Het NMB spaarpapier
aan toonder.
Wijkverpleging Texel
krijgt extra hulp
„Convoy"
Het laatste houvast
■"""jEESoWyO
Spaarwinstbiljet A/
Premiespaarbiljet
met variabele
looptijd. Rente tot
De NMB denkt met u mee.
Twee cursussen
voor werklozen
FEUILLETON
IJDAG 1 DECEMBER 1978
TEXELSE COURANT
PAGINA 13
Het Spaarwinstbiljet is een spaar-
vorm, speciaal voor hen die van tevoren
weten hoe lang ze hun geld kunnen
vastzetten. Dat kan kort zijn, dat kan lang
zijn.Twee jaar vast met een rente van lv*%
of zes jaar vast met een rente van 8v«%.
Berekend op basis van rente op rente.
De vier mogelijkheden in de tabel laten u
precies zien wat u betaalt en hoeveel u
straks ontvangt.
U bepaalt uw eigen winst.
m%
De flexibele tussenvorm. Vindt u een
vaste looptijd van 2 jaar wat te kort en 6
jaar te lang, dan is het Premiespaarbiljet
een winstgevend alternatief. Premiespaar-
biljetten kunnen namelijk na 2, 3, 4 of 5
jaar worden uitbetaald.
U ontvangt dan bij uitbetaling boven de
jaarlijkse basisrente van 5% rente op rente
een progressief oplopende premie.
De tabel geeft de mogelijkheden op
een rijtje.
U stort nü f 1.000.- en wij betalen u terug:
u stort
spaartermijn
rente
u ontvangt
spaar-
termijn
hoofdsom
basisrente
premie
waardoor
u ontvangt
totale*
rente
f 869,37
2 iaar
7V«%
f 1.000,-
2 iaar
f 1 102,50
f 50,-
f 1.152.50
7'/4%
f4.346,86
2 jaar
7V4%
f5.000,-
3 )aar
f 1 157,63
f 85,-
f 1.242,63
7V?%
f 621,49
6 laar
8'/«%
f 1.000,-
4 iaar
f 1 215.51
f 135,-
f 1.350,51
7J/4%
f3.107,44
6 jaar
8'/4%
f5.000,-
5 iaar
f 1.276,28
f215,-
f 1.491,28
8V4%
*De percentages vermeld onder „totale rente" zijn
afgerond en berekend op basis van samengestel
de interest.
Er zijn ook Premiespaarbiljetten van
f 5.000,-. Behalve 5% basisrente krijgt u
een premie tot maximaal f 1.075,- na 5 jaar.
Het NMB Spaarpapier aan toonder is
ook voor niet-kliënten onmiddellijk aan
de balie verkrijgbaar.
Vraag folder en inlichtingen.
Rcniewijzigingm voorbehouden.
De vier wijkverpleegsters van
Het Groene Kruis krijgen hulp.
Het team zal worden versterkt
met een wijkziekenverzorgster.
Dat is een lager geklasseerde
kracht die evenwel zeer veel van
het werk (zoals het wassen van
patiënten) kan overnemen, zodat
de wijkverpleegsters zich met
meer specialistisch werk kunnen
bezig houden.
Aldus werd meegedeeld in de woens
dagavond in het Medisch Centrum
gehouden ledenvergadering van Het
Groene Kruis.
Wat de personeelssituatie betreft
heeft zich nog een verandering voltrok
ken. Zuster Boon is opgevolgd door
zuster Jet van Karsen, afkomstig uit
Bunnik. Zuster Boon had nl. geen
wijkaantekening en mocht alleen als
wijkverpleegster werken zolang geen
„echte" wijkverpleegster beschikbaar
was. Het bestuur was zeer tevreden met
zuster Boon, maar was verplicht voort
durend pogingen in het werk te stellen
om een opvolgster met wijkaantekening
te vinden. Dat is nu gelukt en het
betekende eervol ontslag voor zuster
Boon.
Recht
Omdat Het Groene Kruis geheel af
hankelijk is van overheidssubsidies is het
bestuur niet vrij in het aannemen van
personeel. Texel voldoet echter aan de
normen. Bij vier wijkverpleegsters heeft
men recht op een ziekenverzorgster
waarvan het salaris geheel wordt gesub
sidieerd. Goedkeuring van hogerhand
moet echter nog worden verkregen.
