„Optimale bedrijfsvoering in herkenbaar Texels landschap" - Bij elk huis zomerwoning toestaan of - naar keus - een caravan Dokter Siebinga over ziek zijn en gebedsgenezing Christelijke fracties willen drie kampeereenheden per erf ssasBT Tine Vlas-van der Vlies wr MT IK ZEGGEN WOU. Bedankt Vervolg van pag. 2 Hoe komen de boeren over bij de „anderen"? ƒ1000.voor drumband „Excelsior" Cursus Surinaams koken TOON SMIDT Tweede blad Texelse Courant, dinsdag 25 januari 1977 De Samenwerkende Christelijke Frakties vinden het mogelijk maken van optimale agrarische bedrijfsvoe ring in het buitengebied de belangrijk ste eis waaraan het bestemmingsplan moet voldoen. Daarnaast zal het land schap herkenbaar Texels moeten blij ven, hetgeen het voorgestelde onder scheid in drie soorten land aanvaard baar maakt. Namens de SCF werd dit vanmiddag uiteengezet door Ate Rienstra, die ook de andere peilers van de economie van Texel maximale ontplooiingskan sen wilde geven in het belang van het welzijn. Hij wilde het maximum van 47.000 slaapplaatsen in 1985 loslaten om het mogelijk te maken dat op alle erven in het buitengebied drie recrea tieve eenheden kunnen worden toege staan: 1 volgens recht en 2 met ver gunning, waarbij uitgegaan wordt van één toercaravan. Deze voorzieningen zouden niet zichtbaar mogen zijn van af de openbare weg, alleen in het zo merhalfjaar moeten worden toege- REVEN LEZERS. RXT EN VERANTWOOADEUJKHEfD SAN OE RECRKTC Lieve mensen bedankt, Ja, jullie zullen wel denken, wie is dat nou weer in Godsnaam die ons schrijft. Ik ben net zo onbekend voor u allen als u allen voor mij. En toch heeft u zo ont zettend veel mensen plezier gebracht. Hoe? Dat zal ik u vertellen. Mijn naam is Zuster Johanna Visser, geboren Heemskerkse, ben lid van de Congrégatie Zuster van de Allerheilig ste Verlosser (dezelfde als Huize Sint Jan) en werk sinds 5M> jaar hier in de hoofdstad van Cameroun, Yaoundé. Ik was vorig jaar op vakantie in het dierbare vaderland en bracht natuurlijk ook een bezoek aan Den Burg. Daar werd ik al spoedig mee naar de kelder getroond. Ik viel bijna achterover bij het zien van de ontelbare zakken vol kleren Mijn medezusters hebben veel tijd besteed om het zomergoed uit te zoeken en 4 5 zakken vol nieuw onder goed, onderjurkjes, handschoenen en kniekousen. Dit alles werd via de missie-procure naar mij gezonden die ik in november hier aankreeg. Vlak voor de Kerst. Mijn werkterrein ligt in het hospitaal waar enorm veel zieken komen. Van heinde en ver. Soms 800 1.000 km, en nog ver der. Ik heb 5 jaar op Interne Afdeling gewerkt, en sinds 3 maanden zit ik op de ongevallen- en operatieafdeling Een grote zaal met 24 bedden. Ter gelegen heid van de Kerst hadden we een kerst boom midden op de zaal gezet Kerstmu- ziek internationaal op de achtergrond. En met deze feestvreugde hadden we Ivoor elke patiënt een nieuw stel onder goed uitgedeeld met een zakje snoep Mensen kinderen wat waren ze groots. Ze hadden nog nooit zoiets gehad en vooral in het ziekenhuis. Voor het personeel hadden we een pakket klaargemaakt en één schreef een dankbrief waarin hij vertelde dat er een vreugdebom losgebarsten was in zijn gezinnetje. Een ander had een dochtertje die haar eerste communie deed, die liep die dag heel groots met een nieuwe onderjurk aan en spierwitte kniekousjes Wat staat dat toch deftig op die zwarte huiden. Beste mensen allemaal, ik wilde hier deze brief alleen maar heel veel dank zeggen voor alle goeds en liefde en vreugde die u gebracht heeft in dit zie kenhuis. U wist daar niets van maar wij hier in de groep (die uit 7 zusters be staat) hebben het Kerstkind gevraagd om u allen te zegenen en te beschermen. Ik laat het hierbij en wens u alle goeds