Ook op Terschelling zorgen over toerisme FILM Woonruimte 'f Pakhuus" werd sfeervol verbouwd I'Homme qui aimait les femmes Uit het handelsregister 9an9Qr "ES Van der Meer wordt nu Fruto speciaalzaak :QQD oooooooooo Bouwvergunningen FEUILLETON pir PAGINA 6 TEXELSE COURANT DINSDAG 27 MAART 1979 Niet alleen op Texel maar ook op de andere Waddeneilanden maakt men zich zorgen over de toeristische toe komst. Op Terschelling werd vorige week het woord gevoerd door professor Anne van der Meiden uit Meerkerk, wetenschappelijk hoofdmedewerker in de leer der massacommunicatie en als buitengewoon hoogleraar in de vakken sales promotion en publiciteit verbon den aan de Universiteit van Utrecht. Zijn gehoor bestond uit Terschellinger on dernemers die zich bezorgd toonden over de ontwikkeling van het toerisme op hun eiland. Op Terschelling is geen sprake meer van alleen stagnatie, maar van duidelijke teruggang. In veel gevallen overtreft het aanbod de vraag. Een hotelhouder verkondigde dat er steeds minder lang verblijvende gasten komen. Een familie die langer dan tien dagen op Terschelling verblijft, is een uitzondering. Omdat Texel met een vergelijkbaar probleem zit, geven wij hieronder het verslag dat door de Leeuwarder Courant aan de lezing van Prof. Van der Meiden wijdde. Tot eer van Texel kan er direkt aan worden toegevoegd dat de VW Texel waar men beter dan wie ook weet hoe de toeristische vlag er bij hangt, aan een van de grieven tegemoet komt door de Nieuwe inschrijvingen J. Beumkes (eigenaar), Sommeltjes- weg 5, De Waal. Bemiddeling bij aan- en verkoop van (agrarische) onroerende goederen. Tevens beëdigd taxateur voor agrarisch onroerend goed. Modehuis Moerbeek De Koog B.V., Dorpsstraat 27, De Koog. Kleinhandel in textielgoed. Maatschappelijk kapitaal f50.000, geplaatst/gestort f35.000, Directeur: Modehuis Moer beek Den Burg B.V. (alleen bevoegd). Firma Margaretha, Waalderstraat 3, Den Burg. Kleinhandel in gebruikte goederen. Vennootschap van F. G. G. Keijseren G. C. M. Keijser. De Krui, Waalderstraat 27, Den Burg. Kleinhandel in gebruikte goederen. Ei genaar R. J. van der Veen. Monica Maas, Texel, Schoorwal 35, Den Burg. Illustreren van tijdschriften, boeken en dergelijke. Eigenaresse M. Maas echtgenote van H. N. van Brugge (huwelijksvoorwaarden). De Zee-aster, op het strand nabij paal 17, De Koog (Thijsselaan 95, Den Burg). Exploitatie strandpaviljoen. Eigenaar A. Kooiman. (Reeds bestaande zaak). Tennispark De Koog b.v., correspon dentie-adres Epelaan 39, De Koog. Maatschappelijk kapitaal f180.000, gepl./gest. f36.000, Per 3 november 1978 directeur J. C. Duinker, directeur J. Drentje, directeur J. Kiltz (allen alleen bevoegd). Wijzigingen Modehuis Moerbeek Den Burg B.V. (hoofdzaak Parkstraat 4 - 8, Den Burg). Kleinhandel textielgoed enz. Nieuw op gericht filiaal te De Koog: Modehuis Moerbeek De Koog B.V. B.V. Biologisch-dynamische bedrij ven Texel, Dorsstraat 64, De Koog. Landbouw- en veeteeltbedrijf. Vennoot schap ontbonden en in liquidatie getre den. Vereffening 'Stichting Sint Dona- tus' (alleen bevoegd). zg. all in reizen aanmerkelijk uit te breiden en te perfectioneren. Tegen woordig kunnen via de WV geheel verzorgde vakanties op Texel worden gekocht, ook voor het hoogseizoen. Daarbij beperkt men zich niet tot hotels maar worden ook andere akkommoda- tievormen aangeboden. Zelfs kan nu een kampeervakantie worden geregeld. De campagne hiervoor wordt financieel gesteund door het Nationaal Bureau voor Toerisme. Het nadeel dat toeristen die met hun auto naar Terschelling willen op een bepaalde dag, van Doeksen te horen krijgen dat zij op een andere tijd moeten komen, geldt voor Texel niet omdat TESO geen reserveringssysteem hanteert. Daar staat