Ook op Terschelling
zorgen over toerisme
FILM
Woonruimte
'f Pakhuus" werd
sfeervol verbouwd
I'Homme qui aimait
les femmes
Uit het handelsregister
9an9Qr
"ES
Van der Meer wordt
nu Fruto
speciaalzaak
:QQD
oooooooooo
Bouwvergunningen
FEUILLETON
pir
PAGINA 6
TEXELSE COURANT
DINSDAG 27 MAART 1979
Niet alleen op Texel maar ook op de
andere Waddeneilanden maakt men
zich zorgen over de toeristische toe
komst. Op Terschelling werd vorige
week het woord gevoerd door professor
Anne van der Meiden uit Meerkerk,
wetenschappelijk hoofdmedewerker in
de leer der massacommunicatie en als
buitengewoon hoogleraar in de vakken
sales promotion en publiciteit verbon
den aan de Universiteit van Utrecht. Zijn
gehoor bestond uit Terschellinger on
dernemers die zich bezorgd toonden
over de ontwikkeling van het toerisme
op hun eiland. Op Terschelling is geen
sprake meer van alleen stagnatie, maar
van duidelijke teruggang.
In veel gevallen overtreft het aanbod
de vraag. Een hotelhouder verkondigde
dat er steeds minder lang verblijvende
gasten komen. Een familie die langer
dan tien dagen op Terschelling verblijft,
is een uitzondering.
Omdat Texel met een vergelijkbaar
probleem zit, geven wij hieronder het
verslag dat door de Leeuwarder Courant
aan de lezing van Prof. Van der Meiden
wijdde.
Tot eer van Texel kan er direkt aan
worden toegevoegd dat de VW Texel
waar men beter dan wie ook weet hoe
de toeristische vlag er bij hangt, aan een
van de grieven tegemoet komt door de
Nieuwe inschrijvingen
J. Beumkes (eigenaar), Sommeltjes-
weg 5, De Waal. Bemiddeling bij aan-
en verkoop van (agrarische) onroerende
goederen. Tevens beëdigd taxateur
voor agrarisch onroerend goed.
Modehuis Moerbeek De Koog B.V.,
Dorpsstraat 27, De Koog. Kleinhandel in
textielgoed. Maatschappelijk kapitaal
f50.000, geplaatst/gestort
f35.000, Directeur: Modehuis Moer
beek Den Burg B.V. (alleen bevoegd).
Firma Margaretha, Waalderstraat 3,
Den Burg. Kleinhandel in gebruikte
goederen. Vennootschap van F. G. G.
Keijseren G. C. M. Keijser.
De Krui, Waalderstraat 27, Den Burg.
Kleinhandel in gebruikte goederen. Ei
genaar R. J. van der Veen.
Monica Maas, Texel, Schoorwal 35,
Den Burg. Illustreren van tijdschriften,
boeken en dergelijke. Eigenaresse M.
Maas echtgenote van H. N. van Brugge
(huwelijksvoorwaarden).
De Zee-aster, op het strand nabij paal
17, De Koog (Thijsselaan 95, Den Burg).
Exploitatie strandpaviljoen. Eigenaar A.
Kooiman. (Reeds bestaande zaak).
Tennispark De Koog b.v., correspon
dentie-adres Epelaan 39, De Koog.
Maatschappelijk kapitaal f180.000,
gepl./gest. f36.000, Per 3 november
1978 directeur J. C. Duinker, directeur
J. Drentje, directeur J. Kiltz (allen alleen
bevoegd).
Wijzigingen
Modehuis Moerbeek Den Burg B.V.
(hoofdzaak Parkstraat 4 - 8, Den Burg).
Kleinhandel textielgoed enz. Nieuw op
gericht filiaal te De Koog: Modehuis
Moerbeek De Koog B.V.
B.V. Biologisch-dynamische bedrij
ven Texel, Dorsstraat 64, De Koog.
