Zij kunnen het zenden niet laten e jongens van de 27 me edoelen 't niet zo kwaad Woonruimte !1 *s niehobe mummm j Andere meningen 'VOOR BSg EN CU2 Zlm Z7 v HCEFT VEftKRA VERTROUWD FEUILLETON /SIJDAG 30 MAART 1979 TEXELSE COURANT PAGINA 9 „Etherpiraten, wij? Welnee, als er één groep is die zich aan strikte regels houdt zijn wij het wel. Regel nummer één van onze elf 'Gouden Regels' is: „Geen uitzendingen tijdens de tv-uren". Nou, dat zegt toch al genoeg. Bovendien liggen die tv-frequenties tamelijk ver van de 27 mes af. Dat geldt ook voor de FM-radiozender die Hilversum gebruikt. En omdat men in de middengolf een totaal ander zendsy- steem toepast (AM) is het daar helemaal onmogelijk dat we storingen veroorzaken Het is dan ook belachelijk om te zeggen dat onze apparatuur televisiesto ringen tot gevolg hebben. Mensen die moeilijkheden met hun televisie hebben moeten naar de reparateur gaan en nou eens niet naar de politie!" De 27 mes-hobbyist die ons dit zegt is een van de vele aanhangers die het zogenaamde 'radio-contacten' op Texel heeft. Hij schat zelf dat het er nu zo'n stuk of vijftig zijn. En gezien de belang stelling die de verschillende bladen over deze materie ondervinden lijkt een totaal van vijfduizend voor geheel Nederland nog aan de lage kant. Niettemin, het is allemaal clandestien. Vorige week liepen opnieuw enkele Texelaars tegen de lamp wegens het illegaal in bezit hebben van 27 mes apparatuur. Want zelfs dat is strafbaar. Het was voor onze zegsman daarom een gegronde reden om het liefst op anonieme wijze wat toelichtin gen te geven en bij uitzondering voldoen we daar deze keer aan Geen knoeiers „Ik kom steeds meer tot de conclusie dat de 'volksmond' ons maar een stelletje knoeiers vindt. Nou zit ik al geruime tijd in deze hobby maar daar heb ik toch nog nooit wat van gemerkt. Een probleem is wel dat men ons maar al te gauw en te graag verwart met mensen die er lol in hebben om aan oude radiotoestellen te sleutelen. Die lui fabriceren daar dan inferieure midden golfzenders van. Zulke dingen storen 'als de pest' en alsof dat nog niet voldoende zou zijn gooien ze er een veel te hoge 'power' op waarmee de hele middengolf wordt verziekt. Als dat maar een paar seconden zou duren was 't nog zo'n probleem niet maar die gasten gaan urenlange muziekprogramma's uitzen den. Dat isgrappigl Trouwens, en dat moet me toch wel even van het hart. Vooral in de omge ving van Den Burg hebben talrijke mensen last van radiostoringen op Hilversum 1 en Hilversum 3. En weet je wie dat veroorzaakt? De politie! Om Alkmaar te bereiken hebben ze hier zo'n zware installatie staan dat van tijd tot tijd alle ontvangers rond het politiebu reau worden dichtgedrukt. Ik heb ge hoord dat zelfs burgemeester Engelvaart er bij de politie en de PTT over geklaagd heeft. En diezelfde politie zit ons achter de vodden, omdat wij storingen veroor zaken. Het moet toch niet gekker worden! Maar we hadden het over die clande stiene muziekprogramma's zoals van de NIRO bijvoorbeeld. Wat ons betreft hoeft dat helemaal niet. Daar zijn wij ook tegen. Er is al genoeg geknetter op de radio. Wij willen ons uitsluitend aan ons hoogfrequente bandje houden en alleen onderlinge (korte) contacten ma ken zonder iemand anders op stang te jagen. Ja, je kunt natuurlijk wel zeggen I - - v 16. En dan dat eeuwige opscheppen met de prestaties van die twee uitge knipte prenten, Mientje en Marietje, met