echter het risico tegenover dat enkele uren moet worden gewacht. Het artikel in de Leeuwarder Courant: Het imago van Terschelling als vakan tieland is in de ogen van het grote publiek niet zo gunstig meer als het eens was. Het is voor het eiland van het grootste belang dat beeld te verande ren. Daarom moet er zo gauw mogelijk een werk-eenheid komen, die aan Ter schelling-promotie gaat doen. Boven dien moet het de toerist gemakkelijker worden gemaakt om zijn vakantie op het eiland door te brengen. Het is bijvoor beeld een 'antieke toestand' dat een ondernemer een huisje verhuurt en dat de toerist daarop van Doeksen te horen krijgt, dat hij op de door hem gewenste dagen niet met zijn auto naar en van het eiland kan. Tot deze conclusies kwam professor dr. Anne van der Meiden uit Meerkerk in een beschouwing over de problematiek van het toerisme op het eiland. De spreker hield zijn betoog op de leden vergadering van de Terschellinger On dernemers Vereniging. Zelfs bestaat op Terschelling onvol doende animo voor de zeer goedkope zoemrhuisjes, zo liet een andere onder nemer weten. Hij knoopte daaraan de conclusie vast, dat men tot een kwali teitsverbetering moet komen. Voor de dure bungalows bestaat namelijk nog wel belangstelling. De betrokkene werd tegengeworpen dat die goedkope on derkomens hun prijs niet waard zijn. In dit verband viel zelfs het woord 'kippen hokken syndroom'. Hoe dit alles ook zij, duidelijk bleek dat er bij de ondernemers ongerustheid bestaat over de gang van zaken. Niet verheeld werd dat men op het eiland de invloed gaat voelen van de goedkope 'All-in-reizen' naar buitenlandse bestem mingen. Om de ontwikkeling in de goede richting om te buigen zal het nodige moeten gebeuren, zo hield professor Van der Meiden zijn toehoorders voor. Naar zijn mening is Terschelling in de ogen van de massa niet meer het Ter schelling van vroeger. Het eiland heeft het imago volgens verschillende aanweziaen weer ten onrechte dat het vol en lawaaierig is, dat het te duur is voor gewone mensen en dat Hilver sum 3 op de Boschplaat schettert. Dat deel schrikt de toerist natuurlijk af. Daarentegen worden hem alternatieve mogelijkheden bij de vleet geboden, die duidelijk kunnen concurreren met een vakantie op Terschelling. Bovendien bieden die mogelijkheden Mallorca, de Costa Brava enz. een garantie voor goed weer. Het eiland moet daarom opnieuw worden aangeprezen. Het moet hoog nodig aan 'public relation' doen. Dat laatste is tevens gewenst om de onge wenste indukken weg te nemen, die ontstonden als gevolg van negatieve publiciteit over bijvoorbeeld de autobe perking. Terschelling zal beslist moeten komen tot een systematische verbete ring van de beeldvorming. Daartoe is een nieuwe werkeenheid nodig: een eiland-public-relation-orgaan. Voorts is ondememers-aktiviteiten 1 De groenten- en fruitwinkel van de heer J. W. B. van der Meer in de Bin- nenburg wordt momenteel verbouwd en heropent a.s. vrijdag als een hooggespecialiseerde „Fruto" verswinkel, aangesloten bij Fruto Nederland. In de tussentijd wordt de voormalige sigarenzaak aan de Stenenplaats als noodwinkel gebruikt. In de nieuwe zaak gaat de heer Van der Meer zelf de scepter zwaaien. Die ontwikkeling houdt verband met het feit dat hij het Koopcentrum in De Koog als supermarkt heeft opgeheven, omdat dit onderdeel niet meer ren dabel was. Het gebouw zal worden af gestoten en tot appartementen worden verbouwd. De andere supermarkt van Van der Meer (het „Hollandia-com- plex" aan de Dorpsstraat) wordt ver pacht en al eerder werd de zaak verkocht die Van der Meer in Schoorl had. Wat nu gebeurt is het opnemen van de oude draad. Van der Meer ziet daar wel brood in omdat behoefte bestaat aan een