Op Pontweg verkeerslichten nodig
,,De ijzervreter"
ANWB in rapport:
Suikeroom
Oud papler-aktle
in De Koog
Burgerlijke stand
'In Aqua Vita' houdt
ledenvergadering
VRIJDAG 23 NOVEMBER 1979
TEXELSE COURANT
PAGINA 11
Op verschillende kruispunten van de Pontweg moeten stoplichten
worden aangebracht om vlotte doorstroming van het verkeer naar en
van de boot te garanderen. Dit is een van de belangrijkste adviezen die
de verkeersafdeling van de ANWB heeft gegeven in een rapport dat is
uitgebracht op verzoek van B. en W. Het college wilde zich tijdig
rekenschap geven van de verkeerstechnische gevolgen van het in de
vaart brengen van de dubbeldekker. Het plaatsen van verkeerslichten
wordt als meest aangewezen oplossing gezien omdat hierdoor ingrij
pende weg- en kruispuntreconstructies achterwege kunnen blijven.
Het ANWB-rapport is voorlopig door
de raad voor kennisgeving aangeno
men. Alvorens beslissingen te nemen
zullen B. en W. nog met een pré-advies
komen, dat mede gebaseerd zal zijn op
adviezen van provinciale waterstaat en
het raadgevend ingenieursbureau Haje-
ma. Belangrijk in dit verband is dat de
bevoegdheid om verkeersvoorzieningen
aan te brengen in dit geval berust bij de
provincie.
De huidige situatie, twee veerboten
van elk 65 pae (personenauto-eenhe
den) die in de zomer een halfuursdienst
onderhouden, levert al problemen op.
Het verkeer dat vanaf de zijwegen de
Pontweg op wil moet soms lang wach
ten op de lange rij auto's die van de boot
komt en is geneigd risico's te nemen.
Als de dubbeldekker in de vaart komt
wordt dat nog erger. Voorlopig zal
alleen het benedendek van het nieuwe
schip worden gebruikt, wat betekent
dat in één keer ca 100 auto's worden
gelost maar er moet rekening mee
worden gehouden dat deze 'golf' te
zijner tijd nog tweemaal zo groot zal
worden.
Capaciteit
In het rapport 'Vervoerscapaciteit
Texel-Den Helder v.v.' van de N.V.
Texels Eigen Stoomboot Onderneming,
september 1976, wordt in het hoofdstuk
'capaciteitsbepalende factoren' onder
meer gesteld: ,,De capaciteit van de
toe- en afvoerwegen van de havens zijn
in dit kader niet van belang, omdat de
noodzakelijk geachte vervoerscapaciteit
een fractie is van de maximale capaciteit
van de weg, die 1600 auto's per uur per
rijbaan bedraagt".
In een notitie van de Dienst Gemeen
tewerken Texel, van 5 januari 1977
worden enkele kritische kanttekeningen
gemaakt bij deze opmerking. Terecht,
aldus de verkeersafdeling van de
ANWB, want de capaciteit van een weg
wordt niet zozeer bepaald door de
capaciteit van de wegvakken maar veel
meer door de capaciteit van de kruis
punten.
Verkeersveiligheid
Om te zorgen voor een zo groot
mogelijke capaciteit van vooral het
eerste gedeelte van de Pontweg, in
verband met het zo snel mogelijk willen
verlaten van de boot, zal een goede
doorstroming van het verkeer op de
kruispunten moeten worden gewaar
borgd. De wachttijden die hierdoor
ontstaan voor het verkeer uit andere
richtingen kunnen leiden tot het nemen
van hoge risico's indien file-gaten ont
staan die groot genoeg zijn, of lijken,
om over te steken. Dit kan dusdanige
consequenties hebben voor de verkeers
veiligheid, dat naar maatregelen gezocht
moet worden om dwarsverkeer te hel
pen bij het oversteken, concludeert de
ANWB, ,,een verkeerslichtenregeling
geeft de mogelijkheid om gevaarlijke
conflicten tegen elkaar te beveiligen".
Rijsnelheid
Een andere mogelijkheid om de ver
keersveiligheid te vergroten is de rij
snelheid op de Pontweg te beperken,
vooral op het gedeelte langs Den Burg.
De ANWB denkt aan snelheden van
respectievelijk 50 en 70 kilometer per
uur. De eerste snelheid zou aangegeven
kunnen worden als adviessnelheid in
verband met een 'groene golf' van de
stoplichten, de tweede als maximum
snelheid.
