Texels vee behaalde
goede resultaten
Werkgroep planning
bejaardenoorden
geïnstalleerd
Schoonmoeder
I
WATERSCHAPSHEUVEL
„De Kleine Texelaar"
op zoek naar donateurs
Keuzelllsten inleveren
Pas op voor de
bereklauw
Visclub viste
langs IJsdijk
Radio gestolen
Carburator
van brommer gehaald
Deze week
PIT-kollekte
het kantoor de gehele dag gesloten.
- JSDAG 11 SEPTEMBER 1979
TEXELSE COURANT
PAGINA 5
Hoewel de meeste Nederlanders het
or de Engelsman Richard Adams ge
dreven boek Waterschapsheuvel
it dusver) niet hebben gelezen is de
ïl niettemin welbekend. Hoofdoor-
sk is de verfilming van het verhaal
larin konijnen de hoofdrollen spelen,
t is een geschiedenis waarin de
tuur op een heel bijzondere wijze
irdt belicht, namelijk vanuit het
indpunt der dieren, die voor deze
legenheid het intellect van mensen
bben gekregen. Iets wat tot wrange
uaties leidt. Waterschapsheuvel (in
oorspronkelijke versie Watership
iwn) is een tekenfilm die niet, zoals
i/oorbeeld de Walt Disney-films,
eciaal voor kinderen bedoeld is. De
nkeuring zou er daarom beter aan
bben gedaan de minimumleeftijd op
ieder geval) 6 jaar te stellen in plaats
i de nu gehanteerde 'alle leeftijden'.
Het boek met het verhaal waarin alle
de film verwerkte avonturen zijn
dergebracht bezorgde schrijver
:hard Adams ongeveer vijf jaar
leden een verbluffende triomf. De
or hem op papier gezette geschie-
nis was daarvoor door maar liefst 17
geverijen geweigerd! Eenmaal in
)k verschenen bleek (althans in het
Engelse taalgebied) een wereldomvat
tende belangstelling te bestaan. Water
schapsheuvel is inmiddels in vele talen
vertaald en heeft een geschatte oplage
van 30 miljoen bereikt. En Hollywood
zou Hollywood niet zijn als men daar
geen brood (heel dik belegd) had
gezien. Het bleek een immens karwei
het boek met pen en inkt te verfilmen.
De vervaardiging vergde dan ook bijna
drie jaar. Martin Rosen regisseerde de
verfilming van Waterschapsheuvel en
deed dat (toch wel) met een knipoog
Ook in tuintjes op Texel komt men
seds meer de Bereklauw tegen, een
iee-of driejarige, zeer decoratieve
int die tot een kolossaal formaat
oger dan twee meter) kan uitgroeien
in het laatste jaar van zijn bestaan
ote, witte schermbloemen ontwikkelt,
i aanraking van de bladen kan bij
mmige mensen echter een nare en
irdnekkige huiduitslag optreden, ver-
irzaakt door het gif dat zich in de
ireklauw bevindt. Het verband tussen
plant en de uitslag wordt niet zo
iuw vermoed, omdat het verschijnsel
:h openbaart geruime tijd na het
intact. Texelse artsen hebben al ver-
hillende patiënten met 'bereklauw-
tslag' behandeld.
naar Walt Disney. Hij koos namelijk de
klassieke beeldtrant van de 'meester'
zonder modernistische trucages of
artistieke goochelarijen.
In korte trekken luidt het vastge
legde verhaal als volgt: Tijdens een
schemerige maannacht verlaat een
klein groepje konijnen de geborgenheid
en veiligheid van hun gebied omdat
een van hen er grote gevaren voorzag
zo begint een lange en gevaarlijke
reis op zoek naar een konijnengebied
waar zij in vrede kunnen leven. Als zij
eenmaal een mogelijk goede plek
hebben bereikt, gaan zij op zoek naar
wijfjes om het voortbestaan en de
Kinderboekenkrant ,,De Kleine Texe
laar" is deze week gestart met het
werven van donateurs. Doel daarvan is
om de financiële armslag iets te verrui
men. Door een donatie van minimaal
f5,— per seizoen (10 nummers) krijgt
men tevens een abonnement op dit voor
de Texelse schooljeugd bestemde krant
je. Belangstellenden kunnen deze dona
tie (c.q. abonnementsgeld) overmaken
op bankgiro ABN 587617152 t.n.v. De
Kleine Texelaar, Den Burg.
