Windsurfers stichten
ügen centrum
OLD SHATTERHAND
tramam
Het laatste houvast
Sport in één
dag te leren
Zon, maan en hoog water
Eerste wedstrijd
Geslaagd
„WAT IK ZEGGEN WOU."
Krakers vogelvrij?
FEUILLETON
Windsurfing („Plankzeilen") is in Nederland de snelst groeiende
orm van watersport. Dat is ook op Texel te merken. Onlangs kwam
en Texelse windsurfclub van de grond met meer dan vijftig leden
oor wie deze sport zo ongeveer de meest ideale levensvervulling lijkt
zijn. Niet gezegd kan worden dat windsurfen bijzonder makkelijk is.
e moet het léren en dat gaat niet zonder inspanning en doorzetten,
laar volgens de enthousiasten die het weten kunnen is ieder „nor-
laal" mens in staat de grondbeginselen in één dag onder de knie te
rijgen door het volgen van een uitgekiende snelcursus die niet meer
an f120,— kost.
er juist opuit de grootst mogelijke aan
dacht aan de veiligheid te besteden",
aldus Gerard Roeper, die vertelt dat de
windsurfers hoofdzakelijk aktief zijn bij
de strandjes van Dijkmanshuizen en
Ceres. De surfers moeten kunnen
zwemmen en een zwemvest dragen en
er zal altijd een motorboot in de buurt
zijn om desgewenst hulp te kunnen
bieden. Leden die ergens aan de oost
kust van Texel gaan surfen moeten
daarvan tevoren kennis geven.
De instructeurs van de school zijn
Hanno Kortman en Herman Boks. Zij
staan onder min of meer regelmatig
toezicht van een IWS-instructeur uit
Hank, die de school in de eerste fase zal
Dat de Texelse windsurfclub de zaken
Jroots aanpakt blijkt onder meer uit het
iit dat zij het oude op het haventerrein
in Oudeschild staande gebouw van de
oöperatieve Inkoopvereniging voor
isserijbenodigdheden heeft gehuurd
i dat tot clubhuis en instructiecentrum
eeft gemaakt. Nauw wordt samen
werkt met Gerard Roeper uit Eierlandl
ie commercieel bij het project is betrok-
>n. Hij draagt de verantwoordelijkheid
3or de windsurfschool die hier zijn
omicilie heeft en die het komende
reekend officieel van start gaat. Het
pleidingscentrum luistert naar de naam
International Windglider School
exel" en dat heeft iets te maken met
st merk surfplanken dat door Roeper
'ordt verkocht. De school beschikt
nertwee instructeurs die hun opleiding
de vorm van een kadercursus hebben
Bhad in het Noordbrabantse Hank.
Niet in de haven
In tegenstelling tot wat algemeen
j, -ordt gedacht is het niet de bedoeling
e windsurfsport in of bij de haven uit te
efenen. Dat mag trouwens ook niet,
ant het zou in verband met de in- en
itvarende schepen levensgevaarlijke
tuaties kunnen oproepen. ,,En wij zijn
Zondagmiddag a.s. wordt bij
Nieuweschild voor het eerst in de
geschiedenis van Texel een wind-
surfwedstrijd gehouden, georgani
seerd door de Windsurfclub, aan
vang 14.00 uur. Deelname staat
open voor ieder die over een surf
plank beschikt, ongeacht merk of
type. Er worden meerdere manches
gevaren, telkens over ongeveer
twee kilometer. Gestart wordt van
af de dijk. Er wordt op gerekend dat
tenminste de 20 surfplankbezitters
van de club zullen meedoen. Het
dragen van een zwemvest is ver
plicht. Publiek is uiteraard welkom.
begeleiden. De school en de club staan
formeel los van elkaar, maar maken
elkaar het leven mogelijk door nauwe
samenwerking.
Een dag
Een dagcursus windsurfing begint om
9.00 uur met een instructiefilm en
theorieles. Vervolgens wordt instructie
gegeven op een trainer, dat is een
surfplank op het droge waarop de
cursist zijn evenwicht moet leren zoe
ken. De volgende fase is instructie op
een verankerde, in het water liggende
plank. Na het middaguur komt de
theorie weer aan de beurt en vervolgens
praktijkles ,,in volle zee" waarbij het
manoevreren (over stag gaan, halve
wind varen e.d.) wordt bijgebracht. Aan
het eind van de dag is de cursist zo ver,
dat hij zich zelf verder kan bekwamen
zonder voortdurend direkt toezicht van
instructeurs.