Ook zouden veilige oversteekplaatsen
voor het dwarsverkeer gerealiseerd kun
nen worden, bijvoorbeeld voor fietsers
die vooral in het snelverkeer nogal
kwetsbaar zijn.
Ongelijkvloers
Ongelijkvloerse kruisingen voor alle
verkeer vragen een groot ruimtebeslag
en zijn daardoor voor de Texelse situatie
vrijwel ondenkbaar. Ongelijkvloerse
kruisingen voor langzaam verkeer (dus
tunnels) vergen minder ruimte en zou
den in specifieke situaties een oplossing
kunnen brengen ten gunste van de
verkeersveiligheid van het langzame
verkeer en de doorstroming voor het
autoverkeer. Een belangrijke voorwaar
de daarbij is wel dat de ongelijkvloerse
kruising in een logische loop- en fiets
route ligt. Van een ongelijkvloerse krui
sing waarbij voetgangers en fietsers een
omweg moeten maken wordt weinig
gebruik gemaakt.
Kruispunten
De verkeersafdeling van de ANWB
heeft aanbevelingen per kruispunt ge
daan. Bij zijweg 1, het eerste kruispunt
na het verlaten van de boot is een
linksafvak aangelegd voor het afslaande
verkeer richting Den Hoorn. Dat kan zo
blijven maar na de afslag bestaat de weg
over het gedeelte van de rijbaanverdub
beling uit twee rijstroken, die aan het
eind van de rijbaanverdubbeling ver
smallen tot één rijstrook. Op dit wegge
deelte wordt vrij hard gereden om te
proberen nog zo veel mogelijk auto's in
te halen, soms zelfs wordt een inhaal
manoeuvre op het enkelbaansgedeelte
voortgezet. Om aan dit gevaarlijke rij
gedrag een eind te maken adviseert de
ANWB het kruispunt zo te construeren,
dat het verkeer na de afslag richting Den
Hoorn over slechts één rijstrook wordt
afgewikkeld. Om capaciteitsredenen is
de tweede rijstrook over dit kleine
weggedeelte niet noodzakelijk. Ook de
invoegstrook vanaf 't Horntje heeft geen
functie, kan leiden tot gevaarlijke inhaal
manoeuvres en kan dus beter verwijderd
worden.
Doorstroming
Het volgende kruispunt waar de ver
keersdienst maatregelen nodig acht is
kruispunt nummer 3, de afslag Amalia-
weg. Hier is het gewenst een verkeers
lichtenregeling aan te brengen om een
vlotte doorstroming van het verkeer
vanaf de boot te waarborgen. Er is hier
veel linksafslaand verkeer richting Den
Hoorn. Stoplichten zijn noodzakelijk
omdat dit kruispunt dicht bij de afrit van
de boot is gelegen. De stoplichten
kunnen door middel van een zg. detec-
tielus flexibel geregeld worden. Wan
neer het verkeer dat 'vraagt', springt het
licht op groen om linksaf te slaan.
Op kruispunt nummer vier. Redoute,
richting Oudeschild worden alle proble
men met een verkeerslichtregeling nog
niet opgelost. Het gevaar bestaat dat
rechtsafslaand verkeer, wanneer het
licht op groen staat, door blijft rijden en
brommers en fietsers negeert, hoewel
voor hen op dat moment ook de
groenfase in werking is getreden. Door
lange wachttijden kunnen (bromfiet
sers om hun beurt het rode licht
negeren. Daarom suggereren de advi
seurs een tunneltje te realiseren voor het
verkeer op het fietspad. Gezien de
hoogteligging van dit kruispunt is het
goed mogelijk. Deze tunnel zal maxi
maal worden gebruikt omdat hij volko
men logisch in de rijroute ligt en er
vrijwel geen hoogteverschil overwonnen
behoeft te worden. Bijkomend voordeel
van zo'n tunnel is dat de rechtsaf-bewe-
ging vanaf de Pontweg vlot en veilig kan
verlopen.