toe in dit nieuwe jaar en u wat te war men stuur ik hete zonnestralen, want het is hier momenteel het grote droog- seizoen, dus op z'n heetst. En natuurlijk heel veel groeten en nogmaals hartelijk, hartelijk dank. Zuster Johanna iityiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiifliiiiiniuim staan bijv. van Pasen tot half septem ber en er zou beplanting geëist kun nen worden. Rienstra memoreerde dat het ontwerp- bestemmingsplan, zich bepaald niet als een roman laat lezen. Het is blijkbaar onvermijdelijk geweest te schrijven in een zodanige stijl dat het begrijpen van de bedoelingen vaak moeilijk was, waar door misverstanden ontstonden. Hoewel de SCF de 47.000 als absoluut éijfer willen loslaten, blijven zij van me ning dat de recreatieve ontwikkeling moet worden afgebouwd, waarbij het zwaartepunt op kwaliteitsverbetering moet liggen. Helpen Het bestemmingsplan moet de agra riër helpen zijn bedrijf naar zijn inzicht voort te ztten; hij mag daarin zeker met gehinderd worden. Het agrarische ge bied moet zo groot mogelijk blijven. Al leen voor de uitbreiding van de dorpen en kwaliteitsverbetering van de be staande recreatieterreinen mag er wat af. Afknabbeling van het agrarische areaal betekent dat de hele agrarische struktuur wordt aangetast. Loonbedrij ven en produkten vervoerende bedrijven moeten met onder hun capaciteit wer ken, want dat betekent hogere verwer kingskosten, mogelijk toenemende werk loosheid en extra financiële lasten voor de boeren. Ook de aankoop van land bouwgronden bijv. ten bate van rotgan zen wordt als aantasting gezien. Met de indeling van het Texelse land in drie categorieën had de SCF het dan ook wel moeilijk gehad, mede omdat de stijl van de voorschriften voor de verschillende categorieën aanleiding zijn geweest voor misverstand en wantrouwen. Geen eenvormigheid In tegenstelling tot vroeger dreigt het landschap op een zodanige manier te veranderen dat enorme eenvormigheid ontstaat. De mensen maken zich daar over ongerust. Overal torensilo's, overal ligboxenstallen, overal bepaalde kavel grootten alles gelijk, zelfs in natio naal en Europees verband. Dat gevaar bedreigt ook Texel maar als men de boer verwijt dat hij het landschap verknoeit is men aan het verkeerde adres want hij moet met zijn tijd mee. Toch moet het Texelse landschap her kenbaar blijven. Dat is alleen aanvaard baar als de boer die daaraan moet mee werken financieel wordt schadeloos ge steld. Volgens Rienstra kan de gemeente in financieel opzicht maar beperkt bij dragen, ook al gezien andere noodzake lijke taken zoals het onderhoud van we gen en fietspaden. De hogere overheden zullen (eventueel door een verfijnings uitkering) over de brug moeten komen. Als er geen geld is moet de aanvrager gewoon kunnen doorgaan en wel zonder uitstel. Hij moet niet aan de praat ge houden kunnen worden. En als mocht blijken dat de hogere overheden Texel in dit opzicht toch in de kou laten staan, dan moet het college door planwijziging al het landschappelijk onderscheid in het plan laten vervallen en heel Texel tot agrarisch produktiegebied maken. Rienstra: „Zonodig zal onze fraktie hier bij het initiatief nemen, al zou ons dat voor het Texelse landschap wel spijten". Herinnerend aan de raadsvergadering van april 1974 waarin het recreatieba sisplan werd vastgesteld, zei Rienstra dat destijds is gezegd dat dit recreatie- basisplan geen definitief standpunt zou inhouden Dat zou pas gebeuren bij de vaststelling van de bestemmingsplannen. Bij star vasthouden aan de 47.000 is de koek vrijwel op en is er geen mogelijk heid voor kamperen bij de boer, on danks dat er in het verleden meerdere discussies over zijn gevoerd en er poli tieke beloften zijn gedaan. Er