Samen
Het is wel aan te bevelen om de sport
in groepsverband te beoefenen. Dat is
niet alleen goed om van elkaar te leren,
maar het is ook veilig en gezellig. Het
lidmaatschap van de Texelse windsurf
club is derhalve aan te bevelen, ook al
om dat degenen die zelf geen surfplank
bezitten (zo'n ding kost altijd nog ca
f2.000, I van clubmateriaal gebruik
kunnen maken. Wie lid van de club wil
worden of zich wil opgeven voor een
cursus kan zich wenden tot Gerard
Roeper, Hoofdweg 20, Eierland, tele
foon (02225) 238.
In het komend weekend bestaat gratis
gelegenheid om met de windsurfsport
kennis te maken. Liefhebbers zijn zater
dag vanaf 12.30 uur welkom op het
strandje van Dijkmanshuizen.
Aan het Johannes College in Den
Helder (school voor algemeen christelijk
voortgezet onderwijs) slaagden de vol
gende van Texel afkomstige leerlingen.
Voor het Havo-diploma (5-jarig) wa
ren dit Joost Peter Coutinho, Guja
Jansen en Jeanette Smit. Het diploma
VWO (6-jarig) werd behaald door An
nette Smit.
6RCVEN ■MM LEZERS- DUITEN VERANTWOOROtLU»MlcO WN OE REOtxTn;
PAGINA 7
TEXELSE COURANT
Het lijkt ons goed in eerste instantie
aan te duiden dat slechts de kraakaktie
in de Weverstraat onder verantwoorde
lijkheid van „Wij willen ook wonen" is
geschied. Deze aktie had dan ook een
voornamelijk demonstratief karakter en
gaf tevens onderdak aan een aantal
mensen. Wel verstrekte de werkgroep
informatie aan adspirant-krakers hoe
men binnen de spelregels van de wet
legaal kan handelen. Dit is noodzakelijk
om aanspraak te kunnen maken op be
scherming bij bijvoorbeeld bedreiging en
mishandeling. In antwoord op de vraag
van J. Dros in de Texelse Courant van
30 juni in zijn brief, hoe snel de politie
voor de zaak zal lopen, hierover het
volgende.
Na de eerste bedreiging van twee
„Penosefiguren" werd de politie ge
waarschuwd. De politie zei „De zaak uit
te zullen zoeken". Na verwijdering van
bewoners en inboedel werd wederom
kontakt met de politie opgenomen. Nu
werd telefonisch meegedeeld dat de
groepscommandant over deze zaak
moest beslissen. Er werd toegezegd dat
na ruggespraak met de chef wederom
kontakt zou worden opgenomen. De
volgende middag bleek bij een bezoek
aan het bureau dat deze een weekend
afwezig was, tevens werd gezegd, dat
één der krakers maar kontakt met de
RST-directeur moest opnemen om deze
te vragen of hij verantwoordelijk voor de
uitzetting was. Wij zijn van mening dat
dit werk nier door betrokken individuele
burgers gedaan moet worden. Dit lijkt
ons duidelijk een politiezaak. Dit is hen
door de betrokkenen ook herhaalde
malen voorgehouden. Toen de betrok
kenen over het politieoptreden in het
geheel teleurgesteld waren, werd er
besloten geen officiële aanklacht in te
dienen. De dienstdoende agent wilde de
aanklachten huisvredebreuk, bedreiging
en vernieling niet noteren. Daarentegen
was hij gaarne bereid zijn persoonlijke
visie op bepaalde samenlevingsvormen,
jongerenhuisvesting en de generatie
kloof te geven. Nadat de aanklacht
indiener herhaalde malen verzocht had
nota te maken, en de discussie buiten
de werktijden voort te zetten, dreigde de
agent met tijdelijke opsluiting omdat er
naast de opgesloten Chinezen volgens
hem nog een goed kamertje vrij was.