niets dan achten en negens op hun rapport, regelrechte jongedames, die nooit een verkeerd woord zeiden of een verkeerd ding deden, die precies wisten hoe ze zich gedragen moesten en vanavond óók van de partij zouden zijn natuurlijk en als contrast haar eigen twee robbedoezen die een soms heel merkwaardig schooltaaltje uitsloegen, maximaal een zeven haalden voor vlijt, en buien van uiterste netheid afwissel den met vlagen van grenzeloze slordig heid. Om maar te zwijgen van Jan, die in gezelschap hopeloos links was en, wanneer hij los kwam, met zijn „grote snufferd" zoals Rik zei, er allerlei uitflap te dat Pieter, vrijwel onmerkbaar, het voorhoofd deed rimpelen en Emma deed snuiven, terwijl de nichtjes gie chelden. Nee, Marijke kon beslist niet zeggen, dat het vooruitzicht van het jubileum feest haar aanlokte. Maar ze konden er niet van bui ten Te minder was ze in de stemming, omdat de toestand in huis nog steeds veel weg had van een gewapende vrede tussen haar en oma, en omdat ze vermoedde dat oma bij Emma, die model-dochter die huis en gezin zo in de puntjes regeerde, wel eens een woordje had laten vallen over de situatie bij haar schoondochter. Als ze daaraan maar dècht, kreeg ze rode plekken in haar hals, onmiskenbaar stormsein. Maar ze deed toch haar mooiste jurk aan en vond dat Rik er in zijn donkere pak geweldig uitzag. Aanhalig stak ze haar arm door de zijne. „Mag ik vanavond met u mee, meneer?" „Nou dóme" deed hij meteen mee ,,u dat je dan beter de telefoon kunt pakken maar daar gaat het helemaal niet om. Het is bij ons juist de spanning om andere hobbyisten die je helemaal niet kent aan de lijn te krijgen. In zoverre zijn we eigenlijk precies echte zendamateurs die een PTT-certificaat op zak hebben. Alleen zijn wij al tevreden met korte afstanden. Je doet er een massa con tacten mee op. Ik heb hier al een heleboel mensen over de vloer gehad die ik via de 27 mes heb leren kennen. Mensen uit Noordholland, maar ook uit Friesland. Van andere stations heb ik als bewijs dat we contact hebben gemaakt QSL-kaarten ontvangen. De verste die ik aan de lijn heb gehad was een 27 mes-er uit Roden. Dat ligt in de buurt van Groningen geloof ik". Veronica-wetje „Je kunt ons helemaal geen agressie ve klanten noemen en knoeiers zijn de 27 mes-ers ook niet. Natuurlijk, er zijn wel jongens in onze groep die naast het maken van radioverbindingen graag in de elektronica mogen grasduinen. Maar als we er achter komen dat hij buiten zijn boekje gaat proberen we hem dat wel aan het verstand te brengen. En in alle gevallen die ik heb meegemaakt is het dan ook wél weer in orde gekomen. Tja, in principe zijn we natuurlijk in de letter lijke zin van het woord 'wetsovertre ders'. Er is in 1975 door de Tweede Kamer een wet aangenomen die als het 'Veronica-wetje' bekend staat. Op 1 juli werd toen het veelbesproken verdrag van Straatsburg door Nederland gerati ficeerd. Nederland was een van de laatste Europese landen die dat deed. Met die wet werd het verboden de Zo /ioton do 27 mes-ers zich tijdens de toetste Ouwe Sunderktoes viering zien en ven zich horen bent nogal een deftig tiep zo te zien, ik weet niet of ik me wel tot uw peil zal kunnen opheffen". „Ik zal wel wat door de vingers zien" beloofde ze vriendelijk. „Waar wou u met me naar toe?" informeerde hij. „O naar een heel mooi huis met deftige mensen. Denkt u dat u zich daar zult weten te gedragen?" „Ik zal u wel stiekum