louwfondsplan biedt rijke variatie aan woningen
Dip/omazwemmen in
zwembadMolenkoog
Schoonmoeder
l
Siem de waal draalt
films voor ouderen
lilülillli Ij!
Vier auto's
opengebroken
Windsurfwedstrijd
bij Paal 21
-
t
tUDAG JUU 1979
TEXELSE COURANT
PAGINA 13
ffittlraQf nmimmtt
Het ziet er naar uit dat begin
tlgend jaar een begin kan wor-
;n gemaakt met de bouw van 85
oningen in het zg. artikel 11-
ibied in Den Burg noordwest
et nog niet bebouwde terrein
in de Beatrixlaan). De commis-
e ruimtelijke ordening ging don-
rdagavond akkoord met dit
ider auspiciën van het Bouw-
inds Nederlandse Gemeenten
t te voeren project en was
jzonder verheugd over het door
e architecten Breed, Treffers en
/evers uit Heerhugowaard ge
laakte ontwerp.
De nieuwe wijk valt niet alleen op
jor zijn bijzondere plattegrond maar
>oral door de enorme variatie in
oningtypen. Er zijn geen twee wonin-
en geheel gelijk. Dat het niettemin
logelijk is deze woningen voor een lage
rijs te bouwen komt omdat volgens
ilkens terugkerende standaardmaten
rordt gewerkt zodat toch veel onder-
elen in serie kunnen worden vervaar-
igd. Zo zijn in het hele project niet meer
an 23 verschillende soorten kozijnen
irug te vinden. De variatie is ontstaan
oor het telkens maken van nieuwe
ombinaties uit min of meer uniforme
lementen.
Het zijn allemaal koopwoningen, zo-
rel in de vrije als in de premiesector. De
irijzen, op basis van het huidige peil,
uilen variëren van f120.000, tot
250.000,-.
Volgens het geldende bestemmings-
ilan zouden op dit terrein veel minder
luizen komen. In verband met deze
ifwijking moet nu een artikel 19-proce-
lure worden gevoerd.
De vergadering van de commissie
uimtelijke ordening werd ook bijge-
'odpd door vertegenwoordigers van
iet architectenbureau en het Bouw-
onds Nederlandse Gemeenten. Van die
:ant werd meegedeeld dat de huizen,
lie in twee gesloten ringen worden
lebouwd, in slechts twee verschillende
ireedtes zullen worden gemaakt: 4,50
neter (de 24 goedkoopste premiewo-
lingen) en 5,70 meter. Op het punt
vaar de cirkels van de 'acht' elkaar
aken komt een extra hoog huis waar je
jnderdoor kunt rijden of lopen. De
erreinen binnen de cirkels zullen wor-
ien verkaveld in tuinen die bij de huizen
ïoren. Verder kan men hier meer dan
IOO auto's kwijt, de meesten in garages.
Texelse aannemer
Het is de bedoeling dat de bouw door
een Texelse aannemer wordt uitge
voerd, die dan wel aan zodanige voor
waarden moet voldoen dat er garantie is
dat de eenmaal overeengekomen prijs
gestand wordt gedaan en dat de aanne
mer er niet op failliet kan gaan. Gebrui
kelijk is dat de aannemer een afstands
verklaring tekent en dat wordt gewerkt
met een bankgarantie of borgstelling.
Als het Bouwfonds het plan heeft
uitgewerkt zal een aannemer worden
uitgenodigd in te schrijven. Het staat nu
al vast dat er veel belangstelling voor
deze huizen zal zijn. Bij de toewijzing
komen huurders van woningwetwonin
gen het eerst in aanmerking en vervol
gens degenen die al een huis bezitten en
dit aan een Texelaar verkopen.
Commissielid Jan Stolk wilde de kei
harde belofte dat de woningen door een
Texelse aannemer (of een combinatie
van meerdere Texelse aannemers) wor
den gebouwd. Hij maakte bezwaar
tegen het plan van het Bouwfonds om
een bepaalde ruimte bij een der huizen
tot winkeltje te bestemmen. ,,Er zijn al
meer dan voldoende winkels in Den
Burg". Stolk wou ook weten hoeveel
geld het Bouwfonds voor zijn bemoei
ingen in rekening zal brengen.
Cor Ellen zei dat in de periode dat de
bouw van start gaat, een grote landelij
ke aannemer op Texel bezig is. Hij
verwachtte dat deze zou trachten van
de gelegenheid gebruik te maken om
ook de Bouwfondswoningen in het
artikel 11-gebied te bouwen.
Twee aannemers?
