i
Butch Cassidy and
the Sundance Kid
Reorganisaties bij
P Groene Kruis Texel
Schoonmoeder
Reisvereniging Kampte
met regenachtig weer
Jeugd van Oudeschild
neemt 't niet langer
FMNBIIWS
KxiwSf
uit u. W- tbwtujwnci oj\ (Un irTiiljj Iff ojUrtdvj- mwAt noon JyuMi
Qfvjarvtvn t üuurutjno (Wriwuitl clu/lln.
Dwerggeitenkeuring
op Groeneplaats
Wandelsporters
naar Enkhuizen
Herbestrating
Kogerstraat
Brommer gestolen
Voordelig bezoek
aan kleine musea
(jlacïiii. iWt/i"1,
-WUcttvn.
-xiU/ruMlbj
Oe CWiAclvlfkt
UU JU JtfMJ y\c\
fio'Ao tp
PAGINA 6
F J SO AG 19 JUN11979
„Kid" en „Batch" (r) aan de picknick.
TEXELSE COURANT
Dat de ene cowboyfilm van een
heel ander kaliber kan zijn dan de
dere wordt weer eens duidelijk in een
n als 'Butch Cassidy and the Sun-
nce Kid' waarin Paul Newman en
ibert Redford de hoofdrollen spelen,
doen dat op een dusdanige manier
t deze film (en waar zie je dat meer
it westerns) het beslist waard is voor
n tweede maal te gaan bekijken. Er
ten te veel kleine dingen in verstopt
i je 'op het eerste gezicht' niet zo
vallen maar die echt de moeite van
t opnieuw zien waard zijn. Neem
sen eens dat fietstochtje op de
ilodie van 'Raindrops keep falling on
head' IB. J. Thomas).
Hoe ging het verhaal ook al weer?
jtch en Kid (respectievelijk Newman
i Redford) zijn feitelijk twee notoire
isdadigers maar toch op de een of
idere manier komen ze bijzonder sym-
athiek over. Niettemin laten zij een
Door na van beroofde banken, geld-
ansporten en wat al niet meer. Als ze
snslotte tot de ontdekking komen dat
e vrij nauwgezet worden gevolgd door
en grote politiemacht staat het tweetal
og verwonderd te kijken ookl Welhaast
eroemd is die ene zin van Butch (Paul
lewman) Cassidy geworden: 'Hey Kid,
rho are those guys?' Of dan die andere
reet wanneer de arme begeleider van
e geldtreintransporten voor de zoveel-
te maal een paar duizend dollar lichter
rordt gemaakt. 'Hey Woodcock, is that
ou?'
Butch is de leider en het 'brein' van
Ie uit twee man bestaande Hole-in-the-
vall gang (Gat in de muur bende). Zijn
naat is de scherpschutter Sundance,
lie meestenstijds als 'Kid' wordt aange-
proken. De gebeurtenissen spelen rond
890 wanneer de 'gang', aangemoedigd
loor het gemak waarmee de overvallen
teeds een succes worden, steeds bru-
aler wordt. Butch en Kid worden dan
lok al spoedig vogelvrij verklaard en
rijgen, op last van de directeur van de
7. En nu had haar dochter, Jitske,
laar in Royal gezeten, met een vréém-
le.
,,Kind", zei ze moederlijk-bezorgd,
had je dèt nu moeten doen?"
Haar wereld was maar beperkt, maar
ién ding stond voor haar vast: die
vereld was vol verleidingen. En haar
lochter Jitske, al stond ze dan ook
>og zo stevig op haar jonge slanke
renen, en al wist ze met het bus-publiek
log zo goed om te springen, was een
inbedorven kind, dat van de slechthe-
ien van die wereld geen weet had. Ze
(acht aan die romans, die ze in haar
neisjesjaren wel gelezen had, verhalen
ran elegante heren, die jonge meisjes
iet hoofd op hol brachten in dure hotels
net champagne
,,Wat was het voor iemand?" vroeg
te verder.
,,Hij heet Egbert van Hoornwyck" zei
Jitske, hij is assistent-accountant, en hij
Union Pacific-spoorweg een ploegje
speurders achter zich aan. Als het
tweetal dusdanig in het nauw wordt
gebracht dat ze zich alleen nog maar
kunnen redden door vanaf een hoge
rots in een bruisende rivier te springen
begrijpen ze dat ze de wijk moeten
nemen. Het wordt Bolivia waar ze na
aanvankelijk te hebben geprobeerd een
eerzaam leven te leiden toch weer in de
'bankroverij' terecht komen. Als ze bij
toeval worden ontdekt door een leger
afdeling heeft hun laatste uur geslagen.
