•French connection 2
FILM
„WAT IK ZEGGEN WOU.."
Hartelijk afscheid
van A. van Hoorn
Expositie verzamelaars
duurde veel te kort
ganger
a
aadsvergadering
Q
O
Het gaat ook wel
eens anders
üvV y
ik"
jer grote belangstelling is vrij-
iddag afscheid genomen van
er A. van Hoom als secretaris-
ngmeester van het Waterschap
Wegens het bereiken van de
^ongerechtigde leeftijd legt hij
inctie per 1 mei neer.
Ig( ens de officiële receptie voor ge-
den schetste dijkgraaf M. Roeper
aa| at van dienst van Van Hoorn, die
td) in 1932 toen hij als werkman
ch bij de polder Eierland. In 1937
I hij in vaste dienst en in 1948
hij machinist van het gemaal Eier-
Bn|Van Hoorn bekwaamde zich door
uu ddie in waterschapskennis. Hij
ire ferf het diploma Waterstaatkundig
'0n toer en terreinmeter en volgde
!e opleiding waterschapsadmini-
z|ï Dat leidde in april 1951 tot zijn
iming als secretaris-penningmees-
t9 >zichter van de polder Eierland,
ge tiee hij in de voetsporen trad van
(ader L. van Hoorn. Per 1 januari
asstapte hij over naar het
lat
os
n! (sdagavond 8 mei, aanvang 19.30
0 'vergadert de gemeenteraad. De
36 tia luidt als volgt:
■3 jotulen van de vergadering van 10
da1979.
ec v Ingekomen stukken.
36 II Mededelingen.
e' [Beantwoording raadsvragen.
ds Mjziging van de drank- en horeca-
Nfening.
Wijziging van de algemene politie-
rdening in verband met sluitings-
n van horecabedrijven,
'resentiegelden leden stembureaus.
Aantrekken beroepskracht jeugd -en
catief werk door de Stichting cultu-
,)(rerk Texel.
|jota jeugdwerk Texel.
Vestiging enkele zakelijke rechten
behoeve van aanleg riolering te
V fènd.
Wijziging van de gemeentebegroting
1977.
Vijziging van de gemeentebegroting
1978.
Wijziging van de begroting van het
ïdbedrijf voor I979.
Wijziging van de gemeentebegroting
r1979.
Waterschap Texel waar hij een admini
stratieve taak kreeg en in augustus
1973 de heer E. Lap als secretaris-pen
ningmeester opvolgde. Dijkgraaf
Roeper stelde vast dat Van Hoorn een
mooie carrière heeft gemaakt en vond
het spreekwoord van toepassing
„Iedere soldaat heeft de
maarschalkstaf in zijn ransel". Hij prees
de ijver en plichtsbetrachting van Van
Hoorn, die meestal niet zoveel praatjes
had, maar zijn werk nauwgezet en tot
tevredenheid verrichtte Als geschenk
overhandigde Roeper een gouden
horloge met inscriptie.
Goede samenwerking
Omdat het gemeentebestuur op
raadsreis was, werd de gemeente Texel
vertegenwoordigd door de heer G. A.
Oskam. Hij bracht onder meer naar vo
ren dat waterschap en gemeente
bijzonder goed samenwerken; de
afgelopen winter is dat weer eens
gebleken. Oskam bracht ook in herin
nering dat Van Hoorn in 1937 door een
ernstig ongeluk werd getroffen, maar
zich een „taaie" toonde en er weer
helemaal bovenop kwam. Spreker zei
dat de heer Van Hoorn naast zijn
beroep ook de gemeenschap diensten
heeft bewezen. Hij zat in kerkbestuur,
bestuur kleuterschool, dorpscommissie
en ook nog in de Stichting Cultureel
Werk. Oskam hoopte dat Van Hoorn
een dure klant voor de pensioenraad
zou worden en had nog een tip voor de
besteding van zijn vrije tijd: het op orde
brengen van het polderarchief.