J. C. Dros vond het project rijkelijk
groot voor één aannemer en stelde voor
er twee in te schakelen. Volgens het
Bouwfonds brengt dat 4 tot 6% extra
kosten met zich mee maar Dros geloof
de daar niets van. Hij wees erop dat de
huizen met twee aannemers ook sneller
klaar zijn. Er werd nog wat gekibbeld
over de vraag of in deze wijk nu wel of
niet een winkeltje moest komen. Cor
Ellen en Jan van Asselt waren het in
deze niet met Stolk eens. Later werd
duidelijk dat het geval nauwelijks de
praat waard was, want het ging om een
ruimte van slechts 16 m2, de oppervlakte
van een gemiddelde garage.
Vrij
Door de Bouwfondsvertegenwoordi
ger werd er op gewezen dat de toekom
stige eigenaars van de woningen in geen
enkel opzicht aan het Bouwfonds zijn
gebonden. Voor financiering en verze
kering zijn ze dus niet op het Bouwfonds
aangewezen. Het is de bedoeling dat de
premiewoningen worden gebouwd voor
een prijs die ruimschoots binnen het
maximum ligt dat voor de verschillende
categoriën geldt. Door een kleine over
schrijding van de bouwkosten komt
men dus niet in een minder gunstige
(lagere premiel categorie terecht. Zoals
bekend houdt de nieuwe premieregeling
ook rekening met het inkomen. Iemand
met een laag inkomen die het goed
koopste huis koopt, kan het eerste jaar
wel f8.500,— krijgen.
W. Helder drond erop aan dat de
toekomstige eigenaars inspraak krijgen
bij de inrichting van de binnenterreinen.
Crossterrein
B. en W. willen trachten te bereiken
dat een stuk van het vliegveld dat thans
niet als zodanig in gebruik is, tot
motorcrossterrein wordt bestemd, aldus
werd in de rondvraag meegedeeld. Het
bestaande (in feite illegale) crossterrein
aan de Muyweg wordt thans afgegra
ven. De MAB-club had zelf voorgesteld
een nieuw crossterrein noordelijker in de
polder (bij de Slufter) te maken, maar
dat vond het college ongewenst. Er
wordt thans overleg gevoerd met het
bestuur van het Luchtvaartterrein. Het
land dat men op het oog heeft wordt
thans verpacht aan veehouder De Wit.
Van J. C. Stolk kwam het voorstel om
het nieuwe crossterrein aan te leggen op
de vuilstortplaats, maar zijn enthousias
me werd door niemand gedeeld.
W. Helder vond dat de fietspaden op
Texel beter bewegwijzerd moeten wor
den, liefst met 'paddestoelen'. Aan de
Waddendijk ligt nu een prachtig buiten
dijks fietspad dat helemaal niet is aan
gegeven waardoor er te weinig gebruik
van wordt gemaakt. De burgemeester
zei dat het door Helder bedoelde fiets
pad van aanwijzingen zal worden voor
zien nadat het door Rijkswaterstaat aan
het Waterschap is overgedragen.
In da nacht van dinsdag op woens
dag werden vier langs de Epelaan In
De Koog geparkeerde auto's
opengebroken en drie daarvan met
rode verf beklad.
Twee van de eigenaars kwamen aan
gifte doen van diefstal. Uit één auto
was een boxje met 24 cassettes wegge
haald en uit een ander een radio
installatie. Beide auto's liepen lakscha-
de op. De politie vermoedt dat onbe
kenden in de vierde (roodkleurige)
opengemaakte auto het potje rode verf
hebben aangetroffen waarmee zij de
andere voertuigen hebben besmeurd.
De eigenaar van deze rode auto had
zich woensdagavond echter nog niet
op het bureau gemeld.
Oud-Texelaar Siem de Waal uit Pieter
Maritzburg (Zuid-Afrika) draait maan
dagavond om 20.00 uur in 'De Hollebol'
uitsluitend voor de leden van de afdeling
Den Burg van de Ouderenbond. Kaarten
voor deze avond kunnen kosteloos
worden verkregen in 'De Hollebol' op
vrijdag 6 juli tussen 14.30 en 16.30 uur.
De films zijn allemaal door Siem de
Waal zelf gemaakt sinds het eind van de
jaren veertig. Hij maakte de opnamen
met geen enkel ander doel dan het
vastleggen van zoveel mogelijk Texelse
gezichten. Vele honderden ingezetenen
werden in de loop der jaren 'verzameld'.
Bij vorige gelegenheden is het vertonen
van deze opnamen steeds een geweldig
feest van herkenning gebleken.