gespecialiseerde groenten- en fruitzaak, waarbij de nadruk wordt gelegd op kwaliteit, keuze en service door de vakman. naast de supermarkten, die vooral streven naar een zo laag mogelijke prijs. Over dat vakmanschap beschikt Van der Meer ongetwijfeld: hij is in het groenten- en fruitvak opgegloeid en weêt ér heel wat over te vertellen. Hij is van plan de klanten uitgebreid te'advi seren over groenten, fruit, bereidings wijzen, nieuwe methoden etc. Alles wat in de winkel te koop wordt aange boden wordt door Van der Meer persoonlijk ingekocht en gecontroleerd. Dat geldt niet alleen voor de verse groenten, maar ook voor de conserven, waarbij in het bijzonder waarde wordt gehecht aan de afwezigheid van kunst matige kleur-, geur- en smaakstoffen. Iets bijzonders wordt het assortiment tafelzuren (volgens oud joods recept), dat deel zal uitmaken van de branche en ook zullen de huisvrouwen kennis maken met de enorme mogelijkheden die rauwkostschotels bieden. In ver band daarmee wordt momenteel voor tienduizenden guldens aan snij-, schrap- en schilmachines geïnstalleerd. Verder is het de bedoeling om naast onbespoten boerekool ook andere on bespoten en biologisch geteelde produkten te gaan voeren. Als alles goed gaat, brengen genoemde veran-, deringen geen verandering in de werk gelegenheid die het Van het Meer- bedrijf biedt. onderzoek onder de gasten van groot belang. De overheid zal voor een derge lijk werk wellicht subsidie willen geven, zo vermoedde de heer Van der Meiden, die zijn gehoor vooral adviseerde niet langer lijdelijk toe te zien. Eén adres Bij de discussie wees de spreker er op dat het heel belangrijk is dat de toerist voor zijn informatie op één adres terecht kan. De moderne vakantieganger eist dat en wil alles in één pakket. Het is een treurig feit, dat het WV op het eiland slechts bemiddelt voor ongeveer 20 procent van het aantal ondernemers. Een centraal adres brengt het product bovendien in een bepaalde garantie sfeer. Tenslotte is het van elementair belang dat het eiland vlot bereikbaar is en de toerist bij de boot niet wordt afgeschrikt. Het is te gek dat hij daar nog een apart kaartje moet kopen. Dat is net zo iets als van een vakantiegan ger, die voor een reis naar Mallorca heeft geboekt, te eisen zelf een ticket bij de KLM te kopen. Kortom, er zal het een en ander moeten gebeuren, Wil Terschelling de moderne 'toeristenboot' niet missen, aldus de strekking van k betoog. cxTdememers-aktiviteiten Met een goedbezochte receptie vond vrijdagavond in Oudeschild de heropening plaats van bar-visrestau- rant ,,'t Pakhuus" dat na een gron dige verbouwing opnieuw in gebruik genomen werd. Met deze verbouwing heeft de fam. C. Grootjen ook het assortiment aan merkelijk kunnen uitbreiden. Men kan in dit op de haven gelegen etablisse ment nu ook terecht voor vleesgerech ten naast visgerechten die het de clien tèle reeds sinds enkele jaren kon aan bieden. Gedurende de afgelopen twee maanden is 't Pakhuus in verschillende opzichten veranderd. Het aantal zit plaatsen kon door het bijtrekken van de aanvankelijk als keuken in gebruik zijn de ruimte met vijf tafels worden uitge breid. Daarmee is het aantal zitplaatsen van ongeveer vijftig op tachti gekomen. Deze laatste film van Francois Truf- faut begint in Montpellier in de kerstda gen van 1976. Auto's van ieder model komen aangereden, stoppen en zoeken een parkeerplaats. Uit iedere auto stapt een vrouw. Het beeld vult zich met vrouwen die elkaar kennelijk niet ken nen, maar allen eensgezind door de hekken van de begraafplaats St. Lazare naar binnen gaan. Als de doodkist in de grond is verdwenen filmt de camera vanuit het ligpunt van de dode, daarbij alleen de benen van de vrouwen die rond het