De heer L J. Weijdt van de afdeling
nieuwe werken van Rijkswaterstaat
(mede namens de overige RWS-mede-
werkers van Texel, ook van de Dienst-
kring) sprak waarderende woorden tot
de scheidende secretaris-penningmees
ter en bracht dank voor de goede
samenwerking. Hij nodigde Van Hoorn
uit voor een tochtje per terreinvoertuig
langs de kust.
Als geschenk overhandigde hij een
boekenbon.
Verder werd gesproken door de heer
H. J. Leber, oud-dijkgraaf van Eier
land, en door Dirk Maas van de perso
neelsvereniging van het Waterschap.
Laatstgenoemde gaf Van Hoorn een
geschenk voor zijn postzegelhobby. De
heer H. P. A. Vonk, hoofd technische
dienst van het waterschap stelde dat
Van Hoorn bijdroeg aan de zeer goede
verhoudingen op het kantoor. Nooit is
bovendien verstaat Popeye geen woord
Frans. Tijdens zijn geslenter in Marseille
ziet hij geen Carnier, maar Charnier
ziet hém wel en laat hem in een obscuur
hotelletje volspuiten met heroine. Het
duurt niet lang of Doyle is verslaafd en
wil alles vertellen. Toch krijgt Charnier
weinig uit hem, want Popeye wéét
eenvoudig nog niets. In een politiecel
laat Barthlemy Doyle afkicken. Het
wordt een vreselijke tijd voor Doyle, die
begrijpt dat hij ook door de politie als
lokaas voor Charnier is gebruikt. Popeye
bijt zich echter als een terrier in Charnier
vast en ontdekt dat ingeblikte vissoep in
feite geraffineerde heroine bevat...
In deze sensationele film wordt de
spanning aan het eind erg hoog od-
gevoerd. Naar een werkelijk gegeven
gemaakt, lijkt het bijna of de werkelijk
heid fantastischer is dan het verzonnen
verhaal.
The French Connection draait don
derdag 3 mei in het City—theater om
20.00 uur. Toegang twaalf jaar.
*i
OOOQOOOO
la de —vorige week vertoonde
i|f:ïhe French Connection, die inder-
in de bioscopen geweldig draaide,
ikte een andere regisseur, John
kenheimer, een tweede deel. In
film komt Gene Hackman als
:ye' Doyle, een keiharde politieman
lew York, naar Marseille, om daar af
rekenen met Alain Charnier
Orlando Rey), een heroïnehandelaar
1 liet groot. Met de commissaris
thlemy botert het niet zo erg;
BRIEVEN VAN LEZERS - BUITEN VERANTWOORDELIJKHEID VAN DE REDAKTIE
PAGINA 7
1 ME11979 TEXELSE COURANT
De heer A. van Hoom kreeg uit handen van
dijkgraaf Roeper een gouden horloge.
er enig verschil van mening geweest.
Mede namens de families Witte en
Grotelaar overhandigde hij een
geschenk.
De heer Van Hoorn zelf tenslotte,
bracht dank voor de vele goede
woorden. De bijeenkomst ging daarop
over in een openbare receptie. Velen
maakten van de gelegenheid gebruik
om Van Hoorn en zijn familie de hand
te drukken.
Wat er allemaal in een uur gebeuren
kan bleek enige tijd terug bij een onge
luk op de Postweg, maar dat neemt
niet weg dat het ook wel eens beter
kan. Ik wil hierbij een aantal voorbeel
den geven die dat kunnen staven. Om
te beginnen kreeg ik op maandag 19
maart om ongeveer 21.00 uur te maken
met (laat ik het maar noemen) hart-
krampen en na een kwartier belde mijn
vrouw naar dokter KI. Eissen. Deze was
op dat moment nog bij een andere
patient, maar reeds om 21.25 uur stond
dokter A. Waverijn aan mijn bed. Vijf
minuten daarna was ook dokter Eissen
aanwezig. Ik noem dat een voorbeeld
van samenwerking en tempo om hulp
te bieden.
