„Cross of Iron"
Hoornder feest werd
zonovergoten festijn
Schoonmoeder
HLA\Nli;iS\YS
wv-uiigave
voor vrienden van Texel
Nog plaatsen vrij
bij reisje van
Paardenvrienden
Radioprogramma
rond Cor Ellen
Granaten
onschadelijk gemaak
Kinderen doen mee
aan 'citatenspel'
Officiële opening
districtskantoor SBB
Extra cursussen
Trompstraat krijgt
opknapbeurt
Eerste gespreksavond
op 2 oktober
Bejaardensoos
Eierlandsche Huis
Hasj
PAGINA 4
TEXELSE COURANT
DINSDAG 18 SEPTEMBER 197
Menige deelnemer en deelneemster liep blhet tobbesteken op het feestterrein ILendJe van
Klaas Lapl een nat pak op.
James Coburn, Maximillian Schell en
james Mason spelen de hoofdrollen in
de door Nat Cohen geproduceerde film
„Cross of Iron" die aan het oostfront
van het instortende Nazi-rijk speelt.
Andere belangrijke meespelenden zijn
David Warner en Santa Berger. Geza
menlijk met regisseur Sam Peckinpah
brengen ze de geschiedenis tot leven
waarin de Pruisische kapitein Stransky
de belangrijkste rol speelt. Stransky,
Pruis, aristocraat en bovenal nazi van
het zuiverste water, arriveert in 1944 in
een begelegerd gedeelte van het Russi
sche front. Hij hoopt daar van de
apathie en de ontgoocheling van de
aanwezige Duitse militairen te kunnen
profiteren om vóór de nederlaag van
het derde rijk het ijzeren kruis in de
wacht te slepen. Hij vindt echter een
onverzettelijke anti-nazi op zijn weg,
sergeant Steiner (James Coburn) een
man uit het gewone volk. Beide
mannen haten elkaar vanaf het eerste
ogenblik. Een haat die geleidelijk uit
groeit tot een persoonlijke Vendetta.
Stransky (Maximillian Schell) gebruikt
James Coburn in „Cross of Iron".
al zijn macht om Steiner te breke
maar Steiner is één van die figuren c
niet te breken zijn. De oorlog tussen
officier en de nazi en de Duit
sergeant uit het gewone volk wor
voor hen belangrijker dan de gro
oorlog, die Europa verscheurt. H
komt tot een beslissende confronts
als de twee mannen elkaar voor h
eerst onder gelijke voorwaarden or
moeten en elkaar vernietigen. Er
daarna niets meer dat het vecht
waard is. zelfs niet „Het ijzer
kruis".
Regisseur Sam Peckinpah heeft m
„Cross of Iron" een goede produc
afgeleverd. Peckinpah maakte voo
naam als regisseur van geweldscènr
„The wild bunch", „The getaway
„Straw dogs" en „Cross of Iro
bevatten talloze voorbeelden. In „Co
vooi" is het allemaal wat rustic
gehouden. Vertraagd opgenome
maar des te harder aankomend gewe
leek het visitekaartje van Peckinpah
zijn geworden.
„Cross of Iron" draait van dondi
dag tot en met dinsdag voor toeschc
wers van 16 jaar en oder.
Wij verzoeken onze leden, wijzigin
gen of aanvullingen voor bovenge
noemde uitgave, zowel voor wat
betreft de akkommodatie-gegevens als
voor de advertenties (of opgave van
nieuwe advertenties) zo spoedig moge
lijk, uiterlijk vóór 24 september a.s. aan
ons op te geven.
Directie VW Texel
Voor het tweedaagse reisje van de
Vereniging voor Vrienden van het
Paard te Texel dat op 6 en 7 oktober
zal worden gehouden zijn nog enkele
plaatsen vrij. Belangstellenden hiervoor
worden verzocht zich zo spoedig mogelijk
aan te melden bij mevrouw A. Bakker-
Witte te Den Hoorn, telefoon (02226)
464. Tijdens deze busreis worden
ondermeer bezoeken gebracht aan de
Hengstenparade in het Duitse Waren-
dorff en het Rijtuigenmuseum te Leek.
„Cor Ellen en de Waddenzee"
het thema van het radio-programtr
VPRO-Expres dat vrijdagochtend 7
september via Hilversum 1 z
worden uitgezonden in de ser
sociaal-culturele ontmoetingen mi
opmerkelijke Nederlanders.
