Vanaf oktober iedere week filmgangerfilm Keuzelijst filmganger I lIJDAG 31 AUGUSTUS 1979 TEXELSE COURANT PAGINA 7 Het jaarlijkse filmgangerprogramma ondergaat in het komende izoen een aanzienlijke uitbreiding. Vanaf donderdagavond 18 t tober zal men voortaan wekelijks een interessante film uit deze serie nnen zien. Er worden 24 films gedraaid in plaats van de tot dusver ngbare 12. ïoals gebruikelijk aan het begin van nieuwe winterseizoen wordt men in gelegenheid gesteld een keuze uit r aantal beschikbare films te maken. ze keuzelijst is samengesteld door de i' ling van Filmganger in nauwe samen- rking met het City theater. De 24 selecteerde titels zullen een aanvul- 3 op het normale bioscoopvertier r rmen. i/oor de filmgangerserie zijn lidmaat- i ïapskaarten verkrijgbaar die het recht reductie geven. Deze kaarten kosten 50 (met CJP f3,75) waarmee bezoe- rs per voorstelling f2, korting krij- n. Voor niet-leden blijft de normale js (f7,-) van kracht. Naast deze rting ontvangen de leden van Film- nger over elke te vertonen film vooraf n speciaal informatiestencil. Belangstellenden wordt verzocht uit in deze krant opgenomen lijst in :aal 24 films te kiezen. Als vingerwij- ig bij het kiezen van de 'top 24' van ze 40 titels volgen hieronder korte ojschrijvingen van de films. „Bye bye monkey" regie Marco rreri. iSEen dode aap aan de rand van New i irk, geheimzinnige mannen met be- ijdingsmiddelen, ratten vreten een Jbyaapje op, een man ruziet met z'n 3uw, een museum brandt af: bizarre uaties en fascinerende beelden wis- len elkaar af in Ferreri's visie op een r i dode opgeschreven oude maat- happij. „Robert et Robert" regie Claude louch. Twee mannen (Cherles Denner - cques Villeret) raken bevriend, omdat J beiden een huwelijksbureau bezoe- n; de een omdat hij te verlegen is, de der is te onuitstaanbaar. Kameraad- hap blijkt voor beiden een gezonde nedie tegen hun contactgestoord- aifid. „Das zweite erwachen der Chista - ages" regie Margarethe von Trotta. Christa Klages (Tina Engel) pleegt een mkroof om aan geld te komen voor n kindercrèche. Op haar vlucht wordt geholpen door een oude vriendin, grid, die na enige tijd haar tirannieke :htgenoot verlaat. Een van de getuigen n de overval, een truttig kantoor- eisje, wordt gefascineerd door Christa volgt haar spoor; wanneer zij haar idelijk ontdekt, meldt zij dit niet aan i politie. „Interiors" regie Woody Allen. Een met veel inzicht en mededogen imengesteld beeld van een Ameri- lans gezin waarbinnen het samengaan in materiële en culturele strevingen lestelijke spanningen en onderlinge ^rdeeldheid oproept. Een ziekelijk es- etisme beheerst de levensstijl van de ceder, terwijl haar drie dochters zich oeilijk weten te handhaven in kunst richtingen die min of meer onder dwang in de moeder gekozen zijn. Onder die nstandigheden verlaat de vader het s izin, hertrouwt later en forceert in een ihoudbare situatie een crisis die voor i vrouw een dramatisch einde bete rt int. „F.I.S.T." regie Norman Jewison. Sylvester Stallone ontpopt zich in de rol van Johnny Kovak, als een geboren leider van de vrachtrijders in de jaren dertig. Jewison heeft daar een film van gemaakt die in prachtige sfeervolle beelden de carrière van Kovak, van eenvoudige arbeider tot man aan de top, op de voet volgt. De taferelen die we onder ogen krijgen liggen nogal voor de hand. De aanvankelijke aarzeling van veel mensen om zich bij de nieuw bakken bond aan te sluiten, de eerste staking, het gewelddadige treffen tussen arbeiders en knokploegen van de bedrij ven. Wie bang is dat de sensatie nogal overtrokken is hoeft overigens maar eens kennis te nemen van een docu mentaire als Harlan Country U.S.A." om te zien dat de strijd voor betere arbeidsomstandigheden