Bij de door 20.000 mensen be
zochte jubileumtentoonstelling van
het Koninklijk Nederlands Rundvee
stamboek die vrijdag en zaterdag in
Utrecht is gehouden hebben twee
van Texel afkomstige koeien een 1a
premie behaald, hetgeen voor de
Texelse veefokkers een bijzonder
goed resultaat betekent.
Er werd aan dit evenement deelgeno
men door 528 streng uitgeselecteerde
zwartbonte koeien waarvan 12 van
Texel afkomstige dieren. De aan
Texelse inzendingen toegewezen la-
premies waren voor Veronica 23, doch
ter van Tonia's Adema 17, eig. Gebr.
Schraag, 't Noorden en Kee 316, doch
ter van Julia's Adema 40, eig. N. J. de
Wit, Eierland.
De ingezonden dieren waren afkom
stig uit tien Nederlandse provincies en
bij de zwartbonte koeien onderverdeeld
in 33 rubrieken. (Fries vee ontbrak
omdat deze provincie haar eigen ten
toonstelling hudt). Van de 528 deelne
mende zwartbonte koeien waren 110
dieren afkomstig uit de provincie
Noordholland. Ze vormden de elite van
de in totaal ruim 600 eerder dit jaar
aangemelde dieren na afloop van een
tweetal selectierondes. Onder de twaalf
Texelse dieren bevonden zich 8 doch
ters van de zeer bekende Texelse Kl-
stier Tonia's Adema 17, drie afstamme
lingen van de stier Julia's Ad 40 en één
van Dageraad 72.
De Texelse koeien werden in de rin
gen gebracht door begeleiders die zich
voor deze gelegenheid in groen zwarte
-(Texelse) kleding hadden gestoken.
Voor Texel was de uitslag van de
keuringen verrassend goed. Van de
twaalf deelnemende koeien behaalden
7 een eerste en 5 een tweede prijs. In
zijn geheel werd het achttal dochters
van Tonia's Adema met een ID prijs
bekroond.
Concreet zagen de resultaten van de
Texelse inzendingen er als volgt uit: 1A
Veronica 23, dochter Tonia's Adema
17, eigenaar Gebr. Schraag, 't Noor
den; IA Kee 316, dochter Julia's Ad
40, eigenaar N. J. de Wit, Eierland; 1F
Trui 48, dochter Tonia's Adema 17,
Sco/W uit Waterschapsheuvei.
uitbreiding van hun groepje te
verzekeren. Bij deze zoektocht komen
zij in Efrafra, een konijnengebied dat
dictoriaal geregeerd wordt door gene
raal Guldenroede. Hiermee begint een
avontuur in vergelijking waarmee alle
vorige kinderspel zijn.
Waterschapsheuvel draait van don
derdag tot en met zaterdag en is ook
tijdens de zondagmatinee (15.00 uur) te
De keuzelijsten van de Filmganger-
serie die deze winter in het City theater
wordt gedraaid, kunnen tot 13 septem
ber worden ingeleverd (Texelse
Courant van vrijdag 21 augustusl. Men
kan hiervoor terecht bij A. Rombout,
p/a Rijksscholengemeenschap Den
Burg of H. van Leeuwen (City theater),
Gravenstraat 21, Den Burg.
De twaalfde wedstrijd uit de zomer-
serie van de Sportvissersclub Texel, die
zondagochtend langs de IJsdijk werd
gehouden heeft in totaal 22 deelnemers
getrokken, waarvan C. J. Huisman met
114 cm de beste vangst realiseerde. Bij
elkaar haalde men 673 cm vis uit het
water.