VPRO-Expres wordt gepresenteer
door Philippe Scheltema, die reeds ee
der een uitzending aan het Texel;
strandjutter/raadslid wijdde.
Voor „Cor Ellen en de Waddenzee
zijn in de afgelopen week op versche
dene Texelse locaties opname
gemaakt. Daartoe behoorde
ondermeer de gebouwen van het NlOi
het Natuurrecreatiecentrum en jeugi
hotel Bloem en Bos. In het programm
is ook een discussie opgenomen tusse
Ellen en zijn collega-raadslid Ate Riei
stra (CDA) die in het raadhuis over c
Waddenzee-problematiek debatterei
Het programma begint om 9.15 uur e
duurt tot 10.30 uur.
Strandbezoekers vonden in de bui
van paal 8 twee brisant granaten c
gisteren door de mijnopruimingsdien
ter plaatse zijn vernietigd.
Om het lezen door kinderen te stimu
leren, organiseert de openbare biblio
theek Texel, in het kader van de kinder
boekenweek, een 'citatenspel'. Kinde
ren die er aan mee willen doen zijn
vanaf heden welkom in de bibliotheek,
waar ze een opdracht krijgen die er op
neerkomt dat ze een aantal boeken
moeten lezen en daaruit bepaalde
zinnen moeten opzoeken. Het resultaat
van dit lees- en speurwerk moet wor
den ingevuld en geeft dan recht op het
'Citatendiploma' dat op het kinderboe
kenfeest op 6 oktober zal worden uitge
reikt.
Donderdagochtend 27 september zal
het Staatsbosbeheer haar districtskan
toor (ondergebracht in het voormalige
HBS-gebouw aan de Molenstraat) offi
cieel in gebruik stellen.
Creativiteitscommissie
Naast de vorige week opgenomen lijst
met creativiteitscursussen zal er dit jaar
ook een cursus Hindeloper schilderwerk
voor gevorderden worden gegeven.
Deze cursus duurt zes lessen en wordt
gegeven door mevrouw L. Licht. De
cursusplaats is afhankelijk van het dorp
waar de meeste aanmeldingen vandaan
komen. De in de gepubliceerde lijst op
genomen cursus voor gevorderden is
een cursus Hindelooper schilderwerk
voor vergevorderderden. In januari gaat
in De Waal een cursus Edelsmeden voor
beginners van start. De cursus duurt
acht lessen en wordt gegeven door
Marijke van der Meent.
De Trompstraat te Oudeschild zal in
verband met herstelwerkzaamheden
aan het wegdek met ingang van
woensdag 19 september worden
gesloten. Men begint vanaf de
Hervormde kerk en werkt vandaar ver
der naar het dorpscentrum toe. Er zal
ondermeer een nieuw wegdek worden
aangelegd. Verwacht wordt dat het
werk ongeveer drie weken in beslag
neemt.
De eerste van de serie gespreksavon-
den voor aanstaande ouders wordt
gehouden op dinsdag 2 oktober,
aanvang 19.30 uur in het Groene Kruis-
gebouw. In de slotpassage van het arti
kel in de krant van vorige week was
een andere indruk gewekt. Tot vrijdag
28 september is aanmelding voor de
cursus mogelijk bij het Groene Kruis-
gebouw, telefoon (02220) 3241 tussen
17.00 en 18.00 uur.
In het Eierlandsche Huis begint op
woensdagmiddag 19 september het
winterseizoen van de bejaardensoos
van De Cocksdorp. Belangstellenden
kunnen hier tussen 14.30 en 17.00 uur
terecht. Nieuwe leden kunnen zich
opgeven bij het bestuur.
Kottervisser C. Boersen van de TX
94 bezorgde de politie drie plakken hasj
die hij vorige week had opgevist op 54
graden N.B. bij 4.30 O.L.
