Alien, vijandig
bedreigend
en
I hl I HM I bl I.MM
Brieven aan ministers
over Teso-tarieven
AGENDA
Suikeroom
Zon. maan en hoog water
,WAT IK ZEGGEN WOU."
De weekkaart
CDA-vrouwenberaad
op Texel?
Cursusnieuws
Plattelandsvrouwen b
vergaderden d
PAGINA 2
TEXELSE COURANT
VRIJDAG 18 JANUAR119
REVEN VKN LEZERS- BUTEN VOUMTWOOflOCUjXtCO *N 0€ flEOWTe
Alien." Met deze titel wordt een
organisme aangeduid dat we dienen op
te vatten als vreemd en ongelijksoortig.
In de letterlijke zin gaat het tevens om
iets dat strijdig is van aard. Anders
gezegd: vijandig en direct bedreigend.
Alien" speelt aan boord van het ruim
teschip Nostromo, dat in een verre toe
komst op strikt commerciële basis
vracht vervoert. Daarom hebben de ar
beiders benedendeks bezwaren als de
wetenschappers bovendeks aandringen
op onderzoek van een onbekende pla
neet waar men op gestuit is. Een van de
bemanningsleden wordt aangevallen
door een vreemd object, van organische
aard, zoals dat nog niet eerder op
aarde is gesignaleerd. Het gevaar lijkt al
gauw bezworen maar de Nostromo
blijkt te zijn geïnfecteerd" en de
bemanning is reddeloos verloren. Uit
eindelijk overleeft maar een van hen de
verschrikkingen in de ruimte. Alien laat
zich op papier nauwelijks uitleggen. De
film straalt een soort kille dreiging uit,
die op den duur bijna tastbaar wordt.
Het organisch levende monster (dat
zich in het ruimtevaartuig nestelt) komt
nooit lang genoeg in beeld voor een
nauwkeurig signalement (denk aan
Jaws I), maar het is voortdurend op het
randje van zichtbaar aanwezig. Alien
van vrijdag t/m maandag, aanvang
20.00 uur. Toegang 16 jaar.
Peter en de vliegende autobus
De jeugd wordt dit weekeind in de
gelegenheid gesteld kennis te maken
met de avonturen van „Peter en de
vliegende autobus". Deze film handelt
over een twaalfjarige jongen (Peter), die
een jaar voordat het filmverhaal begint
een ernstig verkeersongeluk heeft ge
had. De gevolgen zijn niet uitgebleven.
Hij zal de rest van zijn leven in een rol
stoel moeten zitten. Door een misver
stand worden Peter en zijn klasgenootje
Els beschuldigd van diefstal van een
Zero-kristal. Dat leidt tot zeer vreemde
en spannende situaties. Tijdens het
schoolreisje gaat de autobus plotseling
vliegen en veroorzaakt overal grote ver
warring. Het avontuur eindigt met een
spektaculaire jacht op een geheimzinnig
figuur, dwars door een sprookjesbos.
Maar als die gevangen is, blijkt alles
toch weer heel anders te zijn dan ieder
een dacht. De film wordt geheel Neder
lands gesproken en is toegankelijk voor
personen van alle leeftijden.
De zon komt 20 januari op om 8.36
uur en gaat onder om 17.04 uur; 23
januari op om 8.33 uur en gaat onder
om 17.08 uur.
Maan: 24 jan. E.K.; 1 febr. V.M.
Hoog water ter rede van Oudeschild:
Vrijdag 18 januari 8.28 en 21.06
Zaterdag 19 januari 9.26 en 22.03
Zondag 20 januari 10.30 en 22.53
Maandag 21 januari 11.00 en 23.30
Dinsdag 22 januari 11.32en-.-
Woensdag 23 januari 0.05 en 11.45
Donderdag 24 januari 0.49 en 11.58
Vrijdag 25 januari 1.43 en 12.45
Zaterdag 26 januari 2.43 en 14.14
Aan het strand is het ongeveer een
uur eerder hoog water.
Zoals ondertussen de meeste Texe
laars wel zullen weten, heeft onze Eigen
Texelse Stoombootonderneming, waar
we toch altijd een beetje trots op
geweest zijn, z'n „weekkaarten" in prijs
verhoogd van 77,75 naar 710,-1
En het Min. van Econ. Zaken, dat er
altijd zo goed voor zorgt, dat het be
drijfsleven geen cent teveel rekent voor
z'n produkten, heeft deze prijsverhoging
van 29% goedgekeurd.