Landbouw- en veeteeltbedrijf. Vennoot
schap ontbonden en in liquidatie getre
den. Vereffening 'Stichting Sint Dona-
tus' (alleen bevoegd).
zg. all in reizen aanmerkelijk uit te
breiden en te perfectioneren. Tegen
woordig kunnen via de WV geheel
verzorgde vakanties op Texel worden
gekocht, ook voor het hoogseizoen.
Daarbij beperkt men zich niet tot hotels
maar worden ook andere akkommoda-
tievormen aangeboden. Zelfs kan nu
een kampeervakantie worden geregeld.
De campagne hiervoor wordt financieel
gesteund door het Nationaal Bureau
voor Toerisme.
Het nadeel dat toeristen die met hun
auto naar Terschelling willen op een
bepaalde dag, van Doeksen te horen
krijgen dat zij op een andere tijd moeten
komen, geldt voor Texel niet
omdat TESO geen reserveringssysteem
hanteert. Daar staat echter het risico
tegenover dat enkele uren moet worden
gewacht.
Het artikel in de Leeuwarder Courant:
Het imago van Terschelling als vakan
tieland is in de ogen van het grote
publiek niet zo gunstig meer als het eens
was. Het is voor het eiland van het
grootste belang dat beeld te verande
ren. Daarom moet er zo gauw mogelijk
een werk-eenheid komen, die aan Ter
schelling-promotie gaat doen. Boven
dien moet het de toerist gemakkelijker
worden gemaakt om zijn vakantie op het
eiland door te brengen. Het is bijvoor
beeld een 'antieke toestand' dat een
ondernemer een huisje verhuurt en dat
de toerist daarop van Doeksen te horen
krijgt, dat hij op de door hem gewenste
dagen niet met zijn auto naar en van het
eiland kan.
Tot deze conclusies kwam professor
dr. Anne van der Meiden uit Meerkerk in
een beschouwing over de problematiek
van het toerisme op het eiland. De
spreker hield zijn betoog op de leden
vergadering van de Terschellinger On
dernemers Vereniging.
Zelfs bestaat op Terschelling onvol
doende animo voor de zeer goedkope
zoemrhuisjes, zo liet een andere onder
nemer weten. Hij knoopte daaraan de
conclusie vast, dat men tot een kwali
teitsverbetering moet komen. Voor de
dure bungalows bestaat namelijk nog
wel belangstelling. De betrokkene werd
tegengeworpen dat die goedkope on
derkomens hun prijs niet waard zijn. In
dit verband viel zelfs het woord 'kippen
hokken syndroom'.
Hoe dit alles ook zij, duidelijk bleek
dat er bij de ondernemers ongerustheid
bestaat over de gang van zaken. Niet
verheeld werd dat men op het eiland de
invloed gaat voelen van de goedkope
'All-in-reizen' naar buitenlandse bestem
mingen.
Om de ontwikkeling in de goede
richting om te buigen zal het nodige
moeten gebeuren, zo hield professor
Van der Meiden zijn toehoorders voor.
Naar zijn mening is Terschelling in de
ogen van de massa niet meer het Ter
schelling van vroeger. Het eiland heeft
het imago volgens verschillende
aanweziaen weer ten onrechte dat
het vol en lawaaierig is, dat het te duur
is voor gewone mensen en dat Hilver
sum 3 op de Boschplaat schettert. Dat
deel schrikt de toerist natuurlijk af.
Daarentegen worden hem alternatieve
mogelijkheden bij de vleet geboden, die
duidelijk kunnen concurreren met een
vakantie op Terschelling. Bovendien
bieden die mogelijkheden Mallorca,
de Costa Brava enz. een garantie
voor goed weer.