graf staan tonend. Dan zegt de stem van Brigitte Fossey: „Bertrand ligt daar goed om voor de laatste maal een blik te kunnen slaan op wat hij het meest in ons bemind heeft: onze benen". Truffaut, die niet voor niks een boek over hem schreef, volgt hier de gulden regel van Hitchcock dat de toeschouwer van het begin af aan veel moet weten Nieuwe keuken d •J 5. De man die van de vrouwen hield. om er daarna des te meer over te willen horen. Charles Denner speelt in de film geen vlotte veroveraar, geen Don Juan of Casanova. Hij is een verzamelaar van vrouwen, een eenzame jager die geen vrouw langer dan 24 uur in zijn nabijheid wil hebben. Hij houdt van ze, omdat ze, zolang ze onbekend zijn, een mysterie vertegenwoordigen. Na een enkele in tieme ontmoeting bestaat dat mysterie niet langer en verdwijnt zijn belangstel ling. Bertrand wordt verliefd op onder delen van vrouwen, op benen, op knieholtes, op een stem, een lach. Truffaut heeft over de verbeten vrou wenjager Bertrand een ontroerend lief desverhaal gemaakt en ook een tragi- comedie over het onbereikbare, over het heimwee naar La femme l'horizon. Rondkijkend op straat roept Bertrand op een gegeven ogenblik vertwijfeld uit: ,,Wat hebben al die vrouwen méér dan de vrouwen die ik ken?" En zijn antwoord moet zijn: „Wat zij meer hebben, is dat zij onbekenden zijn". I'Homme qui aimait les femmes draait op donderdag 29 maart in het City theater en begint om 20.00 uur. Toe gang zestien jaar. De nieuwe keuken is nu aan aanmerkelijk koelere noordzijde van Pakhuus gesitueerd. Deze ruimte waï voor de verbouwing gedeeltelijk als to letruimte en als bergruimte in gebruilj De nieuwe toiletgroep is van de noorc j zijde naar de achterkant (westzijde) vei I plaatst. Dat is mogelijk geworde omdat het daar tot dusver gevestigd filiaal van de Amro Bank is opgehever f Gelijktijdig met de nieuwe indeling ook de inventaris van het nieuwe rei taurant (annex bar) in een nieuw jasj gestoken. Er is een aantal massief eike meubelen geplaatst, waardoor het inte rieur nog meer dan voorheen een ge l zellige sfeer ademt. Aan dit alles draag ook de installatie van een hoeveelheii ouderwets ogende lampen en een ui 1843 stammende oud-Hollandse kas bij. Deze kast is achter de reeds be staande (maar vernieuwde) lange ba geplaatst en biedt ruimte aan vrijwt j alle benodigdheden, waarover eei j goed gesorteerd bar-restaurant dient t j beschikken. Daarbij behoort tevens eei f temidden van deze kast geplaatst goei gesorteerd wijnrek. Ook recepties Door deze verbouwing is het restau rant tevens geschikt gemaakt voor he houden van kleine recepties (50 6 personen), en kan ook aan divers andere bijzondere wensen worden vol daan. Bij deze bijzondere wensen behoor ook het reserveren hetgeen in d> periode voor deze verbouwing niet mogelijk was. De keuken van 't Pakhuus wore bemand door chef-kok Peter Ruigro en een assistent en is geopend vai 10.00 tot 24.00 uur. S. Dijkshoorn Texel, voor het bouwen van een stal, Oorsprongweg 79, Texel; D. Wassink Den Burg, voor het uitbreiden van eer woonhuis, Vloedlijn 31; Fa. J. Agter Den Burg, voor het veranderen van eer winkel, Stenenplaats 7; L. Ofrein, Dei Burg, voor het veranderen van eei gevel, Weverstraat 12; M. F. Smit, Der Burg, voor het uitbreiden van eer woonhuis, Vloedlijn 24; A. C. Mantje, Den Burg, voor het veranderen van eerj winkelpand, Hogerstraat; RST, Derj Burg, voor het uitbreiden van een loods Kampeerterrein Kogerstrand, Bad weg, De Koog; A. Lap, Den Hoorn, voor het bouwen van een woonhuis. Klif 11; D. Kalverboer, Oudeschild, voor het veran deren van een woonhuis, De Houtman straat 50; C. van Heerwaarden, Der Hoorn, voor het veranderen van gevels, Klif 23; N. Westerlaken, Den Burg, vooi