Het Groene Kruis telt meer dan 3.000
leden. Doorgaans veschijnt slechts een
fractie daarvan ter vergadering. Dinsdag
waren er vijftien en dat was een
bijzonder goede opkomst.
Voorzitter dokter L. Barnard deelde
mee dat de tandartsen die in Het Groene
Kruis-gebouw hun praktijk uitoefenen,
in ruimtenood zitten. Ze zullen het
vertrek er bij krijgen dat nu in gebruik is
bij de Maatschappelijk Werker. Het is de
bedoeling dat het maatschappelijk werk
naar de oude Ulo verhuist.
Administratie op Texel
De financiële administratie van Het
Groene Kruis zal binnenkort weer op
Texel worden behartigt, door de heer
Eelman. Eelman heeft dit werk jarenlang
voor Het Groene Kruis gedaan, maar
enkele jaren geleden meende het be
stuur dat dit werk beter aan de centrale
administratie in Haarlem kon worden
overgelaten. Deze instantie blijkt echter
langzamer, minder correct en duurder te
werken dan de heer Eelman, wat voor
het bestuur veel onwelkome rompslomp
meebracht. Eelman is bereid de taak
opnieuw op zich te nemen.
Bij de bestuursverkiezing werden de
heren M. L. Kempenaar, B. Nieboer en
mevrouw D. Witte-Ran herkozen. De
dames Smit-Zijlstra en Grabowsky-Lap
waren niet herkiesbaar. In hun plaatsen
werden de dames J. Dros en M. L.
Schilling benoemd.
Slechte communicatie
Er hapert wel eens wat aan de commu
nicatie tussen de wijkverpleging en de
De film „Convoy" die deze week (van
ijdag t/m maandag) in het City theater
aait kan het beste gekwalificeerd
orden als een van de vele „cultus-
lingen" die er rond het beroep van
achtwagenchauffeur ontstaan zijn. In
nerika heeft vooral de zanger Johnny
ash zich van dit onderwerp meester
fnaakt. Ook in Nederland floreert de
itenindustrie wat dit onderwerp be
ft steeds beter. Wie kent niet een
dje als „Met de vlam in de pijp"7
Ook de filmindustrie kan een dergelij-
É„rage" natuurlijk niet aan zich voorbij
jten gaan. Bij Convoy had men het
j genlijk wel heel gemakkelijk omdat het
j erna werd overgenomen uit een liedje
et dezelfde naam. Het werd gecom-
j ineerd en gezongen door C. W.
j cCall en heeft inmiddels vele weken
11 de diverse Amerikaanse hitlijsten
ihter de rug. Uit deze iets meer dan
ie minuten durende song destilleerden
j1 makers het verhaal van .Convoy"
j sgisseur Sam Peckinpah heeft er een
jiede productie mee afgeleverd. Hij
j erd bij Convoy in de regie gesteund
j lor acteur James Coburn. Peckinpah
aakte vooral naam als regisseur van
j iweldscènes The wild bunch, The
j itaway, Straw dogs en Cross of iron
j svatten talloze voorbeelden. Vertraagd
j igenomen, maar des te harder aanko-
I end geweld; dat leek het visitekaartje
van Peckinpah te zijn geworden. In
Convoy blijft alles echter heel beschei
den. Het draait allemaal om Kris Kris-
tofferson (zanger en acteur) die de rol
van Rubber Duck speelt. Hij is chauffeur
op zo'n weggigant met pakweg 16
versnellingen. Rubber Duck is een vrij
buiter, die zich aan wetten en regels niet
wenst te storen. Op een gegeven
moment leidt Rubber Duck met zijn
truck (als passagiere heeft Kristofferson
inmiddels Ali Macgraw van de snelweg
opgepakt) een konvooi van zo'n hon
derd wegreuzen door Amerika, op de
vlucht voor politie en als uiterste vorm
van protest tegen de maatschappij een
stadje platwalsend om een gearresteer
de collega te bevrijden.
„Convoy" is toegankelijk voor perso
nen van 16 jaar en ouder.
Voor de kinderen staat zondagmiddag
in het City theater een geheel Neder
lands gesproken tekenfilm op het pro
gramma waarin „Het nijlpaardje Hugo"
het eiland Zanzibar (een land waar het
leven goed is) tegen haaien moet
beschermen. Door zijn kleine afmetin
gen moet hij verschillende listen beden
ken om niet te grazen te worden
genomen door die bijtgrage visjes. Zo
valt hij van het ene in het andere
avontuur. De stemmen zijn van Ton van
Duinhoven, Lex Goudsmit en Ko van
Dijk. De zang wordt verzorgd door
Jimmy en Mary Osmond. De film is voor
personen van alle leeftijden.