Met welk argument voert de TESO
deze prijsverhoging eigenlijk door? De
TESO-directie heeft op nog geen enkele
manier geprobeerd deze verhoging te
argumenteren. Misschien gebeurt dit
alsnog via de Texelse Courant.
Krijgen we het komende jaar 20%
meer service? Misschien kan dan nu het
buffet in de niet-rook-salon geopend
worden, zodat je niet meer met je kop
koffie tegen de stroom in hoeft te lopen,
met alle risico's van dien.
Een weekabonnement mag 4x zoveel
kosten als een gewoon kaartje. Dit argu
ment gaat helemaal niet opl De TESO
verkoopt namelijk helemaal niet opl De
TESO verkoopt namelijk helemaal geen
weekkaarten, maar 5-daagse abonne
menten, die iedere dag geknipt worden.
Zodat je, als je kaart op vrijdag voor de
5de keer geknipt wordt, je z.g.n.
„weekkaart" weg kan gooien. En als je
dan op zaterdag nog een keer in Den
Helder wil winkelen, kan je weer een
nieuw kaartje kopen.
Misschien een tip voor de TESO-
directie: maak jullie weekkaart 7 dagen
geldig. Dat vergoedt deze abnormale
prijsverhoging een beetje.
Tot slot nog een verzoek aan de FNV
afd. Texel. Is het mogelijk om een pro
testbrief op te stellen en deze in de Tex.
Courant af te drukken? Dan hoeft alleen
nog maar je naam en adres handte
kening ingevuld te worden, ledereen,
die dat wil, kan hem dan naar het Min.
van Econ. Zaken opsturen.
Jaap Kuip,
Strijbosstraat 6,
De Koog - Texel.
Het initiatief Is genomen om ook op
Texel te komen tot een CDA vrouwen-
beraad. Dit is een vereniging, die is be
doeld om de vrouwelijke CDA-leden en
CDA-sympathisanten te bundelen en
meer bij het politieke werk van het
christen Democratisch Appel te betrek
ken. Ongeveer op dezelfde wijze func
tioneert bij de VVD de vereniging
„Vrouwen in de VVD" die op Texel ook
een afdeling heeft. In Oudeschild heeft
in het verleden een vrouwenafdeling van
de PvdA gefunctioneerd.
De mogelijkheid om op Texel een
CDA-Vrouwenberaad op te richten
kwam vorig jaar aan de orde tijdens een
CDA-cursusavond. De dames Huitema
en Duinker hebben nu mevrouw De
Ronde-Roy uit Haarlem bereid gevon
den om naar Texel te komen en daar
tijdens een oriëntatieavond te spreken
over het hoe en waarom van een CDA
Vrouwenberaad. Deze oriëntatieavond
wordt gehouden maandagavond 21
januari a.s., aanvang 20.00 uur in „De
Schakel" bij de Hervormde kerk in Den
Burg. Gehoopt wordt dat veel vrouwen,
zowel CDA-leden als sympathisanten,
zullen komen en dat tot oprichting van
het Vrouwenberaad zal kunnen worden
overgegaan. Wie nu al nadere informa
tie wil, kan bellen met mevrouw Duin
ker, Kotterstraat 18, Oosterend, tele
foon (02223) 356.
De FNV-afdeling Texel is
zeer ontevreden over de jongste ta
riefsverhogingen die de N.V. TESO
heeft doorgevoerd. FNV-secretaris
Terpstra heeft maandag en dinsdag
brieven geschreven naar de minister
van Economische Zaken Van Aar-
denne, en de minister van Verkeer
en Waterstaat Tuijnman. Het gaat
het FNV vooral om de verhoging van
de prijzen van de weekkaarten, hoe
wel het ook ageert tegen de meer
dan trendmatige verhoging van de
andóre kaarten. De weekkaart is
echter per 1 januari 1980 met 29%
verhoogd.
In zijn brief aan de minister van Eco
nomische Zaken schrijft Terpstra: „Vol
gens onze inlichtingen, vanaf de Direc
tie Prijzen van Uw Ministerie, is er voor
de eerst volgende drie jaar toestem
ming verleend om 'deze kaart 71,50
extra per jaar te verhogen, boven de
normale trendmatige verhogingen. Het
tarief van deze kaart zal in dat geval in
vier jaar tijd stijgen van 77,75 naar
ongeveer 717,—".
