Texel 1 behaalde
raar bevochten zege
Mimwnmkwi
Tex. Bovs
dearadeent Jan Ve,dhuysen
en illusie armer
Apollo klopte
matig zdh
Winterwerken
SOEPEL DE KOOG
GEDWONG MOC
rai
posterend verloor
onnodig (1—2)
llcyi dUGGI I exposeert
ww
Heerlijk snoepgoed
MÉ*:
Uitslag verloting
SM. De Koog
IILLETON
99
_)AG 4 APRIL 1978
W1ASUC J3K
TEXELSE COURANT mn
PAGINA 5
in wedstrijd waarin vooral tijdens
rede helft Texel 1 het zwaar te
in had heeft dit eilandelijke
Jasseteam zondagmiddag in
nd een erg moeilijke 2—3
shaald op 2IAP.
ntmoeting kende een 1—3 rust-
De doelpunten aan de kant van
kwamen op naam van Jan van
torn, Louis Uriot en Jan de lugt.
ze zege zijn de kampioenskansen
armee de promotiekansen voor
weer geheel open. De concur-
met name Schagen en Westfrie-
rspeelde punten. Schagen ver-
Westfriezen 'speelde gelijk. De
de tegenstander van Texel is
nen en bij een overwinning op dit
imse team is de eilandelijke ploeg
w een stapje dichter bij het kam-
:hap.
Betere techniek
n Breezand gespeelde wedstrijd
LAP kenmerkte zich in de eerste
>or een goed draaiend Texel elftal
P via snelle aanvallen en een veel
techniek geheel overklaste. Na
nuten was het al raak. Louis Uriot
naf de rechterkant een goede
ipass op links waar Jan van
(om vrij kon opkomen. Zonder
ioeite schoot de laatste de bal
in de bovenhoek. Texel bleef
goed doorgaan en vooral doordat
lies goed aansloten werd de
ndse ploeg totaal overrompeld,
wintigste minuut zorgde Jan de
oor een uitstekende voorzet, die
/oor het doel belandde. De bal
ipgevangen door Louis Uriot die
ld 0—2 kon laten aantekenen,
isillusioneerd ging ZAP door
wam niet meer aan uitverdedi-
>e omdat er enorm op de bal
d werd. Jan de Lugt maakte er
f een half uur spelen 0—3 van na
bitterende combinatie waaraan
.ouis Uriot ook Jan van Benne-
kom meewerkte. Het gas terugnemen
na dit doelpunt veroorzaakte iets meer
ruimte voor ZAP dat aan enkele aanval
len kon gaan bouwen. Bij een er van
maakte Henk Jan Klok een overtreding
in het strafschopgebied en de hierop
volgende penalty kon vrij eenvoudig
door de ZAP-spits benut worden.
Na de rust kreeg Texel het erg
moeilijk. Al vijf minuten na de hervatting
kwam de thuisclub via een scrimmage
voor het Texeldoel op 2—3. Toch was
het Texel dat hierna de beste kansen
kreeg. De ploeg zag echter geen kans de
voorsprong verder uit te bouwen omdat
de precisie in de afwerking ontbrak. Jan
de Lugt en Louis Uriot waren in deze
fase erg dicht bij een vierde treffer.
Halverwege de tweede helft wisselde
coach Wim Koorn Cees Boeijen in voor
Marius Banda. Jan de Lugt verhuisde
hierdoor naar het middenveld. Hoewel
Texel in het laatste kwartier onder grote
druk kwam te staan wist de ploeg de
voorsprong toch vast te houden.
In tegenstelling tot vorige week toen
een sterk spelend ZDH zich tegen
Hauwert oppermachtig toonde hebben
de Hoornders zich dit weekend laten
verrassen. In Hensbroek leed ZDH een
gevoelige nederlaag tegen het plaatselij
ke Apollo waarvan thuis met 3—1
gewonnen werd.
Als oorzaak van dit „debacle" kan het
ontbreken van enkele vaste eerste elftal-
spelers genoemd worden. Hoewel Ruud
Wilner, Peter Tijsen en Wilco Bakker het
er redelijk af brachten hadden zij toch
minder snelheid dan Henk Zijm, Gerry
Pronk en Bram Brouwer in de benen.