Bij de junioren (5 deelnemers) was het
beste resultaat voor Martin Maat (39
cm). Tweede en derde werden Eduard
Bos en Ben Eelman met vangsten van
25 cm en 22 cm. Achter C. J. Huisman
scoorden bij de senioren P. Verhagen
(59 cm) en A. Maat (49 cm) het hoogst.
Drie deelnemers vingen niets.
De eerstvolgende wedstrijden van de
visclub zijn op de volgende data: 23 sep
tember Nieuweschild, 7 oktober Mossel-
weg, 21 oktober Reddingboothuisje De
Cocksdorp, 28 oktober Krassekeet.
Alle vier wedstrijden om het kam
pioenschap beginnen om 8.00 uur en
worden om 10.00 uur besloten. In hotel
De Zwaan wordt 21 september een
ledenvergadering gehouden. De aan
vang is 19.30 uur.
Op aandrang van de provincie is door
de Stichting Ontwikkeling Kop van
Noordholland (StOK) een werkgroep
geïnstalleerd die zich bezig zal houden
met het opstellen van een concept
5-jarenplan voor de bejaardenoorden in
de Noordkop en Texel.
Deze breed opgezette regionale werk
groep beslaat een van de regio's uit een
te formuleren provinciaal plan. Van de
daaruit getrokken conclusies zal afhan
gen welk beleid met betrekking tot de
bejaardenoorden gevoerd gaat worden.
Als afgevaardigde voor Texel is inmid
dels de heer C. van Trigt (bestuurslid
Huize Irene) benoemd. Bovendien zul
len vertegenwoordigers uit de kring van
de bejaardenorganisaties worden aan
gezocht.
Niet geïsoleerd
Deze gedeeltelijk reeds samengestel
de werkgroep opereert binnen het kader
van het Proefproject Regionale Wel
zijnsplanning. Ook van provinciale zijde
wordt er aan deelgenomen, dit in
verband met de huidige en toekomstige
taken en bevoegdheden op het terrein
van de planning van bejaardenoorden.
De werkgroep heeft inmiddels reeds
gesteld dat de functie van de bejaarden
oorden niet geïsoleerd bekeken moet
worden maar men deze juist tegen de
achtergrond van andere voorzieningen
voor ouderen moet zien.
Om het beoogde 5-jarenplan te kun
nen samenstellen zal de werkgroep
ondermeer antwoorden zoeken op vra
gen als het geschatte aantal bejaarden
per gemeente tussen 1985 en 2000 en de
behoefte die er per gemeente onder de
oudere bevolking is aan andere voorzie
ningen dan bejaardenoorden. Andere
vragen zijn: Hoe worden andere voorzie
ningen dan het bejaardenoord gepland?.
Wat is het 'verzorgingsgebied' van de
verschillende bejaardenoorden?. Welke
behoefte is er onder de oudere bevol
king aan de deelname in een bejaarden
oord? en Wat is de toekomstwaarde van
het huidige bestand aan bejaardenoor
den in de kop van Noordholland en
Texel?
Functies
Men zal zich ook op de hoogte stellen
van de functies die de bejaardenoorden
ten aanzien van de zelfstandig wonende
ouderen vervullen en hoe het staat met
de overige voorzieningen voor ouderen
(zoals bejaardenwoningen, servicewo
ningen, bejaardenhulp, wijkverpleging,
warme maaltijden aan huis en verpleeg
huizen). Eén van de taken voor de
werkgroep is om een duidelijke proce
dure te ontwikkelen t.a.v. de totstand
koming van een concept regionaal
5-jarenplan. In die procedure zal in ieder
geval moeten worden aangegeven bin
nen welke tijd men welke activiteiten
denkt te realiseren en hoe en wanneer
de betrokkenen hun inbreng in dit plan
kunnen hebben. Onder betrokkenen
worden daarbij niet alleen de bejaarden
organisaties verstaan maar bijvoorbeeld
ook bejaardenorganisaties en instellin
gen op het gebied van het welzijnswerk
voor ouderen.