Butch Cassidy and the Sundance Kid
draait deze week uitsluitend op woens
dagavond. Het vormt de eerste van de
serie woensdagwesterns die deze zomer
in het City theater wordt vertoond.
Toegang 12 jaar.
In het folkloreprogramma van deze
zomer zal voor de eerste maal een
T exelse d werggeitententoonstelling
worden gehouden waaraan een keuring
verbonden is. De organisatie wordt
verzorgd door de Noordhollandse vereni
ging van Dwerggeithouders afdeling
Texel.
Aan het evenement is een keuring
verbonden waar ook door niet-leden van
de vereniging aan deelgenomen kan
worden. De uiterste inschrijfdatum is
zaterdag 7 juli.
De keuring van de deelnemende
dwerggeitjes vindt op 1 augustus plaats
in het ochtendprogramma en begint om
10.00 uur. De dieren worden gekeurd
door keurmeester J. P. Pool uit Wierin-
gerwaard. Er worden 1e, 2e en 3e
premies toegekend. De inschrijfkosten
bedragen 76,— per dier. Belangstellen
den kunnen zich aanmelden bij K. de
Ridder, Herenstraat 45, Den Hoorn,
telefoon (02226) 497 en F. T. Voskuil,
Pontweg 118, De Koog, telefoon
(02220)3296.
reist iedere dag met de bus naar Beerlo.
En hij heeft me die bonbons gegeven,
en hij vond het te gek om het in de bus
of op straat te doen. En toen zijn we
even een kopje koffie gaan drinken in
Royal".
,,Je gaat toch zo maar niet met de
eerste-de-beste
,,Wat dècht u?" Even waren haar
ogen fel en moeder Geertje was tevre
den en geschokt tegelijk. Tevreden
ze had zich niet vergist in haar Jitske,
die dééd zoiets niet. Geschokt, want als
ze het nu wél gedaan had, wat zat er
dan achter?
„En verder?", informeerde ze zake
lijk. Ze voelde opeens haar moeder
plicht, te waken over haar dochter.
Jitske glimlachte.
„Verder?niks".
„Da's een beetje".
„In dit geval heel veel".
„Hoe bedoel je?"
Een duo dat eveneens via diverse
Cowboyfilms bekendheid kreeg maar
het nu eens in een moderner entourage
heeft gezocht wordt gevormd door Bud
Spencer en Terence Hill. Ze hebben
inmiddels getweeën al zo'n twaalf films
achter de rug waarin de gebaarde
Spencer (132 kg schoon-aan-de-haak)
en de (nadrukkelijk met zijn lichtblauwe
ogen knipperende) Hill er vlijtig voor
zorgen dat hun vaste bioscoopklanten
waar ook ter wereld 'stevig' aan hun
trekken komen. Het is van hetzelfde
laken een pak in de film die van
donderdag tot en met dinsdag in het
City theater draait. Hij heet 'De Vier
Vuisten de Lucht in', en de incidenten
zijn voorspelbaar. Toch komen zowel
Plata (Hill) als Salut (Spencer) er niet
altijd zonder kleerscheuren vanaf. Deze
film draait van donderdag tot en met
dinsdag en is toegankelijk voor 12 jaar
en ouder.
Met een bezoek aan de provincie
Gelderland heeft de reisvereniging van
Oosterend vorige week woensdag en
donderdag haar 31-jarig bestaan ge
vierd. Hoewel men onderweg met ta
melijk veel regen te kampen had is deze
jaarlijkse gebeurtenis ook nu weer rede
lijk succcesvol geweest.
Voor deze tweedaagse trip werd
gebruik gemaakt van een door de heer
A. Blom bestuurde toeringcar. Zoals
gebruikelijk stond het gehele festijn
onder leiding van voorzitter J. Visman.
Jammergenoeg moesten bezoeken
aan het expositiepark Schaarsbergen en
Burgers Dierenpark wegens de over
vloedige regenval van het programma
worden geschrapt. De stemming heeft
onder deze tegenwerkende weersom
standigheden evenwel niet geleden. De
deelnemers hebben kunnen genieten
van de bezoeken die wel konden wor
den afgelegd. Daarbij behoorden op de
eerste dag een bezichtiging van de
bloemenveiling te Aalsmaar, een bezoek
aan het tegelmuseum te Otterlo en de
wijnkelders van de Fa. Robbers en Van
„Juist dat: verder niks, moeder.
Maak je maar niet ongerust".