„r,. Het zag er zondagmiddag in eerste
instantie voor ZDH positief uit omdat
kórt na het begin van de wedstrijd Hans
Steen scoorde. Niet veel later lag de bal
voor de tweede maal in het Hensbroek-
se doel maar wegens vermeend buiten
spel werd deze goal afgekeurd. Nog
voor het rustsignaal kwam Apollo op
gelijke voet via een strafschop waarte
gen Marius Privé weinig in te brengen
had. Een na de hervatting weliswaar
sterker ZDH kwam niet meer tot scoren.
De thuisclub daarentegen liet zich de
mogelijkheid op het winnende doelpunt
niet ontnemen. Die kans deed zich
zeven minuten voor het einde van de
wedstrijd voor. Apollo stond daarna de
leiding niet meer af. Gerry Pronk en
Bram Brouwer speelden een gedeelte
van de wedstrijd mee maar moesten
beiden wegens blessures vervangen
worden.
MEDEDELINGEN
Cocksdorp
nsdagavond om 18.00 uur spelen
lillen A een thuiswedstrijd tegen
endA. J.W.S.
Donderdag en vrijdag draait het City
theater de vrolijke sexfilm uit Denemar
ken: „Heerlijk snoepgoed". Drie ge
trouwde paren uit dit verhaal, worden
geplaagd door sexuele problemen. Wat
hij normaal vindt is voor haar taboe; wat
de één leuk vindt is voor de ander
pervers. Het jongste paar de Hansens
krijgt een felle ruzie omdat hij „voor
de grap" nieuwe technieken wil toepas
sen, waarvan zij in het geheel niet is
gediend. „Scheiden", zegt haar moe
der, „en jij houdt de flat want die
hebben wij betaald". Problemen en
situaties waarbij heel wat beddegoed
wordt verfrommeld en natuurlijk veel
geheime ontmoetingen en buitenechte
lijke experimenten plaats vinden.
Ole Séltoft met wie regisseur Hilbard
al eerder „Mazurka der liefde" maakte,
moet ook nu weer voor de humor in het
verhaal zorgen. (16 jaar).
•-*Vsivy-jiViv.»
In een zeer spannende wedstrijd heeft
De Koog zondagmiddag een moeilijke
2—0 overwinning behaald op het hoger
geplaatste MOC uit Midwoud. Beide
doelpunten kwamen op naam van Ben
Molanus.
De Koog, nog enigszins vermoeid
naar aanleiding van de zaterdagmiddag
gespeelde wedstrijd tegen Schellinkhout
speelde desondanks met veel inzet. Het
team draaide vooral in de eerste helft
erg soepel en wist enkele goede kansen
te creëren. Ben Molanus verscheen
alleen voor de keeper, maar zijn schot
ging rakelings over. Jan List had pech
met een schot op de paal. De MOC-aan-
vallers kregen weinig goede kansen van
de sterk spelende Koger-verdediging.
De Koog kon de meerderheid voor de
rust echter niet in doelpunten uitdruk
ken.
Onhoudbaar
In de tweede helft zag het publiek een
nog sterker De Koog, dat voor elke
meter knokte. Na een kwartier werd
deze inzet beloond door een doelpunt
van Ben Molanus, die een vrije trap
onhoudbaar inkopte. Dezelfde speler
maakte een kwartier later ook 2—0,
toen hij van een verdediger de bal
afpikte en alleen voor de keeper ver
scheen. Molanus plaatste de bal heel
beheerst in de hoek.
In de resterende tijd probeerde MOC
er nog van alles aan te doen, maar de
Koger-verdediging gaf geen krimp. Vijf
minuten voor tijd maakte MOC nog wel
een doelpunt, maar dit werd wegens
buitenspel afgekeurd. Een MOC-speler,
die het er niet mee eens was werd
daarop uit het veld gestuurd. In de stand
kwam echter geen verandering meer,
zodat De Koog na lange tijd weer eens
een overwinning behaalde.