SSES
=S£-
Een politiewagen wordt door twee weg
reuzen gemangeld, opdat de ,,hormandads
de achtervolging van het Convoyopgeven.
ziekenhuizen. Het komt voor dat patiën
ten die uit het ziekenhuis worden
ontslagen en voor verdere verzorging op
de wijkverpleegsters zijn aangewezen,
geen verbandmiddelen of een recept
daarvoor meekrijgen. De betrokken pa
tiënt is meestal niet van de regels op de
hoogte zodat hij om deze artikelen niet
vraagt en in de veronderstelling verkeert
dat de wijkverpleegsters daarvoor wel
zullen zorgen. Dat hoort echter niet tot
de taak van de zusters. Zij bieden hulp
maar behoeven niet voor de (vaak
speciale) middelen te zorgen. De heer
M. Reuvers had in zijn familiekring
ervaren tot welke nare toestanden dat
kan leiden en vond het de taak van Het
Groene Kruis om er wat aan te doen.
Dokter Barnard vertelde dat de zieken
huizen reeds herhaaldelijk zijn herinnerd
aan hun plicht om de patiënten van
verband e.d. te voorzien, maar het komt
toch soms voor dat hieraan niet de hand
wordt gehouden. Hij zag daarom niet
zoveel heil in nieuwe aktie.
Aandrang
De heer Reuvers vond dat Het Groene
Kruis dan toch zeker zou moeten zorgen
dat de leden op de hoogte zijn van deze
regeling zodat ze zelf om de spullen
kunnen vragen als zij ze niet vanzelf
meekrijgen. Ook daarvoor leek het
bestuur niet veel te voelen omdat werd
verondersteld dat de leden dergelijke
richtlijnen spoedig zouden zijn vergeten.
De aanwezige leden toonden zich dui
delijk geïrriteerd door deze weigerach
tigheid. Een hunner, mevrouw W. M.
Wagener bood aan te helpen bij het
samenstellen van een stencil dat aan de
patiënten zou kunnen worden gestuurd.
Dat leidde ertoe dat het bestuur toezeg
de toch iets aan voorlichting te gaan
doen. De heer Reuvers zou het liefst
zien dat men zich niet beperkt tot de
verband-kwestie maar dat algemene
informatie wordt gegeven over hetgeen
van de wijkverpleegsters wel en niet
mag worden verwacht.
Het werklozenproject Texel organi
seert voor de Texelse werklozen twee
cursussen, die volgende week van start
gaan: „Creatief toneel" en „Publici
teit".
Maandagmiddag a.s. om 15.00 uur
begint de cursus „Creatief toneel" die
tien wekelijkse lessen zal omvatten. Bij
de lessen, die worden gegeven door
plaatselijke krachten, wordt het accent
gelegd op „leren om jezelf te zijn",
spraaktechniek, bewegen in het open
baar e.d. De opgedane kennis kan niet
alleen op het toneel maar (vooral) in het
dagelijkse leven van pas komen. Er
wordt gewerkt in groepen die de te
spelen stukjes zelf bedenken.
De cursus „Publiciteit" begint don
derdag, ook om 15.00 uur, en telt vijf
lessen. Ze worden gegeven door de
leider van het Texelse werklozenproject
H. Schiller die in zijn vorige woonplaats
Nijmegen ervaring heeft opgedaan met
het opzetten van een werklozenkrant.
Mogelijk zal iets dergelijks ook op Texel
worden gedaan.
Aan beide cursussen kan gratis worden
deelgenomen. Ook niet-werklozen zijn
welkom. Inlichtingen via telefoon
(02220)3554.
door Henk van Heeswijk.
40. Die nacht sliep Truus slecht. Ter-
ijl ze in bed piekerde over dit alles,
acht ze: Wat kun je je toch vergissen.
Itijd gedacht, dat Giep en Nelies
uwelijk zo ongeveer volmaakt in orde
as het ideale paar, voorbeeld voor
avele anderen Nu blijkt plotseling,
at de een scharrelt met zijn secreta-
sse en de ander een verhouding heeft
iet een oudere man, die bovendien nog
etrouwd is. Maar dit laatste neem ik
iet zo maar voetstoots aan. Daar is
'elie toch heel niet het type voorl Of
al?