„Dat doe ik ook niet, kind, maar als je
toch met een man zó maar in een
restaurant gaat zitten
,,'t Was niet zómaar".
„Neemaar pas toch maar op. Ik
vind het eigenlijk niks voor jou".
„Daar hebt u gelijk in. En ik wou ook
niet. Ik heb het toch gedaan. Ik kon met
goed fatsoen geen nee zeggen, want 't
was een keurige jongen en er viel niets
op hem aan te merken".
„En morgen zie je 'm weer in de
bus?"
„Ja, en dan zegt ie: dag juffrouw en
dan zeg ik: dag meneer".
„Zo", zei moeder. Ze dacht er het
hare van.
„Ik wou het niet aan tafel vertellen,
want dan krijg je van alles te horen.
Maar u mag het wel weten".
Moeder Geertjes hart werd warm en
opeens smolt haar bezorgdheid heen.
Zo was Jitske, nooit achterbaks. U mag
het wel weten. Nu, zolang dit kind deze
dingen nog met haar moeder besprak,
liep het wel los.
„Haal je niets in je hoofd, Jits".
„Als hij zich maar niets in z'n hoofd
haalt".
„Ook dèt".
Ze begrepen elkaar zonder veel woor
den.
Maar later, terwijl ze genietend zoog
op haar kersenbonbons gingen haar
ogen steels naar haar oudste dochter,
die gebogen zat over een breiwerk. Dag
Als gevolg van een reorganisatieplan
van het ministerie van Volksgezondheid
zal het Texelse Groene Kruis per 1
januari 1980 als zelfstandige vereniging
vermoedelijk ophouden te bestaan.
Door deze verandering zullen voortaan
niet alleen de huidige leden maar ook
alle andere eilandbewoners recht op
hulp (van bijv. de wijkzuster) kunnen
krijgen.
Het ministerie heeft tot deze wijziging
besloten omdat men met een dergelijke
samenbundeling effectiever denkt te
kunnen werken. Ook in financiële zin
worden de zogenoemde basisactiviteiten
Mede gezien de grote belangstelling
die vorige week voor de jaarlijkse avond
vierdaagse aan de dag werd gelegd
organiseert wandelsportvereniging 't
Gouwe Boltje op zondag 1 juli een tocht
naar Enkhuizen waar zal worden deel
genomen aan de Drommedariswandel-
tocht. In verband met het busvervoer
kan men zich voor deze tocht tot uiterlijk
vrijdagavond laten inschrijven.
De jaarlijkse Drommedariswandel-
tocht voert voor het grootste deel door
het oude stadsdeel van Enkhuizen. De
start is vanuit de Drommedaris, dat een
gedeelte is van de oude Enkhuizer
verdedigingsveste. Er kan worden ge
wandeld over de afstanden 5, 10 en 15
km.
De rit gaat per AOT-bus en de leden
van de wandelsportvereniging hebben
voorrang. Als er plaats over is in de bus
kunnen eventueel ook niet-leden mee.
De reiskosten voor zowel bus als boot
zijn voor rekening van de wandelsport
vereniging. Deelnemers hoeven uitslui
tend het inschrijfgeld te betalen en dit
bedraagt voor jeugd t/m 15 jaar 71,75
en voor personen van 16 jaar en ouder
72, Tegen organisatiekosten (zonder
medaille) is dit 70,75 resp. 71, Aan
melding (dus tot vrijdagavond) kan op
het adres: C. A. de Grave, Grensweg 3,
Den Burg en uitsluitend bij gelijktijdige
betaling van het inschrijfgeld.
der Hoogen te Arnhem. Men over
nachtte eveneens in Arnhem, in hotel
Hendriks en hotel Rembrandt.
Donderdag trok men naar het Arn
hemse Openluchtmuseum waarna men
terugkeerde naar hotel Hendriks voor
een koffiemaaltijd. Via Harderwijk, Lely
stad, Enkhuizen en Schagen keerde
men daarna naar huis terug.
Woensdag wordt door gemeentewer
ken begonnen aan een gedeeltelijke
opknapbeurt van de Kogerstraat. Dit
maal is het wegdek tussen de Schoon
oordsingel en de Burgerhoutstraat aan
de beurt. De weg zal daardoor geduren
de ongeveer veertien dagen afgesloten
zijn. Het wegdek wordt in deze periode
van een nieuwe bestrating voorzien. Er
wordt bovendien een nieuw trottoir
aangelegd en de langs dit tracé staande
bushalte wordt aangepast.
meneerdag juffrouwja-
wèleerst nog es zien.