in Amerika soms werkelijk een staat van oorlog betekende. „La Menace" regie Alain Corneau. Vakbekwame noodlots-thriller gesi tueerd tussen de wijnranken van de Médoc en op Canadese locaties. Yves Montand leidt een politie-inspecteur (schitterende rol van Jean Francois Balmer, genomineerd voor een César) om de tuin, door de vermeende hulp van zijn vriendinnetje aan de dood van zijn rijke minnares op zich te nemen. Met een spectaculair slot waarin stuntwerk met vrachtwagens en herinneringen aan „Le Salair de La Peur". De film wordt ondergewaardeerd door de kritiek ten gevolge van te hoge verwachtingen op grond van Corneaus meer psychologi sche (film noir) „Police Pyton 357". „Casablanca" regie Michael Curtiz. Humphrey Bogart, als Tough Guy, harde gangster of koele detective, be hoort tot de selecte garde van onverge telijke acteurs. Een van zijn bekendste films is nog altijd „Casablanca", neu trale vrijhaven in de tweede wereldoor log, waar Bogart een nachtclub drijft. Middelpunt van intriges, spionage en wanhoop. Nog altijd een ijzersterke, fascinerende film, waarbij men zich nauwelijks realiseert dat hij in 1942 is gemaakt. „La vie devant soi" regie Moshe Mizrahi. Zonder acteurstrucs speelt Simone Signoret in grootse stijl Madame Rosa, prostituée tot haar vijftigste (toen begon het onestetisch te worden), oveflevende van het kamp Auschwitz en nu een dikke uitgezakte vrouw vol kwalen en spataderen. Om rond te komen verzorgt zij op haar moederlijke manier de kinde ren van de hoertjes uit de Parijse wijk Belleville vlak bij Pére Lachaise. Haar lieveling en zorgenkind wordt het mooie Arabische jongetje Moma die haar uit eindelijk in letterlijke zin trouw blijft tot aan haar dood. „Het slange-ei" regie Ingmar Berg man. Duitsland 1927, het milieu van caba rets, de sfeer van economische depres sie, angst, uitzichtloosheid, zelfmoord, Diana K—ton an Kristin Griffith tri tn „Mtariors de tijd van opkomend fascisme en Joden terrorisering. Daarin de liefdes geschiedenis van een Amerikaans- Joodse jongeman en een danseres- prostituée die overgeleverd blijkt aan een organisatie die sadistische weten schappelijke proeven op mensen doet. Een afgerond plot met aangrijpende hoofdrollen van Liv Ullman en David Carradine. „Deutschland im herbfst" regie Aff Brustellin. Door een collectief van links georiën teerde filmers vervaardigde collage over de Bondsrepubliek tijdens RAF- en staatsterreur. Behoudens Fassbinders bijdrage zijn de gespeelde scènes flets, maar de documentaire-beelden van de begrafenissen van Schleyer en de drie van Stammheim (onder regie van Schlö- dorff en Kluge) maken grote indruk. „Salo of de 129 dagen van Sodom" regie P. P. Pasolini. Bij het ineenstorten van het fascisme in Italië trekt een aantal hoogwaardig heidsbekleders zich terug in een kasteel, met voldoende keukenpersoneel, mar telwerktuigen, jonge meiden, schand knapen en aanverwant goed. De bedoe ling is de laatste dagen voor de Gealli eerden komen in gepaste ontucht door te brengen. Poep eten is een detail van de film dat het langste in het geheugen blijft. Veel naakt, en veel perversies in deze film waarin de Pasolini-formule van sex in beroemde werken van literatuur grotesk wordt opgeblazen. „Violette Noziere" regie Claude Cha- brol. De achttienjarige Violette is overdag een kleinburgerlijke modeldochter maar 's avonds een halve prostituée, die zich laat betalen voor de liefde. Daarentegen betaalt ze alles voor de jongen van wie ze houdt. Haar dubbelleven mondt ten slotte uit in de vergiftiging van haar vader. Na een aanvankelijke ter dood veroordeling zet men de straf om in vrij spraak. Chabrol maakte naar deze histo rische moordzaak een voortreffelijke film, waar in met