Zonnige dag
De grote wal van strobalen die inder
haast op net feestterrein (landje van
Klaas Lap) was aangebracht bleek geen
overdadige luxe want de aanvankelijk
harde wind blies in de lengterichting
over het veld. Uiteindelijk waren de
weersomstandigheden (veel zon) zeer
redelijk en er viel ook niet te klagen over
belangstelling en deelname. Vooral het
onderdeel ringsteken op tandems trok
veel deelnemers. Verdere uitslagen wa
ren; Doolhof voor de lagere klassen:
Een van de voorstellingen In de allegorische
optocht tijdens het Hoomder feest
van start, van de omstreeks 15 deelne
mers vormde zich al spoedig een kleine
kopgroep. Na tien ronden toonde Bram
Brouwer zich van hen de sterkste. Hij
werd op zeer korte afstand gevolgd door
Auke Brouwer en Henk de Ruyter. Voor
het goedbezochte avondspel hadden de
organisatoren als opdracht verzonnen
dat de deelnemende ploegen een uit
beelding van een sprookje moesten
geven. Dat mocht een bestaand maar
ook een niet-bestaand en dus zelf-ver-
zonnen sprookje zijn. Dat men de fanta
sierijke talenten onder de Hoornder
bevolking goed wist aan te spreken
bleek maar al te duidelijk. Het had tot
gevolg dat menige groep de lachers op
zijn hand had. Er konden tenslotte
slechts drie prijzen worden uitgereikt en
die gingen achtereenvolgens naar de
groepen met de voorstellingen Rood
kapje (1), Hoornder sprookjesteest ui
en De Kikkerkoning (3). Er was een
eervolle vermelding voor de beste
jeugdgroep die als onderwerp „De wolf
en de zeven geitjes" had gekozen.
In Den Hoorn is zaterdag met veel
animo door de dorpsbewoners meege
daan aan het jaarlijkse Hoornderfeest
dat ook nu weer 'voor elk wat wils'
kende. Voor alle leeftijdsgroepen was
wel iets op touw gezet en naast de vele
deelnemers die de activiteiten trokken
was er een heel behoorlijke publieke
belangstelling.
Vooral het avondspel dat in dorpshuis
De Waldhoorn plaatsvond kende veel
toeloop. Maar liefst dertien groepen (8
personen) traden tegen elkaar in het
strijdperk waarmee het deelnemers
aantal op 104 kwam. Pas tegen 23.00
uur slaagde de jury erin tot een afgeron
de beoordeling te komen. Daarna werd
in het dorpshuis nog enige tijd volop
feest gevierd.
De dag werd zoals gebruikelijk be
gonnen met muziek van de Hoornder
kerktoren waarvoor enkele leden van
KTF/DEK zorg droegen. De hierop vol
gende allegorische optocht trok slechts
een beperkt aantal deelnemers. Er wa
ren 16 uitbeeldingen waaronder slechts
drie grote groepen, hetgeen ongeveer
evenveel was als in voorgaande jaren.
Desondanks hadden de organisatoren
toch op wat meer belangstelling ge
hoopt. De prijzen voor deze optocht die,
aangevoerd door 't Kon. Texels Fanfare
korps/DEK in vrijwel het gehele dorp
langs de huizen trok werden als volgt
verdeeld; Enkelingen: 1.Meisje met de
blauwe hoed, 2.Z.D.H. traint, 3.Indiaan.
Kleine groepen: 1.Zomer vol folklore,
2. Doornroosje, 3.Peppi en Kokki. Grote
groepen: I.Vier jaargetijden, 2.De
strenge winter, 3. Duimelot.
1.EIske Fransz, 2.Stefan Witte, 3.Claar
Scherpenhuizen en Roger Kortenhoe-
ve. Bolderwagenrace: I.Dédé Kikkert
en Welmoed Hoppener, 2. Janien de
Bruin en Mariska Witte, 3.Ewald Lap en
Florian Parlevliet. Kruiwagenrace: 1.
Jurgen Kikkert en Ronnie Broersma,
2.Anton Bakker en Remco Nachtegaal,
3.Hermien Landvreugd en Corine Hoo-
genbosch. Fietscross: Jongens: I.Erwin
Broersma, 2.Simon Dros, 3.Marco de
Bruin. Meisjes: I.Emmy Bakker, 2.Ma-
riëtte Smit, 3.Angeline Bakker. Ring
steken: 1.An Bakker en Jan Wieten,
2.Ank van Leeuwen en Siets Broersma,
3.Arie Dijker en Mart Dijker. Tobbeste
ken: I.Hans Bakker, 2.Nel Bruining,
3.Riet Broersma.