Het eiland moet daarom opnieuw
worden aangeprezen. Het moet hoog
nodig aan 'public relation' doen. Dat
laatste is tevens gewenst om de onge
wenste indukken weg te nemen, die
ontstonden als gevolg van negatieve
publiciteit over bijvoorbeeld de autobe
perking. Terschelling zal beslist moeten
komen tot een systematische verbete
ring van de beeldvorming. Daartoe is
een nieuwe werkeenheid nodig: een
eiland-public-relation-orgaan. Voorts is
ondememers-aktiviteiten 1
De groenten- en fruitwinkel van de
heer J. W. B. van der Meer in de Bin-
nenburg wordt momenteel
verbouwd en heropent a.s. vrijdag
als een hooggespecialiseerde
„Fruto" verswinkel, aangesloten bij
Fruto Nederland. In de tussentijd
wordt de voormalige sigarenzaak
aan de Stenenplaats als noodwinkel
gebruikt.
In de nieuwe zaak gaat de heer Van
der Meer zelf de scepter zwaaien. Die
ontwikkeling houdt verband met het
feit dat hij het Koopcentrum in De
Koog als supermarkt heeft opgeheven,
omdat dit onderdeel niet meer ren
dabel was. Het gebouw zal worden af
gestoten en tot appartementen worden
verbouwd. De andere supermarkt van
Van der Meer (het „Hollandia-com-
plex" aan de Dorpsstraat) wordt ver
pacht en al eerder werd de zaak
verkocht die Van der Meer in Schoorl
had. Wat nu gebeurt is het opnemen
van de oude draad. Van der Meer ziet
daar wel brood in omdat behoefte
bestaat aan een gespecialiseerde
groenten- en fruitzaak, waarbij de
nadruk wordt gelegd op kwaliteit,
keuze en service door de vakman.
naast de supermarkten, die vooral
streven naar een zo laag mogelijke
prijs. Over dat vakmanschap beschikt
Van der Meer ongetwijfeld: hij is in het
groenten- en fruitvak opgegloeid en
weêt ér heel wat over te vertellen. Hij is
van plan de klanten uitgebreid te'advi
seren over groenten, fruit, bereidings
wijzen, nieuwe methoden etc. Alles
wat in de winkel te koop wordt aange
boden wordt door Van der Meer
persoonlijk ingekocht en gecontroleerd.
Dat geldt niet alleen voor de verse
groenten, maar ook voor de conserven,
waarbij in het bijzonder waarde wordt
gehecht aan de afwezigheid van kunst
matige kleur-, geur- en smaakstoffen.
Iets bijzonders wordt het assortiment
tafelzuren (volgens oud joods recept),
dat deel zal uitmaken van de branche
en ook zullen de huisvrouwen kennis
maken met de enorme mogelijkheden
die rauwkostschotels bieden. In ver
band daarmee wordt momenteel voor
tienduizenden guldens aan snij-,
schrap- en schilmachines geïnstalleerd.
Verder is het de bedoeling om naast
onbespoten boerekool ook andere on
bespoten en biologisch geteelde
produkten te gaan voeren. Als alles
goed gaat, brengen genoemde veran-,
deringen geen verandering in de werk
gelegenheid die het Van het Meer-
bedrijf biedt.
onderzoek onder de gasten van groot
belang. De overheid zal voor een derge
lijk werk wellicht subsidie willen geven,
zo vermoedde de heer Van der Meiden,
die zijn gehoor vooral adviseerde niet
langer lijdelijk toe te zien.
Eén adres
Bij de discussie wees de spreker er op
dat het heel belangrijk is dat de toerist
voor zijn informatie op één adres terecht
kan. De moderne vakantieganger eist
dat en wil alles in één pakket. Het is een
treurig feit, dat het WV op het eiland
slechts bemiddelt voor ongeveer 20
procent van het aantal ondernemers.