eigenaar D. C. Kikkert, Driehuizen; 1G
Putter 67, dochter Tonia's Adema 17,
eigenaar J. Rutten, Eendrachtpolder;
1H Emma 90, dochter Julia's Ad 40,
egenaar J. P. Herweijer, „Hogezand";
1H Marie 10, dochter Tonia's Adema
17, eigenar Math. Witte, Ottersaat; 1H
Jopie 60, dochter Tonia's Adema 17,
eigenaar Gebr. Kooiman, „Molen
buurt"; 2B Lena 6, dochter Julia's Ad
40, eigenaar J. D. Roeper, „Piassen-
daal"; 2B Martha 22, dochter Tonia's
Adema 17, eigenaar J. Rutten, Een
drachtpolder; 2D Anna 78, dochter
Dageraad 72, eigenaar H. Tjepkema,
De Waal; 2G Willy 94, dochter Tonia's
Adema 17, eigenaar J. P. Herweijer,
„Hogezand" en 2J Gretha 117, dochter
Tonia's Adema 17, eigenaar Fa. J. C.
Hin en zn, Spang.
Deze keuringen van de zwartbonte
inzendingen vonden plaats op zaterdag
8 september. Vrijdag 7 september
waren de roodbonte en blaarkopkoeien
in de ringen verschenen.
Toen de Duitse vakantieganger T. C.
Humpohl zaterdag op het strand van
De Koog verbleef, werd zijn draagbare
radio (merk Löwe) gestolen.
W. van Tatenhove uit Oosterend
ontdekte vrijdag dat onbekenden de
carburator van zijn Zündapp bromfiets
hadden af gesloopt. De brommer had
gestaan in de stalling op de veerhaven.
Door het Protestants Interkerkelijk
Thuisfront (PIT) wordt deze week
op Texel gekollekteerd in het kader van
een landelijke actie. De opbrengst daar
van komt ondermeer ten goede aan de
bond Pro Rege die zjch inzet voor de
protestantse geestelijke verzorging van
uit PIT-tehuizen in Nederland en Duits
land. Bij elkaar betreft dat 42 tehuizen
waarvan vijf in Duitsland gevestigd zijn.
Andere activiteiten van het PIT zijn het
vormingswerk in het centrum Beukber-,
gen en het begeleiden van militairen die
deel uitmaken van het Nederlands Uni-
fil-bataljon in Libanon. Het PIT wil met
de opbrengst de medewerkers en 'onze
jongens' moreel een steuntje in de rug
geven door het verstrekken van bijvoor
beeld boeken, films en lectuur.
Wie geen kollektant aan de deur krijgt
kan een bijdrage overmaken via postgiro
5163 t.n.v. PIT Rijswijk.
Op vrijdag 14 september 1979 houdt de Nederlandse Federatie van Belas
tingconsulenten haar 25-jarig jubileumcongres te Breda.
Als enige fiscaal-juridische vertegenwoordiger van de Nederlandse Federatie
van Belastingconsulenten op Texel zal ik dit congres bijwonen.
In verband hiermede is
G. J. de Jonge
Federatie-Belastingconsulent
Weverstraat 42, 1791 AE Den Burg - Texel.
FEUILLETON
Door L. van Schooten.
23. Gelukkig kwam Jitske binnen met
en blad vol heerlijkheden, en ze deden
e koffietafel alle eer aan. En toen kwam
)ch het onvermijdelijke moment, dat
flaria weer naar boven moest en oom
'eter weer naar „huis".
Maria werd nerveus. Ze moest weer
ie trap op. Het was één keer goed
i egaan. Maar ze wou nu toch beslist
iet wéér als een kind gedragen worden,
nze vond het wel riskant ook.
„U zit te denken aan de trap", zei
om Peter opeens.