Sprookje
Laat in de middag ging de wielerronde
FEUILLETON
Door L. van Schooten.
"W VW"V V" W «V
25. Maar wel stond de grote blauwe
Buick herhaaldelijk voor de deur van het
huis op de Singel, want oom Peter
toonde een levendige belangstelling
voor de gezondheidstoestand van zijn
nicht Jitske, en kon dan, zo en passant,
tevens constateren dat het met Jitskes
schoonmoeder ook langzaam maar ze
ker vooruitging. Ze kon nu zonder hulp
de trap op en af.
„Gaat dat nou" vroeg hij zijn nicht
„twee vrouwen samen in een huis?"
,,'t Gaat best" zei Jitske vlot. Jaja,
dacht Peter, maar met twee zulke
kopstukken zal het wel eens spannen.
Hij wist niet wat er gebeurd was vóór
Maria dat ongelukkige been brak, maar
hij vermoedde toch dat het niet altijd
koek en ei was tussen schoonmoeder en
schoondochter.
Op een morgen stond hij weer voor de
deur en moest erg lang wachten voor er
opengedaan werd. Hij stond al op 't
punt om nog maar eens een forse ruk
aan de bel te geven, toen de deur
voorzichtig open ging en Maria van
Hoornwyck argwanend om het hoekje
keek.
„O, bent u het" zei ze. „Jitske is niet
thuis, ziet u".
„Zo" zei hij vlak. Maria bleef be
sluiteloos, zwijgend in de deur staan,
steunend op haar stok, die ze nog niet
missen kon.
„Ze is naar de dokter", legde Maria
verder uit.
Peter begreep. Hij was de oom van
Jitske, maar mevrouw Van Hoornwyck,
dat was heel iets anders.
„Dan kom ik een andere keer wel es
terug" zei hij schijnbaar luchtig, maar
inwendig beledigd, 't Leek warempel
wel of hij met veters aan de deur kwam.
En hij maakte een beweging om naar
zijn auto terug te stappen.
Maria schrok.
Inderdaad had ze niet meteen haar
houding weten te bepalen, toen hij daar
aan de deur stond. Ze was alleen thuis.
Ze had Peter Polderman altijd be
schouwd als gast van Jitske, die ook
vriendelijk was voor haar, als ze er bij
was.
En ze had zich staan afvragen: kon ze
hem vragen, binnen te komen?
Maria had een klein tikje van de stijve
preutsheid van de Van Hoornwycks
overgenomen, en die speelde haar nog
wel eens parten. Ze wist altijd zo precies
wat hoorde en wat niet hoorde, dat dit
haar houding vaak gereserveerd maak
te, waar het misverstand wekken kon.
En zo was het nu ook. Kon ze zo'n
wildvreemde man binnen halen? En wat
zou hij wel denken? Hij kwam toch voor
Jits, niet voor haar?
Peter Polderman lichtte zijn hoed
„Waarom loopt u weg?" vroeg Maria
opeens verschrikt.
Peters stem klonk scherper dan ze
van hem gewend was.
„Ik kan hier toch niet op de stoep
wachten, tot mijn nicht terug komt?"
„U kunt toch binnen wachten?"
„Nee ik kom wel es terug
morgen of zo".
Opeens, in een flits van inzicht,
begreep Maria hoe hij haar houding
uitleggen moest en ze bedacht hoe
vriendelijk en hartelijk hij telkens weer
geweest was, ook voor haar. Ze kon
zichzelf wel slaan, en ze bloosde van
schaamte, dat ze daar als een stijve
houten hark in de deur stond en hem de
indruk gaf dat hij maar beter kon
ophoepelen en een andere keer terug
komen.
„U weet dus zeker, dat u geen
koffie wilt?" vroeg ze, en het klonk als
een verzoek. Peter zag haar aan. Wat is
het toch een rare prent, dacht hij, de
ene minuut een ijsberg, en nu is ze een
en al vriendelijkheid. Maar Peter had van
dat slag vrouwen la Maria van
Hoornwyck weinig ervaring, en hele
maal geen verstand.
„Nou ja", zei hij, en haar glimlach
weerspiegelde op zijn gezicht.
„Mijn koffie is heus ook goed", zei ze
met een grappig trots gebaartje. „En
misschien is Jits met een kwartiertje al
terug".