Een ander voorbeeld. In het weekend
van 24 op 25 maart was er zondag
ochtend vroeg (om 00.30 uur) weer
doktershulp nodig. Om 01.00 uur belde
mijn vrouw naar de dienstdoende arts
(Dr. A. Waverijn). Deze stond om
01.10 uur naast mijn bed. Na een kort
onderzoek was zijn diagnose:
hartinfarct. Om 01.30 uur waren zowel
ambulance als ziekenhuis gebeld en om
01.40 uur had ik een injectie gekregen,
was klaargemaakt voor het vervoer en
had dokter Waverijn afscheid geno
men.
Om 0 1.40 uur stond ook de
ambulance voor de deur met verpleeg
ster E, Luyckx-Bakker en verpleger
chauffeur B. Jas.
Iets over de bekwaamheid van het
ambulance-personeel. Ik lag binnen de
kortste keren als een postpakketje op
de brancard in de ziekenwagen. Om
0 1.45 uur ging met met gezwinde
spoed naar de boot. Zelfs het rijden
met de ambulance is een vak apart om
niet spuugmisselijk te worden. En het
toezicht van zuster Luycks is van dien
aard, dat je de kans niet krijgt je kop
onnodig op te tillen. Om 01.50 uur
waren we op de boot. Over de boot
zijn al hele rollen behang volgeschre
ven. Enkel- of dubbeldeks. 100 of 190
auto's. Brutale opmerkingen en ga zo
maar door. Maar de bemanning van
een extra boo' midden in de nacht, die
op de oproep van ziekenreisje binnen
de kortst mogelijke tijd op de haven is
en die zelfde boot met een bloedgang
naar Den Helder stuurt, daarover wordt
nooit iets genoteerd. Mag ik dat nu
eens een keer doen? Mannen, in
willekeurige volgorde: Th. Dogger, B.
Vlaming, C. Barends, H. Tas, B. Smid,
A. Schilling, T. van Heerwaarden, M.
Eelman en D. Bakker.
Nu nog even terug naar dat uur. Dus
op zondagochtend 25 maart 's morgens
vroeg 01.00 uur belde mijn vrouw Dr.
Waverijn en om 02.05 uur lag ik in
Parkzicht in de blauwe kiel aan de
monitor. Dit dankzij een perfekte orga
nisatie tussen arts, ambulance en Teso
en ook dankzij de volledige inzet van
zowel arts als ambulancepersoneel en
de Teso-bemanning.
Uit de grond van mijn inmiddels weer
zover genezen hart en mede namens
mijn vrouw allemaal een welgemeend:
„Dank U wel".
Ja, hoor ik denken, het is toch hun
eigen gekozen beroep en werk. Ze
worden er toch voor betaald. Inder
daad, maar ik vind dat deze uitspraak
te vergelijken is met een echte bos
bloemen en een van plastiek. Moge dit
onder wat ik zeggen wou een keer een
echte eerlijke bos bloemen zijn.
Tot slot (op z'n Tessels): „Echt
mense solang er nag zoveul inzet is as
het nóódig is, en de spulle so (jebrükt
worre, hèwwe we nog niks te
jerremijere. (Of moet de kniper eerst op
de steert komme??), om dót an te
nemel"
D. van der Vliet,
Wilhelminalaan 90, Den Burg
VASTE DATA
De Openbare Bibliotheek aan de Drij
verstraat in Den Burg is (behoudens
feestdagen en andere bijzondere gele
genheden) geopend op de volgende
tijden: maandag 10.00 tot 12.00 uur en
12.00 tot 13.30 uur (jeugduitleen),
dinsdag 14.00 tot 17.00 uur en 19.00
tot 21.00 uur; woensdag 14.00 tot
17.00 uur; donderdag gesloten; vrijdag
14.00 tot 17.00 en 19.00 tot 21.00 uur.
Bij de Texelse Autocentrale (Schilder
end) start Iedere dinsdagavond om
19.00 uur een trainingstoertocht van
de Wielervereniging Texel.
Elke maandagavond vanaf 20.00 uur
kan in hotel „De Lindeboom-Texel"
worden deelgenomen aan bridge
drives, georganiseerd door de vereni
ging „Groot Slam". Kosten /7,50
per paar.
Elke dinsdagmiddag om 14.00 uur
trimmen in de Dennen. Verzamelen
om 14.00 uur op de speelweide aan
de Ploegelanderweg.