Eén en ander betekent dat mensen
die voor hun dagelijks werk naar het
vaste land reizen in 1980 bijna 7100.—
voor hun vervoer méér betalen. Deze
kosten kunnen lang niet altijd op de
werkgever worden verhaald. Het FNV
verzoekt de minister van Economische
Zaken de toestemming voor deze
verhoging in te willen trekken en in het
vervolg alleen nog maar toestemming
te geven voor normale trendmatige ver
hogingen. Dit zou moeten gelden voor
alle Teso-kaarten. „De tarieven die
deze onderneming berekend voor open
baar vervoer zijn sociaal gezien onaan
vaardbaar hoog geworden", staat in de
brief. Ook wordt een toezegging van de
Teso-directie aangehaald, gedaan op 12
oktober tegen een drietal kamerleden.
Tegen deze politici, de heren Roels
(PvdA), Dijkman (CDA) en De Voogd
(WD) was gezegd dat de tarieven niet
meer dan trendmatig verhoogd zouden
worden
In de brief aan de minister van
Verkeer en Waterstaat wordt de beslis
sing van de minister aangevochten
geen subsidie aan de Teso te willen
toekennen. De minister weigert een
goed renderend bedrijf te subsidiëren.
Aldus staat in de brief, „als wij kunnen
zorgen dat de Teso niet meer rendabel
kan draaien, bent u bereid te praten
over subsidiëring". Terpstra vindt
een absurde situatie en hoopt dat
gesprek mogelijk is over de voorwaa
den waaronder de Teso subsidie zo
kunnen ontvangen. Door deze subsidi
zou de prijs van de overtocht kunne
dalen en zou de grote wens van dej
FNV Texel, een goedkoop jaarabonne
Kursus Poppenmaken. Docente me c'
vrouw Boersma. Zes lessen op woens
dagavond. Kursusplaats: Oosterend.1
Opgave: bureau culturele zaken raad-zc
huis, (02220) 3041. w
Kursus filet doorstoppen. Start: 1Ao/
januari om 20.00 uur in de St. Jozef<cr
school. Er zijn nog enkele plaatsen vrij.vr
Opgave bij docente, mevr. A. Bakker-diioj
Grave, tel. (02220) 2765. ki
Kursus Haken voor beginners. We,/C
gens de bijzonder grote belangstelling,
wordt de kursus in twee groepen ge-z<
splitst. De tweede groep krijgt nojpr
bericht waar en wanneer de kursuitg.
start. Voor deze tweede groep kunnen/?,
nog enkele deelnemers geplaats wor d
den. rr
si
Kursus silhouetknippen voor gevor-g
derden. Deze kursus start op 28 januari/?
om kwart over één 's middags in dg
kantine van Sporthal Ons Genoegen, /rj
Donderdag 17 januari
In de schouwburg van Den Helder
wordt het toneelstuk „De Wisselwach
ters" opgevoerd. Na afloop vaart een
extra boot terug naar Texel.
De Vereniging voor Bedrijfsvoorlichting
houdt in „De Pelikaan" de jaarvergade
ring, aanvang 10.15 uur. Na de middag
pauze spreekt Ing. Zijdewind over de
landbouw in Egypte.
Vrijdag 18 januari
In het gebouw van de Rijksscholenge
meenschap komt de fotokring bijeen;
20.00 uur.
In „De Schakel" spreekt Hein Wiedijk
over het „Rijke rooie leven" op uitnodi
ging van de PvdA-afdeling Texel; 20.00
uur.
De Windsurfclub en de Kustzeilvereni-
ging houden in strandpaviljoen Paal p
een gezellige avond met een spel over
het wedstrijdreglement en vertoning van
film. Aanvang 20.30 uur. Leden en
donateurs zijn welkom.
De Coveco houdt in „De Pelikaan" een
afdelingsvergadering. Inleiding over
„Vee- en vleesmarktontwikkelingen" en
vertoning van film; 20.00 uur.
Zaterdag 19 januari
Toneelvereniging „Nieuw Leven" her
haalt in dorpshuis 't Skiltje „Het ont
volkte huis"; 20.00 uur.
De „Blijde Rijders" hebben op het
terrein van de Bartiméus-hoeve een rij
tuigenkeuring, gedurende de hele dag.
Aanvang 10.30 uur.
In de Burgemeester De Koning-hal
wordt de Dubbele Von Sion uitgereikt
aan het slot van een gevarieerde vereni
gingsavond; 20.00 uur.
In „De Schakel" houdt de Texelse ver
eniging voor weer- en sterrekunde een
lezing over Jupiter. Belangstellende
niet-leden zijn ook welkom. Aanvang
15.15 uur.