veel oog voor details het milieu van Violette wordt getekend. Violette komt naar voren als een soort feministe die trachtte los te breken uit het rolpatroon van de vrouw. „Die linkshandige Frau" regie Peter Handke. Handkes filmdebuut is een stilisti sche, literaire legpuzzel, die een vernieu wing betekent van de filmtaal, hoewel er affiniteit te vinden valt met Bresson, Duras, Akerman, Resnais en bovenal Ozu. De belangrijkste verbinding is natuurlijk Handkes eigen werk als schrij ver. Scherpe onheilspellende beelden van Robby Muller, een oorspronkelijke montage en geraffineerde dialogen te kenen dit symbolische, soms surrealis tische en feitelijk niet beschrijven portret van een vrouw die wil leven in eenzaamheid, maar niet zonder men sen. Het merkwaardigste: de film is aanzienlijk lichter van toon dan je op grond van deze beschrijving zou ver wachten. „Looking for mr. Goodbar" regie Richard Brooks. Een jonge vrouw, Theresa Dunn, in het deprimerende New York, geeft overdag les aan aan doofstomme kinde ren en versiert 's avonds allerlei mannen in bars, waardoor ze haar eigen moord uitlokt. Fascinerend portret van een zelfstandige vrouw in de jaren zeventig. Regisseur schuwt het forse gebaar niet (sex- en geweldscènes), maar tekent Dunn met een opmerkelijke subtiliteit, waaraan het onovertroffen spel van Diana Keaton sterk bijdraagt. „Stavisky" regie Alain Resnais. De miljoenenzwendelaar Serge Alex andre (alias de Russische Jood Sacha Stavisky) opereerde in de vroege jaren '30 in de hoogste en zeer corrupte kringen van de Franse Derde Republiek. Staviskys ontmaskering voedde de ultra rechtse krachten; in februari 1934 bra ken door fascisten geïnspireerde rellen uit, die uiteindelijk leidden tot de val van de regering Daladier en tot een politiek klimaat dat de uitwijzing mogelijk maak te van een andere Russische immigrant, Leon Trotski. Op deze historische gege ven is de film van Resnais gebaseerd. „Un taxi mauve" regie Yves Boisset. De Franse filmer Boisset, beroemd geworden als regisseur van politiek en sociaal geëngageerde films zoals „Le juge Fayard", „R.A.S." en vooral ,,l'Attentat" over de affaire Ben Barka, lijkt met „Un taxi mauve" van zijn direct politieke films over te zijn gegaan naar het genre films waarin de verhoudingen tussen sterk individuele mensen, wier verschillende 'karakters vooral bepaald lijken te zijn door de uiteenlopendheid van hun geboortegronden centraal staan. Het geheel speelt zich af in het schilderachtige landschap van Zuid-ler- land, de ogenschijnlijk luchtledige lucide atmosfeer waarin deze mensen denken hun verleden te kunnen opheffen, ver getende dat een land met zo'n overwel digende natuur zich niet verloochenen laat. „Der blaue Engel" regie Josef von Sternberg. De film (gemaakt in 1930) ontleent zijn kracht aan het spel van Mariene Dietrich en Emil Jannings, beiden opge leid aan de toneelschool van Max Reinhardt, aan de stijl van Von Stern berg en aan de muziek van Friedrich Hollander. De muziek is vrijwel nergens achtergrondmuziek maar werd door Hollander steeds op directe wijze ge bruikt. Opmerkelijk is de koraalmelodie „Ob immer treu und redlichkeit" die het gebeuren als een ironisch commentaar begeleidt. Men noemt de film niet alleen een sexverhaal, maar bovendien een studie in sadisme zoals dit in het optreden van Rath tegenover zijn leer lingen en later van Lola-Lola, de arties ten en het publiek tegenover Rath tot uitdrukking komt. „Equus" regie Sidney Lumet. Een puber-passie voor paarden ein digt in een bloedbad, en twaalf dieren worden de ogen uitgestoken in een manege waar de jongen zijn eerste mislukte liefdesdaad verricht. Een heel gevecht voor de psychiater (Burton) die zichzelf ziet als een priester in