Iedere maandagavond om 20.00 uur
heeft het Texels Vrouwenhuis bijeen
komst in de Oude Ulo aan het Schil
derend.
Iedere vrijdagavond wordt in de Oude
Ulo door Aquariumvereniging „In
Aqua Vita" tussen 19.00 en 20.30 uur
een visbeurs gehouden.
een houten reiscamera uit lBöü, een
pathéprojector uit 1910, een zeer
vernuftig apparaat, waarme
lichtbeelden in stereo bekeken kunnen
worden en een flitsapparaat met lamp
jes die niet ontbranden door een
batterij, maar door een dynamo die
tevoren moet worden opgewonden.
Opmerkelijk is ook de verzamelwoede
van de onderwijzer Gerrit Gerrits uit
Den Burg. Zijn belangstelling richt zich
op militaire zaken uit het verleden en
dat heeft geleid tot specialisering op
het gebied van bunkers en andere forti
ficaties, kustartillerie e.d. Gerrits is
ongetwijfeld de man die het meest
weet over de bunkers die de Duitsers
langs de Texelse kust lieten bouwen.
Wat hij donderddagavond liet zien
waren antieke militaire uniformen van
de landmacht uit de periode voor 1940.
Gerrits heeft er sinds 1971 vele tiental
len bij elkaar gebracht, compleet
met distinctieven. Een probleem is wel
dat bij hem thuis nauwelijks ruimte ge
noeg is om alles behoorlijk op te slaan.
Het spreekt vanzelf dat de munten-
en ansichtkaartenverzamelaars ook
waren vertegenwoordigd op de show.
Er wordt wel eens gedacht dat de an-
sichtkaartenmarkt zodanig is
afgegraasd, dat er voor beginners geen
kansen meer zijn op een behoorlijke ver
zameling. Dat is echter een
misverstand, zoals blijkt uit de Texelse
kaartenkollektie van Gerard van Heer
waarden uit Den Burg, die in korte tijd
700 verschillende kaarten bij elkaar
kreeg. Maar hij heeft er heel wat voor
moeten doen, onder andere herhaalde
lijk bezoeken van verzamelaarsbeurzen
op het vasteland.
De expositie die diverse
Texelse verzamelaars
donderdagavond hadden
ingericht in de Raadskelder in
Den Burg was buitengewoon
interessant. Het is daarom bij
zonder jammer, dat deze
slechts één avond heeft
geduurd, zodat te hopen is
dat de initiatiefnemers
spoedig weer iets dergelijks
organiseren en dan gedurende
minstens een paar dagen het
publiek de gelegenheid zullen
geven een kijkje te komen
nemen.
De tentoonstelling was opgezet
door de Texelse verzamelaarsclub
(vroeger Munten- en ansichtenclub)
die ernaar streeft de verzamelaars
van het eiland in een organisatorisch
verband samen te brengen en de
kontakten met het publiek te
verbeteren. Dat laatste is van groot
belang voor de hobby. Verzamelaars
moeten het hebben van goede
relaties. Veel spullen die voor
bepaalde verzamelaars van grote
waarde kunnen zijn, gaan nu nog de
vuilnisbak in omdat de eigenaar zich
van die waarde niet bewust is.
Juist door de menselijke kontakten
die eraan te pas komen, kan
verzamelen een zeer levende en waar
devolle hobby zijn. Het levende bewijs
werd daarvan donderdag geleverd,
want je raakte in De Raadskelder niet
uitgekeken en uitgepraat. Een van de
meest indrukwekkende inzendingen
was afkomstig van Simon Daalder uit
Oudeschild, die al een jaar of dertig
alles opraapt en verzamelt wat hij
interessant vindt. Zo vond hij niet
alleen honderden munten, maar ook
sieraden en antiquiteiten als een
handgesmeed paardebit van een paar
honderd jaar oud. Een zware zilveren
ketting uit 1882 mag tot de kostbare
vondsten worden gerekend. Daalder
heeft ook gouden sieraden gevonden,
maar het leek hem wat te riskant ook
ook deze los op de tafeltjes in de
drukke raadskelder uit te stallen. De
laatste jaren gebruikt Daalder bij zijn
speurakties een mijndetector. Opmer
kelijk is dat Daalder alles zelf heeft
gevonden. „Ik heb nooit iets geruild of
gekocht".