In het gebouw Bernhardlaan 147 kun
nen vanaf 10.00 uur schaatsen worden
geruild.
Zondag 20 januari
De sportvissersclub heeft van 8.30-
10.00 uur een wedstrijd op het strand
van De Koog.
Maandag 21 januari
De Plattelandsvrouwen van De Cocks-
dorp-Eierland hebben in het Eierland-
sche Huis de jaarvergadering; 20.00 uur.
De Christelijke Plattelandsvrouwen heb
ben een bijeenkomst in „De Poort" bij
de Geref. kerk in Den Burg. Mevrouw
Beukhof spreekt over het „hoe en
waarom van de CPB"; 20.00 uur.
In „De Schakel" wordt een bijeenkomst
gehouden voor vrouwen die interesse
hebben voor het op te richten „CDA-
vrouwenberaad"; 20.00 uur.
Het Vrouwenhuis (ook in „De Schakel")
houdt een discussieavond over „Huis
vrouw zijn we allemaal", aanvang 20.30
uur.
De Texelse werkgroep van Amnesty
International houdt in „De Hollebol"
een schrijfavond voor politieke gevange
nen; 20.00 uur.
Dinsdag 22 januari
De afdeling Den Burg van de Ouderen
bond heeft de jaarvergadering in „De
Hollebol", aanvang 14.30 uur.
Joost Hooijberg speelt in „De Zwaan"
damsimultaan tegen leden van de dam
club Texel en andere damliefhebbers.
Cabaret „Vangrail" treedt op in de Bur
gemeester De Koning-hal. Er zijn nog
kaarten beschikbaar; 20.00 uur.
Dr. J. van Rossum spreekt voor de
Vrouwenbond NW in de Landbouw
school over acupunctuur; 20.00 uur.
Op 15 januari om 7 uur 's avonds ,P
hielden de Plattelandsvrouwen afd h
Texel hun jaarvergadering in de jeugd <-
herberg. Begonnen werd met eer.0
fondue-maaltijd waar ongeveer 12!
dames aan deelnamen. Klaargemaakstl
door de dames Bakker-Zuidewind, Pan -
sier-Koster en Van Zeijlen-Pachler. Dit
welfare was aanwezig met een hand -
werkstand, waar goed werd verkocht. 3
Na de pauze werd het officiële ge
deelte begonnen met de opening doo -c
mevrouw Van Maldegem-Benit, dist
ieder van harte welkom heette. Hiernii
werd het bondslied gezongen. Me
vrouw Kikkert las het jaarverslag voor
waarna mevrouw Eelman-van der Kooi
toelichting gaf op het financieel verslap;
dat de leden al toegezonden was viit
een maandelijkse praatbrief. Mevrouw
Michel had een verslag van de boeken
club, mevrouw Minnes-Vlaming ovei
de handwerkclub, mevrouw Huizinga i
Kalis over de overkoepeling, mevrouw?
Lap-Stolk over de reiscommissie er
mevrouw Van Maldegem-Benit over ds-
agrarische commissie.
Bij de bestuursverkiezing werd me
vrouw Zegel-van der Vis herkozen er
mevrouw Wolse-Eelman werd gekozer
op de plaats van mevrouw Eelman-var
der Kooi, die aftrad als penningmees
teresse. Van mevrouw Eelman-van dei
Kooi werd door de voorzitster afscheio
genomen, ze werd verrast met eer
bondstegeltje en een vaasje met bloe
men.
Na de rondvraag werd de bondsfiliT
vertoond, die was aangeboden bij he"
25-jarig jubileum van de Ned. Bond
van Plattelandsvrouwen.
Op het laatst werd nog afscheir
genomen van de familie Veldwisch, die
al jaren gastvrijheid verleent bij he
houden van de jaarvergadering. Z(
werden verrast met een lied, dat zf
werd toegezongen en een mooie opge
maakte vaas met bloemen. Het welf a
re-werk gaf hun een mooi kleed en eerir
vaas bloemen als afscheid.
Dinsdag 22 januari is in „De Scha
kerl" een koffie-ochtend, om 9.30 uur,
waar drs. Lely zal spreken over gebrui)
en misbruik van medicijnen.
FEUILLETON
door Tom Lodewijk.
17. „D'r zijn hier in dat welvarende
Nederland anders nog mensen en kin
deren genoeg, die hulp nodig hebben",
meende Sjoerd.