Stoplichten voor Den Burg
De Elemert-afslag, kruispunt nummer
7, is vanaf de boot de belangrijkste route
naar Den Burg. Ook hier lijkt het
wenselijk een verkeerslichteninstallatie
aan te brengen. Net als bij kruispunt
nummer 3 moet de regeling hier flexibel
zijn. Gezien de grotere hoeveelheid
dwarsverkeer op dit kruispunt en het feit
dat dit kruispunt verder van de boot is
gelegen, is het mogelijk niet alleen te
reageren op de volgtijd maar ook een
maximum wachttijd voor het dwarsver
keer in te stellen. Het volgende kruis
punt voor Den Burg, kruispunt nummer
8 (Keesomlaan-Westerweg) is de be
langrijkste ontsluitingsweg van het zuid
westelijk gedeelte van Texel, en heeft
vooral een functie voor het dwarsver
keer. Voor het afslaande verkeer op de
Pontweg richting Den Burg is de Kees-
omlaan minder van belang. De verbin
dingen vanaf de Pontweg naar Den
Burg en omgekeerd kunnen het beste
via de Elemert en Akenbuurtsweg ge
schieden, althans voor het snelverkeer.
Fiets- en bromfietsverkeer kan zonder
bezwaar wél afslaande bewegingen blij
ven maken.
Routegeleiding
In verband met de oversteekfunctie
van dit kruispunt somt het rapport
verschillende mogelijkheden op, in volg
orde van 'ingrijpendheid'. De bewegwij
zering voor autoverkeer zal er op gericht
moeten worden dat verkeer vanaf de
Westerweg in de richting De Koog, De
Waal en Oosterend via kruispunt 10
wordt geleid. Verkeer vanaf 't Horntje
richting De Koog wordt geleid via
kruispunt 7. Op deze manier ontstaat
een routegeleiding die aansluit bij het
huidige streven om het autoverkeer zo
veel mogelijk buiten Den Burg om te
leiden. Vervolgens zou er een verbod
moeten komen voor autoverkeer om af
te slaan aan weerszijden van het kruis
punt Westerweg-Keesomlaan, uitge
zonderd (bromfietsen.
Een derde voorstel van de verkeers
afdeling is om hier een ongelijkvloerse
kruising voor alle verkeer te maken.
Alleen voor fiets- en bromfietsverkeer
worden dan aansluitingen op de Pont
weg gemaakt.
Tenslotte behoort het aanleggen van
een ongelijkvloerse kruising voor fiets
en bromfietsverkeer en voetgangers tot
de mogelijkheden. In de Westerweg en
Keesomlaan zullen dan verkeerslussen
voor het autoverkeer moeten worden
aangebracht.
Ingrijpend
De laatste twee maatregelen zijn
nogal ingrijpend. Het verschil tussen het
derde en vierde voorstel is dat de derde
suggestie een vermeerdering van het
autoverkeer op de Keesomlaan tot
gevolg zal hebben, vooral als door de
bootfile de wachttijden op de kruispun
ten 7 en 10 zullen toenemen. Dit heeft
gevolgen voor de verkeerscirculatie in
Den Burg.
Bij het vierde voorstel wordt het
tegenovergestelde bereikt. Autoverkeer
van en naar Den Burg wordt volledig
geconcentreerd op de kruispunten 7 en
10. En voor fietsers ontstaat een com
fortabele en veilige route van en naar
Den Burg. Dit wil echter niet zeggen dat
fietsen en bromfietsen op de kruispun
ten 7 en 10 bemoeilijkt of zelfs verboden
moet worden. Hier zullen goede over-
steekmogelijkheden moeten komen.
Afsluiting
De afslag Gasthuisstraat, kruispunt
nummer 9, heeft nu al volledig eenrich
tingsverkeer naar de Pontweg, hoewel
is gebleken dat fietsers en brommers
van beide richtingen gebruik maken. De
ANWB stelt voor om de Gasthuisstraat
in beide richtingen af te sluiten voor alle
verkeer, omdat uitrijdend verkeer vanuit
de Gasthuisstraat tot gevaarlijke ver
keerssituaties op de Pontweg kan lei
den. Desnoods kan de Gasthuisstraat
een functie blijven vervullen als bedrijfs-
uitrit. Maar ook hiervoor is het beter om
een andere route te zoeken.
Bij het laatste kruispunt richting Den
Burg, de Akenbuurtsweg, is het even
eens gewenst een stoplichteninstallatie
aan te brengen. De fietspaden zullen
dichterbij de Pontweg moeten worden
aangelegd, voor veel afslaande automo
bilisten is het in de huidige situatie niet
duidelijk dat fietsers en brommers voor
rang hebben. Wanneer verkeerslichten
worden aangebracht is zeker een links
afvak vanuit de zuidelijke richting nood
zakelijk.