vanuit gaande dat op de ingeslagen weg wordt voortgegaan wat betreft het recreatief verpozen op de verblijfsterreinen zelf, wat al een drukvermindering voor de kwetsbare natuurgebieden als gevolg kan hebben, dat de sector kort kampe ren waar juist de sociaal zwakkeren op aangewezen zijn aan het verminderen is, dat niet is uitgesloten dat steeds meer mensen per vliegtuig naar Texel zullen komen zodat daarvan geen overbelas ting voor de veerdienst kan uitgaan, lijkt het verantwoord bij alle permanente wo ningen in het buitengebied drie kam peereenheden toe te staan vroeg zich af hoe het aan de rest van de bevolking duidelijk moet worden ge maakt, dat er moeilijkheden zijn anders dan door „klagen". De heer Van Dijk plaatste de opmer king dat er ook andere landgenoten zijn, die het „beroerd" hebben. Spreker was van mening, dat er ook wat meer ge dacht moet worden aan de voordelen van het boer-zijn. Het wordt langzamer hand een weelde om werkelijk „zelf standige" te mogen zijn. Hoewel de heer Van Dijk begrip kon hebben voor het voeren van akties op bepaalde momen ten waarschuwde hij er toch voor om maar te blijven „doordrammen". De heer A. G. Boerhorst was van oor deel. dat van de tegenwoordige rege ring niets te verwachten was. Naar zijn mening wil men op alle mogelijke ma nieren de ondernemer omlaag drukken Als dit zo doorgaat gaan alle bedrijven er aan. Hij sprak met waardering over een bepaalde rubriek in „De Telegraaf", waarin op z.i. verantwoorde wijze over de landbouwbedrijven werd geschreven. Hij was verder van mening, dat het blad „19 NU" veel meer moest worden gele zen. De heer Van Dijk was van oordeel, dat het aan de kiezers is in mei a.s. ook hun oordeel uit te spreken over het beleid van de regering ten aanzien van de zelfstandige ondernemers. Aan het ernde van de vergadering gaf de heer Koolhof nog een kort overzicht van de plannen van de Bedrijfsvereni ging voor dit jaar. We noemen daarvan. Aanleggen van een suikerbietenproef veld met rassen en stikstoftrappen. Proefveld voor de opbouw van ruggen op aardappelpercelen. Het opzetten van een tweetal studie groepen voor de pootgoedteelt. Een studiegroep voor veehouders met ligboxenstallen. Machinaal doorzaaien van „bescha digd" grasland. Boerderij entocht op 23 februari a.s. De heer Herweijer sloot te plm. kwart voor vier de bijeenkomst, waarbij hij sprak van een geslaagde dag C. van Groningen Als bijdrage in de aanschaf van nieu we uniformen ontving de drumband van Excelsior uit Oosterend 1,000,van het Prins Bernhardfonds (Anjerfonds). DE COCKSDORP -1- Als inleiding op een eerdaags te beginnen cursus Suri naams koken door mevrouw C de Rui ter uit De Cocksdorp zal op vrijdag 28 januari een contactavond gehouden wor den in het Eierlandsche Huis. De bijeen komst begint om 20.00 uur. Op de jaarvergadering van het Ka tholiek Vrouwengilde die woensdag avond gehouden werd in De Witte Burcht werd onder meer het woord ge voerd door dokter R. Siebinga die sprak over: De zin van het ziek zijn en Ge bedsgenezing. Hij verzorgde hiermee een inleiding op de toelichting over ge bedsgenezing door mevrouw Marty Haayer uit Amsterdam. Zij verklaarde in een indrukwekkend betoog hoe bij haar tijdens een gebedsgenezingsdienst een herstel intrad waarvan de artsen nog steeds voor een raadsel staan. De bijeenkomst werd bijgewoond door een 90 tal belangstellenden. Alvorens de heer Siebinga en mevrouw Haayer het woord voerden werd het financieel verslag van de vereniging besproken. Het vertoonde 'n duidelijk positief saldo, wat met het 75-jarige bestaan (in 1978) in het vooruitzicht volgens de penning- meesteresse een goed vooruitzicht is. Zin van ziek zijn Na het voorlezen van het jaarverslag gaf de