het bouwen/uitbreiden van een werk plaats met kantoor, Spinbaan 2; H. J Bakker, Den Hoorn, voor het oprichten van een ligboxenstal, Hoornderweg 32, C. Seelmeijer, Amsterdam, voor hej bouwen van een garage (202 m2); Noorderhaaks 8, 't Horntje. R. R. Kleinveld, Den Burg, voor het bouwen van een ber ging, Bernhardlaan 48; C. A. Keijser, Den Burg, voor het bouwen van een garage/berging. Schilderend 137; E. Vermeulen, Oosterend, voor het uitbrei-ï den van een woonhuis bedrijfsruim te, Slotskolk 6; J. Buis, Den Burg, voor het veranderen van een zomerverblijf tof zomerwoning. Gasthuisstraat 34B. 15. Opeens hoorde ze de kamerdeur met een harde klap dichtslaan en Jans driftige stappen op de traphet leek of de trap instortte. Toen ze de kamer binnenkwam zag ze aan moeder Mina's felrode kleur, dat er zich een scène had afgespeeld. ,,ls-ie weg?" vroeg ze onnozel. „Hij is weg ja", zei de oudere vrouw giftig „en ik wil je dit wel zeggen Marijke, ik zal me niet met je opvoeding bemoeien" (had dat dan ook maar niet gedaan, dacht Marijke ironisch) „maar je mag je kinderen wel eens een beetje ontzag en goede manieren bijbrengen. Wa^die jongen durft zeggen ik zou het niet in m'n hoofd gehaald heb ben zo'n onbeschofte vlegell" Haar ogen schoten vuur. Marijke zweeg en begon het water van het tafelkleed en de vloer op te betten. En dat droeg er allemaal niet toe bij, grootmoeders toon te stillen. „Jij zwijgt altijd maar en je vindt alles maar goed, en straks komt er niks van die jongen terecht „Moeder", vroeg Marijke dof, „alstu blieft „O, ik zal wel weer zwijgen" keef haar schoonmoeder, „ik zal het allemaal wel opvreten, ik heb het maar te némen, ik ben niet in m'n eigen huis, ik moet m'n voeten wel onder andermans tafel steken en alles goed vinden wat zo'n snotneus me durft te zeggen Ze smeet haar borduurwerk neer en liep de kamer uit, op de trap hoorde Marijke haar snikken. Ze viel neer op een stoel. „Ziezo" dacht ze, „nu hebben we 't gehad Toen Rik die avond moe van zijn werk thuiskwam, wist hij binnen de vijf minu ten, dat het zwaarste deel van de dag nog komen moest. Zijn vrouw zag er uit of ze er bij neer zou vallen en sprak niet meer dan het hoognodige, zijn moeder hulde zich in een ijzig zwijgen. Jan zat met een gezicht als een donderwolk, boos en angstig tegelijk, aan tafel, en de beide meisjes, bemerkend dat er wat broeide, staakten al spoedig hun gé- praat en het maal verliep vrijwel zwij gend. En hij had daarna al zijn tact en wijsheid nodig om het tussen de twee vrouwen weer in orde te maken, en daarna had hij een onderhoud onder vier ogen met zijn zoon, die, zij het niet van harte, later beneden kwam om zijn grootmoeder zijn excuses aan te bieden en vervolgens een portie strafwerk ging maken die vader hem had opgedragen in de hoop, dat zulks er toe zou bijdragen een beetje 'n mens van hem te maken. Maar sinds die dag verlangde Marijke naar het ogenblik, dat haar schoonmoe der weer in een eigen huis zou trekken. HOOFDSTUK VI De bom barst „Heb je het gezien?" vroeg Marijke, „morgenavond draait die film van de Dreigroschenoper, één avond maar. Rik, die heb ik nog nooit gezien. Gaan we daar samen naar toe?" ,,'k Zou 'm best nóg es willen zien", antwoordde Rik. ,,'t Ding is al meer dan dertig jaar oud, maar nog alleszins de moeite waard. Zo, draaien ze die weer?" „Ja, één avond maar, voor de Kunst kring". „Noueh wat is't morgen?" „Woensdag, stuk verstrooidheidI" „Kan niet meisje. Woensdag, dan moeten we naar Piet en Emma". „Naar Piet en Emma? Gunst, is dat morgen al?" „Jawel, stuk verstrooidheidI" lachte hij. „Jammer he? Ja, als ik 't voor 't kiezen had, ging ik óók net zo lief met jou naar die film Marijke pruilde. Zó dat ze het las, had ze zich