„Natuurlijk", gaf Han volmondig toe,
„weet je wat ik wel eens denk? Als ik
geld genoeg had, dan begon ik een
tehuis voor spastische kinderen of zo
iets. Waar het meest behoefte aan is".
„Dat kunt u toch op uw eentje niet
aan?" vroeg Simon.
„Nee, vanzelf niet. Maar het voor
naamste is dat iemand het aanpakt. En
er zijn altijd wel mensen die je voorthel
pen".
Simon Kolberg liet zijn belangstelling
voor de kordate, vrolijke verpleegster
duidelijk merken, toen Han weer in de
boot gestapt was en windje achter over
het meer de terugtocht begon.
Nee, vertelde Sjoerd, ze werkte niet
hier in de stad. Ze zat, concludeerde
Simon, in de gemeente waar zijn neef
Ben woonde. Ben zou haar dus wel
kennen. Hij betreurde het een beetje dat
hij met de familie min of meer gebrouil
leerd was, anders had hij een mooie
gelegenheid gehad nog eens met haar te
praten over Zuid-Amerika, waar beiden
herinneringen hadden. Jannie zou vast
wel alles van haar af weten. Net iets
voor Jannie. Maar juist bij Jannie kon hij
moeilijk aankomen nu. Ze had hem
éénmaal praktisch de deur gewezen, en
Simon Kolberg was er de man niet naar,
dan net te doen of zijn neus bloedde.
Terwijl ze samen weer bij de boot
stonden keek hij tersluiks het jolletje na,
tot het witte zeil nog maar een puntje
was tegen de horizon.
HOOFDSTUK 10
Waarin een oude vrijgezel op bezoek
gaat bij een kraamverpleegster
Toen Han Heersma op een knetteren
de brommer onverwacht het terrein van
het scheepswerfje opreed, had ze het te
druk met haar zorgen om op te merken,
hoe Simons ogen oplichtten.
„Waarom komt u brommen met zulk
mooi zeilweer?" vroeg hij.
„Is Sjoerd er niet?"
„Nee, Sjoerd is er niet. U zult het met
het knechtje moeten doen".
Ze beet op haar lip.
„U kunt me dan toch niet helpen,
denk ik".
„Wat is er dan?"
„M'n mast. Kapot. Bij een aanva
ring".
„Zo, dat is lelijk. En wie betaalt de
schade?"
,,'t Was mijn schuld niet. Maar 't is
een grietje met niet veel centen, die
dokken moet. 't Arme kind wist zich
geen raad. Daarom heb ik haar beloofd
dat we zouden proberen 't zo goedkoop
mogelijk te doen, en ach, misschien
betaal ik de helft wel. Een ongeluk zit in
een klein hoekje. Daarom wou ik aan
Sjoerd vragen wat 't gaat kosten".
„Dan zullen we de scha toch eerst es
moeten bekijken. Waar ligt de schuit?"
„Niet eens zo ver af. Bij De Meermin
in 't haventje".
„Weet je wat, we nemen de sloep en
we varen d'r naar toe. Misschien kun
nen we 'em meteen hierheen slepen".
Han, opgelucht dat er tenminste,
althans in de letterlijke zin, beweging in
de affaire kwam, stemde grif toe.
„Zet die brommer in de schuur. Dan
gaan we meteen".
„Dan is er hier niemand".
„Als Sjoerd en ik samen zitten te
vissen is er ook niemand. Die schuur
loopt niet weg".
Vijf minuten later zaten ze samen in
de sloep die door de krachtige buiten
boordmotor gestuwd, snel en met veel
fijne droppels van opspattende boeg
golven over het meer stoof. Hans
zorgrimpel was alweer verdwenen. Ze
treurde nooit lang. De onzekerheid was
haar voornaamste ellende, dat gevoel
tussen hangen en wurgen. Zodra er aan
de zaak gewerkt werd, won haar opti
misme het. Ze maakte grappen met
Simon en de wat stijfe sfeer, die tot nog
toe tussen hen geheerst had, en werd
bepaald door het gemeneer en geme-
juffrouw, verdween tijdens deze boot
reis. Simon vroeg of hij echt zo oud was
dat ze meende „u" tegen hem te
moeten zeggen, en Han vroeg of haar
verpleegstersautoriteit zo'n indruk op
hem maakte, dat hij altijd maar „zuster"
zei.