Fietsoversteekje
Kruispunt nummer 11, de Rozendijk,
is aan de orde. Aan weerszijden zijn
links- en rechtsafvakken aanwezig. Wel
geeft het pas aangelegde fietspad langs
de Rozendijk aanleiding tot het in twee
richtingen berijden van een fietsover-
steek over de Pontweg. Dit kan voor
komen worden door een kort fietsover
steekje te maken vanaf de Rozendijk
naar dit fietspad en door het aandui
dingsbord te verplaatsen.
Bij het Gerritslanderdijkje, kruispunt
nummer 12, is een linksafvak gewenst in
verband met de nabij gelegen vakantie-
bedrijven. Voor de volgende twee kruis
punten, Californiëweg en Pelikaansweg,
is de aanleg van een linksafvak al in
voorbereiding.
Bij de Pijpersdijk stelt de verkeersaf
deling voor een rechtsafvak aan te
leggen. Er is hier veel rechtsafslaand
verkeer naar Waalenburg toe.
De verkeersafdeling van de ANWB
benadrukt dat deze adviezen van zuiver
verkeerstechnische aard zijn. De algeme
ne verkeersplanologische aspecten van
de veerverbinding zijn buiten beschou
wing gelaten. Ook is de ANWB van
mening dat bij het bepalen van de
consequenties van het in de vaart
nemen van een dubbeldeks-boot nog
veel basisgegevens ontbreken. Bijvoor
beeld een inzage in de herkomst en
bestemming van het verkeer op de
Pontweg. Een schatting van de file
lengte van het bootverkeer kan pas
zinvol gemaakt worden als bekend is
hoeveel verkeer afslaat en waar.
'De ijzervreter', een film met Charles
Bronson. Jill Ireland en Rod Steiger,
draait vrijdag tot en met maandag in de
bioscoop aan de Gravenstraat. De voor
stelling begint om 20.00 uur en is
toegankelijk voor personen vanaf 16
jaar.
Charles Bronson vertolkt de rol van
Charlie, een inspecteur van politie in
Phoenix, USA. De stad raakt meer en
meer in de greep van een misdaadsyn-
dycaat, geleid door Joe Bomposa (Rod
Steiger). Nadat Charlie voor de zoveel
ste keer geconfronteerd is met een
slachtoffer van één van de activiteiten
van Bomposa's bende, de handel in
drugs, wordt hij benaderd door enkele
FBI-mensen. Zij laten hem een filmpje
zien, waarop de maitresse van Bompo
sa, Jackie Pruitt (Jill Ireland) tijdens een
verhoor de indruk wekt zoveel van
Bomposa te weten, dat deze eindelijk
gepakt kan worden. Tot nu toe was er
geen wettig bewijs tegen Bomposa in te
brengen. Uit angst voor haar leven heeft
Bomposa Jackie naar een stil dorpje in
Zwitserland laten brengen, waar zij
bewaakt wordt door een oude, uitge
bluste gangster Lobo en twee Sicilianen.
Charlies opdracht is naar Zwitserland te
gaan en Jackie over te halen tegen
Bomposa te getuigen in een rechts
zitting. Door dingen naar voren te
brengen die zij van hem weet moet het
mogelijk zijn Bomposa te veroordelen.
aldus de FBI. Omdat de FBI niet buiten
Amerika mag optreden, vraagt zij de op
wraak beluste Charlie (niet-officieei)
naar Zwitserland te gaan. Charlie krijgt
toestemming. Nu beginnen de harde
avonturen pas echt. Een spoor van lijken
achter zich latend, slaagt Charlie er in na
een barre tocht door het Zwitserse
gebergte Jackie veilig aan de FBI over te
geven. Dat denkt hij tenminste, want bij
de overdracht wordt Jackie met een
telescoopgeweer doodgeschoten. Maar
Charlie neemt wraak met een gruwelijke
list.