de kunst afkijken", grinnikte hij. „Denkt u dat het er erg gezellig zal zijn?" „O meneer, ik zal alleen nog maar oog en oor voor u hebben". „Dan hebt u tenminste de kans dat u zich nog een beetje vermaakt", stelde hij lachend vast en drukte haar tegen zich aan. Zijn Marijke.. ze was voor hem nog altijd dat blonde meisje in de blauwe jur:-. van het concert. „Rik, we maken het een beetje gezellig he?" pleitte ze. „Kind, we zullen proberen het móói te houden", schertste hij. „Nou ja als ze weer zo zitten door te zagen, zwijg dan maar en neem ze niet zo op de hakze hebben het soms niet eens dóór". „Paarlen voor de zwijnen, wil je zeggen? Nou, zo erg is het óók weer niet. Zwager Piet is nu niet bepaald de man waarmee ik op een onbewoond eiland zou willen stranden, maar hij presteert toch ook wel het een en ander méér dan die man van je, gezien de resultaten. Ze zijn van plan een autootje te kopen weet je dat?" „Je moet jezelf niet altijd zo achteruit zogenaamde 'zeezenders' (Veronica, Mi Amigo, Caroline, Noordzee, enz., enz.) vanuit Nederland te bevoorraden. Bo vendien werd daarmee het in bezit hebben van zendapparatuur strafbaar gemaakt. Daarvóór moest men je 'op heterdaad' betrappen om proces verbaal op te kunnen maken. Met deze 'Veroni- ca-wet' heeft men ook het bestaan van de 27 mes-ers wettelijk de kop in willen drukken. De gevolgen zijn niet uitgeble ven. Talloze hobbyisten zijn daardoor hun apparatuur kwijtgeraakt. In sommi ge gevallen zelfs zonder er ooit gebruik van te hebben gemaakt. Nou, als je reëel bent moet je toch toegeven dat zoiets toch eigenlijk te gek is". Regels „Ik heb al verteld dat we hier op Texel een aantal regels hebben opgesteld waar iedereen die meedoet zich aan moet houden. We willen dus per sé niet dat er tijdens de uren dat de televisie uitzendt ook wordt uitgezonden. Niet dat we echtstreeks zouden kunnen gaan storen maar via de harmonische fre quenties van slechte zenders kan wel eens wat overstralen. Daarom is regel twee dat iedere deelnemer over een goede 'bak' moet beschikken. Dat woord gebruiken we zo in de wandeling. Kijk, we zijn maar gewone jongens en begrippen als 'radioset' en 'hoogfre- zetten", zei Marijke scherp, „trouwens, ik vraag me af of je het meent. Je hebt het ook nog niet zo slecht met jezelf getroffen, Rikus, met al je zogenaamde nederigheid". „Ik heb het in ieder geval met jóu getroffen". Hij trok speels aan het lint van haar jurk. „Nou, dan gaan we maar". Bij Piet en Emma zat de kamer, of de salon, zoals Emma zei, vol. Moeder Mina was er al, die had 's middags een handje geholpen, verder was er Piets broer Hendrik, die iets hoogs was op het stadhuis, met zijn vrouw Cornelia, enke le collega's en vrienden van de jubilaris, sommigen met hun vrouwen. Emma en Piet zagen er indrukwekkend uit, hij in 't zwart, zij in een cocktailjurk. De kamer stond vol bloemen. „Die vrijer heeft het toch maar goed afgeschoten", dacht Rik, niet zonder een zweem van afgunst. „Benieuwd of ze mij zo fuiven, als ik een kwart eeuw bij m'n baas ben". De begroeting was zeer hartelijk. Rik had het in één oogwenk gezien: de mannen en de vrouwen zaten weer apart, de bokken van de schapen gescheiden. Piet plantte hem ogenblik kelijk naast een hem volkomen onbeken de, die zich voorstelde als Veerman, een collega van de Bank. En Marijke kwam ti jsen Emma en Cornelia te zitten, zoals Rik meewarig constateerde. Het gesprek in de herenkring