Maandagsmorgens stond ze met
lofdpijn op. Waarom hebben ze mij er
gen wil en dank bij betrokken? Waar-
n vechten die twee zelf hun ruzie niet
t en laten mij er buiten? Uitgekookt,
■n hier rustig met haar man te zitten en
ndertussen te weten, dat door haar
huurde mensen intussen het hele huis
segslepen. Nooit geweten, dat Nelie zo
leraffineerd kon zijn.
Maandagsavonds tegen half zeven
elde Giep opnieuw. „Nog iets gehoord
>ver Nelie?"
el
-a
„Nee. Hoe is het nu met jou?"
„Bezopen natuurlijk. Kun je toch wel
begrijpen?"
Ze besloot van de gelegenheid ge
bruik te maken en de koe bij de horens
te pakken. „Wat moet ik begrijpen. Dat
Nelie ergens in ons land zit? En genoeg
van je heeft, omdat jij het met je secre
taresse houdt? Nee, laat me uitrspreken.
Of is het andersom? Dat jij je troost
zoekt bij je secretaresse, omdat je weet,
dat Nelie omgang heeft met een andere
man?"
„Ik heb niks met m'n secretaresse,
Truus, dat is gewoon een idee fixe van
haar. Francoise is één keer bij me thuis
geweest. Nelie is hardstikke jaloers.
Francoise is knap en heeft een goed
figuur en zo. Modern gekleed, weet je
wel? Je snapt wel, hoe dat met zulke
jonge meisjes gaat. Bovendien is ze een
flirt. Tel dat alles bij elkaar op, dan krijg
je wantrouwen en gaat Nelie denken: er
zal ook wel wat zijn tussen die twee.
Verroestik heb Francoise pas een
half jaar bij me in dienst, maar Nelie
houdt het zeker al enige maanden met
die ventl"
„Ken je hem?"
„Ze heeft het altijd in alle toonaarden
ontkend. Zegt, dat het een oude kennis
van haar is. Van vroeger. Uit Purmer-
end".
„Woont-ie daar?"
„Geen idee. Als ik probeerde uit te
vissen wie en wat, trok ze zich terug en
zweeg beledigd. Ik ben toch ook niet
achterlijk, Truusl Ik heb iemand in
Amsterdam aan het werk gezet. Hij
heeft Nelie een paar keer gezien. In een
restaurant en ze hadden samen de
meeste schik. En wandelden door de
Nieuwedijk en de Kalverstraat handje-in-
handje. Maar de man kon geen adres te
weten komen. Omdat hij in een grote
Chevrolet wegreed. Niet bij te houden.
Ik weet nu ook, dat ze hier lange
gesprekken voerde naar Holland. De
telefoonbriefjes vernietigde ze, als de
rekening kwam, maar aan het totaalbe
drag bemerkte ik wel, dat ze lange en
dure telefoongesprekken hield".
Truus ze: „Ik ga wel eens kijken in
Purmerend, want ik heb er nog wat
kennissen, dus als het zo is, kom ik het
misschien te weten".
„Hoor ik dan wat van je?" Ze
onderkende de hunkering in zijn stem.
„Dat zal er van afhangen. Houd je
nog van Nelie? Of is het enkel, omdat zij
je hele hebben en houden weggehaald
heeft?"
Het was even stil aan de lijn.
„Truus. zijn stem klonk zacht.
„Het gaat voor mij hoofdzakelijk om
Kathy. Nu ik haar niet meer heb, ben ik
ziek van verlangen naar mijn dochtertje.
God, Truus. hoe heeft ze me dit aan
kunnen doen?"
„Houd je kalm en beheers je. Daar is
te zijner tijd vanzelfsprekend een mouw
aan te passen. Heeft een advocaat je
nog benaderd? Nelie zei, dat ze wil
scheiden".
Een zware zucht hoorde ze als eerste
antwoord. „Nee, ik weet van niks. Ze
heeft alles heel stiekum voorbereid en
laten uitvoeren Ik verlang enkel
naar m'n dochtertje. Al zal het m'n
laatste centen kosten, maar ik ga
vechtenI"
Drie weken later liep Truus Ranzijn
haar zuster bijna letterlijk tegen het lijf,
toen zij het bejaardencentrum, waar
haar vader vertoefde, betrad en Nelie
net aanstalten maakte om het te verla
ten.