Voor zondagmiddag heeft de City
bioscoop deze week het oude Disney-
meesterwerk 'Peter Pan' van de film
plank gehaald. Deze opnieuw uitge
brachte film zal een hele nieuwe gene
ratie van tekenfilmliefhebbers bijna an
derhalf uur hunnen plezieren. Wendy,
Chieltje en Jan zijn de hoofdpersonen in
de film, maar natuurlijk trekt de door
hem bedachte sprookjesheld Peter Pan
alle aandacht naar zich toe. Hij laat de
drie 'mensenkinderen' (en daarmee ook
de kinderen in de zaal) genieten van zijn
avonturen, zijn levensgevaarlijke ont
moetingen met piratenhoofdman Kapi
tein Haak, zijn duels met hongerige kro
kodillen en van zijn jaloerse vriendje
Rinkebel. Kortom alle ingrediënten voor
een kindertekenfilm die bovendien in het
Nederlands gesproken wordt zodat ook
de allerkleinsten er wat van meenemen.
De toegang is voor alle leeftijden.
van 24 okt. t/m 19 nov. 1979
Geboren: Benjamin Jacobus, zv. Ja
cobus Bostelaar en Gesina Stark; Vin
cent, zv. Simon A. de Boer en Regina
M. U. Bakker; Eric, zv. Hendricus
Plaatsman en Trijntje Rentenaar; Anne-
mien Sylvia, dv. Albert Lemstra en
Christina J. Schouten; Marcel, zv.
Cornelis V. A. Keijzer en Anna M.
Keijzer; Raimon, zv. Gerrit Rovers en
Petronella A. W. Willems; Merel Chris
tina, dv. Gerrit Moens en Josina H.
Hoogerheide; Jurriaan Rogier, zv. Siet-
se A. Visser en Petronella G. Fransen;
Rowena Miralda, dv. Marinus J. Mosk
en Annie de Vries; Evelien, dv. Evert J.
Pijlman en Hendrika C. Alta; Cornelis
Jan, zv. Jan C. Joustra en Fijtje A.
Kooger; Imme Elisabeth, dv. Dyo Was-
sink en Jenneken H. Aalvink; Maria
Johanna Cornelia, dv. Martinus W.
Witte en Rensje D. Jongeneel; Stefanus
Johannes en Octovianus Gabriël, zonen
van Jacobus F. Halsema en Troijtje H.
Wattimena.
Ondertrouwd: Arie P. Kikkert en
Helena M. D. Bakker.
Overleden: Elisabeth Visser, ev. Van
der Meer, oud 83 jaar, wonende te Den
Burg; Maris Maat, wv. De Waal, oud 90
jaar, wonende te Den Burg; Wilhelm
Benen, oud 75 jaar, wonende te Den
Burg; Nicolaas C. B. Ran, oud 76 jaar,
wonende te Den Burg; Cornelia Dijt,
wv. Spigt, oud 79 jaar, wonende te Den
Burg; Hendrik van Sijp, oud 78 jaar,
wonende te Oudeschild; Cornelis
Troost, oud 87 jaar, wonende te Den
Burg; Katrines A. Beijert, oud 76 jaar,
wonende te Oosterend.
Aquariumvereniging In Aqua Vita
houdt vrijdag (heden) een verenigings
avond voor leden en donateurs om
20.30 uur in de Oude Ulo (Ingang Wil-
helmineiaan).
Het voornaamste onderwerp waar
over, aan de hand van enkele fraaie
dia's, wordt gesproken is: Hoe richten
wij onze aquaria in? Dit in verband met
de naderende huiskeuring, maar ook
voor beginners is dit een belangrijk
onderwerp. De keuring van de aquaria,
van hen die zich hiervoor opgaven en tot
en met vrijdag nog kunnen opgeven, zal
dit jaar op 1 december geschieden door
de heer P. Smit uit Middenmeer. Van de
zijde van het bestuur wordt er op
aangedrongen de bakken zo goed en
mooi mogelijk te verzorgen zodat de
haast gebruikelijke 1e en 2e prijswin
naars dit jaar eens rivaliteit moqen
ondervinden. De uitslag van de wed
strijd zal medio januari 1980 zijn.
Bewoners van De Koog en omgeving
kunnen via een telefoontje naar een van
de leden van de dorpscommissie laten
weten dat voor hen een flinke hoeveel
heid oud papier klaar staat.
De bedoeling is dat de oude kranten,
tijdschriften e.d één keer per maand
worden afgehaald. Mensen die een
behoorlijke hoeveelheid oud papier in
huis hebben liggen kunnen zich in
verbinding stellen met de heer Tj.