dienst van de afschuwelijke God Normaal. Wat psychiater Dysart bij de jongen ontdekt is een enorme hartstocht en daar wordt hij jaloers op, omdat hij zelf zo'n passie nooit gekend heeft. (Naar het gelijk namige toneelstuk van de Engelse schrijver Peter Shaffer). „Herfstsonate" regie Ingmar Berg man. Moeder en dochter ontmoeten elkaar na jaren weer en halen herinneringen aan vroeger op. Moeder verwaarloosde de opvoeding van de dochter omdat ze een carrière als pianiste belangrijker vond. Het weerzien geeft een stroom van verwijten. Aangrijpende film met prachtige ensceneringen en zeer goed acteren. „The Kentucky fried movie" regie John Landis. Serie losse sketches, invallen en trailers met een vette knipoog naar de Amerikaanse televisie en filmindustrie. Soms wel leuk, af en toe te gek, maar ook wel eens te lang, met name de satire op de Bruce Lee films. De regis seur lijkt echter met veel talent geze gend, en een volgende film rouleert reeds met succes in Amerika. „Eyes of Laura Mars" regie Irvin Kershner. De ogen van Laura Mars (Faye Dunaway), een fotografe die gespeciali seerd is in het maken van kunstfoto's vol geweld en erotiek, zien meer dan alleen maar haar modellen die ze in mooie standen ensceneert. Ze voorzien misdaden die in haar directe omgeving zullen plaatsvinden, wat een nerveuze spanning om haar heen doet ontstaan die de juiste sfeer schept voor een ongewone thriller. „Brutti, Sporchi e Cattive" regie Ettora Scola. In deze zwarte reportage in de vorm van een venijnige speelfilm schildert regisseur Ettore Scola de onmenselijke omstandigheden waaronder de „bewo ners" van een uit afval opgetrokken krottenwijk even buiten Rome leven. Als werkelijke paria's van een gestroom lijnde maatschappij worden ze met al hun begrijpelijke agressie in hun dierlijke milieu aan de rand van de vuilnisbelt getoond. „Der Amerikanische feund" regie Wim Wenders. Bruno Ganz is het slachtoffer en Dennis Hopper de afgezant van de Amerikaanse onderwereld in deze psy chologische verwikkeling rond twee markante moordaanslagen in een Parijse metro en een Duitse trein. Regisseur Wenders raakte essentiële zwaartepun ten in een grauw drama op de grens van dood en leven. Cul de »ac" regie Roman Polanski. Met „Repulsion" is „Cul de sac" (Gouden Beer '66) de basis geweest voor Polanski's grote faam. Het peil van deze adembenemende film, over een merkwaardig gezelschap, door het lot samengebracht op een kasteel, heeft Polanski nimmer meer kunnen evena- reo. Behalve Jacqueline Bisser in haar tweede film is er Francoise Dorleak (het overleden zusje van Cath. Deneuve) in een voortreffelijke rol. Kale Donald Pleasence steelt de show als Curty, de bizarre kasteelheer. Schrijnende humor in prachtig zwart-wit. „Guernica" regie F. Arrabal. De Spaanse toneelschrijver en filmer Fernando Arrobal (viva la muerte) be schikt over een bijna uniek visueel verbeeldingsvermogen. De vaak stui tende hardheid van zijn beelden lijkt experimenteel, maar is in werkelijkheid doordacht en bedoeld als stoten onder de gordel. De gedramatiseerde docu mentaire l'Albero di Guernica (De boom van Guernica) speelt zich af rond de vernietiging van het 8.000 inwoners tellende stadje door Görings Condor legioen. „Les histoires extra ordinaires". Edgar Allen Poe's „Extra ordinaire stories" verfilmd door de regisseurs Fellini, Malle en Vadim. De liefhebbers van Poe's onderkoelde verteltrant zullen zich het meest vinden in het door Louis Malle geregisseerde middendeel van de triptiek. IJzersterke verhalen zo uiteen lopend verbeeld te zien is overigens na jaren nog interessant. De sterren (Fon da, Bardot, Delon) zijn jonger dan ooit. „Providence" regie Alain Renais. De film handelt over het verval der ouderdom, en