«•«4a
lermaal is Oosterend er niet in
gd de positie op de ranglijst
lins te verbeteren. De uitwedstrijd
Berkhout ging met 2—1 verloren,
inigszins tegen de verwachting
o aangezien SVO thuis maar liefst
b -1 had gewonnen.
vankelijk leek het er op dat
g rend een gemakkelijke overwin-
tou behalen. De ploeg had een
ijk veldoverwicht, maar de afwer
en de kansen liet te wensen over.
'P rust kwam Berkhout veel beter uit
'Irtblokken.
Veldoverwicht
eerste helft was duidelijk voor
rend. De ploeg bouwde een veld-
icht op en met goede combinaties
geprobeerd kansen te creeëren.
in de beste kansen in de beginfase
oor Frits Bakker. Na goed voorbe
reidend werk van Johan de Waard
kwam Bakker in een schitterende schiet
positie. Hoewel de Berkhout-doelman al
een geslagen man was, schoot Bakker
rakelings naast. Ook Johan de Waard
en Ruud Daalder stichtten enkele keren
gevaar, maar in de afwerking schoot de
Oosterend-ploeg toch duidelijk tekort.
Slechts zeer sporadisch verscheen
Berkhout voor het Oosterend-doel, al
waren vooral de uitvallen van Berkhout
niet van gevaar ontbloot. Vooral Jan
Raven had herhaaldelijk de grootste
moeite om deze snelle Berkhout-speler
af te stoppen. Voor de rust werd echter
niet meer gescoord.
Direkt na de hervatting beleefd^ de
Oosterend-ploeg een bijzonder moeilijke
periode. Berkhout begon zeer fanatiek
aan te vallen en de Oosterend-defensie
maakte gevaarlijke fouten. Na enkele
minuten was het al raak. Zowel Klaas de
Vries als Roel Veldman trapten over een
bal heen zodat het zachte schot van
Oostindiën ook doelman Koning volko
men verraste (1—0). Voordat de Oos
terend-defensie zich goed en wel her
steld had was de stand al 2—0. Roel
Veldman liet een bal van zijn voet
springen en Bethlehem schoot onmid
dellijk in. De niet geheel onhoudbare bal
werd door Koning verkeerd getaxeerd
en verdween via zijn vuisten in het doel.
Enkele minuten leek Berkhout zelfs nog
verder uit te lopen. Jan Raven bracht
een Berkhout-speler in het strafschop
gebied ten val, wat werd bestraft met
een penalty. Langeberg zag zijn inzet
echter gestopt door doelman Koning.
Kansen
Na deze voor Oosterend moeilijke
fase kregen ook de Oosterend-aanval
lers weer wat kansen. Frits Bakker brak
'<WdP-en schoot tegen de paal. Ook
Johan de Waard was dicht bij een
treffer. Pas een kwartier voor tijd had
Ruud Daalder succes. Vanaf
de rand van het strafschopgebied
schoot hij hard in. In de slotfase heeft
Oosterend nog geprobeerd meer uit
deze wedstrijd te halen, maar daarvoor
was het inmiddels te laat.
Ondanks een alleszins redelijke 1 1
einduitslag was de wedstrijd die Texelse
Boys zondagmiddag tegen WBSV
(Beemster) speelde kwalitatief van
slechte kwaliteit. Daar kwam bovendien
nog bij dat twee spelers van het
Boys-team voortijdig naar de kleedka
mer werden gestuurd.
Ondanks het behaalde ene punt is
voor de Boys nu het doek definitief
gevallen en zal men de tweede klasse
vaarwel moeten zeggen.
De op eigen terrein gespeelde wed
strijd feverde voor de rust nog enige
spanning op toen Nico Zoetelief 1—0
kon laten aantekenen. Dat de ontmoe
ting daarna lelijk uit de hand zou gaan
lopen was toen nog niet te voorzien
maar bleek al spoedig omdat de arbiter
bij enkele stevige overtredingen tamelijk
laks optrad. Vlak voor de rust verknalde
hij het helemaal door een Boys-speler na
natrappen niet ujt het veld te sturen.