Kaczor, telefoon (02228) 634, mevrouw
G. Rüngs, telefoon 572 of mevrouw J.
A. Henstra, telefoon 287.
Een aantal bewoners bezorgen het
oude papier al bij hotel Opduin, zij
kunnen dit gewoon blijven doen. De
opbrengst van het oude papier komt ten
goede aan de verschillende verenigin
gen van De Koog.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk.
6. ,,Zo nicht", zei oom Simon, een
grote gebruinde hand uitstekend, ,,nou
ben je zeker niet meer bang van me?"
Saskia had zich al weer hersteld en
bepaald welke houding haar het meest
zou flatteren.
„Ik was helemaal niet bang van u",
zei ze op een schuchter toontje, „maar
als een wildvreemde man aan de deur
komt om een kopje thee te komen
drinken!"
„Tja", zei moeder Thea opgewekt,
,,'t was wél een verrassing. Kind, hou jij
je oom even gezelschap, ik moet gauw
even naar de keuken".
In de keuken had Thea een haastig
gesprek met Ellie, die weldra moppe
rend maar met spoed naar de slager en
de groenteman ging.
„Wel", zei oom Simon inmiddels, zijn
nicht opnemend, „kind, ik had je nog
nooit gezien".
Saskia was, met haar negentien jaren,
meer vrouw dan meisje. Ze kleedde zich
heel goed, maakte zich met zorg op, en
probeerde, zoals ze dat noemde, zich
altijd „aan de situatie aan te passen".
Ze was informatrice bij de WV, stond er
voor bekend „vlot met mensen te
kunnen omgaan" en had reeds heel wat
mensenkennis opgedaan. Ze wist pre
cies welke heren haar speciale aandacht
waardig waren, en welke mannen niet.
Ze was vastbesloten wat zij noemde een
goed huwelijk te doen, en daardoor uit
te stijgen boven de in haar ogen toch
nog altijd burgerlijke kring waarin haar
ouders zich bewogen. Oom Simon was
door haar al meteen geclassificeerd als
een buitenman die de stad es wil zien,
maar ze moest bekennen dat ze zich
vergist had. De buitenman was een man
in bonus, en verdiende daarom haar
attentie.
„Och", zei ze, „ik ben echt nog een
beetje in de war, oom. Ik heb u zo
weinig gastvrij ontvangen".
„Kind, je wist toch niet wie ik was. En
als ik dat nou meteen gezegd had. Maar
ik ben nou eenmaal een ouwe rare vent,
en je stond daar zo ongenaakbaar, ik
wou je echt even het land opjagen".
„U hield me voor de mal", zei Saskia
bestraffend en hief haar vinger waar
schuwend op. „Ik geloof dat u erg
ondeugend bent, oom".
Simon Kolberg wist niet precies hoe
je met zulk soort meisjes een conversa
tie moest voeren. Dit nichtje deed wel
kinderlijk, maar was vast geen kind. Och
heden neel Hierbij vergeleken was zijn
nicht Anneke, moeder van een drie
koppig kroost, nog maar een babyl Hij
was blij dat Thea weer binnenkwam,
nog een beetje geagiteerd, want ze had
zo gehaast haar programma moeten
wijzigen.
„Ik heb Herman even gebeld, dat hij
meteen van kantoor naar huis komt" zei
ze. „Hij werkt nog wel eens over, ziet
u?" voegde ze er haastig aan toe om
iedere verdenking als zou Herman om
andere redenen later thuiskomen on
middellijk weg te nemen.
Ellie verscheen, keurig met een wit
schortje voor, en diende de thee rond.
Simon Kolberg zat in een grote cra-
peaud en overpeinsde, hoe je tijdens
een theevisite bij twee dames conversa
tie moest voeren. Maar Thea was hier
wel tegen opgewassen en vroeg hem
honderd uit over zijn reis en over
Brazilië. Saskia moest nog even naar de
boekhandel, zei ze. Thea sputterde niet
tegen. Het was voor het kind zo'n
vreemde gewaarwording, zo'n verre
bloedverwant, en uit zo heel andere
kring dan zijzelf. Zo onder vier ogen kon
ze een beetje meer vrijuit praten over
wat oom Simon interesseerde.
„En kunt u al wennen in het vader
land?"