Deze ervaring had men later ook met de
andere agenten die sterker waren in het
geven van persoonlijke mening dan in
de behandeling van een aangifte. Na
deze reeks van teleurstellingen heeft de
werkgroep „Wij willen ook wonen" ge
meend te moeten opkomen voor de
belangen van deze mensen. De werk
groep heeft een gesprek gehad met
burgemeester J. A. Engelvaart. Uitein
delijk heeft deze wel nota gemaakt van
de gebeurtenissen. Tevens is toegezegd
dat een en ander uitgezocht zal worden.
Hopelijk komt hier uit voort wie de
regels van de wet naar eigen idee
(belang) heeft gebruikt. De Rijkspolitie
lijkt geen blaam te treffen, zij hebben
natuurlijk met een zware onderbezetting
van hun korps te maken
Nu wat betreft Piet Keijzer: deze
speelt een dubieuze rol in het geheel. Er
bestaat enige onzekerheid over het tijd
stip van zijn aanwezigheid. Echter blijft
het feit bestaan dat hij, samen met twee
kornuiten, de bezittingen van de bewo
ners, naar buiten heeft gesmeten. Hen
wordt dus huisvredebreuk en vernielin
gen van andermans eigendom ten laste
gelegd. Voor ons is de zaak dus nog niet
afgedaan.
Namens de aktiegroep
„Wij willen ook wonen"
p/a Schilderend 39 - 41Den Burg
telefoon (02220) 3554
In de zondagmatinee van het City
theater draait deze week een film over
het Wilde Westen met Old Shatterhand
in de hoofdrol. Samen met zijn trouwe
(Indiaanse) metgezel Winnetou beleeft
deze, door de Duitse schrijver Karl May
gecreëerde, held weer talrijke avontu
ren. Het is de zoveelste film uit de serie
over Old Shatterhand die inmiddels
gemaakt is en ook deze zit weer vol met
spannende avonturen van zowel rood
huiden als bleekgezichten die het lang
niet altijd met elkaar eens zijn.
Ditmaal zijn het de Commanches die
voor moeilijkheden zorgen. Ze hebben
de strijdbijl opgegraven en zijn de leden
van de Apachestam te lijf. Het lijkt er op
dat de Apachen het onderspit moeten
delven maar dan doemen Old Shatter
hand en Winnetou op die de zaak
helpen klaren en de vrede doen terug
keren.
Vrijdagnacht kunnen de liefhebbers
van vrolijke seksfilms weer aan hun
trekken komen. De titel die deze rol
prent heeft meegekregen luidt „In Tirol
gaat de ontucht nooit verloren".
Het uit een flinke serie films bekende
dwaze duo is inmiddels opgeklommen
tot het ambt van burgemeester, leder is
eerste burger van twee aangrenzende
dorpjes in de Tiroler Alpen. Beide
burgervaders doen hun uiterste best de
dorpjes in de toeristische belangstelling
te brengen. Veel succes hebben ze
echter niet, want ze zijn te druk bezig
om de concurrent te benadelen en in
verlegenheid te brengen. De burgerva
ders ontzien zich niet om persoonlijke
vetes uit te vechten en gebruik te maken
van slippertjes van de ander. Veel beter
kunnen de kinderen van onze vechters
bazen het met elkaar vinden. Hetgeen
een nieuwe reeks kolderieke situaties
oplevert als beide papa's hun telgen in
een stevige vrijage betrappen. Toegang
16 jaar.
De zon komt 9 juli op om 5.30 uur en
gaat onder om 21.59 uur; 12 juli op om
5.34 uur en onder om 21.57 uur.
Maan: 13 juli E.K.; 20 juli V.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
Vrijdag 7 juli 10.48 en 23.18
Zaterdag 8 juli 11.21 en 23.51
Zondag 9 juli 0.24 en 11.53
Maandag 10 juli 0.55 en 12.22
Dinsdag 11 juli 1.00 en 12.52
Woensdag 12 juli 1.25en 13.21
Donderdag 13 juli 1.52en 13.53
Vrijdag 14 juli 2.28en14.38
Zaterdag 15 juli 3.24en15.54
Aan het strand is het ongeveer een
uur eerder hoog water.
Leden van de Texelse windsurfclub aktief bij Dijkmanshuizen (Foto Jan Haag).
door Henk van Heeswijk.
