Spaar
rente tot 81l2 °l0
Rabobank 9
Luister
naar Expert
BEEKMAN
„VADERS TWEEDE VROUW"
Veel nieuw
raffinement in
Black White
bij Modetti
zonweringen
en kies hoge rente voor uw geld
FEUILLETON:
persoonlijke leningen
en financieringen
Assurantiekantoor „Texel"
Hout- en Bouwbond CNV
Zomerinlevering Bouwvakzegels
Gevraagd: MATROOS
TX 5
M. A.B. club TEXEL,
Autocross en Keverrace 1977
55,-
de veelzjjtigste mode-specialisten
JAN AGTER
Husqvarna
WW/WP
D. van Sambeek-Schrama
„FANTASIA"
Visman's Eethuisje
mm
Het gehele jaar geopend.
„DE MAN MET DE
WASSEN BEELDEN"
Laat U eens vakkundig voorlichten over alle
verschillende spaarvormen.
geld en goede raad
Ook voor
binnen 24 uur bericht, naar
Brouwerstraat 2 te Den Burg - Texel,
tel. 02220 - 3628 b.g.g. 02228 - 525.
Zaterdag 7 mei van 10 - 12 uur
voor georganiseerden
17 uur voor ongeorganiseerden.
i
en van 14
X Bij H. de Ridder, Witte Kruislaan 24
PflIARF CHEMISCHE FABRIEK
UUJHOC EN LABORATORIUM - Soest
Goedgekeurde produkten voor: Vloeronder-
houd. Zelfglans, harde en smeuiige wassoor-
ten in div. kleuren. Glas- en vaatwascleaners.
Ontvetting voor keuken en bakovens. Toilet-
reinigers en desinfectanten. Tel. (02222) 379
Moet kunnen boeten.
A. ELLEN, Kotterstraat 8, tel. (02223) 357
Inschrijving zaterdag 7 mei a.s. in Hotel „De
Zwaan" van 14.00 tot 16.00 uur.
Cautie kontant.
Inschrijving op de voorwaarden zoals afge
sproken op de laatst gehouden crossvergade
ring.
Perfekte afwerking en altijd geraffineerde
I details. Dat zijn de puntjes op dei van
Modetti. Kijk maar eens kritisch rond bij ons.
Voorbeelden te over, zoals deze twee
modellen in Black White.
Sportief en toch gekleed en dus een ideale
japon. Met biesgamering, leuke ritsen, wit-
kontrast en bijpassend gevlochten
ceintuur.
Prachtblouse voor ongedwongen
momenten. Katoenen tricot met
kontrastkraag en garnering.
Elegante gabardine rok,
voor slechts
MODECENTRUM
GRAVENSTRAAT 13 en 16 DEN BURG
Kowroarkt 36, Purmerend, 02290 - 24901
Texel 02220 - 3865.
uit
Zweden
Naai-
comfo
BIOSCOOP
telefoon 2027
DONDERDAG en VRIJDAG 20.00 UUR
WALT DISNEY'S
Steenenplaats 6, tel. (02220) 2421
De Cocksdorp, telefoon (02222) 232
Kunst of kitsch....? Kom kijken....
en luisteren naar o.a. De tovenaarsleerling
(Dukas); De notenkrakerssuite .Tsjaikowski),
Nacht op de kale berg (Moussorgski).
Een „geanimeerd" concert o.l.v. Stokowski.
Alle leeftijden.
ZATERDAG, ZONDAG en MAANDAG
20.00 uur
De klassieke griezelfilm vol „lekkere" mo
menten
VINCENT PRICE in
(The house of wax) van André De Toth.
Toegang 14 jaar.
Zondagmiddag 3 uur, alle leeftijden
Een western voor de jeugd
„DE SCHAT IN HET ZILVERMEER"
4
DOOR GERUIT FRANSSEN
24. De man was zeker een half uur
bezig geweest. Nog één keer boog hij
zich even over de vrouw en maakte
kalm haar beha op de rug vast. „Zo",
zei hij, zijn handen en gezicht met de
handdoek afwrijvend en met voldoe
ning toekijkend. „Hoe voelt het nu
aan?"