Jitske hoefde zich voorlopig geen
zorgen te maken, hoe ze Bert tegemoet
zou treden, wanneer ze hem weer
ontmoette. Het weer sloeg om en het
leek of de griep, die Nederlandse staats-
en volksvijand nummer 1, op die kans
gewacht had om zijn scha van de winter
in te halen. De chef van dienst, zelf aan
en stuk door papieren zakdoeken ver
slindend, deelde haar kort en goed mee
dat ze maar in moest vallen op de lijn
naar Damstad-vice-versa, want daar wa
ren er twee ziek. Zo liet Jitske Beerlo
met al zijn werken verre achter zich, en
reed een hele week lang een gans
andere kant uit. Wanneer ze tijdens haar
drukke werkzaamheden al een enkele
keer aan Bert dacht, was het met een
klein, verstolen pleziertjewat zou
hij wel denken nu hij haar al een week
niet had gezien?
De volgende maandag kwam ze weer
op de oude route en werd door alle
vaste klantjes hartelijk begroet, want
Jitske was onder de conductrices van
de maatschappij wel de meest populai
re. Bert zag ze niet in de bus, dat
noteerde ze meteen, hoewel ze tegelijk
voldaan constateerde, dat dit haar vol
maakt onverschillig liet. Ook de volgen
de dagen liet hij zich niet zien, niet op de
heen- en niet op de terugreis. Zij begon
zich af te vragen wat er met hem aan de
hand was, louter uit nieuwsgierigheid,
van het Groene Kruis onder één noemer
gebracht, namelijk uit de Alg. Wet Bij
zondere Ziektekosten (AWBZ)Dit bete
kent overigens niet dat de geboden hulp
voortaan gratis zal worden verstrekt.
Men denkt aan een jaarlijkse bijdrage
van 730,— per gezin. Bij een tussen
tijdse inschrijving wordt een tarief van
775,— berekend. In de praktijk veran
dert er dus weinig of niets. Zelfs de
verenigingen zullen formeel blijven
voortbestaan, zij het onder een aantal
strikte voorwaarden zodat het werk
landelijk wordt gelijkgetrokken en in
groter verband geregeerd en georgani
seerd. Hoewel het bestuur van het
Texelse Groene Kruis verwacht dat het
aantal leden (ruim 90 procent is nu lid)
zal gaan dalen staat men toch positief
tegenover deze veranderingen omdat
het door de vereniging nagestreefde
doeICDoor allen voor allen') dichterbij
komt.
N. J. Boersen uit Het Noorden mist
zijn Kreidler brommer die hij zaterdag bij
een adres aan de Beatrixlaan te Den
Burg had achtergelaten.
anders volstrekt niets. Als je een van je
vaste klantjes miste, zo vertelde Jitske
aan Jitske, dan viel dat op. Als een van
de scholieren, die elke dag heen en weer
reisden, zich een paar dagen niet liet
zien, vroeg ze ook aan de kameraden
„Waar is Lies? Is Henk er nu voorgoed
uitgegooid?" Maar aan wie zou ze naar
Bert moeten vragen? Hij was een
vreemdeling en niemand kende hem.
Trouwens, corrigeerde ze zichzelf di
rect, waarom zou ze in vredesnaam naar
Bert vragen?
De lente hernam haar rechten, de
griep verdween even snel als ze geko
men was. Jitske stond heerlijk tegen de
wand van de bus geleund, te kletsen
met de chauffeur die haar foto's van zijn
eerste kleinkind liet zien, toen ze uit haar
ooghoek een gestalte zag naderen, die
ze meteen herkende. Daar was hij,
warempel! Ze verdiepte zich thans ge
heel in de foto, en wees de chauffeur op
diverse attracties van zijn kleinkind, die
hij uit de grond van zijn kersvers groot
vaderlijk hart beaamde. Ze was er zo
helemaal in, dat ze een beetje verstrooid
opkeek toen ze Bert „Goeiemorgen!"
hoorde zeggen. Met diezelfde ver
strooidheid knikte ze hem toe en zei „En
lijkt het nu op uw dochter of op uw
schoonzoon?" Natuurlijk leek het
schepseltje op de dochter, want het was
een knap kindje, net als de dochter
vroeger geweest was. Maar het was tijd
van vertrekken, de grootvader werd
weer chauffeur en Jitske klom de bus in.
„Mögge!" zei Bert vrolijk. „Een
Om het bezoek aan de Oudheidska
mer in Den Burg, Scheepvaartmuseum
in Den Hoorn en Agrarisch Museum in
De Waal te stimuleren, is met ingang
van 22 juni mogelijk een toegangskaart
tegen sterk gereduceerd tarief te kopen.