Een centraal adres brengt het product
bovendien in een bepaalde garantie
sfeer. Tenslotte is het van elementair
belang dat het eiland vlot bereikbaar is
en de toerist bij de boot niet wordt
afgeschrikt. Het is te gek dat hij daar
nog een apart kaartje moet kopen. Dat
is net zo iets als van een vakantiegan
ger, die voor een reis naar Mallorca
heeft geboekt, te eisen zelf een ticket bij
de KLM te kopen. Kortom, er zal het
een en ander moeten gebeuren, Wil
Terschelling de moderne 'toeristenboot'
niet missen, aldus de strekking van k
betoog.
cxTdememers-aktiviteiten
Met een goedbezochte receptie
vond vrijdagavond in Oudeschild de
heropening plaats van bar-visrestau-
rant ,,'t Pakhuus" dat na een gron
dige verbouwing opnieuw in gebruik
genomen werd.
Met deze verbouwing heeft de fam.
C. Grootjen ook het assortiment aan
merkelijk kunnen uitbreiden. Men kan
in dit op de haven gelegen etablisse
ment nu ook terecht voor vleesgerech
ten naast visgerechten die het de clien
tèle reeds sinds enkele jaren kon aan
bieden.
Gedurende de afgelopen twee
maanden is 't Pakhuus in verschillende
opzichten veranderd. Het aantal zit
plaatsen kon door het bijtrekken van de
aanvankelijk als keuken in gebruik zijn
de ruimte met vijf tafels worden uitge
breid. Daarmee is het aantal zitplaatsen
van ongeveer vijftig op tachti
gekomen.
Deze laatste film van Francois Truf-
faut begint in Montpellier in de kerstda
gen van 1976. Auto's van ieder model
komen aangereden, stoppen en zoeken
een parkeerplaats. Uit iedere auto stapt
een vrouw. Het beeld vult zich met
vrouwen die elkaar kennelijk niet ken
nen, maar allen eensgezind door de
hekken van de begraafplaats St. Lazare
naar binnen gaan. Als de doodkist in de
grond is verdwenen filmt de camera
vanuit het ligpunt van de dode, daarbij
alleen de benen van de vrouwen die
rond het graf staan tonend. Dan zegt de
stem van Brigitte Fossey: „Bertrand ligt
daar goed om voor de laatste maal een
blik te kunnen slaan op wat hij het meest
in ons bemind heeft: onze benen".
Truffaut, die niet voor niks een boek
over hem schreef, volgt hier de gulden
regel van Hitchcock dat de toeschouwer
van het begin af aan veel moet weten
Nieuwe keuken
d
•J 5.
De man die van de vrouwen hield.
om er daarna des te meer over te willen
horen.
Charles Denner speelt in de film geen
vlotte veroveraar, geen Don Juan of
Casanova. Hij is een verzamelaar van
vrouwen, een eenzame jager die geen
vrouw langer dan 24 uur in zijn nabijheid
wil hebben. Hij houdt van ze, omdat ze,
zolang ze onbekend zijn, een mysterie
vertegenwoordigen. Na een enkele in
tieme ontmoeting bestaat dat mysterie
niet langer en verdwijnt zijn belangstel
ling. Bertrand wordt verliefd op onder
delen van vrouwen, op benen, op
knieholtes, op een stem, een lach.
Truffaut heeft over de verbeten vrou
wenjager Bertrand een ontroerend lief
desverhaal gemaakt en ook een tragi-
comedie over het onbereikbare, over het
heimwee naar La femme l'horizon.
Rondkijkend op straat roept Bertrand op
een gegeven ogenblik vertwijfeld uit:
,,Wat hebben al die vrouwen méér dan
de vrouwen die ik ken?" En zijn
antwoord moet zijn: „Wat zij meer
hebben, is dat zij onbekenden zijn".
I'Homme qui aimait les femmes draait
op donderdag 29 maart in het City
theater en begint om 20.00 uur. Toe
gang zestien jaar.