Zondag 8 juli wordt bij hst strand
van paal 21 (De Koog) een windsurf
wedstrijd gehouden, georganiseerd
door het strandpaviljoen Camel Club
in samenwerking met het Wlndsurf-
centrum Texel.
Inschrijven voor deze wedstrijd is
mogelijk tot 11.00 uur. De briefing
volgt om 12.00 uur en om 13.00 uur is
de start. Inschrijfkosten bedragen f5,—
per persoon. Men moet gebruik maken
van zijn eigen zeilplank. Een beperkt
aantal is bij Camel Club te huur. Na
afloop (naar schatting tussen 16.00 en
17.00 uur) is de prijsuitreiking
in het paviljoen. Deelnemers kunnen
zich ook telefonisch opgeven, via
nummers (02228) 611 of (02220) 4575.
-0*S0/V\pjOOM
Bij de vrijdag in zwembad Molenkoog
gehouden zwemexamens zijn voor het
diploma A in totaal 82 kandidaten en
voor het diploma B 92 kandidaten
geslaagd. Dit betekende dat geen van
de opgekomen zwemmers en zwem
sters afgewezen behoefde te worden.
De geslaagden zijn, diploma A: Ma-
riëlle Driehuis, Berend van de Heide,
Francien Vrieswijk, Klazina Nieboer,
Ronald Hoogerheide, Maarten Roeper,
Niels Jimmink, Martine Krapier, Jan
Nico van de Ploeg, Simon Troost,
Marion G. Geus, Edwin Bakker, Sandor
Mantje, Stado Hamer, Herma Broek
man, Marleen den Houter, Samantha
Koorn, Ivo de Porto, Colinda de Vries,
Erik Schneider, Jan Kuiper, Armando
Boom, Andrea Keijser, Leonie Kooi
man, Arie Pieter Grootjen, Johanna
Dijkshoorn, Sjirk Brans, Menno Moer
beek, Marcel Banda, Menno Koorn,
Josina Westerlaken, Edwin Leystra,
Mike Nolting, Natasja Hornby, Christa
Kamminga, Ronald van de Wetering,
Marina van Tatenhove, Leopold Beek
huis, Richard van Tatenhove, Agnes
Groen, Chris Ruiter, Jacob van Heer
waarden, Simone Spaans, Marco Wit
te, Sabina Daalder, Hendrik Messema-
ker, Maria Hoedjes, Harry Smit, Sandra
Zegers, Yvonne Gort, Peter Graaf,
Anthonie Helsloot, André Zegers, Rob
van Heerwaarden, Pia Mosk, Alma
Grooff, Magda van de Mer, Arno Smit,
Marc van Heerwaarden, Rick van de
Geest, Esther van Veen, Marieke van de
Hoek, Wim Groen, Cindy Combé, Mo
nica Smit, Jan Willem Reuvers, Miranda
Boon, Petra Rolvink, Jan Timmer,
Maria van der Slikke, Johan Reuvers,
Ellen Pieterse, Simon A. Lap, Willem
Plattegrond van de In het artikel H-gebiedgepro/ekteerde Bouvefandswoningan. Jimmink, MarCO de Bruin, Heieen
Stark, Theo Barhorst, Martin Bakker,
Frans Coevert, Clarck de Boer, Jan
Spoelstra en Marjan Coevert.
Voor het B-diploma slaagden: Jan
Kooy, Benno Dros, René Daalder, Jo
hanna van Heerwaarden, Chantal Witte,
Paulien van de Wetering, Danny Wes
terlaken, Marco Beekhuis, Nico Rijk,
Marianne Waayer, Brigitte Bruining,
Yvonne Broersma, Greta Vrieswijk,
Walter Witvliet, Jeroen Witte, Paul
Timmer, Cor de Boer, Eveline van Leer-
sum, Esther van Zeijlen, Cor Elsen-
doorn, Gerko Praamstra, Sheila Keijser,
Jan Hein Studulski, Pieter Koper, Jan
Willem van Groenigen, Yvo Zutphen,
Norbert Eelman, Lennart Fonds, Don
Boot, Cor Snoey, Mirjam Zoetelief,
Serge Prins, Nienke Blanken, Peter de
Haas, Gemma Praamstra, Elly van Len
ten, Willem Eelman, Ellis van Egmond,
Eric Hin, Ariëtte Commijs, Sebastien
Vaars, Niels Kossen, Johan Gieles,
Albert Everaarts, Colette Kikkert, Ingrid
van Lubeck, Danielle Rungs, Suzan
Westerlaken, Esther Pansier, Yvonne
Visser, Janet van Lingen, Margo Witte,
Polly Höhner, Monique Daalder, Yvon
ne Wijtten, Hans Kiljan, Monique Rijk,
llonka de Boer, Monique den Braven,
Erik Pekel, Sabine de Groote, Lonneke
de Smidt, Rudi Endenburg, Linda Zijm,
Angelique Banda, Jan Riekus Jansen,
Annelies Gieles, Erwin Zoetelief, Karin
Eelman, Margretha Prins, Judith Graaf,
Sandra van Hoven, Ronny Vermeulen,
Jacqueline Bakker, René Groot, Ard
Schraag, Bianca Geus, Nancy Wester
laken, Carla Barhorst, Annemïeke Bak
ker, Auke Rienstra, Astrid Nauta, Alma
de Graaf, Mary Koorn, Saskia Gaas
beek, Jan Zijm, Martine Burger, Michael
Rüngs, Richard Dijker, Linda Zijm,
Poulien Verhagen en Romein Dros.