Tandartsboor
Ook Jaap Bakker uit Oudeschild is
zo'n nijvere speurder, die bovendien
veel belangstelling heeft voor het
„sociale verhaal" dat bij elke curiositeit
hoort. Zijn verzamelinteresse is zeer
breed, maar richt zich voornamelijk op
Oudeschild en alles wat daarmee te
maken heeft of te maken heeft gehad,
zoals de Teso. Bakker toonde een oud
kompas van de TX 80, een 150 jaar
oude houten boor van de werf van Kees
de Wijn, een reusachtig rubber stempel
van de voormaliqe Ijsfabriek en een
Gosse Kriiger met zijn collectie antieke
camera's.
handbediende misthoorn afkomstig van
de Texelse boot. Bakker heeft ook
enkele filmprojektors, afkomstig van de
gebroeders Duinker, die in de jaren 30
voor hun Texelse Courant een Texels
Filmarchief bijhielden en de door hen
gemaakte journaals regelmatig
vertoonden in de toenmalige bioscoop:
het bioscooptheater van Pen. Het
meest opmerkelijke was de
tandartsboor met voetbediening,
waarmee wijlen tandarts A. ten Hooi
meer dan 45 jaar geleden werkte. Kort
voor zijn overlijden schonk de heer Ten
Hooi het apparaat aan Bakker. Wat
Bakker liet zien was een bescheiden
greep uit zijn kollektie. Het merendeel
bevindt zich thuis in zijn „museum".
U-boten
De heer U. Smit verzamelt als hobby
alle mogelijke gegevens over Duitse
onderzeeboten uit de periode 1933-
1945. Hij weet zoveel over de techniek
en de operaties van de (technisch zeer
hoogontwikkelde) U-boten, dat hij wel
eens met succes ingeschakeld is ge
weest bij het achterhalen van het lot
van een der opvarenden.
Een indrukwekkende collectie
toonde ook Gosse Krüger uit Den
Burg. Hij verzamelt sinds een paar jaar
antieke foto- en filmapparatuur en
heeft nu zo'n vijftig apparaten bij
elkaar. Er zitten juweeltjes tussen in
historisch en technisch opzicht, zoals
Op de tentoonstelling was een klein
deel te zien van de
schelpenverzameling van Ron Loef uit
Den Burg. Zijn interesse en doorzet
tingsvermogen hebben geleid tot een
nagenoeg komplete verzameling van in
heemse schelpen. Loef heeft zelfs
schelpen gevonden die nog onbekend
waren en daarom geen naam dragen.
Onder de verzamelaars vormen de
vergaarders van sigarenbandjes een
grote categorie. Donderdag was de
verzameling te zien van Joop Kramer
uit Den Burg, die een collectie heeft
van tegen de 15.000 exemplaren. Zijn
welbekende advertenties „Sigaren
bandjes weggooien?" hebben daaraan
mede bijgedragen.
KI. Uitgeest uit De Koog liet foto's
en ander documentatiemateriaal zien
op het gebied van reddingwezen en vis
serij. Anneke Paagman verzamelt
gegevens met betrekking tot het voor
geslacht van diverse Texelaars en liet
de resultaten zien in de vorm van
stambomen. Interessant waren de oude
foto's van Simon Rijk, terwijl ook het
verslag „Geweld en vuur over de Eier-
landse polder" (over de Russenoorlog)
van A. Dros, L. van Hoorn en A. Stien-
stra de aandacht trok, mede door het
fotomateriaal dat erbij was uitgestald.
Zo was er nog veel meer te zien, te veel
om in het bestek van dit artikel te
noemen.
De heer S. Bosma van de verzame
laarsclub zei ons dat het inderdaad de
bedoeling is om te zijner tijd nog eens
een dergelijke show te houden, als het
enigszins kan gedurende een langere
tijd en eventueel ook meer
gespecialiseerd. Het was nu een beetje
te veel van het goede.