De nieuwe keuken is nu aan
aanmerkelijk koelere noordzijde van
Pakhuus gesitueerd. Deze ruimte waï
voor de verbouwing gedeeltelijk als to
letruimte en als bergruimte in gebruilj
De nieuwe toiletgroep is van de noorc j
zijde naar de achterkant (westzijde) vei I
plaatst. Dat is mogelijk geworde
omdat het daar tot dusver gevestigd
filiaal van de Amro Bank is opgehever f
Gelijktijdig met de nieuwe indeling
ook de inventaris van het nieuwe rei
taurant (annex bar) in een nieuw jasj
gestoken. Er is een aantal massief eike
meubelen geplaatst, waardoor het inte
rieur nog meer dan voorheen een ge l
zellige sfeer ademt. Aan dit alles draag
ook de installatie van een hoeveelheii
ouderwets ogende lampen en een ui
1843 stammende oud-Hollandse kas
bij. Deze kast is achter de reeds be
staande (maar vernieuwde) lange ba
geplaatst en biedt ruimte aan vrijwt j
alle benodigdheden, waarover eei j
goed gesorteerd bar-restaurant dient t j
beschikken. Daarbij behoort tevens eei f
temidden van deze kast geplaatst goei
gesorteerd wijnrek.
Ook recepties
Door deze verbouwing is het restau
rant tevens geschikt gemaakt voor he
houden van kleine recepties (50 6
personen), en kan ook aan divers
andere bijzondere wensen worden vol
daan.
Bij deze bijzondere wensen behoor
ook het reserveren hetgeen in d>
periode voor deze verbouwing niet
mogelijk was.
De keuken van 't Pakhuus wore
bemand door chef-kok Peter Ruigro
en een assistent en is geopend vai
10.00 tot 24.00 uur.
S. Dijkshoorn
Texel, voor het bouwen van een stal,
Oorsprongweg 79, Texel; D. Wassink
Den Burg, voor het uitbreiden van eer
woonhuis, Vloedlijn 31; Fa. J. Agter
Den Burg, voor het veranderen van eer
winkel, Stenenplaats 7; L. Ofrein, Dei
Burg, voor het veranderen van eei
gevel, Weverstraat 12; M. F. Smit, Der
Burg, voor het uitbreiden van eer
woonhuis, Vloedlijn 24; A. C. Mantje,
Den Burg, voor het veranderen van eerj
winkelpand, Hogerstraat; RST, Derj
Burg, voor het uitbreiden van een loods
Kampeerterrein Kogerstrand, Bad weg,
De Koog; A. Lap, Den Hoorn, voor het
bouwen van een woonhuis. Klif 11; D.
Kalverboer, Oudeschild, voor het veran
deren van een woonhuis, De Houtman
straat 50; C. van Heerwaarden, Der
Hoorn, voor het veranderen van gevels,
Klif 23; N. Westerlaken, Den Burg, vooi
het bouwen/uitbreiden van een werk
plaats met kantoor, Spinbaan 2; H. J
Bakker, Den Hoorn, voor het oprichten
van een ligboxenstal, Hoornderweg 32,
C. Seelmeijer, Amsterdam, voor hej
bouwen van een garage (202 m2);
Noorderhaaks 8, 't Horntje.
R. R. Kleinveld, Den
Burg, voor het bouwen van een ber
ging, Bernhardlaan 48; C. A. Keijser,
Den Burg, voor het bouwen van een
garage/berging. Schilderend 137; E.
Vermeulen, Oosterend, voor het uitbrei-ï
den van een woonhuis bedrijfsruim
te, Slotskolk 6; J. Buis, Den Burg, voor
het veranderen van een zomerverblijf tof
zomerwoning. Gasthuisstraat 34B.
15. Opeens hoorde ze de kamerdeur
met een harde klap dichtslaan en Jans
driftige stappen op de traphet
leek of de trap instortte. Toen ze de
kamer binnenkwam zag ze aan moeder
Mina's felrode kleur, dat er zich een
scène had afgespeeld.
,,ls-ie weg?" vroeg ze onnozel.