al ver heugd op het vooruitzicht. En nu... het contrast kon niet scherper zijn: een avond bij Piet en Emma. Marijke had een hekel aan familie avondjes, verjaardagen en dergelijke. Je zag er altijd dezelfde mensen en er werd gepraat over dezelfde onbenullige din gen. Het gesprek werd pas levendig wanneer het een beetje de roddelkant opging! Daarbij was ze op haar schoonzuster Emma en derzelver echtgenoot niet bijster gesteld. Van de aanvang af had Emma gemeend, dat haar broer een andere vrouw dan de „onpraktische" Marijke had verdiend. Zelf was ze sterk en ijverig, op het werkzieke af. Ze was altijd bezig in haar huis, naaide en verstelde alles zelf, en kon geen excuus vinden voor vrouwen die minder pres teerden, vooral niet als die vrouwen wél tijd vonden om boeken te lezen en naar concerten te gaan. Met stille genoegdoening (al berispte ze in betere ogenblikken daarover zich zelf) constateerde Emma dat ze het goed getroffen had zelf, en goed gezien omtrent haar broer Rik. Rik kon over alles meepraten, had veel gelezen en gezien, kon heel aardig schetsen, op vergaderingen zijn woordje doen, en had veel vrienden. Maar hij was en bleef typograaf, verder bracht hij het niet. Rik had wel eens grapjes gemaakt over de preciesheid en verbeeldingsloze zakelijkheid van haar eigen Pieter, maar met dat alles had Pieter het toch maar een eind verder geschopt dan Rik. En als je dan eens keek naar de kinderen van Rik en Marijke, en haar eigen perfecte tweetal, dank zij een zeer zorgvuldige opvoeding een model-stel meisjes, dan zag je het verschil ook wel heel duidelijk! Rik had er al z'n leven maar zo'n beetje met de pet naar gegooid, stelde Emma vast, en Marijke hielp hem daarbij een handje. Pieter en zij hadden nooit ofte nimmer ergens met de pet naar ge gooid, het begrip „pet" in verband met Pieter was op zichzelf al absurd. Zij waren hun weg gegaan en hadden hun plannetjes gemaakt en hun centjes opzij gelegd en al was Pieter dan een beetje stijf en luisterden ze altijd meer naar Rik dan naar hem, Pieter had het een heel eind gebracht, was na vijfentwintig jaar bij dezelfde firma nu procuratiehouder, en zou misschien straks wel adjunct directeur wordenl En Rik bleef maar achter z'n „steen", een gewone druk ker. Nóu Het was ter gelegenheid van dit zilveren jubileum van Pieter Post, dat de familie bijeenvergaderd zou worden; Pieter was des morgens op kantoor waarderend toegesproken en had mooie cadeaus gehad, en 's middags was er. een receptie geweest, in Ambassador nog wel! en nu zouden ze 's avonds het feest „in intieme kring voortzetten": zoals het 's avonds ook in de krant stond. Marijke had er géén zin in. Ze wist wel, dat ze diep in haar hart een beetje jaloers was op Piet en Emma. Die Piet, een dooie diender, die kren- tenteller, die alleen maar cijferen kon, die woonde in een mooi huis, een eigen huis, die kon doen wat-ie wou en werd nog gehuldigd omdat ie al die jaren niet het lef had gehad, eens van baas te veranderen7Eri haar Rik, een begaafde kerel, met een scherp verstand, brede belangstelling, gezellig en geliefd, kop maar met moeite de eindjes aan elkaar knopen. Voor geen goud zou ze met Pieter getrouwd zijnals ze een avond met hem uit zou moeten, zou ze het een corvee vinden; terwijl na al die jaren het huwelijk met Rik nog altijd een belevenis was, en ze zich als een kind had verheugd op een avond met hèm naar de Dreigroschenoper zijn geestig en vermakelijk commentaar, zijn zorg voor haar, zijn trots pronken met zijn vrouw, die hij nog altijd beschouw de als „een lot uit de loterij", dat alles maakte het leven, ondanks de zorgen, de moeite waard. (wordt vervolgd)

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1979 | | pagina 6