is daartoe opgehangen aan het leven van de schrijver Clive Langhan, die we drinkend en kankerend in zijn nadagen briljant vertolkt zien door de Engelse acteur John Gielgud. Als z'n kinderen hem vragen hen op de hoogte te houden als hij zich niet lekker voelt zegt de schrijver: „Je kent 't, het hart pompt, alsof het een ton poep door een betonmuur moet duwen. De longen ademen niet maar piepen om genade". Een symbolische film. Rosi. .Cadaveri eccellenti" regie Francesco Een film met een lugubere titel („Voorname lijken") en een luguber verhaal. Kort na elkaar worden drie vooraanstaande rechters vermoord. De inspecteur van politie, Rogas, krijgt de zaak te behandelen. Hij verdenkt eerst de Maffia van de moorden, maar al spoedig komt hij op een ander idee: een onschuldig veroordeelde wil zich wre ken op de rechters die hem naar de gavangenis hebben gestuurd. Benau wend beeld van corruptie en politieke macht. „Soleil des hyenes" regie Ridha Behi. Een vissersdorp in Noord-Afrika wordt aangedaan door West-Europees toerisme. Het traditionele dorpsleven wordt er drastish dóór verstoord. De slechterikken (kapitalisten, grondbezit ters, overheidsambtenaren) varen er wel bij. De eenvoudige dorpsbewoners blijft niets anders over dan zich aanpassen aan de nieuwe omstandigheden. Hoe wel Noord-Afrika en Texel in vele opzichten niet vergelijkbaar zijn, is het best interessant een parallel te trekken waar het zaken betreft als „aanpassing" en „vervuilihg" in de meest ruime zin. (Lees verder op pagina 9) Belangstellenden voor de filmgangerserie wordt verzocht uit de onder staande lijst 16 titels te kiezen die u het minst belangrijk vindt. Streep deze door. 1. „BYE BYE MONKEY" - van Ferreri 2. „ROBERT ET ROBERT" - van Lelouch 3. „DAS ZWEITE ERWACHEN DER CHRISTA KLAGES" - van Von Trotta 4. „INTERIORS" - van Allen 5. „F.I.S.T." van Jewison 6. „LA MENACE" van Corneau 7. „CASABLANCA" van Curtiz 8. „LA VIE DEVANT SOI" - van Mizrahi 9. „HET SLANGE-EI" van Bergman 10. „DEUTSCHLAND IM HERBST" - van Brustellin 11„SALO OF DE 120 DAGEN VAN SODOM" - van Pasolini 12. „VIOLETTE NOZIERE" - van Chabrol 13. „DIE LINKSHANDIGE FRAU" - van Handke 14. „LOOKING FOR MR. GOODBAR" - van Brooks 15. „STAVISKY" - van Resnais 16. „UN TAXI MAUVE" - van Boisset 17. „DER BLAUE ENGEL" - van Sternberg 19. „EQUUS" van Lumet 19. „HERFSTSONATE" - van Bergman 20. „THE KENTUCKY FRIED MOVIE" - van Landis 21„EYES OF LAURA MARS" - van Kershner 22. „BRUTTI, SPORCHI E CATTIVE" - van Scola 23. „DER AMERIKANISCHE FREUND" van Wenders 24. „CUL DE SAC" - van Polanski 25. „GUERNICA" - van Arrabal 26. „LES HISTOIRES EXTRA ORDINAIRES" - van Fellini, Malle en Vadim 27. „PROVIDENCE" - van Resnais 28. „CADAVERI ECCELLENTI" - van Rosi 29. „SOLEIL DES HYENES" - van Behi 30. „MOGLI AMANTE" van Vicario 31. „TELEFONI BIANCHI" - van Risi 32. „DE KLOMPENBOOM" - van Olmi 33. „CONFIDENCE POUR CONFIDENCE' 34. „I NEVER PROMISED YOU A ROSEGARDEN" 35. „IM LAUF DER ZEIT" - van Wenders 36. „MESSER IM KOPF" - van Brühne 37. „THE CHEAP DETECTIVE" - van More 38. „AN UNMARRIED WOMAN" - van Mazursky 39. „THE LAST WALTZ" - van Scorsese 40. „COMING HOME" - van Ashby van Thomas van Page i De uitgeknipte lijsten moeten zo spoedig mogelijk worden ingeleverd. Dat kan in Den Burg bij het City theater. Gravenstraat 21; in Den Hoorn bij Cor van Heerwaarden, Klif 23; in Den Burg bij Jan Pijlman, Vloedlijn 21 en in De Waal bij Ton Rombout, Polderweg 12 lof op de Rijksscholengemeenschap). Zo spoedig mogelijk na de sluitingsdatum van 13 september maken we het definitieve filmgangersprogramma bekend. Men kan zich dan ook als lid van Filmganger laten inschrijven.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Texelsche Courant | 1979 | | pagina 7