„Hij is weg ja", zei de oudere vrouw
giftig „en ik wil je dit wel zeggen
Marijke, ik zal me niet met je opvoeding
bemoeien" (had dat dan ook maar niet
gedaan, dacht Marijke ironisch) „maar
je mag je kinderen wel eens een beetje
ontzag en goede manieren bijbrengen.
Wa^die jongen durft zeggen ik zou
het niet in m'n hoofd gehaald heb
ben zo'n onbeschofte vlegell" Haar
ogen schoten vuur.
Marijke zweeg en begon het water
van het tafelkleed en de vloer op te
betten. En dat droeg er allemaal niet toe
bij, grootmoeders toon te stillen.
„Jij zwijgt altijd maar en je vindt alles
maar goed, en straks komt er niks van
die jongen terecht
„Moeder", vroeg Marijke dof, „alstu
blieft
„O, ik zal wel weer zwijgen" keef
haar schoonmoeder, „ik zal het allemaal
wel opvreten, ik heb het maar te némen,
ik ben niet in m'n eigen huis, ik moet
m'n voeten wel onder andermans tafel
steken en alles goed vinden wat zo'n
snotneus me durft te zeggen Ze
smeet haar borduurwerk neer en liep de
kamer uit, op de trap hoorde Marijke
haar snikken. Ze viel neer op een stoel.
„Ziezo" dacht ze, „nu hebben we 't
gehad
Toen Rik die avond moe van zijn werk
thuiskwam, wist hij binnen de vijf minu
ten, dat het zwaarste deel van de dag
nog komen moest. Zijn vrouw zag er uit
of ze er bij neer zou vallen en sprak niet
meer dan het hoognodige, zijn moeder
hulde zich in een ijzig zwijgen. Jan zat
met een gezicht als een donderwolk,
boos en angstig tegelijk, aan tafel, en de
beide meisjes, bemerkend dat er wat
broeide, staakten al spoedig hun gé-
praat en het maal verliep vrijwel zwij
gend.
En hij had daarna al zijn tact en
wijsheid nodig om het tussen de twee
vrouwen weer in orde te maken, en
daarna had hij een onderhoud onder vier
ogen met zijn zoon, die, zij het niet van
harte, later beneden kwam om zijn
grootmoeder zijn excuses aan te bieden
en vervolgens een portie strafwerk ging
maken die vader hem had opgedragen
in de hoop, dat zulks er toe zou
bijdragen een beetje 'n mens van hem te
maken.
Maar sinds die dag verlangde Marijke
naar het ogenblik, dat haar schoonmoe
der weer in een eigen huis zou trekken.
HOOFDSTUK VI
De bom barst
„Heb je het gezien?" vroeg Marijke,
„morgenavond draait die film van de
Dreigroschenoper, één avond maar.
Rik, die heb ik nog nooit gezien. Gaan
we daar samen naar toe?"
,,'k Zou 'm best nóg es willen zien",
antwoordde Rik. ,,'t Ding is al meer dan
dertig jaar oud, maar nog alleszins de
moeite waard. Zo, draaien ze die weer?"
„Ja, één avond maar, voor de Kunst
kring".
„Noueh wat is't morgen?"
„Woensdag, stuk verstrooidheidI"
„Kan niet meisje. Woensdag, dan
moeten we naar Piet en Emma".
„Naar Piet en Emma? Gunst, is dat
morgen al?"
„Jawel, stuk verstrooidheidI" lachte
hij. „Jammer he? Ja, als ik 't voor 't
kiezen had, ging ik óók net zo lief met
jou naar die film
Marijke pruilde.
Zó dat ze het las, had ze zich al ver
heugd op het vooruitzicht. En nu...
het contrast kon niet scherper zijn: een
avond bij Piet en Emma.
Marijke had een hekel aan familie
avondjes, verjaardagen en dergelijke. Je
zag er altijd dezelfde mensen en er werd
gepraat over dezelfde onbenullige din
gen. Het gesprek werd pas levendig
wanneer het een beetje de roddelkant
opging!