6. Trijnie genoot eveneens. Ze begon
it huisje van boven naar beneden
iducht schoon te maken. Terwijl
'eerk hier en daar wat huiskarweitjes
toest verrichten, want waar had je
iders een man voor. Dat was geen
'ouwenwerk. En boven moest een
imertje getimmerd worden, zodat de
lide dochters gescheiden konden sla
in van hun ouders. Ze werden immers
oter en ongewild zouden ze misschien
ngen zien of horen, waarvoor ze
litelijk nog te jong waren om te kunnen
igrijpen. Dat moest in eerste instantie
aar. Tot zolang konden ze zelf wel
sneden op een kermisbed slapen. Met
idere woorden: de matras op de
'ondAl trok hier wel wat kou op
De kinderen vonden het al spoedig
in in de nieuwe omgeving. Doordat ze
3 school en de weg heen en weer geen
loeilijkheden van betekenis meer had-
en, kwam er ook een zekere rust terug
het gezin. Buiten, op het weidje, waar
e geiten vraten en stonden te mekke-
rn, konden de kinderen zich heerlijk
uitleven, stoeien met de dieren, of
touwtje springen of op een oud kleed
languit liggen lezen. In één van de
bibliotheekboeken van de school. Want
het was vooral Trui, die leergierig was
en nooit voldoende boeken kon vinden
om haar leeshonger te stillen.
Dat viel ook meester Van Zijl op, het
hoofd van dit schooltje met een zeven
tigtal leerlingen. Dit kind was begaafd,
kon uitstekend leren, was vlug van
begrip, kortom: intelligent. Een van de
weinigen hier op school, die de gelegen
heid moest krijgen om verder te leren,
was zijn mening. Vandaar, dat meester
Van Zijl op een woensdagmiddag naar
de Purmerweg reed en linea recta naar
het arbeidershuisje stevende, waar hij
de Ranziins wist te wonen.
Freerk Ranzijn was druk bezig met
stokken op te zetten voor de snijbonen,
die hij gepoot had. De meester zette zijn
fiets tegen de muur en liep langs het
huisje naar de werkende man, die de
bezoeker pas opmerkte, toen deze al
naast hem stond.
Freerk knikte lachend. „Aha, de
meesterl" Maar meteen betrok zijn
gezicht, want in een flits zag hij de
moeilijkheden, die er maand en jaar
waren geweest op de school in zijn
vorige woonplaats. „Toch geen narig
heden met de meiden?"
Van Zijl lachte. „Welnee, Ranzijn, in
menig opzicht hebt u ideale kinderen.
Dat mag wel eens gezegd worden.
Daarom kom ik juist. Voor wat betreft
Truitje. Ze heeft een goed stel hersens
en u weet zelf, dat ze al een paar mooie
rapporten mee naar huis heeft geno
men".
De aangesprokene begon zijn pijp te
stoppen, daarbij nadenkend voor zich
uit starend. En omdat hij bleef zwijgen,
vervolgde de onderwijzer: „Hebt u wel
eens gedacht aan de toekomst van uw
kinderen, Ranzijn? Truitje kan mirakel
goed leren. Als ik u was, zou ik haar naar
een middelbare school sturen. Mulo of
HBS".
De pijp was gestopt. Met een aange
streken lucifer werd de tabak aangesto
ken en aangezogen. Terwijl hij rookte,
gaf Freerk Ranzijn als zijn commentaar:
„Meisjes blijven liever bij hun moeder,
meester, want daar kunnen ze datgene
leren, wat ze in hun huwelijk nodig
hebben. Wat voor nut heeft een HBS
voor zulke meisjes? Weet u daar een
antwoord op te geven?"
Van Zijl knikte, ditmaal ernstig. „Ran
zijn, ik wil u niet beledigen en uw vrouw
evenmin, want we hebben het niet in
onze hand, of we mooi dan wel lelijk
worden geboren. Het zure en het zoet
wordt ons beide door onze Schepper
gegeven en dat hebben we te aanvaar
den. Truitje is een lief, leergierig kind.
Maar ze heeft bepaalde dingen tegen.
Als ze in haar later leven een man tegen
komt en huwt, is dat meegenomen,
evenals datgene, wat ze er nog bij leert.