voorzitster het woord aan dokter R Siebinga uit De Cocksdorp. Hij sprak m eerste instantie over de zin van het ziek zijn en merkte erbij op wel eens een vraagteken te zetten bij sommige genezingen In dit verband doelde hij op verstoorde harmonie in het leven van sommige mensen. Hij toonde aan dat er nog steeds veel ongeneeslijke ziektes be staan waarvan op wonderbaarlijke wijze plotseling herstel blijkt. Voorts sprak de heer Siebinga over diverse vormen van kruidengeneeskunde en gebedsgenezing. Gebedsgenezing Gaste gedurende deze avond was me vrouw Marty Haayer uit Amsterdam die vertelde over haar ervaringen. Zij had aan het begin van de zomer 1975 te horen gekergen dat ze nog 1 tot 6 weken te leven had. Kort daarop werden de op haar uitgevoerde bestralingen stopgezet en vertrok zij naar de Verenigde Sta ten om bij gebedsgenezeres Catherine Kulhman genezing te zoeken. Mevrouw Haayer verklaarde dat alleen al het overleven van de reis een wonder bete kende. Na enige tijd trad tijdens een van de diensten van Catherine Kuhlman ge nezing m. Na dit gebeuren is het met mevrouw Haayer gaandeweg beter ge gaan en nu na anderhalf jaar, voelt ze zich weer beter dan ooit. Ondanks een zekere scepsis onder een aantal aanwe zigen maakte de toespraak van mevrouw Haayer grote indruk op alle toehoorders. (02220) 2323 Voor al Uw vervoer per taxi. Speciaal zittend zieken- vervoer. Tine Vlas-van der Vlies van de WD heeft vanmiddag in de raadsvergade ring voorgesteld alle bewoners van permanente huizen in het buitengebied toe te staan een zomerwoning te bou- den of een caravan te plaatsen. Zij kunnen dan dus kiezen. Mevrouw Vlas wees erop dat door een dergelijke re geling het principe van het recreatie basisplan niet wordt aangetast. Het toestaan van zomerwoningen zou het gevoel van rechtsgelijkheid zeer be vorderen, zo meende zij. Zoals bekend is het bouwen van zo merwoningen volgens het nieuwe be stemmingsplan niet meer mogelijk. Na het van kracht worden van het voorbe- reidingsbesluit medio 1975 zijn daarvoor dan ook geen bouwvergunningen meer afgegeven. Het college was van mening dat iedereen allang wist dat het bouwen van zomerwoningen tenslotte niet meer mogelijk zou zijn en dat men de afgelo pen vijf jaar zijn kans nog heeft kunnen grijpen Tine Vlas betwijfelde of dat wel algemeen bekend was. Van gemeente wege is nooit op dit feit gewezen. Bo vendien hebben sommigen om financiële redenen niet eerder de kans gehad een zomerwoning bij hun huis te zetten. Kamperen bij de boer Het nauw met deze problematiek sa menhangende kamperen bij de boer achtte Tine Vlas ook nog wel mogelijk zonder het in het recreatiebasisplan ge stelde maximum van 47.000 belangrijk te overschrijden. Uitgaande van de tel lingen van het college (die zij „zeer theoretisch" noemde omdat is uitgegaan van zowel werkelijke cijfers als „uit de lucht gegrepen" normen) en de progno ses zouden er in 1985 theoretisch 2.264 reserveslaapplaatsen zijn. Als rekening wordt gehouden met de groei die men bestaande bedrijven moet toestaan en de sluipende groei in onder meer de logies met ontbijt-sector nam zij aan dat ongeveer 1.200 slaapplaatsen zullen overblijven, die zij dan voor kam peren bij de boer zou willen uitgeven. Op de boerenbedrijven (a-blokken) wil de zij drie kampeereenheden (tent, cara van, sta-caravan of dormobiel) toestaan. Door een vergunningenstelsel wordt het mogelijk voorwaarden te stellen (in de vorm van behoorlijk sanitair e.d.). Jaar lijks kan het college op grond van de aanvragen beoordelen om wel aantal slaapplaatsen het gaat. Dit aantal zou in mindering moeten worden gebracht op de campings van de Recreatiestich ting. Op die manier blijft de ontwikke ling goed onder