Met deze kaart kunnen alle drie musea
worden bezocht voor totaal 73,50.
(Kinderen tot en met 13 jaar 72, De
kaarten zijn bij de genoemde musea
verkrijgbaar.
In de kosten die met deze actie
gepaard gaan (er wordt ook een folder
verspreid) wordt belangrijk bijgedragen
door de Noordhollandse 'Toer In'.
Uit het bovenstaande moet niet wor
den afgeleid dat de genoemde kleine
musea thans slecht worden bezocht.
Het Agrarisch Museum (Wagenmu
seum) trok in 1977 7.300 bezoekers, het
Scheepvaartmuseum 7.500 en de Oud
heidskamer 4.400. In vergelijking met de
belangstelling die soortgelijke kleine
musea elders in het land trekken, is dat
bijzonder gunstig. De akkommodatie en
personeelsvoorziening kunnen echter
een veel grotere toeloop verwerken. De
indruk bestaat dat nog vrij veel mensen
zich niet tot een musea voelen aange
trokken en er alleen heen gaan als de
weersomstandigheden sleoht zijn. Ge
hoopt wordt dat de actie hierin verande
ring zal brengen.
knipkaart voor Beerlo. Da's een tijd
geleden dat ik u gezien heb".
„Ja" antwoordde Jitske, zorgvuldig
de gaatjes knippend in de kaart, „ik heb
een week op de lijn Damstad gestaan".
„En ik heb een dag of acht met griep
gelegen", lichtte Bert haar in. „Van
daag voor 't eerst weer aan de gang".
„Pas maar op" zei Jitske „da's drie
vijf en twintig". Ze kon het niet helpen
dat ze bloosde, maar ze bleef zo zakelijk
als ze maar kon. Zo gauw mogelijk zocht
ze haar plaatsje naast de chauffeur weer
op en keek zacht neuriënd de weg af. Ze
voelde zich zo opgeruimd en vrolijk
dat kwam door de lente, natuurlijk.
Bert zat achterin en had een mooi
uitzicht op haar rechte rug en haar
blonde haren, waarop het kokette
mutsje een tikje schuin stond. Gelukkig,
ze was er weer. Hij had zich van alles in
het hoofd gehaald, die eerste dagen,
toen ze noch op de heen- noch op de
terugreis zich liet zien. Ze zou toch niet
ziek zijn? Toen was hemzelf opeens de
koorts op het lijf gevallen en zijn
moeder, blij dat ze haar zoon weer eens
vertroetelen kon, had hem in de watten
gelegd. Zó erg, dat hij het op het laatst
zat was en verlangde naar het werk bij
Bruijnen, naar diens hartige commen
taren, ennaar het vrolijk lachende
gezicht van Jitske op de bus.
Zo gingen er enkele weken voorbij.
Hetzij heen, hetzij Jerug, ze zagen
elkaar, ze groetten elkaar. Een enkele
keer maakten ze een kort praatje.
(wordt vervolgd)
FEUILLETON
Door L. van Schooten.
I
De jeugd van Oudeschild is een beetje boos. Volgens haar laat de
toestand van het Ankerpark te wensen over. Zonder zich te bekom
meren om ambtelijke omhaal van woorden hebben ze hierover een
brief aan de gemeenteraad gestuurd:
Qo/n cli 'i2/xJ-
OnxlfLocfivXct- ih mit. icjig
Ll5c. ouen eU fujrujiwvjfcp oplkUi'lUjwleAit)® opittiUvn»
iOWfitu/d-ftü-t -luïtuJoicuwi Ma
[Uj fTLOftan Ji nmt bh (jivnd W&Jjdvn. cuacUz.
ÊncidflA ótsrv^. 0p:
Im^S/ii utuyiun.
tUadd Ud-ti Oor
UfuiWa 9.5 OHjtc
QwièaLnoftiiJiay. -
ÜO^rvk (JLeuCj W|
runnh/'uMiui. q
Oyi^tvt ólaatëuu tvotj Tritwij) lustd 1 UkunmEDi. Vo-rr\®/ri jLA
'tjXOfJiijkvwryvii Dcn.ll öoeJkü,, Cis Bcr ^ino n IKa?ueJU
VCe,nvrr*ó Tuhkj-nci
V\j >rv\ LadoK iXArlUr hcom 3 Ci'VPWnAc' JSoÓTTl." L 'W.eits
?<lth te*