„Nou", zei Simon hoofdschuddend,
toen hij de ravage overzag, „daar zou ik
geen verstandig woord over kunnen
zeggen. Als we een beetje boffen is
Sjoerd terug. Neem jij het stuur van de
jol, dan gaan we zachies-an naar de
werf terug".
Sjoerd was nog niet teruggekeerd.
,,'t Is al over twaalven", zei Simon
bezorgd, „en ik hoor uit mijn maag
zulke vreemde geluiden".
„Ik denk niet dat ze zo vreemd zijn",
veronderstelde Han, „ik als medicus
zou zo zeggen dat u daar zo tegen
etenstijd méér last van hebt, meneer
Kolberg. Zeg het maar ronduit tegen de
zuster".
„Van die knorgeluiden", verduidelijk
te Simon grijnzend. „Na het eten is het
over, zuster. Weet u daar wat op?"
„Eten", zei Han. „Laat mij het brood
maar snijden, dan lijkt dat tenminste
ergens op. Jullie kerels lijkt de bijl er wel
voor te gebruiken".
Simon diepte uit de kast snel wat
eetwaar op. Het koffiewater stond aan
de kook en in de pan sisten een paar
eieren. „Twee grote oranje ogen in een
wit gezicht", vond Han.
Onder het eten haalden beiden her
inneringen op uit hun Zuid-Amerikaanse
jaren.
En Sjoerd kwam maar niet opdagen.
„Nou moet ik weg en ik weet nog
niks", zei Han mismoedig.
„Hij komt beslist nog vóór de avond
terug", wist Simon, „maar als ie een
maal over die boot bezig is, weet ie van
tijd noch uur. Weet je wat, geef me je
adres maar. Dan kom ik morgenavond
wel even vertellen, hoe de vlag er voor
staat".
„Daarvoor moet je dan helemaal naar
mij toekomen?"
„Loop rond, er rijdt toch een bus?
Dat is een half uurtje. Als ik me kwaad
maak doe ik het met de fiets in ander
half".
„Je kunt me opbellen".
„Ik heb geen telefoon", lachte hij,
„en ik hou wel van een uitje. Zorg maar
dat de koffie bruin is".
Ze nam lachend afscheid.
Simon Kolberg liep de werf op, keek
naar de boot met de versplinterde mast.
Hij hing zitten op een kist en staarde, de
handen ineen gevouwen, over het wa
ter. Hij zat daar zo onbeweeglijk, dat
alleen de af en toe uit zijn pijp omhoog
kringelende rookwolkjes aanduidden dat
hij geen beeld was. Maar die rookwolk
jes onthulden ook een hevige activiteit
van z'n brein.
Toen Han Heersma wegreed, had een
plotselinge onrust hem te pakken ge
kregen.
O zeker, het leek zo genoeglijk, hier je
leven te slijten op dat werfje samen me:
een ouwe vrijgezel als Sjoerd. En hij hat
een goed kosthuis bij Anna. En hij kor
altijd oplopen bij Piet en Anneke. Maai
toen ze daar vanmiddag samen aan tafe
zaten, had hij plots een gemis gevoeld
het gemis van een vrouw.
Simon Kolberg was geen vrijgezel ui
roeping. Er waren vrouwen in zijn lever
geweest, en hij had zelfs eens op he
punt van trouwen gestaan, maar di
beslissende stap nooit genomen. Hi
verkoos de vrijheid. Hij was bang voo:
een sleur-leven, vast baantje, huiselijke
beslommeringen, een vrouw die beslag
op je legde. En omdat hij altijd een vrij
buitersleven had geleid en hard werk,
dat de volle aandacht opeiste, zijn
dagen vulde, had hij het gemis nooit
gevoeld.
Nu, even vijftig, nog in de kracht van
zijn leven, wist hij toch dat die tijc
voorbij was. De avonturen waren voor
bij, daar stortte je je in als jonge vent. Hj
was te bedachtzaam geworden, had te
veel gezien. Een mens moest ook
kunnen genieten van het besef iets
bereikt te hebben, al betekende dat
geen rentenieren. Hier, dit werfje van
Sjoerd, daar was bast iets van te maken.
Sjoerd was een prima vakman. Dat
nieuwe ontwerp, daar zat iets in. Hier
wilde hij graag blijven werken, maar hij
zou zo graag thuis komen inja in
een eigen huis. Anne was een beste
meid, maar hij kreeg soms het gevoel of
hij in een bejaardenhuis zat, en daar
voelde hij, was hij de eerste twintig jaar,
als 't God beliefde, nog niet aan toe.
(wordt vervolgd)