FEUILLETON
Door L. van Schooten.
10. Over de tafel greep hij haar hand
en ze liet die in de zijne. Bijna schuw zag
ze hem aan, bang dat haar ogen haar
gedachten te openlijk zouden verraden.
„Jij bent niet doodgewoon", zei hij.
„Jij bent voor mij de eerste de bes
teletterlijk en figuurlijk. Misschien
denk jij van jezelf, dat je „méér een
conductrice" bent, zoals sommige men
sen zeggen" zijn stem klonk bitter, hij
dacht aan zijn moeder „maar ik zou
alles aandurven, samen met jou".
„Jits", pleitte hij verder, want de
stilte tussen hen werd haast breekbaar,
„als je ook maar een klein beetje om me
geet dan
„En als ik dat niet doe?" vroeg ze.
„Danjahij zuchtte.
„Als ik nu es géén klein beetje om je
gaf?"
Hij zag haar aan en opeens straalden
hun ogen elkaar toe.
„Wét zeg je daar? Néé. Jits, je
wilt toch niet zeggen
„Ja, dat wou ik wél zeggen
„Eerlijk gezegd", zei ze later, toen ze
weer kans had gezien haar gedachten te
ordenen, „als ik eerlijk ben dan
moet ik zeggen dat ik jou al meteen
erg graag mocht. Juist ook omdat je je
zo helemaal niet opdrong. Zo'n man wil
ik later hebben, dacht ikmaar ik
dacht nog niet: die man wil ik later
hebben. En vanavond dacht ik: nu zet ik
er een streep onder. Ik ben blij dat ik
hem heb leren kennen, ik weet nu dat er
zulke jongens zijn, als ik nog eens trouw
moet het met zó iemand zijn. Maar ik
durfde er niet aan denken dat
„Dat ik van jou hield vanaf het
eerste ogenblik dat ik je daar in de zon
zag staan".
Onderweg naar huis spraken ze niet
veel, ieder was verdiept in zijn eigen
gedachten.
„Zeg", kwam Bert opeens, „zeg,
meisje van Polderman
Ze zag op, lachte naar hem.
„Zeg jij het maar, jongetje van Hoorn-
wijck".
„Wanneer zien we mekaar weer?"
„Tjadat zal wel moeten, niet?"
„Natuuurlijk zal dat moeten. Als het
aan mij lag, morgen al".
„Nee, Berthardlopers zijn dood-
lopers. En trouwens, ik kan morgen
niet. Ik heb thuis ook nog wel wat te
doen, en ik volg een cursus".
„Wat?"
„Engels".
„En ik studeer nog steeds, en ik moet
wel eens overwerken".
„Jij moet allereerst om je toekomst
denken. En je kunt je moeder ook niet
telkens alleen laten".
„Nou, dan kom je bij ons".
„Nu al? Zou dat niet beter nog wat
kunnen wachten?"
„Misschienzei hij, wat wreve
lig. Wat zou 't nu fijn zijn wanneer hij bij
moeder kon komen en zeggen: „Mor
genavond komt ze hierl" Maar er zou
nog heel wat water door de zee moeten
stromen, voor moeder dat fijn zou gaan
vinden. Die vond de Marjories en de
Mia's nog altijd ideale levensgezellinnen
voor haar zoon.
„Woensdagavond, kun je dan?"
„Dan heb ik les".
„Hoe laat gaat die uit?"
„Negen uur".
„Lekker vroeg. Dan kom ik je afhalen.
Waar is 't?"
„Instituut Mercurius op de Groen
markt".
„Dat is afgesproken. Goed?"
„Best", zei ze. Wat kreeg die woens
dagavondles nu opeens nieuwe glans.
