklaarde dat alleen al het
overleven van de reis een wonder bete
kende. Na enige tijd trad tijdens een van
de diensten van Catherine Kuhlman ge
nezing m. Na dit gebeuren is het met
mevrouw Haayer gaandeweg beter ge
gaan en nu na anderhalf jaar, voelt ze
zich weer beter dan ooit. Ondanks een
zekere scepsis onder een aantal aanwe
zigen maakte de toespraak van mevrouw
Haayer grote indruk op alle toehoorders.
(02220) 2323
Voor al Uw vervoer per taxi.
Speciaal zittend zieken-
vervoer.
Tine Vlas-van der Vlies van de WD
heeft vanmiddag in de raadsvergade
ring voorgesteld alle bewoners van
permanente huizen in het buitengebied
toe te staan een zomerwoning te bou-
den of een caravan te plaatsen. Zij
kunnen dan dus kiezen. Mevrouw Vlas
wees erop dat door een dergelijke re
geling het principe van het recreatie
basisplan niet wordt aangetast. Het
toestaan van zomerwoningen zou het
gevoel van rechtsgelijkheid zeer be
vorderen, zo meende zij.
Zoals bekend is het bouwen van zo
merwoningen volgens het nieuwe be
stemmingsplan niet meer mogelijk. Na
het van kracht worden van het voorbe-
reidingsbesluit medio 1975 zijn daarvoor
dan ook geen bouwvergunningen meer
afgegeven. Het college was van mening
dat iedereen allang wist dat het bouwen
van zomerwoningen tenslotte niet meer
mogelijk zou zijn en dat men de afgelo
pen vijf jaar zijn kans nog heeft kunnen
grijpen Tine Vlas betwijfelde of dat wel
algemeen bekend was. Van gemeente
wege is nooit op dit feit gewezen. Bo
vendien hebben sommigen om financiële
redenen niet eerder de kans gehad een
zomerwoning bij hun huis te zetten.
Kamperen bij de boer
Het nauw met deze problematiek sa
menhangende kamperen bij de boer
achtte Tine Vlas ook nog wel mogelijk
zonder het in het recreatiebasisplan ge
stelde maximum van 47.000 belangrijk
te overschrijden. Uitgaande van de tel
lingen van het college (die zij „zeer
theoretisch" noemde omdat is uitgegaan
van zowel werkelijke cijfers als „uit de
lucht gegrepen" normen) en de progno
ses zouden er in 1985 theoretisch 2.264
reserveslaapplaatsen zijn.
Als rekening wordt gehouden met de
groei die men bestaande bedrijven moet
toestaan en de sluipende groei in onder
meer de logies met ontbijt-sector nam
zij aan dat ongeveer 1.200 slaapplaatsen
zullen overblijven, die zij dan voor kam
peren bij de boer zou willen uitgeven.
Op de boerenbedrijven (a-blokken) wil
de zij drie kampeereenheden (tent, cara
van, sta-caravan of dormobiel) toestaan.
Door een vergunningenstelsel wordt het
mogelijk voorwaarden te stellen (in de
vorm van behoorlijk sanitair e.d.). Jaar
lijks kan het college op grond van de
aanvragen beoordelen om wel aantal
slaapplaatsen het gaat. Dit aantal zou
in mindering moeten worden gebracht
op de campings van de Recreatiestich
ting. Op die manier blijft de ontwikke
ling goed onder controle.
Tine Vlas wilde dat alle bestaande
bedrijven een bestemming krijgen in het
plan. Temeer daar het rechtsgevoel hier
door wordt bevredigd en procedures bij
de Kroon worden voorkomen. Beden
kingen had het VVD-raadslid tegen de
bepaling dat om bestemd te zijn
een bedrijf aan een persoon een volledig
inkomen moet kunnen geven. „Wie be
oordeelt wat een volledig inkomen is en
worden subsidies ook meegeteld?" Van
mevrouw Vlas mocht een agrariër best
een bijverdienste hebben om rond te ko
men en evengoed een bestemming krij
gen. Wat nu gebeurt, beschouwde zij als
een vorm van sanermg en dat hoort niet
tot de gemeentelijke taken.
Spreekster geloofde verder niet dat
de procedure om van B- naar A-blok te
promoveren zo „eenvoudig" is en vond
dat ook niet aanvaardbaar. Over
schakelen moet mogelijk ,zijn zonder
procedure. Nu is de agrariër veel te af
hankelijk van B. en W en de deskundi
gen die advies geven. Ze vroeg of beroep
bij de gemeenteraad mogelijk is, als de
collegebeslissing ongunstig uitvalt.
Afweging
Tine Vlas vond dat de agrarische be
langen altijd doorslaggevend moeten zijn
en zag dat niet als onvolwaardige belan
genafweging. Ze stelde voor heel Texel
te verklaren tot agrarisch produktiege
bied (dus gelijkwaardig aan Eierland,
Het Noorden en de PH-polder) met uit
zondering van het Hogeberggebied dat
van haar mocht worden beschouwd als
„agrarisch gebied van landschappelijke,
cultuurhistorische en natuurlijke waar
de" (zoals nu al het oude land van
Texel). Het Hogeberggebied zou wel
moeten worden ingeperkt en begrensd
door Schilderweg, Skillepaadje en de
dorpskom van Den Burg, Pontweg en
Westergeest weg.
Tine Vlas sprak ook het „niet aan
vaardbaar" uit over het systeem van
aanleg vergunningen waarvan zij vond
dat het een normale agrarische bedrijfs
voering onmogelijk zal maken, ongeacht
de duur van de procedure (die volgens
B. en W. niet of nauwelijks tot vertra-
gingf leidt).
Tine Vlas vroeg ook de loonbedrijven
die niet full time zijn, te bestemmen
Volledige agrarische vrijheid wilde zij
ook in de agrarische enclaves in de duin
gebieden.
Dagrecreaticf gebied
Tine Vlas vond dat de behoefte aan
het dagrecreatief opvanggebied met
slechtweervoorzieningen ten oosten van
De Koog niet is aangetoond Ze vond het
dan ook niet verantwoord hieraan cul
tuurgrond op te offeren ook niet in het
belang van het landschap. Ze stelde voor
het geprojecteerde gebied in ieder geval
flink te verkleinen. Met het voorstel (ge
daan in de RO-commissie) om het re-
creatiebos bij De Cocksdorp uit te brei
den, waardoor het mogelijk is waarde
volle cultuurgrond te sparen, was ze het
van harte eens
V Horeca
Dat alle horecabedrijven nu met 25°/o
mogen uitbreiden noemde de WD-
woordvoerdster oneerlijk ten opzichte
van de boeren die kampeerders willen
toelaten op hun erven. De 25% uitbrei
ding was het gevolg van een recente
wijziging van het plan.
De handels- en ambachtelijke bedrij
ven die in het buitengebied staan zou
den een bestemming moeten krijgen. Het
overgangsrecht voor deze bedrijven
vindt zij onjuist, temeer daar op de of
ficiële industrieterreinen geen plaats
voor hen is.
Bredere wegen
De wegen van Texel worden slechter
en er is onvoldoende geld voor onder
houd. Mede daarom was mevrouw Vlas
voor „aanpassing" van de wegen om te
voorkomen dat de bermen worden ver
woest. eZ was niet bang voor de rustver
storing die mogelijk zal uitgaan van de
nieuwe fietspaden in het kader van het
gesubsidieerde fietspadenplan. De boe
ren die bezig zijn met de schouw van
sloten en het maaien van dijken hebben
er wél last van. Ze stelde voor de fiets
paden niet naast, maar óp de binnendij
ken aan te leggen.