Ze glimlachte haars ondanks. „Ja,
il lat is zo",
s
ii ,,U zit er over te tobben dat u er weer
>P moet. Maar dat is makkelijker dan er
weet u dat? Je kijkt niet naar
■sneden, dat is 't verschil. Als u zich
j tevig aan de leuning vasthoudt en ik
loud u vast, dan zult u zien dat het best
3 l$at".
En het ging. Voetje voor voetje
'eliswaar, en Maria voelde dat het
weet in droppels op haar voorhoofd
stond toen ze eindelijk boven was, maar
het was gelukt en een beetje triomfan
telijk reikte ze naar haar stok.
„Ziet u wel?" zei Peter. „En nu maar
oefenen!"
„Jaja, dat is makkelijker gezegd dan
gedaan".
„O, maar u redt het wet".
„Wat weet u daarvan?"
„O daar ziet u wel naar uit". Hij
schrok opeens, was hij niet te familiaar?
Hij kende haar pas enkele uren.
Maar Maria schoot in de lach. Ze had,
ondanks haar invaliditeit, indruk ge
maakt op deze reus. Dat streelde haar
gevoel van eigenwaarde, dat door haar
hulpbehoevendheid zo verschrikkelijk
gelden had. En had hij niet gelijk? Moest
ze het niet proberen? Als ze zich eerst
maar weer door het huis bewegen kon,
al was het moeilijk en met een stokje,
dan kon ze weer voor zichzelf zorgen en
hoefde Jits haar ook niet met alles
achterna te sjouwen. Het vooruitzicht
vrolijkte haar op en ze keek Peter
Polderman met meer welwillendheid
aan dan ze mogelijk had geacht. Ten-
slote was hij het geweest, die haar de
moed gegeven had.
„Een aardige man, je oom", zei ze
later tot Jitske.
„O", antwoordde het meisje, „aar
dig, ja, maar dat niet alleen. Wat hij daar
in Amerika heeft klaargemaakt, daar zijn
we allemaal wel een beetje trots op".
„Blijft hij in Holland?"
„Voorlopigmaar ik ben bang dat
het hem hier gauw te benauwd wordt".
Maar de volgende dag was Peter
Polderman er weer, en nu met een grote
bijna nieuwe Buick.
„Kijk es meisje", zei hij, „alsmaar
lopen is niks voor mij, en ik kon een hele
beste wagen voor een krats op de kop
tikken, nog geen tienduizend gelo
penik dacht zo, mevrouw boven
(zo noemde hij Maria) heeft zo lang op
haar kamer gezeten, misschien wil ze
wel even de vrije natuur in. En jij kunt er
ook best een uurtje tussen uit".
Jitske had duizend bezwaren, maar
oom Peter wuifde ze lachend weg.
Maria had ook bezwaren, maar haar
toon was niet overtuigendze snak
te inderdaad naar „buiten". Ze zag
bleek en voeide zich slap. En toch was
ze niet enthousiast. Die oom Peter had
blijkbaar het schip met geld binnenge
kregen, maar ze hield niet van dat
o-wee-ers-gedoe, vertelde ze zichzelf.
Om daar met een grote slee te komen
opscheppen!
Het was alsof Peter haar gedachten
geraden had.
„Weest u maar niet bang", zei hij
goedhartig, „ik heb thuis jaren met een
Buick gereden. En dat verkeer hier kan
ik wel baasalleen de fietsers, dat is
me 'n ellendel"
Och ja, bedacht Maria. In Amerika
had iedereen een auto.
Peter ontweek de stad, was weldra
buiten. Maria genoot meer dan ze wilde
toegeven van het groen, de zonne
schijn, het water, de blauwe luchten
met witte wolken die langzaam, statig
als zeilschepen overdreven. Ze zag het
allemaal weer als nieuw. In de achter
uitkijkspiegel hield Peter haar in 't oog,
zag hoe ze met stralende ogen zat rond
te kijken. Toch maar 'n goed idee, dacht
hij bij zichzelf. En Jitske mocht er ook
wel es uit, die had natuurlijk ook alsmaar
thuis gezetenl
Maar Jitske dacht aan haar huiselijke
plichten.