Nadat WBSV door een vrije trap
vanaf de rand van het strafschopgebied
op gelijke hoogte was gekomen (1 1)
'begonnen de zaken desastreus te verlo
pen. Nico Zoetelief werd in het boekje
van de schelösrechter genoteerd. Om
dat hij het hier, blijkens zijn commen
taar, totaal niet mee eens was werd hij
prompt uit het veld gestuurd. Daar
volgde ook nogal wat irritatie van de
Boys-trainer op omdat deze reeds enke
le minuten daarvoor te kennen had
gegeven Zoetelief (voor eventualiteiten)
te willen wisselen. Nauwelijks een mi
nuut nadat Zoetelief vertrokken was
moesten de Boys met negen man verder
spelen omdat Paul van Heerwaarden het
bekende gebaar naar het voorhoofd
maakte. In het daarop volgende laatste
kwartier ontstond er een ware storm
loop op het Boys-doel. Een doelpunt
werd echter niet meer gescoord.
Sinds gisteren is in de expositieruimte
van het raadhuis een 40-tal aquarellen
en olieverfschilderijen, vervaardigd door
Jan Veldhuysen, te zien. De kollektie
bestaat voornamelijk uit werk dat in de
afgelopen wintermaanden is gemaakt
en heeft daarom de benaming „Winter
werken" meegekregen.
Deze tentoonstelling is de vijfde die
Jan Veldhuysen op Texel houdt. Voor
dit jaar staat er naast deze korte
expositie nog één van enkele maanden
op het programma. In Lelystad begint
eind mei een tentoonstelling van het
werk van Veldhuysen die tot medio
september gaat duren.
Jan Veldhuysen werd op 8 februari
1929 in Den Helder geboren en kreeg op
16-jarige leeftijd zijn eerste tekenlessen.
Na een periode waarin hij in de scheep
vaart werkzaam was en waarin van
schilderen en tekenen niet veel kon
De trekking van de grote verloting
die op 1 april gehouden werd in „Capri"
gaf de volgende uitslag.
De winnende nummers zijn hier gepu
bliceerd in volgorde van 1e naar 30e
prijs.
6000' 10420, 7882, 7253, 4936, 6075,
6234, 6979, 5266, 7532, 5524, 10217,
6594, 5591, 7801, 1019, 2827, 1314,
1562, 2131, 2023, 1227, 9517, 7514,
5252, 3644, 68514512, 7389, 2624.
De prijzen kunnen bij overlegging van
het winnende lot afgehaald worden in
restaurant „Capri" in de Dorpsstraat.
Den Hoorn met het karakteristieke kerkje en
een naburige schuur inspireerde ook Jan Veft-
huysen tot deze kleurige aquarel.
komen vertrok hij in 1964 naar Baarn
waar hij in contact kwam met een
beeldhouwer-schilder die hem geduren
de 4 jaar enkele „kneepjes" van het
schildervak bijbracht.
Zeegezichten
Sinds hij zich in 1968 op Texel
vestigde heeft hij zich zelf verder in de
schilderkunst bekwaamd. Veldhuysen is
vooral bekend om zijn schilderijen waar
op hij een beeld geeft van de altijd
veranderende zee en de schepen die
haar bevaren. Op de tentoonstelling
„Winterwerken" heeft hij het een beetje
over een andere boeg gegooid en is op
veel Texelse onderwerpen overgegaan.
Ook enkele vogels (stern én woerd) zijn
ditmaal uitgebeeld.
Jan Veldhuysen probeert in zijn werk
zo realistisch mogelijk te zijn „zonder
aandacht voor sfeer te verliezen", zoals
hij zelf zegt.
Vastomlijnd
Over onderwerpen heeft Jan Veld
huysen niet te klagen maar de manier
waarop hij het uiteindelijk op het doek
wil zetten is hij vaak lang bezig. Als er
dan eenmaal een vastomlijnd beeld is
ontstaan geeft het uiteindelijke „hand
werk" ook weinig problemen meer. De
gemiddelde tijd dij hij aan het schilde
ren van een olieverfschilderij besteedt is
ongeveer 5 uur. Voor aquarellen heeft
hij meer tijd nodig. Ze kosten hem
onafhankelijk van de behandelde onder
werpen ongeveer 8 10 uur.
De expositie die 40 schilderijen telt 15
olieverfschilderijen en 25 aquarellen.