„Heerlijk", antwoordde ze naar waar
heid. ,,'t Is of ik een ander mens ben
geworden".
„Beweeg je nu eens heel voorzichtig
naar links en naar rechts. Jezelf zoveel
mogelijk strak houdend".
Ze deed het en keek hem voor het
eerst weer in zijn gezicht aan. Hij zag
nog rood van de inspanning, omdat hij
in een enigszins ongemakkelijke hou
ding dit werk had gedaan. De vrouw
voelde zich egoïstisch. „Jeetje, Dirk, jij
hebt ook de hele middag hard gewerkt
en nu dit er nog bovenop. Mij dunkt, jij
moet je toch ook geradbraakt voelen Of
niet?"
Hij lachte even, zijn handen nog altijd
afvegend. „Dat speelt geen rol. Als jij
maar weer zo snel mogelijk oké bent".
Ze draaide zich voorzichtig op haar
zij, de man nog steeds aankijkend. „Wat
was je eigenlijk voor je hier begon?
Arts? Of medisch student?"
Hij wendde zich af, naar de deur lo
pend. „Masseur", antwoordde hij op
korte toon. „Magnetiseur mag je me ook
noemen, het doet er niet toe".
Ze hoorde hem naar de pomp lopen.
Die man moet ook doodop zijn en ik lig
hier maar. Voorzichtig kwam ze over
eind, nog wel pijnlijk, maar ze voelde
inderdaad, dat de spieren wat soepelder
waren geworden. Naar de kamer lo
pend, hees ze zich in een bloes. „Zo, nu
is het mijn beurt", zei ze op besliste
toon. „Ga zitten en houd je gemak. Ik
zorg nu voor koffie en wat er bij. Mij
dukt, je hebt vandaag je portie wel ge
had".
Hij protesteerde niet, maar liep naar
de leunstoel, waarin hij behaaglijk ging
zitten en begon zijn pijp te stoppen. Een
poos later zat de vrouw aan de andere
kant van de tafel ook te roken. Elk met
een kop koffie voor zich en een stuk
koek. Buiten regende het nu gestadig.
Hij keek door het raam, waarlangs de
druppels gleden en zei: „Zo, alles wat
er in moest, zit er in. Als ik geen koe
had, zou ik enkele dagen vakantie kun
nen nemen".
„Verlang je er naar?" Ze keek hem
onderzoekend aan.
De man schudde lachend het hoofd.
„Welnee, waarom? Het was maar zo bij
wijze van spreken. In werkelijkheid heb
ik niet de minste behoefte aan vakan
tie".
Ze begreep hem. „Dus net als ik: geen
zin om andere mensen te ontmoeten,
met wie je zou moeten praten, als ze
het woord tot je richten".
„Zo ongeveer, ja".
Nadenkend zei ze: „Misschien zou het
wel gemakkelijk en nuttig zijn, als je
me leerde melken, Dirk".
Hij dacht enige tijd na, rustig rokend.
„Daar zit wat in. Zodra je rug wat be
ter is, beginnen we met de lessen. Kan
ik je polsen na afloop masseren".
„Krijg je het daarvan in je polsen?"
vroeg ze verbaasd.
De man grinnikte: „De eerste dagen,
ja".
Drie dagen later ervoer ze de waar
heid van zijn stelling. Heel voorzichtig
masseerde hij haar onderarm en hand.
„Even doorzetten", was zijn raad „Aan
het eind van de week ben je er door.
Bovendien heb je aanleg voor melken".
Binnen veertien dagen molk ze de koe
ongeveer helemaal leeg en was trots op
haar nieuw verworven kennis. Mis
schien heb ik het in mijn latere leven
helemaal niet meer nodig, maar toch is
het leuk, omdat ik nu ook kan melken.