Aan 't eind zou ze weten: Bert wacht op
mei
Ze waren nu al vlak bij de Onderdam-
seweg, waar Poldermans kwekerij
stond. Jitske remde. „Berthier
moeten we dan maar
„Ja", zei hij aarzelend, ,,'t duurt nog
zo lang eer het woensdag is".
Hij had haar graag een zoen gegeven,
maar zo, midden op de weg, vlak bij
haar huisHij stak haar de hand toe,
hield de hare lang vast
„Meisje
,(DagBert".
„O jijschatl" Hij zag haar ogen
donker worden.
„Ik moet weg, jong". Ze wipte weer
op de fiets. „Dagl"
Hij zag haar na tot ze het laantje bij
haar huis inschoot. Op het hoekje ging
haar arm omhoog. Hij wuifde.
Toen reed hij, diep in gedachten,
langzaam naar huis.
„Zo" zei z'n moeder blij^ „je bent
gelukkig niet zo erg laat". Het was tien
uur. „De Lomans zijn er nog".
„Mooi", zei Bert verstrooid. Hij hing
zijn jas op, keek even in de gangspiegel.
Hij had het gevoel, dat ieder zijn geheim
van zijn gezicht zou kunnen lezen.
„Dag mevrouw Loman", groette hij
hoffelijk, „dag Mia".
„Wat een vént word jij toch", zei
mevrouw Lomen, „zo'n zoon zou ik ook
wel willen hebben".
„Misschien krijg je wel zo'n schoon
zoon", grapte mevrouw Van Hoorn-
wijek.
„Daar zal Mia dan voor moeten
zorgen", lachte haar moeder met een
blik naar het meisje, dat indolent een
sigaret rookte terwijl haar donkere ogen
tegelijk alles opnamen. Ze keek naar
Bert zoals die door de kamer liep, fors in
zijn donkere pak, een kleur op zijn
gezicht van de fietstocht door de frisse
avondwaarschijnlijk. Knappe vent,
Bert. Goeie baan. Alleen een beetje 'n
droge.
„Vertel maar es, mama" zei Mia
glimlachend „wat voor soort schoon
zoon u hebben wilt. Dan zal ik wel iets in
dat model uitzoeken". Ze keek Bert
door half geloken oogleden aan. Wat
was dat ventje nerveus, 's Kijken of ze
hem nog niet een beetje meer kon
opjagen.
„Koffie, jongen?" vroeg zijn moeder
bedrijvig. „Of heb je al gehad?"
„Ja" zei hij argeloos „maar daarom
lust ik nog wejeen kopje van u".
„Zoals de koffie thuis smaakt, smaakt
ze nergens" vond mevrouw Loman.
„Waar heb je dan koffie gedronken?"
vroeg zijn moeder luchtigjes, een scher
pe ondertoon in haar stem.
Daar had hij zich al wéér verpraat.
„Ik ben naar de Looberg gefietst en
daar heb ik in het restaurant een kop
koffie gedronken" vertelde hij achte
loos.
,,'t Is daar wel goed hè?" informeerde
Mia. ,,'k Ben ook altijd nog van plan
daar es naar toe te gaan. Zullen we 's
samen, Bert, op een mooie avond?" Mia
zag steeds kans de gewoonste dingen
zó te zeggen, dat het leek of er een
verborgen bedoeling achter lag.
Anders was Bert er waarschijnlijk
luchtig-schertsend op ingegaan. Maar
die avond in het restaurant op de
Looberg stond nog als in een lichtende
lijst vóór hem, hij zag nog de ogen van
Jitske, daar tegenover hemde
gedachte dat Mia Loman, altijd flirtend
altijd een beetje zwoel, daar met hem
zou zitten, maakte hem korzelig.
,,'k Heb wel wat anders te doen", zei
hij kort.
„Wel wat béters te doen?" verstond
Mia expres verkeerd.
„Bert studeert hard" schoot zijn
moeder te hulp, „vanavond is hij voor 't
eerst es een eind gaan fietsen. Hij zit
veel te veel binnen".
„Binnen kan het ook leuk zijn" wist
Mia en glimlachte als een sfinx naar
Bert.
„Jij ondeugd" zei haar moeder en
toen naar Bert „ik heb toch zoveel met
dat kind te stellen. Het wordt tijd dat er
eens iemand komt die haar de baas
wordt".
„Hè ja" zei Mia „zo'n flinke, sterke
man, waar een zwakke vrouw geen
weerstand aan kan bieden. Weet jij 'r zo
eentje voor me, Bert?"
(wordt vervolgd)