Daarbij was ze op haar schoonzuster
Emma en derzelver echtgenoot niet
bijster gesteld. Van de aanvang af had
Emma gemeend, dat haar broer een
andere vrouw dan de „onpraktische"
Marijke had verdiend. Zelf was ze sterk
en ijverig, op het werkzieke af. Ze was
altijd bezig in haar huis, naaide en
verstelde alles zelf, en kon geen excuus
vinden voor vrouwen die minder pres
teerden, vooral niet als die vrouwen wél
tijd vonden om boeken te lezen en naar
concerten te gaan.
Met stille genoegdoening (al berispte
ze in betere ogenblikken daarover zich
zelf) constateerde Emma dat ze het
goed getroffen had zelf, en goed gezien
omtrent haar broer Rik. Rik kon over
alles meepraten, had veel gelezen en
gezien, kon heel aardig schetsen, op
vergaderingen zijn woordje doen, en
had veel vrienden. Maar hij was en bleef
typograaf, verder bracht hij het niet.
Rik had wel eens grapjes gemaakt
over de preciesheid en verbeeldingsloze
zakelijkheid van haar eigen Pieter, maar
met dat alles had Pieter het toch maar
een eind verder geschopt dan Rik. En als
je dan eens keek naar de kinderen van
Rik en Marijke, en haar eigen perfecte
tweetal, dank zij een zeer zorgvuldige
opvoeding een model-stel meisjes, dan
zag je het verschil ook wel heel duidelijk!
Rik had er al z'n leven maar zo'n beetje
met de pet naar gegooid, stelde Emma
vast, en Marijke hielp hem daarbij een
handje. Pieter en zij hadden nooit ofte
nimmer ergens met de pet naar ge
gooid, het begrip „pet" in verband met
Pieter was op zichzelf al absurd. Zij
waren hun weg gegaan en hadden hun
plannetjes gemaakt en hun centjes opzij
gelegd en al was Pieter dan een beetje
stijf en luisterden ze altijd meer naar Rik
dan naar hem, Pieter had het een heel
eind gebracht, was na vijfentwintig jaar
bij dezelfde firma nu procuratiehouder,
en zou misschien straks wel adjunct
directeur wordenl En Rik bleef maar
achter z'n „steen", een gewone druk
ker. Nóu
Het was ter gelegenheid van dit
zilveren jubileum van Pieter Post, dat de
familie bijeenvergaderd zou worden;
Pieter was des morgens op kantoor
waarderend toegesproken en had mooie
cadeaus gehad, en 's middags was er.
een receptie geweest, in Ambassador
nog wel! en nu zouden ze 's avonds het
feest „in intieme kring voortzetten":
zoals het 's avonds ook in de krant
stond.
Marijke had er géén zin in.
Ze wist wel, dat ze diep in haar hart
een beetje jaloers was op Piet en Emma.
Die Piet, een dooie diender, die kren-
tenteller, die alleen maar cijferen kon,
die woonde in een mooi huis, een eigen
huis, die kon doen wat-ie wou en werd
nog gehuldigd omdat ie al die jaren niet
het lef had gehad, eens van baas te
veranderen7Eri haar Rik, een begaafde
kerel, met een scherp verstand, brede
belangstelling, gezellig en geliefd, kop
maar met moeite de eindjes aan elkaar
knopen. Voor geen goud zou ze met
Pieter getrouwd zijnals ze een
avond met hem uit zou moeten, zou ze
het een corvee vinden; terwijl na al die
jaren het huwelijk met Rik nog altijd een
belevenis was, en ze zich als een kind
had verheugd op een avond met hèm
naar de Dreigroschenoper zijn
geestig en vermakelijk commentaar, zijn
zorg voor haar, zijn trots pronken met
zijn vrouw, die hij nog altijd beschouw
de als „een lot uit de loterij", dat alles
maakte het leven, ondanks de zorgen,
de moeite waard. (wordt vervolgd)