interes seerde Rik bovenmatig. Het ging over personen en zaken waarvan hij niets afwist. Zijn buurman Veerman merkte quentieinstallatie' zijn ons eigenlijk vreemd. Wij werken met een 'bak' en eisen van alle jongens dat die goed in orde is. Dat geldt ook voor de gebruikte antenne. Die moet van goed materiaal zijn en de goede lengte hebben. Voor het werken met de 27 mes band komt dat neer op een antenne van (in principe) 11 meter. Je kunt via bepaalde kunststukjes die lengte ook in een kortere antenne onderbrengen. Bijvoor beeld door de helft van 11 of daar weer de helft van te nemen. Dat gaat touwens wel ten koste van het bereik. Het is daarom verleidelijk om het ver mogen van je zender wat op te krikken want dan blijft het bereik hetzelfde. Maar, en daar zijn we weer, je loopt dan het risico dat je meer storende harmo- nischen opwekt. Een andere belang rijke regel is daarom dat er beslist niet meer zendervermogen gebruikt mag worden dan noodzakelijk is". MARC „Omdat de regering inmiddels ook wel heeft begrepen dat deze hobbyisten eigenlijk niet tegen te houden zijn wordt in het voorjaar van 1980 voor ons het zogenaamde MARC ingevoerd. Dat be tekent Machtigingsregeling voor Alge mene Radio Communicatie. Om daar onder te kunnen vallen moet je minimaal 16 jaar oud zijn en moet je bij de Radiocontroledienst van de PTT een machtiging aanvragen. Dat gaat een kleinigheid kosten. Er is beloofd dat dat niet al te veel zal zijn. Examens behoe ven hiervoor niet te worden afgelegd. Dat geldt alleen voor zendamateurs en dat is een heel andere groep. Wat ik wel een beetje vervelend vindt is het bereik van de toegestane zenders. Het vermogen mag niet hoger worden dan 0.5 Watt uitgangsvermogen en het betreft hier alleen FM zendertjes. Dat betekent in de praktijk 3 tot 15 kilometer en bij uitzonderlijke omstandigheden het en vroeg hem naar zijn werk. Kortaf antwoordde Rik dat hij typograaf was. En toen bleek waarlijk de heer Veerman een verzamelaar van „eerste drukken" en wist hij Rik al spoedig in een levendig gesprek te lokken. Rik vond hem een aardige kerel en hoorde op zijn beurt veel dat hij nog niet wist. De avond was niet gans verloren, dacht hij. Benieuwd hoe Marijke het maakt. Hij waagde een oogje naar de overkant waar de vrou wen in gesprek waren. Wat zat ze daar toch lief, net 'n meisje nog, 'n beetje verlegen tussen al die „mevrouwen", 't Gesprek ging over de kinderen. Eerbiedig luisterde Marijke naar de meningen van de dames, die er veel meer verstand van hadden dan zij. En soms dwaalde haar blik naar de beide dochtertjes, Mientje en Marietje, met hun mooiste jurkjes aan en mooie krullen in het haar, hele dametjes al, die al knikten van ja mevrcuw en nee mevrouw en zich voorbeeldig gedroe gen, en dan dacht ze aan ha3r eigen drietal dat na vele vermaningen dank zij vele beloften vanavond alleen thuis was gebleven. Als 't maar goed ging, Jan en Li stonden soms als leeuwen tegenover elkaar „Hoe oud zijn uw kinderen nu?" vroeg Cornelia aan Marijke, die ze in al die jaren misschien twee keer gezien had, en waarvan ze wist dat ze een schoonzuster was van Piet. Marijke gaf de vereiste inlichting. „2o, een zoon van dertien „Ja, dat is een symbolisch getal in dit geval", glimlachte Marijke, maar Cor- misschien een klein beetje meer. Gro ningen kun je er dus niet mee bereiken en dat vindt ik nu juist zo jammer. Want dat is altijd het spannende. Heb je een