„Winterwerken" van Jan Veldhuysen
is tot en met 14 april tijdens de
kantooruren te zien in de raadhuiskel
der. De openingstijden zijn van 9.00 tot
12.00 uur en van 14.00 tot 16.00 uur.
door Leida Graafland
er gevochten is. Ze krijgt een bang
voorgevoel
Meteen draait ze zich om en rent^de
trap op, naar de grote voorkamer, maar
daar is niemand en er brandt ook geen
licht. Dan loopt ze terug naar de over
loop en probeert de deur van zijn
slaapkamer. Die geeft mee. Gelijk
klinkt een stem: „Ben jij het, Jossa?"
„Ja. Waarom lig je al in bed? Ben je
ziek geworden?" Zonder antwoord af
tè wachten knipt ze ook hier licht aan
en kijkt naar de man in bed. Meteen
slaakt ze een gil. Want wat ze ziet, is
inderdaad om te schrikken. Zijn beide
ogen zijn kennelijk dichtgeslagen, zijn
gezicht is bebloed en bont. Meteen
knielt ze bij hem neer: „Allemachtig,
wat is er met jou gebeurd? Ben je ge
vallen of.... heb je gevochten?"
Hij zegt moeilijk er».,nu valt haar ook
zijn gezwollen lippen or:',,Ze hebben
me met z'n drieën in elkaar geslagen....
God, Jossa, help me Asjeblieft.... ik
heb zo'n pijn.... ik...."
Hij begint te huilen.
Jossa kijkt nog een paar momenten
met ontzetting toe, maar komt dan met
een vaart omhoog. „Ik bel meteen een
dokter. Je hebt er zeker nog geen laten
komen, he? Dacht ik al. Hou je taai...
ik zal vragen of hij meteen kan
komen...."
De dokter is er binnen enkele minu
ten. Hij zat net aan de maaltijd, maar
toen Jossa zei, wat er met Dolf Prinsse
aan de hand was, zei hij onmiddellijk te
zullen komen. In de tijd, dat men op
zijn komst wacht, probeert Jossa met
wat lauw water de verwondingen in zijn
gezicht schoon te maken, maar af en
toe gilt hij 't uit van de pijn, dus laat ze
het maar zo. Jossa zit ontzet aan zijn
bed en vraagt nog eens: „Wat is er
precies voorgevallen? Wie hebben je zo
toegetakeld?" Maar ze krijgt geen ant
woord. Het is nu net of hij maar half bij
bewustzijn is. Hij kreunt en ademt
zwaar.
De arts, die ter hulp geroepen is,
schudt ook zijn hoofd, als hij de aange
brachte ravage aan het lichaam van de
man aanziet. Maar begint de wonden
te verbinden en verder onderzoekt hij
de man nauwkeurig. Geeft dan
tenslotte een spuitje tegen de ergste
pijn. De arts vraagt intussen: „Hoe
lang ligt hij hier al?" Maar Jossa weet
het immers niet. „Ik was het paas-
weekeind weg en ben nog geen uur
thuis. Ik ontdekte hem in deze toestand
en heb toen meteen U gebeld.
„Dus u hebt ook geen idee, wie het
gedaan kunnen hebben?"
„Niet in het minst", antwoordt de
vrouw.
Na enltele minuten begint da verdo-
ving te werken. De man in bed valt in
een soort slaap. De arts komt lang
zaam overeind en pakt zijn tas in. Dan
wenkt hij de vrouw en deze volgt hem
naar de gang, waar ze de deur op een
kier laat staan. De arts zegt op zachte
toon: „Ik zal proberen of ik ergens
plaats voor hem krijg, want het fs niet
uitgesloten, dat hij inwendige kwet
suren heeft. Die man is halfdood
geslagen en geschopt. Hij moet wel
een paar erge vijanden hebben".
Jossa weet niet goed, wat ze daarop
moet antwoorden. „Waarom zou hij
vijanden hebben? Hij heeft nooit wat
met iemand. Ik ken hem al maanden".
„Bent u zijn vriendin?"
„Het hangt er van af in welk opzicht
u bedoelt. We zijn confraters, want we
schilderen beiden. Zodoende zijn we
ook vrienden. Meer niet". Ze wijst naar
het eind van de gang. „Daar is mijn ka
mer".