En als die man in haar leven wegblijft,
bestaat de mogelijkheid, dat ze via
hetgeen ze verder leert een positie kan
bemachtigen, waardoor ze zelfstandig
in haar onderhoud kan voorzien. We
leven in een tijd, waarin de vrouw meer
mogelijkheden krijgt, Ranzijn. De wereld
verandert tegenwoordig bij de dag".
Freerk Ranzijn vatte meteen, wat
meester Van Zijl opmerkte over zijn
oudste dochter. Daar school veel waar
heid in. Truitje zal niet zo spoedig aan de
man komen, dat had hij zelf ook al
gevreesd, al werd er in de huiselijke
kring nooit over gesproken. Trijnie zou
het niet begrijpen, want voor haar was
Trui nog immer haar oogappeltje. Freerk
pakte de spa, die dichtbij in de grond
stak en leunde er op. „Welke mogelijk
heden ziet meester voor onze oudste
dochter?"
Van Zijl maakte manualen met uitge
spreide vingers. „Meerdere. Bijvoor
beeld onderwijzeres. En daarna zich
specialiseren op bijvoorbeeld een paar
vakken. Akte M.O. is ook mogelijk. In
het laatste geval kan ze lerares worden
op een middelbare school bijvoorbeeld.
Ook wel op een HBS".
De rentenier schraapte zijn klompen
af op het scherp van de spade en knikte
bedachtzaam. „Als we in huis eens
verder gingen praten, meester? Mij
dunkt, het zal onderhand ook wel
theetijd zijn".
Die middag werden de ouders het
eens met meester Van Zijl: Truitje mocht
voorlopig doorleren. Aangenomen, dat
ze er zin in zou houden en goede cijfers
meebracht. Er was nog een klein half
jaar voor de toelatingsexamens zouden
worden gehouden. Van Zijl zou het
meisje persoonlijk bijwerken en huis
werk meegeven. Als de ouders er dan
op wilden toezien, dat ze prompt de
opgedragen taken uitvoerde?
De volgende donderdag middag
liet Van Zijl Truitje Ranzijn nog even
nablijven. „Dat is niet voor straf, hoor",
zei hij lachend, „maar omdat ik wat met
je wil bepraten. Onder vier ogen".
Nadat de klas leeggelopen was,
kwam de onderwijzer naar het meisje,
dat in een der achterste banken zat. Zelf
zette hij zich op de bank, zijn benen op
de zitting naast het meisje. Haar vrien
delijk toeknikkend, vroeg hij: „En, Trui
tje, heb je er al eens over nagedacht,
wat je wilt? Doorleren? Naar de huis
houdschool? Of na de zesde klas thuis
blijven bij je moeder? Of misschien naar
de Mulo of HBS?"
De ogen van het kind begonnen te
glinsteren. „Ik weet niet, of pa het
goedvindt, meester".
„Daar hebben we het nu niet over.
Wil je zelf doorleren?"
Een heftig knikken was het duidelijke
antwoord.
„Wat zijn je liefste vakken?"
Daar hoefde ze niet lang over na te
denken. „Taal, meester. Enne geschie
denis. En ook aardrijkskunde".
Van Zijl dacht enige ogenblikken na.
„Als ik je extra werk geef en je een paar
keer in de week een half uur laat
nablijven voor Frans, doe je dan je
best?"
Opnieuw een heftig knikken.
„Mooi. Ik houd je aan je woord,
Truitje. Je vader vindt het goed; je
moeder eveneens. Dat heb ik al in orde
gemaakt. Goed, we gaan je bijwerken.
In de nazomer zul je toelatingsexamen
moeten doen, maar daar hoef je niet
benauwd voor te zijn. Als jij in de
komende maanden je best doet, slaag je
met vlag en wimpel. Mooi, ik zorg voor
een boekje en een schrift. Morgen
beginnen we met Frans. Zeg dat maar
thuis. En ga dan nu maar, anders
denken ze misschien nog, dat je moet
schoolblijven, he?"
Hij lachte. Het meisje kwam overeind
en wat verlegen lachend zei ze enkel:
„Dank u wel, meester, dat u me wilt
helpen. Ik zal heel erg mijn best doen".
De onderwijzer knikte het meisje
vriendelijk toe en in het voorbijgaan
streelde hij even haar wang. ..Ik hoop
het kind. Want je zult al die kennis later
misschien hard nodig hebben om jezelf
te handhaven in deze maatschappij".
(wordt vervolgd)