bereik van 15 kilometer en je woont in Amsterdam dan zit je misschien wel goed maar voor een eiland als Texel is dat toch veel te gering Er wordt door de regering wel gesteld dat er met de invoering van de MARC zoveel zendertjes bijkomen dat zoiets niet mogelijk is maar ik blijf Texel toch een uitzondering vinden". Respect „Nogmaals, piraten zijn we in geen geval. We willen in woordkeuze en taalgebruik altijd respect voor de andere stations opbrengen. Daar is wel eens veel verdraagzaamheid voor nodig want niet ieder station lijkt zich ervan bewust te zijn dat ieder ander station een 'mens' vertegenwoordigt. Verder zijn veel jon gens van onze groep helemaal geen technici. Als er reparaties noodzakelijk zijn eisen we dan ook dat ze er een goede technicus bijhalen en, ook hun eigen technische kennis daarmee een beetje proberen te verdiepen. Als je 'bak' het dan weer doet is verder erg belangrijk dat je eerlijk je stationsnaam of stationsnummer noemt als je nieuwe verbindingen maakt. Da's ook voor jezelf natuurlijk leuk want des te meer QSL-kaarten kun je ontvangen. Sommi gen hebben daar al hele plakboeken mee volgeplakt". NCBF „Naast het blad 'De CB-er' (CB is Citizen Band) dat voor de gehele Benelux bestemd is hebben we hier op Texel schriftelijk contact met de leden van de ABBN. Die afkorting betekent Alternatieve Bond Burgerband Neder land. De vereniging geeft ook een blad uit. Op de voorpagina er van staan de 'strijdkreten': Eendracht maakt macht en In een vrij land, een vrije burgerband. Zelfs de kop van Nordholland heeft een eigen 27 mes vereniging compleet met eigen blad. Die club heet Vereniging van Radio Amateurs Noordholland Citizen- band. Wij op Texel vallen daar uiteraard ook onder. De algemene Nederlandse overkoepe ling van de 27 mes-ers in Nederland heet Nederlandse Citizenband Federatie. Daarvan maken ook veel vrachtwagen chauffeurs deel uit. Vooral voor hen zijn deze radioverbindingen ideaal. Onder ling contact is daarbij vaak een uitkomst bij erg lange ritten. Bovendien kunnen je in veel opzichten profijt van die contac ten hebben. Niet alleen de vrachtwa- genbedrijven zelf maar ook de poltitie wanneer er verkeersongelukken zijn ge beurd of bij andere opstoppingen". Vossenjacht „Uit alle contacten die ik momenteel via de 27 mes-band heb opgedaan heb ik wel opgemaakt dat zowel jong als oud deze hobby beoefent. In het district Den Helder zijn diverse 65-plussers die er aan doen. Soms gaat het om hele families. Ik hoor ze af en toe wel eens in de lucht via mijn scanner die mag ik wel hebben van de politie en de PTT Er worden ook wel eens vossenjachten gehouden. De vos zit dan (in zijn auto) ergens verstopt en laat, totdat ze hem of haar vinden, eenmaal per minuut een fluitsignaaltje horen. Die seinen vangen we dan op en kunnen met een metertje bepalen hoe sterk zijn zender is en of we er in de buurt zitten. Dat kan een reuze spannend spectakel worden. Maar ja, de laatste keer dat wij hier een vossen jacht hielden werden we omdat ze getipt waren door de politie gesnapt. En toen was het 'over'ivoorlopig voor goed 'uit' nelia luisterde niet. „Moet hij ook naar 't gymnasium?" „We zullen eerst maar es zien of-ie de Ulo behoorlijk afloopt", zei ze nuchter „Hij weet nog niet wat-ie wil. Vandaag is 't vlieger, morgen elektricien". „Meer de technische kant op" con stateerde Cornelia. Die zwager van Piet was drukker of zoiets, de zoon zou wel net