Beneden belt de arts. Het beste is,
dat hij naar Eindhoven gaat. Een ambu
lance wordt gewaarschuwd. Een half
uur daarna is Dolf Prinsse op weg naar
een ziekenhuis in Eindhoven. Jossa
volgt, voorzover dat mogelijk is, de
ziekenauto. Want die rijdt met hoge
snelheid en haar Morrisje is daar niet op
berekend. Gelukkig weet ze het zieken
huis te vinden en arriveert enkele minu
ten later. D8n is de patiënt al op de on-
derzoektafel: Tegen de portier zegt ze,
dat ze zijn huisgenote is. „Ik wil het
onderzoek afwachten, want ik wil
weten of er levensgevaar is".
7b mnet lann» tiiri antirhamhreran
Het wordt laat. De nachtploegen zijn al
in dienst. Al die tijd is men schijnbaar
met Dolf Prinsse bezig. Pas tegen tien
uur wordt Jossa geroepen in de direc
tiekamer. Daar zitten een paar artsen
en een dame. men stelt zich voor en
Jossa zet uiteen, wat haar relatie is met
de binnengebrachte man. En hoort
dan, dat het uitwendig letsel wel te
genezen zal zijn, maar dat hij ernstige
inwendige kwetsuren heeft opgelopen.
Men vraagt haar uit naar de daders,
maar Jossa kan immers geen enkele
aanwijzing geven? Ook nu zet ze
uiteen, dat ze donderdagavond met
haar vriend is weggereden en pas deze
avond terugkwam. En in huis Dolf in
bed vond, zoals ze hem in het
ziekenhuis hebben gebracht: bont en
blauw geslagen. En voegt er aan toe:
„Er is in het atelier ook gerommeld;
waarschijnlijk heeft men ergens naar
gezocht". Nee, ze heeft geen idee.
Misschien komt het uit de doeken, als
de patiënt wat tot zijn positieven is ge
komen? Jossa kan echt geen bijzonder
heden vertellen.
Een der doktoren zegt: „Dit moeten
wij doorgeven aan de justitie, mevrouw
want het staat nog te bezien of wij de
patiënt tn leven kunnen houden. In het
gunstigste geval blijft hij invalide".
Ze schrikt opnieuw. „Is het zó erg
met hem?"
De arts knikt zwijgend. En dan heeft
Jossa moeite zich in te houden. Als in
een droom rijdt ze over elven de nog
altijd drukke stad weer uit. De grote
weo op naar Boxtel. Thuisgekomen ont
steekt ze alle lichten in het atelier en
bekijkt de aangebrachte ravage,
maar gedachtig aan de woorden van de
dokter, dat de justitie hiervan op de
hoogte gesteld zal worden er is im
mers levensgevaar besluit ze overal
af te blijven. Ze kan eigenlijk niets meer
doen. Het beste is maar, dat ze naar A
bed gaat. Maar ze maakt eerst nog
wat drinken voor zichzelf klaar. En
rookt een sigaret. En piekert, maar hoe
ze ook nadenkt, ze heeft er geen idee
van wat er precies tijdens haar afwezig
heid is voorgevallen. En wie de laf
bekken waren, die hem zo verschrikke
lijk mishandeld hebben.
HOOFDSTUK 10
De volgende morgen vroeg is de
politie er al. Met een rechercheur. Men
heeft wat bijzonderheden gekregen van
de Eindhovense gemeentepolitie.
Jossa laat het tweetal binnen en vertelt
op hun vragen, wat ze weet: dat ze de
avond tevoren thuisgekomen is van een
lang paasweekeind met haar vriend en
bij thuiskomst ontdekte, in welke toe
stand Dolf Prinsse verkeerde. Dat ze
een dokter heeft gewaarschuwd en dat
die hem naar het ziekenhuis heeft laten
transporteren. En tenslotte, dat ze in
het ziekenhuis heeft vernomen, dat zijn
toestand ernstig is en als hij er bovenop
komt, waarschijnlijk de rest van zij/i
leven invalide zal zijn. Er nog aan toe
voegende, dat er beneden wel wat
voorgevallen zal zijn, omdat een deel
van het atelier overhoop is gehaald.