,,'t Is hier allemaal erg veranderd, en
niet alles naar m'n zin", zei hij, „ik ben
eigenlijk in dubio of ik voorgoed hier zal
blijven, of maar weer teruggaan om m'n
laatste dagen te slijten in het land van de
zon".
„U bent hier nog maar pasl"
„Nou ja, ik vertrek niet op staande
voet. Ik begin net weer een beetje de
weg te leren".
„U treft het dat we thuis zijn, want
we zijn nogal eens weg. Karei studeert
zoals u weet, en is de deur uit. Saskia zit
ook niet altijd bij vader en moeder thuis.
Zo gaat dat als de kinderen groot
worden". Zo en passant gaf ze hem de
tip dat „zó maar es aankomen voor een
koppie thee" niet helemaal volgens de
regels was.
Oom Simon begreep de wenk.
„Ach ja", zei hij, ,,'t is natuurlijk bij
jou anders dan bij Pieter en Anneke,
daar hebben ze nog van dat kleine grut
en daar kan ik altijd binnenvallen, als ik
dat wil".
„Ja maar", vond Thea, „die zijn ook
zo eh. huiselijk, hè? Die zitten altijd
in hun eigen kringetje. U begrijpt, met
Hermans positie, bij ons verloopt het
leven wel even anders".
Herman, in zijn positie, arriveerde
juist en klapte de deur van de auto dicht.
Even later kwam hij met uitgestrekte
hand op oom Simon toe, mompelde iets
over een conferentie, snel beëindigd.
Oom Simon begreep steeds duidelijker
dat onverwacht komen binnenvallen
voor een koppie thee bij mensen met
een dergelijke status een hoogst onge
woon gebeuren was. Thea kon nu
eindelijk eens in de keuken gaan kijken
en oom en neef begonnen een gesprek
over de economische situatie des lands,
waarbij voornamelijk Herman aan het
woord was, die zijn oom een duidelijk
inzicht gaf in de problemen en mogelijk
heden van de vaderlandse economie, en
over de kapitaalmarkt.
Uiteindelijk immers zou oom Simon
toch een besluit moeten nemen over de
belegging van zijn kapitaal en het kon
geen kwaad dat hij merkte, dat zijn neef,
als bankman, een betrouwbaar en vak
kundig adviseur in zulke zaken was.
Méér dan Ben, tenslotte alleen maar een
handige zakenman. Misschien kreeg hij
dan ook enig inzicht in de financiële
positie van de oom uit Brazilië. Want
daarover had oom Simon zich nog
tegenover niemand uitgelaten, ledereen
in de familie was er van overtuigd dat hij
er warmpjes bijzat, dat hij daarginds dik
verdiend moest hebben, maar enig
bewijs daarvan was nog niet voorhan
den. Hij logeerde nu al veertien dagen
bij Ben
„U blijft nou maar bij Ben hangen",
zei hij, op een invallende gedachte,
opeens joviaal, „maar wij willen u óók
weieens een paar dagen hebben I Wan
neer komt u eens bii ons logeren?"
,,'t Lijkt me hier wel een aardig
stadje", zei oom Simon en toen hij
Herman de wenkbrauwen zag fronsen,
„vergeleken bij Rio, natuurlijk. Nou, zeg
jij het maar jongen. Dan schrikt je
dochter tenminste niet meer van me".
Herman keek verbaasd, maar Thea
die net binnenkwam, kon een lachend
relaas doen van de ontmoeting tussen
Saskia en haar oom. „Hahahal" lachte
ook Herman, die nochtans van harte
meevoelde met zijn dochter, die tenmin
ste meer gevoel voor stijl bleek te
hebben dan oom Simon. En Herman
hield van stijl. Thea nog meer.
Thea was, evenals Ben en Anneke, in
haar jeugd geen weelde gewend ge
weest. Het was hard ploeteren en ze
kon de Mulo halen, maar toen zat ze al
gauw op kantoor.
De kinderen Kroonstuiver hadden zo
hun eigen ideeën over de toekomst. Ben
bij wie het sjacheren er altijd al in
gezeten had, zelfs als het over knikkers
ging, droomde van veel geld verdienen
in de handel. Thea ging het minder om
geld, maar meer om stand. Een mooi
huis, mooie meubels, een „salon", een
koperen kaarsenkroontje, een mooi
bankstel en een meisje voor halve
dagen, daarmee waren Thea's wensen
al vervuld.
(wordt vervolgd)