zoiets worden. „Voor vlieger vrégen ze anders nogal wat" zei Emma gewichtig. „Ik zie 't 'em ook nog niet worden" stelde Marijke nuchter vast. ,,'t Wordt anders wel tijd dat ie dat es wéét", meende Emma. „En jouw dochters?" vroeg Cornelia aan Emma. „Mientje gaat door voor analyste" verhaalde Emma trots „en Marietje wil later doctoraal romaanse talen doen. Nu ja, als je die cijfers ziet't laatste rapport niet één onder de acht, behalve voor wiskunde en algebra, daar is ze niet zo sterk in". „En onze Jan" interrumpeerde Marij ke ondeugend „had niet één cijfer bóven de zeven, behalve voor zingen". „Gedrag en vlijt" doceerde Cornelia „dat zegt alles". „Dat was vijf-zes" antwoordde Ma rijke. „Hm ja" zei Cornelia zuinigjes, 't Mens scheen er nog een beetje trots op te zijn ook. „Jan is ook niet een van de mak kelijkste" kwam Emma. „Zacht gezegd" stemde Marijke toe. (wordt vervolgd) giiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiu'iiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii^ Het ligt voor de hand dat deze hartekreten niet in overeenstem ming zijn met de mening van de legale zendamateurs. Voor zover bekend zijn dat er op Texel momen teel dertien veertien. Enkele hebben reeds diverse ma len te kennen gegeven dat ze het doen en laten van deze 'illegalen' (die ze het liefst als 'piraten' willen bestempelen) volstrekt veroorde len. Met diverse leden van deze groep hebben wij eveneens contact opge nomen. Ook zij hebben liever niet dat hun naam daarbij in de krant wordt vermeld. De redenen zijn anders dan die van de 27 mes-ers. Op hun beurt zijn zij beducht voor repressailes van de 'piraten' waar onder (volgens de legale amateurs althans) diverse 'randfiguren' zou den zitten. Zij baseren dit op de taal die sommige gebruikers van de 27 mes uitslaan en die bij nuchtere buitenstaanders 'de haren te berge doen rijzen'. Eén van de groep legale ama teurs: „Het is toch tè gek dat die 27 mes-ers zomaar, zonder enig certifi caat aan het hannesen gaan. Nu kunnen ze wel als regel stellen dat het alleen gebeurt wanneer de tv is afgelopen, maar waar blijf je dan? Als ik geen rijbewijs heb kan ik toch ook niet zeggen dat ik alleen 's nachts rij omdat er dan geen verkeer op de weg is! Ze zien me bij de politie al aankomen. Het wordt hoog tijd dat die zaken eens inter nationaal goed aangepakt worden. Als die jongens vis die MARC-rege- ling een certificaat krijgen vind ik dat best. Maar ik vrees met grote vreze dat ook die toegift van de overheid geen oplossing biedt. Sommige radiopiraten blijven nu eenmaal meedoen omdat het iets is dat eigenlijk niet mag. Zij blijven toch 'knutselen' en iedere nieuwe tegemoetkoming van de overheid betekent dat er steeds weer op nieuw 'aangepaste' regels gemaakt moeten worden En een andere Texelse zendama teur merkt nuchter op: „Iemand die radio-uitzendingen pleegt zonder machtiging van de PTT doet dat derhalve illegaal en is een piraat. Een beroep op de „regels" kan men niet doen omdat ze niet door de PTT zijn opgesteld. Elke zendapparatuur van welk gering vermogen ook, kan onder bepaalde omstandigheden storing veroorzaken. Het is daarom te hopen dat gelicenceerde zendama teurs op Texel straks bij de gebruik- name van de 27 mc-band hiervan niet de dupe worden". illllllllllllllllllinilllUlllllllllllllllllllllllllllllllllHll||||llllll||l!lllll|||llllllil^

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1979 | | pagina 9