Hij stapte naar binnen.
„Ik zou net helemaal in m'n eentje
koffie gaan drinken" legde Maria uit
„toen belde u. En ik was eigenlijk zo
verbouwereerd
„Dat zag ik, ja".
„Ik zou u gewoon weer weg hebben
laten gaan".
„Ikwès bijna weg".
„U bent ook zo vlug".
„Kijk es mevrouw" zei Peter opeens
ronduit en zag haar scherp aan „ik zal
het maar net zeggen zoals ik het meen:
ik heb een hekel aan wat ze bij ons thuis
noemden gedwongen fraaiigheid. Be
grijpt u me?"
Maria gaf hem zijn blik terug. Ze
begreep hem opperbest. Ze was een
beetje boos, dat hij haar zo vlakweg zei,
en ze antwoordde niet minder scherp.
„Ik ook".
Tot haar verbazing begon hij te
lachen.
„Wat valt daarom te lachen?" vroeg
ze.
„Ik lach u niet uit" verontschuldigde
hij zich „maar de manier waarop u dat
zei zo echtmajesteitelijk
hij maakte een wegvegend gebaar met
de hand, „vroeg u me niet of ik trek had
in koffie?"
Ze vond hem een onmogelijke man,
maar in haar eigen keukentje betrapte ze
er zich op, dat ze neuriede terwijl ze de
koffie zette. Gunst, hoe lang was het
geleden, dat ze 'n man op de koffie had.
Vrouwen, vrouwen, niets dan vrou
wen ja, en Bert. Als er mannen
kwamen, dan waren ze bij Bert en Jitske
op bezoek en soms was zij er bij. Maar
ze kwamen nooit voor héér. Trouwens,
herstelde ze meteen, dat kwam Peter
Polderman ook niet, die kwam voor
Jitske en gebruikte haar kamer als
wachtkamer
Ze herzag dat scherpe oordeel, toen
ze merkte met hoe innig genoegen hij
van zijn koffie zat te genieten.
„Wat hebt u toch een hoop mooie
dingen" zei hij „van die echte oude
Hollandse dingen, die je in Amerika niet
hebt. Zo'n prachtige kastzo'n
schitterend stuk handwerk van een paar
honderd jaar geleden, dat is wat anders
dan dat glimmende werk, dat je bij ons
vanuit de catalogus kunt bestellen. Wij
hadden thuis op de farm wel com
fort maar dit, dit heb ik altijd
gemist. Bij m'n broer hebben ze niet
zoveel van die mooie dingen thuis, maar
daar is toch ook die echte Hollanse
sfeer, en heel veel van thuis, dat ik als
kleine jongen al heb gekend".
Handig wist ze hem aan 't praten te
krijgen over zijn jeugd, over zijn vader i
moederde grootouders van Jitsk
„Fijne mensen" zei hij „m'n mo
der ze wes ook maar een gewo
tuindersvrouw en tochweet u" i
hij, opeens moedvattend, „toen u dai
net zo zo trots keek, toen moest
lachenmaar ik dacht aan moedi
Die kon zorook opeenshij maak
de zin niet af, bleef voor zich uit staren
„Ze zeggen dat Jits op mij lijk
vervolgde hij zacht „maar zij lijkt
haar grootmoeder".
Dan moest, zo concludeerde Marl
die grootmoeder toch inderdaad e(
knappe vrouw geweest zijn. Want well
bezwaren ze ooit tegen haar schoo
dochter had gekoesterd, op haar uiterl
had ze nooit iets aan te merken gehai
„Is het nu niet moeilijk voor u" zei
„zo'n heel stuk van uw huis te moeti
opgeven?"
Zijn vraag kwam zo recht op haar i
dat ze antwoordde, vóór ze kon nade
ken en diverse slagen om de ar
houden.
„Ja" zei ze „het is moeilijk, want f
blijft toch altijd een beetje mijn hu
Gelukkig heeft Jitske een goede smaa
ik zou me geen raad weten als ze m
staal en glas ging werken hier en van c
verschrikkelijke moderne schilderijen
meubels".
„Dat past hier ook niet, da's beter
een moderne flat. Als je dit huis niet
z'n eigen stijl laat, ben je het n
waard", vond hij.
(wordt vervolgd)