controle. Tine Vlas wilde dat alle bestaande bedrijven een bestemming krijgen in het plan. Temeer daar het rechtsgevoel hier door wordt bevredigd en procedures bij de Kroon worden voorkomen. Beden kingen had het VVD-raadslid tegen de bepaling dat om bestemd te zijn een bedrijf aan een persoon een volledig inkomen moet kunnen geven. „Wie be oordeelt wat een volledig inkomen is en worden subsidies ook meegeteld?" Van mevrouw Vlas mocht een agrariër best een bijverdienste hebben om rond te ko men en evengoed een bestemming krij gen. Wat nu gebeurt, beschouwde zij als een vorm van sanermg en dat hoort niet tot de gemeentelijke taken. Spreekster geloofde verder niet dat de procedure om van B- naar A-blok te promoveren zo „eenvoudig" is en vond dat ook niet aanvaardbaar. Over schakelen moet mogelijk ,zijn zonder procedure. Nu is de agrariër veel te af hankelijk van B. en W en de deskundi gen die advies geven. Ze vroeg of beroep bij de gemeenteraad mogelijk is, als de collegebeslissing ongunstig uitvalt. Afweging Tine Vlas vond dat de agrarische be langen altijd doorslaggevend moeten zijn en zag dat niet als onvolwaardige belan genafweging. Ze stelde voor heel Texel te verklaren tot agrarisch produktiege bied (dus gelijkwaardig aan Eierland, Het Noorden en de PH-polder) met uit zondering van het Hogeberggebied dat van haar mocht worden beschouwd als „agrarisch gebied van landschappelijke, cultuurhistorische en natuurlijke waar de" (zoals nu al het oude land van Texel). Het Hogeberggebied zou wel moeten worden ingeperkt en begrensd door Schilderweg, Skillepaadje en de dorpskom van Den Burg, Pontweg en Westergeest weg. Tine Vlas sprak ook het „niet aan vaardbaar" uit over het systeem van aanleg vergunningen waarvan zij vond dat het een normale agrarische bedrijfs voering onmogelijk zal maken, ongeacht de duur van de procedure (die volgens B. en W. niet of nauwelijks tot vertra- gingf leidt). Tine Vlas vroeg ook de loonbedrijven die niet full time zijn, te bestemmen Volledige agrarische vrijheid wilde zij ook in de agrarische enclaves in de duin gebieden. Dagrecreaticf gebied Tine Vlas vond dat de behoefte aan het dagrecreatief opvanggebied met slechtweervoorzieningen ten oosten van De Koog niet is aangetoond Ze vond het dan ook niet verantwoord hieraan cul tuurgrond op te offeren ook niet in het belang van het landschap. Ze stelde voor het geprojecteerde gebied in ieder geval flink te verkleinen. Met het voorstel (ge daan in de RO-commissie) om het re- creatiebos bij De Cocksdorp uit te brei den, waardoor het mogelijk is waarde volle cultuurgrond te sparen, was ze het van harte eens V Horeca Dat alle horecabedrijven nu met 25°/o mogen uitbreiden noemde de WD- woordvoerdster oneerlijk ten opzichte van de boeren die kampeerders willen toelaten op hun erven. De 25% uitbrei ding was het gevolg van een recente wijziging van het plan. De handels- en ambachtelijke bedrij ven die in het buitengebied staan zou den een bestemming moeten krijgen. Het overgangsrecht voor deze bedrijven vindt zij onjuist, temeer daar op de of ficiële industrieterreinen geen plaats voor hen is. Bredere wegen De wegen van Texel worden slechter en er is onvoldoende geld voor onder houd. Mede daarom was mevrouw Vlas voor „aanpassing" van de wegen om te voorkomen dat de bermen worden ver woest. eZ was niet bang voor de rustver storing die mogelijk zal uitgaan van de nieuwe fietspaden in het kader van het gesubsidieerde fietspadenplan. De boe ren die bezig zijn met de schouw van sloten en het maaien van dijken hebben er wél last van. Ze stelde voor de fiets paden niet naast, maar óp de binnendij ken aan te leggen.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1977 | | pagina 5