Niet vermoedende, dat haar kennis bin
nen afzienbare tijd nuttig en nodig zou
worden. Want op een dag, nadat het een
week vrijwel aaneen geregend had, was
Dirk met de tractor naar het land ge
gaan om de laatste stapels zoden op te
laden en en passant te gaan wieden,
want door de vele regens was het on
kruid hevig opgekomen. Het liep al te
gen de avond, toen hij zich bukte om
de laatste zoden op te rapen en op de
aanhangwagen te gooien, toen hij uit
gleed. Zoals hij vaak deed, liet hij de
tractor heel langzaam vooruit rijden. Hij
gaf een schreeuw van schrik, want het
zware achterwiel van de tractor ging
over beide bovenbenen. Gelijk voelde
hij een stekende pijn, maar hield met
uiterste wilskracht nog zoveel tegen
woordigheid van geest, dat hij zich te
rugwerkte voor de wielen van de aan
hangwagen ook nog de kans kregen er
overheen te gaan. Langzaam reed de
tractor verder, naar het eind van het
land. Dirk probeerde overeind te komen
maar de pijn in zijn bovenbenen was zo
hevig, dat hij enkele soconden buiten
bewustzijn geraakte. De tractor reed on
bemand verder, besteeg het heuveltje,
dat zijn land van de bosweg scheidde,
wipte er overheen en reed dwars over
de zandweg en de wielsporen, die nog
vol water stonden, recht op het bos aan.
Gelukkig hield het eerste het beste
boompje, waarmee de tractor in aanra
king kwam stand, hoewel het emstng
doorboog. Doordat de tractor stokte,
sloeg de motor af. En daar stond hij,
met de aanhanger dwars over de zand
weg.
Intussen was Dirk weer even bij be
wustzijn, al werd hij misselijk van de
pijn. Nogmaals probeerde hij overeind
te komen, maar begreep al gauw, dat
zulks onmogelijk was, omdat zijn beide
benen gebroken waren.
Ondanks de stekende pijn was hij nu
weer helder en realiseerde zich, dat er
wat moest gebeuren, want hij zou geen
kans zien nog bij de tractor te komen.
Nog gezwegen van het feit, dat de aan
hanger met heideplaggen er levensge
vaarlijk stond, zodra het donker gewor
den zou zijn. Al kwam hier na zonson
dergang praktisch geen verkeer langs.
Maar dat zul je dan net zien.
Hij probeerde nogmaals met alle in-
spannig overeind te komen, maar toen
hij probeerde op één been te gaan staan,
schreeuwde hij het uit van de pijn en
viel weer neer. Kwam er maar iemand
langs, dacht hij, dan kon men Els waar
schuwen. Die kan rijden. Maar wie komt
er nu nog langs?
Hij keek naar de zon. Half zes was
het zeker. Misschien al later. Als ik
maar bij de tractor kon komen en er op.
Ik krijg hem wel aan de gang en mijn
benen heb ik voor het rijden niet nodig.
Ik kan ook op een andere wijze gas ge
ven. Dan kom ik wel thuis.
Langzaam probeerde hij over de grond
te schuiven in de richting van de trac
tor. Maar de aarde was nat en gaf weer
stand. De pijn doorvlamde zijn lichaam
met scherpe scheuten. Zijn tanden op-
eenklemmend, kwam hij een meter
vooruit, maar was toen zo uitgeput van
de pijn, dat hij neerviel en zijn ogen
sloot. Even rusten, dacht hij. Dan kan ik
misschien straks wel verder. Het is nog
lang niet donker, dus met heel veel ge
luk haal ik het.
Na enkele minuten probeerde hij ver
der te schuiven. Zijn benen schenen op
eens lam geworden te zijn. De pijn voel
de hij niet meer zo erg, maar gek
hoe hij ook werkte, hij kwam niet meer
vooruit. Hoe kon dat nu? Hij keek rond
of er iets was, waarachter hij was blij
ven hangen. Geen pijn meer.dan
nog eens proberen overeind te komen.
Misschien is het toch niet zo erg als ik
vermoedde. Maar bij de volgende po
ging kreeg hij ineens zo'n pijnscheut,
dat hij een gil gaf en gelijk plat neer
viel, het bewustzijn verliezende.
(wordt vervolgd)