Nelie schrok, toen ze Truus zag. Met
een geforceerde glimlach stak ze haar
hand omhoog: „Hai, zusl Sorry, maar ik
ben gepresseerd Alles goed?"
Truus greep haar zuster stevig bij de
arm. „Hardstikke, voor wat mij betreft.
Maar ik heb je nu en wil met je praten".
Nelie probeerde zich los te rukken.
„Een andere keerik heb geen tijd".
De greep werd steviger. „Maak je
maar tijd. Kom mee". Ze wees naar haar
wagen. „Mijn auto staat daar. Rijden
we ergens een eindje hier vandaan,
waar we ongestoord kunnen praten".
Nelie begreep nu, dat ze er zo maar
niet van af kwam. Zuchtend antwoord
de ze: „Oké, rijd dan maar een eind de
Beemster in".
Nabij Halfweg zaten ze te roken en te
praten aan de kant van het stille stukje
naar de dijk. Nelie gaf na enige aarzeling
toe, dat er „een ander" was. „Ik ken 'm
nog van vroeger. Mag ik alsjeblieft?
Giep belazerde me al maanden
bleef nachten weg. Dat moet ik zeker
allemaal maar goed vinden. Nou eh
ik zag mijn vriend toevallig een keer in
Amsterdam. We gaan af en toe samen
wat uit en zo".
Truus keek haar zuster scherp aan.
„En wat behelst dat „en zo" precies?"
„Ben je achterlijk? Natuurlijk gaan we
samen naar bed. Ik kan niet buiten een
vent, dat weetje".
De ander werd rood van verontwaar
diging. „Dat je je niet schaamtl Nota
bene met een getrouwde manl Je bent
geen haar beter dan Giep, als het
tenminste waar is met die secretares
se".
Nelie knikte begrijpend. „Juist. Giep
zal jewel een mooi, aandoenlijk verhaal
tje voorgeschoteld hebben. Ik ken hem.
En jij bent er ingetuindl Kind, hij had al
maanden genoeg van me. Soms
kwam-ie 's nachts niet eens meer thuisl
Ik heb bewijzen, versta je? Keiharde
bewijzen, dat hij me al ik weet niet hoe
lang bedroog. M'n advocaat brengt ze
op de zitting wel op de proppen. Reken
maarl"
„Goed, aannemende dat het waar is,
geeft dat jou nog niet het recht net zo te
doen. En jij bent in ieder geval erger,
want jij houd het met een getrouwde
manl Wat zegt zijn vrouw er van?"
„Ach, val dood voor mijn partl Waar
bemoei je je mee? Dirks vrouw zit al tien
jaar in een gekkenhuis, in Meer en Berg.
Dat heet tegenwoordig: psychiatrische
inrichting. Kan die man 't helpen? Het
zit bij haar in de familie. Noumoet
ik als een begijntje gaan leven en hij als
onbestorven weduwnaar? Dirk begrijpt
me en ik hem. We helpen elkaar en we
zijn goeie vrienden. Heel goede vrien
den. Meer zeg ik er niet van".
„Waar woon je?" vroeg Truus ten
slotte, omdat ze wel begreep op deze
wijze geen stap verder te komen, „En
waar is Kathy?"
Nelie doofde haar sigaret en maakte
aanstalten om uit te stappen. „Dat is
voor mij een weet en voor jou een vraag.
En dat blijft het, tot het vonnis van de
rechter is uitgesproken". Ze keek haar
zuster met opgetrokken wenkbrauwen
aan. „Ik vertrouw jou voor geen cent,
zus. Jij zit vast met Giep onder één
hoedje. Je kunt me wat, versta je?
Reken maar, dat Kathy veilig zit, hard
stikke veilig. Hij maakt me niks, al
zou-die heel Nederland door toeren.
Vertel 'm dat maar en doe 'm de
groetenl kan-ie met dat rooie mormel
gaan zitten dubben I"
Gelijk stapte ze uit en liep terug naar
de Purmerenderweg. Truus zat enige
tijd stil en zag haar zuster middels het
spiegeltje in de auto verdwijnen. Ik kan
haar natuurlijk achterna gaan, maar ik
ben niet voor spion in de wieg gelegd.
Laat maar. Als Giep me belt, weet ik van
niks. Ik ben niet van plan me er nog
verder mee te bemoeien.
(wordt vervolgd)