„We moeten eens terug" zei ze „het
is al half twaalf".
„Waarvoor?" informeerde Peter, „Je
man komt toch niet thuis onder de
middag. Jits jij weet hier in de buurt zo
goed de weg, wijs ons nou es een
ehrestaurant of hoe heet dat, waar
we een goeie koffietafel kunnen krij
gen".
Er kwamen protesten van Jitske en
van Maria, maar Peter sloeg er geen
acht op, en toen Jitske merkte dat ze
voor dovemansoren sprak, wees ze haar
oom de weg naar een uitspanning, waar
ze buiten konden zitten, onder een ge
zellige veranda en waar weldra een
degelijke Hollandse koffietafel prijkte op
een smetteloos wit laken.
„Hier weten ze wat een mens toe
komt", constateerde Peter, met ken
nersblik het geheel overziend als een
generaal het slagveld.
„U hebt natuurlijk gisteren niet half
genoeg gehad", plaagde Jitske.
„Nee kind, maar ik wou het uit
beleefdheid niet zeggen. Bij de eerste de
beste bakkerswinkel heb ik een half
brood gekocht
„Oom, u benteen slechte man. Vindt
u ook niet moeder?"
„Gaat nogal", zei Maria.
„En dat is in moeders mond een
reuzen-compliment, weet u dat?"
„Dat hoop ik maar", zei oom Peter.
„Nu mensen, zullen we dan
maar
Maria's gedachten zwierven onder de
maaltijd ver weg. Daar zat ze nu, te gast
bij een Polderman, een „boeren
man"maar wanneer een van haar
sjieke kennissen langs gekomen was,
behoefde ze zich toch niet te generen. O
zeker, in alles was hij de buitenman,
maar toch ook de zakenman die de
wereld kende en daar heel wat van had
gezien. Ze vond dat Jitske op hem leek,
ook diezelfde gemakkelijkheid van be
wegen en praten, al was hij tegenover
héér toch altijd nog wat gereserveerd.
Voor Jits waren zijn grapjes en plage
rijen, tegenover haar had hij een soort
ouderwetse hoffelijkheid, die ze wel kon
waarderen, ondanks haar vooringeno
menheid, want de „losse manieren van
tegenwoordig" waren haar een gruwel.
Toen ze na zaten te genieten van een
heerlijke kop koffie met slagroom, vroeg
Peter haar: „Bent u niet erg moe
geworden, mevrouw?"
„O nee", antwoordde ze opgewekt,
„helemaal niet, maar ik heb wel het
gevoel dat ik vannacht heerlijk slapen
zal. Die buitenlucht
„Ik kan zo lang niet in huis", bekende
hij, „ik heb het grootste deel van m'n
leven onder de open hemel doorge
bracht. Geef mij maar het weiland hier
en het waterdie heb ik nog liever
dan de bossen. En dan de zeel Déér
moeten we ook nog es heenl Maar dan
maken we er een dagje van. Gaat u dan
ook mee?"
„Ik kan toch niet telkens beslag op u
leggen".
„Dat doet u helemaal niet. De rest
van mijn familie zie ik iedere dag.
Morgen ga ik met het hele stel naar
Rotterdam, met je vader en moeder,
Jits, en met de meiden".
„U verwent de hele familie".
„Ik heb zoveel in te halen".
Op de terugweg waren ze allemaal
stil.
Jitske verlangde naar Bert en haar
huis.
En Maria verlangde naar de rust van
haar kamer.
Peter Polderman dacht aan de farm
en aan zijn jongens.
„'t Was heerlijk", zei Maria bij het
afscheid. En ze keek voor het raam hoe
hij handig de grote Buick draaide en
wegreed richting Onderdamseweg.
Naar de andere Poldermannen.
(wordt vervolgd)
